×

Wir verwenden Cookies, um LingQ zu verbessern. Mit dem Besuch der Seite erklärst du dich einverstanden mit unseren Cookie-Richtlinien.


image

TedX, The two faces of Greece | Alexis Papahelas | TEDxAcademy

The two faces of Greece | Alexis Papahelas | TEDxAcademy

Μετάφραση: Mary Keramida Επιμέλεια: Natalia Savvidi

Πρέπει να πω ότι όταν πήρα την πρόσκληση από το TEDx για να μιλήσω εδώ

αγχώθηκα, μου 'ρθε έτσι μια στιγμή από τα παιδικά μου χρόνια

- να το εξομολογηθώ αυτό -

όπου έπρεπε να μιλήσω σ' ένα θέατρο για μια εργασία

- πολύ πιο μικρό θέατρο -

αγχώθηκα τόσο πολύ που στην αρχή τραύλιζα

και μετά άρχισαν να βγαίνουν διάφοροι περίεργοι ήχοι, εν πάσει περιπτώσει,

μέσα απ' τη φωνή μου.

Πέρασε ο καιρός, το ξέχασα αυτό

και κάποια στιγμή μου προτάθηκε να βγω στην τηλεόραση.

Ομολογώ ότι μ' έπιασε κρύος ιδρώτας.

Είπα όμως ότι ρε παιδί μου, αυτό που σε αγχώνει πρέπει να το δαμάζεις.

Τελικά δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή απ' αυτό.

Αποφάσισα, λοιπόν, να βγω στην τηλεόραση.

Πρώτη φορά βγήκα ζωντανά από τον Λευκό Οίκο.

Έκανα μια καταπληκτική γεωπολιτική ανάλυση,

ιδιοφυή κατά τη γνώμη μου για την εποχή εκείνη,

αλλά είχα φοβερό τρακ, δεν ήξερα τι είπα, πώς τα είπα, κτλ.

Παίρνω τη μάνα μου στην Αθήνα λοιπόν, της λέω:

«Ρε μάνα, πώς σου φάνηκαν αυτά που είπα;»

«Ρε παιδί μου τι καπαρντίνα είναι αυτή που φορούσες;» μου λέει.

(Γέλια)

Κατάλαβα λοιπόν με τα χρόνια ότι πολλές φορές

έχει πολύ λιγότερη σημασία το τι λες,

αλλά το τι θέλει ν' ακούσει ο άλλος, τι θέλει να δει, τι θέλει να συγκρατήσει.

Για να μιλήσω σοβαρά, όμως, όταν καθόμουνα να γράψω γι' αυτό το θέμα

που πολύ μ' αρέσε όταν το άκουσα,

«Το μέλλον που μοιραζόμαστε»

ήταν ένα περίεργο πράγμα, ένιωθα μια δύναμη της αδράνειας

την ώρα που καθόμουνα να το σκεφτώ, να δω τι θα ήθελα να πω,

με τραβούσε ένα χέρι συνεχώς,

να δω το τελευταίο κουτσομπολιό για κάποιον πολιτικό,

να μπω κάπου να δω τη δήλωση βόμβα του τάδε,

ν' ανοίξω την τηλεόραση να δω έναν ακόμα τηλεκαβγά

που μοιάζει με χιλιοπαιγμένη επιθεώρηση.

Και λέω τι έχουμε πάθει όλοι εμείς που υποτίθεται ότι ασχολούμαστε

με τα δημόσια πράγματα στη χώρα, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες.

Πόσο μας τρώει αυτή η καθημερινότητα αν θέλετε το κουτσομπολιό,

αυτό το πράγμα που δεν βγάζει πουθενά.

Και σας διαβεβαιώ γιατί το ζω καθημερινά

δεν υπάρχει κανείς που σκέφτεται ή σχεδιάζει

ούτε δεξιός ούτε αριστερός ούτε κεντρώος, κανείς,

πέρα από τις επόμενες κάλπες,

πέρα από την επόμενη δόση της Τρόικας

ή πέρα απ' τις επόμενες προσλήψεις.

Κι αυτό είναι κάτι που τουλάχιστον εμένα με φοβίζει,

πόσο περισσότερο όμως να φοβίζει μια κοινωνία

που έχει νιώσει ότι έχει χάσει πραγματικά το έδαφος κάτω απ' τα πόδια της.

Μια κοινωνία που αισθάνθηκε ότι ό,τι είχε συνηθίσει σαν βιωτικό επίπεδο

πραγματικά καταστράφηκε μέσα σε λίγα χρόνια.

Μια κοινωνία η οποία πραγματικά φοβάται και δεν βλέπει φως,

γιατί κατά τη γνώμη μου ο μόνος τρόπος ν' αντιμετωπίσεις τον φόβο

είναι με την αλήθεια και με όραμα ή ακόμα καλύτερο σχέδιο.

Καθώς λοιπόν τα σκεφτόμουνα όλα αυτά, σκεφτόμουνα ότι

ένα μεγάλο θέμα που έχουμε είναι ότι - κι αυτό το έχει δείξει η ιστορία -

ότι όταν περνάει μια χώρα μια τόσο μεγάλη κρίση,

ανοίγουν αν θέλετε βαθύτερα ρήγματα,

πράγματα τα οποία είναι γνωρίσματα ενός λαού

έρχονται στο προσκήνιο μ' έναν πιο έντονο τρόπο.

Και τώρα έχουν έρθει στο προσκήνιο

και απειλούν τον τρόπο που σκεφτόμαστε μερικές φορές.

Ένα σύνδρομο που έχουμε πάθει τώρα, κοιτάμε συνέχεια προς τα πίσω,

συνέχεια, συνέχεια είναι σαν να είμαστε καρφωμένοι στον πίσω καθρέφτη.

Κι όποιος το κάνει αυτό είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα τρακάρει.

Δεν μπορείς να έχεις ούτε ορατότητα, ούτε όραμα.

Δεν λέω για να μην παρεξηγηθώ ότι δεν πρέπει να υπάρξει κάθαρση

για όσα γίνανε, τα πολλά που γίνανε και δεν λέω ότι δεν φταίμε όλοι,

ότι δεν στηρίξαμε πράγματα που δεν στηρίζονταν μες την απελπισία μας,

ότι βολευτήκαμε όταν δεν έπρεπε να βολευτούμε

ή ότι δεν μιλήσαμε όταν έπρεπε να μιλήσουμε.

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ.

Όμως το κοίταγμα προς τα πίσω, πρέπει να 'χει κι ένα όριο.

Ένα δεύτερο πράγμα το οποίο βγαίνει πολύ στην επιφάνεια

είναι αυτή η μανία καταδίωξης, αυτό το περίφημο στερεότυπο

που λέει ότι είμαστε ένας λαός περιούσιος, μοναδικός, που όλοι τον κυνηγάνε.

Δεν διαφωνώ ότι είμαστε ένας λαός μοναδικός,

προφανώς έχουμε μια πολύ μεγάλη ιστορία,

αλλά δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί που μας κυνηγάνε

πάντως δεν έχουνε κάνει πολύ καλή δουλειά.

(Γέλια)

Κοιτάξτε γύρω σας και δείτε ότι η Ελλάδα μετά απ' αυτή την κρίση

είναι ακόμα στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.

Κοιτάξτε να δείτε ότι είμαστε στα πιο κλειστά κλαμπ της δύσης.

Κοιτάξτε να δείτε τη μόρφωση που έχει η νέα ελληνική γενιά

και κοιτάξτε να δείτε ότι ο υπόλοιπος πλανήτης θα κοιτούσε με πολλή ζήλεια

το πού είναι η Ελλάδα ακόμα σήμερα.

Και για μένα η πρόκληση είναι το να κρατήσουμε αυτό το επίπεδο,

να μείνουμε εδώ πού είμαστε και να πάμε μπροστά.

Τώρα να σας πω κι ένα τρίτο σύνδρομο

το οποίο επειδή το 'χω ζήσει στο πετσί μου έχει γίνει αγαπημένο μου θέμα,

που είναι οι θεωρίες συνωμοσίας.

Μπορώ να σας μιλήσω για ώρες για θεωρίες συνωμοσίας,

και θα σας πω και μια ιστορία γιατί πραγματικά είναι απ' αυτές

που με κάνουν μερικές φορές να γελάω μόνος μου

όταν σκέφτομαι το πόσο μπερδεμένα τα 'χουμε στο μυαλό μας.

Πριν από 3-4 χρόνια πήρα μια πρόσκληση

από την καταραμένη αυτή Λέσχη Μπίλντερμπεργκ

για να πάω σε μια συνεδρίασή της.

Ήταν η δεύτερη φορά και κάλεσα ένα φίλο μου και τον ρώτησα τι να κάνω.

Να σας πω ότι αυτός ο φίλος μου είναι τόσο λάτρης των θεωριών συνωμοσίας που μπορεί να του κάνεις το καλύτερο δώρο, το καλύτερο ταξίδι, την πιο ωραία γυναίκα

δεν τον νοιάζει,

δωσ' του μια θεωρία συνωμοσίας και ζει κι αναπνέει γι' αυτό.

Του λέω λοιπόν: «Ρε παιδί μου τι να κάνω;» Του λέω: «Να πάω;»

Με κοίταξε έτσι μ' ένα ύφος σαν να 'μαι λίγο τρελός,

λίγο, «τώρα τι πάει να κάνει αυτός», με ρώτησε γιατί θέλω να πάω

του λέω, «Θέλω να πάω πρώτα για ν' ανοίξει το μυαλό μου,

γιατί θα ακούσω πράγματα που δεν μπορώ να τα ακούσω εδώ,

δεύτερον γιατί πάνε όλοι οι μεγάλοι διευθυντες εφημερίδων απ' την Ευρώπη και την Αμερική

και τρίτον» του λέω, «γιατί μπορεί να ακουστεί κάτι για την Ελλάδα εκεί,

δεν ξέρεις ποτέ» - δεν ακούστηκε -

(Γέλια)

«και καλό είναι να υπάρχει κι ένας Έλληνας να υποστηρίξει την ελληνική άποψη».

Άντε πήγαινε μου είπε.

Γύρισα πίσω, αυτός είχε μπει στο σάιτ εντωμεταξύ της λέσχης

είχε δει τα θέματα προς συζήτηση είναι όλα εκεί, το ποιοι πήγαν, τα πάντα.

Έρχεται η πρώτη μέρα, τι έγινε του λέω:

«Σε παρακαλώ αυτά είναι σοβαρά πράγματα».

Ήρθε τη δεύτερη μέρα, την τρίτη μέρα,

του λέω την τρίτη μέρα: «Κοίταξε να δεις θα πάρεις έναν όρκο Μπίλντερμπεργκ».

Μου λέει: «Τι είναι αυτός ο όρκος;»

Του λέω: «Δεν έχω ιδέα τι είναι, αλλά ξέρω ότι αν τον παραβείς την έχεις βάψει».

Για να μην παρεξηγηθούμε και μεταξύ μας, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.

Αφού λοιπόν του το είπα αυτό, του λέω:

«Κοίταξε να δεις, έγινε μια ψηφοφορία»

ούτε ψηφοφορίες γίνονται, σας το λέω για να μην επίσης παραξηγηθούμε,

του λέω: «Έγινε μια ψηφοφορία και αποφασίσαμε με 149 ψήφους

έναντι 14 ότι το 2013 θα ξαναχαρακτούν τα σύνορα της Τουρκίας».

«Το 'ξερα» μου λέει, «το 'ξερα, το 'ξερα».

(Γέλια)

Αντιλαμβάνεστε ότι από τότε προσεύχομαι κάθε μέρα μην διαλυθεί η Τουρκία,

γιατί την έχω βάψει.

(Γέλια)

Αλλά για να μιλήσω και πάλι σοβαρά.

Τι μαθαίνω εγώ όταν πηγαίνω τουλάχιστον και όλοι μας όταν πηγαίνουμε

σε τέτοιου είδους διεθνή φόρα.

Πρώτα απ' όλα ένα πράγμα που σου κάνει εντύπωση

είναι πόσο τρομαγμένοι είναι οι ηγέτες, οι τραπεζίτες,

όλοι οι υπόλοιποι που ασχολούνται μ' αυτά τα θέματα.

Είναι τρομαγμένοι, γιατί έχει φτιαχτεί ένα πράγμα που λέγεται παγκοσμιοποίηση

που είναι άγριο, που είναι απρόβλεπτο,

που ούτε οι ίδιοι ξέρουν πώς να το χειριστούν, κανείς δεν ξέρει.

Το δεύτερο είναι που σου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση

είναι πόσο μεγάλες είναι οι προκλήσεις που έχει ειδικά η Δύση

και πόσο μικροί είναι αυτοί οι ηγέτες.

Δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό αλλά είναι γνώρισμα της εποχής μας.

Το τελευταίο βέβαια που κατάλαβα, και για μένα αυτό είναι σημαντικό

και πάει σ' αυτό που έλεγα ότι πρέπει πάντα να λες την αλήθεια,

είναι όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου

δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, δεν είμαστε ο ομφαλός της γης.

Έχουμε την ιστορία μας, έχουμε μια μοναδική γεωπολιτική θέση

είμαστε ένας λαός, ένας τόπος ευλογημένος, από όλα αυτά που έχουμε γύρω μας,

δεν είμαστε όμως το κέντρο του κόσμου, κι όχι μόνο αυτό.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε μια μικρή ψηφίδα σ' έναν πολύ ταραγμένο κόσμο.

Δεν είναι πια η Ευρώπη που ξέραμε,

δεν είναι η γειτονιά μας, η Αλβανία, η Βουλγαρία.

Έχουνε μπει χώρες στην Ευρώπη, απ' το ανατολικό μπλοκ

που έχουν περάσει δύσκολα, έχουνε πεινάσει.

Βλέπουν το δικό μας βιωτικό επίπεδο και πραγματικά το ζηλεύουν.

Έχει μπει μια Τουρκία σ' αυτόν τον νέο, τον άγριο καπιταλισμό.

Έχει μπει η Ρωσία, έχει μπει η Κίνα, θα μπει μια Αφρική,

η οποία θα φτιάξει μια καινούργια μεσαία τάξη, κοντά στο ένα δισ. τα επόμενα δέκα είκοσι χρόνια.

Αυτόν τον κόσμο έχουμε απέναντί μας,

μ' αυτόν τον κόσμο πρέπει να ανταγωνιστούμε και πρέπει να το πάρουμε απόφαση, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση,

αλλά μ' αυτούς πρέπει να τα βγάλουμε πέρα.

Τώρα, υπάρχουνε κάποιοι μες το φόβο που λένε το κλασικό:

- Τι κάνεις όταν φοβάσαι, όταν απειλείσαι; - Φτιάχνεις γύρω σου ξύλινα τείχη.

Να πάμε πίσω στην ιστορία μας να θυμηθούμε τι είναι τα ξύλινα τείχη;

Οι Βάρβαροι είναι έξω από την Αττική

και κάποιοι ανήμποροι, τους παίρνουν κάποιοι στο λαιμό τους

και πάνε και κρύβονται στον Παρθενώνα, πίσω απ' αυτά τα ξύλινα τείχη.

Δεν επιβίωσαν.

Κάποιοι άλλοι Έλληνες με τον Θεμιστοκλή μπαίνουν στη θάλασσα,

σ' ένα πολύ απρόβλεπτο περιβάλλον, δίνουν με την ελληνική δημιουργικότητα,

γενναιότητα, αποφασιστικότητα, τη μάχη εκεί και την κερδίζουν.

Και σώζουν και την Ευρώπη και την Ελλάδα από τους Βαρβάρους.

Αν βλέπω τον Θεμιστοκλή και τους υπόλοιπους πουθενά γύρω μου;

Τους βλέπω, καταρχήν να σας πω ότι έχοντας ζήσει στο εξωτερικό

βλέπω πόσο ο Έλληνας μπορεί να επιβιώσει, σε ταραγμένες θάλασσες

όταν ο Έλληνας είναι εξωστρεφής, όταν παίρνει το ρίσκο του

όταν όμως δουλεύει με κανόνες.

Έχω νιώσει πολύ μεγάλη υπερηφάνεια όταν πήγα στο Λος Άντζελες, στο Χόλιγουντ,

στο Σίλικον Βάλεϊ, στον Λευκό Οίκο, σε μίντια παντού

και έβλεπα Έλληνες χαρισματικούς, παντού σε καίριες θέσεις.

Δεν χρειάζεται όμως να μείνω στον ελληνισμό της διασποράς.

Πάρτε αυτή τη γενιά η οποία με γεμίζει και ελπίδα εμένα και στενοχώρια.

Ο Μιχάλης ο Μπαχτής είναι μια... εκπροσωπεί αυτή τη γενιά. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι φύγανε έξω γιατί δεν άντεχαν αυτό το κουκούλι

της μιζέριας, της αναξιοκρατίας, που έχουμε φτιάξει εδώ στην Ελλάδα.

Και είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι. Τους συναντούμε παντού.

Βλέπω το παιδί που έχει τελειώσει το πολυτεχνείο

να δουλεύει σαν μάνατζερ σ' ένα ξενοδοχείο στη Σκωτία,

κάποιον άλλο που είναι στο Μόναχο που έχει ανοίξει ένα μαγαζί, κάποια παιδιά από τη Θεσσαλονίκη που έχουν ανοίξει κάτι άλλο στο Λονδίνο.

Νέους επιστήμονες στην Αμερική.

Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι κι αυτή η γενιά του Erasmus,

η γενιά αν θέλετε της ευκαιρίας που κυνηγάει σ' όλον τον κόσμο

θα γυρίσει σ' αυτόν τον τόπο, είμαι σίγουρος ότι θα γυρίσει

σ' αυτόν τον τόπο, πάντα γυρνάει

και πιστεύω θα είναι η μαγιά κάτι καινούργιου κάτι πολύ καλού

το οποίο θα ξημερώσει και δεν θα αργήσει να ξημερώσει.

Βλέπω όμως πολλά σημάδια ελπίδας και μέσα στην Ελλάδα, και δεν πρέπει να μας πιάνει απελπισία.

Βλέπω τα παιδιά που κρατήσαν ανοιχτά τα πανεπιστήμια, κόντρα στη μιζέρια,

δεν ήταν εύκολη ιστορία γι΄αυτούς.

Βλέπω ακόμα δημόσιους υπαλλήλους, αστυνομικούς

οι οποίοι κάνουν τη δουλειά τους με πολύ λίγα λεφτά, με επαγγελματισμό

που δεν θυμίζει άλλες εποχές.

Βλέπω πενηντάρηδες οι οποίοι έμειναν στον άσσο,

αλλά προσπαθούν και τώρα να φτιάξουν επιχειρηματικά δικτυα

για να επιβιώσουν.

Βλέπω τον Μύρωνα τον Μιχαηλίδη, ο οποίος φτιάχνει μια Λυρική

που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλες στον κόσμο.

Βλέπω την κυρία Σταυροπούλου που παίρνει μια διαλυμένη υπηρεσία, των προσφύγων, και μέσα σε λίγους μήνες την κάνει κάτι άλλο.

Δεν είναι τίποτα φοβερό, θέλει οργάνωση και σχέδιο

και μπορούμε να το κάνουμε.

Γιατί δε γίνεται τώρα αυτό, κατά τη γνώμη μου;

Μας λείπουν δύο πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι αυτή η Ελλάδα η οποία είναι δημιουργική,

πληρώνει τους φόρους της πληρώνει πολλά λεφτά

για να στέλνει τα παιδιά σε φροντιστήρια και σε πανεπιστήμια,

δεν εκπροσωπείται πολιτικά,

και πρέπει αυτό το πράγμα κάποια στιγμή ν' αλλάξει.

Με τον θυμό δεν μπορούμε ούτε να ταΐσουμε στόματα ούτε να αλλάξουμε τίποτα.

Με την αποχή, με το σνομπάρισμα της πολιτικής επίσης δε βγαίνει τίποτα.

Η δικιά μου γνώμη είναι ότι πρέπει

όλοι οι άνθρωποι που πιστεύουν σε τέτοιες αξίες, που πιστεύουν ότι υπάρχει αυτή η άλλη Ελλάδα,

να μπούνε στον δημόσιο διάλογο, στο καινούργιο καφενείο,

που είναι τα social media,

να μπούνε σε κόμματα παλιά, καινούργια, ή να φτιάξουν και δικά τους, αλλά δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, για κανέναν να μείνει έξω

απ' αυτό το καμίνι του δημόσιου διαλόγου, καμία δικαιολογία.

Όποιος νομίζει, όπως νόμιζε η ελληνική ελίτ για πολλά χρόνια

ότι μπορεί να μένει στο όμορφο σπίτι του στο τακτικό, το απόλυτα κανονισμένο

και γύρω-γύρω να υπάρχει αυθαιρεσία και σκουπίδια, είναι γελασμένος,

αυτό δεν βγάζει πουθενά.

Το δεύτερο που για μένα πρέπει να αλλάξει, είναι να είμαστε πιο πρακτικοί.

Νομίζω ότι ένα πράγμα απ' το οποίο πάσχουμε στην Ελλάδα είναι η υπερανάλυση.

Τα πάντα τα αναγάγουμε σε θέματα, ιδεολογίας, πολιτικής, αξιών

και δεν ξέρω τι άλλο.

Δεν είναι έτσι, θυμάμαι πάντα έναν Ελληνοαμερικάνο που είχα

γνωρίσει πολύ πετυχημένο στην Καλιφόρνια, ο οποίος μου έλεγε ότι ένα πράγμα

που τον τρέλαινε όταν ήτανε μικρός στο χωριό του

ήταν ότι είχε σπάσει η βρύση στο χωριό.

Δεκαπέντε μέρες καθόντουσαν όλοι οι άντρες στο καφενείο και τσακωνόντουσαν.

Ποιος φταίει, ο νομάρχης, ο βουλευτής, το κράτος, εσύ, εγώ.

Δεν έβρισκαν άκρη, την ίδια στιγμή οι γυναίκες του χωριού

φορτωνόντουσαν τις στάμνες και πηγαίνανε για πολλά χιλιόμετρα για να γεμίσουνε νερό από μια άλλη βρύση.

Μερικές φορές πραγματικά, νιώθω ότι αυτή η κοινωνια

που τόσα έχει υποφέρει πληρώνει την αδυναμία

ενός πολιτικού συστήματος, ενός γενικότερου συστήματος,

να φτιάξει τη βρύση, να ασχοληθεί με πρακτικά θέματα

όπως είναι τα νοσοκομεία, όπως είναι η παιδεία,

όπως είναι η δικαιοσύνη, δεν θέλει πάρα πολύ φαντασία,

είναι πραγματικά θέματα διοίκησης, μάνατζμεντ, πρακτικά θέματα.

Θέλω να καταλήξω λέγοντάς σας ότι υπάρχουν πολλοί σ' αυτούς τους καιρούς

οι οποίοι όπως είπα θέλουν να φτιάξουν ξύλινα τείχη,

άλλοι νομίζουν ότι πίσω απ' αυτά τα τείχη θα προστατεύσουν τα κεκτημένα τους

ή και τα συμφέροντά τους.

Δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτα, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες,

το παλιό θα σαρωθεί,

η Ελλάδα είναι σε ένα διεθνές περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί να ξανακλειστεί,

ποτέ να γίνουμε η Ελλαδίτσα η οποία θα ζει μόνη της.

Έχουμε όλοι ευθύνη γι' αυτά που έρχονται και γι' αυτά που θα γίνουν,

και οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι και οι βολεμένοι, αυτοί που έχουν υποφέρει.

Όλοι.

Και νομίζω ότι αυτό που είναι πάρα πολύ σημαντικό

είναι να σταματήσουμε το κοίταγμα προς τα πίσω

και να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά και πρακτικά

πώς θα αλλάξουμε όλα αυτά.

Και θα καταλήξω με μια φράση που μου είπε ένας φίλος που νομίζω τελικά

ότι έχει το νόημά της.

Μου λέει κοίταξε να δεις το παράπηγμα το οποίο έχουμε φτιάξει δεν αντέχει άλλο, γκρεμίζεται, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα.

Αλλά μου λέει, αυτό που είναι πιο σημαντικό και το πιστεύω κι εγώ

είναι ότι δεν αξίζουμε να ζήσουμε σε ένα επισκευασμένο παράπηγμα.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)

The two faces of Greece | Alexis Papahelas | TEDxAcademy Die zwei Gesichter von Griechenland | Alexis Papahelas | TEDxAcademy The two faces of Greece | Alexis Papahelas | TEDxAcademy Las dos caras de Grecia | Alexis Papahelas | TEDxAcademy Les deux visages de la Grèce | Alexis Papahelas | TEDxAcademy ギリシャの2つの顔|アレクシス・パパヘラス|TEDxAcademy Dwie twarze Grecji | Alexis Papahelas | TEDxAcademy Yunanistan'ın iki yüzü | Alexis Papahelas | TEDxAcademy

Μετάφραση: Mary Keramida Επιμέλεια: Natalia Savvidi ♪ I don't know what to say ♪ Translator: Evgenia Syrianou Reviewer: Lucas Kaimaras

Πρέπει να πω ότι όταν πήρα την πρόσκληση από το TEDx για να μιλήσω εδώ I must say that when I received the invitation from TEDx to speak here

αγχώθηκα, μου 'ρθε έτσι μια στιγμή από τα παιδικά μου χρόνια I got anxious, it hit me, a moment from my childhood

- να το εξομολογηθώ αυτό - - to confess that -

όπου έπρεπε να μιλήσω σ' ένα θέατρο για μια εργασία where I had to speak in a theater for a project

- πολύ πιο μικρό θέατρο - - much smaller theater -

αγχώθηκα τόσο πολύ που στην αρχή τραύλιζα I got so anxious that at the beginning I was stuttering

και μετά άρχισαν να βγαίνουν διάφοροι περίεργοι ήχοι, εν πάσει περιπτώσει, und dann kamen sowieso alle möglichen seltsamen Geräusche heraus, and then various strange sounds started coming out, in any case,

μέσα απ' τη φωνή μου. through my voice.

Πέρασε ο καιρός, το ξέχασα αυτό Time passed, I forgot about that

και κάποια στιγμή μου προτάθηκε να βγω στην τηλεόραση. und irgendwann wurde vorgeschlagen, dass ich ins Fernsehen gehe. and at some point, I was offered to go on television.

Ομολογώ ότι μ' έπιασε κρύος ιδρώτας. I confess that I broke out in a cold sweat

Είπα όμως ότι ρε παιδί μου, αυτό που σε αγχώνει πρέπει να το δαμάζεις. Aber ich sagte: "Mein Sohn, was dich stresst, ist etwas, das du zähmen musst. I said though, my child, what makes you anxious, you must tame it.

Τελικά δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή απ' αυτό. Schließlich gibt es nichts Wichtigeres im Leben als dies. Ultimately, there is nothing more important in life than this.

Αποφάσισα, λοιπόν, να βγω στην τηλεόραση. Also beschloss ich, ins Fernsehen zu gehen. I decided, therefore, to go on television.

Πρώτη φορά βγήκα ζωντανά από τον Λευκό Οίκο. The first time I went live from the White House.

Έκανα μια καταπληκτική γεωπολιτική ανάλυση, Ich habe eine großartige geopolitische Analyse durchgeführt, I did an amazing geopolitical analysis,

ιδιοφυή κατά τη γνώμη μου για την εποχή εκείνη, meiner Meinung nach für die damalige Zeit genial, ingenious, in my opinion, for that time,

αλλά είχα φοβερό τρακ, δεν ήξερα τι είπα, πώς τα είπα, κτλ. aber ich war furchtbar nervös, ich wusste nicht, was ich sagte, wie ich es sagte usw. but I had terrible stage fright, I didn't know what I said, how I said it, etc.

Παίρνω τη μάνα μου στην Αθήνα λοιπόν, της λέω: Also rufe ich meine Mutter in Athen an und sage es ihr: So I call my mother in Athens, I tell her:

«Ρε μάνα, πώς σου φάνηκαν αυτά που είπα;» "Hey, Mom, wie fandest du das, was ich gesagt habe?" ‘Hey mom, how did what I said seem to you?’

«Ρε παιδί μου τι καπαρντίνα είναι αυτή που φορούσες;» μου λέει. "Mein Junge, was ist das für ein Trenchcoat, den du da trägst?" sagt er zu mir. "‘My child, what kind of trench coat was that you were wearing?’ she tells me."

(Γέλια) (Laughter)

Κατάλαβα λοιπόν με τα χρόνια ότι πολλές φορές So I realized over the years that many times

έχει πολύ λιγότερη σημασία το τι λες, it matters a lot less what you say,

αλλά το τι θέλει ν' ακούσει ο άλλος, τι θέλει να δει, τι θέλει να συγκρατήσει. but what the other person wants to hear, what he wants to see, what he wants to hold back.

Για να μιλήσω σοβαρά, όμως, όταν καθόμουνα να γράψω γι' αυτό το θέμα "To speak seriously, though, when I sat down to write about this topic"

που πολύ μ' αρέσε όταν το άκουσα, that I really liked when I heard it,

«Το μέλλον που μοιραζόμαστε» "The future we share",

ήταν ένα περίεργο πράγμα, ένιωθα μια δύναμη της αδράνειας Es war eine seltsame Sache, ich spürte eine Kraft der Trägheit "it was a strange thing, I felt a force of inertia"

την ώρα που καθόμουνα να το σκεφτώ, να δω τι θα ήθελα να πω, "the time when I was sitting to think about it, to see what I would like to say,"

με τραβούσε ένα χέρι συνεχώς, Ich wurde ständig von einer Hand gezogen, "a hand was constantly pulling me,"

να δω το τελευταίο κουτσομπολιό για κάποιον πολιτικό, um den neuesten Klatsch und Tratsch über einen Politiker zu erfahren, to check out the latest gossip about a politician,

να μπω κάπου να δω τη δήλωση βόμβα του τάδε, um die bahnbrechende Aussage dieses Mannes zu sehen, "to go somewhere to see the bombshell statement of so-and-so,"

ν' ανοίξω την τηλεόραση να δω έναν ακόμα τηλεκαβγά den Fernseher einschalten und einen weiteren Spendenmarathon ansehen "to turn on the TV to watch yet another televised argument"

που μοιάζει με χιλιοπαιγμένη επιθεώρηση. Das sieht nach einer abgedroschenen Kritik aus. "that looks like a thousand times rehearsed revue."

Και λέω τι έχουμε πάθει όλοι εμείς που υποτίθεται ότι ασχολούμαστε Und ich frage mich, was mit uns allen los ist, die wir uns eigentlich engagieren sollten. "And I say what has happened to all of us who are supposedly concerned"

με τα δημόσια πράγματα στη χώρα, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες. with public affairs in the country, journalists, politicians, businessmen.

Πόσο μας τρώει αυτή η καθημερινότητα αν θέλετε το κουτσομπολιό, "How much this everyday life, if you want the gossip, eats us,"

αυτό το πράγμα που δεν βγάζει πουθενά. that thing that doesn't lead anywhere?

Και σας διαβεβαιώ γιατί το ζω καθημερινά Und ich versichere Ihnen, weil ich es jeden Tag lebe And I assure you, as I live it every day,

δεν υπάρχει κανείς που σκέφτεται ή σχεδιάζει "there is no one who thinks or plans"

ούτε δεξιός ούτε αριστερός ούτε κεντρώος, κανείς, no right, no left, no center, no one,

πέρα από τις επόμενες κάλπες, über die nächste Wahl hinaus, beyond the next elections,

πέρα από την επόμενη δόση της Τρόικας über die nächste Tranche der Troika hinaus beyond the next installment from the Troika

ή πέρα απ' τις επόμενες προσλήψεις. oder über die nächste Rekrutierung hinaus. or beyond the next recruitment.

Κι αυτό είναι κάτι που τουλάχιστον εμένα με φοβίζει, Und das ist etwas, das mir Angst macht, zumindest mir, "And this is something that at least scares me,"

πόσο περισσότερο όμως να φοβίζει μια κοινωνία "how much more so, though, should it scare a society"

που έχει νιώσει ότι έχει χάσει πραγματικά το έδαφος κάτω απ' τα πόδια της. "that has felt that it has truly lost the ground beneath its feet."

Μια κοινωνία που αισθάνθηκε ότι ό,τι είχε συνηθίσει σαν βιωτικό επίπεδο Eine Gesellschaft, die das Gefühl hatte, dass das, woran sie sich als Lebensstandard gewöhnt hatte "A society that felt that whatever it had become accustomed to as a standard of living"

πραγματικά καταστράφηκε μέσα σε λίγα χρόνια. "was truly destroyed within a few years."

Μια κοινωνία η οποία πραγματικά φοβάται και δεν βλέπει φως, "A society which is truly afraid and sees no light,"

γιατί κατά τη γνώμη μου ο μόνος τρόπος ν' αντιμετωπίσεις τον φόβο "because in my opinion, the only way to confront fear"

είναι με την αλήθεια και με όραμα ή ακόμα καλύτερο σχέδιο. is with truth and with vision or an even better plan.

Καθώς λοιπόν τα σκεφτόμουνα όλα αυτά, σκεφτόμουνα ότι While thus I was thinking all these, I was thinking that

ένα μεγάλο θέμα που έχουμε είναι ότι - κι αυτό το έχει δείξει η ιστορία - one big issue we have is that - and history has shown this -

ότι όταν περνάει μια χώρα μια τόσο μεγάλη κρίση, that when a country is going through such a crisis

ανοίγουν αν θέλετε βαθύτερα ρήγματα, open if you want bigger cracks,

πράγματα τα οποία είναι γνωρίσματα ενός λαού specific traits of a nation that come to the foreground more intensely.

έρχονται στο προσκήνιο μ' έναν πιο έντονο τρόπο. come to the forefront in a more intense way.

Και τώρα έχουν έρθει στο προσκήνιο And now they have come to the foreground and sometimes threaten the way we think.

και απειλούν τον τρόπο που σκεφτόμαστε μερικές φορές. and threaten the way we think sometimes.

Ένα σύνδρομο που έχουμε πάθει τώρα, κοιτάμε συνέχεια προς τα πίσω, A syndrome we have suffered recently, we keep looking back,

συνέχεια, συνέχεια είναι σαν να είμαστε καρφωμένοι στον πίσω καθρέφτη. constantly, constantly it's as if we are stuck in the rearview mirror.

Κι όποιος το κάνει αυτό είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα τρακάρει. And whoever does this, it's mathematically certain that they will crash.

Δεν μπορείς να έχεις ούτε ορατότητα, ούτε όραμα. You can have neither visibility nor a vision.

Δεν λέω για να μην παρεξηγηθώ ότι δεν πρέπει να υπάρξει κάθαρση I'm not saying, so as not to be misunderstood, that there shouldn't be a catharsis

για όσα γίνανε, τα πολλά που γίνανε και δεν λέω ότι δεν φταίμε όλοι, for what happened, the many things that happened, and I'm not saying that we are all not to blame,

ότι δεν στηρίξαμε πράγματα που δεν στηρίζονταν μες την απελπισία μας, that we did not support things that could not be supported in our despair

ότι βολευτήκαμε όταν δεν έπρεπε να βολευτούμε that we settled when we shouldn't have settled

ή ότι δεν μιλήσαμε όταν έπρεπε να μιλήσουμε. or that we didn't speak when we should have spoken.

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. I don't want to be misunderstood.

Όμως το κοίταγμα προς τα πίσω, πρέπει να 'χει κι ένα όριο. However, the looking backwards, must have also a limit.

Ένα δεύτερο πράγμα το οποίο βγαίνει πολύ στην επιφάνεια A second thing which emerges a lot to the surface

είναι αυτή η μανία καταδίωξης, αυτό το περίφημο στερεότυπο It's this obsession with persecution, this infamous stereotype.

που λέει ότι είμαστε ένας λαός περιούσιος, μοναδικός, που όλοι τον κυνηγάνε. that says we are a people wealthy, unique, that everyone chases.

Δεν διαφωνώ ότι είμαστε ένας λαός μοναδικός, I don't disagree that we are a unique people,

προφανώς έχουμε μια πολύ μεγάλη ιστορία, obviously we have a very long history,

αλλά δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί που μας κυνηγάνε but I don't know who are those who chase us.

πάντως δεν έχουνε κάνει πολύ καλή δουλειά. Anyway, they haven't done a very good job.

(Γέλια) (Laughter)

Κοιτάξτε γύρω σας και δείτε ότι η Ελλάδα μετά απ' αυτή την κρίση Look around you and see that Greece after this crisis

είναι ακόμα στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. is still among the 30 richest countries in the world.

Κοιτάξτε να δείτε ότι είμαστε στα πιο κλειστά κλαμπ της δύσης. Look to see that we are in the most exclusive clubs of the West.

Κοιτάξτε να δείτε τη μόρφωση που έχει η νέα ελληνική γενιά Look to see the education that the new Greek generation has

και κοιτάξτε να δείτε ότι ο υπόλοιπος πλανήτης θα κοιτούσε με πολλή ζήλεια and look to see that the rest of the planet would look with a lot of jealousy

το πού είναι η Ελλάδα ακόμα σήμερα. where Greece is still today.

Και για μένα η πρόκληση είναι το να κρατήσουμε αυτό το επίπεδο, And for me, the challenge is to maintain this level,

να μείνουμε εδώ πού είμαστε και να πάμε μπροστά. to stay where we are and to move forward.

Τώρα να σας πω κι ένα τρίτο σύνδρομο Now let me tell you about a third syndrome

το οποίο επειδή το 'χω ζήσει στο πετσί μου έχει γίνει αγαπημένο μου θέμα, which, because I've experienced it firsthand, has become a favorite topic of mine,

που είναι οι θεωρίες συνωμοσίας. which is conspiracy theories.

Μπορώ να σας μιλήσω για ώρες για θεωρίες συνωμοσίας, I can talk to you for hours about conspiracy theories,

και θα σας πω και μια ιστορία γιατί πραγματικά είναι απ' αυτές and I will tell you also a story because it's really one of those.

που με κάνουν μερικές φορές να γελάω μόνος μου that sometimes makes me laugh by myself.

όταν σκέφτομαι το πόσο μπερδεμένα τα 'χουμε στο μυαλό μας. when I think about how confused we have them in our minds.

Πριν από 3-4 χρόνια πήρα μια πρόσκληση About 3-4 years ago, I received an invitation

από την καταραμένη αυτή Λέσχη Μπίλντερμπεργκ from that cursed Bilderberg Club.

για να πάω σε μια συνεδρίασή της. to attend one of her meetings.

Ήταν η δεύτερη φορά και κάλεσα ένα φίλο μου και τον ρώτησα τι να κάνω. It was the second time, and I called a friend of mine and asked him what to do.

Να σας πω ότι αυτός ο φίλος μου είναι τόσο λάτρης των θεωριών συνωμοσίας Let me tell you that this friend of mine is such a conspiracy theory enthusiast. που μπορεί να του κάνεις το καλύτερο δώρο, το καλύτερο ταξίδι, την πιο ωραία γυναίκα that you can make him the best gift, the best trip, the most beautiful woman

δεν τον νοιάζει, he doesn't care,

δωσ' του μια θεωρία συνωμοσίας και ζει κι αναπνέει γι' αυτό. give him a conspiracy theory and he lives and breathes for it.

Του λέω λοιπόν: «Ρε παιδί μου τι να κάνω;» Του λέω: «Να πάω;» So I tell him, "Hey my buddy, what should I do?" I tell him, "Should I go?"

Με κοίταξε έτσι μ' ένα ύφος σαν να 'μαι λίγο τρελός, He looked at me with a look as if I were a little crazy,

λίγο, «τώρα τι πάει να κάνει αυτός», με ρώτησε γιατί θέλω να πάω a bit, "now what is he up to," he asked me why I want to go.

του λέω, «Θέλω να πάω πρώτα για ν' ανοίξει το μυαλό μου, I tell him, "I want to go first to open my mind,

γιατί θα ακούσω πράγματα που δεν μπορώ να τα ακούσω εδώ, because I will hear things that I cannot hear here,

δεύτερον γιατί πάνε όλοι οι μεγάλοι διευθυντες εφημερίδων secondly, because all the big newspaper editors are going there. απ' την Ευρώπη και την Αμερική from Europe and America.

και τρίτον» του λέω, «γιατί μπορεί να ακουστεί κάτι για την Ελλάδα εκεί, and third," I tell him, "because something about Greece might be heard there,

δεν ξέρεις ποτέ» - δεν ακούστηκε - you never know" - it didn't sound convincing -

(Γέλια) (Laughter)

«και καλό είναι να υπάρχει κι ένας Έλληνας να υποστηρίξει την ελληνική άποψη». "and it's good to have a Greek to support the Greek view."

Άντε πήγαινε μου είπε. "Okay, go," he said to me.

Γύρισα πίσω, αυτός είχε μπει στο σάιτ εντωμεταξύ της λέσχης I came back, he had meanwhile entered the club's website.

είχε δει τα θέματα προς συζήτηση είναι όλα εκεί, το ποιοι πήγαν, τα πάντα. He had seen the topics for discussion, everything was there, who went, everything.

Έρχεται η πρώτη μέρα, τι έγινε του λέω: The first day is coming, I ask him what happened.

«Σε παρακαλώ αυτά είναι σοβαρά πράγματα». "Please, these are serious matters."

Ήρθε τη δεύτερη μέρα, την τρίτη μέρα, The second day came, the third day,

του λέω την τρίτη μέρα: «Κοίταξε να δεις θα πάρεις έναν όρκο Μπίλντερμπεργκ». I tell him on the third day, "Look and see, you'll take a Bilderberg oath."

Μου λέει: «Τι είναι αυτός ο όρκος;» He tells me, "What is this oath?"

Του λέω: «Δεν έχω ιδέα τι είναι, αλλά ξέρω ότι αν τον παραβείς την έχεις βάψει». I tell him, "I have no idea what it is, but I know that if you violate, you're done for."

Για να μην παρεξηγηθούμε και μεταξύ μας, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. To avoid any misunderstanding between us, there is no such thing.

Αφού λοιπόν του το είπα αυτό, του λέω: So after I told him that, I said to him:

«Κοίταξε να δεις, έγινε μια ψηφοφορία» "Look to see, there happened a voting."

ούτε ψηφοφορίες γίνονται, σας το λέω για να μην επίσης παραξηγηθούμε, No voting takes place either, I'm telling you so that we don't misunderstand either.

του λέω: «Έγινε μια ψηφοφορία και αποφασίσαμε με 149 ψήφους I tell him, "There was a vote, and we decided with 149 votes."

έναντι 14 ότι το 2013 θα ξαναχαρακτούν τα σύνορα της Τουρκίας». "against 14 that in 2013 the borders of Turkey will be redrawn."

«Το 'ξερα» μου λέει, «το 'ξερα, το 'ξερα». "I knew it," he tells me, "I knew it, I knew it."

(Γέλια) (Laughter)

Αντιλαμβάνεστε ότι από τότε προσεύχομαι κάθε μέρα μην διαλυθεί η Τουρκία, You realize that since then, I've been praying every day for Turkey not to dissolve.

γιατί την έχω βάψει. because I've “messed it up”

(Γέλια) (Laughter)

Αλλά για να μιλήσω και πάλι σοβαρά. But to speak seriously again.

Τι μαθαίνω εγώ όταν πηγαίνω τουλάχιστον και όλοι μας όταν πηγαίνουμε What do I learn when I go at least, and all of us when we go

σε τέτοιου είδους διεθνή φόρα. to such kind of international forums.

Πρώτα απ' όλα ένα πράγμα που σου κάνει εντύπωση First of all, one thing that impresses you

είναι πόσο τρομαγμένοι είναι οι ηγέτες, οι τραπεζίτες, is how scared the leaders, the bankers,

όλοι οι υπόλοιποι που ασχολούνται μ' αυτά τα θέματα. and all the others dealing with these issues.

Είναι τρομαγμένοι, γιατί έχει φτιαχτεί ένα πράγμα που λέγεται παγκοσμιοποίηση They are scared, because there has been created a thing called globalization.

που είναι άγριο, που είναι απρόβλεπτο, which is wild, which is unpredictable,

που ούτε οι ίδιοι ξέρουν πώς να το χειριστούν, κανείς δεν ξέρει. which even they themselves don't know how to handle, nobody knows.

Το δεύτερο είναι που σου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση The second is what makes you a very big impression

είναι πόσο μεγάλες είναι οι προκλήσεις που έχει ειδικά η Δύση is how big are the challenges especially the West has

και πόσο μικροί είναι αυτοί οι ηγέτες. and how small are those leaders.

Δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό αλλά είναι γνώρισμα της εποχής μας. I don't know where this comes from but it's a characteristic of our era.

Το τελευταίο βέβαια που κατάλαβα, και για μένα αυτό είναι σημαντικό The last one, of course, that I understood, and for me, this is important.

και πάει σ' αυτό που έλεγα ότι πρέπει πάντα να λες την αλήθεια, And it goes to what I was saying, that you should always tell the truth.

είναι όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου is No matter how much we want to believe that we are the center of the world.

δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, δεν είμαστε ο ομφαλός της γης. We are not the center of the world, we are not the navel of the earth.

Έχουμε την ιστορία μας, έχουμε μια μοναδική γεωπολιτική θέση We have our history, we have a unique geopolitical position.

είμαστε ένας λαός, ένας τόπος ευλογημένος, από όλα αυτά που έχουμε γύρω μας, We are a people, a blessed place, from all that we have around us.

δεν είμαστε όμως το κέντρο του κόσμου, κι όχι μόνο αυτό. We are not, however, the center of the world, and not only that.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε μια μικρή ψηφίδα σ' έναν πολύ ταραγμένο κόσμο. We must understand that we are a small piece in a very turbulent world.

Δεν είναι πια η Ευρώπη που ξέραμε, It is no longer the Europe we knew.

δεν είναι η γειτονιά μας, η Αλβανία, η Βουλγαρία. It is not our neighborhood, Albania, Bulgaria.

Έχουνε μπει χώρες στην Ευρώπη, απ' το ανατολικό μπλοκ "They have entered countries in Europe, from the eastern bloc."

που έχουν περάσει δύσκολα, έχουνε πεινάσει. "who have gone through hardships, they have starved."

Βλέπουν το δικό μας βιωτικό επίπεδο και πραγματικά το ζηλεύουν. "They see our standard of living and really envy it."

Έχει μπει μια Τουρκία σ' αυτόν τον νέο, τον άγριο καπιταλισμό. "A Turkey has entered into this new, wild capitalism."

Έχει μπει η Ρωσία, έχει μπει η Κίνα, θα μπει μια Αφρική, "The Russia has entered, the China has entered, an Africa will enter."

η οποία θα φτιάξει μια καινούργια μεσαία τάξη, κοντά στο ένα δισ. "The which will make a new middle class, close to one billion." τα επόμενα δέκα είκοσι χρόνια. "The next ten twenty years."

Αυτόν τον κόσμο έχουμε απέναντί μας, "This world we have opposite us,"

μ' αυτόν τον κόσμο πρέπει να ανταγωνιστούμε "with this world must we compete" και πρέπει να το πάρουμε απόφαση, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, "and we must make a decision, it is not an easy matter,"

αλλά μ' αυτούς πρέπει να τα βγάλουμε πέρα. but with them, we must manage.

Τώρα, υπάρχουνε κάποιοι μες το φόβο που λένε το κλασικό: "Now, there are some within fear who say the classic:"

- Τι κάνεις όταν φοβάσαι, όταν απειλείσαι; - Φτιάχνεις γύρω σου ξύλινα τείχη. "- What do you do when you are afraid, when you are threatened? - You build wooden walls around you."

Να πάμε πίσω στην ιστορία μας να θυμηθούμε τι είναι τα ξύλινα τείχη; "Shall we go back in our history to remember what the wooden walls are?"

Οι Βάρβαροι είναι έξω από την Αττική "The Barbarians are outside of Attica."

και κάποιοι ανήμποροι, τους παίρνουν κάποιοι στο λαιμό τους "and some unable, them some take by their neck"

και πάνε και κρύβονται στον Παρθενώνα, πίσω απ' αυτά τα ξύλινα τείχη. "and go and hide in the Parthenon, behind those wooden walls."

Δεν επιβίωσαν. They didn't survive.

Κάποιοι άλλοι Έλληνες με τον Θεμιστοκλή μπαίνουν στη θάλασσα, Some other Greeks with Themistocles enter the sea

σ' ένα πολύ απρόβλεπτο περιβάλλον, δίνουν με την ελληνική δημιουργικότητα, "in a very unpredictable environment, they give with the Greek creativity,"

γενναιότητα, αποφασιστικότητα, τη μάχη εκεί και την κερδίζουν. "courage, decisiveness, the battle there and they win it."

Και σώζουν και την Ευρώπη και την Ελλάδα από τους Βαρβάρους. "And they save both Europe and Greece from the Barbarians."

Αν βλέπω τον Θεμιστοκλή και τους υπόλοιπους πουθενά γύρω μου; If I see Themistocles and the rest anywhere around me?

Τους βλέπω, καταρχήν να σας πω ότι έχοντας ζήσει στο εξωτερικό "I see them, firstly let me tell you that having lived abroad"

βλέπω πόσο ο Έλληνας μπορεί να επιβιώσει, σε ταραγμένες θάλασσες "I see how much the Greek can survive, in turbulent seas"

όταν ο Έλληνας είναι εξωστρεφής, όταν παίρνει το ρίσκο του "when the Greek is extroverted, when he takes his risk"

όταν όμως δουλεύει με κανόνες. "but when he works with rules."

Έχω νιώσει πολύ μεγάλη υπερηφάνεια όταν πήγα στο Λος Άντζελες, στο Χόλιγουντ, "I have felt great pride when I went to Los Angeles, in Hollywood,"

στο Σίλικον Βάλεϊ, στον Λευκό Οίκο, σε μίντια παντού "in Silicon Valley, at the White House, in media everywhere"

και έβλεπα Έλληνες χαρισματικούς, παντού σε καίριες θέσεις. "and I saw Greeks, talented, everywhere in key positions."

Δεν χρειάζεται όμως να μείνω στον ελληνισμό της διασποράς. "It is not necessary, however, to stay with the Hellenism of the diaspora."

Πάρτε αυτή τη γενιά η οποία με γεμίζει και ελπίδα εμένα και στενοχώρια. "Take this generation which fills me both with hope and sorrow."

Ο Μιχάλης ο Μπαχτής είναι μια... εκπροσωπεί αυτή τη γενιά. "Michalis Bakhtis is one... he represents this generation." Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι φύγανε έξω γιατί δεν άντεχαν αυτό το κουκούλι "They are the people who left abroad because they could not endure this cocoon"

της μιζέριας, της αναξιοκρατίας, που έχουμε φτιάξει εδώ στην Ελλάδα. "of misery, of meritocracy, that we have created here in Greece."

Και είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι. Τους συναντούμε παντού. "And there are many of these people. We meet them everywhere."

Βλέπω το παιδί που έχει τελειώσει το πολυτεχνείο "I see the child who has finished the Technical University

να δουλεύει σαν μάνατζερ σ' ένα ξενοδοχείο στη Σκωτία, "working as a manager in a hotel in Scotland,"

κάποιον άλλο που είναι στο Μόναχο που έχει ανοίξει ένα μαγαζί, "someone else who is in Munich who has opened a shop," κάποια παιδιά από τη Θεσσαλονίκη που έχουν ανοίξει κάτι άλλο στο Λονδίνο. "some kids from Thessaloniki who have opened something else in London."

Νέους επιστήμονες στην Αμερική. "Young scientists in America."

Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι κι αυτή η γενιά του Erasmus, "There are these people and this generation of Erasmus,"

η γενιά αν θέλετε της ευκαιρίας που κυνηγάει σ' όλον τον κόσμο "the generation if you want of opportunity that chases around the whole world"

θα γυρίσει σ' αυτόν τον τόπο, είμαι σίγουρος ότι θα γυρίσει "will return to this place, I am sure that it will return"

σ' αυτόν τον τόπο, πάντα γυρνάει "to this place, always returns"

και πιστεύω θα είναι η μαγιά κάτι καινούργιου κάτι πολύ καλού "and I believe it will be the yeast of something new, something very good"

το οποίο θα ξημερώσει και δεν θα αργήσει να ξημερώσει. "which will dawn and will not delay to dawn."

Βλέπω όμως πολλά σημάδια ελπίδας και μέσα στην Ελλάδα, "I see however many signs of hope also within Greece," και δεν πρέπει να μας πιάνει απελπισία. "and we must not let despair take hold of us."

Βλέπω τα παιδιά που κρατήσαν ανοιχτά τα πανεπιστήμια, κόντρα στη μιζέρια, "I see the children who kept the universities open, against the misery,"

δεν ήταν εύκολη ιστορία γι΄αυτούς. "it was not an easy story for them."

Βλέπω ακόμα δημόσιους υπαλλήλους, αστυνομικούς "I still see public employees, police officers"

οι οποίοι κάνουν τη δουλειά τους με πολύ λίγα λεφτά, με επαγγελματισμό "who do their job with very little money, with professionalism"

που δεν θυμίζει άλλες εποχές. "that does not resemble other times."

Βλέπω πενηντάρηδες οι οποίοι έμειναν στον άσσο, Βλέπω πενηντάρηδες οι οποίοι έμειναν στον άσσο,

αλλά προσπαθούν και τώρα να φτιάξουν επιχειρηματικά δικτυα "but they are trying even now to build business networks"

για να επιβιώσουν. "to survive."

Βλέπω τον Μύρωνα τον Μιχαηλίδη, ο οποίος φτιάχνει μια Λυρική "I see Myron Michailidis, who is creating a Lyric"

που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλες στον κόσμο. "that has nothing to envy from others in the world."

Βλέπω την κυρία Σταυροπούλου που παίρνει μια διαλυμένη υπηρεσία, "I see Mrs. Stavropoulou who takes over a dismantled service," των προσφύγων, και μέσα σε λίγους μήνες την κάνει κάτι άλλο. των προσφύγων, και μέσα σε λίγους μήνες την κάνει κάτι άλλο.

Δεν είναι τίποτα φοβερό, θέλει οργάνωση και σχέδιο "It's nothing terrible, it requires organization and planning"

και μπορούμε να το κάνουμε. "and we can do it."

Γιατί δε γίνεται τώρα αυτό, κατά τη γνώμη μου; "Why is this not happening now, in my opinion?"

Μας λείπουν δύο πράγματα. "We are missing two things."

Το πρώτο είναι ότι αυτή η Ελλάδα η οποία είναι δημιουργική, "The first is that this Greece which is creative,"

πληρώνει τους φόρους της πληρώνει πολλά λεφτά "pays its taxes, pays a lot of money"

για να στέλνει τα παιδιά σε φροντιστήρια και σε πανεπιστήμια, "to send the children to tutoring centers and to universities,"

δεν εκπροσωπείται πολιτικά, "is not represented politically,"

και πρέπει αυτό το πράγμα κάποια στιγμή ν' αλλάξει. "and this thing must at some point change."

Με τον θυμό δεν μπορούμε ούτε να ταΐσουμε στόματα ούτε να αλλάξουμε τίποτα. "With the anger, we can neither feed mouths nor change anything."

Με την αποχή, με το σνομπάρισμα της πολιτικής επίσης δε βγαίνει τίποτα. "With abstention, with the snubbing of politics, also nothing also comes out."

Η δικιά μου γνώμη είναι ότι πρέπει "My own opinion is that we must"

όλοι οι άνθρωποι που πιστεύουν σε τέτοιες αξίες, "all the people who believe in such values," που πιστεύουν ότι υπάρχει αυτή η άλλη Ελλάδα, "who believe that there exists this other Greece,"

να μπούνε στον δημόσιο διάλογο, στο καινούργιο καφενείο, "to enter the public dialogue, in the new cafe,"

που είναι τα social media, "which is the social media,"

να μπούνε σε κόμματα παλιά, καινούργια, ή να φτιάξουν και δικά τους, "to join parties, old, new, or to create also their own," αλλά δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, για κανέναν να μείνει έξω "but there is no excuse, for anyone to stay out"

απ' αυτό το καμίνι του δημόσιου διαλόγου, καμία δικαιολογία. "from this furnace of public dialogue, no excuse."

Όποιος νομίζει, όπως νόμιζε η ελληνική ελίτ για πολλά χρόνια "Whoever thinks, as the Greek elite thought for many years"

ότι μπορεί να μένει στο όμορφο σπίτι του στο τακτικό, το απόλυτα κανονισμένο "that one can stay in their beautiful house in the suburbs, the absolutely regulated"

και γύρω-γύρω να υπάρχει αυθαιρεσία και σκουπίδια, είναι γελασμένος, "and around there will be arbitrariness and garbage, is mistaken,"

αυτό δεν βγάζει πουθενά. "this leads nowhere."

Το δεύτερο που για μένα πρέπει να αλλάξει, είναι να είμαστε πιο πρακτικοί. "The second thing that for me must change, is to be more practical."

Νομίζω ότι ένα πράγμα απ' το οποίο πάσχουμε στην Ελλάδα είναι η υπερανάλυση. "I think that one thing from which we suffer in Greece is over-analysis."

Τα πάντα τα αναγάγουμε σε θέματα, ιδεολογίας, πολιτικής, αξιών "We reduce everything to matters of ideology, politics, values"

και δεν ξέρω τι άλλο. and I don't know what else.

Δεν είναι έτσι, θυμάμαι πάντα έναν Ελληνοαμερικάνο που είχα "It's not like that, I always remember a Greek-American I had"

γνωρίσει πολύ πετυχημένο στην Καλιφόρνια, ο οποίος μου έλεγε ότι ένα πράγμα "…met ,very successful in California, who told me that one thing"

που τον τρέλαινε όταν ήτανε μικρός στο χωριό του "that drove him crazy when he was young in his village"

ήταν ότι είχε σπάσει η βρύση στο χωριό. "was that the faucet in the village had broken."

Δεκαπέντε μέρες καθόντουσαν όλοι οι άντρες στο καφενείο και τσακωνόντουσαν. "fifteen days, all the men sat in the cafe and argued."

Ποιος φταίει, ο νομάρχης, ο βουλευτής, το κράτος, εσύ, εγώ. "Who is to blame, the prefect, the MP, the state, you, me."

Δεν έβρισκαν άκρη, την ίδια στιγμή οι γυναίκες του χωριού "They couldn't find a solution, at the same time the women of the village"

φορτωνόντουσαν τις στάμνες και πηγαίνανε για πολλά χιλιόμετρα "loaded their jars and went for many kilometers" για να γεμίσουνε νερό από μια άλλη βρύση. "to fill up water from another faucet."

Μερικές φορές πραγματικά, νιώθω ότι αυτή η κοινωνια "Sometimes really, I feel that this society"

που τόσα έχει υποφέρει πληρώνει την αδυναμία "that has suffered so much pays for the inability"

ενός πολιτικού συστήματος, ενός γενικότερου συστήματος, "of a political system, of a broader system,"

να φτιάξει τη βρύση, να ασχοληθεί με πρακτικά θέματα "to fix the faucet, to deal with practical matters"

όπως είναι τα νοσοκομεία, όπως είναι η παιδεία, "such are the hospitals, such is the education,"

όπως είναι η δικαιοσύνη, δεν θέλει πάρα πολύ φαντασία, "such as justice, it doesn't take much imagination,"

είναι πραγματικά θέματα διοίκησης, μάνατζμεντ, πρακτικά θέματα. "it is really matters of administration, management, practical issues."

Θέλω να καταλήξω λέγοντάς σας ότι υπάρχουν πολλοί σ' αυτούς τους καιρούς "I want to conclude by telling you that there are many in these times"

οι οποίοι όπως είπα θέλουν να φτιάξουν ξύλινα τείχη, "who, as I said, want to build wooden walls,"

άλλοι νομίζουν ότι πίσω απ' αυτά τα τείχη θα προστατεύσουν τα κεκτημένα τους "others think that behind these walls they will protect their possessions"

ή και τα συμφέροντά τους. "or even their interests."

Δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτα, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, "They are not going to achieve anything, the developments are rapid,"

το παλιό θα σαρωθεί, "the old will be swept away,"

η Ελλάδα είναι σε ένα διεθνές περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί να ξανακλειστεί, "Greece is in an international environment, which cannot be closed again,"

ποτέ να γίνουμε η Ελλαδίτσα η οποία θα ζει μόνη της. "we are never going to become the little Greece that will live by itself."

Έχουμε όλοι ευθύνη γι' αυτά που έρχονται και γι' αυτά που θα γίνουν, "We all have responsibility for what is coming and for what will happen,"

και οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι και οι βολεμένοι, αυτοί που έχουν υποφέρει. "both the well-known and the anonymous and the comfortable, those who have suffered."

Όλοι. Everyone.

Και νομίζω ότι αυτό που είναι πάρα πολύ σημαντικό "And I think that what is very important"

είναι να σταματήσουμε το κοίταγμα προς τα πίσω "is to stop the looking towards back"

και να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά και πρακτικά "and to start to discuss seriously and practically"

πώς θα αλλάξουμε όλα αυτά. "how we will change all these."

Και θα καταλήξω με μια φράση που μου είπε ένας φίλος που νομίζω τελικά "And I will conclude with a phrase that told me a friend who I think finally"

ότι έχει το νόημά της. "that has its meaning."

Μου λέει κοίταξε να δεις το παράπηγμα το οποίο έχουμε φτιάξει δεν αντέχει άλλο, "He tells me look to see the crutch which we have made cannot endure any longer," γκρεμίζεται, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. "it collapses, we cannot do many things."

Αλλά μου λέει, αυτό που είναι πιο σημαντικό και το πιστεύω κι εγώ "But he tells me, what is more important and I believe it too"

είναι ότι δεν αξίζουμε να ζήσουμε σε ένα επισκευασμένο παράπηγμα. "is that we do not deserve to live in a repaired crutch."

Ευχαριστώ πολύ. Thank you very much.

(Χειροκρότημα) (Applause)