×

Wir verwenden Cookies, um LingQ zu verbessern. Mit dem Besuch der Seite erklärst du dich einverstanden mit unseren Cookie-Richtlinien.


image

Coelho - Ο αλχημιστής (AudioBookWorms), 5. Μέρος δεύτερο

5. Μέρος δεύτερο

Το ΑΓΟΡΙ πήγε στο δωμάτιο του και μάζεψε τα υπάρχοντά του. Τρεις μεγάλους μπόγους. Ετοιμαζόταν να φύγει, όταν πρόσεξε σε μια γωνία του δωματίου το δισάκι του. Τσαλακωμένο, σχεδόν αγνώριστο. Μέσα είχε ακόμη το ίδιο βιβλίο και την κάπα. Όταν έβγαλε την κάπα, με σκοπό να τη χαρίσει σε κάποιο αλητάκι, οι δυο λίθοι κύλησαν κάτω. Ο Ουρίμ και ο Τουμίμ.

Τότε το αγόρι θυμήθηκε το γέρο βασιλιά και απόρησε πώς τόσο καιρό τώρα δεν τον είχε θυμηθεί. Είχε δουλέψει ασταμάτητα έναν ολόκληρο χρόνο, με μόνη σκέψη να μαζέψει λεφτά για να γυρίσει στην Ισπανία με το κεφάλι ψηλά.

«Μην απαρνιέσαι ποτέ τα όνειρά σου», είχε πει ο γέρος βασιλιάς. «Να ακολουθήσεις τα σημάδια».

Το αγόρι μάζεψε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ από κάτω και ένιωσε ξανά εκείνο το παράξενο αίσθημα ότι ο βασιλιάς βρισκόταν κάπου εκεί. Είχε δουλέψει σκληρά έναν ολόκληρο χρόνο και τα σημάδια έδειχναν ότι είχε φτάσει η ώρα του αποχωρισμού.

«Θα γίνω ακριβώς το ίδιο που ήμουν και πριν», σκέφτηκε το αγόρι. «Και τα πρόβατα δε μ' έμαθαν να μιλάω αραβικά».

Τα πρόβατα στο μεταξύ του είχαν μάθει κάτι πολύ πιο σημαντικό: ότι στον κόσμο υπήρχε μια γλώσσα που όλοι την καταλάβαιναν και που το αγόρι την είχε χρησιμοποιήσει όλο εκείνο το χρονικό διάστημα για τη βελτίωση του μαγαζιού. Ήταν η γλώσσα του ενθουσιασμού, των πραγμάτων που γίνονται με αγάπη και με θέληση, όταν αναζητάς κάτι που το θέλεις ή που πιστεύεις σε αυτό. Η Ταγγέρη δεν ήταν πια ξένη χώρα κι εκείνος αισθάνθηκε ότι, με τον ίδιο τρόπο που είχε κατακτήσει εκείνο τον τόπο, θα μπορούσε να κατακτήσει και τον κόσμο.

«Όταν κάποιος θέλει κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότητα», είχε πει ο γέρος βασιλιάς.

Ο γέρος βασιλιάς όμως δεν είχε πει τίποτε για κλέφτες, για απέραντες ερήμους, για ανθρώπους που γνωρίζουν τα όνειρά τους κι όμως αρνούνται να τα πραγματοποιήσουν. Ο γέρος βασιλιάς δεν του είχε πει ότι οι πυραμίδες ήταν μόνο ένας σωρός από πέτρες και ότι οποιοσδήποτε θα μπορούσε να συσσωρεύσει πέτρες στον κήπο του. Και είχε ξεχάσει να πει ότι, όταν έχει μαζέψει κανείς λεφτά για ν' αγοράσει ένα κοπάδι μεγαλύτερο από εκείνο που ήδη έχει, τότε πρέπει να το αγοράσει.

Το αγόρι έπιασε το δισάκι και το 'βαλε μαζί με τους άλλους μπόγους. Κατέβηκε τις σκάλες· ο γέρος εξυπηρετούσε ένα ζευγάρι ξένων, ενώ άλλοι δυο πελάτες τριγυρνούσαν στο μαγαζί πίνοντας τσάι από κρυστάλλινα ποτήρια. Καλή κίνηση για τόσο πρωί. Από κει όπου στεκόταν, πρόσεξε για πρώτη φορά ότι τα μαλλιά του εμπόρου έμοιαζαν πολύ με τα μαλλιά του γέρου βασιλιά, θυμήθηκε το χαμόγελο του ζαχαροπλάστη την πρώτη μέρα στην Ταγγέρη, όταν δεν είχε πού να πάει και τι να φάει· κι εκείνο το χαμόγελο του είχε θυμίσει το γέρο βασιλιά.

«Σαν να είχε περάσει από κει και να είχε αφήσει μια σφραγίδα», σκέφτηκε. «Και ο κάθε άνθρωπος να είχε γνωρίσει εκείνο το βασιλιά κάποια στιγμή της ζωής του. Στο κάτω κάτω, είχε πει ότι εμφανίζεται πάντα σε όποιον ζει τον Προσωπικό του Μύθο».

Έφυγε χωρίς να αποχαιρετήσει τον έμπορο κρυστάλλων. Δεν ήθελε να κλάψει, μην τυχόν και τον δουν. Αλλά θα νοσταλγούσε όλο εκείνο τον περασμένο χρόνο κι όλα τα καλά που είχε μάθει. Είχε αποκτήσει πιο πολλή εμπιστοσύνη στον εαυτό του και ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο.

«Επιστρέφω στους γνωστούς μου κάμπους για να οδηγήσω ξανά τα πρόβατά μου». Κι όμως, η απόφασή του δεν τον ευχαριστούσε πια. Είχε δουλέψει έναν ολόκληρο χρόνο για να πραγματοποιήσει ένα όνειρο κι αυτό το όνειρο έχανε ολοένα και περισσότερο τη σημασία του. Ίσως επειδή δεν ήταν το όνειρό του.

«Ποιος ξέρει, ίσως να είναι καλύτερα να είσαι σαν τον έμπορο κρυστάλλων ποτέ να μην έχει πάει στη Μέκκα και να ζει με την επιθυμία να τη γνωρίσει». Κρατούσε όμως τον Ουρίμ και τον Τουμίμ στα χέρια του κι αυτοί οι λίθοι του μετέδιδαν τη δύναμη και τη θέληση του γέρου βασιλιά. Από σύμπτωση -ή ήταν σημάδι, σκέφτηκε το αγόρι- έφτασε στο καπηλειό όπου είχε μπει την πρώτη μέρα. Ο κλέφτης δεν ήταν πια εκεί και ο ιδιοκτήτης του έφερε ένα φλιτζάνι τσάι.

«Θα μπορέσω να ξαναγίνω βοσκός όποτε θελήσω», σκέφτηκε το αγόρι. «Έμαθα να φροντίζω τα πρόβατα και ποτέ δε θα ξεχάσω τη φύση τους. Μπορεί όμως να μη βρω άλλη ευκαιρία να φτάσω ως τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Ο γέρος φορούσε ένα χρυσαφένιο κόσμημα και γνώριζε την ιστορία μου. Ήταν ένας αληθινός βασιλιάς, ένας σοφός βασιλιάς».

Το καράβι δε θα έκανε πάνω από δύο ώρες για να τον πάει στις πεδιάδες της Ανδαλουσίας, μια ολόκληρη έρημος όμως τον χώριζε από τις πυραμίδες. Το αγόρι εκτίμησε την κατάσταση ως εξής: στην πραγματικότητα βρισκόταν δυο ώρες πιο κοντά στο θησαυρό του. Ακόμη κι αν είχε χρειαστεί σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο για να διαβεί αυτές τις δύο ώρες.

«Ξέρω γιατί θέλω να ξαναγυρίσω στα πρόβατά μου. Τα πρόβατα τα γνωρίζω πια· δεν απαιτούν πολύ κόπο και είναι αξιαγάπητα. Δεν ξέρω αν θ' αγαπήσω την έρημο, εκεί όμως είναι κρυμμένος ο θησαυρός μου. Αν δεν καταφέρω να τον βρω, υπάρχει πάντα η δυνατότητα να ξαναγυρίσω σπίτι. Ξαφνικά όμως η ζωή μου πρόσφερε αρκετά λεφτά κι έχω όλο το χρόνο στη διάθεσή μου· γιατί όχι;»

Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε απέραντη χαρά. Όποτε ήθελε θα μπορούσε να ξαναγίνει βοσκός. Όποτε ήθελε θα μπορούσε να ξαναγίνει πωλητής κρυστάλλων. Μπορεί να υπήρχαν στον κόσμο κι άλλοι κρυμμένοι θησαυροί, εκείνος όμως είχε δει επανειλημμένα το ίδιο όνειρο και είχε συναντήσει ένα βασιλιά. Κάτι τέτοιο δε συνέβαινε στον καθέναν.

Αισθανόταν χαρούμενος όταν έφυγε απ' το καπηλειό. Είχε θυμηθεί ότι ένας από τους προμηθευτές του εμπόρου μετέφερε τα κρύσταλλα με καραβάνια που διέσχιζαν την έρημο. Κράτησε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ στα χέρια- εκείνοι οι δυο λίθοι ήταν η αιτία που είχε ξαναπάρει το δρόμο προς το θησαυρό.

«Είμαι πάντα δίπλα σ' εκείνους που ζουν τον Προσωπικό τους Μύθο», είχε πει ο γέρος βασιλιάς.

Δεν είχε τίποτα να χάσει αν πήγαινε ως την αποθήκη, για να μάθει αν οι πυραμίδες ήταν πραγματικά πολύ μακριά.

Ο ΑΓΓΛΟΣ καθόταν σ' ένα κτίριο που βρομούσε από τη μυρωδιά των ζώων, τον ιδρώτα και τη σκόνη. Δεν έμοιαζε καθόλου με αποθήκη· ήταν απλώς ένα μαντρί.

«Έζησα μια ολόκληρη ζωή για να βρεθώ τώρα σ' ένα τέτοιο μέρος», σκέφτηκε ξεφυλλίζοντας αφηρημένα ένα περιοδικό χημείας. «Δέκα χρόνια μελέτης και κατέληξα σ' αυτό το μαντρί».

Έπρεπε όμως να προχωρήσει. Να πιστέψει στα σημάδια. Σ' όλη του τη ζωή, όλες οι μελέτες του είχαν ένα σκοπό, την αναζήτηση της μοναδικής γλώσσας που μιλούσε το σύμπαν. Στην αρχή είχε ενδιαφερθεί για την εσπεράντο, αργότερα για τις θρησκείες και τελικά για την αλχημεία. Μιλούσε εσπεράντο, καταλάβαινε άριστα τις διάφορες θρησκείες, αλλά δεν είχε γίνει ακόμη αλχημιστής. Είχε καταφέρει να ξεδιαλύνει σημαντικά πράγματα, είναι αλήθεια. Οι έρευνές του όμως είχαν φτάσει σε αδιέξοδο. Μάταια είχε προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με κάποιο αλχημιστή. Οι αλχημιστές ήταν παράξενοι άνθρωποι, το μόνο που σκέφτονταν ήταν ο εαυτός τους και σπάνια έδειχναν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Ποιος ξέρει αν είχαν ανακαλύψει το μυστικό του Μεγάλου Έργου -τη λεγόμενη φιλοσοφική λίθο- και γι' αυτό κατέφευγαν στη σιωπή.

Ήδη είχε ξοδέψει ένα μέρος της περιουσίας που είχε κληρονομήσει απ' τον πατέρα του ψάχνοντας μάταια για τη φιλοσοφική λίθο. Είχε ψάξει στις καλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου και αγοράσει τα πιο σημαντικά και σπάνια βιβλία για αλχημεία. Σ' ένα απ' αυτά ανακάλυψε ότι, πριν από πολλά χρόνια, ένας διάσημος Άραβας αλχημιστής είχε επισκεφτεί την Ευρώπη. Έλεγαν ότι ήταν άνω των διακοσίων ετών, ότι είχε ανακαλύψει τη φιλοσοφική λίθο και το ελιξήριο μακροζωίας. Ο Άγγλος εντυπωσιάστηκε πολύ απ' αυτή την ιστορία. Αλλά δε θα είχε ξεπεράσει τα όρια του παραμυθιού, αν ένας φίλος του -που είχε επιστρέψει από μια αρχαιολογική αποστολή στην έρημο- δεν του είχε μιλήσει για έναν Άραβα με ασυνήθιστα προσόντα.

- Κατοικεί στην όαση Αλ-Φαγιούμ, είχε πει ο φίλος του. Ο κόσμος λέει ότι είναι διακοσίων ετών και μπορεί να μετατρέψει οποιοδήποτε μέταλλο σε χρυσάφι.

Ο Άγγλος αναστατώθηκε. Αμέσως ακύρωσε όλες του τις δεσμεύσεις, μάζεψε τα πιο σημαντικά βιβλία και να

τος τώρα εκεί, σ' εκείνη την αποθήκη, ίδια με μαντρί, ενώ έξω ένα τεράστιο καραβάνι προετοιμαζόταν να διασχίσει τη Σαχάρα. Το καραβάνι θα περνούσε από την Αλ-Φαγιούμ.

«Πρέπει να γνωρίσω εκείνο τον καταραμένο αλχημιστή», σκέφτηκε ο Άγγλος. Και η δυσοσμία των ζώων έγινε πιο υποφερτή.

Ένας νεαρός Άραβας, κι εκείνος φορτωμένος με βαλίτσες, μπήκε εκεί όπου βρισκόταν ο Άγγλος και τον χαιρέτησε.

-Πού θα πάτε; ρώτησε ο νεαρός Άραβας.

-Στην έρημο, απάντησε ο Άγγλος και ξαναβυθίστηκε στη μελέτη. Δεν είχε όρεξη για συζητήσεις. Έπρεπε να ξαναφέρει στο νου του όσα είχε μάθει στο διάστημα των δέκα χρόνων, γιατί ο αλχημιστής μάλλον θα τον υπέβαλλε σε κάποιου είδους εξέταση. Ο νεαρός Άραβας έβγαλε ένα βιβλίο κι άρχισε να διαβάζει. Το βιβλίο ήταν γραμμένο στα ισπανικά. «Τόσο το καλύτερο», σκέφτηκε ο Άγγλος. Μιλούσε τα ισπανικά καλύτερα από τα αραβικά και, αν το αγόρι αυτό πήγαινε μέχρι την Αλ-Φαγιούμ, θα είχε ένα συνομιλητή, όταν δε θα τον απασχολούσαν σημαντικά πράγματα. «Αστείο πράγμα», σκέφτηκε το αγόρι προσπαθώντας για άλλη μια φορά να διαβάσει τη σκηνή της κηδείας που ήταν στην αρχή του βιβλίου. «Δυο χρόνια τώρα έχω αρχίσει να το διαβάζω και δεν έχω προχωρήσει πιο πέρα απ' αυτές τις σελίδες». Ακόμη και χωρίς να τον διακόψει ένας γέρος βασιλιάς, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Δίσταζε ακόμα για την απόφασή του. Αλλά είχε καταλάβει κάτι το σημαντικό: οι αποφάσεις ήταν μόνο και μόνο μια αρχή για κάτι. Όταν κάποιος έπαιρνε μια απόφαση, στην πραγματικότητα βουτούσε σ' ένα δυνατό ρεύμα που τον παράσερνε προς έναν τόπο που δεν είχε ποτέ του φανταστεί τη στιγμή της απόφασης.

«Όταν αποφάσισα να ξεκινήσω την αναζήτηση του θησαυρού μου, ποτέ μου δεν είχα φανταστεί ότι θα δούλευα σ' ένα μαγαζί κρυστάλλων», σκέφτηκε το αγόρι, για να επιβεβαιώσει το συλλογισμό του. «Με τον ίδιο τρόπο, αυτό το καραβάνι μπορεί να είναι δική μου απόφαση, η διαδρομή του όμως θα είναι για πάντα ένα μυστήριο».

Μπροστά καθόταν ένας Ευρωπαίος διαβάζοντας κι εκείνος ένα βιβλίο. Ο Ευρωπαίος ήταν αντιπαθητικός και τον είχε περιεργαστεί περιφρονητικά όταν εκείνος μπήκε, θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλοί φίλοι, αλλά ο Ευρωπαίος δε θέλησε να δώσει συνέχεια στη συζήτηση.

Το αγόρι έκλεισε το βιβλίο. Δεν ήθελε να κάνει τίποτε που να τον έκανε να μοιάζει μ' εκείνο τον Ευρωπαίο. Έβγαλε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ από την τσέπη κι άρχισε να παίζει μαζί τους.

Ο ξένος ξεφώνισε:

- Ένας Ουρίμ κι ένας Τουμίμ! Το αγόρι έβαλε αστραπιαία τους λίθους στην τσέπη.

- Δεν είναι για πούλημα, είπε.

- Δεν αξίζουν πολύ, είπε ο Άγγλος. Είναι κρύσταλλα ορυκτών, τίποτε παραπάνω. Στη γη υπάρχουν εκατομμύρια κρύσταλλα ορυκτών, αλλά για κάποιον που γνωρίζει είναι ξεκάθαρο ότι εδώ πρόκειται για τον Ουρίμ και τον Τουμίμ. Δεν ήξερα ότι υπάρχουν σ' αυτά τα μέρη.

- Ήταν δώρο ενός βασιλιά, είπε το αγόρι. Ο ξένος έμεινε βουβός. Μετά έχωσε το χέρι στην τσέπη του κι έβγαλε, τρέμοντας, δυο παρόμοιους λίθους.

- Μίλησες για ένα βασιλιά, είπε.

- Κι εσύ δεν πιστεύεις ότι οι βασιλιάδες κουβεντιάζουν με βοσκούς, είπε το αγόρι, θέλοντας τώρα να βάλει εκείνο τέρμα στη συζήτηση.

- Ίσα ίσα. Οι βοσκοί πρώτοι αναγνώρισαν ένα βασιλιά που ο κόσμος αρνιόταν ν' αναγνωρίσει. Και πρόσθεσε, φοβούμενος ότι το αγόρι δεν είχε καταλάβει.

- Το λέει η Βίβλος. Στο ίδιο βιβλίο που μ' έμαθε να χρησιμοποιώ αυτόν τον Ουρίμ κι αυτόν τον Τουμίμ. Αυτοί οι λίθοι ήταν ο μόνος επιτρεπτός από το Θεό τρόπος μαντείας. Οι ιερείς τους φορούσαν σ' ένα χρυσαφένιο κόσμημα. Το αγόρι χάρηκε που βρισκόταν σ' εκείνη την αποθήκη.

- Ίσως αυτό να είναι ένα σημάδι; είπε ο Άγγλος, σαν να σκεφτόταν φωναχτά.

- Ποιος μίλησε για σημάδια; Το ενδιαφέρον του αγοριού όλο και μεγάλωνε.

- Τα πάντα στη ζωή είναι σημάδια, είπε ο Άγγλος, κλείνοντας αυτή τη φορά το περιοδικό που διάβαζε. Το σύμπαν δημιουργήθηκε σε μια γλωσσά κατανοητή στον καθέναν, που όμως ξεχάστηκε πια. Αυτή την παγκόσμια γλώσσα ψάχνω, μεταξύ άλλων. »Γι' αυτό βρίσκομαι εδώ. Γιατί πρέπει να γνωρίσω έναν άνθρωπο που να ξέρει αυτή την παγκόσμια γλώσσα. Έναν αλχημιστή.

Η συζήτηση διακόπηκε από τον υπεύθυνο της αποθήκης.

- Είστε τυχεροί, είπε ο χοντρός Άραβας. Σήμερα το απόγευμα φεύγει ένα καραβάνι για την Αλ-Φαγιούμ.

- Μα εγώ πάω στην Αίγυπτο, είπε το αγόρι.

- Η Αλ-Φαγιούμ είναι στην Αίγυπτο, είπε ο ιδιοκτήτης. Τι σόι Άραβας είσαι; Το αγόρι είπε ότι ήταν Ισπανός. Ο Άγγλος χάρηκε: αν και ήταν ντυμένο σαν Άραβας, τουλάχιστον το αγόρι ήταν Ευρωπαίος.

- Τα σημάδια τα λέει «τύχη», είπε ο Άγγλος, μόλις έφυγε ο χοντρός Άραβας. Αν μπορούσα, θα έγραφα μια εγκυκλοπαίδεια για τις λέξεις «τύχη» και «σύμπτωση». Μ' αυτές τις λέξεις γράφεται η παγκόσμια γλώσσα. Συνεχίζοντας τα σχόλια του, είπε στο αγόρι ότι το να τον συναντήσει με τον Ουρίμ και τον Τουμίμ στα χέρια δεν ήταν «σύμπτωση». Το ρώτησε αν έψαχνε κι εκείνο για τον αλχημιστή.

- Ψάχνω για ένα θησαυρό, είπε το αγόρι κι αμέσως το μετάνιωσε. Ο Άγγλος όμως δε φάνηκε να έδωσε σημασία.

- Κι εγώ, κατά κάποιο τρόπο, είπε.

- Ούτε καν ξέρω τι θα πει αλχημιστής, ολοκλήρωσε το αγόρι, όταν ο ιδιοκτήτης της αποθήκης άρχισε να τους καλεί έξω.

-ΕΙΜΑΙ ο ΑΡΧΗΓΟΣ του καραβανιού, είπε ένας κύριος με γενειάδα και μαύρα μάτια. Έχω εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στον κάθε άνθρωπο που οδηγώ. Γιατί η έρημος είναι σαν ιδιότροπη γυναίκα και καμιά φορά ξετρελαίνει τους ανθρώπους. Υπήρχαν διακόσια περίπου άτομα και διπλάσιος αριθμός ζώων: καμήλες, άλογα, γαϊδούρια, πτηνά. Υπήρχαν γυναίκες και παιδιά, ενώ αρκετοί άντρες έφεραν σπαθιά στις ζώνες τους ή τουφέκια στους ώμους τους. Ο Άγγλος κουβαλούσε μερικές βαλίτσες γεμάτες με βιβλία. Επικρατούσε απέραντη οχλαγωγία και ο αρχηγός αναγκάστηκε να επαναλάβει μερικές φορές τα λόγια του για να τον ακούσουν όλοι.

-Εδώ υπάρχουν κάθε είδους άνθρωποι με διαφορετικούς θεούς στις καρδιές τους. Αλλά για μένα ένας είναι ο Θεός, ο Αλάχ, και ορκίζομαι στο όνομα του ότι θα κάνω ό,τι είναι δυνατό και καλύτερο για να νικήσω για μια φορά ακόμη την έρημο. Θα ήθελα τώρα να ορκιστεί ο καθένας σας, στο όνομα του θεού που πιστεύει, μ' όλη του την καρδιά, ότι θα με υπακούσει σε οποιαδήποτε περίπτωση. Ανυπακοή στην έρημο σημαίνει θάνατος.

Ένα ψιθύρισμα ένωσε τα σκυμμένα κεφάλια. Ο καθένας ορκιζόταν χαμηλόφωνα στο δικό του θεό. Το αγόρι ορκίστηκε στον Ιησού Χριστό. Ο Άγγλος παρέμεινε σιωπηλός. Το ψιθύρισμα κράτησε πιο πολύ από έναν απλό όρκο· οι άνθρωποι ζητούσαν επίσης την προστασία του Ουρανού.

Ακούστηκε ένας παρατεταμένος ήχος τρομπέτας και ο καθένας ανέβηκε στο ζώο του. Το αγόρι και ο Άγγλος είχαν αγοράσει καμήλες και δυσκολεύτηκαν ν' ανέβουν. Το αγόρι λυπήθηκε την καμήλα του Άγγλου καθώς ήταν φορτωμένη με τις βαλίτσες, που ήταν γεμάτες με βιβλία.

- Δεν υπάρχουν συμπτώσεις, είπε ο Άγγλος, προσπαθώντας να συνεχίσει τη συζήτηση που είχαν ανοίξει στην αποθήκη. Ένας φίλος μ' έφερε ως εδώ, επειδή γνώριζε έναν Άραβα, που...

Το καραβάνι όμως ξεκίνησε και ήταν αδύνατο ν' ακουστούν τα λόγια του Άγγλου. Παρ' όλα αυτά το αγόρι ήξερε τι ακριβώς εννοούσε ο Άγγλος: τη μυστική αλυσίδα που σιγά σιγά ενώνει το ένα πράγμα με το άλλο, που τον είχε ωθήσει να γίνει βοσκός, να δει επανειλημμένα το ίδιο όνειρο και να βρεθεί σε μια πόλη κοντά στην Αφρική, να συναντήσει ένα βασιλιά στην πλατεία και, αφού πέσει θύμα ληστείας, να γνωρίσει έναν έμπορο κρυστάλλων, και...

«Όσο πλησιάζεις το όνειρο, τόσο πιο πολύ ο Προσωπικός Μύθος γίνεται ο αληθινός λόγος ύπαρξης», σκέφτηκε το αγόρι.

5. Μέρος δεύτερο 5. Zweiter Teil 5\. Part two

Το ΑΓΟΡΙ πήγε στο δωμάτιο του και μάζεψε τα υπάρχοντά του. The BOY went to his room and gathered his belongings. Τρεις μεγάλους μπόγους. Three big bogs. Ετοιμαζόταν να φύγει, όταν πρόσεξε σε μια γωνία του δωματίου το δισάκι του. He was getting ready to leave, when he noticed his little boy in a corner of the room. Τσαλακωμένο, σχεδόν αγνώριστο. Crumpled, almost unrecognizable. Μέσα είχε ακόμη το ίδιο βιβλίο και την κάπα. Inside he still had the same book and cape. Όταν έβγαλε την κάπα, με σκοπό να τη χαρίσει σε κάποιο αλητάκι, οι δυο λίθοι κύλησαν κάτω. When he took off the cape, in order to give it to a bum, the two stones rolled down. Ο Ουρίμ και ο Τουμίμ. Urim and Thummim.

Τότε το αγόρι θυμήθηκε το γέρο βασιλιά και απόρησε πώς τόσο καιρό τώρα δεν τον είχε θυμηθεί. Then the boy remembered the old king and wondered how he had not remembered him for so long. Είχε δουλέψει ασταμάτητα έναν ολόκληρο χρόνο, με μόνη σκέψη να μαζέψει λεφτά για να γυρίσει στην Ισπανία με το κεφάλι ψηλά. He had worked non-stop for a whole year, with only one thought of collecting money to return to Spain with his head held high.

«Μην απαρνιέσαι ποτέ τα όνειρά σου», είχε πει ο γέρος βασιλιάς. "Never give up on your dreams," the old king had said. «Να ακολουθήσεις τα σημάδια». "Follow the signs."

Το αγόρι μάζεψε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ από κάτω και ένιωσε ξανά εκείνο το παράξενο αίσθημα ότι ο βασιλιάς βρισκόταν κάπου εκεί. The boy collected the Urim and Thummim from below and again had that strange feeling that the king was somewhere there. Είχε δουλέψει σκληρά έναν ολόκληρο χρόνο και τα σημάδια έδειχναν ότι είχε φτάσει η ώρα του αποχωρισμού. He had worked hard for a whole year and the signs were that it was time to part ways.

«Θα γίνω ακριβώς το ίδιο που ήμουν και πριν», σκέφτηκε το αγόρι. "I will be exactly the same as I was before," thought the boy. «Και τα πρόβατα δε μ' έμαθαν να μιλάω αραβικά». "And the sheep did not teach me to speak Arabic."

Τα πρόβατα στο μεταξύ του είχαν μάθει κάτι πολύ πιο σημαντικό: ότι στον κόσμο υπήρχε μια γλώσσα που όλοι την καταλάβαιναν και που το αγόρι την είχε χρησιμοποιήσει όλο εκείνο το χρονικό διάστημα για τη βελτίωση του μαγαζιού. The sheep in between had learned something much more important: that in the world there was a language that everyone understood and that the boy had used all that time to improve the store. Ήταν η γλώσσα του ενθουσιασμού, των πραγμάτων που γίνονται με αγάπη και με θέληση, όταν αναζητάς κάτι που το θέλεις ή που πιστεύεις σε αυτό. It was the language of enthusiasm, of things done with love and with will, when you are looking for something you want or believe in. Η Ταγγέρη δεν ήταν πια ξένη χώρα κι εκείνος αισθάνθηκε ότι, με τον ίδιο τρόπο που είχε κατακτήσει εκείνο τον τόπο, θα μπορούσε να κατακτήσει και τον κόσμο. Tangier was no longer a foreign country and he felt that, in the same way he had conquered that place, he could conquer the world.

«Όταν κάποιος θέλει κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότητα», είχε πει ο γέρος βασιλιάς. "When one wants something too much, the whole universe conspires to make it come true," the old king had said.

Ο γέρος βασιλιάς όμως δεν είχε πει τίποτε για κλέφτες, για απέραντες ερήμους, για ανθρώπους που γνωρίζουν τα όνειρά τους κι όμως αρνούνται να τα πραγματοποιήσουν. But the old king had said nothing about thieves, about vast deserts, about people who know their dreams and yet refuse to realize them. Ο γέρος βασιλιάς δεν του είχε πει ότι οι πυραμίδες ήταν μόνο ένας σωρός από πέτρες και ότι οποιοσδήποτε θα μπορούσε να συσσωρεύσει πέτρες στον κήπο του. The old king had not told him that the pyramids were just a pile of stones and that anyone could pile stones in his garden. Και είχε ξεχάσει να πει ότι, όταν έχει μαζέψει κανείς λεφτά για ν' αγοράσει ένα κοπάδι μεγαλύτερο από εκείνο που ήδη έχει, τότε πρέπει να το αγοράσει. And he had forgotten to say that when one has raised money to buy a herd larger than one already has, then one must buy it.

Το αγόρι έπιασε το δισάκι και το 'βαλε μαζί με τους άλλους μπόγους. The boy caught the bisque and put it with the other bogeys. Κατέβηκε τις σκάλες· ο γέρος εξυπηρετούσε ένα ζευγάρι ξένων, ενώ άλλοι δυο πελάτες τριγυρνούσαν στο μαγαζί πίνοντας τσάι από κρυστάλλινα ποτήρια. He went down the stairs; the old man was serving a couple of strangers, while a couple of other customers were milling around the shop drinking tea from crystal glasses. Καλή κίνηση για τόσο πρωί. Good move for such a morning. Από κει όπου στεκόταν, πρόσεξε για πρώτη φορά ότι τα μαλλιά του εμπόρου έμοιαζαν πολύ με τα μαλλιά του γέρου βασιλιά, θυμήθηκε το χαμόγελο του ζαχαροπλάστη την πρώτη μέρα στην Ταγγέρη, όταν δεν είχε πού να πάει και τι να φάει· κι εκείνο το χαμόγελο του είχε θυμίσει το γέρο βασιλιά. From where he stood, he noticed for the first time that the merchant's hair looked very much like the old king's hair, he remembered the confectioner's smile on the first day in Tangier, when he had nowhere to go and nothing to eat; and that smile of his he had reminded the old king.

«Σαν να είχε περάσει από κει και να είχε αφήσει μια σφραγίδα», σκέφτηκε. "It was as if he had passed through there and left a mark," he thought. «Και ο κάθε άνθρωπος να είχε γνωρίσει εκείνο το βασιλιά κάποια στιγμή της ζωής του. "And every man should have known that king at some point in his life. Στο κάτω κάτω, είχε πει ότι εμφανίζεται πάντα σε όποιον ζει τον Προσωπικό του Μύθο». After all, he had said that it always appears to anyone who lives his Personal Myth."

Έφυγε χωρίς να αποχαιρετήσει τον έμπορο κρυστάλλων. He left without saying goodbye to the crystal merchant. Δεν ήθελε να κλάψει, μην τυχόν και τον δουν. He didn't want to cry, lest they see him. Αλλά θα νοσταλγούσε όλο εκείνο τον περασμένο χρόνο κι όλα τα καλά που είχε μάθει. But he would miss all that past year and all the good things he had learned. Είχε αποκτήσει πιο πολλή εμπιστοσύνη στον εαυτό του και ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο. He had gained more confidence in himself and wanted to conquer the world.

«Επιστρέφω στους γνωστούς μου κάμπους για να οδηγήσω ξανά τα πρόβατά μου». "I return to my familiar plains to lead my sheep again." Κι όμως, η απόφασή του δεν τον ευχαριστούσε πια. And yet, his decision no longer pleased him. Είχε δουλέψει έναν ολόκληρο χρόνο για να πραγματοποιήσει ένα όνειρο κι αυτό το όνειρο έχανε ολοένα και περισσότερο τη σημασία του. Ίσως επειδή δεν ήταν το όνειρό του. Maybe because it wasn't his dream.

«Ποιος ξέρει, ίσως να είναι καλύτερα να είσαι σαν τον έμπορο κρυστάλλων ποτέ να μην έχει πάει στη Μέκκα και να ζει με την επιθυμία να τη γνωρίσει». "Who knows, maybe it would be better to be like the crystal merchant who never went to Mecca and lived with the desire to meet her." Κρατούσε όμως τον Ουρίμ και τον Τουμίμ στα χέρια του κι αυτοί οι λίθοι του μετέδιδαν τη δύναμη και τη θέληση του γέρου βασιλιά. But he held Urim and Thummim in his hands and these stones conveyed to him the power and will of the old king. Από σύμπτωση -ή ήταν σημάδι, σκέφτηκε το αγόρι- έφτασε στο καπηλειό όπου είχε μπει την πρώτη μέρα. Coincidentally - or it was a sign, the boy thought - he reached the cape where he had entered the first day. Ο κλέφτης δεν ήταν πια εκεί και ο ιδιοκτήτης του έφερε ένα φλιτζάνι τσάι. The thief was no longer there and the owner brought him a cup of tea.

«Θα μπορέσω να ξαναγίνω βοσκός όποτε θελήσω», σκέφτηκε το αγόρι. "I can be a shepherd again whenever I want," thought the boy. «Έμαθα να φροντίζω τα πρόβατα και ποτέ δε θα ξεχάσω τη φύση τους. "I learned to take care of sheep and I will never forget their nature. Μπορεί όμως να μη βρω άλλη ευκαιρία να φτάσω ως τις πυραμίδες της Αιγύπτου. But I may not find another opportunity to reach the pyramids of Egypt. Ο γέρος φορούσε ένα χρυσαφένιο κόσμημα και γνώριζε την ιστορία μου. The old man wore a golden jewel and knew my story. Ήταν ένας αληθινός βασιλιάς, ένας σοφός βασιλιάς». He was a true king, a wise king."

Το καράβι δε θα έκανε πάνω από δύο ώρες για να τον πάει στις πεδιάδες της Ανδαλουσίας, μια ολόκληρη έρημος όμως τον χώριζε από τις πυραμίδες. The ship would not take more than two hours to take him to the plains of Andalusia, but an entire desert separated him from the pyramids. Το αγόρι εκτίμησε την κατάσταση ως εξής: στην πραγματικότητα βρισκόταν δυο ώρες πιο κοντά στο θησαυρό του. The boy assessed the situation as follows: he was actually two hours closer to his treasure. Ακόμη κι αν είχε χρειαστεί σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο για να διαβεί αυτές τις δύο ώρες. Even if it had taken him almost a whole year to get through those two hours.

«Ξέρω γιατί θέλω να ξαναγυρίσω στα πρόβατά μου. "I know why I want to go back to my sheep. Τα πρόβατα τα γνωρίζω πια· δεν απαιτούν πολύ κόπο και είναι αξιαγάπητα. I know sheep now; they don't require much effort and are lovable. Δεν ξέρω αν θ' αγαπήσω την έρημο, εκεί όμως είναι κρυμμένος ο θησαυρός μου. I don't know if I will love the desert, but my treasure is hidden there. Αν δεν καταφέρω να τον βρω, υπάρχει πάντα η δυνατότητα να ξαναγυρίσω σπίτι. If I can't find him, there's always the option of coming home again. Ξαφνικά όμως η ζωή μου πρόσφερε αρκετά λεφτά κι έχω όλο το χρόνο στη διάθεσή μου· γιατί όχι;» But suddenly life offered me enough money and I have all the time at my disposal; why not?"

Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκε απέραντη χαρά. At that moment he felt immense joy. Όποτε ήθελε θα μπορούσε να ξαναγίνει βοσκός. Whenever he wanted he could become a shepherd again. Όποτε ήθελε θα μπορούσε να ξαναγίνει πωλητής κρυστάλλων. Whenever he wanted he could become a crystal seller again. Μπορεί να υπήρχαν στον κόσμο κι άλλοι κρυμμένοι θησαυροί, εκείνος όμως είχε δει επανειλημμένα το ίδιο όνειρο και είχε συναντήσει ένα βασιλιά. There may have been other hidden treasures in the world, but he had seen the same dream again and again and had met a king. Κάτι τέτοιο δε συνέβαινε στον καθέναν. This did not happen to everyone.

Αισθανόταν χαρούμενος όταν έφυγε απ' το καπηλειό. He was feeling happy when he left the pub. Είχε θυμηθεί ότι ένας από τους προμηθευτές του εμπόρου μετέφερε τα κρύσταλλα με καραβάνια που διέσχιζαν την έρημο. He had remembered that one of the merchant's suppliers was transporting the crystals by caravans crossing the desert. Κράτησε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ στα χέρια- εκείνοι οι δυο λίθοι ήταν η αιτία που είχε ξαναπάρει το δρόμο προς το θησαυρό. He held the Urim and Thummim in his hands - those two stones were the reason he had found his way back to the treasure.

«Είμαι πάντα δίπλα σ' εκείνους που ζουν τον Προσωπικό τους Μύθο», είχε πει ο γέρος βασιλιάς. "I am always with those who live their Personal Myth," the old king had said.

Δεν είχε τίποτα να χάσει αν πήγαινε ως την αποθήκη, για να μάθει αν οι πυραμίδες ήταν πραγματικά πολύ μακριά. He had nothing to lose if he went to the warehouse to find out if the pyramids were really that far away.

Ο ΑΓΓΛΟΣ καθόταν σ' ένα κτίριο που βρομούσε από τη μυρωδιά των ζώων, τον ιδρώτα και τη σκόνη. THE ENGLISH was sitting in a building that smelled of animals, sweat and dust. Δεν έμοιαζε καθόλου με αποθήκη· ήταν απλώς ένα μαντρί. It didn't look like a warehouse at all; it was just a corral.

«Έζησα μια ολόκληρη ζωή για να βρεθώ τώρα σ' ένα τέτοιο μέρος», σκέφτηκε ξεφυλλίζοντας αφηρημένα ένα περιοδικό χημείας. "I've lived a whole life to be in a place like this now," he thought, leafing abstractly through a chemistry journal. «Δέκα χρόνια μελέτης και κατέληξα σ' αυτό το μαντρί». "Ten years of study and I came to this corral."

Έπρεπε όμως να προχωρήσει. But he had to move on. Να πιστέψει στα σημάδια. To believe in signs. Σ' όλη του τη ζωή, όλες οι μελέτες του είχαν ένα σκοπό, την αναζήτηση της μοναδικής γλώσσας που μιλούσε το σύμπαν. Throughout his life, all his studies had one goal, the search for the one language the universe spoke. Στην αρχή είχε ενδιαφερθεί για την εσπεράντο, αργότερα για τις θρησκείες και τελικά για την αλχημεία. At first he was interested in Esperanto, later in religions and finally in alchemy. Μιλούσε εσπεράντο, καταλάβαινε άριστα τις διάφορες θρησκείες, αλλά δεν είχε γίνει ακόμη αλχημιστής. He spoke Esperanto, understood the various religions perfectly, but had not yet become an alchemist. Είχε καταφέρει να ξεδιαλύνει σημαντικά πράγματα, είναι αλήθεια. He had managed to unravel important things, it is true. Οι έρευνές του όμως είχαν φτάσει σε αδιέξοδο. But his investigations had reached a dead end. Μάταια είχε προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με κάποιο αλχημιστή. He had tried in vain to contact an alchemist. Οι αλχημιστές ήταν παράξενοι άνθρωποι, το μόνο που σκέφτονταν ήταν ο εαυτός τους και σπάνια έδειχναν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Alchemists were strange people, they only thought of themselves and rarely seemed willing to help. Ποιος ξέρει αν είχαν ανακαλύψει το μυστικό του Μεγάλου Έργου -τη λεγόμενη φιλοσοφική λίθο- και γι' αυτό κατέφευγαν στη σιωπή. Who knows if they had discovered the secret of the Great Work - the so-called philosophical stone - and that is why they resorted to silence.

Ήδη είχε ξοδέψει ένα μέρος της περιουσίας που είχε κληρονομήσει απ' τον πατέρα του ψάχνοντας μάταια για τη φιλοσοφική λίθο. He had already spent part of the estate he had inherited from his father, searching in vain for the philosophical stone. Είχε ψάξει στις καλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου και αγοράσει τα πιο σημαντικά και σπάνια βιβλία για αλχημεία. He had searched the world's best libraries and bought the most important and rare books on alchemy. Σ' ένα απ' αυτά ανακάλυψε ότι, πριν από πολλά χρόνια, ένας διάσημος Άραβας αλχημιστής είχε επισκεφτεί την Ευρώπη. In one of these he discovered that, many years ago, a famous Arab alchemist had visited Europe. Έλεγαν ότι ήταν άνω των διακοσίων ετών, ότι είχε ανακαλύψει τη φιλοσοφική λίθο και το ελιξήριο μακροζωίας. It was said that he was over two hundred years old, that he had discovered the philosophical stone and the elixir of longevity. Ο Άγγλος εντυπωσιάστηκε πολύ απ' αυτή την ιστορία. The Englishman was very impressed by this story. Αλλά δε θα είχε ξεπεράσει τα όρια του παραμυθιού, αν ένας φίλος του -που είχε επιστρέψει από μια αρχαιολογική αποστολή στην έρημο- δεν του είχε μιλήσει για έναν Άραβα με ασυνήθιστα προσόντα. But he would not have gone beyond the bounds of the tale if a friend of his - who had returned from an archeological expedition to the desert - had not told him about an unusually qualified Arab.

- Κατοικεί στην όαση Αλ-Φαγιούμ, είχε πει ο φίλος του. - He lives in the Al-Fayoum oasis, his friend had said. Ο κόσμος λέει ότι είναι διακοσίων ετών και μπορεί να μετατρέψει οποιοδήποτε μέταλλο σε χρυσάφι. People say he is two hundred years old and can turn any metal into gold.

Ο Άγγλος αναστατώθηκε. The Englishman was upset. Αμέσως ακύρωσε όλες του τις δεσμεύσεις, μάζεψε τα πιο σημαντικά βιβλία και να He immediately canceled all his commitments, collected the most important books and that's it

τος τώρα εκεί, σ' εκείνη την αποθήκη, ίδια με μαντρί, ενώ έξω ένα τεράστιο καραβάνι προετοιμαζόταν να διασχίσει τη Σαχάρα. now there, in that warehouse, the same as a corral, while outside a huge caravan was preparing to cross the Sahara. Το καραβάνι θα περνούσε από την Αλ-Φαγιούμ. The caravan would pass through Al-Fayoum.

«Πρέπει να γνωρίσω εκείνο τον καταραμένο αλχημιστή», σκέφτηκε ο Άγγλος. "I must meet that accursed alchemist," thought the Englishman. Και η δυσοσμία των ζώων έγινε πιο υποφερτή. And the stench of the animals became more bearable.

Ένας νεαρός Άραβας, κι εκείνος φορτωμένος με βαλίτσες, μπήκε εκεί όπου βρισκόταν ο Άγγλος και τον χαιρέτησε. A young Arab, also laden with suitcases, entered where the Englishman was and greeted him.

-Πού θα πάτε; ρώτησε ο νεαρός Άραβας. -Where you are going; asked the young Arab.

-Στην έρημο, απάντησε ο Άγγλος και ξαναβυθίστηκε στη μελέτη. - In the desert, answered the Englishman and plunged back into his study. Δεν είχε όρεξη για συζητήσεις. He didn't feel like talking. Έπρεπε να ξαναφέρει στο νου του όσα είχε μάθει στο διάστημα των δέκα χρόνων, γιατί ο αλχημιστής μάλλον θα τον υπέβαλλε σε κάποιου είδους εξέταση. He had to recall what he had learned over the course of ten years, because the alchemist would probably put him to some sort of test. Ο νεαρός Άραβας έβγαλε ένα βιβλίο κι άρχισε να διαβάζει. The young Arab took out a book and began to read. Το βιβλίο ήταν γραμμένο στα ισπανικά. The book was written in Spanish. «Τόσο το καλύτερο», σκέφτηκε ο Άγγλος. "So much the better," thought the Englishman. Μιλούσε τα ισπανικά καλύτερα από τα αραβικά και, αν το αγόρι αυτό πήγαινε μέχρι την Αλ-Φαγιούμ, θα είχε ένα συνομιλητή, όταν δε θα τον απασχολούσαν σημαντικά πράγματα. He spoke Spanish better than Arabic, and if this boy went as far as Al-Fayoum, he would have someone to talk to when he wasn't preoccupied with important matters. «Αστείο πράγμα», σκέφτηκε το αγόρι προσπαθώντας για άλλη μια φορά να διαβάσει τη σκηνή της κηδείας που ήταν στην αρχή του βιβλίου. Funny thing, the boy thought as he tried once more to read the funeral scene at the beginning of the book. «Δυο χρόνια τώρα έχω αρχίσει να το διαβάζω και δεν έχω προχωρήσει πιο πέρα απ' αυτές τις σελίδες». "I have been reading it for two years now and I have not gone beyond these pages." Ακόμη και χωρίς να τον διακόψει ένας γέρος βασιλιάς, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Even without being interrupted by an old king, he could not concentrate. Δίσταζε ακόμα για την απόφασή του. He was still hesitating about his decision. Αλλά είχε καταλάβει κάτι το σημαντικό: οι αποφάσεις ήταν μόνο και μόνο μια αρχή για κάτι. But he had understood something important: decisions were only the beginning of something. Όταν κάποιος έπαιρνε μια απόφαση, στην πραγματικότητα βουτούσε σ' ένα δυνατό ρεύμα που τον παράσερνε προς έναν τόπο που δεν είχε ποτέ του φανταστεί τη στιγμή της απόφασης. When a person made a decision, he was actually diving into a strong current that carried him to a place he had never imagined at the time of the decision.

«Όταν αποφάσισα να ξεκινήσω την αναζήτηση του θησαυρού μου, ποτέ μου δεν είχα φανταστεί ότι θα δούλευα σ' ένα μαγαζί κρυστάλλων», σκέφτηκε το αγόρι, για να επιβεβαιώσει το συλλογισμό του. "When I decided to start my treasure hunt, I never imagined that I would be working in a crystal shop," thought the boy, to confirm his reasoning. «Με τον ίδιο τρόπο, αυτό το καραβάνι μπορεί να είναι δική μου απόφαση, η διαδρομή του όμως θα είναι για πάντα ένα μυστήριο». "In the same way, this caravan may be my decision, but its route will forever be a mystery."

Μπροστά καθόταν ένας Ευρωπαίος διαβάζοντας κι εκείνος ένα βιβλίο. A European was sitting in front, also reading a book. Ο Ευρωπαίος ήταν αντιπαθητικός και τον είχε περιεργαστεί περιφρονητικά όταν εκείνος μπήκε, θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλοί φίλοι, αλλά ο Ευρωπαίος δε θέλησε να δώσει συνέχεια στη συζήτηση. The European was obnoxious and had looked at him contemptuously when he came in, they could have been good friends, but the European didn't want to continue the conversation.

Το αγόρι έκλεισε το βιβλίο. The boy closed the book. Δεν ήθελε να κάνει τίποτε που να τον έκανε να μοιάζει μ' εκείνο τον Ευρωπαίο. He did not want to do anything to make him look like that European. Έβγαλε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ από την τσέπη κι άρχισε να παίζει μαζί τους. He took the Urim and Thummim out of his pocket and began to play with them.

Ο ξένος ξεφώνισε:

- Ένας Ουρίμ κι ένας Τουμίμ! - An Urim and a Thummim! Το αγόρι έβαλε αστραπιαία τους λίθους στην τσέπη. The boy pocketed the stones in a flash.

- Δεν είναι για πούλημα, είπε. - It's not for sale, he said.

- Δεν αξίζουν πολύ, είπε ο Άγγλος. - They are not worth much, said the Englishman. Είναι κρύσταλλα ορυκτών, τίποτε παραπάνω. They are mineral crystals, nothing more. Στη γη υπάρχουν εκατομμύρια κρύσταλλα ορυκτών, αλλά για κάποιον που γνωρίζει είναι ξεκάθαρο ότι εδώ πρόκειται για τον Ουρίμ και τον Τουμίμ. There are millions of mineral crystals on earth, but to someone in the know it is clear that here we are dealing with Urim and Thummim. Δεν ήξερα ότι υπάρχουν σ' αυτά τα μέρη. I did not know they existed in these places.

- Ήταν δώρο ενός βασιλιά, είπε το αγόρι. - It was a gift from a king, said the boy. Ο ξένος έμεινε βουβός. The stranger was speechless. Μετά έχωσε το χέρι στην τσέπη του κι έβγαλε, τρέμοντας, δυο παρόμοιους λίθους. Then he reached into his pocket and took out, trembling, two similar stones.

- Μίλησες για ένα βασιλιά, είπε. - You spoke of a king, he said.

- Κι εσύ δεν πιστεύεις ότι οι βασιλιάδες κουβεντιάζουν με βοσκούς, είπε το αγόρι, θέλοντας τώρα να βάλει εκείνο τέρμα στη συζήτηση. - And you don't believe that kings chat with shepherds, said the boy, now wanting to put an end to the conversation.

- Ίσα ίσα. - Barely. Οι βοσκοί πρώτοι αναγνώρισαν ένα βασιλιά που ο κόσμος αρνιόταν ν' αναγνωρίσει. The shepherds first recognized a king that the world refused to recognize. Και πρόσθεσε, φοβούμενος ότι το αγόρι δεν είχε καταλάβει. And he added, fearing that the boy had not understood.

- Το λέει η Βίβλος. - The Bible says so. Στο ίδιο βιβλίο που μ' έμαθε να χρησιμοποιώ αυτόν τον Ουρίμ κι αυτόν τον Τουμίμ. In the same book that taught me to use this Urim and this Thummim. Αυτοί οι λίθοι ήταν ο μόνος επιτρεπτός από το Θεό τρόπος μαντείας. These stones were the only way of divination allowed by God. Οι ιερείς τους φορούσαν σ' ένα χρυσαφένιο κόσμημα. The priests wore them in a golden jewel. Το αγόρι χάρηκε που βρισκόταν σ' εκείνη την αποθήκη. The boy was glad to be in that warehouse.

- Ίσως αυτό να είναι ένα σημάδι; είπε ο Άγγλος, σαν να σκεφτόταν φωναχτά. - Maybe this is a sign? said the Englishman, as if thinking aloud.

- Ποιος μίλησε για σημάδια; Το ενδιαφέρον του αγοριού όλο και μεγάλωνε. - Who spoke of signs? The boy's interest kept growing.

- Τα πάντα στη ζωή είναι σημάδια, είπε ο Άγγλος, κλείνοντας αυτή τη φορά το περιοδικό που διάβαζε. - Everything in life is a sign, said the Englishman, this time closing the magazine he was reading. Το σύμπαν δημιουργήθηκε σε μια γλωσσά κατανοητή στον καθέναν, που όμως ξεχάστηκε πια. The universe was created in a language understood by everyone, but which has now been forgotten. Αυτή την παγκόσμια γλώσσα ψάχνω, μεταξύ άλλων. This universal language I am looking for, among other things. »Γι' αυτό βρίσκομαι εδώ. "That's why I'm here. Γιατί πρέπει να γνωρίσω έναν άνθρωπο που να ξέρει αυτή την παγκόσμια γλώσσα. Why should I meet a man who knows this universal language. Έναν αλχημιστή. An alchemist.

Η συζήτηση διακόπηκε από τον υπεύθυνο της αποθήκης. The conversation was interrupted by the warehouse manager.

- Είστε τυχεροί, είπε ο χοντρός Άραβας. - You are lucky, said the fat Arab. Σήμερα το απόγευμα φεύγει ένα καραβάνι για την Αλ-Φαγιούμ. This afternoon a caravan leaves for Al-Fayoum.

- Μα εγώ πάω στην Αίγυπτο, είπε το αγόρι. - But I'm going to Egypt, said the boy.

- Η Αλ-Φαγιούμ είναι στην Αίγυπτο, είπε ο ιδιοκτήτης. - Al-Fayoum is in Egypt, said the owner. Τι σόι Άραβας είσαι; Το αγόρι είπε ότι ήταν Ισπανός. What Arab are you? The boy said he was Spanish. Ο Άγγλος χάρηκε: αν και ήταν ντυμένο σαν Άραβας, τουλάχιστον το αγόρι ήταν Ευρωπαίος. The Englishman was delighted: though he was dressed like an Arab, at least the boy was a European.

- Τα σημάδια τα λέει «τύχη», είπε ο Άγγλος, μόλις έφυγε ο χοντρός Άραβας. - He calls the signs "luck", said the Englishman, as soon as the fat Arab left. Αν μπορούσα, θα έγραφα μια εγκυκλοπαίδεια για τις λέξεις «τύχη» και «σύμπτωση». If I could, I would write an encyclopedia on the words 'luck' and 'coincidence'. Μ' αυτές τις λέξεις γράφεται η παγκόσμια γλώσσα. The universal language is written with these words. Συνεχίζοντας τα σχόλια του, είπε στο αγόρι ότι το να τον συναντήσει με τον Ουρίμ και τον Τουμίμ στα χέρια δεν ήταν «σύμπτωση». Continuing his comments, he told the boy that meeting him with the Urim and Thummim in his hands was no "coincidence." Το ρώτησε αν έψαχνε κι εκείνο για τον αλχημιστή. He asked if he was also looking for the alchemist.

- Ψάχνω για ένα θησαυρό, είπε το αγόρι κι αμέσως το μετάνιωσε. - I'm looking for a treasure, said the boy and immediately regretted it. Ο Άγγλος όμως δε φάνηκε να έδωσε σημασία. But the Englishman didn't seem to pay attention.

- Κι εγώ, κατά κάποιο τρόπο, είπε. - Me too, in a way, he said.

- Ούτε καν ξέρω τι θα πει αλχημιστής, ολοκλήρωσε το αγόρι, όταν ο ιδιοκτήτης της αποθήκης άρχισε να τους καλεί έξω. - I don't even know what an alchemist would say, the boy finished, when the warehouse owner started to call them out.

-ΕΙΜΑΙ ο ΑΡΧΗΓΟΣ του καραβανιού, είπε ένας κύριος με γενειάδα και μαύρα μάτια. "I AM the LEADER of the caravan," said a gentleman with a beard and black eyes. Έχω εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στον κάθε άνθρωπο που οδηγώ. I have the power of life and death over every person I drive. Γιατί η έρημος είναι σαν ιδιότροπη γυναίκα και καμιά φορά ξετρελαίνει τους ανθρώπους. Because the desert is like a capricious woman and sometimes drives people crazy. Υπήρχαν διακόσια περίπου άτομα και διπλάσιος αριθμός ζώων: καμήλες, άλογα, γαϊδούρια, πτηνά. There were about two hundred people and twice as many animals: camels, horses, donkeys, birds. Υπήρχαν γυναίκες και παιδιά, ενώ αρκετοί άντρες έφεραν σπαθιά στις ζώνες τους ή τουφέκια στους ώμους τους. There were women and children, and several men carried swords in their belts or rifles on their shoulders. Ο Άγγλος κουβαλούσε μερικές βαλίτσες γεμάτες με βιβλία. The Englishman was carrying some suitcases full of books. Επικρατούσε απέραντη οχλαγωγία και ο αρχηγός αναγκάστηκε να επαναλάβει μερικές φορές τα λόγια του για να τον ακούσουν όλοι. There was an immense uproar, and the chief had to repeat his words several times in order that all might hear him.

-Εδώ υπάρχουν κάθε είδους άνθρωποι με διαφορετικούς θεούς στις καρδιές τους. -Here there are all kinds of people with different gods in their hearts. Αλλά για μένα ένας είναι ο Θεός, ο Αλάχ, και ορκίζομαι στο όνομα του ότι θα κάνω ό,τι είναι δυνατό και καλύτερο για να νικήσω για μια φορά ακόμη την έρημο. But for me there is one God, Allah, and I swear in his name that I will do everything possible and best to conquer the desert once more. Θα ήθελα τώρα να ορκιστεί ο καθένας σας, στο όνομα του θεού που πιστεύει, μ' όλη του την καρδιά, ότι θα με υπακούσει σε οποιαδήποτε περίπτωση. I would now like each of you to swear, in the name of the god you believe, with all your heart, that you will obey me under any circumstances. Ανυπακοή στην έρημο σημαίνει θάνατος. Disobedience in the wilderness means death.

Ένα ψιθύρισμα ένωσε τα σκυμμένα κεφάλια. A whisper joined the bowed heads. Ο καθένας ορκιζόταν χαμηλόφωνα στο δικό του θεό. Each swore under his breath to his own god. Το αγόρι ορκίστηκε στον Ιησού Χριστό. The boy swore to Jesus Christ. Ο Άγγλος παρέμεινε σιωπηλός. The Englishman remained silent. Το ψιθύρισμα κράτησε πιο πολύ από έναν απλό όρκο· οι άνθρωποι ζητούσαν επίσης την προστασία του Ουρανού. Whispering lasted longer than a simple oath; people also invoked Heaven's protection.

Ακούστηκε ένας παρατεταμένος ήχος τρομπέτας και ο καθένας ανέβηκε στο ζώο του. There was a prolonged trumpet blast and each mounted his animal. Το αγόρι και ο Άγγλος είχαν αγοράσει καμήλες και δυσκολεύτηκαν ν' ανέβουν. The boy and the Englishman had bought camels and had difficulty mounting them. Το αγόρι λυπήθηκε την καμήλα του Άγγλου καθώς ήταν φορτωμένη με τις βαλίτσες, που ήταν γεμάτες με βιβλία. The boy felt sorry for the Englishman's camel as it was loaded with the suitcases, which were full of books.

- Δεν υπάρχουν συμπτώσεις, είπε ο Άγγλος, προσπαθώντας να συνεχίσει τη συζήτηση που είχαν ανοίξει στην αποθήκη. - There are no coincidences, said the Englishman, trying to continue the conversation they had started in the warehouse. Ένας φίλος μ' έφερε ως εδώ, επειδή γνώριζε έναν Άραβα, που... A friend brought me here because he knew an Arab who...

Το καραβάνι όμως ξεκίνησε και ήταν αδύνατο ν' ακουστούν τα λόγια του Άγγλου. But the caravan started and it was impossible to hear the words of the Englishman. Παρ' όλα αυτά το αγόρι ήξερε τι ακριβώς εννοούσε ο Άγγλος: τη μυστική αλυσίδα που σιγά σιγά ενώνει το ένα πράγμα με το άλλο, που τον είχε ωθήσει να γίνει βοσκός, να δει επανειλημμένα το ίδιο όνειρο και να βρεθεί σε μια πόλη κοντά στην Αφρική, να συναντήσει ένα βασιλιά στην πλατεία και, αφού πέσει θύμα ληστείας, να γνωρίσει έναν έμπορο κρυστάλλων, και... Nevertheless the boy knew exactly what the Englishman meant: the secret chain that slowly joins one thing to another, that had driven him to become a shepherd, to see the same dream again and again, and to find himself in a town near Africa , meeting a king in the square and, after being robbed, meeting a crystal merchant, and...

«Όσο πλησιάζεις το όνειρο, τόσο πιο πολύ ο Προσωπικός Μύθος γίνεται ο αληθινός λόγος ύπαρξης», σκέφτηκε το αγόρι. The closer you get to the dream, the more the Personal Myth becomes the true reason for existence, the boy thought.