Γλώσσα | Οι φίλοι τραγουδάνε. Οι φίλοι γιορτάζουν. | Ε' Δημοτικού Επ. 105
Καλημέρα σας, παιδιά.
Μαζί θα κάνουμε ένα μάθημα στη Γλώσσα, στην έκτη ενότητα.
Τη φιλία.
Πολύ σημαντική η φιλία για τον άνθρωπο.
Κλείνουμε την ενότητα έξι,
με δυο υποενότητες. Οι φίλοι τραγουδάνε. Οι φίλοι γιορτάζουν.
Πράγματι οι φίλοι όταν βρίσκονται, αγαπιούνται, τραγουδάνε...
Οι φίλοι γιορτάζουν και χαίρονται μαζί.
Οι Κρητικοί γράφουν κάτι μικρά δίστιχα, τις μαντινάδες.
Κι έχουν αφιερώσει πολλές μαντινάδες στη φιλία.
Πριν γιορτάσουμε μαζί με έναν ήρωα,
θέλω να σας διαβάσω αυτές τις μαντινάδες.
Θέλω κι εσείς να ανοίξετε το βιβλίο σας στις μαντινάδες και να διαβάσετε μαζί μου.
Είμαστε στη σελίδα 81.
Οι φίλοι τραγουδάνε.
Η φιλία μας.
"Σαν το πουλί που πετά και μπάλα δεν το πιάνει,
έτσι είναι η φιλία μας και ο κόσμος δεν τη βάνει."
Το φως του φίλου.
"Όταν θα έχει ο φίλος σου λόγο και εμπιστοσύνη, βαστάς φως και περπατείς τη νύχτα και δε σβήνει."
Φίλος.
"Κάνε έναν φίλο Κρητικό, και άμα σε συμπαθήσει, τότε να είσαι σίγουρος πως δε θα σε πουλήσει."
Φίλος καρδιακός.
"Λένε πως η καρδιά χτυπά για να μας δίνει αίμα,
μα εγώ την έχω να χτυπά για φίλους σαν κι εσένα."
Φτωχός, αλλά...
"Είμαι φτωχός και το θωρώ, μα έχω καρδιά ατσαλένια...
που σε κινδύνους εκατό, για τη φιλία της μπαίνει."
Κάποιες φορές.
"Καμιά φορά οι φίλοι σου δεν ξέρουνε τι λένε...
και σε πληγώνουνε βαθιά, χωρίς να το καταλαβαίνουν."
Οι φίλοι μπορεί να μας πικραίνουν κάποιες φορές, αλλά πάντα μας αγαπούν. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάτε.
Γυρίζουμε σελίδα και βλέπουμε μια όμορφη εικόνα.
Ένα πάρτι.
Έτσι δεν είναι, παιδιά;
Μπαλόνια βλέπω, τούρτα. Γενέθλια μου μυρίζουν.
Και βλέπουμε έναν τίτλο πολύ ενδιαφέροντα.
Ακτύπη...τα γενέθλια.
Έχει ενδιαφέρον αυτός ο τίτλος, είναι ιδαίτερα ευρηματικός...
και διασκεδαστικός. Και θα το καταλάβετε όταν αρχίσω να διαβάζω.
Εσείς το διαβάζετε από το βιβλίο σας. Εγώ θα σας το δείχνω εδώ, που το έχω χωρίσει σε παραγράφους.
Ξεκινώ!
[Η δασκάλα διαβάζει το κείμενο της καρτέλας]
Είδατε τι όμορφα που στολίζουν τα επίθετα...
μια παράγραφο;
Αφράτο κέικ, ρευστή σοκολάτα.
Ή στην προηγούμενη παράγραφο...
την παρομοίωση: Πετάχτηκε σαν ελατήριο.
Πόσο ζωντανεύει το κείμενο!
Δε θα ξεχνάτε, όταν γράφετε, να βάζετε παρομοιώσεις και επίθετα.
Συνεχίζω.
Εισαγωγικά βλέπω, κάποιοι μιλούν.
[Η δασκάλα διαβάζει το κείμενο της καρτέλας]
[Η δασκάλα διαβάζει το κείμενο της καρτέλας]
Μπαίνουν οι καλεσμένοι να έρθουν. Για να δούμε πώς πήγε το πάρτι.
[Η δασκάλα διαβάζει το κείμενο της καρτέλας]
Δήθεν φιλοσοφίες, δηλαδή. Όχι σοβαρές φιλοσοφίες.
[Η δασκάλα διαβάζει το κείμενο της καρτέλας]
Η τελευταία μας παράγραφος είχε πολύ ευθύ λόγο, ε;
Τα λόγια του Ακτύπη πού τα κλείναμε;
Για κοιτάξτε στο βιβλίο σας.
Μπράβο! Μέσα σε εισαγωγικά.
Πάμε να δούμε μια σκέψη, μέσα από αυτά τα γενέθλια του Ακτύπη.
Σκεφτήκατε το δικό σας πάρτι γενεθλιών;
Για σκεφτείτε. Θα θέλατε να μοιάζει με του Ακτύπη;
Θέλετε να έχετε πιατάκια με τη Μίνι;
Όχι; Θα παίζατε τα παιχνίδια που έπαιξαν στο πάρτι του Ακτύπη;
Θα παίζατε τώρα τυφλόμυγα;
Τι παιχνίδια θα προτείνατε στους δικούς σας καλεσμένους; Πώς θα θέλατε να είναι η τούρτα;
Οι νοστιμιές που ετοίμασε η μαμά σας ταιριάζουν ή θα ήταν μία βραδιά πίτσας;
Σας αφήνω να σκεφτείτε μόνοι σας το πάρτι γενεθλίων σας.
Μία ωραία ιδέα θα ήταν να γράψετε ένα κείμενο μετά, με το δικό σας πάρτι γενεθλίων.
Πάμε όμως λίγο τώρα, να θυμηθούμε, με διάφορες ερωτήσεις, ακριβώς πώς κινήθηκε το κείμενο.
Υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις στη δραστηριότητα 1.
Όταν τις ακούσετε, κάτι θα σας θυμίσουν. Και θα ήθελα να μου το πείτε αυτό που θα σας θυμίσουν.
Είναι ερωτήσεις κατανόησης. Θα κατανοήσουμε όλες τις λεπτομέρειες και τα βασικά σημεία κλειδιά του κειμένου.
Πού έγιναν αυτά που αναφέρονται στο κείμενο;
Πότε έγιναν; Ποια πρόσωπα παίρνουν μέρος;
Τι κάνουν, τι λένε και τι σκέφτονται αυτά πρόσωπα που παίρνουν μέρος;
Τι σας θυμίζει αυτό;
Για πες μου εσύ!
Ένα σχέδιο για να γράψεις αφηγηματικό κείμενο. Μπράβο!
Σας το είχαν δώσει, φαντάζομαι, οι δάσκαλοι το σχέδιο όταν επρόκειτο να γράψετε ένα αφηγηματικό κείμενο.
Και ήταν κάπως έτσι. Μπράβο, παιδιά, πολύ καλά θυμηθήκατε!
Μη σας κάνει εντύπωση που είναι ερωτήσεις για να ξεκλειδώσουμε το κείμενο.
Το σχέδιο παραμένει ίδιο.
Πού, πότε, ποια πρόσωπα. Αλλά τι κάνουν, τι λένε και τι σκέφτονται.
Για να δούμε την πρώτη ερώτηση.
Πού έγιναν αυτά που αναφέρονται στο κείμενο;
Δεν απαντούμε ποτέ σε ερωτήσεις κατανόησης χρησιμοποιώντας την ερώτηση ολόιδια, γιατί ακούγεται βαρετό.
Αυτά που αναφέρονται στο κείμενο έγιναν εκεί. Όχι.
Βρισκόμαστε στο σπίτι του δεκάχρονου Ακτύπη Ακτυπίδη, μια μονοκατοικία με κήπο.
Δίνω πολλές λεπτομέρειες για τον τόπο,
δίχως να χρησιμοποιώ την ερώτηση έτσι όπως ακριβώς γίνεται.
Έχει περισσότερο ενδιαφέρον.
Πάμε στην επόμενη.
Πότε έγιναν; Δεν θέλει να πείτε Πέμπτη 4/12, γιατί πολύ μπερδεύεστε με το πότε.
Το πότε έχει να κάνει και με τη διάρκεια του χρόνου...
και με τι ακριβώς έγινε εκείνη τη μέρα. Χρονικό σημάδι.
Ήταν μέρα γενεθλίων. Η ημερομηνία γέννησης είναι κάτι που δείχνει χρόνο.
Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν από το πρωί έως και το βραδάκι που τελείωσε το πάρτι που έδωσε για τα γενέθλιά του.
Βλέπουμε λοιπόν και τη χρονική διάρκεια του κειμένου, από το πρωί έως το βράδυ.
Ποια πρόσωπα πήραν μέρος; Θα αναφέρουμε τα πρόσωπα.
Αλλά στη συνέχεια αυτή η ερώτηση είναι..
απαιτητική. Θα πρέπει να με κάνει να σκεφτώ και τι θα γράψω...
με λεπτομέρειες για το κάθε πρόσωπο στη συνέχεια.
Πάμε να δούμε τα πρόσωπα.
Φαντάζομαι τα θυμάστε. Ποιος ήταν ο κεντρικός ήρωας, παιδιά; Ο Ακτύπης, βέβαια.
Κεντρικός ήρωας ο Ακτύπης, ένα δεκάχρονο αγόρι που γιορτάζει τα γενέθλιά του.
Εμφανίζονται και οι γονείς του, ένας μικρότερος αδελφός, ο Βαλάντης. Πολύ ωραία!
Οι φίλοι του Ακτύπη που ήρθαν στο πάρτι και ήταν πολλοί.
Θα γράψουμε τα ονόματα, ο Άκης, η Παυλίνα, η Λία, η Μαρία... Βάζοντας κόμματα ενδιάμεσα, βέβαια.
Ο Γιώργος, ο Γρηγόρης, η Μάνια, ο Ευριπίδης και τέλος, ποιοι άλλοι;
Δεν υπάρχουν άλλοι; Για σκεφτείτε!
Μπράβο! Μα ήρθαν οι γονείς να πάρουν τα παιδιά.
Άρα και οι γονείς.
Άλλο κομμάτι λοιπόν, θα αφιερώσουμε στον Ακτύπη που είναι ο κεντρικός ήρωας...
μια παράγραφο λίγο μεγαλύτερη.
Ένα για την οικογένειά του. Και ειδικά για ποιο μέλος, παιδιά, θα αφιερώσουμε περισσότερα λόγια...
πριν προχωρήσουμε στον Ακτύπη; Μπράβο! Για τη μητέρα του.
Γιατί αναφέρεται αρκετά στη μητέρα του, αν είδατε.
Και άλλο για τους φίλους του.
Τα ξεχωρίζουμε! Παράγραφοι διαφορετικές.
Ο Ακτύπης από την ώρα που ξεκίνησε... Θα αναφέρω τις...
σκέψεις και τα συναισθήματα που είδαμε να τον διακατέχουν.
Ξυπνάει με μεγάλο κέφι τη μέρα των γενεθλίων του, αν και δεν κοιμήθηκε σχεδόν καθόλου το βράδυ...
από την ανυπομονησία του.
Τον ενθουσιασμό, με τον οποίο ξύπνησε, τον διαδέχτηκε η ανησυχία και η απογοήτευση.
Γιατί; Θυμάστε; Γιατί πίστεψε πως όλοι στο σπίτι είχαν ξεχάσει τα γενέθλιά του.
Πάντα έχουμε μία αιτιολογική πρόταση που συνοδεύει κάτι που γράφουμε.
Πρέπει να είμαστε σαφείς και ακριβείς, δεν μπορούμε να γράφουμε κάτι χωρίς να λέμε γιατί.
Δεν θα καταλάβει κανείς.
Μέχρι που εμφανίστηκε η μαμά του κρατώντας ένα τεράστιο πακέτο με το δώρο του.
Εκεί τελείωσε η απογοήτευση, ξανάρθε ο ενθουσιασμός και η χαρά.
Όλοι του ευχήθηκαν "Χρόνια Πολλά" και δεν μπορούσε να κρύψει τη μεγάλη χαρά του.
Αναφέρω το συναίσθημα.
Στη συνέχεια -ένας ωραίος κειμενικός δείκτης που με βοηθάει να ενώσω-,
ενθουσιασμένος με το νέο του ποδήλατο, έκανε βόλτες μέσα στο σπίτι και αργότερα στο πάρτι του δεν σταμάτησε λεπτό το παιχνίδι.
Ήταν μια υπέροχη μέρα -κλείνω-,
και ζητούσε συνέχεια από τη μαμά του λίγη ακόμη ώρα για παιχνίδι.
Αυτά ήταν αρκετά για τον Ακτύπη και όλα όσα έπρεπε να γραφτούν.
Τι κάνουν οι ήρωες, τι λένε, τι σκέφτονται οι γονείς του, ο αδελφός, η μητέρα.
Μαζί λοιπόν τα μέλη της οικογένειας.
Οι γονείς του και ο αδελφός του, το πρωί, εμφανίζονταν, πώς; Ανήξεροι, παιδιά, ε;
Τρώγοντας το αφράτο κέικ της γιαγιάς και εύχονται "Χρόνια πολλά" στον Ακτύπη, ακριβώς την ώρα που η μαμά εμφανίζει το δώρο.
Στη συνέχεια, η μητέρα του τι σκεφτόταν...
όταν έκανε ποδήλατο ο Ακτύπης; Θυμάστε;
Μπράβο! Πως σίγουρα θα γινόταν ζημιά, έτσι όπως έτρεχε μέσα στο σπίτι...
με το καινούργιο ποδήλατο - αλλά δεν το παρατήρησε για να μην του χαλάσει τη μέρα.
Επίσης, στη συνέχεια οργάνωσε το πάρτι. Πέρασα όλο το πρωινό στην κουζίνα, να οργανώνει το πάρτι του Ακτύπη.
Πάμε να δούμε: οι φίλοι του, διαφορετικό κομμάτι στην απάντησή μας.
[Η δασκάλα διαβάζει το κείμενο της καρτέλας]
Οι φίλοι του πέρασαν υπέροχα.
Γυρίζουμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα δραστηριότητα, τη 2.
Το κείμενο μας έχει τίτλο "Ακτύπη...τα γενέθλια". Ποιος άλλος χιουμοριστικός τίτλος θα ήταν κατάλληλος για αυτό το κείμενο;
Για σκεφτείτε τώρα που μάθαμε το όνομα του ήρωα!
Είναι ένας ιδιαίτερα ευρηματικός τίτλος. Υπάρχει μέσα ένα λογοπαίγνιο,
παιχνίδι με τις λέξεις που έχουν διπλή σημασία. Ακούμε Ακτύπης, ακούμε όμως αχτύπητα.
Βγάζοντας τα αποσιωπητικά, που δημιουργούν εδώ ένα κωμικό αποτέλεσμα,
φαίνεται η απρόσμενη μεταβολή, η αλλαγή στις λέξεις, στον τίτλο.
Βάζοντας τα αποσιωπητικά πριν τη συλλαβή "τα", ξαφνικά τα ακτύπητα έγιναν του Ακτύπη τα γενέθλια.
Άρα ένας ωραίος τίτλος θα ήταν "Ακτύπητα γενέθλια". Τι εννοούμε ακτύπητα γενέθλια;
Εσείς τη χρησιμοποιείτε αυτή τη λέξη. Ακτύπητος είσαι! Δηλαδή, εξαιρετικός,
μοναδικός, εκπληκτικός! Ακτύπητα γενέθλια, λοιπόν!
Τι βλέπω εδώ στην τρίτη δραστηριότητα;
Τι; Μία πρόσκληση; Με τι μοιάζει;
Πολύ ωραία! Είναι μία πρόσκληση γενεθλίων. Έχετε μοιράσει πολλές φορές εσείς στους φίλους σας...
τέτοιες προσκλήσεις, είμαι βέβαιη.
Βέβαια υπάρχουν πάντα κάποιοι που προτιμούν να φτιάχνουν την πρόσκληση μόνοι τους,
να βάζουν μόνοι τους τη ζωγραφιά που θέλουν και να τη γράφουν με δικά τους γράμματα.
Πρέπει να βοηθήσουμε τον Ακτύπη, παιδιά! Δεν ξέρει να γράψει πρόσκληση.
Πήγε να γράψει πρώτα το τηλέφωνο, ξέχασε σε ποιον θα τη στείλει. Δεν το έβαλε το όνομα, θα την πάρει άλλος, θα μπερδευτούν.
Πρέπει να του δείξουμε!
Ακτύπη, αν μας ακούς! Πρώτα γράφουμε ποιος προσκαλείται.
Μπροστά το όνομα του καλεσμένου σου.
Τη μέρα που γίνεται το πάρτι σου - θα το αναφέρεις βέβαια το πάρτι.
Η ώρα, η διεύθυνσή σου για να έρθουν στο σπίτι. Το τηλέφωνό σου, μήπως χρειαστούν κάτι...
ή έχασαν την πρόσκληση και δε βρίσκουν τη διεύθυνση.
Και κλείνεις με μια ευγενική πρόταση, που δηλώνει τη διάθεση που έχεις γι' αυτόν που προσκαλείς.
Πρέπει να του δείξεις ότι τον περιμένεις με προσμονή, με χαρά.
Πάντα κάτι τέτοιο γράφουμε. Και βέβαια μην ξεχάσεις το όνομά σου, για να ξέρει ποιος τον προσκαλεί.
Αν το στείλεις ως έκπληξη.
Για να δούμε, την ετοιμάσαμε την πρόσκληση; Έτοιμη στην έχουμε Ακτύπη!
Τι υπέροχα μπαλόνια!
Θα βάλει το όνομα που θέλει ο Ακτύπης. Ας πούμε, Ευριπίδη σε προσκαλώ να έρθεις...
στο πάρτι που κάνω για τα γενέθλιά μου, ημέρα Σάββατο και ώρα 19.00 το απόγευμα.
Η διεύθυνσή μου είναι μπλα μπλα μπλα.
Τηλέφωνο, μπλα μπλα μπλα.
Θα μου δώσεις μεχάλη χαρά αν έρθεις! Να και η ευγενική πρόταση.
Όνομα αυτού που προσκαλεί. Ακτύπης Ακτυπίδης.
Ετοιμάσαμε την πρόσκληση του Ακτύπη για να τον βοηθήσουμε.
Ωραίες οι προσκλήσεις των γενεθλίων. Όλοι θέλουμε να πηγαίνουμε σε τέτοιες ωραίες γιορτές...
και να λαμβάνουμε προσκλήσεις.
Όμως εδώ, ακριβώς από κάτω, υπάρχει μια άλλη πρόσκληση.
Για διαβάστε την, ρίξτε της μία ματιά. Μοιάζει με πρόσκληση γενεθλίων;
Για πες μου, εσύ! Όχι βέβαια. Λείπουν τα μπαλόνια, είναι λίγο πιο αυστηρή, σοβαρή.
Ναι, δεν έχετε άδικο! Είναι μία πρόσκληση...
για πολιτιστική εκδήλωση.
Αυτές έχουν άλλη μορφή, όπως βλέπετε. Να τη διαβάσουμε, να δούμε τι εκδήλωση είναι αυτή.
Ποιος την κάνει, για ποιο σκοπό.
Ο Δήμος Πατρέων, η ΔΕΠΑΠ -δηλαδή Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης της Πάτρας-,
και το περιοδικό "Το δόντι" σας καλούν να παρακολουθήσετε την ημερίδα...
Δείτε το στο βιβλίο σας κάτω-κάτω, η ημερίδα είναι μία επιστημονική ή πολιτιστική εκδήλωση που κρατάει μία μέρα ολόκληρη.
[Η δασκάλα διαβάζει την πρόσκληση]
Ποιος κάνει αυτή την πρόσκληση; Ποιος την έφτιαξε;
Ο Δήμος Πατρέων, η ΔΕΠΑΠ και το περιοδικό "Το δόντι". Πολύ ωραία!
Για ποιο σκοπό;
Για να γιορτάσουμε τα 60 χρόνια από τον θάνατο του Κωστή Παλαμά. Πολύ ωραία!
Σε ποιούς απευθύνεται;
Για πες μου, εσύ εκεί! Σε ποιητές;
Δεν θα ήταν απίθανο. Για να δούμε!
[Η δασκάλα διαβάζει την καρτέλα]
Κι εγώ ενδιαφέρομαι. Κι εσείς, φαντάζομαι, ενδιαφέρεστε.
Άρα όλοι θα μπορούσαμε να πάμε σ' αυτήν την ημερίδα.
Αρκετά με τις προσκλήσεις, όμως!
Προσέξαμε πολύ έντονα το φαινόμενο του ευθύ λόγου, μέσα σε εισαγωγικά. Το θυμάστε, ε;
Για να το δούμε στο βιβλίο μας!
Μα, ναι! Ειδικά στη σελίδα 83, έχει αρκετές φράσεις του Ακτύπη.
Κάποια στιγμή μιλάει και ένας φίλος του, συνομιλεί με έναν φίλο του.
Για να γυρίσουμε πίσω, με το κουνούπι, να θυμηθούμε λίγο τον ευθύ λόγο...
αλλά και τον πλάγιο.
Την ημέρα των γενεθλίων του ο Ακτύπης συζητάει με τη μητέρα του και τους φίλους του.
Υπογραμμίστε τα λόγια του Ακτύπη.
Τι παρατηρείτε;
"Διαλέγω πρώτος στην ομάδα μου!" φώναξε.
Τα λόγια του Ακτύπη βρίσκονται σε εισαγωγικά. Τι λόγος είναι αυτός; Ευθύς, πολύ ωραία!
Ο Ακτύπης φώναξε ότι διαλέγει πρώτος στην ομάδα του. Εδώ δεν υπάρχουν εισαγωγικά.
Άρα, πλάγιος λόγος. Μπράβο, παιδιά!
Για θυμηθούμε τον ευθύ λόγο, και τον πλάγιο λόγο!
Στον ευθύ λόγο, παρουσιάζουμε αυτολεξεί αυτό που ακούσαμε ή διαβάσαμε...
μέσα σε εισαγωγικά. Δεν προσθέτουμε και δεν αφαιρούμε τίποτα στα λόγια του άλλου.
Ο πλάγιος λόγος είναι ο λόγος του κουτσομπόλη. Στον πλάγιο λόγο παρουσιάζουμε με δικά μας...
λόγια αυτό που ακούσαμε ή διαβάσαμε.
Κι εμένα, Ακτύπη. Πάρε με στην ομάδα σου!
Στον επόμενο γύρο, Ευριπίδη!
Θα κάνω εγώ την κουτσομπόλα. Ο Ευριπίδης παρακάλεσε τον Ακτύπη να τον πάρει στην ομάδα του.
Ο Ακτύπης του απάντησε πως θα τον πάρει στον επόμενο γύρο.
Όπως τα άκουσα, έτσι θα στα λέω.
Από τον ευθύ στον πλάγιο λόγο.
Πώς το κάναμε; Βάλαμε μέσα ονόματα, συνδέσμους,
λέξεις όπως: ρώτησε, απάντησε, είπε, φώναξε, ψιθύρισε.
Μη βάζετε διαρκώς είπε, είπε, είπε... Ξέρετε εσείς!
Βάλαμε εξαρτημένες προτάσεις. Άλλαξαν οι κύριες και αλλάξαμε το πρόσωπο, πήγαμε στο τρίτο.
Καμιά φορά αλλάζουμε και τον χρόνο, όπως εδώ...
Θα αργήσεις πολύ; Η Ελένη ρώτησε την αδερφή της αν θα αργήσει πολύ.
Θα παίξουμε κυνηγητό; Δεν έχω τελειώσει την άσκηση στα μαθηματικά ακόμη.
Τον ρώτησε αν θα παίξουν κυνηγητό, κι εκείνος απάντησε πως δεν είχε τελειώσει την άσκηση στα μαθηματικά ακόμη.
Να και η προσωπική αντωνυμία "τον". Να και ο ειδικός σύνδεσμος "πως".
Πολύ ωραίος ο πλάγιος λόγος. Κουτσομπολίστικος!
"Ένα μόνο παιχνίδι, μαμά", φωνάζε ο Ακτύπης στη μαμά του.
Ο Ακτύπης φώναζε στη μαμά του πως ήθελε να παίξει ακόμα, ένα μόνο παιχνίδι.
Μπορούμε να πάμε και από πλάγιο λόγο σε ευθύ. Ο διευθυντής μού είπε να πάω αμέσως στο γραφείο του.
"Έλα αμέσως στο γραφείο μου" μου είπε ο διευθυντής.
Σας προτείνω μία ωραία εργασία.
Να φτιάξετε κι εσείς έναν ωραίο διάλογο,
διασκεδαστικό, μικρό. Και μετά να κάνετε όλον αυτόν το διάλογο σε πλάγιο λόγο.
Αυτά για σήμερα, παιδιά! Καλή συνέχεια!
