Atkvæði, atkvæðagerð og atkvæðaskipting. Ítónun og tónfall. (2) Abstimmen, abstimmen und abstimmen. Intonation und Intonation. (2) Voting, voting and voting. Intonation and intonation. (2) Voter, voter et voter. Intonation et intonation. (2) Votando, votando e votando. Entonação e entonação. (2)

grunntíðnina með því forriti. the base frequency with that program.

Og

þarna er fyrst bara hlutlaus staðhæfing. first there is just a neutral statement. „Ég er að fara.“ "I am going."

„Ég er að fara.“ "I am going."

„Ég er að fara.“ Þá er, "I'm leaving." Then,

sjáum við að wir sehen das we see that

tónninn hækkar, grunntíðnin hækkar hérna í, the tone goes up, the fundamental frequency goes up here in,

á a-inu, fyrra a-inu í „fara“. on the a, the previous a in "go".

En síðan kemur spurningin: „Ertu að fara?“

„Ertu að fara?“ "Werden Sie?"

Þá er hækkunin, kemur meiri hækkun hérna, miklu meiri hækkun, Then there's the rise, more rise coming here, much more rise,

þetta er þessi spurnartónn. this is that questioning tone.

Og

það er hægt að láta tóninn einan um að, að sýna að um spurningu er að ræða. it is possible to leave the tone alone to show that it is a question. Sem sagt

nota sömu, sama orð eða sömu orð sem fullyrðingu og spurningu

án þess að breyta orðaröð eða, eða slíkt,

bara með tónfallinu.

Ef við segjum annars vegar

„farinn“,

sem sagt sem bara staðhæfingu, bara lýsa staðreyndum, bara í merkingunni „Ég er farinn.“ „Farinn.“ „Farinn.“

Og svo getum við

spurt, eða látið í ljós undrun yfir þessu: zapytał lub wyraził zdziwienie tym:

„Farinn?“ „Farinn?“

Þá

gerum við, getum við gert það með stórhækkuðum tón þarna. Þið sjáið hvað tónninn fer hér hátt

í, í þessari, þessari spurningu.

Og þar með látum við lokið umfjöllun

um atkvæði og

ítónun í íslensku.