×

Wir verwenden Cookies, um LingQ zu verbessern. Mit dem Besuch der Seite erklärst du dich einverstanden mit unseren Cookie-Richtlinien.


image

Paragraph TV | پاراگراف, تشکیل حیات در سیارات بدون اکسیژن | کهکشان ها و سیارات

تشکیل حیات در سیارات بدون اکسیژن | کهکشان ها و سیارات

اکسیژن یکی از مهمترین دلایل بوجود اومدن یک تکامل و زندگی روی سیاره است

به دلیل اینکه نور ستاره ها رو برای فتوسنتز جذب می کنه

و هر حیاتی برای رشد، به اکسیژن نیاز داره

تا به الان یکی از علائمی که دانشمندان برای پیدا کردن سیارات شبیه به زمین در نظر می گرفتن

وجود همین اکسیژن در اتمسفر اون سیاره بود

به امید اینکه اکسیژن بتونه حیاتی رو روی سطح سیاره بوجود بیاره

و بشه نشونه هایی از زندگی رو در اون پیدا کرد

اما دانشمندان تا به حال سناریوی تمایل سیارات خاکی

برای تولید اکسیژن در سطح وسیع روی سیاره رو در نظر نگرفته بودند

این یک موضوع بسیار مهمیه که به تازگی در علم ستاره شناسی مطرح شده

اینجا پاراگراف، من علی هستم

تو این ویدئو در مورد تشکیل حیات در سیاراتِ بدون اکسیژن می پردازیم

اگر برای اولین بار هست این ویدئو رو از این کانال میبینید

لطفا کانال رو سابسکرایب کنید تا ویدئوهای علمی پاراگراف رو از دست ندید

توجه کنید که تمام ویدئوهای علمی کانال

از منابع و مقالات معتبر جهانی ترجمه و ساخته میشه

و به هیچ عنوان نظر شخصی و تفکرات من در این ویدئوها ادغام نشده

منابع هر ویدئو در انتهای اون ویدئو قسمت تیتراژ نوشته شدن

تاریخچه مهمی که از سیاره مون زمین باید بدونید

اینه که پیش از ظهور حیات روی زمین

جو سیاره ما تقریبا اکسیژن نداشت

اکسیژن کمی هم که در سطح موجود بود

توسط اقیانوس هایی از جنس ماگما که روی زمین پخش بودن از بین میرفت

ولی بعدها فعالیت های مختلف زمین شناسی

باعث شد اکسیژن روی سطح باقی بمونه

این اتفاقات کمی پیش از 2 میلیارد سال پیش رقم خوردن

زمانی که ساینوباکتری ظاهر شد که دی اکسید کربن رو به اکسیژن تبدیل می کرد

این فرایند تولید اکسیژن، بیش از 2 میلیون سال روی زمین طول کشید

تا سیاره ما بتونه نفس بکشه و به جای مطلوبی برای زندگی تبدیل بشه

با توجه به این تاریخچه از زمین، ستاره شناسان معتقد بودن

که اکسیژن یک نشونه قوی از حیات و شکل گیری زندگیه

حتی بسیاری از تلسکوپ های نسل جدید رو با قابلیت تشخیص جو سیارات قابل سکونت طراحی کرده بودن

اما در تاریخ 13 آپریل، مقاله ای منتشر شد که با بهره گیری از مدل های رایانه ای

نشون میداد که در انواع حالت ها، سیارات سنگی و خاکی

با جرم مشابه زمین و در منظومه ای مشابه منظومه شمسی

و با ستاره ای مشابه خورشید

میتونن بدون اینکه حیاتی در اونها وجود داشته باشه

اکسیژن تولید کنن که برای حیات و تشکیل زندگی کافی باشه

این یک کشف بزرگه چرا که نشون میده

دیگه برای پیدا کردن سیاراتی که میتونن حیات داشته باشن

نیازی نیست حتما اون سیاره از قبل اکسیژن کافی داشته باشه

در این شبیه سازی، سیاره ای که بخواد اکسیژن تولید کنه

باید یکی از این 3 تا حالت رو داشته باشه

حالت اول اینه که سیاره ای با غلظت دی اکسید کربن بیشتر نسبت به زمین وجود داشته باشه

که میتونه اثر گلخانه ای فراری رو شکل بده

تو این حالت، اول جلوی تشکیل اقیانوس ها گرفته میشه

یعنی اقیانوس های متراکمی که ما روی زمین میشناسیم دیگه شکل نمیگیرن

و میتونه فقط آب های پراکنده کمی روی زمین وجود داشته باشه

بعد به دلیل گرمای زیادی که در سیاره بوجود میاد

مانع از تشکیل عناصری در گوشته اون سیاره میشه

که میتونن اکسیژن رو با واکنش های شیمیایی از بین ببرن

هرچند در این حالت احتمال تشکیل پوسته ای جدید وجود داره که اکسیده شده است

ولی طی دوره ای زمانی، میزان اکسیژن جو، افزایش پیدا میکنه و این مشکل جبران میشه

با وجود این اتفاقات، میشه پیشبینی کرد که اکسیژن

بعنوان تشکیل دهنده حیات روی این سیاره میتونه افزایش پیدا کنه

حالت دوم حالتیه که سیاره ای آبی باشه

یعنی حجم اقیانوس هاش 50 برابر اقیانوس های زمین باشه

این حالت باعث میشه تمام آب روی سطح، به پوسته فشار وارد کنن

و به نوعی پوسته جدیدی رو شکل بدن

تولید این پوسته جدید، بعد از چند میلیون سال متوقف میشه

همچنین دمای هوا کاهش پیدا می کنه و فرایندهایی که

باعث از بین بردن اکسیژن میشن رو خنثی کنن

مثل ذوب شدن سنگ ها یا فرسایش توسط هوا

و اینکه خود پوسته جدید هم دیگه اکسید نمیشه و اکسیژن از بین نمیره

و در نهایت شکل سوم که برعکس حالت دومه

سیاره ای بیابانی با کمتر از سه دهم آب در اقیانوس های زمینه

در این حالت اقیانوس های ماگمایی که روی زمین شکل گرفتن

به سرعت یخ میزنن و سطح سفت و جامدی رو شکل میدن

و با وجود حضور اثرات گلخانه ای

اکسیژن در اتمسفر بصورت بخار که از بخار آب تشکیل شده باقی میمونه

و حالت خودش رو تا چند میلیون سال میتونه حفظ کنه

چرا که هیچ اقیانوس ماگمایی هم وجود نداره که اکسیژن رو در خودش حل کنه

البته در این حالت به دلیل اکسید شدن پوسته زمین، بخشی از اکسیژن از بین میبره

اما به دلیل جریان های زیرسطحی پوسته زمین

این اکسیدها محدود میشن و مجدد اثرات گلخانه ای شکل میگیره

این حالت به طور موقت سیاره رو به یک مخزن بزرگ از اتمسفر اکسیژنی تبدیل میکنه

چرا که نور خورشید مولکول های آب رو میشکافه

ولی سطح خشک و جامد سیاره نمیتونه اکسیژن رو از بین ببره

پس اکسیژن در جو سیاره باقی می مونه

این شبیه سازی از سه مدل سیاره که در این مقاله ذکر شده

چند محدودیت داره و چند عامل رو بررسی نکرده

که میتونه روی نتایج اثر بذاره

یکی اینکه این مدل ها، شار نیتروژن رو محاسبه نمیکنن

شار نیتروژنی میتونه باعث ایجاد گازهای رقیق بشه

که نتیجش به خروج هیدروژن در سرما می انجامه

و تجمع اکسیژن در سیاره رو محدود میکنه

تکاملی که اتمسفرهای نیتروژنی در سیارات داشتن نامشخصه

به هرحال ممکنه در سیاراتی که دمای معتدل تری داشته باشن

اکسیژن بهتر ذخیره بشه

و در برخی سیارات اکسیژن درست ذخیره نشه

اشکال بعدی ممکنه دست کم گرفتن مدت زمان تشکیل جو بخاری شکل روی سیاره باشه

چرا که ممکنه قبل از اینکه اقیانوس ماگما منجمد بشه

اکسیژن تشکیل بشه و آب و هوای پایداری شکل نگیره

اشکال بعدی میتونه این باشه که اکسیژن موجود در پوسته

بعد از تبدیل ماگما به سطح جامد، بصورت کامل از مواد مذاب جدا نشه

اما با وجود اشکالات و مسائل محاسبه نشده

این فرضیه به قدری قوی هست که بشه برای

جستجوهای آینده برای کشف سیارات ازش استفاده کرد

امیدوارم از این ویدئو لذت برده باشید

اگر این ویدئو رو دوست داشتید لطفا لایکش کنید

و اگر تا الان کانال رو سابسکرایب نکردین، به جمع ما بپیوندین

تا ویدئوی بعد، خداحافظ

تشکیل حیات در سیارات بدون اکسیژن | کهکشان ها و سیارات The formation of life on planets without oxygen Galaxies and planets La formación de vida en planetas sin oxígeno. Galaxias y planetas. La formation de la vie sur des planètes sans oxygène Galaxies et planètes Powstawanie życia na planetach bez tlenu Galaktyki i planety

اکسیژن یکی از مهمترین دلایل بوجود اومدن یک تکامل و زندگی روی سیاره است

به دلیل اینکه نور ستاره ها رو برای فتوسنتز جذب می کنه

و هر حیاتی برای رشد، به اکسیژن نیاز داره

تا به الان یکی از علائمی که دانشمندان برای پیدا کردن سیارات شبیه به زمین در نظر می گرفتن

وجود همین اکسیژن در اتمسفر اون سیاره بود

به امید اینکه اکسیژن بتونه حیاتی رو روی سطح سیاره بوجود بیاره

و بشه نشونه هایی از زندگی رو در اون پیدا کرد

اما دانشمندان تا به حال سناریوی تمایل سیارات خاکی

برای تولید اکسیژن در سطح وسیع روی سیاره رو در نظر نگرفته بودند

این یک موضوع بسیار مهمیه که به تازگی در علم ستاره شناسی مطرح شده

اینجا پاراگراف، من علی هستم

تو این ویدئو در مورد تشکیل حیات در سیاراتِ بدون اکسیژن می پردازیم

اگر برای اولین بار هست این ویدئو رو از این کانال میبینید

لطفا کانال رو سابسکرایب کنید تا ویدئوهای علمی پاراگراف رو از دست ندید

توجه کنید که تمام ویدئوهای علمی کانال

از منابع و مقالات معتبر جهانی ترجمه و ساخته میشه

و به هیچ عنوان نظر شخصی و تفکرات من در این ویدئوها ادغام نشده

منابع هر ویدئو در انتهای اون ویدئو قسمت تیتراژ نوشته شدن

تاریخچه مهمی که از سیاره مون زمین باید بدونید

اینه که پیش از ظهور حیات روی زمین

جو سیاره ما تقریبا اکسیژن نداشت

اکسیژن کمی هم که در سطح موجود بود

توسط اقیانوس هایی از جنس ماگما که روی زمین پخش بودن از بین میرفت

ولی بعدها فعالیت های مختلف زمین شناسی

باعث شد اکسیژن روی سطح باقی بمونه

این اتفاقات کمی پیش از 2 میلیارد سال پیش رقم خوردن

زمانی که ساینوباکتری ظاهر شد که دی اکسید کربن رو به اکسیژن تبدیل می کرد

این فرایند تولید اکسیژن، بیش از 2 میلیون سال روی زمین طول کشید

تا سیاره ما بتونه نفس بکشه و به جای مطلوبی برای زندگی تبدیل بشه

با توجه به این تاریخچه از زمین، ستاره شناسان معتقد بودن

که اکسیژن یک نشونه قوی از حیات و شکل گیری زندگیه

حتی بسیاری از تلسکوپ های نسل جدید رو با قابلیت تشخیص جو سیارات قابل سکونت طراحی کرده بودن

اما در تاریخ 13 آپریل، مقاله ای منتشر شد که با بهره گیری از مدل های رایانه ای

نشون میداد که در انواع حالت ها، سیارات سنگی و خاکی

با جرم مشابه زمین و در منظومه ای مشابه منظومه شمسی

و با ستاره ای مشابه خورشید

میتونن بدون اینکه حیاتی در اونها وجود داشته باشه

اکسیژن تولید کنن که برای حیات و تشکیل زندگی کافی باشه

این یک کشف بزرگه چرا که نشون میده

دیگه برای پیدا کردن سیاراتی که میتونن حیات داشته باشن

نیازی نیست حتما اون سیاره از قبل اکسیژن کافی داشته باشه

در این شبیه سازی، سیاره ای که بخواد اکسیژن تولید کنه

باید یکی از این 3 تا حالت رو داشته باشه

حالت اول اینه که سیاره ای با غلظت دی اکسید کربن بیشتر نسبت به زمین وجود داشته باشه

که میتونه اثر گلخانه ای فراری رو شکل بده

تو این حالت، اول جلوی تشکیل اقیانوس ها گرفته میشه

یعنی اقیانوس های متراکمی که ما روی زمین میشناسیم دیگه شکل نمیگیرن

و میتونه فقط آب های پراکنده کمی روی زمین وجود داشته باشه

بعد به دلیل گرمای زیادی که در سیاره بوجود میاد

مانع از تشکیل عناصری در گوشته اون سیاره میشه

که میتونن اکسیژن رو با واکنش های شیمیایی از بین ببرن

هرچند در این حالت احتمال تشکیل پوسته ای جدید وجود داره که اکسیده شده است

ولی طی دوره ای زمانی، میزان اکسیژن جو، افزایش پیدا میکنه و این مشکل جبران میشه

با وجود این اتفاقات، میشه پیشبینی کرد که اکسیژن

بعنوان تشکیل دهنده حیات روی این سیاره میتونه افزایش پیدا کنه

حالت دوم حالتیه که سیاره ای آبی باشه

یعنی حجم اقیانوس هاش 50 برابر اقیانوس های زمین باشه

این حالت باعث میشه تمام آب روی سطح، به پوسته فشار وارد کنن

و به نوعی پوسته جدیدی رو شکل بدن

تولید این پوسته جدید، بعد از چند میلیون سال متوقف میشه

همچنین دمای هوا کاهش پیدا می کنه و فرایندهایی که

باعث از بین بردن اکسیژن میشن رو خنثی کنن

مثل ذوب شدن سنگ ها یا فرسایش توسط هوا

و اینکه خود پوسته جدید هم دیگه اکسید نمیشه و اکسیژن از بین نمیره

و در نهایت شکل سوم که برعکس حالت دومه

سیاره ای بیابانی با کمتر از سه دهم آب در اقیانوس های زمینه

در این حالت اقیانوس های ماگمایی که روی زمین شکل گرفتن

به سرعت یخ میزنن و سطح سفت و جامدی رو شکل میدن

و با وجود حضور اثرات گلخانه ای and despite the presence of greenhouse effects

اکسیژن در اتمسفر بصورت بخار که از بخار آب تشکیل شده باقی میمونه

و حالت خودش رو تا چند میلیون سال میتونه حفظ کنه

چرا که هیچ اقیانوس ماگمایی هم وجود نداره که اکسیژن رو در خودش حل کنه

البته در این حالت به دلیل اکسید شدن پوسته زمین، بخشی از اکسیژن از بین میبره

اما به دلیل جریان های زیرسطحی پوسته زمین

این اکسیدها محدود میشن و مجدد اثرات گلخانه ای شکل میگیره

این حالت به طور موقت سیاره رو به یک مخزن بزرگ از اتمسفر اکسیژنی تبدیل میکنه

چرا که نور خورشید مولکول های آب رو میشکافه

ولی سطح خشک و جامد سیاره نمیتونه اکسیژن رو از بین ببره

پس اکسیژن در جو سیاره باقی می مونه

این شبیه سازی از سه مدل سیاره که در این مقاله ذکر شده

چند محدودیت داره و چند عامل رو بررسی نکرده

که میتونه روی نتایج اثر بذاره

یکی اینکه این مدل ها، شار نیتروژن رو محاسبه نمیکنن

شار نیتروژنی میتونه باعث ایجاد گازهای رقیق بشه

که نتیجش به خروج هیدروژن در سرما می انجامه

و تجمع اکسیژن در سیاره رو محدود میکنه

تکاملی که اتمسفرهای نیتروژنی در سیارات داشتن نامشخصه

به هرحال ممکنه در سیاراتی که دمای معتدل تری داشته باشن

اکسیژن بهتر ذخیره بشه

و در برخی سیارات اکسیژن درست ذخیره نشه

اشکال بعدی ممکنه دست کم گرفتن مدت زمان تشکیل جو بخاری شکل روی سیاره باشه

چرا که ممکنه قبل از اینکه اقیانوس ماگما منجمد بشه

اکسیژن تشکیل بشه و آب و هوای پایداری شکل نگیره

اشکال بعدی میتونه این باشه که اکسیژن موجود در پوسته

بعد از تبدیل ماگما به سطح جامد، بصورت کامل از مواد مذاب جدا نشه

اما با وجود اشکالات و مسائل محاسبه نشده

این فرضیه به قدری قوی هست که بشه برای

جستجوهای آینده برای کشف سیارات ازش استفاده کرد

امیدوارم از این ویدئو لذت برده باشید

اگر این ویدئو رو دوست داشتید لطفا لایکش کنید

و اگر تا الان کانال رو سابسکرایب نکردین، به جمع ما بپیوندین

تا ویدئوی بعد، خداحافظ