LO-teria - Małgorzata Karolina Piekarska, KURSY (2)

KURSY (2)

– Zrobiłaś to złośliwie? – spytał Klaudię, gdy dogoniła go na przystanku przy Abrahama.

– Przecież wiesz, że urodziny mam w styczniu. Mam więc osiemnaście lat i już mogę.

– Nie wiem, kiedy masz urodziny, i nie interesuje mnie to – przerwał jej Michał.

– No… – zawahała się i jakby chcąc usprawiedliwić swoją obecność i na kursie, i na przystanku, dodała: – Przypadek…

– Dziwny ten przypadek – mruknął bardziej do siebie niż do niej.

– A co? Przeszkadza ci? – spytała, zalotnie przekrzywiając głowę, ale szybko spostrzegła, że na Michale już nie robi to wrażenia, bo wzruszając ramionami, odparł:

– Nie przeszkadza. Poradzę z tym sobie.

I odwrócił się do niej plecami. Klaudię zatkało. Autobus, na który oboje czekali, nadjechał po pięciu minutach. Spojrzała w stronę Michała. Nie ruszył się z miejsca. Czy czuł na sobie jej wzrok? Pewnie tak.

Nie będzie z nią wracał. Żadna siła nie zmusi go, by jechał z nią tym samym autobusem. To nie te czasy. Klaudia jednak najwyraźniej nie dawała za wygraną. Ona również nie wsiadła do autobusu. Na przystanku zostali więc we dwójkę. Michał nie wiedział, jak się zachować. Czuł, że ona zrobi wszystko, by wracali razem. Skoro nie wsiadła do tego autobusu, to znaczy, że poczeka na ten, do którego on wsiądzie. Nawet próbowała do niego podejść, choć on raz po raz odwracał się do niej plecami. Nie chciał z nią rozmawiać. Między nimi wszystko dawno i bezpowrotnie skończone, gadać też nie bardzo było o czym. Dlatego gdy na przystanku po przeciwnej stronie ulicy zatrzymał się autobus jadący w kierunku pętli na Gocławiu, Michał nie zawahał się ani chwili. Przebiegł Fieldorfa i w ostatnim momencie wskoczył do środka. Klaudia została na przystanku. Nie obdarował jej nawet jednym spojrzeniem. Niech nie ma złudzeń

* * *

– Mamo! Mamo! – Michał wpadł do domu jak po ogień. W końcu spotkanie z Klaudią to musi być jakiś znak. Może prawo jazdy to nie jest coś dla niego? Matka wysunęła głowę z kuchni, wycierając przy tym ręce w ścierkę.

– Co się stało? – spytała bezgłośnie.

– Błagam cię! Błagam… ja nie chcę… – Miał już powiedzieć, że nie chce tego prawa jazdy, ale kiedy spojrzał jej w oczy i przypomniał sobie, jak bardzo namawiała go na ten kurs, zmienił zdanie.

Machnął ręką, a potem rzucił kurtkę na wieszak i wpadł do swojego pokoju.

Po chwili na progu stanęła mama.

– No? – spytała.

Nie odpowiedział. Siadła obok i trąciła go w kolano, zachęcając do zwierzeń.

– Mama… ja błagam… ja bardzo… – dukał, szukając rozpaczliwie słów, jakimi mógłby jej to wszystko powiedzieć, a w końcu wydusił z siebie relację o Kindze, Klaudii i kursie.

– Chcesz zrezygnować? – spytała smutno. – A może… – Spojrzała na leżącą na jego biurku lustrzankę Nikona. – Marzyłeś o kursie fotograficznym. Zapisz się. Sfinansuję. Ale ja cię też błagam. Zaciśnij zęby i jakoś zdaj to prawo jazdy. Pomyśl, że ja tyle lat musiałam mijać się z twoim ojcem na korytarzach radia. I jakoś dałam radę. Ty też dasz. Bo o to, że poradzisz sobie i z kursami, i z maturą, jestem spokojna – powiedziała i podniósłszy się z łóżka, wyszła z pokoju.

Ale poradzenie sobie z problemem Klaudii na kursie prawa jazdy okazało się niełatwe. Na następnych wykładach z przepisów ruchu drogowego jakby złośliwie znów usiadła obok. Przesiadł się, gdy tylko zaczęła wieszać na krześle kurtkę. Na dodatek po wykładzie znów spotkali się na przystanku.

– Unikasz mnie.

– Unikam. Po prostu nie chcę mieć z tobą kontaktu. Nie wiem, jak dobitniej ci to powiedzieć.

– Uważasz, że można tak po prostu przejść nad tym wszystkim do porządku dziennego?

– Tak uważam. Poza tym ja przeszedłem i tobie też radzę – uciął, odwracając się do niej plecami.

– I więcej rozmawiać na ten temat nie chcesz?

– Nie chcę – burknął, nawet nie patrząc w jej stronę.

– A to czemu? – spytała zaczepnie, stając na wprost niego.

– Bo wszystko już dawno zostało powiedziane – odparł, biorąc ją za nadgarstki i przyciągając mocno do siebie. – I dlatego mówię ci dobitnie i to patrząc prosto w oczy: odczep się ode mnie raz na zawsze. – Przez zaciśnięte zęby cedził słowa, a sposób, w jaki to robił świadczył, że nie żartuje. Miał nadzieję, że Klaudia wreszcie zrozumie, że przebrała się miarka. Dlatego nie puścił jej rąk, gdy nadjechał autobus. Choć obojgu im pasował, żadne nie wsiadło do środka. Michał ciągnął: – Nie boję się ani ciebie, ani twoich zasranych, podejrzanych kumpli, którzy mnie wtedy pobili. Do czego zresztą sama się przyznałaś, gdy mi ostatnio groziłaś. Nie znam cię i nie chcę znać. Nie podchodź do mnie nigdy. Nie rozmawiaj ze mną. Zapomnij o mnie i o przeszłości, bo ja już dawno o tym wszystkim zapomniałem. Już nawet cię nie przepraszam za przeszłość. Jesteś namolna, a takich osób nie ma sensu przepraszać. – To powiedziawszy, puścił jej nadgarstki i odepchnął z całej siły.

Tym razem nie musiał przebiegać na drugą stronę ulicy i wracać do domu okrężną drogą. Klaudia, nie zważając na mróz, jak ogłuszona usiadła na ławce na przystanku. Po raz pierwszy pożałowała, że wtedy w szkole podsłuchała rozmowę Michała z Mateuszem, a potem w Autoszkole dopytywała się o listę uczestników kursu. Gdy nadjechało 111, nawet nie ruszyła się z miejsca. Do autobusu Michał wsiadł sam.

* * *

Michał przez chwilę mrużył oczy, próbując uświadomić sobie, o co Kindze chodzi, a potem… olśniło go.

– Słuchaj – zaczął, podchodząc do niej powoli. – O tym, gdzie znikam w weekendy, dowiesz się w kwietniu. To jest niespodzianka i nie psuj mi jej. A z tego, co wczoraj widziałaś, nie wyciągaj idiotycznych wniosków. O kursie prawa jazdy ci mówiłem. Ta kretynka też tam chodzi. Myślę, że po wczorajszym odczepi się na amen – powiedział, biorąc Kingę za rękę i całując w środek dłoni. – Nie pozwólmy, by psuła nam wszystko. Nie dawajmy jej satysfakcji. Naprawdę nie jest tego warta.

– To po co z nią byłeś?

– Nie pytaj, bo nie wiem. I nie chcę się nad tym zastanawiać. Nigdy!

KURSY (2) КУРСЫ KURSE (2) COURSES (2)

– Zrobiłaś to złośliwie? hast du gemacht||böswillig - Did you do it maliciously? — Ты сделал это злонамеренно? – spytał Klaudię, gdy dogoniła go na przystanku przy Abrahama. |||sie ihn|||||Abraham Claudia asked when she caught up with him at the stop at Abraham.

– Przecież wiesz, że urodziny mam w styczniu. ||||||січні Mam więc osiemnaście lat i już mogę. So I'm eighteen and I can.

– Nie wiem, kiedy masz urodziny, i nie interesuje mnie to – przerwał jej Michał. - I don't know when your birthday is, and I'm not interested in it - Michał interrupted her.

– No… – zawahała się i jakby chcąc usprawiedliwić swoją obecność i na kursie, i na przystanku, dodała: – Przypadek… ||||||||присутність|||||||| - Well ... - she hesitated and as if wanting to justify her presence both on the course and at the bus stop, she added: - A coincidence ... - Ну... - она замялась и, как бы желая оправдать свое присутствие и на курсе, и на остановке, добавила: - Совпадение...

– Dziwny ten przypadek – mruknął bardziej do siebie niż do niej. "Strange case," he muttered, more to himself than to her.

– A co? - What? Przeszkadza ci? Bothering you? это тебя волнует? – spytała, zalotnie przekrzywiając głowę, ale szybko spostrzegła, że na Michale już nie robi to wrażenia, bo wzruszając ramionami, odparł: ||neigen|||||||||||||||| - she asked, tilting her head coquettishly, but she quickly noticed that Michał was no longer impressed by it, because he shrugged his shoulders and replied:

– Nie przeszkadza. - Do not mind. Poradzę z tym sobie.

I odwrócił się do niej plecami. And he turned his back to her. Klaudię zatkało. |hatte erstickt |задихалася Klaudia was choked. Autobus, na który oboje czekali, nadjechał po pięciu minutach. |||||kam|||Minuten Der Bus, auf den sie beide warteten, kam nach fünf Minuten. The bus they were both waiting for arrived five minutes later. Spojrzała w stronę Michała. Sie blickte zu Michal. She looked at Michael. Nie ruszył się z miejsca. Er rührte sich nicht von seinem Platz. He did not move from his seat. Czy czuł na sobie jej wzrok? Spürte er ihren Blick auf sich? Did he feel her eyes on him? Pewnie tak. Wahrscheinlich ja. Probably so.

Nie będzie z nią wracał. Er wird nicht mit ihr zurückgehen. He will not come back with her. Żadna siła nie zmusi go, by jechał z nią tym samym autobusem. Keine Macht wird ihn zwingen, mit ihr im selben Bus zu fahren. To nie te czasy. Dies sind nicht die richtigen Zeiten. Klaudia jednak najwyraźniej nie dawała za wygraną. ||||||виграшем Klaudia gab jedoch noch lange nicht auf. Klaudia, however, clearly did not give up. Ona również nie wsiadła do autobusu. |||stieg ein|| Sie ist auch nicht in den Bus gestiegen. She also did not get on the bus. Na przystanku zostali więc we dwójkę. Sie blieben also zu zweit an der Bushaltestelle. So the two of us stayed at the bus stop. Michał nie wiedział, jak się zachować. Michael wusste nicht, wie er sich verhalten sollte. Michał did not know how to behave. Czuł, że ona zrobi wszystko, by wracali razem. Er hatte das Gefühl, dass sie alles tun würde, um die beiden wieder zusammenzubringen. He felt that she would do anything to get them back together. Skoro nie wsiadła do tego autobusu, to znaczy, że poczeka na ten, do którego on wsiądzie. |||||||||||||||einsteigen wird Da sie nicht in diesen Bus eingestiegen ist, wird sie auf den Bus warten, in den er einsteigt. Since she did not get on the bus, it means that she will wait for the one he will get on. Nawet próbowała do niego podejść, choć on raz po raz odwracał się do niej plecami. ||||||||||wandte|||| Sie versuchte sogar, sich ihm zu nähern, obwohl er ihr immer wieder den Rücken zuwandte. She even tried to approach him, though he turned his back on her again and again. Nie chciał z nią rozmawiać. Er wollte nicht mit ihr sprechen. He didn't want to talk to her. Między nimi wszystko dawno i bezpowrotnie skończone, gadać też nie bardzo było o czym. Zwischen ihnen war alles längst und unwiderruflich vorbei, und es gab nicht viel zu besprechen. Between them everything was long and irretrievably over, there was not much to talk about either. Dlatego gdy na przystanku po przeciwnej stronie ulicy zatrzymał się autobus jadący w kierunku pętli na Gocławiu, Michał nie zawahał się ani chwili. |||||gegenüberliegenden|||||||||Schleife|||||||| Als ein Bus an der Haltestelle auf der gegenüberliegenden Straßenseite in Richtung Gocław-Schleife anhielt, zögerte Michal daher keinen Moment lang. Przebiegł Fieldorfa i w ostatnim momencie wskoczył do środka. |Fieldorf|||||sprang|| Er rannte durch Fieldorf und sprang im letzten Moment hinein. Klaudia została na przystanku. Klaudia blieb an der Bushaltestelle. Nie obdarował jej nawet jednym spojrzeniem. |hatte geschenkt|||| Er schenkte ihr nicht einmal einen einzigen Blick. Niech nie ma złudzeń |||Illusionen |||ілюзій Machen Sie sich keine Illusionen Let there be no illusions

* * * * * *

– Mamo! - Mutti! - Mom! Mamo! – Michał wpadł do domu jak po ogień. - Michael stürmte wie ein Lauffeuer ins Haus. - Michał burst into the house like for a fire. W końcu spotkanie z Klaudią to musi być jakiś znak. Schließlich muss die Begegnung mit Klaudia ein Zeichen sein. After all, meeting Klaudia must be a sign. Może prawo jazdy to nie jest coś dla niego? Vielleicht ist ein Führerschein nichts für ihn? Matka wysunęła głowę z kuchni, wycierając przy tym ręce w ścierkę. |hatte ausgesenkt||||wischend|||||das Tuch Die Mutter steckte ihren Kopf aus der Küche und wischte sich dabei die Hände an einem Tuch ab.

– Co się stało? - Was ist passiert? – spytała bezgłośnie. - fragte sie leise.

– Błagam cię! - Ich bitte Sie! Błagam… ja nie chcę… – Miał już powiedzieć, że nie chce tego prawa jazdy, ale kiedy spojrzał jej w oczy i przypomniał sobie, jak bardzo namawiała go na ten kurs, zmienił zdanie. ||||||||||||||||||||||||hatte sie überredet|||||| Bitte... Ich will nicht... - Er wollte gerade sagen, dass er diesen Führerschein nicht will, aber als er ihr in die Augen sah und sich daran erinnerte, wie sehr sie ihn gedrängt hatte, diesen Kurs zu machen, änderte er seine Meinung. Please… I don't want… ”He was about to say he didn't want that driver's license, but when he looked her in the eye and remembered how much she urged him to take this course, he changed his mind.

Machnął ręką, a potem rzucił kurtkę na wieszak i wpadł do swojego pokoju. er hat geworfen|||||||Garderobe||||| Er winkte mit der Hand, warf seine Jacke auf einen Kleiderbügel und eilte in sein Zimmer. He waved his hand, then threw his jacket on the hanger and burst into his room.

Po chwili na progu stanęła mama. Nach einer Weile stand Mama auf der Türschwelle. After a while, my mother stood on the threshold.

– No? - Und? - Well? – spytała. - fragte sie. She asked.

Nie odpowiedział. He did not answer. Siadła obok i trąciła go w kolano, zachęcając do zwierzeń. |||||||ermutigend|| |||||||||зізнань Sie setzte sich neben ihn und stupste sein Knie an, um ihn zu ermutigen, sich ihm anzuvertrauen. She sat down next to him and nudged his knee, urging him to confess.

– Mama… ja błagam… ja bardzo… – dukał, szukając rozpaczliwie słów, jakimi mógłby jej to wszystko powiedzieć, a w końcu wydusił z siebie relację o Kindze, Klaudii i kursie. |||||dukte||verzweifelt|||||||||||verriet|||||||| |||||докладав||||||||||||||||||||| - Mama... ich bitte dich... ich bin sehr... - stammelte er und suchte verzweifelt nach den Worten, mit denen er ihr all das sagen konnte, und schließlich stammelte er einen Bericht über Kinga, Klaudia und den Kurs. "Mum ... I am begging you ... I very much ..." he stammered, searching desperately for words with which he could tell her all this, and finally he spoke out about Kinga, Klaudia and the course.

– Chcesz zrezygnować? - Willst du aufgeben? - Want to quit? – spytała smutno. - fragte sie traurig. She asked sadly. – A może… – Spojrzała na leżącą na jego biurku lustrzankę Nikona. ||||||||Spiegelreflexkamera|Nikons - Oder vielleicht... - Sie blickte auf die Nikon SLR, die auf seinem Schreibtisch lag. “Or maybe…” She glanced at the Nikon reflex camera on his desk. – Marzyłeś o kursie fotograficznym. hast du geträumt||| - Sie haben von einem Fotokurs geträumt. Zapisz się. Registrieren Sie sich. Sfinansuję. ich werde finanzieren Ich werde finanzieren. Ale ja cię też błagam. Aber ich flehe Sie auch an. But I am begging you too. Zaciśnij zęby i jakoś zdaj to prawo jazdy. Zähne zusammenbeißen||||bestehen||| Beißen Sie die Zähne zusammen und schaffen Sie es irgendwie, den Führerschein zu machen. Pomyśl, że ja tyle lat musiałam mijać się z twoim ojcem na korytarzach radia. ||||||verpassen||||||Fluren| Denken Sie an all die Jahre, in denen ich an Ihrem Vater in den Gängen des Senders vorbeigehen musste. I jakoś dałam radę. Und irgendwie habe ich es geschafft. And somehow I managed. Ty też dasz. Sie werden auch geben. You will too. Bo o to, że poradzisz sobie i z kursami, i z maturą, jestem spokojna – powiedziała i podniósłszy się z łóżka, wyszła z pokoju. ||||du wirst||||||||||||sich erhoben|||||| |||||||||||іспитом||||||||||| Denn ich bin zuversichtlich, dass du sowohl die Kurse als auch das Abitur meistern wirst", sagte sie und verließ das Zimmer, indem sie sich vom Bett erhob.

Ale poradzenie sobie z problemem Klaudii na kursie prawa jazdy okazało się niełatwe. |das Bewältigen||||||||||| Aber der Umgang mit Klaudias Problem auf dem Fahrplatz hat sich als schwierig erwiesen. But dealing with Klaudia's problem during the driving course turned out to be not easy. Na następnych wykładach z przepisów ruchu drogowego jakby złośliwie znów usiadła obok. ||||||||böswillig||| Bei den nächsten Vorträgen zur Verkehrsordnung setzte sie sich wie böswillig wieder neben ihn. Przesiadł się, gdy tylko zaczęła wieszać na krześle kurtkę. |||||hängen||| пересів|||||||| Als sie anfing, ihre Jacke auf den Stuhl zu hängen, wich er zurück. Na dodatek po wykładzie znów spotkali się na przystanku. |||Vorlesung||||| Zu allem Überfluss trafen sie sich nach der Vorlesung an der Bushaltestelle wieder.

– Unikasz mnie. - Du gehst mir aus dem Weg. - You avoid me.

– Unikam. ich vermeide - Ich vermeide das. Po prostu nie chcę mieć z tobą kontaktu. Ich möchte einfach keinen Kontakt zu dir haben. I just don't want to be in touch with you. Nie wiem, jak dobitniej ci to powiedzieć. |||deutlicher||| |||докладніше||| Ich weiß nicht, wie ich es Ihnen noch deutlicher sagen kann.

– Uważasz, że można tak po prostu przejść nad tym wszystkim do porządku dziennego? - Glauben Sie, dass es möglich ist, einfach über alles hinwegzukommen? - You think you can just get over it all on the agenda? — Ты думаешь, это нормально, просто позволить всему этому ускользнуть?

– Tak uważam. - Ich glaube ja. - I think so. Poza tym ja przeszedłem i tobie też radzę – uciął, odwracając się do niej plecami. Außerdem habe ich bestanden, und ich rate Ihnen, dasselbe zu tun", unterbrach er sie und drehte ihr den Rücken zu. Besides, I went over it and I advise you too - he snapped, turning his back to her.

– I więcej rozmawiać na ten temat nie chcesz? - Und Sie wollen nicht mehr darüber reden? - And you don't want to talk about it anymore?

– Nie chcę – burknął, nawet nie patrząc w jej stronę. - Ich will nicht", murmelte er und sah nicht einmal in ihre Richtung.

– A to czemu? - Und warum ist das so? – spytała zaczepnie, stając na wprost niego. |provokant|||| - fragte sie provokant, als sie vor ihm stand. — дразняще спросила она, стоя перед ним.

– Bo wszystko już dawno zostało powiedziane – odparł, biorąc ją za nadgarstki i przyciągając mocno do siebie. ||||||||||Handgelenke||||| ||||||||||зап'ястя||||| - Denn es ist längst alles gesagt", antwortete er, nahm sie an den Handgelenken und zog sie fest an sich. – I dlatego mówię ci dobitnie i to patrząc prosto w oczy: odczep się ode mnie raz na zawsze. ||||deutlich|||||||lass|||||| - Und deshalb sage ich Ihnen mit Nachdruck und ohne Umschweife: Lassen Sie mich ein für alle Mal in Ruhe. – Przez zaciśnięte zęby cedził słowa, a sposób, w jaki to robił świadczył, że nie żartuje. |gepresste||presste||||||||zeugte||| - Er presste seine Worte mit zusammengebissenen Zähnen hervor, und die Art und Weise, wie er es tat, zeigte, dass er keine Witze machte. He drawled his words through clenched teeth, and the way he did it showed that he was not joking. Miał nadzieję, że Klaudia wreszcie zrozumie, że przebrała się miarka. |||||||das Maß ist voll|| Er hoffte, dass Klaudia endlich begreifen würde, dass die Maßnahme verabschiedet worden war. Dlatego nie puścił jej rąk, gdy nadjechał autobus. Deshalb hat er ihre Hände nicht losgelassen, als der Bus kam. Choć obojgu im pasował, żadne nie wsiadło do środka. |beiden|||||stieg ein|| Obwohl es ihnen beiden passte, kamen sie nicht miteinander aus. Michał ciągnął: – Nie boję się ani ciebie, ani twoich zasranych, podejrzanych kumpli, którzy mnie wtedy pobili. |||||||||verfluchten|verdächtigen||||| Michael fuhr fort: "Ich habe keine Angst vor dir oder deinen zwielichtigen Kumpels, die mich an diesem Tag verprügelt haben. Do czego zresztą sama się przyznałaś, gdy mi ostatnio groziłaś. |||||zugegeben||||gedroht Das haben Sie übrigens selbst zugegeben, als Sie mir kürzlich gedroht haben. Which you admitted yourself to when you last threatened me. Nie znam cię i nie chcę znać. Ich kenne dich nicht und will dich nicht kennen. I don't know you and I don't want to know you. Nie podchodź do mnie nigdy. Komm mir niemals zu nahe. Don't ever come near me. Nie rozmawiaj ze mną. |sprich|| Reden Sie nicht mit mir. Don't talk to me. Zapomnij o mnie i o przeszłości, bo ja już dawno o tym wszystkim zapomniałem. Vergessen Sie mich und die Vergangenheit, denn ich habe sie längst vergessen. Forget about me and the past, because I've forgotten all of it for a long time. Забудь обо мне и о прошлом, потому что я давно забыл обо всем этом. Już nawet cię nie przepraszam za przeszłość. Ich entschuldige mich nicht einmal mehr bei Ihnen für die Vergangenheit. I don't even apologize to you for the past anymore. Jesteś namolna, a takich osób nie ma sensu przepraszać. |nervig||||||| |наполеглива||||||| Sie sind hartnäckig, und es hat keinen Sinn, sich bei solchen Leuten zu entschuldigen. You are persistent and there is no point in apologizing to such people. – To powiedziawszy, puścił jej nadgarstki i odepchnął z całej siły. ||||Handgelenke||schob||| - In diesem Sinne ließ er ihre Handgelenke los und stieß sie mit aller Kraft weg. With that, he released her wrists and pushed away with all his strength.

Tym razem nie musiał przebiegać na drugą stronę ulicy i wracać do domu okrężną drogą. Diesmal musste er nicht über die Straße rennen und einen Umweg nach Hause nehmen. This time he didn't have to run across the street and take a roundabout road back home. Klaudia, nie zważając na mróz, jak ogłuszona usiadła na ławce na przystanku. ||zunehmend||||betäubt||||| Klaudia setzte sich ungeachtet des eisigen Wetters wie betäubt auf eine Bank an der Bushaltestelle. Klaudia, despite the frost, sat down on the bench at the bus stop as stunned. Po raz pierwszy pożałowała, że wtedy w szkole podsłuchała rozmowę Michała z Mateuszem, a potem w Autoszkole dopytywała się o listę uczestników kursu. |||bereute|||||gehört|||||||||||||| Zum ersten Mal bedauerte sie, an diesem Tag in der Schule Michals Gespräch mit Matthew mitgehört zu haben, und später in der Autoschule erkundigte sie sich nach der Liste der Kursteilnehmer. For the first time, she regretted that she overheard a conversation between Michał and Mateusz at school, and then she asked for the list of course participants at the Autoszkol. Gdy nadjechało 111, nawet nie ruszyła się z miejsca. |ankam|||||| Als die 111 eintraf, rührte sie sich nicht einmal von ihrem Platz. When 111 came, she didn't even move. Do autobusu Michał wsiadł sam. Michael stieg allein in den Bus. Michał got on the bus himself.

* * * * * *

Michał przez chwilę mrużył oczy, próbując uświadomić sobie, o co Kindze chodzi, a potem… olśniło go. |||müßte|||||||||||erleuchtet| ||||||||||||||осяяло| Michael blinzelte einen Moment lang und versuchte zu verstehen, was Kinga meinte, und dann... dämmerte es ihm. Michael squinted for a moment, trying to realize what Kingga was about, and then… it dawned on him.

– Słuchaj – zaczął, podchodząc do niej powoli. - Hören Sie", begann er und kam langsam auf sie zu. "Listen," he began, walking slowly towards her. – O tym, gdzie znikam w weekendy, dowiesz się w kwietniu. - Im April werden Sie erfahren, wohin ich an den Wochenenden verschwinde. - You'll find out in April about where I disappear on the weekends. To jest niespodzianka i nie psuj mi jej. |||||verderbe|| Es ist eine Überraschung, und verrate sie mir nicht. This is a surprise and don't spoil it for me. A z tego, co wczoraj widziałaś, nie wyciągaj idiotycznych wniosków. |||||||ziehe|idiotischer| Und ziehen Sie keine idiotischen Schlüsse aus dem, was Sie gestern gesehen haben. And from what you saw yesterday, don't make an idiotic conclusion. O kursie prawa jazdy ci mówiłem. Ich habe dir von dem Fahrkurs erzählt. I told you about the driving license course. Ta kretynka też tam chodzi. Dieser Schwachkopf geht auch dorthin. Myślę, że po wczorajszym odczepi się na amen – powiedział, biorąc Kingę za rękę i całując w środek dłoni. ||||abgewöhnen|||amen|||||||||| |||||||назавжди|||||||||| Ich glaube, nach dem gestrigen Tag wird er sich für Amen aushaken", sagte er, nahm Kingas Hand und küsste die Mitte ihrer Handfläche. I think that after yesterday he will unhook himself - he said, taking Kinga's hand and kissing it in the middle of her hand. Я думаю, что после вчерашнего он уйдет навсегда, – сказал он, беря руку Кинги и целуя ее в середину руки. – Nie pozwólmy, by psuła nam wszystko. |lassen wir||sie kaputt macht|| - Wir sollten uns davon nicht alles verderben lassen. - Let's not let her spoil everything for us. Nie dawajmy jej satysfakcji. Wir sollten ihr diese Genugtuung nicht geben. Naprawdę nie jest tego warta. Das ist es wirklich nicht wert.

– To po co z nią byłeś? - Warum waren Sie dann mit ihr zusammen? - Then why were you with her?

– Nie pytaj, bo nie wiem. - Fragen Sie nicht, denn ich weiß es nicht. - Don't ask because I don't know. I nie chcę się nad tym zastanawiać. Und ich will nicht darüber nachdenken. And I don't want to think about it. Nigdy! Niemals! Never!