×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην πολιτική για τα cookies.


image

Liber Psalmorum, Psalmi 31-60, Psalmus 059

Psalmus 059

1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, 2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. 3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis. 4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est. 5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis. 6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui. 7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me. 8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor. 9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ; 10 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt. 11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ? 12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ? 13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. 14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.

Psalmus 059 Psalm 059 Psalm 059 Salmo 059 Salmo 059 Псалом 059

1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, 2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. |||||"will be changed"|||||||For instruction||set on fire|Mesopotamia of Syria|||Sobal: "Sobal"|||Joab||struck down|Edom|||Salt Pits|| 1 Am Ende, für diejenigen, die verwandelt werden, im Titel der Inschrift David selbst, zum Lehren, 2 als er das Mesopotamien von Syrien und Sobal niederbrannte und Joab verwandelte und die Idumäer im Tal der Salinas zwölf schlug tausend. 3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis. 3 Gott, du hast uns verstoßen und vernichtet; Du bist wütend und hast Erbarmen mit uns. 3 Dios, nos rechazó y nos destruye; enojado y nos lástima. 4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est. You have shaken|||You disturbed it||Heal|"its fractures"|||| 4 Du hast die Erde erschüttert und aufgewühlt; Heile ihre Zerbrochenheit, weil sie bewegt war. 4 movieron la tierra, y la dividieron; Heale se ha movido. 5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis. "You have shown"|||harsh things|"made us drink"||wine of compunction|of remorse 5 Du hast deinem Volk Mühsal gezeigt; Du hast uns den Wein der Reue trinken lassen. 6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui. |"those who fear"||a signal||||||||your beloved ones| 6 Du hast denen, die dich fürchten, ein Zeichen gegeben, damit sie vor dem Bogen fliehen; dass deine Lieben befreit werden. 7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me. 7 Halte deine rechte Hand in Sicherheit und erhöre mich. 8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor. ||||||||"I will divide"|Shechem||"the valley"|tents' valley|I will measure 8 Gott hat in seinem Heiligen gesprochen: Ich werde mich freuen und an Sichem teilhaben; und ich maß das Tal der Stiftshütten. 9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. ||Gilead is mine||||Manasseh||||| 9 Gilead gehört mir und Manasse gehört mir; und Ephraim ist die Stärke meines Hauptes. Juda rex meus ; 10 Moab olla spei meæ. Judah|||Moab, my hope|pot of hope|hope| Juda, mein König; 10 Moab ist der Topf meiner Hoffnung. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt. ||"I will extend"|my shoe|||foreigners|"subject to me"| Ich werde meinen Schuh in Idumäa ausstrecken: Die Fremden sind mir unterworfen. 11 Quis deducet me in civitatem munitam ? |||||fortified 11 Wer wird mich in die befestigte Stadt führen? quis deducet me usque in Idumæam ? Wer wird mich bis nach Idumäa führen? 12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? 12 Bist du es nicht, Gott, der uns vertrieben hat? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ? Und willst du, o Gott, nicht in unseren Tugenden voranschreiten? and will you not go forth, O God, in our virtues? 13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. 13 Hilf uns aus der Not, denn das Heil des Menschen ist vergeblich. 13 Give us help from trouble, because the salvation of man is vain. 14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos. ||We will do|||||||"afflicting us"| 14 In Gott werden wir Mut machen; und er selbst wird uns zunichte machen, was uns beunruhigt. 14 In God we will do courage; and he himself will bring us to naught that trouble us.