×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην πολιτική για τα cookies.


image

Παπαντωνίου, Ζ. - Τα Ψηλά Βουνά (1918), 23. Οι νοικοκυραίοι παίρνουν είδηση

23. Οι νοικοκυραίοι παίρνουν είδηση

—Λείπουν τέσσερις! είπε την άλλη μέρα ο Γιώργος, που τον είχαν βάλει να φροντίζει για τις κότες. Εκεί που έβοσκαν ανάμεσα στα δέντρα, τις μέτρησε και βγήκαν μόνο εφτά. Τι έγιναν οι άλλες; Πήγε παρακάτω, έψαξε ανάμεσα στα χαμόκλαδα κι έριξε λίγες πέτρες. Μα καμιά δε φάνηκε.

—Για έλα ‘δώ, Γιώργο, φώναξε ο Δήμος, που στεκόταν μπροστά στο μικρό κοτέτσι. Κοίταξε.

Ο Γιώργος είδε κάτω στο χώμα λίγα φτερά και τα ξύλα που κούρνιαζαν οι κότες σκορπισμένα.

Όταν άκουσαν τ' άλλα παιδιά εκεί κοντά πως χάθηκαν κότες, έτρεξαν κοντά στον Δήμο και στον Γιώργο. Είδαν το κοτέτσι, κοιτάχτηκαν ο ένας με τον άλλο κι έκαναν όλοι την ίδια σκέψη: «Μας την έφερε η αλεπού».

Μα ποιος έφταιγε; Τώρα κατάλαβαν το λάθος τους.

Σ' ένα δάσος που ζούνε μέσα αλεπούδες και κουνάβια, άφησαν τις κότες να κουρνιάζουν μέσα σε κοτέτσι ανοιχτό.

—Να φτιάξουμε σήμερα ένα άλλο! είπαν τώρα. Ένα με ξύλα και με γερή πόρτα.

—Δε φτάνει αυτό, παιδιά, λέει ο Αντρέας. Ήρθαμε στην ερημιά να καθίσουμε χωρίς σκύλο. Τώρα που την πάθαμε, καταλαβαίνουμε πόσο μας χρειάζεται αυτός ο σύντροφος.

—Να βρούμε έναν! φώναξαν τα παιδιά κι έγιναν έξαφνα χαρούμενα. Συλλογίστηκαν έναν σκύλο που θα παίζει μαζί τους, που θα ξαγρυπνά και θα είναι φύλακας. Άρχισαν στη στιγμή να του βγάζουν όνομα, να τον λένε Πιστό, Σκοπό, Φλοξ, σαν να ήταν μπροστά τους.

—Αν τον είχαμε χτες, έλεγαν, θα γλίτωναν οι τρεις κότες κι ο καημένος ο χωριάτικος κόκορας.

Μα ενώ έλεγαν αυτά, πρόβαλε απ' τους θάμνους ο άλλος κόκορας, εκείνος που είχαν φέρει μαζί τους.

Φαινόταν σαν να έλεγε: «Έχετε κόκορα! Δε με βλέπετε;». Και καμάρωνε όσο κανένας άλλος. Όλο το Χλωρό, ολόκληρος ο κόσμος τού φαινόταν δικός του.

—Να, να! λέει ο Χρίστος. Να ο δικός μας. Τη γλίτωσε.

Ο κόκορας στάθηκε λίγο με το κεφάλι ψηλά και έκανε ένα σιγαλό «κο, κο, κο». Για τον εαυτό του βέβαια θα μιλούσε.

Ο Χρίστος κι ο Δήμος τότε άρχισαν να λένε το «τραγούδι του κόκορα με το γεράκι», που κι ο ίδιος στάθηκε και τ' άκουγε σαν να ήταν γι' αυτόν:

Ένας κόκορας ολάσπρος, με ψηλό λειρί,

καμαρώνει και φουσκώνει και λιλιά φορεί

και θαρρεί πως το κοτέτσι μόλις τον χωρεί.

Άμα βρει κανένα σπόρο μέσα στην αυλή,

το κεφάλι του σηκώνει και το διαλαλεί,

να το μάθουνε σε Δύση και σ' Ανατολή.

Τη στιγμή που σουλατσάρει με το βήμα αργό,

«δεν ξανάδα», λέν' οι κότες, «τέτοιο στρατηγό»...

Μα κι ο ίδιος συλλογιέται:

«Μωρέ, τ' είμαι ‘γώ!».

Ξάφνου βλέπει ένα γεράκι…

Αχ! την ώρα αυτή το βαρύ περπάτημά του έχει μπερδευτεί,

κι αστραπή μες στο κοτέτσι τρέχει να κρυφτεί.

23. Οι νοικοκυραίοι παίρνουν είδηση |householders|take notice|news 23. Housewives take notice 23. Las amas de casa toman nota 23. Les femmes au foyer s'en aperçoivent 23. Gospodynie domowe zwracają uwagę

—Λείπουν τέσσερις! are missing|four -There are four missing! είπε την άλλη μέρα ο Γιώργος, που τον είχαν βάλει να φροντίζει για τις κότες. ||other|day||George|||had|put in charge||take care||| George, who had been put in charge of the chickens, said the next day. Εκεί που έβοσκαν ανάμεσα στα δέντρα, τις μέτρησε και βγήκαν μόνο εφτά. ||grazed|between||trees||counted||they came out|| Where they were grazing among the trees, he counted them and only seven came out. Τι έγιναν οι άλλες; Πήγε παρακάτω, έψαξε ανάμεσα στα χαμόκλαδα κι έριξε λίγες πέτρες. |happened to|||went|further down|searched|among||bushes||threw|few|stones What happened to the others? He went further on, looked among the branches and threw a few stones. Μα καμιά δε φάνηκε. |||appeared But none of them showed up.

—Για έλα ‘δώ, Γιώργο, φώναξε ο Δήμος, που στεκόταν μπροστά στο μικρό κοτέτσι. ||||||||was standing|in front|||chicken coop -"Come here, George," called Demos, who was standing in front of the small chicken coop. Κοίταξε. Look.

Ο Γιώργος είδε κάτω στο χώμα λίγα φτερά και τα ξύλα που κούρνιαζαν οι κότες σκορπισμένα. |||||dirt||feathers|||woods||nestled|||scattered George saw down on the ground a few feathers and the sticks where the hens had been roosting scattered.

Όταν άκουσαν τ' άλλα παιδιά εκεί κοντά πως χάθηκαν κότες, έτρεξαν κοντά στον Δήμο και στον Γιώργο. |heard|||||nearby||were lost||ran over||||||George When the other kids nearby heard that hens were lost, they ran over to Dimos and George. Είδαν το κοτέτσι, κοιτάχτηκαν ο ένας με τον άλλο κι έκαναν όλοι την ίδια σκέψη: «Μας την έφερε η αλεπού». |||looked at each other|||||||||||thought|us||brought|| They saw the chicken coop, looked at each other, and all had the same thought: 'The fox got to them.'

Μα ποιος έφταιγε; Τώρα κατάλαβαν το λάθος τους. ||was to blame||understood||mistake| But whose fault was it? Now they realized their mistake.

Σ' ένα δάσος που ζούνε μέσα αλεπούδες και κουνάβια, άφησαν τις κότες να κουρνιάζουν μέσα σε κοτέτσι ανοιχτό. ||||||foxes||weasels|left||||roost|||chicken coop|open coop In a forest where foxes and skunks live in, they let the chickens roost in an open chicken coop.

—Να φτιάξουμε σήμερα ένα άλλο! |make||| -Let's make another one today! είπαν τώρα. they said now. Ένα με ξύλα και με γερή πόρτα. ||wood|||strong| One with wood and a strong door.

—Δε φτάνει αυτό, παιδιά, λέει ο Αντρέας. |not enough|this|children||| -"That's not enough, guys," says Andreas. Ήρθαμε στην ερημιά να καθίσουμε χωρίς σκύλο. We arrived||deserted place||sit down|| We came to the wilderness to sit without a dog. Τώρα που την πάθαμε, καταλαβαίνουμε πόσο μας χρειάζεται αυτός ο σύντροφος. |||got hurt|understand||||||partner Now that we've had it, we understand how much we need this companion.

—Να βρούμε έναν! |let's find| -Let's find one! φώναξαν τα παιδιά κι έγιναν έξαφνα χαρούμενα. |||||suddenly unexpectedly| the children shouted and became suddenly happy. Συλλογίστηκαν έναν σκύλο που θα παίζει μαζί τους, που θα ξαγρυπνά και θα είναι φύλακας. They thought||||||||||stay awake||||guardian They thought of a dog that would play with them, that would stay awake and be a guardian. Άρχισαν στη στιγμή να του βγάζουν όνομα, να τον λένε Πιστό, Σκοπό, Φλοξ, σαν να ήταν μπροστά τους. started||moment|||they started to give|||||Pisto|goal|Flame||||| They started naming him in an instant, calling him Faithful, Scotus, Phlox, as if he were right in front of them.

—Αν τον είχαμε χτες, έλεγαν, θα γλίτωναν οι τρεις κότες κι ο καημένος ο χωριάτικος κόκορας. ||we had|yesterday|they were saying||would have been saved||||||poor||rustic|rooster -If we had had him yesterday, they said, the three chickens and the poor country rooster would have been spared.

Μα ενώ έλεγαν αυτά, πρόβαλε απ' τους θάμνους ο άλλος κόκορας, εκείνος που είχαν φέρει μαζί τους. |but|said||emerged|||bushes||||that one|||brought|| But while they were saying this, the other cock, the one they had brought with them, came out of the bushes.

Φαινόταν σαν να έλεγε: «Έχετε κόκορα! It seemed||||You have| He seemed to be saying: "You have a cock! Δε με βλέπετε;». ||see Can't you see me?". Και καμάρωνε όσο κανένας άλλος. |he was boasting||nobody else|other And he was proud like no one else. Όλο το Χλωρό, ολόκληρος ο κόσμος τού φαινόταν δικός του. ||Green|entire||||seemed|| The whole of Chloro, the whole world seemed his.

—Να, να! -Well, well! λέει ο Χρίστος. ||Christ says Christos. Να ο δικός μας. There's our guy. Τη γλίτωσε. |got away He got away with it.

Ο κόκορας στάθηκε λίγο με το κεφάλι ψηλά και έκανε ένα σιγαλό «κο, κο, κο». ||stood|a little||||||||soft crow||| The rooster stood a little with his head up and made a quiet "co, co, co". Για τον εαυτό του βέβαια θα μιλούσε. ||||of course||he would speak Of course, he would talk about himself.

Ο Χρίστος κι ο Δήμος τότε άρχισαν να λένε το «τραγούδι του κόκορα με το γεράκι», που κι ο ίδιος στάθηκε και τ' άκουγε σαν να ήταν γι' αυτόν: |||||then|they began||they say||song|||||hawk|||||stood|||was listening||||| Christos and Demos then began to sing the "song of the rooster and the hawk", which he himself stood and listened to as if it were for him:

Ένας κόκορας ολάσπρος, με ψηλό λειρί, ||all white||| A rooster with a high limb, with a tall limb,

καμαρώνει και φουσκώνει και λιλιά φορεί proudly puffs up||puffs up||lilies|wears lilac She struts and puffs and kisses

και θαρρεί πως το κοτέτσι μόλις τον χωρεί. |dares||||just||holds and he thinks the chicken coop can barely hold him.

Άμα βρει κανένα σπόρο μέσα στην αυλή, if|finds|any seed|seed|||yard If he finds a seed in the yard,

το κεφάλι του σηκώνει και το διαλαλεί, |||raises|||proclaims He lifts up his head and proclaims,

να το μάθουνε σε Δύση και σ' Ανατολή. ||they learn||West|||East to learn it in the West and in the East.

Τη στιγμή που σουλατσάρει με το βήμα αργό, |||wanders|||step pace|slow The moment he strides slowly,

«δεν ξανάδα», λέν' οι κότες, «τέτοιο στρατηγό»... |I saw again|say|||such|general "I never saw," said the chickens, "such a general"...

Μα κι ο ίδιος συλλογιέται: ||||thinks about But he himself is contemplating:

«Μωρέ, τ' είμαι ‘γώ!». Well||| "Man, it's me!".

Ξάφνου βλέπει ένα γεράκι… suddenly|||hawk Suddenly he sees a hawk...

Αχ! Ah! την ώρα αυτή το βαρύ περπάτημά του έχει μπερδευτεί, ||||heavy|walking|||got mixed up by this time his heavy walk is confused,

κι αστραπή μες στο κοτέτσι τρέχει να κρυφτεί. |lightning|in the henhouse||chicken coop|||to hide and lightning in the henhouse runs to hide.