73. Το απόδειπνο |the evening prayer 73. The Dinner Dance 73. La cena con baile 73. Le dîner dansant 73. O Jantar Dançante 73. Танцевальный ужин

Το βράδυ, μετά το φαγητό, οι αυλόπορτες του μοναστηριού έκλεισαν με βαριά σίδερα. ||||||gates of the courtyard||the monastery||||iron bars Μα πάλι χτύπησε η καμπάνα.

—Είναι άλλος εσπερινός αυτός, είπε ο κυρ Στέφανος στα παιδιά. Είναι το απόδειπνο.

—Δεν το έχουμε στις δικές μας εκκλησιές, είπε ο Φάνης.

—Στον κόσμο αυτά δε γίνονται, είπε ο ηγούμενος. Στα μοναστήρια όμως είναι αλλιώς κανονισμένο. Εμείς οι καλόγεροι μια δουλειά έχουμε, την προσευχή. |||||||prayer

Πάλι οι καλόγεροι μπήκαν στην εκκλησία όλοι, ως κι ο πάτερ Ιωσήφ.

Στο στασίδι ένας καλόγερος διάβαζε ψαλμούς ώρα πολλή...

Η εκκλησιά ήταν κατασκότεινη. Άλλο φως δεν είχαν μέσα παρά μόνο ένα κερί, εκείνο που κρατούσε ο καλόγερος για να βλέπει στο βιβλίο.

Καθώς διάβαζε, τα παιδιά έβλεπαν την όψη του να φέγγει από το κερί με κόκκινο και ζωηρό φως, σαν να καίγεται. |||||||||shining|||||||||||