×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην πολιτική για τα cookies.


image

► 007 - Ο Μικρός Πρίγκιπας | The Little Prince, 26 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVI / XXVII

26 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVI / XXVII

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVI

Κοντά στο πηγάδι, υπήρχε ένας παλιός, ερειπωμένος, πέτρινος τοίχος. Καθώς επέστρεφα πίσω από τη δουλειά μου, το βράδυ της επόμενης μέρας, είδα από μακριά το μικρό μου πρίγκηπα να είναι καθισμένος ψηλά, πάνω στον τοίχο, με τα πόδια του να κρέμονται. Και τον άκουσα που έλεγε:

- «Δεν το θυμάσαι καθόλου, λοιπόν; Δεν είναι ΕΔΩ, το σωστό σημείο!».

Κι' αναμφίβολα, μια άλλη φωνή πρέπει να του απάντησε, γιατί αποκρίθηκε: - «Κι' όμως! Κι' όμως... η μέρα είναι η σωστή, αλλά δεν είναι εδώ το σωστό σημείο...» Συνέχισα την πορεία μου προς τον ερειπωμένο τοίχο. Δεν έβλεπα τίποτε, ούτε άκουγα κανέναν. Και σε λίγο, τον άκουσα ξανά, να λέει:

- «...Και βέβαια. Θα δεις εκεί που αρχίζουν τα χνάρια μου στην άμμο. Δεν έχεις παρά να με περιμένεις. Θα είμαι εκεί, απόψε...»

Ήμουν είκοσι μέτρα από τον τοίχο, κι' ακόμα δεν έβλεπα τίποτε. Την ησυχία, διέκοψε ξανά η φωνή του μικρού πρίγκηπα, που είπε:

- «Είναι καλό το δηλητήριο σου; Είσαι σίγουρος ότι δε θα υποφέρω για πολύ;»

Σταμάτησα, με την καρδιά μου αλαφιασμένη, αλλά εξακολουθώντας να μην καταλαβαίνω...

- «Και τώρα, φύγε...», ακούστηκε ξανά η φωνή του, «...θέλω να κατέβω!».

Τότε κι' εγώ χαμήλωσα το βλέμμα μου προς τη βάση του τοίχου κι' αναπήδησα με το θέαμα! Ήταν εκεί, ανασηκωμένο, στραμμένο προς το μικρό πρίγκηπα, ένα απ' αυτά τα κιτρινωπά φίδια της ερήμου, που σε στέλνουν στον άλλο κόσμο σε μισό λεπτό. Ανασκαλεύοντας την τσέπη μου για το περίστροφο μου, άρχισα να τρέχω προς τον τοίχο όσο πιο γρήγορα μπορούσα· μα με το θόρυβο που έκανα, το φίδι κύλησε απαλά προς την άμμο, σαν πίδακας νερού που χάνεται σε συντριβάνι και γλίστρησε ανάμεσα στις πέτρες, δίχως ιδιαίτερη βιασύνη, μ' έναν ελαφρύ μεταλλικό ήχο. Έφτασα στον τοίχο πάνω στην ώρα, έχοντας μόλις προλάβει να πιάσω στην αγκαλιά μου το μικρό μου αγόρι... το μικρό μου πρίγκηπα... κατάλευκο σαν τις νιφάδες του χιονιού.

- «Μα τι ήταν κι' αυτό! Μιλάς τώρα και με τα φίδια!», του είπα.

Χαλάρωσα το χρυσαφί φουλάρι που φορούσε, τυλιγμένο πάντα στο λαιμό του. Του δρόσισα το μέτωπο και του έδωσα να πιει νερό. Και τώρα δεν τολμούσα πια να τον ρωτήσω τίποτε...

Με κοίταξε πολύ σοβαρά και κρεμάστηκε σφιχτά πάνω μου. Ένοιωθα την καρδιά του να σκιρτά, σαν την καρδιά του πουλιού, που ξεψυχά χτυπημένο απ' τα βόλια του τουφεκιού. Μου είπε:

- «Είμαι ευχαριστημένος που κατάφερες να βρεις τι έφταιγε με τον κινητήρα σου. Έτσι, θα μπορέσεις να γυρίσεις σπίτι σου...»

- «Μα πως το ήξερες εσύ;», ρώτησα, γιατί ερχόμουν - ακριβώς - να του πω ότι - παρά τις λιγοστές ελπίδες - είχα καταφέρει να επισκευάσω το αεροπλάνο μου!

Δεν απάντησε διόλου στην ερώτηση μου, πρόσθεσε όμως:

- «Κι' εγώ, σήμερα, θα γυρίσω σπίτι μου...» Και συμπλήρωσε μελαγχολικά:

- «Είναι πολύ πιο μακριά... είναι πολύ πιο δύσκολο...»

Το ένοιωθα πλήρως, ότι συνέβαινε κάτι σχεδόν εξωπραγματικό. Τον κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου - σα μικρό παιδί κι' όμως είχα την αίσθηση ότι γλιστρούσε απ' τα χέρια μου, προς τα πάνω... προς μια άβυσσο... χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτε για να τον συγκρατήσω... Με το βλέμμα του σοβαρό, μα απορροφημένο κάπου πολύ μακριά, μου είπε:

- «Έχω το αρνάκι σου. Έχω και το κουτάκι για το αρνάκι. Κι' έχω και το φίμωτρο...» Και χαμογέλασε μελαγχολικά.

Περίμενα υπομονετικά. Ένοιωθα ότι άρχιζε σιγά - σιγά να ξαναζωντανεύει:

- «Μικρό μου αγόρι, εσύ... φοβάσαι...»

Φυσικά και φοβόταν! Όμως χαμογέλασε γλυκά κι' είπε: - «Απόψε το βράδυ, θα φοβηθώ πολύ περισσότερο...»

Ένοιωσα και πάλι να παγώνω από την αμείλικτη αίσθηση του αναπόφευκτου. Και κατάλαβα πως δεν άντεχα στη σκέψη να μην ακούσω ποτέ ξανά αυτό το γέλιο. Το γέλιο που ήταν για μένα σα μια όαση μέσ' στην έρημο. - «Μικρό μου αγόρι, θέλω να σε ξανακούσω να γελάς...»

Εκείνος όμως μου αποκρίθηκε:

- «Αυτή τη νύχτα, κλείνει ένας χρόνος. Το αστέρι μου θα βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο στ' οποίο πάτησα στη Γη, πριν ένα χρόνο...» - «Μικρό μου αγόρι, πες μου ότι είναι ένα κακό όνειρο αυτή η ιστορία με το φίδι και το σημείο που ήρθες και το αστέρι...»

Δεν απάντησε όμως στην ερώτηση μου. Μου είπε μόνο:

- «Αυτό που είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια...»

- «Και βέβαια...»

- «Είναι όπως με το λουλούδι. Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σ' ένα αστέρι, είναι υπέροχο να κοιτάς τον ουρανό τη νύχτα. Όλα τα αστέρια θα μοιάζουν ανθισμένα».

«Είναι όπως με το νερό. Αυτό που μου έδωσες να πιω, ήταν ωραίο σα μουσική, μουσική απ' το μαγκάνι και το σκοινί... θυμάσαι;... πόσο πραγματικά καλό ήταν». - «Και βέβαια...»

- «Τη νύχτα θα κοιτάζεις τ' άστρα. Το δικό μου είναι πολύ μικρό, για να σου το δείξω, που βρίσκεται. Είναι καλύτερα έτσι. Το αστέρι μου, θα είναι για σένα ένα αστέρι ανάμεσα σ' όλα τ' αστέρια. Κι' έτσι θα χαίρεσαι να κοιτάζεις όλα τ' αστέρια... Όλα τ' αστέρια θα είναι φίλοι σου. Κι' εξάλλου, θέλω να σου κάνω ένα δώρο...» Και γέλασε ξανά.

- «Α! Μικρό μου αγόρι, μικρό μου αγόρι... πόσο χαίρομαι ν' ακούω αυτό το γέλιο!» - «Ακριβώς, αυτό θα είναι το δώρο μου... θα είναι όπως με το νερό...»

- «Τι θέλεις να πεις;»

- «Τ' αστέρια ανήκουν σ' όλους τους ανθρώπους· αλλά για τους ανθρώπους, δεν έχουν όλα τ' αστέρια την ίδια σημασία. Για κάποιους, που ταξιδεύουν, τ' αστέρια είναι οδηγοί, σημεία προσανατολισμού. Γι' άλλους πάλι, δεν είναι τίποτε παραπάνω από αχνά φωτάκια στον ουρανό. Γι' άλλους, που είναι επιστήμονες, αντιπροσωπεύουν ερωτήσεις και προβλήματα. Για τον επιχειρηματία μου, αντιπροσώπευαν τον πλούτο. Μα όλα αυτά τα αστέρια - εκεί πάνω - μένουν σιωπηλά. Εσύ όμως... εσύ... θα 'χεις τ' άστρα όπως κανείς άλλος δεν τα έχει... - «Τι θέλεις να πεις;

- «Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, μιας και θα ζω σ' ένα απ' τ' αστέρια, μιας και θα γελάω σ' ένα απ' τ' αστέρια, θα είναι τότε για σένα σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. Εσύ θα έχεις - εσύ μόνο - άστρα που ξέρουν να γελούν!».

Και γέλασε ξανά.

- «Κι' όταν καταλαγιάσει η λύπη σου (γιατί πάντα καταλαγιάζει η λύπη, τελικά) θα είσαι ευχαριστημένος που με γνώρισες. Θα είσαι για πάντα φίλος μου. Θα θέλεις να γελάμε μαζί. Και μερικές φορές, θ' ανοίγεις το παράθυρο σου - έτσι - γι' αυτή τη χαρά... Κι' οι φίλοι σου θα μένουν πραγματικά κατάπληκτοι να σε βλέπουν να γελάς, κοιτώντας τον ουρανό. Κι' εσύ λοιπόν θα τους λες: "Ναι, τ' αστέρια πάντα με κάνουν να γελώ!". Κι' εκείνοι θα σε περνάνε για τρελό. Θα σου έχω κάνει την πιο πονηρή φάρσα...».

Και γέλασε ξανά.

- «Θα είναι σαν να σου έχω δώσει - αντί γι' αστέρια - μυριάδες μικρά κουδουνάκια που ξέρουν να γελούν...». Και γέλασε ξανά, αλλά το πρόσωπο του κατσούφιασε και μου είπε, σοβαρά:

- «Απόψε το βράδυ... ξέρεις... μην έρθεις κοντά μου...».

- «Δε θα σ' εγκαταλείψω», του είπα. - «Θα μοιάζει κάπως σαν να πονάω... Θα μοιάζει λίγο σαν να πεθαίνω. Κάπως έτσι θα είναι. Μην έρθεις να το δεις αυτό... δεν αξίζει τον κόπο...» .

- «Δε θα σ' αφήσω μόνο σου». Ήταν όμως ανήσυχος.

- «Αυτό που σου λέω... είναι και για το φίδι. Δεν πρέπει να δαγκώσει κι' εσένα... Δεν πρέπει να σε σκοτώσει... Τα φίδια έχουν κακία μέσα τους. Μπορεί να σε σκοτώσει μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση του...».

- «Δε θα σ' αφήσω μόνο σου». Κατιτί τον καθησύχασε όμως:

- «Είναι αλήθεια βέβαια... ότι δεν έχουν αρκετό δηλητήριο και για δεύτερο δάγκωμα...».

Εκείνη - εκεί - τη νύχτα δεν τον είδα να ξεκινάει. Ξεγλίστρησε αθόρυβα, σκαστός μεσ' στο σκοτάδι. Όταν κατάφερα να τον προλάβω, περπατούσε αποφασιστικά, με βήμα γοργό. Και μου είπε μοναχά:

- «Ω! Είσαι εδώ...»

Και μ' έπιασε απ' το χέρι. Μα ήταν ακόμα ανήσυχος:

- «Έκανες λάθος που ήρθες. Θα στεναχωρηθείς. Θα μοιάζει σα να 'χω πεθάνει, χωρίς να είναι αληθινό...». Εγώ ήμουν αμίλητος...

- «Καταλαβαίνεις... Είναι πολύ μακριά. Δε μπορώ να το πάρω μαζί μου αυτό το σώμα - εκεί πάνω. Είναι πολύ βαρύ».

Εγώ ήμουν ακόμα αμίλητος...

- «Θα μείνει όμως, όπως ένα αφημένο παλιό όστρακο. Δε στεναχωριόμαστε για τα παλιά όστρακα...».

Εγώ είχα μείνει άλαλος...

Έχασε λίγο απ' το κουράγιο του. Μα έκανε ακόμα μια προσπάθεια:

- «Ξέρεις... θα είναι όμορφο αυτό. Κι' εγώ θα τα κοιτάζω τ' άστρα. Όλα τ' άστρα θα 'ναι σαν πηγάδια με σκουριασμένο μαγκάνι. Όλα τ' άστρα θα μου φέρνουν νερό για να πιω...». Εγώ δεν είχα λόγια πια...

- «Θα είναι απόλυτα διασκεδαστικό! Εσύ θα έχεις πεντακόσια εκατομμύρια κουδουνάκια, εγώ θα έχω πεντακόσια εκατομμύρια βρυσούλες...».

Κι' έμεινε κι' εκείνος αμίλητος, καθώς δάκρυα κυλούσαν απ' τα μάτια του... - «Εκεί δα είναι. Άφησε με να προχωρήσω μόνος μου».

Και κάθισε, καθώς ένοιωσε το φόβο γι' αυτό που τον περίμενε. Μου είπε τότε:

- «Ξέρεις... το λουλούδι μου... είμαι υπεύθυνος γι' αυτό! Κι' εκείνο είναι τόσο αδύναμο! Και τόσο αθώο. Έχει μόνο τέσσερα μικρούτσικα αγκαθάκια για να προστατευτεί απέναντι σ' ολόκληρο τον κόσμο...». Κάθισα κι' εγώ, γιατί ένοιωθα τα γόνατα μου κομμένα. Και μου είπε:

- «Να... Αυτό είν' όλο...» Δίστασε για λίγο ακόμα, και μετά σηκώθηκε. Έκανε ένα βήμα μπροστά. Εγώ, δε μπορούσα ούτε να σαλέψω...

Φάνηκε μονάχα, μια κιτρινωπή αναλαμπή, πλάι στον αστράγαλο του. Έμεινε για μια στιγμή ακίνητος. Δε φώναξε. Έπεσε απαλά, σα δεντρί που χάνει τις ρίζες του. Δεν ακούστηκε ούτε ένας ψίθυρος, καθώς έγειρε στην άμμο

26 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVI / XXVII 26 - CHAPTER XXVI / XXVII 26 - CAPÍTULO XXVI / XXVII 26 - CHAPITRE XXVI / XXVII 26 - CAPITOLO XXVI / XXVII 26 - CAPÍTULO XXVI / XXVII

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVI

Κοντά στο πηγάδι, υπήρχε ένας παλιός, ερειπωμένος, πέτρινος τοίχος. In der Nähe des Brunnens befand sich eine alte, baufällige Steinmauer. Near the well, there was an old, dilapidated, stone wall. Καθώς επέστρεφα πίσω από τη δουλειά μου, το βράδυ της επόμενης μέρας, είδα από μακριά το μικρό μου πρίγκηπα να είναι καθισμένος ψηλά, πάνω στον τοίχο, με τα πόδια του να κρέμονται. Als ich am nächsten Abend von der Arbeit zurückkam, sah ich meinen kleinen Prinzen in der Ferne, hoch oben an der Wand sitzend, die Beine baumelnd. As I was returning from my work, the next evening, I saw in the distance my little prince sitting high up on the wall, his legs dangling. Και τον άκουσα που έλεγε: And I heard him say:

- «Δεν το θυμάσαι καθόλου, λοιπόν; Δεν είναι ΕΔΩ, το σωστό σημείο!». - "Du erinnerst dich also überhaupt nicht daran? Es ist nicht HIER, der richtige Ort!". - "You don't remember it at all, then? It's not HERE, the right place! " - “O zaman hiç hatırlamıyorsun? BURADA değil, doğru yer!'

Κι' αναμφίβολα, μια άλλη φωνή πρέπει να του απάντησε, γιατί αποκρίθηκε: Und zweifellos muss ihm eine andere Stimme geantwortet haben, denn er antwortete: And no doubt another voice must have answered him, for he responded: - «Κι' όμως! - "Und doch! - "And yet! Κι' όμως... η μέρα είναι η σωστή, αλλά δεν είναι εδώ το σωστό σημείο...» Dennoch... der Tag ist der richtige, aber dies ist nicht der richtige Ort..." And yet... the day is right, but here is not the right place..." Συνέχισα την πορεία μου προς τον ερειπωμένο τοίχο. I continued on my way towards the ruined wall. Δεν έβλεπα τίποτε, ούτε άκουγα κανέναν. Ich habe nichts gesehen, ich habe niemanden gehört. I could not see anything, nor could I hear anyone. Και σε λίγο, τον άκουσα ξανά, να λέει: Und im nächsten Moment hörte ich ihn wieder sagen: And in a little while, I heard him again, saying:

- «...Και βέβαια. - "...Natürlich. - "...And of course. Θα δεις εκεί που αρχίζουν τα χνάρια μου στην άμμο. Du wirst sehen, wo meine Fußspuren im Sand beginnen. You will see where my footprints begin in the sand. Δεν έχεις παρά να με περιμένεις. Du brauchst nur auf mich zu warten. You only have to wait for me. Θα είμαι εκεί, απόψε...» Ich werde da sein, heute Abend..." I'll be there tonight...”

Ήμουν είκοσι μέτρα από τον τοίχο, κι' ακόμα δεν έβλεπα τίποτε. I was twenty meters from the wall, and I still couldn't see anything. Την ησυχία, διέκοψε ξανά η φωνή του μικρού πρίγκηπα, που είπε: Die Stille wurde erneut von der Stimme des kleinen Prinzen unterbrochen, der sagte: The silence was interrupted again by the voice of the little prince, who said:

- «Είναι καλό το δηλητήριο σου; Είσαι σίγουρος ότι δε θα υποφέρω για πολύ;» - "Taugt dein Gift etwas? Sind Sie sicher, dass ich nicht lange leiden werde?" - "Is your poison good? Are you sure I won't suffer for long? "

Σταμάτησα, με την καρδιά μου αλαφιασμένη, αλλά εξακολουθώντας να μην καταλαβαίνω... Ich blieb stehen, mein Herz raste, aber ich verstand immer noch nicht... I stopped, with my heart pounding, but still not understanding ...

- «Και τώρα, φύγε...», ακούστηκε ξανά η φωνή του, «...θέλω να κατέβω!». - "Und jetzt geh weg...", kam seine Stimme wieder, "...ich will runterkommen!" - "And now, go away ..." his voice was heard again, "... I want to go down!"

Τότε κι' εγώ χαμήλωσα το βλέμμα μου προς τη βάση του τοίχου κι' αναπήδησα με το θέαμα! Dann senkte auch ich meinen Blick auf den Mauersockel und erschrak bei diesem Anblick! Then I lowered my gaze to the base of the wall and bounced with the spectacle! Ήταν εκεί, ανασηκωμένο, στραμμένο προς το μικρό πρίγκηπα, ένα απ' αυτά τα κιτρινωπά φίδια της ερήμου, που σε στέλνουν στον άλλο κόσμο σε μισό λεπτό. Da stand sie, aufgerichtet, dem kleinen Prinzen gegenüber, eine dieser gelblichen Wüstenschlangen, die einen in einer halben Minute in die andere Welt schicken. There you were, lifted up, facing the little prince, one of these yellowish desert snakes, sending you to another world in half a minute. Ανασκαλεύοντας την τσέπη μου για το περίστροφο μου, άρχισα να τρέχω προς τον τοίχο όσο πιο γρήγορα μπορούσα· μα με το θόρυβο που έκανα, το φίδι κύλησε απαλά προς την άμμο, σαν πίδακας νερού που χάνεται σε συντριβάνι και γλίστρησε ανάμεσα στις πέτρες, δίχως ιδιαίτερη βιασύνη, μ' έναν ελαφρύ μεταλλικό ήχο. Ich kramte in meiner Tasche nach meinem Revolver und begann, so schnell ich konnte, auf die Mauer zuzulaufen; aber bei dem Geräusch, das ich machte, rollte die Schlange sanft auf den Sand zu, wie ein Wasserstrahl, der sich in einem Brunnen verirrt hat, und schlitterte ohne große Eile mit einem leichten metallischen Geräusch zwischen den Steinen hindurch. Digging into my pocket for my handgun, I began to run toward the wall as fast as I could; but with the noise I made, the snake gently rolled into the sand, like a jet of water lost in a fountain and slid between the stones, without particularity in a hurry, with a light metallic sound. Έφτασα στον τοίχο πάνω στην ώρα, έχοντας μόλις προλάβει να πιάσω στην αγκαλιά μου το μικρό μου αγόρι... το μικρό μου πρίγκηπα... κατάλευκο σαν τις νιφάδες του χιονιού. Ich erreichte die Mauer gerade noch rechtzeitig und schaffte es gerade noch, meinen kleinen Jungen in die Arme zu schließen ... meinen kleinen Prinzen ... weiß wie Schneeflocken. I reached the wall just in time, having just caught my little boy in my arms ... my little prince ... white like snowflakes.

- «Μα τι ήταν κι' αυτό! - "Aber was war das? - "But what was that! Μιλάς τώρα και με τα φίδια!», του είπα. Du sprichst jetzt mit Schlangen!", sagte ich zu ihm. You're talking about snakes now! ", I told him.

Χαλάρωσα το χρυσαφί φουλάρι που φορούσε, τυλιγμένο πάντα στο λαιμό του. Ich löste den goldenen Schal, den er immer um seinen Hals trug. I loosened the golden scarf he wore, always wrapped around his neck. Του δρόσισα το μέτωπο και του έδωσα να πιει νερό. I cooled his forehead and gave him a drink of water. Και τώρα δεν τολμούσα πια να τον ρωτήσω τίποτε... And now I no longer dared to ask him anything ...

Με κοίταξε πολύ σοβαρά και κρεμάστηκε σφιχτά πάνω μου. Er sah mich sehr ernst an und hielt sich an mir fest. He looked at me very seriously and hung tight on me. Ένοιωθα την καρδιά του να σκιρτά, σαν την καρδιά του πουλιού, που ξεψυχά χτυπημένο απ' τα βόλια του τουφεκιού. Ich konnte spüren, wie sein Herz zuckte, wie das Herz eines Vogels, der stirbt, wenn er von den Kugeln eines Gewehrs getroffen wird. I felt his heart wander like the heart of a bird, frantically struck by the rifle's bullets. Μου είπε: Er sagte: Told me:

- «Είμαι ευχαριστημένος που κατάφερες να βρεις τι έφταιγε με τον κινητήρα σου. - Ich bin froh, dass Sie herausgefunden haben, was mit Ihrem Motor los war. - “I'm glad you managed to find what was wrong with your engine. Έτσι, θα μπορέσεις να γυρίσεις σπίτι σου...» So kannst du nach Hause gehen..." That way, you'll be able to go home..."

- «Μα πως το ήξερες εσύ;», ρώτησα, γιατί ερχόμουν - ακριβώς - να του πω ότι - παρά τις λιγοστές ελπίδες - είχα καταφέρει να επισκευάσω το αεροπλάνο μου! - "Aber woher wissen Sie das?", fragte ich, denn ich war gerade dabei, ihm zu sagen, dass es mir - trotz der wenigen Hoffnungen - gelungen war, mein Flugzeug zu reparieren! - "But how did you know that?" I asked, why I was coming - exactly - to tell him that - despite my low hopes - I had managed to repair my plane!

Δεν απάντησε διόλου στην ερώτηση μου, πρόσθεσε όμως: Er beantwortete meine Frage überhaupt nicht, sondern fügte hinzu: He didn't answer my question at all, but added:

- «Κι' εγώ, σήμερα, θα γυρίσω σπίτι μου...» - "Und ich werde heute nach Hause gehen..." - "I, too, will return home today..." Και συμπλήρωσε μελαγχολικά: Und er fügte melancholisch hinzu: And he added gloomily:

- «Είναι πολύ πιο μακριά... είναι πολύ πιο δύσκολο...» - "Es ist viel weiter weg... es ist viel schwieriger..." - "It's much farther... it's much harder..."

Το ένοιωθα πλήρως, ότι συνέβαινε κάτι σχεδόν εξωπραγματικό. Ich spürte, dass etwas fast Unwirkliches geschah. I could totally feel it, that something almost unreal was happening. Τον κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου - σα μικρό παιδί κι' όμως είχα την αίσθηση ότι γλιστρούσε απ' τα χέρια μου, προς τα πάνω... προς μια άβυσσο... χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτε για να τον συγκρατήσω... Ich hielt ihn fest in meinen Armen - wie ein kleines Kind, und doch hatte ich das Gefühl, dass er mir aus den Händen glitt, nach oben... einem Abgrund entgegen... ohne dass ich etwas tun konnte, um ihn zurückzuhalten... I held him tightly in my arms - like a small child and yet I had the feeling that he was slipping out of my arms, upwards... towards an abyss... without being able to do anything to hold him back... Με το βλέμμα του σοβαρό, μα απορροφημένο κάπου πολύ μακριά, μου είπε: Mit ernstem Blick, aber weit in die Ferne gerichtet, sagte er mir: With a serious look, but absorbed somewhere far away, he told me:

- «Έχω το αρνάκι σου. - "Ich habe dein Lamm. - "I have your lamb. Έχω και το κουτάκι για το αρνάκι. Ich habe auch die Dose für das Lamm bekommen. I also have the can for the lamb. Κι' έχω και το φίμωτρο...» And I also have the muzzle..." Και χαμογέλασε μελαγχολικά. And he smiled wistfully.

Περίμενα υπομονετικά. Ich wartete geduldig. I waited patiently. Ένοιωθα ότι άρχιζε σιγά - σιγά να ξαναζωντανεύει: Ich hatte das Gefühl, dass sie langsam wieder zum Leben erwacht: I could feel him slowly coming back to life:

- «Μικρό μου αγόρι, εσύ... φοβάσαι...» - "Mein kleiner Junge, du... du hast Angst..." - "My little boy, you... are afraid..."

Φυσικά και φοβόταν! Natürlich hatte er Angst! Of course he was afraid! Όμως χαμογέλασε γλυκά κι' είπε: Aber er lächelte sanft und sagte: But he smiled sweetly and said: - «Απόψε το βράδυ, θα φοβηθώ πολύ περισσότερο...» - "Heute Nacht werde ich viel mehr Angst haben..." - "Tonight, I will be much more afraid..."

Ένοιωσα και πάλι να παγώνω από την αμείλικτη αίσθηση του αναπόφευκτου. Ich fühlte mich wieder wie erstarrt durch das unaufhaltsame Gefühl der Unausweichlichkeit. I once again felt freezing from the relentless sense of inevitability. Και κατάλαβα πως δεν άντεχα στη σκέψη να μην ακούσω ποτέ ξανά αυτό το γέλιο. Und ich wusste, dass ich den Gedanken, dieses Lachen nie wieder zu hören, nicht ertragen konnte. And I realized that I couldn't bear the thought of never hearing that laugh again. Το γέλιο που ήταν για μένα σα μια όαση μέσ' στην έρημο. Das Lachen, das für mich wie eine Oase in der Wüste war. The laughter that was for me like an oasis in the desert. - «Μικρό μου αγόρι, θέλω να σε ξανακούσω να γελάς...» - "Mein kleiner Junge, ich möchte dich wieder lachen hören..." - "My little boy, I want to hear you laugh again..."

Εκείνος όμως μου αποκρίθηκε: Aber er antwortete: But he answered me:

- «Αυτή τη νύχτα, κλείνει ένας χρόνος. - In dieser Nacht ist es ein Jahr her. - "Tonight, it's one year. Το αστέρι μου θα βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο στ' οποίο πάτησα στη Γη, πριν ένα χρόνο...» Mein Stern wird genau über der Stelle stehen, an der ich vor einem Jahr die Erde betreten habe..." My star will be just above the point where I landed on Earth a year ago ... " - «Μικρό μου αγόρι, πες μου ότι είναι ένα κακό όνειρο αυτή η ιστορία με το φίδι και το σημείο που ήρθες και το αστέρι...» - "Mein kleiner Junge, sag mir, dass es ein böser Traum ist, diese Geschichte über die Schlange und woher du kommst und den Stern..." - "My little boy, tell me this story about the snake and where you came from and the star is a bad dream..."

Δεν απάντησε όμως στην ερώτηση μου. But he didn't answer my question. Μου είπε μόνο: He only told me:

- «Αυτό που είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια...» - "Was wichtig ist, können die Augen nicht sehen..." - "What is important, the eyes cannot see..."

- «Και βέβαια...» - "And of course..."

- «Είναι όπως με το λουλούδι. - "Es ist wie eine Blume. - "It's like the flower. Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σ' ένα αστέρι, είναι υπέροχο να κοιτάς τον ουρανό τη νύχτα. Wenn Sie eine Blume lieben, die in einem Stern steckt, ist es wunderbar, nachts in den Himmel zu schauen. If you love a flower that is in a star, it is wonderful to look at the sky at night. Όλα τα αστέρια θα μοιάζουν ανθισμένα». Alle Sterne werden wie Blüten aussehen." All the stars will seem in bloom."

«Είναι όπως με το νερό. "Es ist wie Wasser. "It's like water. Αυτό που μου έδωσες να πιω, ήταν ωραίο σα μουσική, μουσική απ' το μαγκάνι και το σκοινί... θυμάσαι;... πόσο πραγματικά καλό ήταν». Was du mir zu trinken gegeben hast, war so gut wie Musik, Musik aus dem Mangan und dem Seil... erinnerst du dich? ... wie gut es wirklich war." What you gave me to drink was as good as music, music from the pipe and the rope... do you remember?... how good it really was.' - «Και βέβαια...» - "Natürlich..." - "And of course..."

- «Τη νύχτα θα κοιτάζεις τ' άστρα. - Nachts wirst du die Sterne betrachten. - "At night you will look at the stars. Το δικό μου είναι πολύ μικρό, για να σου το δείξω, που βρίσκεται. Meiner ist zu klein, um Ihnen zu zeigen, wo er ist. Mine is too small to show you where it is. Είναι καλύτερα έτσι. Das ist besser so. It's better that way. Το αστέρι μου, θα είναι για σένα ένα αστέρι ανάμεσα σ' όλα τ' αστέρια. Mein Stern wird für dich ein Stern unter allen Sternen sein. My star, will be for you a star among all stars. Κι' έτσι θα χαίρεσαι να κοιτάζεις όλα τ' αστέρια... Όλα τ' αστέρια θα είναι φίλοι σου. Und so wirst du glücklich sein, alle Sterne zu sehen... Alle Sterne werden deine Freunde sein. And so you will be happy to look at all the stars... All the stars will be your friends. Κι' εξάλλου, θέλω να σου κάνω ένα δώρο...» Und außerdem möchte ich dir ein Geschenk machen..." Besides, I want to give you a present..." Και γέλασε ξανά. Und er hat wieder gelacht. And laughed again.

- «Α! - "Ah! Μικρό μου αγόρι, μικρό μου αγόρι... πόσο χαίρομαι ν' ακούω αυτό το γέλιο!» Mein kleiner Junge, mein kleiner Junge... wie froh bin ich, dieses Lachen zu hören!" My little boy, my little boy... how glad I am to hear that laugh!” - «Ακριβώς, αυτό θα είναι το δώρο μου... θα είναι όπως με το νερό...» - "Das ist richtig, das wird mein Geschenk sein... es wird wie Wasser sein..." - "Exactly, this will be my gift... it will be like water..."

- «Τι θέλεις να πεις;» - "What do you want to say;"

- «Τ' αστέρια ανήκουν σ' όλους τους ανθρώπους· αλλά για τους ανθρώπους, δεν έχουν όλα τ' αστέρια την ίδια σημασία. - Die Sterne gehören allen Menschen, aber für die Menschen haben nicht alle Sterne die gleiche Bedeutung. - "Stars belong to all people; but for humans, not all stars have the same meaning. Για κάποιους, που ταξιδεύουν, τ' αστέρια είναι οδηγοί, σημεία προσανατολισμού. Für manche Reisende sind die Sterne Wegweiser, Orientierungspunkte. For some, who travel, the stars are guides, points of orientation. Γι' άλλους πάλι, δεν είναι τίποτε παραπάνω από αχνά φωτάκια στον ουρανό. Für andere sind sie nichts weiter als schwache Lichter am Himmel. For others, they are nothing more than faint lights in the sky. Γι' άλλους, που είναι επιστήμονες, αντιπροσωπεύουν ερωτήσεις και προβλήματα. Für andere, die Wissenschaftler sind, stellen sie Fragen und Probleme dar. For others, who are scientists, they represent questions and problems. Για τον επιχειρηματία μου, αντιπροσώπευαν τον πλούτο. Für meinen Geschäftsmann bedeuteten sie Reichtum. To my entrepreneur, they represented wealth. Μα όλα αυτά τα αστέρια - εκεί πάνω - μένουν σιωπηλά. Aber all diese Sterne dort oben schweigen. But all those stars - up there - remain silent. Εσύ όμως... εσύ... θα 'χεις τ' άστρα όπως κανείς άλλος δεν τα έχει... Aber du... du... du wirst die Sterne haben, wie niemand sonst sie hat... But you... you... you will have the stars like no one else has... - «Τι θέλεις να πεις; - "Was meinen Sie? - "What do you want to say;

- «Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, μιας και θα ζω σ' ένα απ' τ' αστέρια, μιας και θα γελάω σ' ένα απ' τ' αστέρια, θα είναι τότε για σένα σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. - Wenn du nachts in den Himmel schaust, weil ich in einem der Sterne leben werde, weil ich in einem der Sterne lachen werde, dann wird es für dich so sein, als ob alle Sterne lachen würden. - "When you will look at the sky at night, since I will live in one of the stars, since I will laugh in one of the stars, it will then be for you as if all the stars are laughing. Εσύ θα έχεις - εσύ μόνο - άστρα που ξέρουν να γελούν!». Du wirst - nur du - Sterne haben, die lachen können". You will have - only you - stars who know how to laugh!".

Και γέλασε ξανά. Und er hat wieder gelacht. And laughed again.

- «Κι' όταν καταλαγιάσει η λύπη σου (γιατί πάντα καταλαγιάζει η λύπη, τελικά) θα είσαι ευχαριστημένος που με γνώρισες. - Und wenn dein Kummer nachlässt (denn Kummer lässt immer nach, irgendwann), wirst du froh sein, dass du mich getroffen hast. - "And when your sadness subsides (because sadness always subsides, after all) you will be pleased to have met me." Θα είσαι για πάντα φίλος μου. Du wirst immer mein Freund sein. You will be my friend forever. Θα θέλεις να γελάμε μαζί. Sie werden mit mir lachen wollen. You will want to laugh together. Και μερικές φορές, θ' ανοίγεις το παράθυρο σου - έτσι - γι' αυτή τη χαρά... Κι' οι φίλοι σου θα μένουν πραγματικά κατάπληκτοι να σε βλέπουν να γελάς, κοιτώντας τον ουρανό. Und manchmal öffnest du dein Fenster - so wie jetzt - aus Freude... Und deine Freunde werden wirklich erstaunt sein, dich lachend in den Himmel schauen zu sehen. And sometimes, you will open your window - like this - for this joy... And your friends will be really amazed to see you laughing, looking at the sky. Κι' εσύ λοιπόν θα τους λες: "Ναι, τ' αστέρια πάντα με κάνουν να γελώ!". Du wirst es ihnen also sagen: "Ja, die Sterne bringen mich immer zum Lachen!". And you will tell them: "Yes, the stars always make me laugh!". Κι' εκείνοι θα σε περνάνε για τρελό. Und sie werden denken, dass du verrückt bist. And they'll think you're crazy. Θα σου έχω κάνει την πιο πονηρή φάρσα...». Ich werde dir den übelsten Streich gespielt haben...". I'll make you the most cunning farce ... ".

Και γέλασε ξανά. Und er hat wieder gelacht. And laughed again.

- «Θα είναι σαν να σου έχω δώσει - αντί γι' αστέρια - μυριάδες μικρά κουδουνάκια που ξέρουν να γελούν...». - "Es wird so sein, als hätte ich dir statt Sternen eine Unzahl von Glöckchen geschenkt, die lachen können...". - "It will be as if I have given you - instead of stars - a myriad of little bells that know how to laugh...". Και γέλασε ξανά, αλλά το πρόσωπο του κατσούφιασε και μου είπε, σοβαρά: Und er lachte wieder, aber sein Gesicht runzelte die Stirn und er sagte zu mir, ernsthaft: And he laughed again, but his face darkened, and he said to me, gravely:

- «Απόψε το βράδυ... ξέρεις... μην έρθεις κοντά μου...». - "Heute Nacht... weißt du... komm mir nicht zu nahe...". - "Tonight night... you know... don't come near me...".

- «Δε θα σ' εγκαταλείψω», του είπα. - "Ich werde dich nicht im Stich lassen", sagte ich. - "I'm not going to give you up," I told him. - «Θα μοιάζει κάπως σαν να πονάω... Θα μοιάζει λίγο σαν να πεθαίνω. - "Es wird so aussehen, als hätte ich Schmerzen. Es wird sich ein bisschen so anfühlen, als würde ich sterben. - "It will look a bit like I am in pain ... It will look a bit like dying. Κάπως έτσι θα είναι. Das wird so sein. That's how it will be. Μην έρθεις να το δεις αυτό... δεν αξίζει τον κόπο...» . Komm nicht her, um das zu sehen... das ist es nicht wert...". . Don't come see this... it's not worth it..." .

- «Δε θα σ' αφήσω μόνο σου». - "Ich werde dich nicht allein lassen." - "I won't leave you alone." Ήταν όμως ανήσυχος. Aber er war unruhig. But he was worried.

- «Αυτό που σου λέω... είναι και για το φίδι. - "Was ich dir sage, gilt auch für die Schlange. - "What I'm telling you ... is about the snake. Δεν πρέπει να δαγκώσει κι' εσένα... Δεν πρέπει να σε σκοτώσει... Τα φίδια έχουν κακία μέσα τους. Er sollte dich nicht auch noch beißen... Sie darf dich nicht töten... Schlangen haben das Böse in sich. It shouldn't bite you either ... It shouldn't kill you ... The snakes have bad inside them. Μπορεί να σε σκοτώσει μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση του...». Er kann dich nur zu seinem eigenen Vergnügen töten...". He can kill you just for the pleasure of it...”

- «Δε θα σ' αφήσω μόνο σου». - "Ich werde dich nicht allein lassen." - "I won't leave you alone." Κατιτί τον καθησύχασε όμως: Aber etwas beruhigte ihn: But something reassured him:

- «Είναι αλήθεια βέβαια... ότι δεν έχουν αρκετό δηλητήριο και για δεύτερο δάγκωμα...». - "Es ist natürlich wahr. dass sie nicht genug Gift für einen zweiten Biss haben...". - "It is true of course ... that they do not have enough poison and for a second bite ...".

Εκείνη - εκεί - τη νύχτα δεν τον είδα να ξεκινάει. In dieser Nacht - dort - habe ich nicht gesehen, dass er angefangen hat. That - there - at night I didn't see him start. Ξεγλίστρησε αθόρυβα, σκαστός μεσ' στο σκοτάδι. Er schlich leise durch die Dunkelheit. He slipped silently, slinking through the darkness. Όταν κατάφερα να τον προλάβω, περπατούσε αποφασιστικά, με βήμα γοργό. Als ich ihn einholte, ging er zielstrebig und mit schnellem Schritt. When I managed to catch up with him, he was walking determinedly, with a quick step. Και μου είπε μοναχά: Und er sagte zu mir allein: And he only said to me:

- «Ω! - “Oh! Είσαι εδώ...» Sie sind hier..." Are you here..."

Και μ' έπιασε απ' το χέρι. Und er hat meine Hand ergriffen. And he took my hand. Μα ήταν ακόμα ανήσυχος: Aber er war immer noch unruhig: But he was still worried:

- «Έκανες λάθος που ήρθες. - "Es war ein Fehler, hierher zu kommen. - "You were wrong to come. Θα στεναχωρηθείς. Sie werden sich ärgern. You will be sad. Θα μοιάζει σα να 'χω πεθάνει, χωρίς να είναι αληθινό...». Es wird aussehen, als wäre ich tot, aber es wird nicht echt sein...". It will look like I've died, without it being real...". Εγώ ήμουν αμίλητος... Ich war still... I was speechless...

- «Καταλαβαίνεις... Είναι πολύ μακριά. - "Du verstehst... Es ist zu weit weg. - "You understand ... It's too far. Δε μπορώ να το πάρω μαζί μου αυτό το σώμα - εκεί πάνω. Ich kann diesen Körper nicht mitnehmen - da oben. I can't take this body with me - up there. Είναι πολύ βαρύ». Es ist sehr schwer." It's very heavy."

Εγώ ήμουν ακόμα αμίλητος... I was still speechless...

- «Θα μείνει όμως, όπως ένα αφημένο παλιό όστρακο. - Aber sie wird bleiben, wie eine übrig gebliebene alte Hülle. - "But it will remain, like an abandoned old shell. Δε στεναχωριόμαστε για τα παλιά όστρακα...». Wir machen uns keine Sorgen um die alten Muscheln...". We do not grieve for the old shells ... ".

Εγώ είχα μείνει άλαλος... I was speechless...

Έχασε λίγο απ' το κουράγιο του. Er hat ein wenig den Mut verloren. He lost some of his courage. Μα έκανε ακόμα μια προσπάθεια: But he made one more attempt:

- «Ξέρεις... θα είναι όμορφο αυτό. - “You know... this will be beautiful. Κι' εγώ θα τα κοιτάζω τ' άστρα. Und ich werde mir die Sterne ansehen. I'll look at the stars too. Όλα τ' άστρα θα 'ναι σαν πηγάδια με σκουριασμένο μαγκάνι. Alle Sterne werden wie Brunnen mit rostigem Mangan sein. All the stars will be like wells of rusty manganese. Όλα τ' άστρα θα μου φέρνουν νερό για να πιω...». Alle Sterne werden mir Wasser zum Trinken bringen...". All the stars will bring me water to drink..." Εγώ δεν είχα λόγια πια... Ich hatte keine Worte mehr... I had no words anymore ...

- «Θα είναι απόλυτα διασκεδαστικό! - "Das wird ein Riesenspaß! - "It will be absolutely fun! Εσύ θα έχεις πεντακόσια εκατομμύρια κουδουνάκια, εγώ θα έχω πεντακόσια εκατομμύρια βρυσούλες...». Du wirst fünfhundert Millionen Glocken haben, ich werde fünfhundert Millionen Klopfer haben...". You will have five hundred million bells, I will have five hundred million bristles ... ".

Κι' έμεινε κι' εκείνος αμίλητος, καθώς δάκρυα κυλούσαν απ' τα μάτια του... Und auch er schwieg, während Tränen aus seinen Augen flossen... And he was left speechless as tears flowed from his eyes ... - «Εκεί δα είναι. - "There she is. Άφησε με να προχωρήσω μόνος μου». Lassen Sie mich allein gehen." Let me go it alone. "

Και κάθισε, καθώς ένοιωσε το φόβο γι' αυτό που τον περίμενε. Und er setzte sich, denn er spürte die Angst vor dem, was ihn erwartete. And he sat down, feeling the fear of what awaited him. Μου είπε τότε: He then told me:

- «Ξέρεις... το λουλούδι μου... είμαι υπεύθυνος γι' αυτό! - "Weißt du... meine Blume... ich bin für sie verantwortlich! - "You know ... my flower ... I'm responsible for it! Κι' εκείνο είναι τόσο αδύναμο! Und der ist so schwach! And she's so weak! Και τόσο αθώο. And so innocent. Έχει μόνο τέσσερα μικρούτσικα αγκαθάκια για να προστατευτεί απέναντι σ' ολόκληρο τον κόσμο...». Es hat nur vier winzige Stacheln, um sich gegen die ganze Welt zu schützen...". It has only four small thorns to protect the whole world ... ". Κάθισα κι' εγώ, γιατί ένοιωθα τα γόνατα μου κομμένα. Ich habe mich auch hingesetzt, weil ich das Gefühl hatte, dass meine Knie abgeschnitten waren. I sat down too, because I felt my knees cut. Και μου είπε: And he told me:

- «Να... Αυτό είν' όλο...» - "Nun... das ist alles..." - "Yes... That's all..." Δίστασε για λίγο ακόμα, και μετά σηκώθηκε. He hesitated for a little longer, then got up. Έκανε ένα βήμα μπροστά. He took a step forward. Εγώ, δε μπορούσα ούτε να σαλέψω... Ich konnte nicht einmal sabbern... Me, I couldn't even crawl ...

Φάνηκε μονάχα, μια κιτρινωπή αναλαμπή, πλάι στον αστράγαλο του. Neben seinem Knöchel war nur ein gelblicher Lichtblitz zu sehen. It only seemed, a yellowish glow, next to his ankle. Έμεινε για μια στιγμή ακίνητος. Er stand einen Moment lang still. He remained motionless for a moment. Δε φώναξε. Er hat nicht geschrien. He didn't shout. Έπεσε απαλά, σα δεντρί που χάνει τις ρίζες του. Er fiel sanft, wie ein Baum, der seine Wurzeln verliert. It fell gently, like a tree that loses its roots. Δεν ακούστηκε ούτε ένας ψίθυρος, καθώς έγειρε στην άμμο Kein Flüstern war zu hören, als er sich auf den Sand lehnte Not a whisper was heard as he leaned in the sand