Πρωτοχρονιάτικα Διηγήματα | Πρωτοχρονιάτικο Παραμύθι - Πηνελόπη Δέλτα New Year's|Short stories|New Year's|fairy tale|Penelope| Silvestergeschichten | Silvestermärchen - Penelope Delta New Year's Eve Stories | New Year's Eve Fairy Tale - Penelope Delta Cuentos de Nochevieja | Cuento de Nochevieja - Penelope Delta Histoires de la Saint-Sylvestre | Conte de fées de la Saint-Sylvestre - Penelope Delta Opowieści sylwestrowe | Bajka sylwestrowa - Penelope Delta Histórias de véspera de Ano Novo | Conto de fadas de véspera de Ano Novo - Penelope Delta Yılbaşı Gecesi Hikayeleri | Yılbaşı Gecesi Masalı - Penelope Delta 新年故事|新年故事 - 佩內洛普三角洲

Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, χωμένο στη γωνία μιας εξώπορτας, κάθουνταν ένα αγοράκι και κοίταζε το αντικρινό φωτισμένο παράθυρο. |||||||||||a||||| |||snuggled||||front door|was sitting||||||opposite|| One New Year's Eve, tucked into the corner of a front door, a little boy sat staring at the lighted window opposite. Είχε νυχτώσει νωρίς, και το χιόνι σκέπαζε τις πλάκες του δρόμου, τα φανάρια, τα δέντρα και τις στέγες των σπιτιών, πράμα σπάνιο στην Αθήνα. |it had gotten dark|||||was covering||tiles|||||||||roofs||||rare thing|| It was early night, and snow covered the street slabs, the traffic lights, the trees and the roofs of the houses, a rare thing in Athens.

Το κρύο ήταν δυνατό, και τυλιγμένος στο παλιωμένο και σκισμένο ρουχάκι του, όλο και περισσότερο χώνουνταν ο Βασίλης στη γωνιά της εξώπορτας, για να ξεφύγει από το βοριά που τον πάγωνε ως τα κόκαλα. ||||a||||a|||||a|||||||||||||||||||| |||||wrapped||worn||torn|little clothing|||||was curling||||||||||||north wind|||was freezing|||bones The cold was intense, and wrapped in his old and torn robe, Vasilis was increasingly burrowing into the corner of the front door to escape the north wind that froze him to the bone. Μα τα μάτια του έμεναν καρφωμένα στο φωτισμένο παράθυρο του αρχοντόσπιτου, αντίκρυ του. |||||pinned|||||mansion|opposite him| But his eyes remained fixed on the lighted window of the mansion, opposite him.

«Πρωτοχρονιά αύριο», μουρμούρισε, «διασκεδάζουν εκεί μέσα». New Year|||are having fun|| "New Year's Eve tomorrow," he muttered, "they're having fun in there."

Εκεί μέσα κείτουνταν ένα παιδί, με λιωμένο αχνό πρόσωπο. ||was lying||||melted|faint| In there lay a child, with a melted pale face.

Κουτιά γεμάτα μπογιές, μολυβένια στρατιωτάκια, ζώα ξύλινα, σιδηρόδρομοι και καραβάκια, που σκέπαζαν το κρεβάτι του, έστεκαν άγγιχτα. ||paints|lead|toy soldiers|||railroads||little boats||covered||||were standing|untouched Τ' αδύνατα χεράκια του έμεναν ακίνητα στο σεντόνι απάνω' δεν κοίταζε καν τα πλούσια δώρα γύρω του. |weak|little hands|||immobile||sheet||||even||||| His slender little hands remained motionless on the sheet above; he did not even look at the rich gifts around him. Το κουρασμένο βλέμμα του ήταν καρφωμένο στο παράθυρο όπου, στα σκοτεινά, άσπριζαν τα χιόνια της αντικρινής στέγης. |tired||||fixed||||||were whitening||||opposite|roof His tired gaze was fixed on the window where, in the darkness, the snow on the opposite roof was whitewashed.

-Τι συλλογίζεσαι, Βασιλάκη; ρώτησε η μητέρα του. |you are thinking|Basil|||| -"What are you thinking about, Vassilakis?" asked his mother.

– Κοίταζα τα χιόνια, αποκρίθηκε ο μικρός, και συλλογίζουμουν τη χαρά να τρέχεις στους δρόμους, να βουτάς στα χιόνια, να τα μαζεύεις και να φτιάνεις μπάλες, και να τις τινάζεις στους περαστικούς, όπως στη ζωγραφιά του βιβλίου μου, εκεί που είδα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα πολλά κεράκια… Αλήθεια, μητέρα, λες να βρήκε ο Νικόλας δέντρο τέτοιο εδώ; ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||a||||||||||||||||| |||||||I was thinking||||you run||||you dive|||||to gather|||you make|||||shake||passersby|||||||||||||||||candles|||||||||| - I was looking at the snow, the boy replied, and I was thinking about the joy of running in the streets, diving in the snow, picking it up and spitting balls, and shaking them at the passers-by, like in the picture in my book, where I saw the Christmas tree with many candles... Really, mother, do you think Nicholas found a tree like that here?

-Ναι, παιδί μου, βρήκε, και θα σου το φέρει τώρα στολισμένο. Δεν είναι πολύ μεγάλο όπως στη ζωγραφιά του βιβλίου σου, μα το στόλισε ο πατέρας σου… και είναι πολύ όμορφο… Είσαι ευχαριστημένος; ||||||||||||he decorated|||||||||

-Ναι, είπε ο Βασιλάκης χωρίς ενθουσιασμό. |||Vasilakis||

Εκείνη την ώρα άνοιξε η πόρτα. Δυο υπηρέτες έφεραν μέσα ένα μικρό έλατο ολοφώτιστο, και το έστησαν απάνω στο τραπέζι. ||||||||a||||| |servants||||||fully lit|||they set up||| Two servants brought in a small fir tree, full of light, and set it up on the table. Τα κλαδιά ήταν φορτωμένα χρυσά και ασημένια στολίδια, φαναράκια και μπρίλες. |||||a||||| |||||||decorations|lanterns||glasses The branches were laden with gold and silver ornaments, lanterns and brilliants. Παντού στέκουνταν όρθια τ' αναμμένα χρωματιστά κεράκια, και τα μεγαλύτερα κλαδιά λύγιζαν από το βάρος των παιχνιδιών που κρέμουνταν δεμένα με κορδέλες. |were standing|||burning||candles|||||were bending|||||toys||were hanging|tied||ribbons Everywhere the lighted coloured candles stood upright, and the larger branches were bending under the weight of the toys hanging with ribbons.

-Ε, Βασιλάκη, σ' αρέσει το δέντρο σου; ρώτησε ζωηρά ο πατέρας του. ||||||||lively||| -"Hey, Vassilakis, do you like your tree?" asked his father briskly.

Ο μικρός το κοίταξε μια στιγμή με σβησμένα αγέλαστα μάτια. |||||||with extinguished|expressionless| The boy stared at it for a moment, his wild eyes flickering.

– Το φαντάζουμουν ωραιότερο, είπε με τη βαρεμένη του φωνή. |I imagined|more beautiful||||bored|| - I thought it would be nicer, he said in his bored voice.

Και το βλέμμα του γύρισε πάλι στο παράθυρο και στα χιόνια του αντικρινού σπιτιού. a||||||||||||| ||||||||||||across| And his gaze returned to the window and the snow of the house opposite.

– Πατέρα, λες του χρόνου την Πρωτοχρονιά να είμαι πια καλά και να βγω κι εγώ στα χιόνια;

– Ναι, παιδί μου, είπε ο πατέρας.

Και η μητέρα βγήκε από το δωμάτιο για να κρύψει τα κλάματα που την έπνιγαν. A|||||||||||||| |||||||||||sobs|||were drowning And the mother came out of the room to hide the tears that were choking her.

-Τι όμορφα που θα είναι να τρέχεις στα χιόνια… είπε συλλογισμένα ο Βασιλάκης. ||||||||||thoughtfully|| -How nice it will be to run in the snow... said Vasilakis thoughtfully. Τι δε θα έδινα για να δω τι γίνεται έξω… |||would give||||||

Έξω, ο Βασίλης είχε δει πίσω από το φωτισμένο παράθυρο το δέντρο του Βασιλάκη, με τα φώτα και τα χρυσά στολίδια και τα παιχνιδάκια που γέμιζαν τα κλαδιά από πάνω ως κάτω. |||||||||||||||||||||a|||||||||| |||||||||||||||||||||||little toys||were filling||||||

-Αχ, τι ωραίο! είπε το φτωχό· πρέπει να το έφερε ο Άη-Βασίλης. ||poor||||||Saint|

Και τα μάτια του έτρωγαν το δέντρο και, τρέμοντας από το κρύο, ολοένα χώνουνταν βαθύτερα στη γωνιά του και γύρευε να τυλίξει στο κορμάκι του τα κουρέλια του, μήπως και τον ζεστάνουν λίγο. A||||||||||||||||||a|||||||||||a||| ||||||||||||increasingly|were burrowing|deeper|||||look for||||little body|||rags|||||warm him up| And his eyes ate up the tree, and, shivering with the cold, he burrowed deeper and deeper into his corner, and sought to wrap his rags around his body, in case they might warm him a little.

-Ο Άη-Βασίλης… μουρμούρισε. Γιατί δεν έρχεται κάποτε και σε μας, ο Άη-Βασίλης; Why doesn't Santa Claus come to us one day?

Θυμήθηκε το φτωχικό σπιτάκι στο χωριό του, όπου τον είχε μεγαλώσει η μάνα του· όλα τα είχε στερηθεί αφότου γεννήθηκε, εκτός μόνο τα χάδια της μάνας του. He remembered||poor|little house|||||||||mother|||||deprived|after|||||caresses||mother| Ξενοδούλευε η κακομοίρα για να κερδίσει το ψωμί τους, μα άλλο από ψωμί δεν πρόφθαινε να βγάλει, μόνο την αγάπη της μπορούσε χάρισμα να του δίνει, και αυτήν του την έδινε μπόλικη. worked as a servant||poor thing||||||||||||was able||||||||gift|||||||||plenty The poor woman worked hard to earn their bread, but she had no other bread to earn, she could only give him her love as a gift, and she gave him plenty of it. Μα ήλθαν οι κακοί καιροί, η αρρώστια, η μαύρη φτώχεια, και πέθανε η μάνα του και την έβαλαν σε σανιδένια κάσα, και την πήγαν στο νεκροταφείο, και την είδε που τη σκέπασαν τα χώματα. ||||||||||a|||||a|||||||||||||||||| |came|||hard times||disease|||poverty||||mother||||||wooden|coffin|||||cemetery||||||covered with||dirt But the bad times came, the sickness, the black poverty, and his mother died, and they put her in a sandal-box, and took her to the cemetery, and he saw her covered with earth. Και τον έβγαλαν από το φτωχικό του καλυβάκι, κι έφυγε το έρημο ορφανό και ήλθε κι έπεσε στην Αθήνα, παραμονή του Άη-Βασίλη, πεινασμένο, παγωμένο, μακαρίζοντας τους ευτυχισμένους που διασκέδαζαν πίσω από το φωτισμένο παράθυρο, αντίκρυ του. ||they took out|||poor||little hut||||lonely|orphan||came||came|||eve of||||hungry|frozen|blessing||happy||were having fun||||||across from| And they took him out of his poor little hut, and he left the desert orphan and came and fell in Athens, on the eve of Santa Claus, hungry, cold, blaming the happy people who were having fun behind the illuminated window in front of him.

Από νωρίς είχε δει κίνηση μεγάλη στους δρόμους, παιδιά μεγάλα και μικρά, που σταματούσαν στις πόρτες των αρχοντόσπιτων και έλεγαν τον Άγιο Βασίλη. ||||||||||a||||||||a|||| |||||||||||||were stopping||doors||mansions||were calling||Saint| From early on he had seen a lot of traffic in the streets, children young and old, stopping at the doors of the mansions and saying Santa Claus. Μα τ' ορφανό δεν τόλμησε να χτυπήσει και αυτό σε καμιά πόρτα, ούτε ήταν μαθημένο στην ταραχή της μεγάλης πολιτείας. |||||||a|||||||||||| ||||dared||knock||it||||||used to||disturbance||great|city But the orphan did not dare to knock at any door, nor was he accustomed to the turmoil of the great state. Και λίγο-λίγο, τράβηξε κατά τους ήσυχους μεγαλόπρεπους δρόμους, μακριά από το κέντρο, και ήλθε και ζάρωσε σε μιαν εξώπορτα, χωρίς ψωμί, χωρίς σκοπό, χωρίς καμιάν ελπίδα. A|||||||||||||a také||a||||||||||| |||he pulled|||quiet|magnificent|||||||||curled up||an|front door||||purpose||any| And little by little, he wandered down the quiet grand streets, far from the centre, and came and crumpled at a front door, without bread, without purpose, without hope.

Πίσω από το φωτισμένο παράθυρο πήγαιναν κι έρχουνταν σκιές. |||||||were coming|shadows Πέρασε κι ένας υπηρέτης με βελάδα, βαστώντας ένα πιάτο με μια μεγάλη πίτα! |||||servant|holding||||||

Ο Βασίλης θυμήθηκε πως την τελευταία βούκα ψωμί την είχε φάγει το πρωί. ||||||piece of bread||||eaten|| Vassilis remembered that he had eaten the last piece of bread this morning. Και μέσα κει θα έτρωγαν τώρα πίτα! A||||||

Αχ, και να είχε και αυτός μια βουκίτσα να γελάσει την πείνα του! |a||||this|nějakou|||||| |||||||little goat||||| Ah, if only he had a little bit of a buck to satisfy his hunger! Του φάνηκε τόσο ορεκτική η πίτα, τόσο αφράτη, καθώς την πέρασε ο υπηρέτης εμπρός στο παράθυρο. |||appetizing||||fluffy|||||||| He thought the pie looked so appetizing, so fluffy, as the servant passed it to him in front of the window. Άραγε, αν ζητούσε λίγη, θα του έδινε κανένα κομματάκι; I wonder||||||||little piece I wonder if he asked for some, would she give him a piece?

Και έξαφνα, χωρίς να ξέρει και αυτός πώς το έκανε, άρχισε να τραγουδά: |suddenly|||||||||||

«Άγιος Βασίλης έρχεται α-α-από, από την Καισαρεία… βαστά καλάμι και χαρτί, χα-α-ρτί, χαρτί και καλαμάρι». ||||||||Caesarea|holds|cane||||||||ink "Santa Claus comes a- a- from Caesarea... he carries a reed and paper, ha- a- rty, paper and squid".

Πίσω από το φωτισμένο παράθυρο, διάφορες σκιές πήγαν και ήλθαν κοιτάζοντας έξω. ||||||||a||| Σώπασε τρομαγμένος ο Βασιλάκης και ζάρωσε στη γωνίτσα του όσο μπορούσε περισσότερο. ||||a||||||| Be quiet|||||||little corner||||

– Παναγιά μου! My Virgin Mary| ψιθύρισε, λένε πως οι πλούσιοι δεν έχουν καλή ψυχή και περιφρονούν τους φτωχούς… |||||||||a||| ||||rich people||||||they despise||poor people

Και με τρομαγμένα μάτια ακολουθούσε το πήγαινε κι έλα των ανθρώπων μες στην κάμαρα. a||||||||||||| |||||||||||||the room

Μες στην καμάρα είχαν κόψει την πίτα. ||room|||| Ακουμπισμένος στα μαξιλάρια, ο Βασιλάκης βαστούσε το πιάτο του στα χέρια, κοιτάζοντας με αδιαφορία το κομμάτι του, χωρίς καν να το γευθεί. leaning||pillows|||holding||||||||indifference||||||||taste it

– Δεν το κόβεις να δεις αν σου έπεσε το φλουρί, Βασιλάκη μου; ρώτησε τρυφερά η μητέρα του. ||cut|||||||gold coin||||tenderly|||

-Ναι, μητέρα, θα το γυρέψω, αποκρίθηκε, αλλά δεν κούνησε, ούτε άλλαξε η κουρασμένη όψη του. ||||look for|||||||||face|

Έξαφνα ανέβηκε ως το δωμάτιο του άρρωστου αγοριού μια φωνή παιδιάτικη, τρεμουλιαστή, σα φοβισμένη: «Άγιος Βασίλης έρχεται α-α-από, από την Καισαρεία… βαστά καλάμι και χαρτί, χα-α-ρτί, χαρτί και καλαμάρι». |||||||||||||||||||||||||a||||||a| Suddenly||||||sick boy||||childlike|trembling||scared||||||||||holds a cane|cane||||||||

Ο Βασιλάκης ξαφνίστηκε' άναψαν μια στιγμή τα μάτια του, ζωήρεψε το μελαγχολικό του πρόσωπο. ||was startled|||||||brightened up||melancholic||

-Πατέρα, πατέρα! φώναξε, τ' ακούς; Τραγουδά απ' έξω… Θα είναι κανένα αγοράκι… φώναξε το! Πολύ σε παρακαλώ!

Η μητέρα του είχε πάγει κιόλα στο παράθυρο, μα δεν είδε τίποτε. ||||had frozen|already||||||

– Δε βλέπω κανένα παιδί, είπε.

– Πατέρα, κοίταξε συ, άνοιξε το παράθυρο, φώναξε το παιδί να έλθει να πάρει από την πίτα, το κομμάτι του φτωχού… και να μας πει τι γίνεται έξω… ||||||||||||||||||||a|||||| ||||||||||come|||||||||poor|||||||

Πήγε ο πατέρας στο παράθυρο, το άνοιξε, έσκυψε έξω, κοίταξε δεξιά, αριστερά, μα δεν είδε τίποτε· έκλεισε το παράθυρο και γύρισε στο κρεβάτι του Βασιλάκη. |||||||||||||||||||a|||||

– Πέρασε το παιδί και πάει, είπε ζωηρά· μα δεν πειράζει, θα περάσει και άλλο και τότε το φωνάζομε· δοκίμασε την πίτα σου ωστόσο. |||a|||||||||a||a||||||||přesto však ||||||lively|||||||||||we shout|||||

Μα ο Βασιλάκης δεν πεινούσε· έσπρωξε το πιάτο του, ακούμπησε στα μαξιλάρια και έκλεισε τα μάτια. |||||odstrčil||||opřel se|||a|zavřel|| ||Vasilakis||wasn't hungry|pushed away||||||pillows|||| Η ζωηράδα του προσώπου του είχε σβήσει· το φλουρί της πίτας δεν τον ενδιέφερε, ούτε το δέντρο όπου είχαν σβήσει πια τα κεράκια, ούτε τα δώρα του. |živost||tváře|||vyhasla||zlaťák||koláč s mincí|||zajímalo|ani||strom||měli||už||svíčky|||dárky| |vivacity|||||had faded||gold coin||cake||||||||||||candles|||| Το δρόμο μόνο συλλογίζουνταν… |cestu||přemýšleli |||were thinking

Και το παιδάκι, που μπορούσε να πει την ομορφιά της ελευθερίας, τη χαρά να τρέχεις και να βουτάς στα χιόνια, είχε περάσει και πάει! a||dítě|||||||||||||a|||||||a také| ||little child||||||||freedom|||||||dive||||||

– Θέλεις, παιδί μου, να φας την πίτα σου αύριο; ρώτησε η μητέρα χαϊδεύοντας γλυκά το μέτωπο του. ||||||||||||stroking|||forehead|

-Ναι, μητέρα, αύριο. |matko|

Η μητέρα έκανε νόημα σ' όλους να βγουν από το δωμάτιο.

Ο Βασιλάκης ήταν κουρασμένος… Ο Βασιλάκης ήθελε να κοιμηθεί… ||byl|unavený|||chtěl||usnout

Πήρε το πιάτο με την πίτα και το ακούμπησε στο τραπέζι, κοντά στο κομμάτι του φτωχού· έσβησε τα φώτα, άναψε την καντήλα, φίλησε γλυκά το αγόρι της και βγήκε από το δωμάτιο. ||||s||||||stůl|blízko||||chudého|zhasl||světla|zapálila||svíčka|políbil|sladce||chlapec||a|odešla|||pokoj ||||||||||||||||went out|||||oil lamp||||||||||

Μα ο Βασιλάκης δε νύσταζε· ο νους του έμενε στο δρόμο και στη χαρά που θα είχε αν μπορούσε να τρέξει στα χιόνια… |||||||||||a||||||||||| ||||was drowsy||mind|||||||||||||||| But Vassilakis was not sleepy; his mind was on the road and the joy he would have had if he could run in the snow...

Κοίταξε γύρω του, είδε πως ήταν μόνος' με κόπο κατέβηκε από το κρεβάτι, και σιγά-σιγά σύρθηκε ως το παράθυρο. |||||||||||||a|||||| ||||||||||||||||crawled|||

Αχ! και να έβλεπε λιγάκι απ' έξω το χιονισμένο δρόμο, τα φανάρια, τ' άσπρα δέντρα… a||||||||||||| |||||||snow-covered||||||

Με δυσκολία γύρισε το πόμολο, άνοιξε το παράθυρο κι έσκυψε έξω. |||||||||leaned out| Το κρύο τον ξάφνισε, του έκοψε την αναπνοή, ζήτησε να στηριχθεί στο πεζούλι του παραθύρου μα όλα γύριζαν, του φάνηκε πως πέφτει… |||startled|||||||lean on||window sill|||||||||

Έξαφνα, από το παράθυρο πήδησε μέσα ένας άνθρωπος, και ο Βασιλάκης από το σάστισμά του ξέχασε τη ζάλη του. ||||jumped|||||||||astonishment||||dizziness| Ήταν γέρος, χιονοσκεπασμένος, με μακριά καλογερικά ρούχα και μεγάλα άσπρα γένια' τον κοίταξε ο Βασιλάκης και τον ανεγνώρισε: ||sněhem pokrytý|||||a|||||||||| ||snow-covered|||monastic||||||||||||recognized He was an old man, snow-covered, with long cantering clothes and a big white beard' Vasilakis looked at him and recognized him:

-Ο Αη-Βασίλης… ψιθύρισε.

– Ναι, εγώ είμαι, είπε ο Άη-Βασίλης με το ανοιχτόκαρδο χαμόγελο του. |já|jsem|||||||srdcem otevřený|úsměv| |||||||||open-hearted|| - Yes, it's me, said Santa Claus with his wide-hearted smile. Ήλθα να σε ρωτήσω, τι θέλεις να σου δώσω για την εορτή μου, που ξημερώνει αύριο, και που είναι και δική σου εορτή; přišel jsem|||se zeptám||chceš|||dám|||oslavu||která|svítá na||a||||tvá||svátek I came|||||||||||feast|||is dawning||||||||

-Αχ, Άη-Βασίλη μου, να μη μου δώσεις πια τίποτα! |||||ne||give|už|nic φώναξε ο Βασιλάκης σταυρώνοντας παρακλητικά τα χέρια του. |||crossing|pleadingly||| Δες πόσα πράγματα μου έδωσαν, και τα έχω τόσο βαρεθεί! |how many|věci||dali||||tak|nudí Μα πάρε με έξω μαζί σου! |take||ven|s tebou| Πάρε με στα χιόνια! |||sněhy

Θέλω τόσο να τρέξω ελεύθερα!

– Θέλεις; είπε ο Άη-Βασίλης. Μα έξω κάνει κρύο! Και συ έχεις όλα τα καλά του κόσμου! |you|||||| And you have all the good things in the world! Τόσα παιχνίδια, τόσα χάδια, και ζεστασιά, και πίτα που ούτε τη δοκίμασες ακόμα… Και θέλεις να φύγεις; ||||||a a a|||||||A||| |||caresses||||||||you tried||||| So many toys, so many cuddles, and warmth, and pie you haven't even tasted yet... And you want to leave?

-Ναι! Να βγω στα χιόνια, να τρέξω ελεύθερα, αχ, πάρε με, πάρε με, καλέ μου Άη-Βασίλη! To go out in the snow, to run free, ah, take me, take me, my good Santa Claus! παρακάλεσε ο Βασιλάκης. prosil|| begged|| Πάρε με στα χιόνια! |||sněhy

Ο Άη-Βασίλης χαμογέλασε πάλι. |||usmál se|znovu

– Καλά, είπε. Εγώ σήμερα δε χαλώ χατήρι κανενός. |||spoil|favor| I'm not spoiling anyone's fun today. Έλα μαζί μου αφού το θέλεις. Come with me if you want to.

Και πήρε το Βασιλάκη στην αγκαλιά του, και πέταξε από το παράθυρο που έμεινε ανοιχτό… a|||||||a||||||| And he took Vassilakis in his arms, and threw him out of the window that was left open...

Στα χιόνια κάθουνταν ο Βασίλης με τα μάτια καρφωμένα στο παράθυρο. ||||||||pinned|| Με τρομάρα είχε δει έναν κύριο που άνοιξε τα γυαλιά και κοίταζε στο δρόμο· μα έτσι μικρός που ήταν και ζαρωμένος στη γωνίτσα του, δεν τον είδε ο κύριος. ||||||který||||a||||||||||||||||||pán |fear|||||||||||||||||||shriveled||little corner|||||| Και το παράθυρο έκλεισε πάλι.

Τα κεράκια του δέντρου είχαν σβήσει, οι σκιές πήγαιναν κι έρχονταν ακόμα· ύστερα έσβησαν και τα φώτα, και μόνο μια καντήλα τρεμόφεγγε, στημένη σε κανένα έπιπλο απάνω. |candles||||||||||||||||||||flickered|placed|||furniture| The candles of the tree had gone out, the shadows were still coming and going; then the lights went out, and only a candle flickered, set on some furniture above. Και ο Βασίλης ακόμα κοίταζε, σα μαγνητισμένος από τη θαμπερή λάμψη της. A||||||||||| ||||||magnetized|||dull|dull shine| A Vassilis se stále díval, jako by ho fascinovala její jasná záře.

Το κρύο όλο δυνάμωνε· τα βλέφαρα του Βασίλη βάραιναν. |||intensified|||||were getting heavy Θυμήθηκε τη μάνα του και τη ζεστή της αγκαλιά. ||mother|||||| He remembered his mother and her warm embrace. Έριξε μια ματιά στο παράθυρο και συλλογίστηκε πως εκεί μέσα θα έκαμνε ζέστη… Αχ! ||||||thought|||||it would be|| λίγη ζέστη…

Λαφρύς κρότος τον ξάφνιασε. light|noise||surprised him Σήκωσε τα μάτια του τρομαγμένος. Το παράθυρο είχε ανοίξει πάλι, μα δεν ήταν πια εκεί ο ίδιος κύριος· ένα παιδάκι, στα νυχτικά του, έσκυβε να δει το δρόμο. ||||||||||||||||nightgown||was bending||||

Μια στιγμή το κοίταξε με απορία ο Βασίλης, μα τόσο βαριά ήταν τα βλέφαρα του, που δεν μπορούσε να τα βαστάξει ανοιχτά. |||||puzzlement|||||heavy|||eyelids|||||||keep|open For a moment Vassilis looked at it in wonder, but his eyelids were so heavy that he could not keep them open. Έκανε πάλι να δει το αντικρινό παιδί, και του φάνηκε πως σωριάζουνταν στο πάτωμα το άσπρο κορμάκι, μα δεν πρόφθασε να βεβαιωθεί. He made|again||see||opposite||||it seemed||was collapsing||floor|||little body|but||he didn't manage||make sure

Ακούμπησε το κεφάλι του στον τοίχο και τα μάτια του έκλεισαν μονάχα τους. leaned||||||||||closed|only| Έξαφνα, μια λάμψη τον ξύπνησε· εμπρός του στέκουνταν ένας γέρος ντυμένος στα κόκκινα και στα χρυσά. Suddenly||glow||woke him|in front of||stood||old man|dressed|||||gold Τα γένια του ήταν μακριά και κάτασπρα, και γύρω του χύνουνταν τόση ζέστη, που ο Βασίλης ξέχασε τα χιόνια και το βοριά. |beard|||long||pure white||||poured out|so much|heat||||||snow|||the north wind Κοίταξε το γέρο και τον ανεγνώρισε. ||old man|||recognized him

-Ο Άη Βασίλης! ||Saint Basil έκανε μαγεμένος. |enchanted

-Ναι, ο Άη-Βασίλης, είπε ο γέρος. Σ' άκουσα που έλεγες πως δεν έρχομαι ποτέ σε σας και, βλέπεις, τώρα ήλθα. |I heard||you were saying||||||||||I came

Τ' ορφανό τον κοίταξε μ' έκσταση. |||||ecstasy Ο Άη-Βασίλης γέλασε. |Saint||laughed

-Λοιπόν πες μου, του είπε· αύριο ξημερώνει Πρωτοχρονιά, που είναι εορτή μου και δική σου εορτή. ||||||it dawns|New Year's Day|||feast||||| Τι θέλεις να σου χαρίσω; ||||give as a gift

Ο Βασίλης έριξε μια ματιά στο αντικρινό παράθυρο. ||cast|||||window Η καντήλα είχε σβήσει και αυτή· τόσο κρύο θα ήταν τώρα κι εκεί μέσα… |candle||gone out||||||||||

– Θέλω, παρακαλώ, λίγη πίτα, είπε δειλά, και θέλω πάλι τη μάνα μου… Μα ίσως αυτό να είναι αδύνατο; ρώτησε φοβισμένος λίγο για τη μεγάλη του απαίτηση. |||||timidly||||||||||||impossible||afraid||||||demand - "I want, please, some pie," he said timidly, "and I want my mother again... But perhaps that is impossible?" he asked, a little afraid of his great demand.

-Τίποτα δεν είναι αδύνατο σήμερα, είπε ο Άη-Βασίλης, και ό,τι ζητήσεις θα σου το κάνω. |||||||||||you ask|||| -"Nothing is impossible today," said Santa Claus, "and whatever you ask, I will do. Πίτες όσες θέλεις θα σου δώσω, και τη μάνα σου θα την ξαναδείς οπόταν θέλεις. pies|as many|||||||mother||||see again|whenever| I will give thee as many pies as thou wilt, and thou shalt see thy mother again when thou wilt. Μα σκέψου, είναι και μερικά παιδιά που λαχταρούν την ελευθερία σου. ||||||které|||| |think||||||long for||your freedom| Εσύ μπορείς τον κόσμον όλο να τον γυρίσεις, να ζήσεις όπως θέλεις. |||world||||you turn||live|| You can turn the whole world around, to live as you wish. Είσαι ακόμα μικρός και ο κόσμος όλος είναι ανοιχτός μπροστά σου… ||||||the whole||open|in front of|

-Αχ όχι, καλέ μου Άη-Βασίλη! ||my dear||| -Ah no, my good Santa Claus! παρεκάλεσε ο μικρός. prosil|| pleaded the boy|| the boy interjected. Μόνο πάρε με στη μάνα μου! Just take me to my mother! Και δωσ' μου λίγη πίτα και για κείνην, που δεν έχει φάγει τώρα τόσα χρόνια! |give||||||her||||eaten|||

-Καλά, είπε ο Άη-Βασίλης με το καλό του χαμόγελο, σήμερα δε χαλώ κανενός χατήρι. ||||||||||||break||favor -"Well," said Santa Claus with his good smile, "I'm not spoiling anyone's fun today. Έλα να σε πάγω στη μάνα σου. |||I freeze|||

Και τον πήρε ο Άη-Βασίλης στην αγκαλιά του, και πέταξε ψηλά, ψηλά, τόσο που περνούσε πάνω από τα ψηλότερα σπίτια, κι έφυγαν. a|||||||||||||||||||||| |||||||||||||||||||higher|houses||they left

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, την ώρα που χαρούμενες χτυπούσαν οι καμπάνες σ' όλες τις εκκλησιές της χώρας, βγήκε ο Νικόλας ο υπηρέτης, με μάτια κοκκινισμένα από τα κλάματα, στο χιονισμένο δρόμο. |||New Year's||||joyful|||bells||||churches||||||||||red from crying|||||| On New Year's morning, when the bells were ringing joyfully in all the churches of the country, Nicholas the servant came out, his eyes reddened with tears, on the snowy road.

Χωμένο σε μια γωνιά της εξώπορτας του αντικρινού σπιτιού, είδε ένα παιδάκι που φαίνονταν να κοιμάται. Huddled|||||||opposite||||little child||seemed||was sleeping Το σίμωσε, το άγγιξε, το βρήκε παγωμένο. |it approached||touched it||found it| He sifted it, touched it, found it frozen.

Το πήρε στην αγκαλιά του και το ανέβασε στο αρχοντόσπιτο, όπου μητέρα και πατέρας, πλάγι στο κρεβάτι του Βασιλάκη, έκλαιγαν το πεθαμένο τους αγόρι. |||||||took it up||mansion|||||beside|||||were crying||dead|| He took it in his arms and carried it up to the mansion, where mother and father, lying on Vassilakis' bed, were crying for their dead boy.

Μαζί τα ξάπλωσαν πλάγι-πλάγι, το χαδεμένο μονοπαίδι και το έρημο ορφανό. ||lay down||||the pampered|only child|||| Together they lay side by side, the broken path and the desert orphan.

Πάνω στο τραπέζι, δυο κομμάτια πίτας ξηραίνονταν άγγιχτα, το κομμάτι του Βασιλάκη και το κομμάτι του Βασίλη. ||||||were drying|untouched|||||||||

Πλάγι-πλάγι έθαψαν τα δυο παιδιά. ||buried||| Στον ένα τάφο είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα τ' όνομα του Βασιλάκη· ο άλλος τάφος δεν έχει όνομα. ||tomb||written|||letters|||||||tomb|||

Κανένας δε γνώριζε το έρημο ορφανό. nobody||knew||| No one knew the desert orphan.