Αθηνά 🏛 Η Αγαπημένη Θεά των Αρχαίων Ελλήνων
Στην αντίληψη γενικά των αρχαίων Ελλήνων, η Αθηνά θεωρείται η θεά της σοφίας και της φρόνησης,
η θεά του νικηφόρου πολέμου, η θεά των τεχνών και της υφαντουργίας.
Επρόκειτο για μία από τις πιο σημαντικές γυναικείες θεότητες,
αν όχι η πιο σημαντική από τους θεούς του Ολύμπου, για τους Αθηναίους.
Είχε ιδιαίτερη θέση στη λατρεία των Ελλήνων σε διάφορες περιοχές και φυσικά στην πόλη της, την Αθήνα.
Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.
Σε αυτό το βίντεο θα σας μιλήσουμε για τη Θεά Αθηνά.
Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή
και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.
Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε;
Σύμφωνα με το μύθο, μετά τη νίκη των θεών κατά των Τιτάνων, ο Δίας ενώθηκε με τη Μήτιδα,
θεά της φρόνησης και κόρης του Ωκεανού.
Όταν, όμως, έμαθε από τον Ουρανό ότι θα του γεννούσε πρώτα μία κόρη σοφή και στη συνέχεια ένα γιο,
που θα του έπαιρνε την εξουσία, για να εμποδίσει αυτή την εξέλιξη έφαγε τη Μήτιδα.
Όταν ήρθε η ώρα να γεννηθεί η Αθηνά και καθώς ο Δίας είχε φοβερό πονοκέφαλο
κάλεσε τον Ήφαιστο για να ανοίξει το κεφάλι του.
Μ' αυτό τον τρόπο και σε έκπληξη όλων των υπόλοιπων θεών, βγήκε από το κεφάλι του Δία η θεά,
η Παλλάς Αθηνά, φορώντας πανοπλία.
Ο ιδιαίτερος τρόπος γέννησης είχε ως αποτέλεσμα τη στενή σχέση του Δία με την κόρη του.
Η Αθηνά είχε ξεχωριστή θέση συγκριτικά με τα υπόλοιπα παιδιά του,
καθώς την αγαπούσε ιδιαίτερα και ικανοποιούσε όλες τις επιθυμίες της.
Ήταν η μόνη, που φορούσε την αιγίδα του και μπορούσε να χρησιμοποιεί τον κεραυνό του.
Παράλληλα, η Αθηνά έμεινε κοντά του, δεν παντρεύτηκε ποτέ και τον βοήθησε στη μάχη του με τους γίγαντες.
Η αττική παράδοση ορίζει πως η Αθηνά ήρθε σε διαμάχη με τον Ποσειδώνα για την κυριαρχία της πόλης των Αθηνών.
Για να αποφασιστεί ποιος θα είναι ο νικητής, συμφώνησαν να κάνουν από ένα δώρο στην πόλη
και το συμβούλιο των θεών να αποφασίσει ποιος θα είναι ο νικητής.
Ο Ποσειδώνας χτύπησε στο βράχο της Ακρόπολης με την τρίαινά του και βγήκε νερό.
Η Αθηνά όμως, κοντά στο σημείο, χτύπησε με το πόδι της και βγήκε μία ελιά, το πρώτο δέντρο ελιάς του κόσμου.
Αυτό το δέντρο της έδωσε τη νίκη, με την ψήφο του βασιλιά Κέκροπα, που είχε οριστεί διαιτητής,
και έτσι η Αθήνα πήρε το όνομα της θεάς και έγινε η προστάτιδά της.
Η Αθηνά, όπως και οι υπόλοιποι θεοί, επενέβαινε στη ζωή των θνητών.
Στον Τρωικό πόλεμο στάθηκε στο πλευρό των Αχαιών.
Βοήθησε τον Ηρακλή και τον Αχιλλέα, οδήγησε την άμαξα του Διομήδη,
συντρόφευσε και βοήθησε τον Οδυσσέα στο ταξίδι της επιστροφής του,
έδειξε στον Περσέα τον τρόπο να σκοτώσει τη φοβερή Μέδουσα.
Το γοργόνειο μάλιστα, που στόλιζε την ασπίδα της, ήταν δώρο του Περσέα
και είχε ως ιδιότητα να απολιθώνει, όποιον το έβλεπε.
Η αγάπη που δείχνει στους ήρωες, δεν περικλείει ερωτικό στοιχείο.
Η ίδια επιλέγει να μη σμίξει ούτε με θνητό, αλλά ούτε και με θεό και παραμένει παρθένος, όπως και η Άρτεμη.
Παρά την παρθενία της θεωρείται μητέρα του Εριχθόνιου.
Σύμφωνα με το μύθο, ο Ήφαιστος προσπάθησε να ενωθεί μαζί της, εκείνη όμως τον απέφυγε.
Από το σπέρμα του θεού, που έπεσε στη μητέρα γη, γεννήθηκε ο Εριχθόνιος, του οποίου η Αθηνά ανέλαβε την ανατροφή.
Η θεά Αθηνά είχε πολλά επίθετα και προσωνυμίες, που ήταν γνωστά στον αρχαίο κόσμο.
Τα επίθετα που αναφέρονται, αφορούν συγκεκριμένες ιδιότητες, που αποδιδόταν στη θεά, στην πόλη της Αθήνας.
Για κάποια από αυτά υπήρχαν αντίστοιχα ναοί και εορτές.
Ας δούμε μερικά από αυτά τα επίθετα.
Αθηνά Πολιάς
Το επίθετο Πολιάς είναι από τα πρώτα που οι Αθηναίοι απέδωσαν στη θεά ως προστάτιδα της πόλης.
Για αυτή μάλιστα έκαναν και τον πρώτο ναό και για αυτή έπλεκαν τον πέπλο για να της τον προσφέρουν κατά τη γιορτή των Παναθηναίων.
Αθηνά Παρθένος
Η Αθηνά είναι η Παρθένος και ο ναός της ο Παρθενών.
Το επίθετο Παρθένος χαρακτήριζε τη θεά, ως την κόρη, που διατήρησε την αγνότητά της.
Η παρθενία της διαφέρει από της Άρτεμις.
Διατηρεί την παρθενία της, όχι με την αποχώρηση από τον κόσμο των ανδρών, αλλά μέσα σε αυτόν.
Πρόμαχος Αθηνά
Οι Έλληνες και κυρίως οι Αθηναίοι λάτρευαν τη θεά με το επίθετο Πρόμαχος,
γιατί θεωρούσαν πως ήταν μαζί τους στη μάχη.
Πίστευαν πως και η ίδια έπαιρνε μέρος για να τους βοηθήσει και γι' αυτό την επικαλούνταν κάθε στιγμή και της πρόσφεραν σπονδές.
Αθηνά Νίκη
Ως Νίκη λατρευόταν για το νικηφόρο αποτέλεσμα του πολέμου.
Παλλάς Αθηνά
Ως Παλλάς προστάτευε την Αθήνα και κάθε πόλη, που είχε το άγαλμά της, το παλλάδιο.
Όσο υπήρχε αυτό στην πόλη, αυτή ήταν προστατευμένη και απόρθητη.
Αθηνά Εργάνη
Μία από τις φροντίδες της θεάς ήταν και τα ειρηνικά έργα.
Μεταξύ αυτών, δίδαξε στους ανθρώπους πολλές τέχνες.
Τους έμαθε να υφαίνουν, να φτιάχνουν όπλα και εργαλεία, να φτιάχνουν φάρμακα,
να καλλιεργούν την ελιά, να δαμάζουν άλογα και να κατασκευάζουν καράβια.
Η Αθηνά σε όλες τις παραστάσεις που της αποδόθηκαν, απεικονιζόταν ως νεαρή γυναίκα με σοβαρό ύφος
και φορούσε πέπλο ή θώρακα.
Όρθια και απειλητική, στο κεφάλι της φορούσε περικεφαλαία και είχε κοντά της τα ιερά της ζώα,
τη γλαύκα (κουκουβάγια) και το φίδι.
Είτε ως πολεμική είτε ως ειρηνική θεά κρατούσε πάντα την ασπίδα και το δόρυ της.
Εικονιζόταν επίσης καθιστή και γαλήνια, κρατώντας τη ρόκα και το αδράχτι,
εκφράζοντας την ειρηνική και οικεία υπόστασή της.
Ένα αξιόλογο ανάγλυφο της θεάς ήταν αυτό, που την παρουσίαζε ως θλιμμένη,
να στηρίζεται στο δόρυ της μπροστά στη στήλη με ονόματα πεσόντων στη μάχη Αθηναίων.
Η συγκεκριμένη παριστάνει μία άλλη εκδοχή της Αθηνάς.
Με σκυμμένο το κεφάλι, η θεά του πολέμου διδάσκεται από την ήττα και την απώλεια.
Η Αθηνά ήταν μία θεά ιδιαίτερα αγαπητή στους Έλληνες.
Η λατρεία της δεν περιοριζόταν στην Αττική, αλλά απλωνόταν σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.
Η Τροία θεωρείται πως ήταν ένα από τα αρχαιότερα κέντρα λατρείας της θεάς με το γνωστό παλλάδιό της.
Στην Ακρόπολή της υπήρχε ναός της Αθηνάς με άγαλμα, που την παρίστανε καθιστή, στο οποίο οι Τρώες τοποθετούσαν πέπλο.
Άλλες περιοχές λατρείας της θεάς υπήρξαν η Γόρτυνα και το Άργος, η Κρήτη, η Θεσσαλία και η Ιωνία.
Η Αττική και ειδικά η Αθήνα της απέδιδε εξαιρετική τιμή και συνδεόταν μαζί της με ισχυρούς δεσμούς.
Η λατρεία της θεάς σε όλες τις περιοχές παρουσίαζε πολλά κοινά στοιχεία.
Η Αθηνά λατρευόταν κυρίως ως Πολιάς, πολιούχος δηλαδή και προστάτις της κάθε πόλης,
καθώς το αστικό ιερό ήταν το πιο σημαντικό της πόλης.
Η Αθηνά με τις πολεμικές ιδιότητές της προσέφερε προστασία και ασφάλεια στην κοινότητα.
Οι άνθρωποι έκτισαν ναούς προς τιμήν της, στους οποίους έστηναν τα αγάλματά της και βωμούς,
όπου της πρόσφεραν θυσίες.
Της πρόσφεραν επιπλέον σπονδές και έκαναν προσευχές και επικλήσεις ζητώντας τη βοήθειά της σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Τέλος, ένα ακόμη χαρακτηριστικό στοιχείο της λατρείας της ήταν οι γιορτές,
που ήταν συνδεδεμένες με τα στάδια της ζωής του ανθρώπου και την παρουσία της θεάς σε αυτή.