Πειραιάς | Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων (ΗΣΑΠ)
Για τις μετακινήσεις μας
με προορισμό τους μικρούς
ιστορικούς μας θυσαυρούς
συνήθως χρησιμοποιούμε τα δημόσια μέσα μεταφοράς
με ιδιαίτερη προτίμηση στα λεωφορεία
και ειδικά
αυτά με φυσικό αέριο
η σημερινή μας όμως μετακίνηση
θα γίνει με ένα άλλο μέσο...
εξίσου οικολογικό
και με πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική εξέλιξη
άμεσα συνδεδεμένη
με αυτή της πόλης των Αθηνών
μιλάμε φυσικά για τον Ηλεκτρικό
Σιδηρόδρομο
και προορισμός μας
το Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων
στον Πειραιά
Πειραιάς !
τέρμα Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων
από εδώ...
αφετηρία για την ιστορία
του σιδηροδρόμου
από δω !
ο κύριος Παύλος μετά το θερμό του καλωσόρισμα
μας παραθέτει τους λόγους για τους οποίους πιστεύει
πως το συγκεκριμένο μουσείο
είναι συνυφασμένο με την ιστορία
ολόκληρης της σύγχρονης Ελλάδος
ο ηλεκτρικός ξεκίνησε το 1835
ιππίλατος με άλογα και με καμήλες
από το 1869
μέχρι και το 1903
ο ηλεκτρικός ήταν ατμοκίνητος
ξεκίναγε από τον Πειραιά και πήγαινε μέχρι το Θησείο
το 1875 άνοιξε η Ομόνοια
η οποία ήταν ανοιχτός σταθμός
το τρένο σταμάταγε Αθηνάς και Λυκούργου
και όχι εκεί που σταματάει
και από το 1904 μέχρι και σήμερα
είναι ο 3ος στον κόσμο
σε ηλεκτροδότηση
μετά το Λονδίνο και τη Νέα Ιόρκη
στα 113 χρόνια
είναι ο πρώτος αστικός
έκλεισε 148 χρόνια
και τα πρώτα βαγόνια του ΟΣΕ
τα κατασκεύαζε το εργοστάσιο της ΗΣΑΠ
το μουσείο βρίσκεται μέσα στον τερματικό σταθμό του Πειραιά
είναι 7 μέρες την εβδομάδα ανοιχτό
330 μέρες τον χρόνο
η είσοδος του είναι δωρεάν
το βαγόνι αυτό
είναι ένα από τα δώδεκα πρώτα βαγόνια
που κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο της ΗΣΑΠ
που σημαίνει ελληνική κατασκευή
και στοίχησε 40% λιγότερο
από αυτά που έρχονταν από Βέλγιο
ή Γαλλία
και ηλεκτροδοτήθηκε τότε
δηλαδή το 1904
ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι
για να μπει μέσα στο μουσείο
κόπηκε σε πέντε κομμάτια
κάθετα και άλλο ένα οριζόντιο
το οποίο μετά συναρμολογήθηκε
από τους υπαλλήλους της ΗΣΑΠ
και έτσι ξαναδημιουργήθηκε όπως ήταν
όταν κυκλοφορούσε κανονικά μέχρι
το 1974
έκανα ότι σταμάτησε...
είμαι πολύ καλός σε αυτό !
σιγά κύριος !
μην πτύετε λέει εκεί μέσα !
το μουσείο διαθέτει 6000 εκθέματα
φωτογραφίες της κατασκευής
του σιδηροδρομικού δικτύου
πρωτότυπες στολές, χρηστικά αντικείμενα
συλλεκτικές πινακίδες διαφημίσεων
προσωπικά εργαλεία, σταθμό ελέγχου των βαγονιών
σπάνια εξαρτήματα
και φυσικά ένα ολόκληρο ξύλινο βαγόνι
το 90% αυτών
τα έχουν περισυλλέξει οι άνθρωποι που έστησαν
και συντηρούν τον συγκεκριμένο χώρο.
πρόκειται δηλαδή για ένα ζωντανό παράδειγμα
αγάπης και αφοσίωσης κάποιων ανθρώπων
με μια λέξη...
μεράκι !
αν και σήμερα
έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε χιλιάδες φωτάκια κάθε μέρα
ε λοιπόν αυτός ο πίνακας με ενθουσιάζει πάρα πολύ !
μάλλον έχει να κάνει με την παιδική μου ηλικία...
ως γνήσιο τέκνο της πόλης των Αθηνών
λησμονημένες εικόνες
αλλά πολύ αγαπημένες
επανέρχονται σαν φωτογραφικό άλμπουμ
όπως η κυριακάτικη βόλτα
Αθήνα - Κηφισιά
για τους χειμερινούς μήνες
και Αθήνα - Πειραιάς
από την άνοιξη και μετά
ο ελεγκτής
τα ακυρωτικά των εισιτηρίων
οι πινακίδες των σταθμών
οι δερμάτινοι κερματοδέκτες
γνώριμες εικόνες μιας, άλλης πλέον εποχής...
αφήνουμε τον πρώτο όροφο και συνεχίζουμε στον ημιόροφο
και εδώ η ατμόσφαιρα του χώρου επιβεβαιώνει για την αγάπη
με την οποία στήθηκε αυτό το μουσείο
εμπνευστής του μουσείου είναι ο κύριος Μανώλης Φωτόπουλος
πρώην υπάλληλος του ΗΣΑΠ
ο ίδιος ξεκινάει την υλοποίηση του ονείρου του
το 1995
ως συνταξιούχος πια
"στρατολογεί" κι άλλους συναδέλφους του και αρχίζουν την συλλογή υλικού
αντικειμένων, προσωπικών στολών
και φυσικά την αναζήτηση του κατάλληλου χώρου
τελικά αυτός βρέθηκε μέσα στον τερματικό σταθμό στον Πειραιά
και είναι παραχώρηση του ΗΣΑΠ
το Μουσείο είναι η ιστορία όλης της Ελλάδος
εφόσον ξεκινάει
επί Οθωμανικής Κυβέρνησης
1835
και φτάνει μέχρι την σημερινή
στους δύο επόμενους ορόφους
οι πληροφορίες συνεχίζουν να εναλλάσσονται με τις αναμνήσεις
κι ο θαυμασμός
με την έκπληξη
καθώς η πληθώρα των εκθεμάτων
συνοδεύεται με μία
πλήρης κοινονικοπολιτική
αναδρομή της ιστορίας της χώρας
το μουσείο έχει τρία εκθέματα από τα πιο σπάνια
είναι το μοναδικό μουσείο στον κόσμο το οποίο έχει
δύο ανορθωτικές λυχνίες υδραργύρου γυάλινες
οι οποίες μετέτρεπαν το εναλλασσόμενο σε συνεχές
η μία είναι του 1904
η άλλη είναι του 1864
δεν έχει δουλέψει ποτέ της
και έχει και το πρώτο αμπερόμετρο
που ήρθε στην Ελλάδα το 1859 με σήματα MORS
τρία οχήματα είχα αποθημένο να οδηγήσω
αεροπλάνο, τρένο και λεωφορείο φυσικού αερίου
τώρα έμειναν τα δύο...!
σταθμάρχης !
έτοιμος ?
φύγαμε !
ραντεβού
στον επόμενο σταθμό