5. Η βαρηκοΐα και η κωφότητα μπορούν να θεραπευθούν! Κοχλιακά Εμφυτεύματα
Τώρα ότι συμβαίνει κυρίες και κύριοι, και αυτό που συμβαίνει εδώ
είναι το θαύμα της επιστήμης. Ένας άνθρωπος, ο Μανώλης, ο Μανώλης Βέτσης
φοιτητής των ΤΕΦΑΑ, είχε βαρηκοΐα, δεν άκουγε.
Με τη βοήθεια της επιστήμης
και της Ειρήνης Κιάμου
τοποθετήθηκε κοχλιακό εμφύτευμα
και ο Μανώλης ακούει και μιλάει σαν όλους τους υπόλοιπους.
-Μανώλη να σε ρωτήσω κάτι; -Βεβαίως.
Όταν οι γονείς σου πρωτο κατάλαβαν ότι είσαι ένα βαρήκοο παιδί
πώς το έζησαν όλο αυτό; Τι σου λένε και πώς το έζησες εσύ μέσα στην οικογένειά σου όλο αυτό;
-Κατά την άποψή μου, οι γονείς μου είναι το κάτι άλλο.
Πάνω από όλα.
Και πιστεύω ότι πολύ σπάνια ένα παιδί να έχει γονείς όπως οι δικοί μου.
Ο λόγος είναι ότι οι γονείς μου
είχανε πρώτον υπομονή,
ας πούμε, αφού έκαναν εμένα
δε με παράτησαν
και να λένε ας το αυτό το παιδί,
δε μπορώ, γιατί χρειάζεται μεγάλη διαδικασία
για να γίνει το παιδί που θέλουμε.
Αλλά όμως οι γονείς μου
δεν ήταν έτσι. Ήταν το κάτι άλλο και είχανε υπομονή
με φρόντισαν, είχανε υπομονή
Δε μπορώ να περιγράψω κάτι
-Όταν πρωτο μπόρεσες να τους απαντήσεις
θυμάσαι πώς αντέδρασαν; Όταν άρχισες να μιλάς δηλαδή,
άρχισες να μιλάς πόσο καιρό μετά το κοχλιακό εμφύτευμα; -Μιλούσε πριν.
-Α ναι! Μου είπες μιλούσε. -Κανονικά μιλούσε το παιδί.
-Αυτό δεν είναι πολύ δύσκολο; -Αυτό σου εξηγώ τώρα, ότι ο Μανώλης,
-Απίστευτο, έτσι; -Κοίταξε να δεις,
Ο Μανώλης ήταν ένα παιδί, το οποίο στα 2,5 έτη, όταν μου το πρωτο έφεραν ο Βασίλης και η Άννα, ένα εκπληκτικό ζευγάρι,
οι οποίοι έφυγαν από τη Νάξο οι άνθρωποι, ήρθαν στην Αθήνα μόνο και μόνο για αυτόν το λόγο, ξεσπιτωθήκανε.
Λοιπόν, πραγματικά έχουν κάνει τρελές θυσίες για το παιδί τους. Ήρθανε εδώ, να ζήσουνε στην Αθήνα, να φιλοξενηθούν από συγγενείς
να τα πούμε όλα αυτά, οι άνθρωποι είναι ένα πολύ αξιόλογο ζευγάρι, εξαιρετικά αγαπημένο ζευγάρι
και είναι καλό το ότι οι γονείς αυτοί, μπήκαν στη διαδικασία να κάνουν και να ακολουθήσουν τα βήματα που κάθε φορά τους προτείναμε.
Είχανε πολύ μεγάλη συνεργασία.
-Μπήκαν στους ρυθμούς του Μανώλη δηλαδή.
-Ακριβώς, μπήκαν στους ρυθμούς του Μανώλη.
Αισθάνθηκαν εμπιστοσύνη, είναι σημαντικό και αυτό.
Έμπαιναν στη διαδικασία να καταλάβουνε τι κάνουμε, γιατί το κάνουμε
Ο Μανώλης ένα παιδί το οποίο ουσιαστικά σαν να μου έλεγε
κάνε με να μιλήσω! Με ρούφαγε στην κυριολεξία, έτσι.
-Γι αυτό τον λες χρυσό; -Ναι, ήταν χρυσό παιδί.
Είχε καταπληκτική βλεμματική επαφή, με κοίταζε συνέχεια, με παρατηρούσε
έχει πολύ υψηλή νοημοσύνη.
-Και τώρα σε κοιτάζει!
-Έχουμε ιδιαίτερη σχέση, φαντάσου πόσα χρόνια με κοίταζε.
Λοιπόν, κοίταξε να δεις, έχει πάρα πολύ καλή νοημοσύνη
δηλαδή, πολύ γρήγορα μάθαινε αυτά που του έλεγα.
Πάρα πολύ γρήγορα. Μην ξεχνάς ότι τα βαρήκοα παιδιά στην Ελλάδα έχουν ένα σημαντικό μειονέκτημα.
Ότι τα Ελληνικά έχουν πάρα πολύ πλούσια γραμματική, το έχουμε ξαναπεί αυτό.
Ενώ στην Αμερική, λοιπόν, για να μάθω ένα ρήμα σε ένα Αμερικανάκι
χρειάζομαι μία προσπάθεια, εδώ χρειάζομαι δέκα.
Γιατί να μάθει όλες αυτές τις καταλήξεις των ρημάτων σε όλα αυτά τα πρόσωπα είναι απλά τρέλα.
-Άρα εσύ έκανες αυτό το μάθημα σε ένα παιδί βαρήκοο,
και σε παρακολουθούσε και μιλούσε
χωρίς την ακοή. - Εννοείται.
Δηλαδή ο Μανώλης έμαθε να παράγει ήχους χρησιμοποιώντας άλλα μέσα
όλες τις υπόλοιπες αισθήσεις του χρησιμοποίησα, πλην της ακοής, γιατί ο Μανώλης με τα ακουστικά άκουγε την καμπάνα της εκκλησίας.
Είχαμε πάει στη Νάξο, σε ένα ξωκλήσι
και ο Μανώλης ήταν ενθουσιασμένος
-Συγκεκριμένος ήχος δηλαδή.
-Δυνατός ήχος, πάρα πολύ υψηλά dB, πάνω από 100 dB
και με τα ακουστικά του άκουγε την καμπάνα της εκκλησίας που είχε πάρει το σχοινί
από το παρεκκλήσιο και το χτύπαγε και ήταν τόσο ενθουσιασμένος που δε μπορούσαμε να τον σταματήσουμε
Λέω θα σηκωθεί το χωριό θα νομίζει ότι κάτι συμβαίνει και χτυπάει τόσο πολύ η καμπάνα.
Λοιπόν, ο Μανώλης όμως, ακριβώς χρησιμοποιώντας τις υπόλοιπες αισθήσεις του και το καταπληκτικό του μυαλό
την υπομονή του, την προσοχή του
μπόρεσε να μιλήσει στα πέντε του χρόνια και συνεννοούμασταν άνετα.
-Άρα όταν άκουσε τη φωνή του, τη δική του τη φωνή
είχε πια, είχε πάρει το κολάι
-Βέβαια, μιλούσε ο Μανώλης.
-Μανώλη μας ρωτάνε, όταν έγινε η επέμβαση,
ένιωθες ζαλάδες ή αστάθεια ή είχες κάποια τέτοια συμπτώματα;
-Πριν την επέμβαση ή μετά;
-Μετά την επέμβαση.
-Ε ναι, μετά ένιωθα κάπως, πώς να το πω
Φοβόμουνα πολύ γιατί πίστευα ότι στην αρχή
ότι θα έμενε αυτό συνέχεια σε όλη μου τη ζωή
και ότι θα ακούω με θόρυβο κι αυτά.
Το φοβόμουνα πολύ.
Και απ την άλλη πλευρά, οι γονείς μου
μου είπαν ότι δε θα είναι έτσι
θα γίνει ακόμα καλύτερα, δε θα ακούω έτσι.
Μόνο δυνατό θόρυβο.
Θέλει προσπάθεια, θέλει βήμα βήμα βήμα
-Πόσο καιρό σου πήρε για να φτάσεις στο αποδεκτό για σένα επίπεδο ήχου;
-Το πολύ απ ότι θυμάμαι, δε μπορώ να πω ψέματα
Μετά τα πέντε, έξι με εφτά χρονών.
-Δύο χρόνια, το κλασσικό.
-Πήγαινε κανονικά σχολείο ο Μανώλης;
-Βεβαίως, σε κανονικό σχολείο.
-Είχες κάποιο πρόβλημα; Σε έκανε κάτι να νιώσεις άβολα;
-Με το σχολείο;
-Εσύ πώς ένιωθες; Εγώ δεν ξέρω.
-Με το σχολείο...
ήταν λίγο στην αρχή δύσκολα.
Επειδή τα εφτά μου χρόνια ήταν πολύ κοντά ε τα χρόνια που έκανα την πρώτη μου επέμβαση
δε μπορούσα να επικοινωνήσω άνετα με τα άλλα παιδιά, γιατί
ήταν πολλής θόρυβος
τα παιδιά φωνάζανε και με ενοχλούσε και τρελαινόμουν κι αυτά.
Σιγά σιγά με τον καιρό, από την πρώτη τάξη που πήγαινα,
σιγά σιγά με τον καιρό
με καταλάβαιναν τα παιδιά.
-Έκανες φίλους; -Βεβαίως, δόξα το Θεό.
-Στο μάθημα μπορούσες να ανταποκριθείς ή ένιωθες ότι κάτι σε δυσκολεύει;
-Δηλαδή έπρεπε να σε σηκώσει ο δάσκαλος στον πίνακα να πεις μάθημα, μπορούσες να το κάνεις εύκολα αυτό;
-Λοιπόν, όταν ο δάσκαλος λέει το μάθημα
σε κάποια σημεία δεν καταλαβαίνω το τάδε που λέει γρήγορα.
Δεν το πολύ πιάνω, αλλά όμως τον ρωτάω συνέχεια και με βοηθάει, είναι και οι δάσκαλοι πολύ υπομονετικοί ευτυχώς.
-Τυχερός ήσουν. Βασικά είναι όλα αυτά.
-Θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο.
Μας ρωτάνε, όταν κάνεις μπάνιο, όταν κάνεις μπάνιο στην θάλασσα
αυτό τι γίνεται; -Το βγάζω.
Το βάζω στην θήκη του
και κάνω το μπάνιο μου.
-Αν είσαι μέσα στη θάλασσα δηλαδή και σε φωνάξει κάποιος, δεν ακούς.
-Εντελώς όχι.
-Σε πειράζει κάπως αυτό; -Ε κάπως. - Περίεργο δεν είναι;
-Ε το έχω συνηθίσει. -Μπαινο βγαίνεις στη σιωπή ε;
-Ρωτάω τη μητέρα μου, όταν σηκώνει το χέρι της, πάω να δω τι γίνεται τι θέλει να μου πει.
Είναι λίγο βασανιστικό
αλλά εντάξει το έχω συνηθίσει.
-Ειρήνη θέλω να πούμε,
αυτοί που δεν είναι σαν τον Μανώλη,
κάνουνε το κοχλιακό εμφύτευμα
(Ευχαριστούμε για τα μηνύματα)
αλλά δεν είναι στο επίπεδο του Μανώλη
ποιοί είναι οι παράγοντες που δημιουργούν πρόβλημα και δεν είναι σαν το Μανώλη.
-Κοίταξε να δεις, σου είπα πριν το παράδειγμα,
έχω ένα παιδί το οποίο εμφανίστηκε μπροστά μου σε ηλικία έξι ετών πριν από πολύ λίγους μήνες, είναι το παιδί που πριν λίγο είδαμε.
Προσπαθώ πάντα οι γονείς να είναι ενήμεροι, γι αυτό αν είδες στο δωμάτιο υπάρχει καθρέφτης μονής κατευθύνσεως.
Ο γονέας παρακολουθεί
αυτό που γίνεται στο θεραπευτικό δωμάτιο
γιατί θέλω να εκπαιδεύεται, θέλω να ξέρει ανα πάσα στιγμή τι γίνεται και πως να κάνει τις ασκήσεις στο σπίτι του.
Άρα...
μεγάλο ρόλο θα παίξει η οικογένεια. Ξέρεις έχω το εξής πρόβλημα, όχι μόνο εγώ, όλοι με τις οικογένειες των βαρήκοων παιδιών
Συχνά...
το έτερο ήμισυ της μητέρας
αποφασίζει ότι θέλει μια πιο εύκολη ζωή και απομακρύνεται.
-Ο πατέρας δηλαδή φεύγει.
-Ναι συμβαίνει αυτό.
Υπάρχει περίπτωση, λοιπόν, να έχουμε μια μονογονεική οικογένεια
που να παλεύει μόνη της. -Δηλαδή πάνω στο πρόβλημα κι άλλο πρόβλημα.
-Ακριβώς. Υπάρχει περίπτωση να έχω ένα παιδί το οποίο
να μη έχει τη διάθεση να συνεργαστεί.
-Υπάρχουν και τέτοια παιδιά που λένε "όχι, άσε με στη σιωπή μου".
-Όχι άσε με στη σιωπή μου, μπορεί να είναι ένα παιδί το οποίο να μη συγκεντρώνεται, μαζί με τη βαρηκοΐα του να έχει και κάποια άλλα θεματάκια. Μπορεί να είναι ένα παιδί με διάσπαση προσοχής.
Και να έχει συμπέσει και η βαρηκοΐα.
Εκεί καταλαβαίνεις ότι θέλει πολύ περισσότερη προσπάθεια απ το ίδιο το παιδί
από το γονέα και από τον ειδικό φυσικά, για να μπορέσουμε να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που θέλουμε.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι παίζουν σημαντικό ρόλο η συνεργασία, η υπομονή, η επιμονή, το περιβάλλον.
Παίζει σημαντικό ρόλο
μερικές φορές το μορφωτικό κεφάλαιο της οικογένειας
και αυτό παίζει σημαντικό ρόλο.
-Βασικά όλα αυτά που λες. Αν κάποιος
δεν είχε την τύχη σε μικρή ηλικία να κάνει όλο αυτό, σε μεγάλη ηλικία τώρα, αν θέλει να το κάνει,
έχει χάσει το τρένο ή μπορεί;
-Κοίταξε να δεις, έχουμε αυτή τη στιγμή ενήλικες
οι οποίοι κάνουν κοχλιακό εμφύτευμα επειδή έχασαν την ακοή τους στην ενήλικη ζωή τους.
Άρα υπάρχουν περιπτώσεις ενηλίκων
οι οποίοι λόγω επαγγελματικών δυσκολιών
παράδειγμα: μαραγκοί, κυνηγοί
άνθρωποι που δουλεύουν σε θορυβώδη περιβάλλοντα, τυπογράφοι
-Με σπαστήρες, με κομπρεσέρ.
-Δε φοράνε ωτασπίδες, μεγάλο λάθος έτσι.
Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να χάσουν την ακοή τους κάποια στιγμή.
Αυτοί οι άνθρωποι βεβαίως και κάνουν κοχλιακό από μια ηλικία και μετά
εξυπακούεται ότι θα αποκτήσουν μεγαλύτερη ποιότητα ζωής
Χρειάζεται και σε αυτούς μια μικρή παρέμβαση όχι σε τόσο βάθος χρόνου όπως σε ένα παιδί αλλά χρειάζονται κι αυτοί μια μικρή παρέμβαση
-Έχω ένα μήνυμα,
Καλησπέρα η κόρη μου είναι 20 μηνών (το λέω γρήγορα γιατί πρέπει να πάμε σε διαφημίσεις)
είναι υποψήφια για κοχλιακό εμφύτευμα;
Ποιά ηλικία θεωρείτε κατάλληλη; Γιατί ο Μανώλης έχει τέτοια προφορά;
Ευχαριστώ. -Μάλιστα!
Το κάθε παιδί
από κάποια κριτήρια περνάει
για να μπορέσει να αποφασίσει ο γονιός
συμβουλεύεται τους ειδικούς αλλά η τελική απόφαση πρέπει να είναι του γονιού
και όχι κάποιου άλλου, πχ του χειρουργού.
-Πρέπει να πάμε πάλι σε διαφημίσεις.
Καθόμαστε κι εμείς εδώ, πάμε σε ένα ακόμα διαφημιστικό διάλειμμα
Εδώ είμαστε με την Ειρήνη Κιάμου, παθολόγος λόγου από το Εύλογον
Να σας πω ότι με την ευκαιρία ότι evlogon.gr
μπορείτε να λάβετε απαντήσεις για πολλά θέματα που πιθανώς σήμερα δεν θα σας καλύψουμε.
Ειρήνη μου
έχουμε μερικές ερωτήσεις από τηλεφώνου.
Αν καλύπτεται η επέμβαση κοχλιακού εμφυτεύματος
από τα ταμεία. -Ναι καλύπτεται.
Άρα μπορεί πολύς κόσμος να εξυπηρετηθεί δια αυτής της οδού.
Είχαμε ερώτηση εδώ, την είπα λάθος.
Η κόρη μου είναι 20 μηνών όχι 2 μηνών
Είναι υποψήφια για κοχλιακό εμφύτευμα;
Ποιά ηλικία θεωρείται κατάλληλη και γιατί ο Μανώλης έχει τέτοια προφορά;
-Το κάθε παιδί
συνήθως δεν θέλουμε πριν το έτος.
Πριν την ηλικία του ενός έτους. Συνήθως μετά την ηλικία του ενός έτους συζητάμε την επέμβαση του κοχλιακού.
Το παιδάκι να είναι και λίγο νευρολογικά πιο ώριμο
όλα αυτά μας ενδιαφέρουν, να γίνουν κι άλλοι ακοολογικοί έλεγχοι
Υπάρχει μια διαδικασία που ακολουθείται.
Υπάρχει ένα πρωτόκολλο.
Από εκεί και πέρα υπάρχει όπως εξήγησα ένα πρωτόκολλο στο οποίο
βασιζόμαστε για να βγάλουμε συμπεράσματα
αν ένα παιδί είναι υποψήφιο καλώς ή κακώς για κοχλιακό εμφύτευμα.
Για τα κριτήρια του πρωτοκόλλου θα πρέπει να είναι ενήμερος ο γονιός και θα πρέπει να πάρει αυτός την τελική απόφαση.
-Την τελική ευθύνη απ ότι καταλαβαίνω.
-Στο λέω γιατί μου έχει τύχει παιδί,
εφηβάκι, να έχει κάνει το κοχλιακό εμφύτευμα
να έχουμε φτάσει να μην το φοράει, γιατί συναισθηματικά δεν ήταν έτοιμο να το κάνει και αισθάνεται άβολα γιατί
έχω ένα κοχλιακό εμφύτευμα το οποίο το έχω στο σπίτι μου, στη θήκη μου στο ραφάκι μου
γιατί τι θα πούν οι φίλες μου που φοράω κοχλιακό;
-Άρα μπήκε σε μία περιπέτεια χωρίς λόγο
-Χωρίς λόγο όχι αλλά μπορεί χωρίς να το θέλει.
Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο.
-Αυτό που φοβήθηκε είναι ότι θα το κοροϊδεύουν τα παιδιά φορώντας το ακουστικό;
-Και τώρα που δεν ακούει; -Είναι εφηβάκι, έτσι;
Όταν είσαι έφηβος, θέλεις να είσαι ίδιος
καρμπόν με τους άλλους.
-Εδώ γυαλιά φοράς και δεν τα θες.
-Αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας. Τώρα, από εκεί και πέρα,
ένα παιδί 20 μηνών
δεν ξέρω ποιά είναι η βαρηκοΐα του, δεν ξέρω ποιά βήματα έχει ακολουθήσει
ξεκάθαρα μπορεί να μπει σε μια τέτοια διαδικασία
θα αναλάβουν εκεί οι ειδικοί που έχουν ασχοληθεί με το παιδάκι να συμβουλεύσουν τους γονείς.
Ο Μανώλης και το κάθε βαρήκοο παιδί
μπορεί να έχει μία ελαφρώς διαφορετική προφορά
λόγω του ότι δεν ακούει ακριβώς όπως ακούμε εμείς.
Εδώ είναι τώρα ένα ενδιαφέρον θέμα. Οι ενήλικες που έχουν κάνει κοχλιακό εμφύτευμα
που είχαν ακοή δηλαδή πριν
και έχουν κάνει κοχλιακό εμφύτευμα στην ηλικία των 60 ή 70 ετών
μας λένε ότι οι ήχοι που ακούνε, η ομιλία που ακούνε
είναι σαν να είναι από ρομπότ.
-Ηλεκτρονικοί ήχοι δηλαδή -Ναι
Δεν ακούει δηλαδή τους ήχους με την πλαστικότητα που ακούει το αυτί
Είναι διαφοροποιημένοι. Εννοείται ότι παιδιά σαν τον Μανώλη
που έκαναν το κοχλιακό εμφύτευμα σε τόσο νεαρή ηλικία χωρίς να έχουν εμπειρία πρότερη
δε μπορούνε να μας διηγηθούν
πως ακούν, ενώ εκείνοι είναι θα έλεγα καλύτεροι μάρτυρες στο να μας διηγηθούν τα ακούσματά τους.
Λένε, λοιπόν, εκείνοι ότι
ακούνε σαν μια ηλεκτρονική κατά καποιον τρόπο καταγραφή του ήχου.
Όμως είναι ενθουσιασμένοι και αυτοί φυσικά γιατί μπορούν να έχουν επικοινωνία.
-Λοιπόν, Μανώλη μας ρωτάνε αν μπορείς να μιλήσεις στο κινητό
με το ακουστικό που φοράς.
-Βεβαίως, με τη μητέρα μου μπορώ να επικοινωνήσω άνετα
επειδή με ξέρει. Αν μιλήσω με κάποιον άγνωστο άνθρωπο που τα λέει πολύ γρήγορα
δεν τον πολυ καταλαβαίνω αλλά το έχω συνηθίσει και εντάξει.
-Σε ρώτησα στο διάλειμμα, θα σε ρωτήσω και στον αέρα
Ασχετο μήνυμα, για το επίδομα με ρωτάτε.
Λοιπόν, αυτό που σε ρώτησα στο διάλειμμα είναι
αν υπάρχει κάτι που δε θες να ακούς με τίποτα
και κλείνεις το ακουστικό σου, απ όσα συμβαίνουν γύρω μας.
-Όταν δεν ακούω εννοείτε; Τι εννοείτε;
-Τι δε θες να ακούσεις, τι απορρίπτεις; κλείνεις την τηλεόραση και λες δε θέλω να ακούσω την τηλεόραση;
Τι ήχο δε θες; τον απορρίπτεις;
-Σε περίπτωση που ο αδερφός μου βλέπει κάτι
κάτι άσχετο, το βγάζω το ακουστικό μου ή το χαμηλώνω
Υπάρχουν και οι άλλοι που ακούνε κανονικά
που χρειάζονται μόνο ωτασπίδες
για να ησυχάσουνε
-Έχεις χιούμορ Μανώλη, έχεις πολύ χιούμορ.
-Είναι το ίδιο που κάνω εγώ όταν δε θέλω να βλέπω τις ρυτίδες μου.
Βγάζω τα γυαλιά μου και φαίνομαι ξαφνικά σαν να είμαι 20 χρονών, είναι τόσο ωραίο το συναίσθημα.
-Κάνεις μια πλαστική και τελειώνεις βρε παιδάκι μου.
Μας είπες προηγουμένως Ειρήνη, ότι ο Μανώλης και το λέω για να
δώσω στους φίλους μας να καταλάβουν ότι μπορείς να αποκτήσεις τη ζωή σου 100%
Έκανες taekwondo
-Κάνεις ακόμα; -7 χρόνια.
-Είναι ένα άθλημα που έχει μαχητικότητα
Δε σε βγάζει από τα πράγματα της ζωής σου η μία δυσκολία που σου έτυχε.
-Είναι κι αυτό δύσκολο, να παλεύουμε
αλλά υπάρχουν και προστατευτικά που βάζω
στο κεφάλι μου κι εδώ
αν και τις περισσότερες φορές το βγάζω.
Το βγάζω γιατί μπορεί να με χτυπήσει κάποιος πάνω απ το κεφάλι
και να σπάσει εντελώς
είναι κι αυτό, αλλά το βγάζω τις περισσότερες φορές.
-Το όνειρό σου για το μέλλον ποιο είναι;
-Το όνειρό σου για το μέλλον ποιο είναι; Για σένα, για τη δική σου ζωή;
-Να πάρω το πτυχίο μου στη σχολή που πάω
Σκέφτομαι να κάνω μεταπτυχιακό
Να γίνω κάτι, να βρω μια δουλειά που να μου αρέσει.
Αυτό είναι το όνειρό μου.
-Θες να γίνεις καθηγητής, γυμναστής σε ένα σχολείο
ή κάτι άλλο; -Ναι ή προπονητής taekwondo σκέφτηκα να γίνω
Μια εξειδίκευση να πάρω
taekwondo
Τις τελευταίες μέρες,
άκουσα ότι καταργήθηκαν
Με αυτή την κατάσταση στην Ελλάδα ξέρουμε πως είναι τέλος πάντων
-Μανώλη χάρηκα πάρα πολύ που σε γνώρισα. -Κι εγώ επίσης, παρομοίως.
-Και νομίζω δίνουμε διδάγματα Ειρήνη σε ανθρώπους που έχουν κάποιο πρόβλημα
ότι υπάρχουν λύσεις και ότι η επιστήμη βοηθάει και λύνει τα χέρια.
-Εγώ νομίζω ότι δίνουμε και ένα άλλο δίδαγμα
ότι όταν είσαι αγωνιστής, από οπουδήποτε και να ξεκινάει η αφετηρία σου
εάν το λέει η καρδιά σου
-Κυνηγάς το στόχο σου εννοείς. -Ακριβώς.
-Τα πάντα αποκτάς.
-Όταν, λοιπόν, έχεις στόχο και είσαι αγωνιστής
δεν το βάζεις κάτω και τα καταφέρνεις. Αυτό είναι το μήνυμα.
-Και με αυτό κλείνουμε. Ειρήνη Κιάμου, παθολόγος λόγου, υπεύθυνη του κέντρου εύλογον. evlogon.gr για τυχόν απορίες που δεν σας λύσαμε
Και ο Μανώλης ο Βέτσης
Ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι. -Κι εγώ επίσης.
Ευχαριστώ και όλους εσας που μείνατε και σήμερα κοντά μας
στην εκπομπή μας, εύχομαι να σας ενημερώσαμε
το προσπαθήσαμε τουλάχιστον
έγκαιρα και έγκυρα.
Αύριο πάλι το ραντεβού μας εδώ στις 2:50
