DE KLEINE ZIELEN [tweede deel], Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 4

Constance was gelukkig. Meer en meer begon zij te beseffen, dat zij bezat wat zij jaren gemist had, hare familie; meer en meer waardeerde zij, dat zij was terug in haar land, Holland. Het was of het dieper in haar tot bewustzijn kwam, dat zij alle de haren terug had gevonden, dat zij allen haar hadden het verleden vergeven, en soms was het haar een illuzie, dat het geen twintig jaren waren, die zij afwezig was geweest: die afwezigheid scheen als in te krimpen; in haar broêrs en zusters herkende zij al meer en meer de eigenaardigheden van vroeger - alsof zij niet ouder waren geworden - en mama was geheel de zelfde gebleven. Ook kon zij niet nalaten te bewonderen in stilte den bijna kinderlijken eenvoud van Van der Welcke, die zich rustig-weg in haar toch hem geheel vreemde familie bewoog, ofschoon hij natuurlijk voor niemand van hen een familie-gevoel kon koesteren. Met Paul was hij het intiemst en het meest te samen. Wel had Constance Bertha gaarne meer gezien, maar, het was waar, zij woonden ver van elkaâr en toch hadden zij elkaâr teruggevonden als zusters na dat gesprek, kort na Emilie's huwelijk. Wel verwonderde Constance zich, dat een dergelijk intiem gesprek zich niet meer tusschen Bertha en haar herhaalde, maar, hoe dan ook, zij voelden zich toch zusters nu. Met Karel en Cateau, neen, dat bleef ver en vreemd, nauwlijks als met verre kennissen, maar Gerrit had een soort passie voor Constance opgevat, en doordat zij zooveel verdraagzaamheid tegenover Adolfine had geoefend, scheen er in deze iets zachters gestemd te zijn voor haar, want Adolfine, bedenkende, dat Constance zeer Floortjes uitzet had bewonderd en geprezen, kon wel eens zeggen:

- Ze is toch niet kwaad, Constance... Ze is toch wel lief: Constance...

Het was nu zomer geworden en Constance voelde zich gelukkig. Bertha ging met de haren naar Zwitserland, waar Van Naghel hen in Augustus zoû volgen, en Adolfine ging een maand aan den Rijn, maar mama bleef in Den Haag en Constance was verrukt haar moeder iederen dag te zien. Zij toerde veel met de oude vrouw en dan stegen zij uit in de Boschjes of in het Bosch en wandelden er langs de paden. En de oude vrouw sprak altijd over de kinderen, of over de kleinkinderen, of over de twee achterkleinkinderen: de kinderen van Otto en Francis, die meê naar Zwitserland waren... Nu Bertha er dien zomer niet was, had de oude vrouw haar voorkeur verplaatst op de kinderen van Gerrit, ze aardig vindende, omdat ze zoo jong waren. Zij gingen dus dikwijls bij Gerrit aan, en vonden hem, in de kleine huiskamer op het punt uit te gaan, in uniform, rinkelend de sabel, de sporen; zwaar blond, forsch in zijn spannende uniform en verlakte rijlaarzen, terwijl twee kleine meisjes en twee kleine jongens - allen blond, vlasblond, met zachte roze kleurtjes, op hem klommen, waar hij achterover lag in den grooten fauteuil -: Gerdy en Adèletje en Alex en kleinen Guy, terwijl de oudste, Marietje, zeven jaar, in haar armpjes moeilijk tilde de kleine baby en nog een groote baby kroop tusschen de pooten van tafel en stoelen, op den zoek van een kapotte pop. Te midden van dat blonde gedwarrel - alle de kinderen met die vlasblonde krulletjes en die zacht-roze blosjes - fijn gebouwd als poppetjes - was Gerrit als een reus, was hij nog grooter en forscher, vulde zijn uniformfiguur, wanneer hij zich bewoog, de kamer, scheen hij, ravottende met zijne kinderen, met éene beweging - ze allen, - Guy en Alex, en Adèletje en Gerdy, die hingen aan zijn beenen en handen, te kunnen doen tuimelen over den grond, tot angst van grootmama, die hem zoo wild vond, maar Adeline was altijd heel kalm, ook blond, zacht glimlachend met haar fijn blonde gezichtje ook, haar figuur al moederlijkjes vervormd als van een vrouwtje, dat veel kinderen krijgt en, ofschoon jong, geen coquetterie meer heeft voor slankheid. Zij was eenvoudig en zacht, zoo een klein, blond, haar grooten, zwaren man altijd kinderen barend vrouwtje: als een plicht, waarover zij niet veel dacht, omdat Gerrit het zoo gaarne wilde - een natuur van glimlachende onderworpenheid, altijd liefjes en rustig, nooit driftig of zenuwachtig om haar woelige troepje, en rustigjes afdoende hare plichtjes van moeder. In November wachtte zij haar achtste af en er scheen in het kleine huis altijd nog maar meer plaats te zijn voor woelige, blonde kindertjes. Mama Van Lowe, die dan met Constance na het lunch was gekomen, met een landauer, zeide dan:

- Nu, wie gaat er met oma meê...? En meestal werd het dan zoo geschikt, dat, behalve Adeline zelve er wel een viertal blondjes meê in den landauer werden genomen: drie kindertjes nog binnen, en Alex op den bok, aan de zorg van den koetsier speciaal toevertrouwd. Dan straalde mama Van Lowe's gezicht, terwijl een groote toer werd gemaakt, langs Voorburg, Wassenaar of Voorschoten en de kinderen, als de gelegenheid zich aanbood, werden onthaald op melk. Of de tocht ging alleen naar Scheveningen, en bij Berenbak maakte mevrouw Van Lowe opschudding, terwijl iedereen uitzag naar het rijtuig, waaruit behalve de drie dames nog kwamen de drie kindertjes, terwijl Alex klom van den bok... Twee tafeltjes voegde de knecht aan elkaâr, en taartjes en ijs werden besteld... En genoot de oude vrouw in het huis van Bertha vooral van de voornaamheid, die lag over het leven daar - leven, dat haar herinnerde haar eigen leven van grootheid - tusschen het troepje van Adeline genoot zij weêr anders, genoot zij van al dat jonge, dat blonde, dat vroolijke, dat natuurlijke - waar aan de voornaamheid heelemaal geene eischen werden gesteld - was zij niet de wereldsche grootmama meer, die belang stelde in de officieele diners, en de recepties, en den Russischen gezant - maar was zij de stralende grootmama, die verheerlijkte, omdat zij had zooveeljonge, lieve, mooie kleinkindertjes... Zoo aardig, zeide zij dan tegen Constance, dat Gerrit wat laat was getrouwd - hij was vijf-en-dertig, toen hij trouwde -: daardoor, zeide zij, had zij zooveel jònge kleinkinderen nog... En aardig, zeide zij, dat het de Van Lowe's waren, de eenige kleine Van Lowe's, toch drie kleine stamhoudertjes nog, want Karel had geen kinderen - en Ernst en Paul, die zouden wel nooit trouwen, dacht zij... En hoewel zij niet om den naam gaf, en àlle kleinkinderen als winst naar zich toe rekende, voelde zij toch het meest voor de kleine Van Lowe's, voor de kleine drie jongens vooral, voor de stamhouders van den naam, dien zij getrouwd had. Was de winter alzoo de tijd, dat zij genoot bij de Van Naghels, den zomer in Den Haag wijdde zij aan Gerrit en Adeline. Zij hielp Adeline, die goed moest rekenen met niet veel geld en zoo een groot troepje, en geregeld, 's zomers, kleedde de oude mevrouw de blonde kindertjes aan, kregen zij ieder wat, werden zij in de mooie kleêrtjes gezet.

En ook Constance genoot van dat eenvoudige huishouden, vooral sedert Gerrit als het ware een passie voor haar had opgevat. Gerrit en Paul, dat waren haar broêrs nu, en Dorine mopperde een beetje. Zij schoot niet op met Constance, waarom, zij had het niet kunnen zeggen. Constance had toch dien eersten avond zoo lief met haar gesproken en zij, uit geheel haar hart, had mama geholpen Constance toch een hartelijke ontvangst bij de broêrs en zusters voor te bereiden. Maar zij waren geen naturen, die met elkaâr harmonieerden en Dorine nu mopperde, dat die Constance toch altijd mannen om zich heen moest hebben, het best opschoot met Gerrit en Paul, die haar beiden zoo een beetje het hof maakten... Haàr, Dorine, hare broêrs hadden haar nooit een beetje het hof gemaakt! Ja, mooie vrouwen hadden toch altijd maar wat voor, al was het bij hun eigen broêrs. Zij, Dorine, was alleen goed, om voor de broêrs en zusters te draven en boodschappen te doen... Nu was het heel vreemd, maar sedert Bertha en Adolfine uit de stad waren en Dorine ook veel bij Adeline aankwam, vroeg zij uit zichzelve: Adelientje, ik ga van middag de stad in, kan ik niets voor je doen en als Adeline antwoordde: het is heel lief van je, Dorine, maar ik heb heusch niets, antwoordde Dorine: nu bedenk nog maar eens: ik ga tòch de stad in, weet je; en als Adeline dan zei: nu Dorine, als je tòch gaat, wil je dan even bij Schröder gaan kijken naar blousetjes voor Adèletje en bij Möller-Thijs, voor schoentjes, die hebben ze allemaal noodig... dan ging Dorine en dravende, rende zij met haar wijdbeenschen schommelgang naar Schröder en Möller-Tijs, mopperende: als het niet is Bertha of Adolfine, dan is het Adeline, die me gebruiken kan...

- Ik vind Gerrit een allergezelligste broêr, zei Constance op een avond, terwijl Paul bij haar zat thee te drinken...

- Ja, een goede kerel, maar vreemd...

- Waarom toch vreemd, Paul... Dat zegje me nu al eens meer, en ik heb het nooit gereleveerd, maar waarom is Gerrit vreemder dan Ernst of jij...

- Nu, Ernst is ook niet normaal, en ik... maar bijna.

- Maar Gerrit... is toch wel normaal!

- Misschien. Misschien wel. Maar mij komt het soms voor van niet.

- Maar wat doet hij dan en wat heeft hij dan? vroeg Constance verontwaardigd, als een Van Lowe haar broêr verdedigend, waar die broêr werd aangevallen. - Gerrit is negen jaar getrouwd... Vroeger was het een melancholiek heer.

- Gerrit melancholiek!

Constance lachte hartelijk.

- Beste Paul, je menschenkennis laat je in den steek! Gerrit, een gezonde kerel, als een boom, een flink officier, een jolige broêr, een leuke vader met al zijn blonde kindertjes, Gerrit melancho-liek! Waar haal je het van daan! Ach Paul, van louter subtiliteit... zeg je soms zulke onwaarschijnlijke dingen!

- Je hebt Gerrit vroeger niet gekend, Constance...

- Ik heb hem gekend als jongen van veertien jaar, toen wij samen speelden, in de rivier van Buitenzorg. Van die periode dweept Gerrit nog altijd met mijn bloote voetjes... van vroeger! Ik heb Gerrit gekend als kadet en als jong tweede-luitenant... twintig jaar geleden en toen was hij aardig, vroolijk...

- En ik herinner me Gerrit, een tien jaar geleden... melancholiek.

- O, ieder heeft wel eens een bui... Misschien een ongelukkige liefde, waarom Gerrit niet even goed als een ander...

- Ik kan me ook wel vergissen...

- Als ik Gerrit zoo zie, in zijn grooten . stoel, en als die kinderen klimmen op zijn borst en zijn beenen... dan schijnt hij mij toe éen geluk... éen geluk! O Paul, en ik ook... ik voel me gelukkig... Ik kan je niet zeggen, Paul, hoe gelukkig ik ben, terug hier in Den Haag... En nu... nu houden jullie toch wel weêr een beetje van mij... zelfs Adolfine was den laatsten tijd, voor zij op reis ging, heel aardig... en ik ben gelukkig, ik ben gelukkig...

- Je bent een atavistisch aangelegde zachte edele, pastorale natuur! plaagde Paul. Kijk, daar komen je man en je jongen terug met hun fietsen, net twee broêrs, een oudere en een jongere... Het is een aardig paar met elkaâr. Als je nu zoo gelukkig bent... wees dan niet jaloersch en blijf dan van avond zoo pastoraal als je nu bent - ook al komt je man straks in de kamer...

To hear audio for this text, and to learn the vocabulary sign up for a free LingQ account.

Άνοιγμα αυτού του μαθήματος στο LingQ

Hoofdstuk 4 Chapter Capítulo Chapter 4 Capítulo 4

Constance was gelukkig. Constance|was|happy Constance|estava|feliz Constance was happy. Constance estava feliz. Meer en meer begon zij te beseffen, dat zij bezat wat zij jaren gemist had, hare familie; meer en meer waardeerde zij, dat zij was terug in haar land, Holland. More|and|more|began|she|to|realize|that|she|possessed|what|she|years|missed|had|her|family|more|and|more|appreciated|she|that|she|was|back|in|her|country|Holland Mais|e|mais|começou|ela|a|perceber|que|ela|possuía|o que|ela|anos|perdido|tinha|sua|família|mais|e|mais|valorizou|ela|que|ela|estava|de volta|em|seu|país|Holanda More and more she began to realize that she possessed what she had missed for years, her family; more and more she appreciated that she was back in her country, Holland. Cada vez mais, ela começou a perceber que possuía o que havia faltado por anos, sua família; cada vez mais, ela valorizava o fato de estar de volta em seu país, a Holanda. Het was of het dieper in haar tot bewustzijn kwam, dat zij alle de haren terug had gevonden, dat zij allen haar hadden het verleden vergeven, en soms was het haar een illuzie, dat het geen twintig jaren waren, die zij afwezig was geweest: die afwezigheid scheen als in te krimpen; in haar broêrs en zusters herkende zij al meer en meer de eigenaardigheden van vroeger - alsof zij niet ouder waren geworden - en mama was geheel de zelfde gebleven. It|was|or|it|deeper|in|her|to|consciousness|came|that|she|all|the|hairs|back|had|found|that|they|all|her|had|the|past|forgiven|and|sometimes|was|it|her|an|illusion|that|it|no|twenty|years|were|that|she||was||||||||shrinking||||||||||||the|||||||||||||||same|remained O|era|ou|isso|mais profundamente|em|ela|até|consciência|veio|que|ela|todos|os|cabelos|de volta|tinha|encontrado|que|ela|todos|a|tinham|o|passado|perdoado|e|às vezes|era|isso|a|uma|ilusão|que|isso|não|vinte|anos|eram|que|ela||era||||||||||||||||||||a|||||||||||||||mesma|permanecido It was as if it came deeper into her consciousness that she had found all her loved ones again, that they had all forgiven her for the past, and sometimes it felt like an illusion that it had not been twenty years since she had been away: that absence seemed to shrink; in her brothers and sisters, she recognized more and more the peculiarities of the past - as if they had not aged - and mom had remained completely the same. Era como se isso estivesse se tornando mais consciente dentro dela, que ela havia reencontrado todos os seus entes queridos, que todos haviam perdoado seu passado, e às vezes parecia uma ilusão que não haviam se passado vinte anos desde que ela estava ausente: essa ausência parecia encolher; em seus irmãos e irmãs, ela reconhecia cada vez mais as peculiaridades de antes - como se eles não tivessem envelhecido - e mamãe havia permanecido exatamente a mesma. Ook kon zij niet nalaten te bewonderen in stilte den bijna kinderlijken eenvoud van Van der Welcke, die zich rustig-weg in haar toch hem geheel vreemde familie bewoog, ofschoon hij natuurlijk voor niemand van hen een familie-gevoel kon koesteren. Also|could|she|not|help but|to|admire|in|silence|the|almost|childlike|simplicity|of|of|||||||||||||||||||||them|a|||could|cherish Também|pôde|ela|não|evitar|a|admirar|em|silêncio|o|quase|infantil|simplicidade|de|de|||||||||||||||||||||eles|um|||podia|nutrir She could not help but silently admire the almost childlike simplicity of Van der Welcke, who moved about in her completely foreign family with ease, although of course he could not nurture any family feelings for any of them. Ela também não pôde deixar de admirar em silêncio a quase infantil simplicidade de Van der Welcke, que se movia tranquilamente em sua família, que era completamente estranha para ele, embora, é claro, ele não pudesse nutrir um sentimento de família por nenhum deles. Met Paul was hij het intiemst en het meest te samen. With|Paul|was|he|the|most intimate|and|the|most|together|together Com|Paul|era|ele|isso|mais íntimo|e|isso|mais|juntos|juntos He was closest and spent the most time with Paul. Com Paul, ele era o mais íntimo e o que mais passava tempo junto. Wel had Constance Bertha gaarne meer gezien, maar, het was waar, zij woonden ver van elkaâr en toch hadden zij elkaâr teruggevonden als zusters na dat gesprek, kort na Emilie's huwelijk. Well|had|Constance|Bertha|gladly|more|seen|but|it|was|true|they|lived|far|from|each other|and|yet|had|they|each other|found each other again|as|sisters|after|that|conversation|shortly|after|Emilie's|marriage Bem|tinha|Constance|Bertha|de bom grado|mais|visto|mas|isso|era|verdade|elas|moravam|longe|de|um ao outro|e|ainda assim|tinham|elas|um ao outro|reencontrado|como|irmãs|após|aquela|conversa|pouco|após|Emilie|casamento Constance would have liked to see more of Bertha, but, it was true, they lived far from each other and yet they had found each other again as sisters after that conversation, shortly after Emilie's wedding. Constance gostaria de ter visto mais Bertha, mas, era verdade, elas moravam longe uma da outra e, ainda assim, se reencontraram como irmãs após aquela conversa, pouco depois do casamento de Emilie. Wel verwonderde Constance zich, dat een dergelijk intiem gesprek zich niet meer tusschen Bertha en haar herhaalde, maar, hoe dan ook, zij voelden zich toch zusters nu. well|wondered|Constance|herself|that|such|intimate||conversation|itself|not|more|between|Bertha|and|her|repeated|but|how|then|also|they|felt|themselves|still|sisters|now Bem|surpreendeu|Constance|a si mesma|que|uma|tal|íntimo|conversa|a si mesma|não|mais|entre|Bertha|e|ela|repetiu|mas|como|então|também|elas|se sentiram|a si mesmas|ainda assim|irmãs|agora Constance was indeed surprised that such an intimate conversation did not happen again between Bertha and her, but, in any case, they felt like sisters now. Constance realmente se surpreendeu que uma conversa tão íntima não se repetisse mais entre Bertha e ela, mas, de qualquer forma, agora elas se sentiam irmãs. Met Karel en Cateau, neen, dat bleef ver en vreemd, nauwlijks als met verre kennissen, maar Gerrit had een soort passie voor Constance opgevat, en doordat zij zooveel verdraagzaamheid tegenover Adolfine had geoefend, scheen er in deze iets zachters gestemd te zijn voor haar, want Adolfine, bedenkende, dat Constance zeer Floortjes uitzet had bewonderd en geprezen, kon wel eens zeggen: With|Karel|and|Cateau|no|that|remained|far|and|strange|hardly|as|with|distant|acquaintances|but|Gerrit|had|a|kind|passion|for|Constance|developed|and|because|she||tolerance|towards|Adolfine|had|exercised|seemed|there|in|this|something|softer|inclined|to|be|towards|her|for|Adolfine|considering|that|Constance|very|Floortje's|dowry|had|admired|and|praised|could|well|once|say Com|Karel|e|Cateau|não|isso|permaneceu|longe|e|estranho|mal|como|com|distantes|conhecidos|mas|Gerrit|tinha|uma|tipo|paixão|por|Constance|desenvolvido|e|porque|ela||tolerância|em relação a|Adolfine|tinha|exercido|parecia|haver|em|esta|algo|mais suave|inclinado|a|ser|em favor de|ela|pois|Adolfine|considerando|que|Constance|muito|Floortje|dote|tinha|admirado|e|elogiado|podia|bem|uma vez|dizer With Karel and Cateau, no, that remained far and strange, hardly like with distant acquaintances, but Gerrit had developed a kind of passion for Constance, and because she had shown so much tolerance towards Adolfine, there seemed to be something softer in her for her, for Adolfine, considering that Constance had greatly admired and praised Floortjes' outfit, could well say: Com Karel e Cateau, não, isso permanecia longe e estranho, mal como com conhecidos distantes, mas Gerrit havia desenvolvido uma espécie de paixão por Constance, e como ela havia exercido tanta tolerância em relação a Adolfine, parecia haver algo mais suave nela, pois Adolfine, considerando que Constance havia admirado e elogiado muito as Floortjes, poderia muito bem dizer:

- Ze is toch niet kwaad, Constance... Ze is toch wel lief: Constance... She|is|surely|not|angry|Constance|She|is|surely|indeed|sweet| Ela|é|afinal|não|má|Constance|Ela|é|afinal|realmente|doce| - She's not bad, Constance... She's really sweet: Constance... - Ela não é má, Constance... Ela é realmente doce: Constance...

Het was nu zomer geworden en Constance voelde zich gelukkig. It|was|now|summer|become|and|Constance|felt|herself|happy O|era|agora|verão|se tornado|e|Constance|sentia|se|feliz It had now become summer and Constance felt happy. Agora era verão e Constance se sentia feliz. Bertha ging met de haren naar Zwitserland, waar Van Naghel hen in Augustus zoû volgen, en Adolfine ging een maand aan den Rijn, maar mama bleef in Den Haag en Constance was verrukt haar moeder iederen dag te zien. Bertha|went|with|the|hair|to|Switzerland|where|Van|Naghel|them|in|August|would|follow|and|Adolfine|went|a|month|on|the|Rhine|but|mom|stayed|in|The|Hague|and|Constance|was|delighted|her|mother||day|to|see Bertha|foi|com|os|filhos|para|Suíça|onde|Van|Naghel|eles|em|agosto|deveria|seguir|e|Adolfine|foi|um|mês|à|o|Reno|mas|mamãe|ficou|em|Den|Haia|e|Constance|estava|encantada|sua|mãe||dia|a|ver Bertha went with the hair to Switzerland, where Van Naghel would follow them in August, and Adolfine went for a month to the Rhine, but mama stayed in The Hague and Constance was delighted to see her mother every day. Bertha foi para a Suíça, onde Van Naghel a seguiria em agosto, e Adolfine foi passar um mês no Reno, mas mamãe ficou em Haia e Constance estava encantada por ver sua mãe todos os dias. Zij toerde veel met de oude vrouw en dan stegen zij uit in de Boschjes of in het Bosch en wandelden er langs de paden. She|drove|a lot|with|the|old|woman|and|then|got|they|out|in|the|little woods|or|in|the|forest|and|walked|there|along|the|paths Ela|viajou|muito|com|a|velha|mulher|e|então|saíram|eles|de|em|os|Bosques|ou|em|o|Bosque|e|caminharam|lá|ao longo de|os|caminhos She often toured with the old woman and then they would get out in the little woods or in the forest and walk along the paths. Ela viajou muito com a velha senhora e então desciam nos Bosquezinhos ou no Bosque e caminhavam pelos caminhos. En de oude vrouw sprak altijd over de kinderen, of over de kleinkinderen, of over de twee achterkleinkinderen: de kinderen van Otto en Francis, die meê naar Zwitserland waren... Nu Bertha er dien zomer niet was, had de oude vrouw haar voorkeur verplaatst op de kinderen van Gerrit, ze aardig vindende, omdat ze zoo jong waren. And|the|old|woman|spoke|always|about|the|children|or|about|the|grandchildren|or|about|the|two|great-grandchildren|the|children|of|Otto|and|Francis|who|also|to|Switzerland|were|Now|Bertha|there|that|summer|not|was|had|the|old|woman|her|preference|shifted|to|the|children|of|Gerrit|they|nice|finding|because|they|so|young|were E|a|velha|mulher|falava|sempre|sobre|as|crianças|ou|sobre|os|netos|ou|sobre|os|dois|bisnetos|os|filhos|de|Otto|e|Francis|que|também|para|Suíça|estavam|Agora|Bertha|lá|aquele|verão|não|estava|tinha|a|velha|mulher|sua|preferência|deslocado|para|as|crianças|de|Gerrit|elas|simpáticas|achando|porque|elas|tão|jovens|eram And the old woman always talked about the children, or about the grandchildren, or about the two great-grandchildren: the children of Otto and Francis, who also went to Switzerland... Now that Bertha was not there that summer, the old woman had shifted her preference to the children of Gerrit, finding them nice because they were so young. E a velha senhora sempre falava sobre as crianças, ou sobre os netos, ou sobre os dois bisnetos: os filhos de Otto e Francis, que também foram para a Suíça... Agora que Bertha não estava lá naquele verão, a velha senhora havia mudado sua preferência para as crianças de Gerrit, achando-as adoráveis, porque eram tão jovens. Zij gingen dus dikwijls bij Gerrit aan, en vonden hem, in de kleine huiskamer op het punt uit te gaan, in uniform, rinkelend de sabel, de sporen; zwaar blond, forsch in zijn spannende uniform en verlakte rijlaarzen, terwijl twee kleine meisjes en twee kleine jongens - allen blond, vlasblond, met zachte roze kleurtjes, op hem klommen, waar hij achterover lag in den grooten fauteuil -: Gerdy en Adèletje en Alex en kleinen Guy, terwijl de oudste, Marietje, zeven jaar, in haar armpjes moeilijk tilde de kleine baby en nog een groote baby kroop tusschen de pooten van tafel en stoelen, op den zoek van een kapotte pop. They|went|so|often|at|Gerrit|in|and||him|in|the|little||on||||||||ringing||saber||spurs|||sturdy||||||verlake|riding boots|||||||||||blond||||colors||||||back|||the||armchair|Gerrit||Adèletje|||||Guy|while||||||||arms||saber||||||a|||knew|||spurs||||||||||broken|doll Eles|foram|então|frequentemente|na|Gerrit|em|e||ele|em|a|pequeno||em||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||o|||||||||||||||||||||||||||uma||||||||||||||||quebrada|boneca So they often went to see Gerrit, and found him, in the small living room about to leave, in uniform, the saber clinking, the spurs; heavy blond, sturdy in his tight uniform and polished riding boots, while two little girls and two little boys - all blond, flaxen blond, with soft pink hues, climbed on him as he lay back in the big armchair -: Gerdy and Adèletje and Alex and little Guy, while the oldest, Marietje, seven years old, struggled to lift the little baby in her arms and another big baby crawled between the legs of the table and chairs, searching for a broken doll. Assim, eles costumavam visitar Gerrit com frequência, e o encontraram, na pequena sala de estar prestes a sair, em uniforme, com a espada tilintando, os esporas; louríssimo, robusto em seu uniforme justo e botas de montar envernizadas, enquanto duas meninas pequenas e dois meninos pequenos - todos loiros, loiros de linho, com suaves tons rosados - subiam nele, enquanto ele estava reclinado na grande poltrona -: Gerdy e Adèletje e Alex e o pequeno Guy, enquanto a mais velha, Marietje, de sete anos, com dificuldade levantava o pequeno bebê em seus braços e ainda um grande bebê rastejava entre as pernas da mesa e das cadeiras, à procura de uma boneca quebrada. Te midden van dat blonde gedwarrel - alle de kinderen met die vlasblonde krulletjes en die zacht-roze blosjes - fijn gebouwd als poppetjes - was Gerrit als een reus, was hij nog grooter en forscher, vulde zijn uniformfiguur, wanneer hij zich bewoog, de kamer, scheen hij, ravottende met zijne kinderen, met éene beweging - ze allen, - Guy en Alex, en Adèletje en Gerdy, die hingen aan zijn beenen en handen, te kunnen doen tuimelen over den grond, tot angst van grootmama, die hem zoo wild vond, maar Adeline was altijd heel kalm, ook blond, zacht glimlachend met haar fijn blonde gezichtje ook, haar figuur al moederlijkjes vervormd als van een vrouwtje, dat veel kinderen krijgt en, ofschoon jong, geen coquetterie meer heeft voor slankheid. In|the midst|of|that|blonde|whirlwind|all|the|children|with|those|flaxen blonde|curls|and|those|soft||blushes|fine||like|||||a|giant|||||and|sturdier|||uniform figure|||||||||rampaging||||||||||||||||||||||||||tumbling||||||||||||||||||||||||||||||||motherly|distorted||||||||||although|young|no|coquetry|more|has|for|slenderness No|meio|de|aquele|loiro|confusão|todas|os|crianças|com|aqueles|loiro claro|cachos|e|aqueles|suavemente|||delicado||como|||||||||||e||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||embora|jovem|nenhuma|vaidade|mais|tem|para|magreza Amidst that blonde commotion - all the children with their flaxen curls and soft pink cheeks - finely built like little dolls - Gerrit was like a giant, he was even taller and sturdier, filling his uniform figure, when he moved, the room, it seemed he could tumble them all, - Guy and Alex, and Adèletje and Gerdy, who hung on his legs and hands, to the ground, to the fright of grandma, who found him so wild, but Adeline was always very calm, also blond, softly smiling with her fine blonde little face, her figure already maternally shaped like that of a woman who has many children and, although young, has no more coquetry for slenderness. No meio daquela confusão loira - todas as crianças com aqueles cachos loiros de linho e aquelas suaves bochechas rosadas - Gerrit era como um gigante, ele era ainda maior e mais robusto, preenchia sua figura de uniforme, quando se movia, a sala, parecia que, brincando com suas crianças, com um movimento - todos eles, - Guy e Alex, e Adèletje e Gerdy, que penduravam em suas pernas e mãos, ele poderia derrubá-los no chão, para o medo da vovó, que o achava tão selvagem, mas Adeline estava sempre muito calma, também loira, sorrindo suavemente com seu delicado rostinho loiro, sua figura já deformada maternalmente como a de uma mulher que tem muitos filhos e, embora jovem, não tem mais vaidade pela magreza. Zij was eenvoudig en zacht, zoo een klein, blond, haar grooten, zwaren man altijd kinderen barend vrouwtje: als een plicht, waarover zij niet veel dacht, omdat Gerrit het zoo gaarne wilde - een natuur van glimlachende onderworpenheid, altijd liefjes en rustig, nooit driftig of zenuwachtig om haar woelige troepje, en rustigjes afdoende hare plichtjes van moeder. She|was|simple|and|gentle|such|a|small|blonde|her|large|heavy|man|always|children|bearing|little woman|like|a|duty|about which|she|not|much|thought|because|Gerrit|it|so|gladly|wanted|a|nature|of|smiling|submissiveness|always|sweetly|and|calm|never|angry|or|nervous|about|her|restless|little group|and||fulfilling|her|duties|of|mother Ela|era|simples|e|suave|tão|uma|pequena|loira|seu|grande|pesado|homem|sempre|crianças|parindo|mulher|como|um|dever|sobre o qual|ela|não|muito|pensava|porque|Gerrit|isso|tão|de bom grado|queria|uma|natureza|de|sorridente|submissão|sempre|amorosa|e|tranquila|nunca|irritada|ou|nervosa|por causa de|seu|agitado|grupo|e||cumprindo|seus|deveres|de|mãe She was simple and gentle, like a small, blonde woman always giving birth to big, heavy men: as a duty, which she didn't think much about, because Gerrit wanted it so much - a nature of smiling submission, always sweet and calm, never angry or nervous about her restless little group, and quietly fulfilling her duties as a mother. Ela era simples e suave, como uma pequena mulher loira, sempre dando à luz crianças para um grande e pesado homem: como um dever, sobre o qual ela não pensava muito, porque Gerrit queria tanto - uma natureza de submissão sorridente, sempre doce e tranquila, nunca irritada ou nervosa com seu grupo agitado, e cumprindo tranquilamente seus deveres de mãe. In November wachtte zij haar achtste af en er scheen in het kleine huis altijd nog maar meer plaats te zijn voor woelige, blonde kindertjes. In|November|waited|she|her|eighth|birth|and|there|seemed|in|the|small|house|always|still|only|more|room|to|be|for|restless|blonde|little children Em|novembro|esperou|ela|seu|oitavo|de toets|e|lá|parecia|na|a|pequena|casa|sempre|ainda|mais|mais|espaço|para|haver|para|agitados|loiros|crianças In November, she awaited her eighth, and there always seemed to be more room in the small house for restless, blonde little children. Em novembro, ela esperava seu oitavo e parecia que na pequena casa sempre havia mais espaço para crianças loiras e agitadas. Mama Van Lowe, die dan met Constance na het lunch was gekomen, met een landauer, zeide dan: Mom|of|Lowe|who|then|with|Constance|after|the|lunch|had|arrived|with|a|landau|said|then Mamãe|de|Lowe|que|então|com|Constance|na|o|almoço|havia|chegado|com|uma|landauer|disse|então Mama Van Lowe, who then came with Constance after lunch, in a landau, would say: Mamãe Van Lowe, que então havia chegado com Constance após o almoço, em uma landau, disse então:

- Nu, wie gaat er met oma meê...? Now|who|goes|there|with|grandma|along Agora|quem|vai|lá|com|avó|comigo - Now, who is going with grandma...? - Então, quem vai com a vovó...? En meestal werd het dan zoo geschikt, dat, behalve Adeline zelve er wel een viertal blondjes meê in den landauer werden genomen: drie kindertjes nog binnen, en Alex op den bok, aan de zorg van den koetsier speciaal toevertrouwd. And|usually|was|it|then|so|arranged|that|except|Adeline|herself|there|well|a|group of four|blond children|also|in|the|landau|were|taken|three|little children|still|inside|and|Alex|on|the|box seat|to|the|care|of|the|coachman|specially|entrusted E|geralmente|foi|isso|então|tão|conveniente|que|além de||ela mesma|lá|bem|um|quarteto|loirinhas|também|dentro|o|landau|foram|levados|três|crianças|ainda|dentro|e|Alex|no|o|banco do motorista|à|a|responsabilidade|do|o|cocheiro|especialmente|confiado And usually it was arranged in such a way that, besides Adeline herself, about four blond children were taken along in the landau: three little ones still inside, and Alex on the box, specially entrusted to the care of the coachman. E geralmente era tão conveniente que, além da própria Adeline, mais quatro loirinhas eram levadas na landauer: três crianças ainda dentro, e Alex na caixa, especialmente confiado aos cuidados do cocheiro. Dan straalde mama Van Lowe's gezicht, terwijl een groote toer werd gemaakt, langs Voorburg, Wassenaar of Voorschoten en de kinderen, als de gelegenheid zich aanbood, werden onthaald op melk. Then|beamed|mom|from|Lowe|face|while|a|large|tour|was|made|along|Voorburg|Wassenaar|or|Voorschoten|and|the|children|if|the|opportunity|themselves|presented|were|welcomed|with|milk Então|iluminou|mamãe|de|Lowe|rosto|enquanto|uma|grande|passeio|foi|feito|ao longo de|Voorburg|Wassenaar|ou|Voorschoten|e|as|crianças|quando|a|oportunidade|se|apresentava|eram|recebidos|com|leite Then mama Van Lowe's face would shine, while a great tour was made, through Voorburg, Wassenaar or Voorschoten, and the children, when the opportunity arose, were treated to milk. Então o rosto da mamãe Van Lowe brilhava, enquanto um grande passeio era feito, passando por Voorburg, Wassenaar ou Voorschoten, e as crianças, quando a oportunidade surgia, eram agraciadas com leite. Of de tocht ging alleen naar Scheveningen, en bij Berenbak maakte mevrouw Van Lowe opschudding, terwijl iedereen uitzag naar het rijtuig, waaruit behalve de drie dames nog kwamen de drie kindertjes, terwijl Alex klom van den bok... Twee tafeltjes voegde de knecht aan elkaâr, en taartjes en ijs werden besteld... En genoot de oude vrouw in het huis van Bertha vooral van de voornaamheid, die lag over het leven daar - leven, dat haar herinnerde haar eigen leven van grootheid - tusschen het troepje van Adeline genoot zij weêr anders, genoot zij van al dat jonge, dat blonde, dat vroolijke, dat natuurlijke - waar aan de voornaamheid heelemaal geene eischen werden gesteld - was zij niet de wereldsche grootmama meer, die belang stelde in de officieele diners, en de recepties, en den Russischen gezant - maar was zij de stralende grootmama, die verheerlijkte, omdat zij had zooveeljonge, lieve, mooie kleinkindertjes... Zoo aardig, zeide zij dan tegen Constance, dat Gerrit wat laat was getrouwd - hij was vijf-en-dertig, toen hij trouwde -: daardoor, zeide zij, had zij zooveel jònge kleinkinderen nog... En aardig, zeide zij, dat het de Van Lowe's waren, de eenige kleine Van Lowe's, toch drie kleine stamhoudertjes nog, want Karel had geen kinderen - en Ernst en Paul, die zouden wel nooit trouwen, dacht zij... En hoewel zij niet om den naam gaf, en àlle kleinkinderen als winst naar zich toe rekende, voelde zij toch het meest voor de kleine Van Lowe's, voor de kleine drie jongens vooral, voor de stamhouders van den naam, dien zij getrouwd had. whether|the|trip|went|only|to|Scheveningen|and|at|Berenbak|made|Mrs|Van|Lowe|commotion|while|everyone|looked forward|to|the|carriage|from which|besides|the|three|ladies|also|came|the|three|little children|while|Alex|climbed|from|the|box|Two|small tables|joined|the|servant|to|each other|and|pastries|and|ice cream|were|ordered|And|enjoyed|the|old|woman|in|the|house|of|Bertha|especially|of|the|nobility|that|lay|over|the|life|there|life|that|her|reminded|her|own|life|of|grandeur|among|the|group|of|Adeline|enjoyed|she|again|differently|enjoyed|she|of|all|that|young|that|blonde|that|cheerful|that|natural|where|to|the|nobility|completely|no|demands|were|made|was|she|not|the|worldly|grandmother|anymore|who|interest|placed|in|the|official|dinners|and|the|receptions|and|the|Russian|envoy|but|was|she|the|radiant|grandmother|who|glorified|because|she|had|so many young|dear|beautiful|little grandchildren|So|nice|said|she|then|to|Constance|that|Gerrit|somewhat|late|was|married|he|was||And||||||said|she|had|||young|||and||||||||||||||||||stamholders|||||||and|||Paul|they|would|well|never|||||||||||||all|||profit|||||||||||||||||||||||||||||| Ou|a|viagem|foi|apenas|para|Scheveningen|e|na|Berenbak|fez|senhora|Van|Lowe|alvoroço|enquanto|todos|esperava|para|a|carruagem|de qual|além de|as|três|damas|ainda|vieram|as|três|crianças|enquanto|Alex|subia|do|o|banco|Dois|mesinhas|juntou|o|criado|a|um ao outro|e|tortinhas|e|sorvete|foram|pedidos|E|desfrutou|a|velha|mulher|na|a|casa|de|Bertha|especialmente|de|a|nobreza|que|||os||||||||||Van|||||Van||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||tinha||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||nenhum|filhos|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| Or the trip would go only to Scheveningen, and at Berenbak, Mrs. Van Lowe would create a stir, while everyone looked out for the carriage, from which, besides the three ladies, the three little ones also came, while Alex climbed down from the box... The servant joined two tables together, and pastries and ice cream were ordered... And the old woman especially enjoyed the nobility that lay over life there in Bertha's house - a life that reminded her of her own life of grandeur - among Adeline's little group she enjoyed differently, she enjoyed all that young, that blonde, that cheerful, that natural - where no demands were made on nobility at all - she was no longer the worldly grandmother who took an interest in official dinners, and receptions, and the Russian envoy - but she was the radiant grandmother, who was glorified because she had so many young, dear, beautiful grandchildren... How nice, she said then to Constance, that Gerrit married a bit late - he was thirty-five when he married -: because of that, she said, she had so many young grandchildren still... And how nice, she said, that they were the Van Lowes, the only little Van Lowes, still three little heirs, because Karel had no children - and Ernst and Paul, she thought, would probably never marry... And although she did not care about the name, and counted all grandchildren as a gain for herself, she still felt the most for the little Van Lowes, especially for the three little boys, for the heirs of the name she had married into. Ou a viagem ia apenas para Scheveningen, e na Berenbak a senhora Van Lowe causava alvoroço, enquanto todos aguardavam a carruagem, da qual, além das três damas, saíam as três crianças, enquanto Alex descia da caixa... O criado juntou duas mesinhas, e tortinhas e sorvete foram pedidos... E a velha senhora desfrutava na casa de Bertha especialmente da nobreza que pairava sobre a vida ali - uma vida que a lembrava de sua própria vida de grandeza - entre o grupinho de Adeline, ela desfrutava de outra forma, desfrutava de toda aquela juventude, daquela loirice, daquela alegria, daquela naturalidade - onde a nobreza não exigia nada - ela não era mais a avó mundana, que se importava com os jantares oficiais, as recepções e o embaixador russo - mas era a avó radiante, que se glorificava, porque tinha tantos netinhos jovens, queridos e bonitos... "Que adorável", dizia ela então a Constance, "que Gerrit se casou um pouco tarde - ele tinha trinta e cinco anos quando se casou -: por isso", dizia ela, "eu tenho tantos netinhos jovens ainda..." E adorável, dizia ela, que eram os Van Lowe, os únicos pequenos Van Lowe, ainda três pequenos portadores do nome, pois Karel não tinha filhos - e Ernst e Paul, que nunca se casariam, pensava ela... E embora não se importasse com o nome, e contasse todos os netos como lucro para si, ela sentia, no entanto, mais carinho pelos pequenos Van Lowe, especialmente pelos três meninos pequenos, pelos portadores do nome que ela havia casado. Was de winter alzoo de tijd, dat zij genoot bij de Van Naghels, den zomer in Den Haag wijdde zij aan Gerrit en Adeline. Was|the|winter|also|the|time|that|she|enjoyed|at|the|Van|Naghels|the|summer|in|Den|Haag|devoted|she|to|Gerrit|and|Adeline Era|o|inverno|assim|o|tempo|que|ela|desfrutou|com|os|Van|Naghels|o|verão|em|Den||dedicou|ela|a|Gerrit|e|Adeline Thus, winter was the time she enjoyed with the Van Naghels, while she dedicated summer in The Hague to Gerrit and Adeline. Era o inverno, portanto, o tempo em que ela desfrutava na casa dos Van Naghel, e o verão em Haia era dedicado a Gerrit e Adeline. Zij hielp Adeline, die goed moest rekenen met niet veel geld en zoo een groot troepje, en geregeld, 's zomers, kleedde de oude mevrouw de blonde kindertjes aan, kregen zij ieder wat, werden zij in de mooie kleêrtjes gezet. She|helped|Adeline|who|well|had to|count|with|not|much|money|and|such|a|large|group|and|regularly|in the|summers|dressed|the|old|lady|the|blonde|children|up|received|they|each|something|were|they|in|the|beautiful|clothes|put Ela|ajudou|Adeline|que|bem|tinha que|contar|com|não|muito|dinheiro|e|assim|um|grande|grupo|e|regularmente|de|verões|vestia|a|velha|senhora|os|loiros|crianças|com|recebiam|elas|cada um|um pouco|eram|elas|em|as|bonitas|roupinhas|colocadas She helped Adeline, who had to manage with not much money and such a large group, and regularly, in the summer, the old lady dressed the blonde children, each received something, and they were put in beautiful clothes. Ela ajudou Adeline, que precisava fazer contas com pouco dinheiro e uma grande quantidade de crianças, e regularmente, no verão, a velha senhora vestia as crianças loiras, cada uma recebia algo, eram colocadas em lindas roupinhas.

En ook Constance genoot van dat eenvoudige huishouden, vooral sedert Gerrit als het ware een passie voor haar had opgevat. And|also|Constance|enjoyed|from|that|simple|household|especially|since|Gerrit|as|it|were|a|passion|for|her|had|conceived E|também|Constance|desfrutou|de|aquele|simples|lar|especialmente|desde|Gerrit|como|isso|de|uma|paixão|por|ela|tinha|desenvolvido And Constance also enjoyed that simple household, especially since Gerrit had developed a sort of passion for her. E Constance também desfrutava daquela vida simples, especialmente desde que Gerrit, por assim dizer, havia desenvolvido uma paixão por ela. Gerrit en Paul, dat waren haar broêrs nu, en Dorine mopperde een beetje. Gerrit|and|Paul|that|were|her|brothers|now|and|Dorine|grumbled|a|little Gerrit|e|Paul|isso|eram|dela|irmãos|agora|e|Dorine|resmungou|um|pouco Gerrit and Paul, they were her brothers now, and Dorine complained a little. Gerrit e Paul, esses eram seus irmãos agora, e Dorine reclamava um pouco. Zij schoot niet op met Constance, waarom, zij had het niet kunnen zeggen. She|shot|not|along|with|Constance|why|she|had|it|not|could|say Ela|disparou|não|com|com|Constance|por que|ela|tinha|isso|não|poder|dizer She was not getting along with Constance, why, she could not say. Ela não conseguia se entender com Constance, por que, não conseguia dizer. Constance had toch dien eersten avond zoo lief met haar gesproken en zij, uit geheel haar hart, had mama geholpen Constance toch een hartelijke ontvangst bij de broêrs en zusters voor te bereiden. Constance|had|after all|that|first|evening|so|sweetly|with|her|spoken|and|she|from|whole|her|heart|had|mom|helped|Constance|after all|a|warm|reception|among|the|brothers|and|sisters|to|to|prepare Constance|tinha|afinal|aquele|primeiro|noite|tão|gentil|com|ela|falado|e|ela|de|geheel|seu|coração|tinha|mamãe|ajudado|Constance|afinal|uma|calorosa|recepção|entre|os|irmãos|e|irmãs|para|te|preparar Constance had spoken so sweetly with her that first evening, and she, with all her heart, had helped mama prepare a warm welcome for Constance among the brothers and sisters. Constance tinha falado tão carinhosamente com ela naquela primeira noite e ela, de todo o coração, ajudou a mamãe a preparar uma recepção calorosa para Constance entre os irmãos e irmãs. Maar zij waren geen naturen, die met elkaâr harmonieerden en Dorine nu mopperde, dat die Constance toch altijd mannen om zich heen moest hebben, het best opschoot met Gerrit en Paul, die haar beiden zoo een beetje het hof maakten... Haàr, Dorine, hare broêrs hadden haar nooit een beetje het hof gemaakt! But|they|were|no|natures|who|with|each other|harmonized|and|Dorine|now|grumbled|that|that|Constance|anyway|always|men|around|herself|around|had to|have|it|best|got along|with|Gerrit|and|Paul|who|her|both|so|a|little|the|courtship|made|Her|Dorine|her|brothers|had|her|never|a|little|the|courtship|made Mas|elas|eram|não|naturezas|que|com|um ao outro|harmonizavam|e|Dorine|agora|resmungava|que|aquela|Constance|afinal|sempre|homens|ao redor|si|em volta|precisava|ter|isso|melhor|progredia|com|Gerrit|e|Paul|que|a|ambos|tão|um|pouco|o|cortejo|faziam|A ela|Dorine|seus|irmãos|tinham|a|nunca|um|pouco|o|cortejo|feito But they were not the kind of people who harmonized with each other, and Dorine now complained that Constance always had to have men around her, getting along best with Gerrit and Paul, who both were somewhat courting her... As for her, Dorine, her brothers had never courted her even a little! Mas eles não eram pessoas que harmonizavam entre si e Dorine agora resmungava que Constance sempre precisava ter homens ao seu redor, que se dava melhor com Gerrit e Paul, que ambos a cortejavam um pouco... Ela, Dorine, seus irmãos nunca a cortejaram um pouco! Ja, mooie vrouwen hadden toch altijd maar wat voor, al was het bij hun eigen broêrs. Yes|beautiful|women|had|after all|always|just|something|in mind|even|was|it|with|their|own|brothers Sim|bonitas|mulheres|tinham|afinal|sempre|apenas|algo|interesse|embora|fosse|isso|com|seus|próprios|irmãos Yes, beautiful women always had something going for them, even with their own brothers. Sim, mulheres bonitas sempre tinham algo a mais, mesmo que fosse com seus próprios irmãos. Zij, Dorine, was alleen goed, om voor de broêrs en zusters te draven en boodschappen te doen... Nu was het heel vreemd, maar sedert Bertha en Adolfine uit de stad waren en Dorine ook veel bij Adeline aankwam, vroeg zij uit zichzelve: Adelientje, ik ga van middag de stad in, kan ik niets voor je doen en als Adeline antwoordde: het is heel lief van je, Dorine, maar ik heb heusch niets, antwoordde Dorine: nu bedenk nog maar eens: ik ga tòch de stad in, weet je; en als Adeline dan zei: nu Dorine, als je tòch gaat, wil je dan even bij Schröder gaan kijken naar blousetjes voor Adèletje en bij Möller-Thijs, voor schoentjes, die hebben ze allemaal noodig... dan ging Dorine en dravende, rende zij met haar wijdbeenschen schommelgang naar Schröder en Möller-Tijs, mopperende: als het niet is Bertha of Adolfine, dan is het Adeline, die me gebruiken kan... She|Dorine|was|only|good|to|for|the|brothers|and|sisters|to|run errands|and|groceries|to|do|Now|was|it|very|strange|but|since|Bertha|and|Adolfine|out|the|city|were|and|Dorine|also|much|at|Adeline|came|asked|she|from|herself|little Adeline|I|go|in|afternoon|the|city|in|can|I|nothing|for|you|do|and|if|Adeline|answered|it|is|very|kind|of|you|Dorine|but|I|have|really|nothing|answered|Dorine|now|think|again|but|once|I|go|anyway|the|city|in|know|you|and|if|Adeline|then|said|now|Dorine|if|you|anyway|go|want|you|then|just|at|Schröder|go|look|for|blouses|for|little Adèle|and|at|Möller|Thijs|for|shoes|they|have|they|all|needed|then|went|Dorine|and|running errands|ran|she|with|her|wide-legged|gait|to|Schröder|and||Tijs|grumbling|if|it|not|is|Bertha|or|Adolfine|then|is|it|Adeline|who|me|can use|can Ela|Dorine|era|apenas|boa|para|para|os|irmãos|e|irmãs|a|correr|e|compras|a|fazer|Agora|era|isso|muito|estranho|mas|desde|Bertha|e|Adolfine|de|a|cidade|estavam|e|Dorine|também|muito|com|Adeline|chegava|perguntou|ela|de|própria|Adelientje|eu|vou|de|tarde|a|cidade|em|posso|eu|nada|por|você|fazer|e|se|Adeline|respondeu|isso|é|muito|gentil|de|você|Dorine|mas|eu|tenho|de verdade|nada|respondeu|Dorine|agora|pense|mais|mas|uma vez|eu|vou|de qualquer forma|a|cidade|em|sabe|você|e|se|Adeline|então|disse|agora|Dorine|se|você|de qualquer forma|vai|quer|você|então|rapidamente|em|Schröder|ir|olhar|para|blusinhas|para|Adèletje|e|em|||para|sapatos|eles|têm|eles|todos|precisando|então|foi|Dorine|e|correndo|correu|ela|com|suas|pernas largas|andar balançado|para|Schröder|e|||resmungando|se|isso|não|é|Bertha|ou|Adolfine|então|é|isso|Adeline|que|me|usar|pode She, Dorine, was only good for running errands for the brothers and sisters... Now it was very strange, but since Bertha and Adolfine had left the city and Dorine also visited Adeline a lot, she asked herself: Adelientje, I am going to the city this afternoon, can I do anything for you? And when Adeline replied: that’s very kind of you, Dorine, but I really don’t need anything, Dorine answered: well, think again: I am going to the city anyway, you know; and when Adeline then said: well Dorine, if you are going anyway, could you please check at Schröder for blouses for Adèletje and at Möller-Thijs for shoes, they all need them... then Dorine went, and running, she dashed with her wide-legged swinging gait to Schröder and Möller-Thijs, grumbling: if it’s not Bertha or Adolfine, then it’s Adeline who can use me... Ela, Dorine, era boa apenas para correr atrás dos irmãos e irmãs e fazer recados... Agora era muito estranho, mas desde que Bertha e Adolfine saíram da cidade e Dorine também começou a visitar muito Adeline, ela se perguntava: Adelientje, vou à cidade esta tarde, posso fazer algo por você e quando Adeline respondia: é muito gentil da sua parte, Dorine, mas eu realmente não preciso de nada, Dorine respondia: agora pense mais uma vez: eu vou mesmo à cidade, sabe; e quando Adeline então dizia: agora Dorine, se você vai mesmo, você pode dar uma olhadinha na Schröder para blusinhas para Adèletje e na Möller-Thijs, para sapatos, eles precisam de tudo isso... então Dorine ia e correndo, ela corria com seu andar balançado e pernas abertas para Schröder e Möller-Tijs, resmungando: se não é Bertha ou Adolfine, então é Adeline que pode me usar...

- Ja, een goede kerel, maar vreemd... Yes|a|good|guy|but|strange Sim|um|bom|cara|mas|estranho - Yes, a good guy, but strange... - Sim, um bom cara, mas estranho...

- Nu, Ernst is ook niet normaal, en ik... maar bijna. Now|Ernst|is|also|not|normal|and|I|but|almost Agora|Ernst|é|também|não|normal|e|eu|mas|quase - Well, Ernst is also not normal, and I... but almost. - Bem, o Ernst também não é normal, e eu... mas quase.

- Gerrit melancholiek! Gerrit|melancholic Gerrit|melancólico - Gerrit melancholic! - Gerrit melancólico!

Constance lachte hartelijk. Constance|laughed|heartily Constance|riu|sinceramente Constance laughed heartily. Constance riu alegremente.

- Beste Paul, je menschenkennis laat je in den steek! Dear|Paul|your|knowledge of people|lets|you|in|the|lurch Caro|Paul|sua|conhecimento humano|deixa|você|em|o|erro - Dear Paul, your knowledge of people is failing you! - Querido Paul, seu conhecimento sobre as pessoas está te decepcionando! Gerrit, een gezonde kerel, als een boom, een flink officier, een jolige broêr, een leuke vader met al zijn blonde kindertjes, Gerrit melancho-liek! Gerrit|a|healthy|guy|like|a|tree|a|strong|officer|a|cheerful|brother|a|nice|father|with|all|his|blonde|little children|Gerrit|| Gerrit|um|saudável|cara|como|um||um|||um||||legal|pai|com|todos|seus|loiros|filhos|Gerrit|| Gerrit, a healthy guy, like a tree, a fine officer, a cheerful brother, a nice father with all his blonde little children, Gerrit melancholic! Gerrit, um cara saudável, como uma árvore, um oficial robusto, um irmão divertido, um pai legal com todas as suas crianças loiras, Gerrit melancólico! Waar haal je het van daan! Where|get|you|it|from|there Onde|pega|você|isso|de|de Where do you get that from! De onde você tirou isso! Ach Paul, van louter subtiliteit... zeg je soms zulke onwaarschijnlijke dingen! Oh|Paul|of|mere|subtlety|you say|you|sometimes|such|unlikely|things Ah|Paul|de|louter|subtiliteit|diz|você|às vezes|tais|improváveis|coisas Oh Paul, just out of sheer subtlety... you sometimes say such unlikely things! Ah Paul, de pura sutileza... você às vezes diz coisas tão improváveis!

- Ik heb hem gekend als jongen van veertien jaar, toen wij samen speelden, in de rivier van Buitenzorg. I|have|him|knew|as|boy|of|fourteen|years|when|we|together|played|in|the|river|of|Buitenzorg Eu|tenho|ele|conhecido|como|menino|de|quatorze|anos|quando|nós|juntos|brincávamos|no|o|rio|de|Buitenzorg - I knew him as a fourteen-year-old boy, when we played together, in the river of Buitenzorg. - Eu o conheci quando ele tinha quatorze anos, quando nós brincávamos juntos, no rio de Buitenzorg. Van die periode dweept Gerrit nog altijd met mijn bloote voetjes... van vroeger! From|that|period|is infatuated|Gerrit|still|always|with|my|bare|little feet|from|childhood De|aquele|período|idolatra|Gerrit|ainda|sempre|com|meus|descalços|pezinhos|de|infância From that time, Gerrit still has a fondness for my bare feet... from back then! Dessa época, o Gerrit ainda é obcecado pelos meus pezinhos descalços... de antes! Ik heb Gerrit gekend als kadet en als jong tweede-luitenant... twintig jaar geleden en toen was hij aardig, vroolijk... I|have|Gerrit|known|as|cadet|and|as|young|||twenty|years|ago|and|then|was|he|nice|cheerful Eu|tenho|Gerrit|conhecido|como|cadete|e|como|jovem|||vinte|anos|atrás|e|então|era|ele|gentil|alegre I knew Gerrit as a cadet and as a young second lieutenant... twenty years ago and he was nice, cheerful... Eu conheci Gerrit como cadete e como jovem segundo-tenente... há vinte anos e ele era gentil, alegre...

- En ik herinner me Gerrit, een tien jaar geleden... melancholiek. And|I|remember|me|Gerrit|one|ten|years|ago|melancholic E|eu|lembro|me|Gerrit|um|dez|anos|atrás|melancólico - And I remember Gerrit, ten years ago... melancholic. - E eu me lembro de Gerrit, há dez anos... melancólico.

- Als ik Gerrit zoo zie, in zijn grooten . When|I|Gerrit|like this|see|in|his|big Quando|eu|Gerrit|assim|vejo|em|seu|grande - When I see Gerrit like that, in his big chair. - Quando vejo Gerrit assim, em sua grande. stoel, en als die kinderen klimmen op zijn borst en zijn beenen... dan schijnt hij mij toe éen geluk... éen geluk! chair|and|if|those|children|climb|on|his|chest|and|his||then|shines|he|me|to|one|happiness|one|happiness cadeira|e|se|aquelas|crianças|sobem|em|seu|peito|e|suas||então|parece|ele|para mim|como|uma|felicidade|uma|felicidade And when those children climb on his chest and his legs... it seems to me like one happiness... one happiness! cadeira, e quando aquelas crianças sobem em seu peito e em suas pernas... então parece-me uma felicidade... uma felicidade! O Paul, en ik ook... ik voel me gelukkig... Ik kan je niet zeggen, Paul, hoe gelukkig ik ben, terug hier in Den Haag... En nu... nu houden jullie toch wel weêr een beetje van mij... zelfs Adolfine was den laatsten tijd, voor zij op reis ging, heel aardig... en ik ben gelukkig, ik ben gelukkig... O|Paul|and|I|also|I|feel|myself|happy|I|can|you|not|tell|Paul|how|happy|I|am|back|here|in|Den|Haag|And|now|now|love|you (plural)|still|well|again|a|little|of|me|even|Adolfine|was|the|last|time|before|she|on|trip|went|very|nice|and|I|am|happy|I|am|happy O|Paul|e|eu|também|eu|sinto|me|feliz|Eu|posso|te|não|dizer|Paul|quão|feliz|eu|sou|de volta|aqui|em|Den|Haia|E|agora|agora|gostam|vocês|de fato|bem|novamente|um|pouco|de|mim|até|Adolfine|era|o|último|tempo|antes de|ela|em|viagem|foi|muito|gentil|e|eu|sou|feliz|eu|sou|feliz Oh Paul, and I too... I feel happy... I can't tell you, Paul, how happy I am to be back here in The Hague... And now... now you do still care a little bit for me... even Adolfine has been very nice lately, before she went on her trip... and I am happy, I am happy... Oh Paul, e eu também... me sinto feliz... Não posso te dizer, Paul, quão feliz estou, de volta aqui em Haia... E agora... agora vocês ainda gostam um pouco de mim... até Adolfine tem sido muito gentil ultimamente, antes de viajar... e eu estou feliz, estou feliz...

SENT_CWT:AFkKFwvL=11.73 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=10.09 SENT_CWT:AFkKFwvL=14.81 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=9.73 en:AFkKFwvL pt:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=79 err=0.00%) translation(all=63 err=0.00%) cwt(all=1855 err=23.83%)