Adjectives
Επίθετα
Στα ολλανδικά, τα επίθετα και τα επιρρήματα χρησιμοποιούνται με παρόμοιο τρόπο. Τα επίθετα σε μια φράση ουσιαστικού έρχονται μετά το άρθρο και στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει να έρχονται πριν από το ουσιαστικό:
De groene vissen (τα πράσινα ψάρια)
Τα κατηγορηματικά επίθετα βρίσκονται μετά τα συνδετικά ρήματα, τα οποία ως επί το πλείστον βρίσκονται μετά το ουσιαστικό:
De vissen zijn groen (τα ψάρια είναι πράσινα)
Προσδιοριστικά επίθετα
Ανάλογα με το είδος της μεταβλητής, τα προσδιοριστικά επίθετα περιλαμβάνουν μια κλίση. Πολλά προσδιοριστικά επίθετα κλίνονται προσθέτοντας την κατάληξη -e ανάλογα με το είδος του άρθρου ή του ουσιαστικού που περιγράφουν. Όλα τα προσδιοριστικά επίθετα που ακολουθούν ένα οριστικό άρθρο, ανεξάρτητα από το αν συνοδεύουν ουσιαστικά αρσενικού, θηλυκού, ουδετέρου ή πληθυντικού αριθμού, κλίνονται προσθέτοντας -e:
De succesvolle slager (αρσενικό)
De moeilijke opleiding (θηλυκό)
Het mooie monument (ουδέτερο)
De hoge sterren (πληθυντικός)
Όλα τα προσδιοριστικά επίθετα που ακολουθούν ένα αόριστο άρθρο έχουν μια κλίση που προσθέτει το -e αν συνοδεύουν ουσιαστικά αρσενικού, θηλυκού ή πληθυντικού αριθμού. Υπάρχει μια εξαίρεση για τα ουδέτερα ουσιαστικά:
Een succesvolle slager (αρσενικό)
Een moeilijke opleiding (θηλυκό)
Hoge sterren (πληθυντικός)
Een mooi monument (ουδέτερο)
Ορισμένα επίθετα που λήγουν σε -e ή -en δεν περιλαμβάνουν πρόσθετες κλίσεις (π.χ. de dronken man- een ijzeren buis).
Κατηγορηματικά επίθετα
Ένα κατηγορηματικό επίθετο βρίσκεται συνήθως στις προτάσεις μετά από ένα συνδετικό ρήμα - είναι τότε το ονοματικό μέρος του κατηγορούμενου:
Het jongetje is blij (το μικρό αγόρι είναι χαρούμενο)
De sporters zijn linkshandig (οι αθλητές είναι αριστερόχειρες)
De huizen waren geverfd (τα σπίτια βάφτηκαν)
Το κατηγορούμενο χρησιμοποιείται επίσης όταν το επίθετο χρησιμοποιείται ως παράθεση:
Dronken was mijn zus thuisgekomen (μεθυσμένη η αδερφή μου γύρισε στο σπίτι)
Ορισμένα κατηγορηματικά επίθετα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στην κατηγορηματική μορφή:
Het licht is uit (αυτό είναι ένα επίθετο που ταιριάζει μόνο στην κατηγορηματική μορφή)
Η διαιρετική μορφή των επιθέτων χρησιμοποιείται σε φράσεις μετά από μια αόριστη αντωνυμία. Τα διαιρετικά επίθετα κλίνονται με το επίθημα -s:
Er is veel leuks te doen
Ik heb niets nieuws gezien
De jongens hebben iets geks gedaan
Το επίθετο χρησιμοποιείται ανεξάρτητα όταν γίνεται αναφορά σε μια οικεία έννοια:
Ik ben meegereden met de roekelozen
Ik heb altijd geluisterd naar de wijzen
Σε πολλές περιπτώσεις, τα κλιτά επίθετα μπορούν να θεωρηθούν ως ουσιαστικά:
Wij keken naar de rode (παρακολουθήσαμε το κόκκινο)
Κατηγορούμενα επίθετα και επιρρήματα
Δεν υπάρχει σημαντική διάκριση μεταξύ επιθέτων και επιρρημάτων στα Ολλανδικά. Τα επίθετα που χρησιμοποιούνται μη-αποδοτικά και χωρίς κλίσεις μπορούν να θεωρηθούν τόσο ως επίθετο όσο και ως επίρρημα:
De auto rijdt snel (το αυτοκίνητο τρέχει γρήγορα)
Het tijdschrift verschijnt wekelijks (το περιοδικό κυκλοφορεί εβδομαδιαία)
Συγκριτικά επίθετα
Τα συγκριτικά επίθετα χρησιμοποιούνται με την προσθήκη μιας κατάληξης, στις περισσότερες περιπτώσεις προστίθεται το -er. Για τα επίθετα με κατάληξη -r προστίθεται -der:
Leuk → Leuker; Deze activiteit is leuker dan de vorige
Slim → Slimmer; De mensen uit die groep zijn slimmer
Raar → Raarder; De nieuwe huizen zijn raarder
Stoer → Stoerder; De jongens waren stoerder dan de meisjes
Τα συγκριτικά επίθετα που βρίσκονται πριν από ένα ουσιαστικό στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν ένα πρόσθετο -e:
Dit zijn leukere activiteiten
De raardere huizen
Υπερθετικά επίθετα
Τα υπερθετικά επίθετα χρησιμοποιούνται με την προσθήκη του -st και ενδεχομένως ενός πρόσθετου -e, αν βρίσκονται πριν από το ουσιαστικό:
Leuk → Leukst; Deze activiteit is het leukst
Raar → Raarste; Het raarste huis