Verbs and Tenses

Verbs and Tenses - Ρήματα και Χρόνοι

Τα βασικά χαρακτηριστικά των ρημάτων ('rimata) είναι: πρόσωπο, αριθμός, φωνή, χρόνος και έγκλιση.

Η χρήση των προσωπικών αντωνυμιών δεν είναι απολύτως απαραίτητη στα Ελληνικά, καθώς η μορφή του ρήματος δείχνει ποιος εκτελεί την ενέργεια και πότε. Η ελληνική γλώσσα χρησιμοποιεί το δεύτερο πρόσωπο του πληθυντικού, αντί του ενικού, για να δηλώσει ευγένεια. Δεν έχουν όλα τα ρήματα μορφές που αντιστοιχούν σε όλα τα χαρακτηριστικά (για παράδειγμα, ορισμένα έχουν μόνο παθητική φωνή). Τα ρήματα μπορεί επίσης να είναι ομαλά (regular, oma'la), που σημαίνει ότι μόνο οι καταλήξεις αλλάζουν για κάθε μορφή, ή ανώμαλα (irregular, a'nomala), όπου ολόκληρη η λέξη μπορεί να αλλάξει σε ορισμένες μορφές.

ΠρόσωποΑριθμός ΚάρταςΦωνήΧρόνοςΈγκλιση
Πρώτο, δεύτερο, τρίτοΕνικός, πληθυντικόςΕνεργητική, παθητικήΕνεστώτας, Αόριστος, Παρατατικός, Στιγμιαίος Μέλλοντας, Εξακολουθητικός Μέλλοντας, Παρακείμενος, Υπερσυντέλικος, Συντελεσμένος ΜέλλονταςΟριστική Προστακτική Υποτακτική

Person and number - Πρόσωπο και αριθμός

Το πρόσωπο (person,'prosopo) και ο αριθμός (number, arith'mos) του ρήματος υποδεικνύουν ποιος εκτελεί την πράξη, επομένως παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το υποκείμενο της φράσης. Η κατάληξη παρέχει αυτές τις πληροφορίες και μερικές φορές χρησιμοποιείται μια προσωπική αντωνυμία πριν από το ρήμα για πρόσθετη έμφαση. Το πρόσωπο δείχνει αν το υποκείμενο είναι ο ομιλητής ή κάποιος άλλος και ο αριθμός δείχνει αν υπάρχουν ένα ή περισσότερα άτομα ή πράγματα που εμπλέκονται στην πρόταση.

Πρόσωπο
Singular (Ενικός)Plural (Πληθυντικός)
First person (Πρώτο πρόσωπο) I (εγώ) First person (Πρώτο πρόσωπο) Us (εμείς)
Second person (Δεύτερο πρόσωπο) You (εσύ) Second person (Δεύτερο πρόσωπο) You (εσείς)
Third person (Τρίτο πρόσωπο) Him/Her/It (αυτός, αυτή, αυτό) Third person (Τρίτο πρόσωπο) Them (αυτοί, αυτές, αυτά)

Voice - Φωνή

Τα ρήματα έχουν συνήθως δύο φωνές, την ενεργητική και την παθητική. Αυτό φαίνεται στην κατάληξη του ρήματος και μερικά ρήματα έχουν μόνο μία φωνή. Στα Ελληνικά, όταν ένα ρήμα τελειώνει σε -ω ή -ώ στο πρώτο πρόσωπο ενικού, βρίσκεται στην ενεργητική φωνή. Όταν το ρήμα τελειώνει σε -αι, βρίσκεται στην παθητική φωνή. Η ενεργητική φωνή (active, energiti'ki) δείχνει ότι το υποκείμενο εκτελεί μια ενέργεια, ενώ η παθητική φωνή (passive, pathiti'ki) δηλώνει ότι το υποκείμενο επηρεάζεται από μια ενέργεια. Η παθητική φωνή χρησιμοποιείται επίσης για να δείξει ότι κάποιος εκτελεί μια ενέργεια στον εαυτό του ή ότι μια ενέργεια εκτελείται αμοιβαία ή συλλογικά μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων.

Example (παράδειγμα)
Ενεργητική φωνή (active voice)Ψήνω μπισκότα (I bake cookies)
Παθητική φωνή (passive voice)Τα μπισκότα ψήνονται (Cookies are baked)

Tense - Χρόνος

Ο χρόνος (tense, hronos) δείχνει πότε εκτελείται η δραστηριότητα που περιγράφεται από το ρήμα. Μπορεί να δηλώνει είτε το παρόν, είτε το παρελθόν, είτε το μέλλον.

Χρόνος
Παρόν (Present, pa’ron)Παρελθόν (past, parel’thon)Μέλλον (future, ‘melon)
Ενεστώτας(present, ene’stotas), Παρακείμενος (present perfect, para’kimenos)Aόριστος (Past, a’oristos), Παρατατικός (Past Continuous, paratati’kos), Υπερσυντέλικος (Past Perfect, ipersin’delikos)Στιγμιαίος Μέλλοντας (Simple Future, stiγmi’eos ‘melondas), Εξακολουθητικός Μέλλοντας (Future Continuous, exakoluthiti’kos ‘melondas), Συντελεσμένος Μέλλοντας (Future Perfect, sindeles’menos ‘melondas)

Παραδείγματα

Το ανώμαλο ρήμα "τρώω" (to eat) στην ενεργητική φωνή 1ο πρόσωπο ενικού 2ο πρόσωπο ενικού 3ο πρόσωπο ενικού 1ο πρόσωπο πληθυντικού 2ο πρόσωπο πληθυντικού 3ο πρόσωπο πληθυντικού
Ενεστώτας Εγώ τρώω Εσύ τρως Αυτός- αυτή- αυτό τρώει Εμείς τρώμε Εσείς τρώτε Αυτοί- αυτές -αυτά τρώνε
Παρακείμενος Εγώ έχω φάει Εσύ έχεις φάει Αυτός- αυτή- αυτό έχει φάει Εμείς έχουμε φάει Εσείς έχετε φάει Αυτοί- αυτές- αυτά έχουν φάει
Αόριστος Εγώ έφαγα Εσύ έφαγες Αυτός- αυτή- αυτό έφαγε Εμείς φάγαμε Εσείς φάγατε Αυτοί- αυτές- αυτά έφαγαν
Αόριστος Διαρκείας Εγώ έτρωγα Εσύ έτρωγες Αυτός- αυτή- αυτό έτρωγε Εμείς τρώγαμε Εσείς τρώγατε Αυτοί- αυτές- αυτά έτρωγαν
Υπερσυντέλικος Εγώ είχα φάει Εσύ είχες φάει Αυτός- αυτή- αυτό είχε φάει Εμείς είχαμε φάει Εσείς είχατε φάει Αυτοί- αυτές- αυτά είχαν φάει
Απλός Μέλλοντας Εγώ θα φάω Εσύ θα φας Αυτός- αυτή- αυτό θα φάει Εμείς θα φάμε Εσείς θα φάτε Αυτοί- αυτές- αυτά θα φάνε
Εξακολουθητικός μέλλοντας Εγώ θα τρώω Εσύ θα τρως Αυτός- αυτή- αυτό θα τρώει Εμείς θα τρώμε Εσείς θα τρώτε Αυτοί- αυτές- αυτά θα τρώνε
Συντελεσμένος μέλλοντας Εγώ θα έχω φάει Εσύ θα έχεις φάει Αυτός- αυτή- αυτό θα έχει φάει Εμείς θα έχουμε φάει Εσείς θα έχετε φάει Αυτοί-αυτές-αυτά θα έχουν φάει
Το ανώμαλο ρήμα "τρώω" (to eat) στην παθητική φωνή 1ο πρόσωπο ενικού 2ο πρόσωπο ενικού 3ο πρόσωπο ενικού 1ο πρόσωπο πληθυντικού 2ο πρόσωπο πληθυντικού 3ο πρόσωπο πληθυντικού
Ενεστώτας Εγώ τρώγομαι Εσύ τρώγεσαι Αυτός- αυτή- αυτό τρώγεται Εμείς τρωγόμαστε Εσείς τρώγεστε Αυτοί- αυτές -αυτά τρώγονται
Παρακείμενος Εγώ έχω φαγωθεί Εσύ έχεις φαγωθεί Αυτός- αυτή- αυτό έχει φαγωθεί Εμείς έχουμε φαγωθεί Εσείς έχετε φαγωθεί Αυτοί- αυτές- αυτά έχουν φαγωθεί
Αόριστος Εγώ φαγώθηκα Εσύ φαγώθηκες Αυτός- αυτή- αυτό φαγώθηκε Εμείς φαγωθήκαμε Εσείς φαγωθήκατε Αυτοί- αυτές- αυτά φαγώθηκαν
Αόριστος Διαρκείας Εγώ τρωγόμουν- φαγωνόμουν Εσύ τρωγόσουν- φαγωνόσουν Αυτός- αυτή- αυτό τρωγόταν- φαγωνόταν Εμείς τρωγόμασταν- φαγωνόμασταν Εσείς τρωγόσασταν- φαγωνόσασταν Αυτοί- αυτές- αυτά τρωγόντουσαν- φαγωνόντουσαν
Υπερσυντέλικος Εγώ είχα φαγωθεί Εσύ είχες φαγωθεί Αυτός- αυτή- αυτό είχε φαγωθεί Εμείς είχαμε φαγωθεί Εσείς είχατε φαγωθεί Αυτοί- αυτές- αυτά είχαν φαγωθεί
Απλός Μέλλοντας Εγώ θα φαγωθώ Εσύ θα φαγωθείς Αυτός- αυτή- αυτό θα φαγωθεί Εμείς θα φαγωθούμε Εσείς θα φαγωθείτε Αυτοί- αυτές- αυτά θα φαγωθούν
Εξακολουθητικός μέλλοντας Εγώ θα τρώγομαι - φαγώνομαι Εσύ θα τρώγεσαι- φαγώνεσαι Αυτός- αυτή- αυτό θα τρώγεται - φαγώνεται Εμείς θα τρωγόμαστε- φαγωνόμαστε Εσείς θα τρώγεστε - φαγώνεστε Αυτοί- αυτές- αυτά θα τρώγονται - φαγώνονται
Συντελεσμένος μέλλοντας Εγώ θα έχω φαγωθεί Εσύ θα έχεις φαγωθεί Αυτός- αυτή- αυτό θα έχει φαγωθεί Εμείς θα έχουμε φαγωθεί Εσείς θα έχετε φαγωθεί Αυτοί- αυτές- αυτά θα έχουν φαγωθεί

Mood - Έγκλιση

Η ελληνική γλώσσα έχει τρεις εγκλίσεις: την Οριστική, την Προστακτική και την Υποτακτική. Η χρήση τους εξαρτάται από το τι θέλει να πει ο ομιλητής. Η οριστική χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε ένα γεγονός, η προστακτική για να δώσουμε εντολές ή να διατυπώσουμε αιτήματα και η υποτακτική για να κάνουμε μια πρόταση ή να εκφράσουμε μια επιθυμία.
Η προστακτική έχει μόνο ενεστώτα και αόριστο. Η υποτακτική έχει μόνο ενεστώτα, παρακείμενο και αόριστο. Ωστόσο, δεν έχει κάθε ρήμα όλες τις μορφές. Οι εγκλίσεις σχηματίζονται με διαφορετικές καταλήξεις ανάλογα με το ρήμα.

Mood (‘Εγκλιση, ‘eglisi)
Indicative (Οριστική, oristi’ki) Imperative (Προστακτική, prostakti’ki)Subjunctive (Υποτακτική, ipotakti’ki)
Η άρνηση σχηματίζεται με το "δεν" πριν από το ρήμα.Δεν έχει αρνητικό τύπο. Η άρνηση είναι ουσιαστικά η υποτακτική άρνηση.Σχηματίζεται με "να" ή "ας" πριν από το ρήμα και "μην" στην αρνητική μορφή.

Παραδείγματα

Τρώω το φαγητό μοΦάε το φαγητό σου!Ας φάμε το φαγητό μας.
I eat my food.Eat your food!Let’s eat our food.