×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.

image

De kleine zielen, van Louis Couperus - Deel 1, De kleine zielen, van Louis Couperus - Deel 1, Hoofdstuk IX

De kleine zielen, van Louis Couperus - Deel 1, Hoofdstuk IX

IX

Dien avond na den eten gingen Van der Welcke, Constance en Addy naar mevrouw Van Lowe, waar zij ook Dorine aantroffen, die met haar zwager kennis maakte.

- En ik heb aan jullie van middag gedacht, zeide zij. Ik had heel veel boodschappen te doen, voor Bertha... En zoo de stad doorkruisende, dacht ik: ik zal eens naar Duinoord gaan en zien of er veel huizen openstaan. Ik ben er doodmoê van!

- Maar Dorine, hoe aardig van je! zei Constance.

Ook Van der Welcke was verrast.

- Dat is waarlijk allerliefst van je, mijn nieuwe zuster!

- Hier is een lijstje, dat ik gemaakt heb... met de huurprijzen er achter, die ik wist te weten te krijgen.

- Alleen, Dorine... Duinoord is zoo ver van mama.

- Ja maar, Cony... zei mama. Hier in de buurt krijg je niets voor achthonderd gulden.

- Wat heb ik er aan, zei Constance nerveus; om in Den Haag te wonen en een uur van u af. Ik wil dicht bij u wonen.

- We zullen nog wel eens zien, liet Van der Welcke zich ontvallen.

- Zien, zien, zien! zei Constance driftig. Ik wil gauw mijn eigen huis hebben. Het hôtel is duur en ik voel me er niet prettig. Eer de meubels uitBrussel er zijn, eer we op orde zijn...

- Nu ja, moesje, zei Addy beslist; dat gaat niet in een vloek en een zucht.

Zij glimlachte dadelijk. Ieder woord van het kind was dadelijk een balsem, een troost. De oude grootmoeder glimlachte. Dorine glimlachte.

- Addy, zei mama Van Lowe. Je moet papa en mama maar goed helpen met dat huis.

- Ja, oma. Het zal nog niet zoo gemakkelijk gaan...

Het kind was meer op zijn gemak dan op dien Zondag-avond. Oma was heel lief; tante Dorine ook, om zoo te draven, voor die huizen.

- Tante Dorine, doe je altijd boodschappen?

Zij lachten allen: het was een manie van Dorine iederen dag Den Haag te doorkruisen; zij was zeer hulpvaardig en vooral voor Bertha en Adolfine - voor de twee aanstaande bruiloften, - had zij het druk.

Ernst en Paul kwamen binnen.

- Wij wisten, dat Van der Welcke bij mama was, zei Paul; en wij komen kennis maken.

- Dat zijn tenminste geen visite's in optima forma, dacht Constance.

Ernst leek op Bertha en kneep met de oogen, maar hij was daarbij vreemd, menschenschuw, altijd verlegen, zelfs in den familiekring. Hij had iets schuchters al wilde hij maar zoo gauw mogelijk weêr weggaan. Maar hij deed zich geweld aan, en in eens vroeg hij aan Constance:

- Hoû je van porcelein?

- Delftsch, bedoel je?

- Ja... Hoû je van vazen... Ik hoû veel van vazen... Ik heb allerlei vazen... Heb je ooit wel nagedacht... over een vaas... den vorm... het symbool van een vaas... Neen... je weet niet wat ik bedoel... Kom je eens bij me, op mijn kamers? Kom je... dan lunchen... met je man? Dan zal ik je mijn vazen toonen...

Constance glimlachte.

- Heel gaarne, Ernst... Heb je zooveel bizondere vazen?

- Ja, zeide hij fluisterend, trotsch. Ik heb er heele bizondere... Ik ben altijd bang, dat ze gestolen worden... Het zijn mijn kinderen...

En hij lachte, en zij lachte ook, een beetje huiverig voor hem en om te komen op die kamers vol vazen, die kinderen waren. Zij wist niet meer wat tegen Ernst te zeggen, en zij vertelde nu, zachtjes, aan mama, dat de oude heer en mevrouw Van Welcke - haar schoonouders - hen verwachtten teDriebergen.

Mevrouw Van Lowe straalde, fluisterde:

- Kind, ik ben zoo blij! Ik ben zoo blij, dat ze dat willen doen. Het heeft mij al dien tijd achtervolgd... die gedachte, welke houding ze tegen je zouden aannemen... Adriaan is dan toch ook hun kleinzoon.

- In dertien jaar... begon Constance bitter.

- Kind, kind, voed geen wrok, voed geen wrok. Heb geen verwijtingen meer. Alles komt nu terecht, mijn kind. Ik ben zoo blij... Het zijn andere menschen dan wij, kind, niet zoo ruim van opvatting, en heel orthodox, en streng op hun principe's. En wat ze indertijd gewild hebben, kind, dat Van Welcke je trouwde... kind, het was een opoffering voor hen: het brak de carrière van hun zoon.

- Waarom? riep Constance fluisterend, maar heftig. Het brak zijn carrière... Waarom? Waarom moest hij uit de diplomatie gaan...!

- Kind, het was zoo moeilijk... voor hem er in te blijven... na het éclat...

Constance lachte schamper.

- In hun kringen... waar niets dan éclat is... dat zij weêr sussen.

- Stil kind: wees niet zoo heftig... wees niet zoo nerveus, Cony... Ik, ach, ik ben zoo blij... Ik zoû die oude menschen kunnen omhelzen... Ik wil ze ook opzoeken, als je er geweest bent... om hen te omhelzen...

Mama weende. Constance drukte de handen op de borst: zij stikte.

- Goed mama, zeide zij zacht, koel. Ik zal dankbaar zijn... Mijn leven lang, aan papa en mama Van der Welcke, aan Henri, aan u, aan u allemaal...!

- Kind, wees niet bitter... Probeer wat gelukkig te zijn, nu, in ons midden. Wij zullen allen probeeren... lief voor je te zijn, en je het verleden te laten vergeten...

- Mama...

- Ja, kind... je het verleden te laten vergeten... Wees niet bitter...

- Mama...!

Zij omhelsde de oude vrouw, die weende.

- Mama, huil niet!... Ik bèn gelukkig! Ik BEN gelukkig... bij u allen terug... terug... terug!

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

De kleine zielen, van Louis Couperus - Deel 1, Hoofdstuk IX The|little|souls|of|Louis|Couperus|Volume|Chapter|IX The Little Souls, by Louis Couperus - Part 1, Chapter IX

IX IX IX

Dien avond na den eten gingen Van der Welcke, Constance en Addy naar mevrouw Van Lowe, waar zij ook Dorine aantroffen, die met haar zwager kennis maakte. That|evening|after|the|dinner|went|Van|der|Welcke|Constance|and|Addy|to|Mrs|Van|Lowe|where|they|also|Dorine|encountered|who|with|her|brother-in-law|acquaintance|made That evening after dinner, Van der Welcke, Constance, and Addy went to Mrs. Van Lowe, where they also found Dorine, who was getting to know her brother-in-law.

- En ik heb aan jullie van middag gedacht, zeide zij. And|I|have|of|you|this|afternoon|thought|said|she - And I thought of you this afternoon, she said. Ik had heel veel boodschappen te doen, voor Bertha... En zoo de stad doorkruisende, dacht ik: ik zal eens naar Duinoord gaan en zien of er veel huizen openstaan. I|had|very|many|groceries|to|do|for|Bertha|And|so|the|city|crossing|thought|I||will|once|to|Duinoord|go|and|see|if|there|many|houses|are open I had a lot of errands to run for Bertha... And while crossing the city, I thought: I will go to Duinoord and see if there are many houses available. Ik ben er doodmoê van! I|am|there|dead tired|from I am dead tired of it!

- Maar Dorine, hoe aardig van je! But|Dorine|how|nice|of|you - But Dorine, how kind of you! zei Constance. said|Constance said Constance.

Ook Van der Welcke was verrast. Also|Van|the|Welcke|was|surprised Van der Welcke was also surprised.

- Dat is waarlijk allerliefst van je, mijn nieuwe zuster! That|is|truly|most lovely|of|you|my|new|sister - That is truly the sweetest of you, my new sister!

- Hier is een lijstje, dat ik gemaakt heb... met de huurprijzen er achter, die ik wist te weten te krijgen. Here|is|a|little list|that|I|made|have|with|the|rental prices|there|behind|that|I|knew|to|find out|to|get - Here is a list that I made... with the rental prices behind it, which I managed to find out.

- Alleen, Dorine... Duinoord is zoo ver van mama. Alone|Dorine|Duinoord|is|so|far|from|mom - But, Dorine... Duinoord is so far from mom.

- Ja maar, Cony... zei mama. Yes|but|Cony|said|mom - Yes, but, Cony... mom said. Hier in de buurt krijg je niets voor achthonderd gulden. Here|in|the|neighborhood|get|you|nothing|for|eight hundred|guilders You won't get anything in the area for eight hundred guilders.

- Wat heb ik er aan, zei Constance nerveus; om in Den Haag te wonen en een uur van u af. What|have|I|it|to|said|Constance|nervously|to|in|Den|Hague|to|live|and|an|hour|from|you|away - What good is it to me, said Constance nervously; to live in The Hague and be an hour away from you. Ik wil dicht bij u wonen. I|want|close|by|you|to live I want to live close to you.

- We zullen nog wel eens zien, liet Van der Welcke zich ontvallen. We|shall|again|surely|sometime|see|let|Van|the|Welcke|himself|slip out - We'll see about that, Van der Welcke remarked.

- Zien, zien, zien! See|see|see - See, see, see! zei Constance driftig. said|Constance|angrily Constance said angrily. Ik wil gauw mijn eigen huis hebben. I|want|soon|my|own|house|to have I want to have my own house soon. Het hôtel is duur en ik voel me er niet prettig. The|hotel|is|expensive|and|I|feel|myself|there|not|comfortable The hotel is expensive and I don't feel comfortable there. Eer de meubels uitBrussel er zijn, eer we op orde zijn... Before|the|furniture|from Brussels|there|are|before|we|in|order|are Before the furniture from Brussels arrives, before we are organized...

- Nu ja, moesje, zei Addy beslist; dat gaat niet in een vloek en een zucht. well|yes|little mother|said|Addy|definitely|that|will go|not|in|a|curse|and|a|sigh - Well, dear, Addy said firmly; that won't happen in a flash.

Zij glimlachte dadelijk. She|smiled|immediately She smiled immediately. Ieder woord van het kind was dadelijk een balsem, een troost. Every|word|of|the|child|was|immediately|a|balm|a|comfort Every word from the child was immediately a balm, a comfort. De oude grootmoeder glimlachte. The|old|grandmother|smiled The old grandmother smiled. Dorine glimlachte. Dorine|smiled Dorine smiled.

- Addy, zei mama Van Lowe. Addy|said|mom|Van|Lowe - Addy, said Mama Van Lowe. Je moet papa en mama maar goed helpen met dat huis. You|must|dad|and|mom|but|well|help|with|that|house You should help Papa and Mama well with that house.

- Ja, oma. Yes|grandma - Yes, Grandma. Het zal nog niet zoo gemakkelijk gaan... It|will|yet|not|so|easily|go It won't be that easy yet...

Het kind was meer op zijn gemak dan op dien Zondag-avond. The|child|was|more|at|its|ease|than|on|that|| The child was more at ease than on that Sunday evening. Oma was heel lief; tante Dorine ook, om zoo te draven, voor die huizen. Grandma|was|very|kind|aunt|Dorine|also|to|so|to|run|in front of|those|houses Grandma was very sweet; Aunt Dorine too, for running around those houses.

- Tante Dorine, doe je altijd boodschappen? Aunt|Dorine|do|you|always|grocery shopping - Aunt Dorine, do you always do the shopping?

Zij lachten allen: het was een manie van Dorine iederen dag Den Haag te doorkruisen; zij was zeer hulpvaardig en vooral voor Bertha en Adolfine - voor de twee aanstaande bruiloften, - had zij het druk. They|laughed|all|it|was|a|mania|of|Dorine|every|day|Den|Haag|to|cross|she|was|very|helpful|and||for|Bertha|and|Adolfine|for|the|two|upcoming|weddings|had|she|it|busy They all laughed: it was a mania of Dorine to cross The Hague every day; she was very helpful and especially for Bertha and Adolfine - for the two upcoming weddings, - she was busy.

Ernst en Paul kwamen binnen. Ernst|and|Paul|came|inside Ernst and Paul came in.

- Wij wisten, dat Van der Welcke bij mama was, zei Paul; en wij komen kennis maken. We|knew|that|Van|the|Welcke|at|mom|was|said|Paul|and|we|come|acquaintance|make - We knew that Van der Welcke was with mom, said Paul; and we came to introduce ourselves.

- Dat zijn tenminste geen visite's in optima forma, dacht Constance. That|are|at least|no|visits|in|optimal|form|thought|Constance - At least they are not visitors in optimal form, thought Constance.

Ernst leek op Bertha en kneep met de oogen, maar hij was daarbij vreemd, menschenschuw, altijd verlegen, zelfs in den familiekring. Ernst|looked|at|Bertha|and|squinted|with|the|eyes|but|he|was|in that respect|strange|shy of people|always|shy|even|in|the|family circle Ernst resembled Bertha and squinted, but he was strangely shy, always awkward, even in the family circle. Hij had iets schuchters al wilde hij maar zoo gauw mogelijk weêr weggaan. He|had|something|shyly|although|wanted|he|but|so||possible|again|to leave He had a timid demeanor as if he wanted to leave as soon as possible. Maar hij deed zich geweld aan, en in eens vroeg hij aan Constance: But|he|did|himself|violence|harm|and|in|once|asked|he|to|Constance But he harmed himself, and suddenly he asked Constance:

- Hoû je van porcelein? Do|you|like|porcelain - Do you like porcelain?

- Delftsch, bedoel je? Delft|do you mean|you - Delft, do you mean?

- Ja... Hoû je van vazen... Ik hoû veel van vazen... Ik heb allerlei vazen... Heb je ooit wel nagedacht... over een vaas... den vorm... het symbool van een vaas... Neen... je weet niet wat ik bedoel... Kom je eens bij me, op mijn kamers? Yes|Love|you|of|vases|I|love|a lot|of|vases|I|have|all kinds of|vases|Have|you|ever|at all|thought|about|a|vase|the|form|the|symbol|of|a|vase|No|you|know|not|what|I|mean|Come|you|once|to|me|in|my|rooms - Yes... Do you like vases... I love vases a lot... I have all kinds of vases... Have you ever thought... about a vase... the shape... the symbol of a vase... No... you don't know what I mean... Will you come to me, to my rooms? Kom je... dan lunchen... met je man? Come|you|then|have lunch|with|your|husband Will you come... then have lunch... with your husband? Dan zal ik je mijn vazen toonen... Then|will|I|you|my|vases|show Then I will show you my vases...

Constance glimlachte. Constance|smiled Constance smiled.

- Heel gaarne, Ernst... Heb je zooveel bizondere vazen? very|gladly|Ernst|Have|you|so many|special|vases - I would love to, Ernst... Do you have so many special vases?

- Ja, zeide hij fluisterend, trotsch. Yes|said|he|whispering|proud - Yes, he said whispering, proudly. Ik heb er heele bizondere... Ik ben altijd bang, dat ze gestolen worden... Het zijn mijn kinderen... I|have|there|very|special|I|am|always|afraid|that|they|stolen|will be|It|are|my|children I have very special ones... I am always afraid that they will be stolen... They are my children...

En hij lachte, en zij lachte ook, een beetje huiverig voor hem en om te komen op die kamers vol vazen, die kinderen waren. And|he|laughed|and||||||nervous||||to|to|come|to|those|rooms|full|vases|those|children|were And he laughed, and she laughed too, a little apprehensive of him and about to enter those rooms full of vases, those children. Zij wist niet meer wat tegen Ernst te zeggen, en zij vertelde nu, zachtjes, aan mama, dat de oude heer en mevrouw Van Welcke - haar schoonouders - hen verwachtten teDriebergen. She|knew|not|anymore|what|to|Ernst|in|say|and|she|told|now|softly|to|mom|that|the|old|gentleman|and|lady|Van|Welcke|her|parents-in-law|them|expected|in Driebergen She no longer knew what to say to Ernst, and she now told, softly, to mama, that the old Mr. and Mrs. Van Welcke - her in-laws - were expecting them in Driebergen.

Mevrouw Van Lowe straalde, fluisterde: Mrs|of|Lowe|radiated|whispered Mrs. Van Lowe beamed, whispered:

- Kind, ik ben zoo blij! Child|I|am|so|happy - Child, I am so happy! Ik ben zoo blij, dat ze dat willen doen. I|am|so|happy|that|they|that|want|do I am so happy that they want to do that. Het heeft mij al dien tijd achtervolgd... die gedachte, welke houding ze tegen je zouden aannemen... Adriaan is dan toch ook hun kleinzoon. It|has|me|already|that|time|haunted|that|thought|what|attitude|they|towards|you|would|adopt|Adriaan|is|then|still|also|their|grandson It has haunted me all this time... that thought, what attitude they would take towards you... Adriaan is after all their grandson.

- In dertien jaar... begon Constance bitter. In|thirteen|years|began|Constance|bitter - In thirteen years... Constance began bitterly.

- Kind, kind, voed geen wrok, voed geen wrok. Kind||feed|no|resentment|feed|no|resentment - Child, child, do not harbor resentment, do not harbor resentment. Heb geen verwijtingen meer. Have|no|references|more Do not have any reproaches anymore. Alles komt nu terecht, mijn kind. Everything|comes|now|right|my|child Everything will be alright now, my child. Ik ben zoo blij... Het zijn andere menschen dan wij, kind, niet zoo ruim van opvatting, en heel orthodox, en streng op hun principe's. I|am|so|happy|They|are|different|people|than|we|child|not|so|broad|of|mindset|and|very|orthodox|and|strict|on|their| I am so happy... They are different people than us, child, not so broad-minded, and very orthodox, and strict in their principles. En wat ze indertijd gewild hebben, kind, dat Van Welcke je trouwde... kind, het was een opoffering voor hen: het brak de carrière van hun zoon. And|what|they|at that time|wanted|have|child|that|Van|Welcke|you|married|child|it|was|a|sacrifice|for|them|it|broke|the|career|of|their|son And what they wanted back then, child, was for Van Welcke to marry you... child, it was a sacrifice for them: it broke their son's career.

- Waarom? Why - Why? riep Constance fluisterend, maar heftig. shouted|Constance|whispering|but|intensely Constance exclaimed whispering, but intensely. Het brak zijn carrière... Waarom? It|broke|his|career|Why It broke his career... Why? Waarom moest hij uit de diplomatie gaan...! Why|had to|he|from|the|diplomacy|leave Why did he have to leave diplomacy...!

- Kind, het was zoo moeilijk... voor hem er in te blijven... na het éclat... Child|it|was|so|difficult|for|him|in|in|to|stay|after|the|éclat - Child, it was so difficult... for him to stay in... after the éclat...

Constance lachte schamper. Constance|laughed|scornfully Constance laughed scornfully.

- In hun kringen... waar niets dan éclat is... dat zij weêr sussen. In|their|circles|where|nothing|but|brilliance|is|that|they|again|soothe - In their circles... where there is nothing but éclat... that they can calm down again.

- Stil kind: wees niet zoo heftig... wees niet zoo nerveus, Cony... Ik, ach, ik ben zoo blij... Ik zoû die oude menschen kunnen omhelzen... Ik wil ze ook opzoeken, als je er geweest bent... om hen te omhelzen... Quiet|child|be|not|so|intense|be|not|so|nervous|Cony|I|oh|I|am|so|happy|I|would|those|old||could|hug|I|want|them|also|visit|when|you|there|been|are|to|them|to|hug - Quiet child: don't be so intense... don't be so nervous, Cony... I, oh, I am so happy... I could hug those old people... I want to visit them too, after you've been... to hug them...

Mama weende. Mama|cried Mom was crying. Constance drukte de handen op de borst: zij stikte. Constance|pressed|the|hands|on|the|chest|she|suffocated Constance pressed her hands to her chest: she was choking.

- Goed mama, zeide zij zacht, koel. Good|mama|said|she|softly|cool - Good mom, she said softly, coolly. Ik zal dankbaar zijn... Mijn leven lang, aan papa en mama Van der Welcke, aan Henri, aan u, aan u allemaal...! I|will|grateful|be|My|life|long|to|dad|and|mom|of|the|Welcke||Henri||you|||all I will be grateful... For my whole life, to dad and mom Van der Welcke, to Henri, to you, to all of you...!

- Kind, wees niet bitter... Probeer wat gelukkig te zijn, nu, in ons midden. Child|be|not|bitter|Try|a little|happy|to|be|now|in|our|midst - Child, do not be bitter... Try to be a little happy, now, among us. Wij zullen allen probeeren... lief voor je te zijn, en je het verleden te laten vergeten... We|will|all|try|kind|to|you|to|be|and|you|the|past|to|let|forget We will all try... to be kind to you, and to make you forget the past...

- Mama... Mom - Mom...

- Ja, kind... je het verleden te laten vergeten... Wees niet bitter... Yes|child|you|the|past|to|let|forget|Be|not|bitter - Yes, child... to make you forget the past... Don't be bitter...

- Mama...! Mama - Mom...!

Zij omhelsde de oude vrouw, die weende. She|embraced|the|old|woman|who|cried She embraced the old woman, who was crying.

- Mama, huil niet!... Mom|cry|not - Mom, don't cry!... Ik bèn gelukkig! I|am|happy I am happy! Ik BEN gelukkig... bij u allen terug... terug... terug! I|am|happy|with|you|all|back|back|back I AM happy... back with all of you... back... back!

SENT_CWT:AFkKFwvL=3.9 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=1.8 en:AFkKFwvL openai.2025-01-22 ai_request(all=100 err=0.00%) translation(all=83 err=0.00%) cwt(all=877 err=2.51%)