4- ანტონ ჩეხოვი - კაშტანკა
4- Anton Chekhov - Kashtanka
4 - Антон Чехов - Каштанка
თავი მეოთხე
Та що з третього?
– იოლი ოინები –
– Йолі оїнебі –
მცირე ხნის შემდეგ უცნობი შემობრუნდა, თან რაღაც უცნაური საგანი შემოიტანა.
Після декількох невідомих днів повернулася, та з чимось незнайомим сагнула.
თავისი მოყვანილობით ალაყაფის კარსა და რუსულ ასო G-ს წააგავდა.
За своїм милозвучним голосом висловила крик пташки і російську літеру Г.
ამ ხის, უშნოდ გამოჩორკნილი საგნის კადონზე ზარი და პისტოლეტი ეკიდა.
На цьому дереві, слава богу, несхоженне яйце та пістолет лежали.
ზარის ენაზე და პისტოლეტის სასხლეტზე თოკი იყო გამობმული.
На мові яйця і в пістолеті була заря.
უცნობმა G ოთახის შუაგულში დადგა, ერთხანს რაღაცას კრავდა, ხსნიდა, შემდეგ ბატს გადახედა და უთხრა:
Невідомий Г став посереднині котеджу, щось насипав, хотів, потім подивився на батька і сказав:
− ივან ივანიჩ, მობრძანდი!
− Іван Іванич, посідачу!
ბატი მივიდა და ბრძანების მოლოდინში შორიახლოს გაჩერდა.
Батько прибіг і, нахилившись перед наказом, зник.
− აბა, - თქვა უცნობმა, - სულ თავიდან დავიწყოთ.
− Аба, - сказав невідомий, - спочатку почнемо з нуля.
უპირველეს ყოვლისა, საზოგადოებას მიესალმე!
Уперше від Господа, спільноті вітання!
მარდად!
Мардад!
ივან ივანიჩმა კისერი წაიგრძელა, თავი აქეთ-იქით დაიქნია და ფეხიც გააფრატუნა.
Іван Іванич зіздив четверо керівників, був тут-там і поранив ногу.
− კარგია, ყოჩაღ...
− Карги, йох…
ახლა ვითომ მოკვდი!
Тепер відразу ж помер!
ბატი გაგორდა და ფეხები მაღლა აფშიკა.
Батько падав, а ноги тепер були піднімити.
კიდევ რამდენიმე მსგავსი იოლი ოინის შესრულების მერე უცნობმა ანაზდად თავზე ხელები იტაცა, სახეზე ძრწოლა გამოეხატა და იყვირა: - გვიშველეთ!
Ще декілька подібних йолі оїніс після виконання шатірня невідомого піднялися до рук, намалювалися на папері і закричали: - Захистимо!
ხანძარია!
Ханзаря!
ვიწვით!
Виглядай!
ივან ივანიჩმა G-სთან მიირბინა, ნისკარტი თოკს ჩაავლო და ზარი ჩამორეკა.
Івану, Іванічу, відвертався до Г-са, Ніскарт уже таксі зляз, автобус зірвався.
უცნობი ძალზე კმაყოფილი დარჩა, ბატს კისერზე ხელი გადაუსვა და უთხრა:
На невідомій силі залишився, Батса на кісері руку перехрестив і сказав:
− ყოჩაღ, ივან ივანიჩ!
— Ох, Іван Іваніч!
ახლა წარმოიდგინე, რომ იუველირი ხარ, ოქროთი და ბრილიანტით ვაჭრობ.
Тепер з’ясуй, хто ти насправді: золотом і бріліантом укваркуєш.
ჰოდა, ერთ მშვენიერ დღეს საკუთარ მაღაზიაში შეხვედი და იქ ქურდებს წაასწარი.
Ой, зайшов я у свій день власного магазину, а там фермерів купальня.
ასეთ დროს როგორ მოიქცეოდი?
Так у той час ти як себе поводив?
ბატმა ახლა მეორე თოკს ჩაჰკიდა ნისკარტი, მოსწია და მაშინვე გამაყრუებელი სროლის ხმა გაისმა.
Батса тільки друге таксі замовив, насудив і тоді ж заглушювало колесо шини.
კაშტანკას ძალზე მოეწონა ზარის წკარუნი, ხოლო გასროლამ ისეთ აღტაცებაში მოიყვანა, რომ G-ს გარშემო სირბილსა და ყეფას მოჰყვა.
Вражав Жарі золотими гудзиками, а потім у такому образі приміща готував молоко і руками шуму відбивав.
− ძალუა, ახლავე შენს ადგილზე მიდი!
— Все, ти досить, тепер на своє місце йди!
- დაუყვირა უცნობმა.
— Бувало, іншим незнайомцям це казав.
- ჩუმად იყავი!
— Будь християнином!
ივან ივანიჩის საქმიანობა გასროლით არ დამთავრებულა.
Іван Іваніч ніколи не закінчував свої послуги скрутею.
შემდეგ უცნობი მთელი საათი თავის გარშემო დაარბენინებდა.
Наступна незнайома година так само відматує себе назад.
თან შოლტს ატყლაშუნებდა.
Вона Східною Чертозою ішла.
ბატი თარჯზე უნდა გადამხტარიყო, რგოლშიც უნდა გამძვრალიყო, ყალყზეაც დამდგარიყო, ე.ი.
Бат я повинен був зімбіруватись на другому боці, покритись кузовом і бути схованою у полосатій одязі, тепер вона жуком знову наділася, коли незнайомець Батсу патруль сказав і сам навечора зник,солом'яним вістрям спокусив і закричав:
გაფოფრილ ბოლოზე დაცუცქდებოდა და ფეხებს აქნევდა.
Після вишкрябування він впав на коліна і тяжко дихав.
კაშტანკა ივან ივანიჩს თვალს ვერ აცილებდა, აღტაცებული წკავწკავებდა, რამდენჯერ უკან გამოუდგა კიდეც ყეფით, როცა უცნობმა ბატს სიქა გააცალა და თვითონაც არაქათი გამოელია, გახვითქული შუბლი მოიწმინდა და დაიძახა:
Каштанка не могла прикласти око до очей Івану Іваничу, зуби їй боліли, якщо знову повернутися назад, то замокнена злість знову витягне ім'я Георгія-господаря і сама буде щебетати:
− მარია, ერთი ხავრონია ივანოვნას სთხოვე!
— Марія, проси Івана Васильовича прийти!
მცირე ხნის შემდეგ ღრუტუნი მოისმა...
Після невеликого часу відчулися гуркіт…
კაშტანკამ დაიღრინა.
Батса обернувся.
შეეცადა თავი მამაცურად დაეჭირა და ყოველი შემთხვევისათვის უცნობთან ახლოს მიიწია.
Він спробував доторкнутися до свого батька, але він завжди втрачав свідомість поряд з незнайомими.
კარი გაიღო, ოთახში ვიღაც დედაბერმა შემოიხედა, რაღაც ჩაილაპარაკა და შავი, ძალიან უშნო ღორი შემოუშვა.
Карета зникла, у хаті лишився тільки батько, який переглядався з вікна, щось говорив і зловіщо сміявся.
ღორმა კაშტანკას ღრენას ყურადღება არ მიაქცია.
Він не звертав уваги на хрюкання свині.
დინგი ააღირა და მხიარულად აღრუტუნდა.
Дінго зрадів і радісно повернувся.
ეტყობოდა, ძალზე სიამოვნებდა თავისი პატრონის, კატისა და ივან ივანიჩის თავშეყრილობა.
Він казав, що дуже сумує за своїм патроном, котом і Іваном Івановичем.
იგი ჯერ კატასთან მივიდა და დინგი მეგობრულად ამოსცხო მუცელში, მერე ბატს გადაულაპარაკა რაღაც.
Він зустрівся з котом і весело говорив про щось.
მისი საქციელი, ხმა, მეტადრე კი პატარა კუდის ქიცინი უზომო კეთილგანწყობას გამოხატავდა, კაშტანკა მაშინვე მიხვდა, რომ აქ ღრენა და ყეფა სულ არ იყო საჭირო.
Його звучання було навіть приємнішим, ніж шурхіт крила маленького комарика, що подарував йому хороший настрій. Каштанка тоді ж помітила, що жаба та комар не були необхідні.
პატრონმა G გაიტანა და დაიძახა:
Патрон G підійшов і покликав:
− ფიოდორ ტიმოფეიჩ, გთხოვ!
- Федор Тимофійович, будь ласка!
კატა წამოდგა, ზანტად გაიზმორა და უხალისოდ, თითქოს ვიღაცას რამეს ამადლისო, ღორთან მივიდა.
Кот вийшов, ледь підігрівся на сонці, й прийнявся розведувати щось зі своїм приятелем.
− აბა, ეგვიპტური პირამიდით დავიწყოთ!
- Добре ж, почнемо з єгипетська фігура!
- გამოაცხადა პატრონმა.
Він заявив патрону.
იგი კარგა ხანს სამივეს რაღაცას დაწვრილებით უხსნიდა.
Він дуже затягував про третю.
შემდეგ კი ბრძანა: - "ერთი...
Потім він наказав: - "Один...
ორი...
Два...
სამი," სიტყვა "სამზე" ივან ივანიჩმა ფრთები აიქნია და ღორს ზურგზე შეახტა...
Три", слово "три" Іван-Іванович той час вистрибнув на ноги й хапав повітря...
როცა წონასწორობა დაიცვა და გამაგრდა, ფიოდორ ტიმოფეიჩიც უხალისოდ შეასკუპდა ღორს, თან ისეთი იერი ჰქონდა, თითქოსდა ყოველივე სძაგდა და თავის ოსტატობას კაპიკადაც არ აგდებსო.
Коли збережена рівновага й пружність, Федор Тимофійович також убивається в запаморочену жабу, що, здається, він завжди був таким, щоправда, забуваючи все й розкидаючись у всі боки, його витвір не забуває його.
შემდეგ უხალისოდ, ზოზინით ბატს ზე მოექცა და უკანა თათებზე დადგა.
Потім він швидко піднявся на задні ноги й став працювати на колесах.
წარმოადგინეს ის, რასაც უცნობი ეგვიპტურ პირამიდას უწოდებდა.
Він з'явився так, що йому виглядало незнайоме єгипетське піднесення.
კაშტანკამ აღტაცებისაგან შეჰყეფა.
Каштанка здивувалася йому.
მაგრამ ამ დროს ბებერმა კატამ დაამთქნარა, წონასწორობა დაკარგა და ჩამოვარდა.
Але зараз кіт втомився, втратив вагу і злякався.
ივან ივანიჩიც შექანდა.
Іван також стомився.
ისიც ჩამოვარდა.
Він теж злякався.
უცნობმა შეჰყვირა, ხელების ქნევასა და კვლავ რაღაცის ახსნა-განმარტებას მოჰყვა.
Незнайомець підійшов, відкриття рук і знову щось пояснив.
დაუცხრომელმა პატრონმა პირამიდა მთელი საათი აჯახირა, მერე ივან ივანიჩს უჩიჩინა, როგორ უნდა ამხედრებულიყო კატაზე, ბოლოს კი კატას პაპიროსის მოწევა შეასწავლა.
Бездоглядний власник гараздить цілу годину, потім він таки викликав Івана, щоб пояснити, як треба поводитися з котом, і нарешті вирішив питання з доїнням кішки.
მეცადინეობა იმით დასრულდა, რომ უცნობმა შუბლიდან ოფლი მოიწმინდა და ოთახიდან გავიდა.
Місія була успішною, чоловік з хати вирішив зайти та вийшов.
ფიოდორ ტიმოფეიჩმა დაიფრუტუნა, ლეიბზე გაწვა და თვალები დახუჭა.
Федір Тимофійович злякався, понісси вда-вмощення і закрив очі.
ივან ივანიჩმა პატარა ვარცლს მიაშურა.
Іван Іванович погладив дрібненьку карликову голову.
ღორი კი დედაბერმა გაიყვანა.
Тоді дідусь пішов до мами.