74. Η λειτουργία The|function 74. La función 74 La fonction 74. La funzione 74) A função 74. The service

Στη λειτουργία της άλλης μέρας, που ήταν Κυριακή, ξύπνησαν και πήγαν από τη νύχτα ακόμη. In the|service|of the|next|day|which|was|Sunday|they woke up|and|they went|from|the|night|still On the service of the next day, which was Sunday, they woke up and went even from the night. Άκουσαν τον όρθρο. They heard|the|morning service They heard the morning service. Γαλάζιο φως φάνηκε την αυγή από τα παράθυρα κι έδιωξε το σκοτάδι της εκκλησίας. Blue|light|appeared|the|dawn|from|the|windows|and|drove away|the|darkness|of the|church A blue light appeared at dawn from the windows and drove away the darkness of the church.

Όταν ύστερα μπήκε ο ήλιος, η λειτουργία έγινε πιο ωραία. When|later|set|the|sun|the|service|became|more|beautiful When the sun entered later, the service became more beautiful. Ο παπα-Γαβριήλ λειτουργούσε αργά, σιγόφωνα και με τάξη. The|||served|slowly|quietly|and|with|order Father Gabriel was serving slowly, softly, and in an orderly manner. Ο πάτερ Σεραφείμ κι ο πάτερ Αγάπιος κι ο πάτερ Δανιήλ στα στασίδια τους, κρατώντας τα μακριά κομπολόγια, έλεγαν πότε πότε και κανένα τροπάρι. The|father|Seraphim|and|the|father|Agapios|and|the|father|Daniel|in the|pews|their|holding|the|long|prayer beads|they would say|sometimes|sometimes|and|any|troparion Father Seraphim, Father Agapios, and Father Daniel in their stalls, holding their long prayer beads, would occasionally chant a troparion. Όταν ο πάτερ Αμβρόσιος έψαλε το χερουβικό, τι γλυκά που ψήλωσε τη φωνή του! When|the|father|Ambrosios|sang|the|cherubic hymn|how|sweetly|that|raised|his|voice| When Father Ambrosios sang the Cherubic hymn, how sweetly he raised his voice! Οι καλόγεροι και τα παιδιά, σκύβοντας, προσκυνούσαν τα άγια που έβγαιναν αργά. The|monks|and|the|children|bending|were worshiping|the|holy things|that|were coming out|late The monks and the children, bowing, were venerating the holy things that were coming out slowly.

Εκείνη τη στιγμή θαρρούσες πως τα εικονίσματα ακούνε χαρούμενα την ψαλμωδία. That|the|moment||that|the|icons|hear|happily|the|chanting At that moment, you would think that the icons were happily listening to the chanting. Ο Φάνης ένιωθε πως η ψυχή του πετούσε μαζί με τα ελαφρά σύννεφα που έβγαιναν από το θυμιατήρι... The|Phanis|felt|that|the|soul|his|was flying|together|with|the|light|clouds|that|were coming out|from|the|censer Fanis felt that his soul was flying along with the light clouds that were coming out of the censer...

Αμέσως, άμα πήραν το αντίδωρο, ο κυρ Στέφανος με τα παιδιά ασπάστηκαν τις εικόνες, φίλησαν το χέρι των πατέρων και ξεκίνησαν. Immediately|as soon as|they took|the|antidoron|Mr|sir|Stefanos|with|the|children|they kissed|the|icons|they kissed|the|hand|of the|fathers|and|they started Immediately, as soon as they took the antidoron, Mr. Stefanos and the children kissed the icons, kissed the hands of the fathers, and set off.

Είχαν να κάνουν πολύ δρόμο για να γυρίσουν στις καλύβες. They had|to|travel|a long|distance|in order to|to|return|to the|huts They had a long way to go to return to the huts. Έφευγαν όλα ευχαριστημένα και στον δρόμο θυμούνταν ακόμη τη λυγερή φωνή του πάτερ Αμβρόσιου. They were leaving|all|happily|and|on the|road|they remembered|still|the|slender|voice|of the|father|Ambrosios They all left satisfied and on the way they still remembered the slender voice of Father Ambrosios.

Από πέρα γύρισαν κι είδαν άλλη μια φορά το μοναστήρι. From|afar|they turned around|and|they saw|another|one|time|the|monastery From afar, they turned back and saw the monastery one more time. Φαινόταν άσπρο σπιτάκι μέσα σε δέντρα ήσυχα, μακριά από τον κόσμο. It seemed|white|little house|inside|in|trees|quietly|far|from|the|world It looked like a white little house among the trees, quiet and far from the world.