×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.

image

Ο Μικρός Πρίγκιπας, 20//

20//

Έχοντας περπατήσει για αρκετό καιρό μέσα στην άμμο, στα βράχια και στα χιόνια, έφτασε η στιγμή που, επιτέλους, ανακάλυψε έναν δρόμο. Κι οι δρόμοι οδηγούν όλοι στους ανθρώπους. «Καλημέρα» είπε. Ήταν ένας κήπος ολάνθιστος με τριαντάφυλλα. «Καλημέρα» είπαν τα τριαντάφυλλα. Ο μικρός πρίγκιπας τα κοίταξε. Έμοιαζαν πολύ με το δικό του λουλούδι. «Τι είσαστε;» τα ρώτησε έκπληκτος. «Είμαστε τριαντάφυλλα» είπαν τα τριαντάφυλλα. «Α!» έκανε ο μικρός πρίγκιπας… Κι αισθάνθηκε πολύ δυστυχισμένος. Το λουλούδι του τού είχε πει ότι ήταν το μοναδικό του είδους του σ' ολόκληρο το σύμπαν. Και να λοιπόν που υπήρχαν πέντε χιλιάδες, όλα ακριβώς ίδια μεταξύ τους, σ' έναν μόνο κήπο! «Θα θύμωνε πάρα πολύ» σκέφτηκε «αν το έβλεπε αυτό… Θα έβηχε υπερβολικά και θα έκανε πως πεθαίνει για να γλιτώσει το ρεζίλεμα. Και σίγουρα θα ήμουν υποχρεωμένος να προσποιηθώ πως την περιποιούμαι, διαφορετικά, για να ταπεινώσει κι εμένα, θα αφηνόταν να πεθάνει στ' αλήθεια…» Έπειτα σκέφτηκε: «Θεωρούσα πως ήμουν πλούσιος μ' ένα λουλούδι μοναδικό και δεν κατέχω παρά ένα συνηθισμένο τριαντάφυλλο. Αυτό και τα τρία ηφαίστειά μου που μου φτάνουν ως το γόνατο, και το ένα απ' αυτά, ίσως να είναι ανενεργό για πάντα, δεν με κάνουν έναν σπουδαίο πρίγκιπα…» Και ξαπλωμένος πάνω στο χορτάρι, έκλαψε.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

20// 20// 20//

Έχοντας περπατήσει για αρκετό καιρό μέσα στην άμμο, στα βράχια και στα χιόνια, έφτασε η στιγμή που, επιτέλους, ανακάλυψε έναν δρόμο. Having walked|walked||enough||||||||||||||||| Having walked for a long time in the sand, on the rocks and in the snow, it was time to finally discover a road. Depois de ter caminhado durante muito tempo na areia, nas pedras e na neve, chegou o momento em que, finalmente, descobriu uma estrada. Κι οι δρόμοι οδηγούν όλοι στους ανθρώπους. E todos os caminhos vão dar às pessoas. «Καλημέρα» είπε. Ήταν ένας κήπος ολάνθιστος με τριαντάφυλλα. ||garden|in full bloom|| It was a garden full of roses. Era um jardim florido de rosas. «Καλημέρα» είπαν τα τριαντάφυλλα. Ο μικρός πρίγκιπας τα κοίταξε. The little prince looked at them. O pequeno príncipe olhou para eles. Έμοιαζαν πολύ με το δικό του λουλούδι. They looked a lot like his own flower. Pareciam-se muito com a sua própria flor. «Τι είσαστε;» τα ρώτησε έκπληκτος. "O que é que vocês são?", perguntou-lhes com surpresa. «Είμαστε τριαντάφυλλα» είπαν τα τριαντάφυλλα. «Α!» έκανε ο μικρός πρίγκιπας… Κι αισθάνθηκε πολύ δυστυχισμένος. ||||||felt||unhappy "A!" did the little prince… And he felt very unhappy. "Ah!", disse o principezinho... E sentiu-se muito infeliz. Το λουλούδι του τού είχε πει ότι ήταν το μοναδικό του είδους του σ' ολόκληρο το σύμπαν. ||of it|||||||||||||| His flower had told him it was the only one of its kind in the entire universe. A sua flor tinha-lhe dito que era a única do seu género em todo o universo. Και να λοιπόν που υπήρχαν πέντε χιλιάδες, όλα ακριβώς ίδια μεταξύ τους, σ' έναν μόνο κήπο! And so there were five thousand, all exactly the same, in a single garden! E eram cinco mil, todos exatamente iguais, num único jardim! «Θα θύμωνε πάρα πολύ» σκέφτηκε «αν το έβλεπε αυτό… Θα έβηχε υπερβολικά και θα έκανε πως πεθαίνει για να γλιτώσει το ρεζίλεμα. |would get angry||||||||||||would|||dies|||escape||ridicule "He would be very angry," he thought, "if he saw this; he would cough too much and pretend to die to escape the resilience. "Ele ficaria muito zangado", pensou ela, "se visse isso... Tossiria demasiado e fingiria morrer para se poupar à vergonha. Και σίγουρα θα ήμουν υποχρεωμένος να προσποιηθώ πως την περιποιούμαι, διαφορετικά, για να ταπεινώσει κι εμένα, θα αφηνόταν να πεθάνει στ' αλήθεια…» Έπειτα σκέφτηκε: «Θεωρούσα πως ήμουν πλούσιος μ' ένα λουλούδι μοναδικό και δεν κατέχω παρά ένα συνηθισμένο τριαντάφυλλο. ||||||pretend|||I take care of||in order to||humiliate||||would be allowed|||||||||||||||||I possess|||| And surely I should be obliged to pretend to care for her, or else, to humiliate me too, she would be left to die in truth...” Then he thought: “I thought I was rich with a singular flower, and I possess but an ordinary rose. E, certamente, eu teria sido obrigado a fingir que cuidava dela, caso contrário, para me humilhar também, ela teria sido deixada a morrer de verdade...", então ele pensou: "Eu pensava que era rico com uma flor única e não possuía nada além de uma rosa comum. Αυτό και τα τρία ηφαίστειά μου που μου φτάνουν ως το γόνατο, και το ένα απ' αυτά, ίσως να είναι ανενεργό για πάντα, δεν με κάνουν έναν σπουδαίο πρίγκιπα…» Και ξαπλωμένος πάνω στο χορτάρι, έκλαψε. |||||||||||||||||||||||||||great||||||grass|cried This and my three knee-high volcanoes, and one of them may be inactive forever, do not make me a great prince…” And lying on the grass, he wept. Isso e os meus três vulcões à altura do joelho, um dos quais pode ficar inativo para sempre, não fazem de mim um grande príncipe..." e, deitado na relva, chorou.