Τα πιο όμορφα αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού | Astronio (#15)
Σήμερα θέλω να ταξιδέψουμε μαζί σε μερικά από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού.
Ετοιμαστείτε για απογείωση !
~ μουσική εισαγωγής ~
Τα άστρα και τα ηλιακά συστήματα δημιουργούνται μέσα σε τεράστιες εκτάσεις από σκόνη και αέρια που ονομάζονται Νεφελώματα. Το νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι μία τέτοια, γιγάντια μήτρα άστρων.
Βρίσκεται κάτω από τη ζώνη του Ωρίωνα, στο λεγόμενο Ξίφος του Ωρίωνα.
Φαίνεται να βρίσκεται ανάμεσα σε δύο άστρα, και με γυμνό μάτι, είναι εύκολο να θεωρήσετε ότι είναι άλλο ένα άστρο.
Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο εντυπωσιακή !
Το νεφέλωμα απέχει από εμάς 1.300 έτη φωτός και έχει μία διάμετρο 40 ετών φωτός.
Μέσα σε αυτή την έκταση δημιουργούνται νέες γενιές άστρων και πλανητών.
Στο πιο κεντρικό κομμάτι του νεφελώματος υπάρχει ένα σύνολο νεογέννητων, λαμπρών, γιγάντιων άστρων ηλικίας μόλις μερικών εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων.
Τα τέσσερα πιο λαμπρά άστρα σχηματίζουν ένα χαρακτηριστικό τραπέζιο που φωτίζει ολόκληρο το νεφέλωμα του Ωρίωνα.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ (Hubble) μας χάρισε αυτή τη φωτογραφία, η οποία αποκάλυψε δομές αερίων που μέχρι τότε δεν ήταν γνωστές αλλά και πάνω από 3.000 άστρα μέσα στο νεφέλωμα.
Πρόσφατες μελέτες από το Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο έδειξαν ότι μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλοί καφέ νάνοι στο νεφέλωμα του Ωρίωνα.
Οι καφέ νάνοι είναι ένα ιδιαίτερο είδος αποτυχημένων άστρων.
δηλαδή άστρων που δεν έχουν αρκετά μεγάλη μάζα ώστε να ξεκινήσουν οι πυρηνικές αντιδράσεις στο εσωτερικό τους.
Επίσης μια έρευνα του 2012 έδειξε ότι στο κέντρο του τραπεζίου ενδέχεται να υπάρχει μια πολύ μεγάλη μαύρη τρύπα.
Όπως είναι αναμενόμενο,αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν στο νεφέλωμα του Ωρίωνα,
συνέβησαν στην πραγματικότητα πριν από 1.300 έτη. Αλλά δεν περιμένουμε να έχουν αλλάξει πολλά μέχρι σήμερα. Το νεφέλωμα του Ωρίωνα, είναι η κοντινότερη μήτρα άστρων στη Γη.
Και ήταν, είναι, και θα είναι
ένα από τα αγαπημένα αντικείμενα των αστρο-φωτογράφων.
Ποιος ξέρει άραγε στο μακρινό μέλλον
τι νέα εντυπωσιακά ηλιακά συστήματα,
πλανήτες και φεγγάρια θα δημιουργηθούν εκεί..
Το νεφέλωμα του αετού,
είναι ένα απ'τα ομορφότερα νεφελώματα του νυχτερινού ουρανού
και είναι κι αυτό ένας χώρος γέννησης νέων άστρων.
Απέχει από εμάς 7.000 έτη φωτός
και περιέχει πάνω από 8.000 χιλιάδες άστρα.
Είναι μεγαλύτερο απ'το νεφέλωμα του Ωρίωνα
και είναι ιδιαίτερα γνωστό για μία κεντρική περιοχή
με σχηματισμούς σκόνης και αερίων,
που είναι γνωστοί ως Πυλώνες της Δημιουργίας.
Η φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble το 1995
είναι αναμφίβολα, μία από τις πιο όμορφες διαστημικές φωτογραφίες
που έχουν τραβηχτεί ποτέ.
Οι πυλώνες αποτελούνται από αέρια, τα οποία
είναι η πρώτη ύλη για τη δημιουργία νέων άστρων.
Αλλά το ιδιαίτερο σχήμα τους
έχει σμιλευτεί απ'την ακτινοβολία των γειτονικών, νεογέννητων άστρων.
Πρόσφατες μελέτες, έδειξαν ότι οι Πυλώνες της Δημιουργίας
βρίσκονται πολύ κοντά σε μία θερμή περιοχή σκόνης
η οποία έχει θερμανθεί από μία έκρηξη Supernova.
Η έκρηξη αυτή, πιθανότατα συνέβη πριν από 8-9 χιλιάδες χρόνια
και το ωστικό κύμα της έκρηξης, μάλλον θα έχει καταστρέψει πια τους Πυλώνες της Δημιουργίας.
Ωστόσο εμείς ακόμα τους βλέπουμε όπως ήταν πριν από 7.000 χρόνια.
πριν δηλαδή το ωστικό κύμα φτάσει σε αυτούς.
Το 2014, το Hubble τράβηξε άλλη μία
πολύ εντυπωσιακή φωτογραφία των πυλώνων της δημιουργίας,
η οποία έδειξε ότι το σύστημα εξελίσσεται ταχύτατα
και μάλιστα ανίχνευσε στοιχεία
από εκτοξεύσεις υλικού νεογέννητων άστρων.
Όπως είδαμε στο επεισόδιο για τη θεωρία του Big Bang
στο πολύ μακρινό μέλλον, ο γαλαξίας της Ανδρομέδας
θα συγκρουστεί με τον δικό μας γαλαξία.
Αυτό δεν είναι ένα σπάνιο φαινόμενο,
οι κοντινοί γαλαξίες συχνά συνενώνονται
λόγω της τεράστιας βαρυτικής έλξης που αναπτύσσεται ανάμεσά τους.
Ο γαλαξίας της Δίνης, μας δίνει την ευκαιρία να δούμε
με τα ίδια μας τα μάτια μία τέτοια σύγκρουση.
Βρίσκεται περίπου 25 εκατομμύρια έτη φωτός μακρυά
από τον δικό μας γαλαξία
και αποτελείται από δύο γαλαξίες οι οποίοι συγκρούονται.
Ο μεγαλύτερος γαλαξίας από τους δύο,
είναι ένας εντυπωσιακός, σπειροειδής γαλαξίας
που περιέχει 160 δισεκατομμύρια άστρα.
Ενώ ο δεύτερος γαλαξίας, είναι ένας νάνος γαλαξίας
που το σχήμα του έχει αλλοιωθεί λόγω της βαρυτικής αλληλεπίδρασης
με το γιγάντιο γείτονα του.
Αυτή η αλληλεπίδραση οδηγεί στο σχηματισμό
πυκνών περιοχών υδρογόνου
που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων άστρων.
Και οι δύο γαλαξίες έχουν πολύ έντονες εκπομπές ακτίνων Χ
που μαρτυρούν ότι στο εσωτερικό τους, υπάρχουνε γιγάντιες μαύρες τρύπες.
Αν σας ρωτούσα τι κοινό έχει ένα μεξικάνικο καπέλο
και ένας γαλαξίας
μάλλον θα δυσκολευόσασταν να απαντήσετε.
Εκτός αν είχατε δει τον γαλαξία M104
γνωστό και ως γαλαξία "Sombrero".
Ο γαλαξίας "Sombrero", μας δίνει την εκπληκτική ευκαιρία
να δούμε ένα σπειροειδή γαλαξία από την πλαϊνή του όψη.
Έχει μια πολύ μεγάλη και φωτεινή κεντρική περιόχη
ενώ στην περιφέρεια του μπορούμε να διακρίνουμε
μια γιγάντια, σκοτεινή λωρίδα σκόνης.
Αυτή η λωρίδα,
φαίνεται ότι αποτελεί την πιο ενεργή περιοχή αυτού του γαλαξία
για τη δημιουργία νέων άστρων.
Μια πολύ σημαντική μελέτη που δημοσιεύτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 90
έδειξε ότι η κίνηση των άστρων κοντά στο κέντρο αυτού του γαλαξία
μαρτυρά την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας
μάζας 1 δισεκατομμυρίου ηλίων !
Άστρα σαν τον Ήλιο μας που δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλα
όταν φτάσουν στο τέλος της ζωής τους
χάνουν το εξωτερικό τους περίβλημα
και ολοκληρώνουν την ύπαρξή τους ως μικροί, λευκοί νάνοι αστέρες.
Το Δακτυλιοειδές νεφέλωμα
είναι ό,τι απέμεινε από ένα τέτοιο άστρο που έχασε τα εξωτερικά του στρώματα.
Βρίσκεται περίπου 2.000 έτη φωτός μακρυά
και έχει διάμετρο ίση με ένα έτος φωτός.
Στο κέντρο, η φωτεινή κουκίδα είναι το απομεινάρι
ενός ήλιου, ένας λευκός νάνος.
Το μπλε χρώμα του νεφελώματος
οφείλεται στο αέριο Ήλιο , το οποίο εκπέμπει φως
λαμβάνοντας ενέργεια από τον λευκό νάνο.
Τα αέρια του νεφελώματος αποβλήθηκαν απ'το άστρο
πριν από 4.000 χρόνια.
Από τότε διαστέλλεται, και θα συνεχίσει να διαστέλλεται
μέχρι που κάποτε δεν θα μπορεί πια να ξεχωρίσει από τον διαστρικό χώρο.
Το Νεφέλωμα του Καρκίνου, είναι το απομεινάρι μιας έκρηξης Supernova
δηλαδή μια έκρηξης που συμβαίνει
όταν ένα γιγάντιο άστρο φτάνει στο τέλος της ζωής του.
Η έκρηξη αυτή έχει καταγραφεί ιστορικά
αφού παρατηρήθηκε από Κινέζους αστρονόμους το 1054.
Το νεφέλωμα του Καρκίνου βρίσκεται 6.5 χιλιάδες έτη φωτός μακρυά
κι έχει διάμετρο περίπου 11 έτη φωτός.
Διαστέλλεται με την τρομακτική ταχύτητα του 0.5% της ταχύτητας του φωτός
και στο κέντρο του έχει το υπόλειμμα ενός
γιγάντιου άστρου που τελείωσε τη ζωή του.
Ένα ταχύτατα περιστρεφόμενο Pulsar
που πραγματοποιεί 30 περιστροφές το δευτερόλεπτο.
Αυτά ήταν μερικά απ' τα πιο όμορφα αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού.
Εάν σας άρεσε το βίντεο μπορείτε να κάνετε Like & Subscribe αλλά και να ακολουθήσετε την σελίδα Astronio στο Facebook.
Φυσικά εμείς θα τα ξαναπούμε..στο επόμενο διαστημικό μας ταξίδι.
Γεια χαρά !
~ μουσική τέλους ~