La krono de delicoj
Rava surprizo en nordokcidenta Italujo Miaj israelaj samlandanoj ne emas inkluzivi en siaj turismaj itineroj en Italujo la nordokcidentan regionon Piemonto kaj ĝian ĉefurbon Torino. Tiu surpriza urbo fariĝis, en 1861, la unua ĉefurbo de la ĵus unuigita regno de Italujo, antaŭ Florenco kaj Romo. La unua reĝo de Italujo estis Vittorio Emanuelo II de la dinastio de Savoja. La antaŭa duklando de domo Savoja etendiĝis ambaŭflanke de la nordokcidentaj Alpoj kaj en 1563 la duko Emanuelo Filiberto translokis sian ĉefurbon el Chambéry [ŝāberì], en la franca departemento Savoie [savŭà], al Torino, en la itala regiono Piemonto.
Ekde tiam pro iniciato de la dukoj de la dinastio Savoja, en la ĉirkaŭaĵoj de Torino, estis konstruita la tiel nomata ”Krono de Delicoj”. Temas pri multaspekta kolekto da palacoj, vilaoj, kasteloj, bazilikoj kaj sanktejoj, kiuj akompanis la konstruadon de Torino kiel barokan ĉefurbon. Post la naskiĝo de la itala regno, tiu unua grupo da konstruaĵoj riĉiĝis per novaj reĝaj rezidejoj, parkoj, ĉaspalacetoj laŭ projektoj de la plej kapablaj arkitektoj.
Krom la 6 reĝaj rezidejoj inkluzivitaj en la urba areo, estas aliaj 11 arkitekturaj perloj en la ”Krono de Delicoj”. Du el ili, kvankam tre malsimilaj, elstaras pro ilia eleganta majesta beleco: la baziliko de Superga kaj la ĉaspalaceto de Stupiniĝi.
