Δέλτα, Π. - Για την πατρίδα, 08. Η'. Ο καλόγερος

08. Η'. Ο καλόγερος

Ένα στρατιωτικό σώμα είχε ζώσει το σπίτι. Μερικοί στρατιώτες κι ένας αξιωματικός μπήκαν στην κάμαρα όπου ήταν μαζεμένοι οι ταξιδιώτες, κι άλλοι απ' έξω φύλαγαν την πόρτα.

Ο ξενοδόχος συνόδευε τον αξιωματικό με χίλιες υποκλίσεις και κομπλιμέντα.

Η Θέκλα έριξε μια ματιά του Αλέξιου. Δεν αναγνώριζε κείνη τις στολές, δεν είχε καταλάβει αν ήταν Έλληνες ή Βούλγαροι.

Το πρόσωπο όμως του Αλέξιου ήταν ατάραχο. Συλλογίστηκε η Θέκλα τα χαρτιά του, που ήταν κρυμμένα στα ρούχα του μέσα, και πάγωσε.

— Αν ήταν Βούλγαροι;

— Όλοι να σταθούν στη σειρά, πρόσταξε ο αξιωματικός.

Και ο ίδιος κάθισε σ' ένα σκαμνί και φώναξε τον ξενοδόχο.

— Τους ξέρεις όλους αυτούς ποιοι είναι; ρώτησε.

— Ναι, αποκρίθηκε ο ξενοδόχος, όλους τους ξέρω. Είναι από τα γειτονικά χωριά. Μόνο αυτούς δεν ξέρω.

Και με το δάχτυλο έδειξε τον Αλέξιο και τη Θέκλα.

— Βγάλε όλους τους άλλους από δω μέσα λοιπόν, είπε ο αξιωματικός. Μα να μη φύγει κανένας, φώναξε βλέποντας τους άλλους να βγαίνουν βιαστικοί. Κλείσε τους σε άλλο δωμάτιο. Πρέπει έναν - ένα να τους εξετάσω.

Και πρόσταξε δυο στρατιώτες να τους συνοδέψουν και να τους φυλάξουν.

— Κι αυτόν δεν τον ξέρω, είπε ο ξενοδόχος καθώς σηκώθηκε ο καλόγερος να φύγει.

— Να μείνει κι αυτός, πρόσταξε ο αξιωματικός. Ο καλόγερος σταμάτησε. Όλοι οι άλλοι είχαν βγει έξω, μόνο ο νέος που κάρφωνε το παραθυρόφυλλο στάθηκε στην πόρτα και περίμενε.

— Από πού είσαι; ρώτησε ο αξιωματικός τον καλόγερο.

— Από την Άγια Λαύρα του Άθωνα.

— Πώς βρέθηκες εδώ;

— Ήλθα να πάρω τον ανεψιό μου που θέλει να γίνει παπάς.

— Ποιος είναι ο ανεψιός σου;

Ο καλόγερος έδειξε το νέο που στέκουνταν στην πόρτα.

Ο αξιωματικός ρώτησε τον ξενοδόχο αν τον γνώριζε.

— Ναι, είπε αυτός. Είναι από άλλο χωριό μα έρχεται συχνά εδώ πέρα. Είναι μαραγκός, και σαν έλθει μας διορθώνει ό,τι σπασμένο έχομε.

Ο αξιωματικός γύρισε πάλι στον καλόγερο.

— Είπες πως έρχεσαι από τη Μονή της Άγιας Λαύρας;

— Ναι.

— Μπορείς να μου δώσεις καμιάν απόδειξη πως μου λες την αλήθεια;

Ο καλόγερος έβγαλε από το ράσο του ένα γράμμα και το έδωσε του αξιωματικού.

— Έχει την υπογραφή του ηγούμενου, είπε.

Ο αξιωματικός το πήρε κι εξέτασε την υπογραφή. Ήταν γνήσια. Ύστερα διάβασε το γράμμα όλο, και με σεβασμό το επέστρεψε στον καλόγερο.

— Λυπούμαι, είπε, που αναγκάστηκα να σε βαστάξω τόση ώρα. Μα οι διαταγές μου είναι ρητές. Είσαι ελεύθερος να πας όπου θέλεις.

Ο καλόγερος υποκλίθηκε με το χέρι απλωμένο στο στήθος του και άρχισε να συμμαζεύει σιγά-σιγά το μαχαίρι του, το ψωμί και τις ελιές και να τα ξαναβάζει στο μπογαλάκι του.

Με την άκρη του ματιού του έκανε νόημα του μαραγκού να φύγει, και ο νέος χάθηκε στη στιγμή.

Η Θέκλα το αντιλήφθηκε. Το ανήσυχο βλέμμα της δεν έφευγε από πάνω του. Παρατήρησε πως με πολύ αργές κινήσεις μάζευε τα φαγιά του ο καλόγερος και τα κοίταζε και τα μύριζε και τα εξέταζε σα να μην τα είχε δει ποτέ του.

Ο αξιωματικός ωστόσο είχε στραφεί στον Αλέξιο.

— Πώς σε λένε; ρώτησε.

— Γαβριήλ Νικολίτση, αποκρίθηκε ο Αλέξιος. Είμαι πραματευτής και πηγαίνω στο Βουτέλιο…

— Στο Βουτέλιο; διέκοψε τραχιά ο αξιωματικός. Τα χαρτιά σου!

— Μάλιστα, είπε ατάραχα ο Αλέξιος…

Μ' αντί τα βουλγάρικα γράμματα που περίμενε η Θέκλα, ο Αλέξιος έβγαλε το αυτοκρατορικό έγγραφο και το έδειξε του αξιωματικού με τρόπο ώστε να μη δει τίποτα ο ξενοδόχος.

Την ίδια στιγμή ο καλόγερος γύρισε κι έσκυψε κοντά στον αξιωματικό για να πιάσει το μαχαίρι του που του είχε πέσει.

Αυθόρμητα χώθηκε και η Θέκλα ανάμεσα στον αξιωματικό και στον καλόγερο, τάχα να του το μαζέψει.

Ο καλόγερος σήκωσε βιαστικά το κεφάλι. Μ' αντί το έγγραφο είδε τον Γρηγόρη.

Τα μαύρα μάτια του έβγαλαν σπίθες.

— Θες τίποτα; ρώτησε απότομα.

— Ήθελα να μαζέψω το μαχαίρι που σου έπεσε, αποκρίθηκε η Θέκλα.

— Το μάζεψα, δεν είχα την ανάγκη σου, είπε οργισμένος ο καλόγερος.

Και ξαναγύρισε στο μπογαλάκι του.

Ο αξιωματικός καθώς έριξε μια ματιά στο έγγραφο ξαφνίστηκε, κοίταξε τον Αλέξιο, δίπλωσε βιαστικά το χαρτί και του το επέστρεψε.

Τον χαιρέτησε βαθιά και του είπε χαμηλόφωνα με τρόπο που να τον ακούσει μόνον εκείνος.

— Θα έλθω να σε δω στην κάμαρα σου. Έχω να σου πω ιδιαιτέρως.

Ο Αλέξιος φύλαξε ήσυχα το έγγραφο και βγήκε από το δωμάτιο.

Η Θέκλα τον ακολούθησε πηγαίνοντας μερικά βήματα πίσω, όπως ταίριαζε σε παραγιό.

Περνώντας όμως έριξε μια ματιά του καλόγερου και παρατήρησε πάλι πως με την άκρη του ματιού του ακολουθούσε προσεκτικά την κάθε κίνηση του Αλέξιου.

Μόλις βρέθηκαν μόνοι στο δωμάτιο τους, η Θέκλα ρώτησε τον άντρα της ανήσυχα τι ήταν ο αξιωματικός αυτός.

— Δικός μας βέβαια. Είναι εκατόνταρχος. Δεν είδες τη στολή του; αποκρίθηκε ο Αλέξιος.

— Τι ήλθε να κάμει εδώ;

— Ποιος ξέρει; Κάποια αιτία θα ‘χουν για να γυρίζουν και να ψάχνουν έτσι στα διάφορα χωριά εξετάζοντας τους ξενώνες.

— Πώς δεν κατάστρεψες αμέσως τα χαρτιά σου σαν άκουσες πως έφθαναν στρατιώτες; Δεν ανησύχησες;

— Βέβαια ανησύχησα! Και θα τα έριχνα αμέσως στη φωτιά, αν ήταν Βούλγαροι. Γι' αυτό έτρεξα στο παράθυρο. Μ' από τις στολές τους είδα πως ήταν δικοί μας.

— Αλέξιε, είπε σιγά η Θέκλα, παρατήρησες τον παπά;

— Ποιον παπά; Εκείνον που έτρωγε πλάγι μας;

— Ναι… δε μ' αρέσει ούτε ο τρόπος του ούτε το βλέμμα του. Όταν έβγαλες το έγγραφο έριξε χάμω, από το μέρος σου, το μαχαίρι του, για να βρει πρόφαση να σκύψει κοντά σου και να το δει.

— Και το είδε; ρώτησε ξαφνισμένος ο Αλέξιος.

— Όχι. Έκανα πως θα του το μαζέψω και στάθηκα μπροστά του. Μ' αν έβλεπες το βλέμμα του σα με κοίταξε! Τι κακία γέμιζε τα μάτια του!… Ο Αλέξιος τη φίλησε.

— Καλά έκανες και ήλθες μαζί μου, της είπε. Σεις οι γυναίκες βλέπετε και νιώθετε ένα σωρό πράματα που μας ξεφεύγουν εμάς. Τίποτα δεν είδα απ' όσα μου λες.

Σε λίγη ώρα ήλθε ο εκατόνταρχος στο δωμάτιο τους. Με προσοχή έκλεισε την πόρτα, και χαιρετώντας βαθιά τον Αλέξιο:

— Άρχοντα μου, του είπε, αλήθεια πηγαίνεις στο Βουτέλιο; Έχω χρέος να σου πω πως οι εχθροί είναι παντού, και ο μεγάλος δρόμος βρίσκεται στα χέρια τους. Και δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να σε συνοδεύσω ως εκεί γιατί έχω άλλες διαταγές.

— Δεν πηγαίνω στο Βουτέλιο, αποκρίθηκε ο Αλέξιος, ούτε έχω σκοπό ν' ακολουθήσω το μεγάλο δρόμο. Θα πάρω τα βουνά με το σύντροφο μου, και νομίζω πως ευκολότερα θα περάσομε απαρατήρητοι δυο, παρά ολόκληρο σώμα.

Ο αξιωματικός κουνούσε το κεφάλι του συλλογισμένος.

— Είναι επικίνδυνο να πάτε μόνοι, είπε. Δεν μπορώ να σας συνοδεύσω πολύ μακριά, μα θα έλθω ως το ρίζωμα του βουνού με τους στρατιώτες μου, κι ύστερα πια πηγαίνεις μόνος με τη βοήθεια της Παναγίας.

Ο εκατόνταρχος χαιρέτησε να φύγει. Μα ο Αλέξιος τον σταμάτησε.

— Κάτι θέλω ακόμα να σε ρωτήσω, είπε. Με ποιο σκοπό κάνατε εδώ την έρευνα;

— Γυρεύομε έναν κατάσκοπο Βούλγαρο, αποκρίθηκε ο αξιωματικός. Μα κρύβεται τόσο καλά που δεν μπορούμε να τον ανακαλύψομε. Έχομε αποδείξεις πως κάπου εδώ γυρίζει, και διάφορα σώματα μας τον ζητούν. Μας παίζει όμως όλους. Πάει και τούτη η έρευνα χαμένη. Εξέτασα όλους τους ξένους, γύρεψα σ' όλο το σπίτι αν είναι κρυμμένος κανείς. Και βεβαιώθηκα πως δεν είναι εδώ.

Ο Αλέξιος δίστασε μια στιγμή. Ύστερα ρώτησε:

— Ποιος είναι εκείνος ο καλόγερος που εξέτασες;

— Είναι ένας πολύ άγιος μοναχός. Έχει γράμμα του ηγούμενου της Άγιας Λαύρας που τον συστήνει θερμότατα σε όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς. Παρακαλεί να τον βοηθήσουν και να τον υποστηρίξουν σε ό,τι ζητήσει, όπου και αν πάγει. Τόσο πολύ τον συστήνει το γράμμα, που μου φαίνεται να είναι υπερβολικό λιγάκι από μέρος του ηγούμενου, γιατί επιτέλους αυτός δε ζητά και τίποτα. Ήλθε μόνο να πάρει τον ανεψιό του, λέγει.

— Πώς τον λεν; ρώτησε ο Αλέξιος.

— Παφνούτιο, αποκρίθηκε ο αξιωματικός. Στο γράμμα του ο ηγούμενος τον γράφει πάτερ-Παφνούτιο.

— Και είσαι βέβαιος πως η υπογραφή είναι γνήσια;

— Ναι! Την έχω ξαναδεί σ' άλλα γράμματα. Το γράμμα τούτο έχει και τη βούλα του μοναστηριού… Μα γιατί ρωτάς; Τι υποψιάζεσαι;

— Τίποτα, είπε ο Αλέξιος. Ήθελα μόνο να ξέρω πως αλήθεια αναγνώρισες τη βούλα και την υπογραφή.

Ο Αλέξιος ωστόσο δεν ικανοποιήθηκε με τις εξηγήσεις του αξιωματικού. Βγήκε έξω και φώναξε τον ξενοδόχο με την πρόφαση να του ζητήσει ένα λυχνάρι, κι έπιασε κουβέντα μαζί του.

Απ' έξω-απ' έξω τον ρώτησε πληροφορίες για τον καλόγερο κι έμαθε πως είχε φύγει ήδη.

Ο Αλέξιος ξαφνίστηκε και ρώτησε αν από την αρχή είχε σκοπό να ξεκινήσει τόσο γρήγορα.

— Όχι, αποκρίθηκε ο ξενοδόχος, μα αποφάσισε να πάει ως το χωριό του ανεψιού του για να δει την αδερφή του, μια και ήλθε ως εδώ. Ο ανεψιός του, λέγει, θα τον ανταμώσει εκεί και θα φύγουν μαζί.

Ο Αλέξιος ζήτησε να δει τον ανεψιό του. Τον γύρεψαν παντού μα δεν τον βρήκαν.

— Θα δουλεύει σε κανένα γειτονικό σπίτι, εξήγησε ο ξενοδόχος. Σαν έλθει στο χωριό μας κάνει το γύρο όλων των σπιτιών κι επιδιορθώνει τα σπασμένα.

Και ξέσπασε τότε στα παράπονα για τις δυσκολίες που έφερναν στη δουλειά του οι έρευνες αυτές που γίνουνταν κάθε λίγο, τόσο που κατάντησε να φοβούνται οι ταξιδιώτες να έρχουνται στους ξενώνες, όπου έβρισκαν το μπελά τους με τις εξετάσεις. Και μη σου φανεί παράξενο αν έφυγε γι' αυτό το λόγο τόσο ξαφνικά ο καλόγερος, εξακολούθησε.

Και ξανάρχισε τα παράπονα πως έτρωγαν κι έπιναν τόσο οι στρατιώτες, που όσα και αν πλήρωνε ο αξιωματικός τους πάντα έβγαινε ζημιωμένος αυτός.

Ο Αλέξιος βαρέθηκε τις μωρολογίες του, τον καληνύχτισε και πήγε στο δωμάτιο του.

— Δεν έμαθα τίποτα κακό ή ανησυχητικό για τον καλόγερο, είπε της Θέκλας. Ίσως να φαντάστηκες τα πράματα δραματικότερα απ' ό,τι ήταν.

Η Θέκλα δεν αποκρίθηκε. Μα έμεινε με την εντύπωση της την πρώτη.

Την άλλη μέρα τα ξημερώματα έφυγαν.

Βρήκαν τους στρατιώτες με τον εκατόνταρχο στο γύρισμα του δρόμου, όπως το είχε πει, και μαζί κατέβηκαν στην κοιλάδα.

Πέρασαν βόρεια από τη λίμνη του Όστροβου κάνοντας αλλόγυρο για ν' αποφύγουν τη χώρα του Όστροβου και περπατώντας πάντα μες στα δέντρα.

Από μακριά διέκριναν ένα μικρό σώμα βουλγάρικο. Μα καθώς είδαν αυτοί τους Έλληνες σκορπίστηκαν κι έγιναν άφαντοι.

Ώς τη ρίζα του βουνού τούς συνόδευαν οι στρατιώτες. Εκεί όμως χωρίστηκαν. Ο αξιωματικός έσφιξε το χέρι του Αλέξιου και αυτός τον ευχαρίστησε εγκάρδια.

— Καλή τύχη, άρχοντα μου, ευχήθηκε ο εκατόνταρχος. Από δω και πέρα η Παναγία να σε φυλάει. Δικούς μας δε θ' απαντήσεις πια, είσαι στη φωλιά των εχθρών. Πάρε από τα βουνά, απόφυγε το Βουτέλιο και την Αχρίδα. Όσο κι αν σε δείχνουν έμπορο τα χαρτιά σου δε θα καλοπεράσεις στα χέρια τους, προπάντων που έχεις και χρήματα. Ζούμε σε κακούς καιρούς… Μα όλοι αυτοί οι κίνδυνοι δε μοιάζουν να σε φοβίζουν, πρόσθεσε βλέποντας την αταραξία του Αλέξιου. Ο Θεός μαζί σου, άρχοντα μου.

— Στο καλό! απάντησε ο Αλέξιος.

Ο εκατόνταρχος και οι στρατιώτες γύρισαν πίσω, και ο Αλέξιος με τη γυναίκα του, ντυμένη πάντα στ' αγορίστικά της ρούχα, τράβηξαν για το βουνό.

Το βράδυ κόνεψαν σ' ένα χωριουδάκι που ήταν ένα μάζεμα φτωχικά καλύβια, και πέρασαν τη νύχτα.

08. Η'. Ο καλόγερος text08

Ένα στρατιωτικό σώμα είχε ζώσει το σπίτι. ||||surrounded|| A military unit had surrounded the house. Μερικοί στρατιώτες κι ένας αξιωματικός μπήκαν στην κάμαρα όπου ήταν μαζεμένοι οι ταξιδιώτες, κι άλλοι απ' έξω φύλαγαν την πόρτα. Some|soldiers|and|one|officer|entered|in the|room|where|were|gathered|the|travelers|and|others||outside|guarded|the|door Some soldiers and an officer entered the room where the travelers were gathered, while others outside guarded the door.

Η Θέκλα έριξε μια ματιά του Αλέξιου. The|Thekla|cast|a|glance|of|Alexios Thekla cast a glance at Alexios. Δεν αναγνώριζε κείνη τις στολές, δεν είχε καταλάβει αν ήταν Έλληνες ή Βούλγαροι. Not|recognized|she|the|uniforms|not|had|understood|if|were|Greeks|or|Bulgarians She did not recognize the uniforms, she could not tell if they were Greeks or Bulgarians.

— Αν ήταν Βούλγαροι; If|they were|Bulgarians — What if they were Bulgarians?

Και ο ίδιος κάθισε σ' ένα σκαμνί και φώναξε τον ξενοδόχο. And|the|same|sat||a|stool|and|called|the|innkeeper And he himself sat on a stool and called the innkeeper.

— Τους ξέρεις όλους αυτούς ποιοι είναι; ρώτησε. them|you know|all|these|who|are|he asked — Do you know who all of them are? he asked.

— Κι αυτόν δεν τον ξέρω, είπε ο ξενοδόχος καθώς σηκώθηκε ο καλόγερος να φύγει. And|him|not|him|I know|said|the|innkeeper|as|rose|the|monk|to|leave — I don't know him either, said the innkeeper as the monk stood up to leave.

— Πώς βρέθηκες εδώ; How|did you find yourself|here — How did you end up here?

— Ήλθα να πάρω τον ανεψιό μου που θέλει να γίνει παπάς. I came|to|take|the|nephew|my|who|wants|to|become|priest — I came to take my nephew who wants to become a priest.

— Ποιος είναι ο ανεψιός σου; Who|is|the|nephew|your — Who is your nephew?

— Ναι. Yes — Yes.

— Μπορείς να μου δώσεις καμιάν απόδειξη πως μου λες την αλήθεια; Can you|to|me|give|any|proof|that|me|you tell|the|truth — Can you give me any proof that you are telling me the truth?

— Λυπούμαι, είπε, που αναγκάστηκα να σε βαστάξω τόση ώρα. I am sorry|he said|that|I had to|to|you|hold|so much|hour — I am sorry, he said, that I had to keep you waiting for so long. Μα οι διαταγές μου είναι ρητές. But|the|orders|my|are|explicit But my orders are explicit. Είσαι ελεύθερος να πας όπου θέλεις. You are|free|to||wherever|you want You are free to go wherever you want.

Ο καλόγερος υποκλίθηκε με το χέρι απλωμένο στο στήθος του και άρχισε να συμμαζεύει σιγά-σιγά το μαχαίρι του, το ψωμί και τις ελιές και να τα ξαναβάζει στο μπογαλάκι του. The|monk|bowed|with|the|hand|extended|to the|chest|his|and|began|to|gather|||the|knife|his|the|bread|and|the|olives|and|to|them|put back|in the|small bag|his The monk bowed with his hand placed on his chest and began to slowly gather his knife, bread, and olives and put them back in his bag.

— Πώς σε λένε; ρώτησε. How|you|call|asked — What is your name? he asked.

— Μάλιστα, είπε ατάραχα ο Αλέξιος… Indeed|said|calmly|the|Alexios — Indeed, said Alexios calmly...

Μ' αντί τα βουλγάρικα γράμματα που περίμενε η Θέκλα, ο Αλέξιος έβγαλε το αυτοκρατορικό έγγραφο και το έδειξε του αξιωματικού με τρόπο ώστε να μη δει τίποτα ο ξενοδόχος. |instead of|the|Bulgarian|letters|that|was waiting for|the|Thekla|the|Alexios|took out|the|imperial|document|and|it|showed|to the|officer|in a|way|so that|to|not|see|anything|the|innkeeper Instead of the Bulgarian letters that Thekla was expecting, Alexios pulled out the imperial document and showed it to the officer in a way that the innkeeper could see nothing.

— Θες τίποτα; ρώτησε απότομα. Do you want|anything|he asked|abruptly — Do you need anything? he asked abruptly.

— Το μάζεψα, δεν είχα την ανάγκη σου, είπε οργισμένος ο καλόγερος. It|collected|not|I had|your|need||said|angry||monk — I picked it up, I didn't need your help, the monk said angrily.

Και ξαναγύρισε στο μπογαλάκι του. And|returned|to the|small suitcase|his And he returned to his little bag.

— Θα έλθω να σε δω στην κάμαρα σου. I will|come|to|you||in the|room|your — I will come to see you in your room. Έχω να σου πω ιδιαιτέρως. I have|to|to you||privately I have something to tell you privately.

Μόλις βρέθηκαν μόνοι στο δωμάτιο τους, η Θέκλα ρώτησε τον άντρα της ανήσυχα τι ήταν ο αξιωματικός αυτός. As soon as|they found|alone|in the|room|their|the|Thekla|asked|her|husband||anxiously|what|was|the|officer|this As soon as they were alone in their room, Thekla anxiously asked her husband who that officer was.

— Τι ήλθε να κάμει εδώ; What|came|to|do|here — What did he come to do here?

— Ποιος ξέρει; Κάποια αιτία θα ‘χουν για να γυρίζουν και να ψάχνουν έτσι στα διάφορα χωριά εξετάζοντας τους ξενώνες. Who|knows|Some|reason|will||for|to|return|and|to|search|like this|in the|various|villages|examining|the|inns — Who knows? They must have some reason to be wandering around and searching in various villages examining the inns.

— Αλέξιε, είπε σιγά η Θέκλα, παρατήρησες τον παπά; |||||did you notice||priest — Alexei, Thekla said quietly, did you notice the priest?

— Ποιον παπά; Εκείνον που έτρωγε πλάγι μας; — Which priest? The one who was eating next to us?

— Ναι… δε μ' αρέσει ούτε ο τρόπος του ούτε το βλέμμα του. Yes|not||likes|neither|the|way|his|nor|the|look|his — Yes… I don't like either his manner or his gaze. Όταν έβγαλες το έγγραφο έριξε χάμω, από το μέρος σου, το μαχαίρι του, για να βρει πρόφαση να σκύψει κοντά σου και να το δει. When|you took out|the|document|he dropped|down|from|the|side|your|the|knife|his|in order to|to|find|pretext|to|bend|near|you|and|to|it| When you took out the document, he dropped his knife on the ground, from your side, to find an excuse to lean close to you and see it.

— Και το είδε; ρώτησε ξαφνισμένος ο Αλέξιος. And|it|saw|asked|surprised|the|Alexios — And did he see it? Alexios asked, surprised.

— Όχι. No — No. Έκανα πως θα του το μαζέψω και στάθηκα μπροστά του. I pretended|that|I would|to him|it|pick up|and|I stood|in front of|him I pretended I would pick it up for him and stood in front of him. Μ' αν έβλεπες το βλέμμα του σα με κοίταξε! |if|you saw|the|gaze|his|as|me|looked But if you saw the look in his eyes when he looked at me! Τι κακία γέμιζε τα μάτια του!… Ο Αλέξιος τη φίλησε. what|malice|filled|the|eyes|his|The|Alexios|her|kissed What malice filled his eyes!… Alexios kissed her.

— Καλά έκανες και ήλθες μαζί μου, της είπε. well|you did|and|you came|together|with me|to her|he said — You did well to come with me, he said to her. Σεις οι γυναίκες βλέπετε και νιώθετε ένα σωρό πράματα που μας ξεφεύγουν εμάς. You|the|women|see|and|feel|a|lot|things|that|us|escape|us You women see and feel a lot of things that escape us. Τίποτα δεν είδα απ' όσα μου λες. Nothing|not|I saw||what|to me|you tell I saw nothing of what you are telling me.

— Δεν πηγαίνω στο Βουτέλιο, αποκρίθηκε ο Αλέξιος, ούτε έχω σκοπό ν' ακολουθήσω το μεγάλο δρόμο. I do not|go|to|Voutelio|replied|the|Alexios|nor|I have|intention||follow|the|main|road — I am not going to Voutelio, replied Alexios, nor do I intend to follow the main road. Θα πάρω τα βουνά με το σύντροφο μου, και νομίζω πως ευκολότερα θα περάσομε απαρατήρητοι δυο, παρά ολόκληρο σώμα. I will|take|the|mountains|with|my|partner|my|and|I think|that|more easily|will|we pass|unnoticed|two|than|whole|body I will take to the mountains with my companion, and I think it will be easier for us to pass unnoticed as two, rather than a whole body.

— Γυρεύομε έναν κατάσκοπο Βούλγαρο, αποκρίθηκε ο αξιωματικός. We are looking for|a|spy|Bulgarian|replied|the|officer — We are looking for a Bulgarian spy, the officer replied. Μα κρύβεται τόσο καλά που δεν μπορούμε να τον ανακαλύψομε. But|hides|so|well|that|not|we can|to|him|discover But he hides so well that we cannot discover him. Έχομε αποδείξεις πως κάπου εδώ γυρίζει, και διάφορα σώματα μας τον ζητούν. We have|evidence|that|somewhere|here|he/she/it turns|and|various|bodies|us|him|seek We have evidence that he is somewhere around here, and various bodies are asking for him. Μας παίζει όμως όλους. Us|plays|but|everyone However, he plays us all. Πάει και τούτη η έρευνα χαμένη. goes|and|this|the|research|lost This investigation is also going to waste. Εξέτασα όλους τους ξένους, γύρεψα σ' όλο το σπίτι αν είναι κρυμμένος κανείς. I examined|all|the|foreigners|I searched||all|the|house|if|is|hidden|anyone I examined all the strangers, searched the whole house to see if anyone is hidden. Και βεβαιώθηκα πως δεν είναι εδώ. And|I was assured|that|not|is|here And I made sure that he is not here.

— Ποιος είναι εκείνος ο καλόγερος που εξέτασες; Who|is|that|the|monk|who|you examined — Who is that monk you examined?

— Παφνούτιο, αποκρίθηκε ο αξιωματικός. Pafnoutio|replied|the|officer — Paphnutius, the officer replied. Στο γράμμα του ο ηγούμενος τον γράφει πάτερ-Παφνούτιο. In the|letter|his|the|abbot|him|writes|| In his letter, the abbot addresses him as Father Paphnutius.

— Ναι! — Yes! Την έχω ξαναδεί σ' άλλα γράμματα. her|I have|seen again||other|letters I have seen it before in other letters. Το γράμμα τούτο έχει και τη βούλα του μοναστηριού… Μα γιατί ρωτάς; Τι υποψιάζεσαι; The|letter|this|has|and|the|seal|of|monastery|But|why|do you ask|What|do you suspect This letter has the seal of the monastery... But why do you ask? What do you suspect?

Απ' έξω-απ' έξω τον ρώτησε πληροφορίες για τον καλόγερο κι έμαθε πως είχε φύγει ήδη. ||||him|asked|information|about|the|monk|and|he learned|that|had|left|already From outside, he asked for information about the monk and learned that he had already left.

— Όχι, αποκρίθηκε ο ξενοδόχος, μα αποφάσισε να πάει ως το χωριό του ανεψιού του για να δει την αδερφή του, μια και ήλθε ως εδώ. No|replied|the|innkeeper|but|decided|to|go|to|the|village|of|nephew|of|||||sister|of|once|and|he came|to|here — No, the innkeeper replied, but he decided to go to his nephew's village to see his sister, since he was already here. Ο ανεψιός του, λέγει, θα τον ανταμώσει εκεί και θα φύγουν μαζί. The|nephew|his|says|will|him|meet|there|and|will|leave|together His nephew, he says, will meet him there and they will leave together.

Ο Αλέξιος ζήτησε να δει τον ανεψιό του. The|Alexios|asked|to|see|the|nephew|his Alexios asked to see his nephew. Τον γύρεψαν παντού μα δεν τον βρήκαν. They|searched|everywhere|but|not|him|found They searched for him everywhere but did not find him.

— Θα δουλεύει σε κανένα γειτονικό σπίτι, εξήγησε ο ξενοδόχος. ||||neighboring|||| "He must be working in some neighboring house," explained the innkeeper. Σαν έλθει στο χωριό μας κάνει το γύρο όλων των σπιτιών κι επιδιορθώνει τα σπασμένα. When|he/she arrives|at|village|our|he/she makes|the|round|of all|the|houses|and|he/she repairs|the|broken When he comes to the village, he goes around all the houses and repairs the broken ones.

Και ξέσπασε τότε στα παράπονα για τις δυσκολίες που έφερναν στη δουλειά του οι έρευνες αυτές που γίνουνταν κάθε λίγο, τόσο που κατάντησε να φοβούνται οι ταξιδιώτες να έρχουνται στους ξενώνες, όπου έβρισκαν το μπελά τους με τις εξετάσεις. And|broke out|then|into|complaints|about|the|difficulties|that|brought|to the|work|his|the|investigations|these|that||every|little|so|that|ended up|to|fear|the|travelers|to||to the|inns|where|they found|the|trouble|their|with|the|examinations And then he burst into complaints about the difficulties that these frequent searches brought to his work, to the point that travelers began to fear coming to the inns, where they found trouble with the inspections. Και μη σου φανεί παράξενο αν έφυγε γι' αυτό το λόγο τόσο ξαφνικά ο καλόγερος, εξακολούθησε. And|not|to you|seems|strange|if|he left||this|the|reason|so|suddenly|the|monk|continued And don't find it strange if the monk left so suddenly for that reason, he continued.

— Δεν έμαθα τίποτα κακό ή ανησυχητικό για τον καλόγερο, είπε της Θέκλας. Not|I learned|anything|bad|or|concerning|about|the|monk|she said|to|Thekla — I didn't learn anything bad or concerning about the monk, he said to Thekla. Ίσως να φαντάστηκες τα πράματα δραματικότερα απ' ό,τι ήταν. Perhaps|(subjunctive particle)|you imagined|the|things|more dramatically||what|were Perhaps you imagined things to be more dramatic than they were.

Πέρασαν βόρεια από τη λίμνη του Όστροβου κάνοντας αλλόγυρο για ν' αποφύγουν τη χώρα του Όστροβου και περπατώντας πάντα μες στα δέντρα. They passed|north|from|the|lake|of|Ostrov|making|detour|to||avoid|the|country|of|Ostrov|and|walking|always|through|in the|trees They passed north of the lake of Ostrovou making a detour to avoid the land of Ostrovou and always walking among the trees.

— Καλή τύχη, άρχοντα μου, ευχήθηκε ο εκατόνταρχος. Good|luck|lord|my|wished|the|centurion — Good luck, my lord, the centurion wished. Από δω και πέρα η Παναγία να σε φυλάει. From|here|and|beyond|the|Virgin Mary|may|you|protect From now on, may the Virgin Mary protect you. Δικούς μας δε θ' απαντήσεις πια, είσαι στη φωλιά των εχθρών. our|us|not||answer|anymore|you are|in the|nest|of the|enemies You won't meet our people anymore, you are in the enemy's den. Πάρε από τα βουνά, απόφυγε το Βουτέλιο και την Αχρίδα. Take|from|the|mountains|avoid|the|Vuteli|and|the|Ohrid Take from the mountains, avoid Voutelios and Ohrid. Όσο κι αν σε δείχνουν έμπορο τα χαρτιά σου δε θα καλοπεράσεις στα χέρια τους, προπάντων που έχεις και χρήματα. As much as|and|if|you|show|merchant|your|papers|your|not|will|have a good time|in the|hands|their|especially|that|you have|and|money No matter how much your papers show you as a merchant, you won't have a good time in their hands, especially since you also have money. Ζούμε σε κακούς καιρούς… Μα όλοι αυτοί οι κίνδυνοι δε μοιάζουν να σε φοβίζουν, πρόσθεσε βλέποντας την αταραξία του Αλέξιου. We live|in|bad|times|But|all|these|the|dangers|not|seem|to|you|frighten|he added|seeing|the|calmness|of|Alexios We live in bad times... But all these dangers don't seem to frighten you, he added, seeing Alexios's calmness. Ο Θεός μαζί σου, άρχοντα μου. The|God|with|you|lord|my God be with you, my lord.

— Στο καλό! to|well — Farewell! απάντησε ο Αλέξιος. answered|the|Alexios Alexios replied.

Ο εκατόνταρχος και οι στρατιώτες γύρισαν πίσω, και ο Αλέξιος με τη γυναίκα του, ντυμένη πάντα στ' αγορίστικά της ρούχα, τράβηξαν για το βουνό. The|centurion|and|the|soldiers|returned|back|and|the|Alexios|with|the|wife|his|dressed|always||boyish|her|clothes|headed|towards|the|mountain The centurion and the soldiers turned back, and Alexios with his wife, always dressed in her boyish clothes, headed for the mountain.

Το βράδυ κόνεψαν σ' ένα χωριουδάκι που ήταν ένα μάζεμα φτωχικά καλύβια, και πέρασαν τη νύχτα. The|evening|they stopped||a|small village|that|was|a|gathering|poor|huts|and|they spent|the|night That night they camped in a small village that was a collection of poor huts, and they spent the night there.