×

Usamos cookies para ayudar a mejorar LingQ. Al visitar este sitio, aceptas nuestras politicas de cookie.


image

Conan Doyle, A. - Το Σημάδι Των Τεσσάρων, 12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (1)

12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (1)

Εξαιρετικά υπομονετικός άνθρωπος ήταν εκείνος ο επιθεωρητής στην άμαξα, γιατί η ώρα είχε περάσει πριν πάω να τον συναντήσω. Το πρόσωπο του συννέφιασε ολόκληρο όταν του έδειξα το άδειο κιβώτιο.

«Πάει η αμοιβή!» είπε βαρύθυμα. «Εκεί που δεν υπάρχει χρήμα δεν υπάρχει πληρωμή. Η αποψινή δουλειά θα άξιζε από ένα δεκάρι στο Σαμ Μπράουν και σε μένα αν ο θησαυρός ήταν εκεί.»

«Ο κ. Θαντέους Σόλτο είναι πλούσιος,» είπα, «θα φροντίσει να αμειφθείτε, είτε με θησαυρό είτε άνευ.»

Ο επιθεωρητής κούνησε το κεφάλι του αποκαρδιωμένα, ωστόσο.

«Είναι άσχημη δουλειά,» επανέλαβε, «και το ίδιο θα σκεφτεί κι ο κ. Άθελνυ Τζόουνς.»

Η πρόβλεψη του αποδείχτηκε σωστή, γιατί ο ντετέκτιβ έδειξε χαμένος αρκετά όταν έφτασα στην οδό Μπέϊκερ και του έδειξα το άδειο κουτί. Είχαν μόλις φτάσει, ο Χολμς, ο κρατούμενος, κι εκείνος, γιατί είχαν αλλάξει τα σχέδια τους ώστε να αναφέρουν στο τμήμα καθοδόν. Ο σύντροφος μου τεμπέλιαζε στην πολυθρόνα του με τη συνήθη απαθή του έκφραση, ενώ ο Σμολ καθόταν αδιάφορα απέναντι του με το ξύλινο πόδι του μαζεμένο πάνω από το γερό. Καθώς επέδειξα το άδειο κουτί έγειρε πίσω στην πολυθρόνα του και γέλασε δυνατά.

«Αυτή είναι δική σου δουλειά, Σμολ,» είπε ο Άθελνυ Τζόουνς θυμωμένα.

«Ναι, τον έκρυψα εκεί που ποτέ δεν βάλετε χέρι πάνω του,» αναφώνησε θριαμβευτικά. «Είναι ο θησαυρός μου, κι αν δεν μπορώ να έχω τη λεία μου θα φροντίζω πολύ καλά να μην την έχει κανείς. Σας λέω πως κανείς ζωντανός δεν έχει δικαίωμα πάνω του, εκτός από τους τρεις άντρες που βρίσκονται στο στρατόπεδο κατάδικων στα Andaman κι από εμένα. Γνωρίζω τώρα πως δεν μπορώ να τον χρησιμοποιήσω, και γνωρίζω πως ούτε κι εκείνοι. Ενεργούσα καθ' όλη τη διάρκεια τόσο για εκείνους όσο και για εμένα. Ήταν ανέκαθεν το σημάδι των τεσσάρων για όλους μας. Λοιπόν, γνωρίζω θα με προτιμούσαν να κάνω ότι ακριβώς έκανα, και να πετάξω το θησαυρό στον Τάμεση από το να τον αφήσω σε φίλους και συγγενείς του Σόλτο ή του Μόρσταν. Δεν ήταν για να τους κάνουμε πλούσιους αυτό που κάναμε στον Αχμέτ. Θα βρείτε το θησαυρό εκεί που είναι το κλειδί κι εκεί που βρίσκεται ο μικρός Τόνγκα. Όταν είδα πως η λάντσα σας θα μας πρόφταινε, έβαλα τη λεία σε ασφαλές μέρος. Δεν υπάρχουν ρούπιες για σας σε τούτο το ταξίδι.»

«Μας κοροϊδεύεις, Σμολ,» είπε ο Άθελνυ Τζόουνς αυστηρά· «αν ήθελες να πετάξεις τον θησαυρό στον Τάμεση θα σου ήταν ευκολότερο να είχες πετάξει το κουτί και όλα τα άλλα.»

«Ευκολότερο για μένα να το πετάξω κι ευκολότερα για σας να βρείτε,» απάντησε με ένα δαιμόνιο, πλάγιο βλέμμα. «Ο άντρας που ήταν έξυπνος αρκετά για να με εντοπίσει είναι αρκετά έξυπνος για να ψαρέψει ένα σιδερένιο κουτί από τον πάτο ενός ποταμού. Τώρα που είναι σκορπισμένα για πάνω από πέντε μίλια ή κάπου τόσο, ίσως να αποβεί δυσκολότερη δουλειά. Μου πήγε η καρδιά να το κάνω όμως. Είχα μισοτρελαθεί όταν μας προλάβατε. Ωστόσο, δεν υπάρχει θλίψη επ' αυτού. Είχα τα πάνω μου στην ζωή μου, και είχα τα κάτω μου, όμως έμαθα να μην κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα.»

«Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα, Σμολ,» είπε ο ντετέκτιβ. «Αν είχες συνδράμει την δικαιοσύνη, αντί να την αποτρέπεις καθαυτό τον τρόπο, ίσως να είχες μια καλύτερη τύχη στην δίκη σου.»

«Δικαιοσύνη!» γρύλισε ο πρώην κατάδικος. «Ωραία δικαιοσύνη! Ποιανού λεία είναι αυτή, αν όχι δική μας; Που είναι η δικαιοσύνη στο να τα παρατήσω σε εκείνους που δεν τα κέρδισαν ποτέ; Δείτε πως τα κέρδισα! Είκοσι μακριά χρόνια σε εκείνο τον ελώδη βάλτο, όλη μέσα στην δουλειά κάτω από την μάγκλη ((Σ.τ.Μ.) νύχτα αλυσοδεμένος στις βρωμερές τρώγλες των κατάδικων, με κουνούπια να τσιμπάν, να βασανίζομαι από πυρετό, να τυραννιέμαι από κάθε καταραμένο μαύρο αστυνομικό που λάτρευε να βγάζει τα απωθημένα του στο Έτσι κέρδισα τον θησαυρό του Άνγκρα, κι εσείς μου μιλάτε για δικαιοσύνη επειδή δεν αντέχω να νοιώθω πως πλήρωσα αυτό το τίμημα μόνο και μόνο για να τα χαρεί κάποιος άλλος! Θα προτιμούσα να κρεμαστώ χίλιες φορές, ή να δεχθώ ένα από τα βέλη του Τόνγκα στο πετσί μου, παρά να ζήσω σε κελί καταδίκου και να νοιώθω πως κάποιος άλλος ζει στην άνεση σε ένα παλάτι με χρήματα που θα έπρεπε να είναι δικά μου.»

Ο Σμολ είχε ρίξει τη μάσκα της στωικότητας, και όλα αυτά έρχονταν σε ένα αγριεμένο στρόβιλο από λέξεις, ενώ τα μάτια του άστραφταν, και οι χειροπέδες χτυπούσαν από την παθιασμένη κίνηση των χεριών του. Μπορούσα να καταλάβω, καθώς είδα την οργή και το πάθος του άντρα, πως δεν επρόκειτο για αβάσιμο ή αφύσικο τρόμο που κατέλαβε τον Ταγματάρχη Σόλτο όταν αρχικά έμαθε πως ο τραυματισμένος κατάδικος βρισκόταν επί τα ίχνη του.

«Ξεχνάς πως δεν γνωρίζουμε τίποτα από όλα αυτά,» είπε ο Χολμς ήσυχα. «Δεν ακούσαμε την ιστορία σου, και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε τι βαθμό η δικαιοσύνη ίσως αρχικά να ήταν με το μέρος σου.»

«Λοιπόν, κύριε, υπήρξατε εξαιρετικά δίκαιος προς εμένα, μολονότι κατανοώ πως εσάς πρέπει να ευχαριστήσω για τούτα τα βραχιόλια γύρω από τους καρπούς μου. Ωστόσο, δεν τρέφω καμία εχθρότητα για αυτό. Δεν έχω καμία επιθυμία να αποκρύψω κάτι. Ότι λέω είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια, κάθε λέξη. Σας ευχαριστώ, μπορείτε να αφήσετε το ποτήρι πλάι μου εδώ, και θα ακουμπήσω τα χείλη μου πάνω του αν στεγνώσω.

«Είμαι από το Γουορσεστερσάιρ ο ίδιος, γεννημένος κοντά στο Πέρσορ. Τολμώ να πω ότι θα βρίσκατε ένα σωρό Σμολ να ζουν εκεί τώρα αν θα κοιτάζατε. Συχνά σκέφτηκα να κάνω μια βόλτα εκεί τριγύρω, μα η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και ποτέ το καμάρι της οικογενείας, και αμφιβάλω αν θα χαίρονταν τόσο να με δουν. Ήταν όλοι τους σταθεροί, άνθρωποι της εκκλησίας, μικροί αγρότες, ξακουστοί και σεβαστοί στην επαρχία, ενώ εγώ ήμουν ανέκαθεν κομμάτι περιπλανώμενος. Τουλάχιστον, όμως, όταν έφτασα κοντά τα δεκαοχτώ, δεν τους δημιούργησα περισσότερα προβλήματα, γιατί μπλέχτηκα σε ένα καυγά για ένα κορίτσι και μπορούσα μονάχα να ξεμπλέξω υπηρετώντας τη βασίλισσα και κατατασσόμενος στο τρίτο σώμα τυφεκιοφόρων της Βεγγάζης, που μόλις ξεκινούσαν για την Ινδία.

«Δεν ήταν γραφτό μου να κάνω πολύ στρατιωτιλίκη, ωστόσο. Είχα μόλις περάσει το βήμα της χήνας και μάθαινα να χειρίζομαι το μουσκέτο μου, όταν υπήρξα αρκετά ανόητος να πάω για κολύμπι στο Γάγγη. Ευτυχώς για μένα, ο λοχία της διμοιρίας μου, ο Τζων Χόλντερ, βρισκόταν στο νερό την ίδια ώρα, κι ήταν ένας από τους καλύτερους κολυμβητές στην υπηρεσία. Ένα κροκόδειλος με πρόφτασε μόλις στα μισά της διαδρομής και μου έκοψε το δεξί πόδι τόσο καθαρά όσο ένας χειρούργος θα το έκανε, μόλις πάνω από το γόνατο. Λίγο με το σοκ και την απώλεια αίματος, λιποθύμησα, και θα είχα πνιγεί αν ο Χόλντερ δεν με είχε γραπώσει και τσαλαβουτώντας δεν είχε τραβήξει για την όχθη. Έμεινα πέντε μήνες στο νοσοκομείο για αυτό, κι όταν τελικά κατόρθωσα κούτσα κούτσα να βγω έξω με αυτό το ξύλινο πόδι δεμένο στο κολόβωμα μου, βρέθηκα εκτός Στρατού λόγω αναπηρίας και μη ικανός για όποια ενεργή απασχόληση.

«Ήμουν, όπως μπορείτε να φανταστείτε, αρκετά στα κάτω μου από τύχη εκείνη την περίοδο, γιατί ήμουν ένας άχρηστος σακάτης, μολονότι δεν είχα πατήσει ακόμη το εικοστό μου έτος. Ωστόσο, η κακοτυχία μου σύντομα αποδείχθηκε ευτύχημα. Ένας άντρας ονόματι Άμπελ Γουάιτ, ο οποίος είχε έρθει ως εκεί για να στήσει μια φυτεία ινδικοφόρων, ήθελε έναν επιστάτη για να προσέχει τους κούληδες και να φροντίζει να κάνουν τη δουλειά τους. Έτυχε να είναι φίλος του συνταγματάρχη μας, ο οποίος είχε ενδιαφερθεί για μένα από το ατύχημα και μετά. Για να μην τα πολυλογώ, ο συνταγματάρχης με συνέστησε σθεναρά για την θέση, και, καθώς η δουλειά γινόταν κυρίως ιππεύοντας, το πόδι μου δεν αποτελούσε μεγάλο εμπόδιο, γιατί μου είχε μείνει αρκετός μηρός για να έχω ένα καλό κράτημα από τη σέλλα. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να περιδιαβαίνω καλπάζοντας την φυτεία, να προσέχω τους άντρες καθώς εργάζονταν, και να αναφέρω τους λουφαδόρους. Η πληρωμή ήταν καλή, είχα άνετο κατάλυμα, κι από κάθε άποψη ήμουν ικανοποιημένος να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου στις φυτείες λουλακιού. Ο κ. Άμπελ Γουάιτ ήταν καλός άνθρωπος, και συχνά θα περνούσε από την μικρή μου παράγκα και θα κάπνιζε μια πίπα μαζί μου, γιατί οι λευκοί εκεί έξω νοιώθουν την καρδιά τους να ζεσταίνεται όπως δεν γίνεται ποτέ εδώ.

«Λοιπόν, ποτέ δεν έμενα στο δρόμο της τύχης για πολύ. Αναπάντεχα, δίχως ούτε μια προειδοποίηση, η μεγάλη ανταρσία έπεσε πάνω μας. Τον ένα μήνα η Ινδία αναπαυόταν τόσο ασάλευτη και γαλήνια, κατά τα φαινόμενα, όπως στο Σάρρεϋ ή το Κεντ, τον επόμενο μήνα διακόσιες χιλιάδες μαύροι διάβολοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι, κι η χώρα είχε μεταβληθεί στην απόλυτη κόλαση. Φυσικά γνωρίζετε όλα τα σχετικά, κύριοι —πολύ περισσότερα από όσα γνωρίζω, πιθανότατα, αφού το διάβασμα δεν υπάγεται στα ενδιαφέροντα μου. Γνωρίζω μονάχα τα όσα είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Η φυτεία μας βρισκόταν σε ένα μέρος που καλείται Ματρά, κοντά στα σύνορα με τις βορειοδυτικές Επαρχίες. Τη μια νύχτα κατόπιν της άλλης ο ουρανός ολόκληρος φωτιζόταν από τις φλεγόμενες κατοικίες, και μέρα με τη μέρα βλέπαμε μικρές ομάδες Ευρωπαίων να περνάνε μέσα από την έκταση μας με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, καθοδόν προς το Άνγκρα, όπου βρίσκονταν οι πλησιέστερες στρατιωτικές μονάδες μας.

Ο κ. Άμπελ Γουάιτ ήταν πεισματάρης. Είχε βάλει στο κεφάλι του πως όλη η κατάσταση ήταν μεγαλοποιημένη, και πως θα ξεφούσκωνε τόσο ξαφνικά όσο είχε εμφανιστεί. Εκεί καθόταν στη βεράντα του, πίνοντας το ουίσκι του και καπνίζοντας σερούτς, καθώς η χώρα φλεγόταν ολόγυρα του Φυσικά κολλήσαμε μαζί του, εγώ κι ο Ντόουσον, ο οποίος, με τη γυναίκα του, συνήθισαν να κρατάν τα βιβλία και την διαχείριση. Το λοιπόν, μια ωραία μέρα η σύγκρουση κατέφτασε. Βρισκόμουν σε μια μακρινή φυτεία και κάλπαζα αργά προς το σπίτι μέσα στο απόγευμα, όταν το μάτι μου έπεσε πάνω σε κάτι σωριασμένο στον πάτο ενός απότομου nullah. Κατηφόρισα για να δω τι ήταν, και το ψύχος διαπέρασε την καρδιά μου όταν ανακάλυψα πως ήταν η γυναίκα του Ντόουσον, έχοντας κομματιαστεί, και μισοφαγωθεί από τσακάλια και σκυλιά της περιοχής. Λίγο μακρύτερα στο δρόμο ο Ντόουσον ο ίδιος κειτόταν πεσμένος μπρούμυτα, απολύτως νεκρός, με ένα άδειο περίστροφο στο χέρι της, και τέσσερις ινδοί επαναστάτες ((Σ.τ.Μ.) sepoys – Επαναστατικά στρατεύματα των Ινδών κατά την πρώτη τους ανταρσία έναντι των Αγγλικών αποικιοκρατικών στρατευμάτων.) κείτονταν αντικριστά μεταξύ τους απέναντι του. Τράβηξα τα χαλινάρια του αλόγου μου, διερωτώμενος προς τα πού θα έπρεπε να τραβήξω, όμως εκείνη τη στιγμή είδα πυκνό καπνό να υψώνεται από την κατοικία του Άμπελ Γουάιτ και τις φλόγες να αρχίζουν να ξεσπούν μέσα από τη στέγη. Ήξερα τότε πως καλό κανένα δεν θα μπορούσα να προσφέρω στ' αφεντικό μου, παρά μόνο θα χαράμιζα και τη δική μου ζωή αν ανακατευόμουν στην ιστορία. Από εκεί που στεκόμουν έβλεπα εκατοντάδες μαύρων εκτρωμάτων, με τα κόκκινα πανωφόρια ακόμη στις πλάτες τους, να χορεύουν και να ουρλιάζουν γύρω από το φλεγόμενο σπίτι. Μερικοί από αυτούς έδειξαν προς τα μένα, και κάνα δυο σφαίρες σφύριξαν δίπλα από το κεφάλι μου: έτσι το ‘σκασα διασχίζοντας τους ορυζώνες, και βρέθηκα αργά την νύχτα ασφαλής πίσω από τα τείχη του Άνγκρα.

«Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, ούτε κι εκεί υπήρχε κάποια μεγαλύτερη ασφάλεια. Ολόκληρη η χώρα έμοιαζε με μελίσσι. Οπουδήποτε οι Άγγλοι κατάφερναν να συγκεντρωθούν σε μικρές ομάδες κρατούσαν μονάχα όσο έδαφος τα όπλα τους διοικούσαν. Οπουδήποτε αλλού αποτελούσαν απλώς απελπισμένους φυγάδες. Επρόκειτο για μια μάχη εκατομμυρίων ενάντια σε χιλιάδες, και το χειρότερο κομμάτι του ήταν πως εκείνοι οι άνθρωποι που αντιμαχόμασταν, πεζοί, με άλογο, και πολυβολητές, ήταν τα ίδια μας τα επίλεκτα στρατεύματα, τους οποίους είχαμε διδάξει κι εκπαιδεύσει, χρησιμοποιούσαν τα ίδια μας τα όπλα και φυσούσαν τις δικές μας σάλπιγγες. Στο Άνγκρα βρισκόταν το Τρίτο σώμα Τυφεκιοφόρων της Βεγγάζης, μερικοί Σίχ, δυο ουλαμοί ιππικού, και μια πυροβολαρχία πυροβολικού. Ένα εθελοντικό σώμα από υπαλλήλους και εμπόρους είχε σχηματισθεί, και σε αυτούς κατατάχθηκα, ξύλινο πόδι και λοιπά. Πήγαμε να συναντήσουμε τους επαναστάτες στο Σαχγκάνγκε νωρίς τον Ιούλη, και τους κρατήσαμε πίσω για ένα διάστημα, όμως το μπαρούτι μας τελείωσε, κι αναγκαστήκαμε να οπισθοχωρήσουμε στην πόλη.

«Τίποτα παρά τα χειρότερα νέα έφθαναν κοντά μας από κάθε πλευρά —για το οποίο δε χρειάζεται να απορεί κανείς, γιατί αν κοιτάξετε το χάρτη θα δείτε πως βρισκόμασταν στην καρδιά του. Το Λακνού βρίσκεται κάπου μακρύτερα από εκατό μίλια στα ανατολικά, και το Κανπούρ περίπου το ίδιο μακριά προς το νότο. Από κάθε σημείο της πυξίδας δεν υπήρχε τίποτα παρά μαρτύριο, φόνος και αίσχη.

«Η πόλη του Άνγκρα είναι ένα μεγάλο μέρος, ξεχειλίζοντας από φανατικούς και λυσσαλέους δαιμονολάτρες όλων των ειδών. Η χούφτα των αντρών μας χανόταν καταμεσής των στενών, φιδίσιων δρόμων. Ο αρχηγός μας κινήθηκε κατά μήκους του ποταμού, επομένως, και ανέλαβε τη θέση του στο παλιό οχυρό του Άνγκρα. Δεν γνωρίζω αν κάποιος από εσάς κύριοι έχει διαβάσει κάτι σχετικό με εκείνο το παλιό οχυρό. Πρόκειται για ένα αλλόκοτο μέρος — το πλέον αλλόκοτο που βρέθηκα ποτέ, κι έχω βρεθεί σε κάποια πολύ μυστήρια μέρη. Πρώτα από όλα είναι πελώριο σε μέγεθος. Θα έλεγα πως ο εσώκλειστος χώρος πρέπει να εκτείνεται για στρέμματα ολόκληρα. Υπάρχει ένα σύγχρονο κομμάτι, το οποίο χώρεσε όλη την φρουρά μας, τις γυναίκες, τα παιδιά, τα μαγαζιά, και καθετί άλλο, με αρκετό χώρο να περισσεύει. Όμως το σύγχρονο κομμάτι δεν είναι τίποτα μπροστά στο μέγεθος του παλαιού τομέα, όπου κανείς δεν πατάει, κι ο οποίος έχει παραδοθεί στους σκορπιούς και τις σαρανταποδαρούσες. Είναι γεμάτος από μεγάλες ερημωμένες αίθουσες και φιδίσια περάσματα, και μακριούς διαδρόμους που μπαινοβγαίνουν προς κάθε κατεύθυνση, έτσι ώστε είναι αρκετά εύκολο για κάποιους να χαθούν μέσα του. Για το λόγο αυτό σπανίως κάποιος έμπαινε εκεί, μολονότι που και που κάποια ομάδα με πυρσούς ίσως να πήγαινε για εξερεύνηση.

«Ο ποταμός βρέχει την εμπρόσθια πλευρά του παλιού οχυρού, κι έτσι το προστατεύει, αλλά στα πλάγια και πίσω του υπάρχουν πολλές πόρτες, κι εκείνες έπρεπε να φυλάσσονται, φυσικά, τόσο στον παλιό τομέα όσο και σε εκείνον τον οποίο πρακτικά χρησιμοποιούταν από τα στρατεύματα μας. Είχαμε έλλειψη ατόμων, με μόλις και μετά βίας αρκετούς άντρες για να επανδρώσουμε τις πλευρές του κτιρίου και να υπηρετούν στα όπλα. Μας ήταν αδύνατον, συνεπώς, να τοποθετήσουμε ικανή φρουρά σε καθεμία από τις αναρίθμητες πύλες. Αυτό που κάναμε ήταν να οργανώσουμε ένα κεντρικό φρουραρχείο στο μέσο του οχυρού, και να αφήσουμε κάθε πύλη υπό την εποπτεία ενός λευκού και δυο ή τριών ιθαγενών. Επιλέχθηκα να αναλάβω κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων νυχτερινών ωρών μια μικρή απομονωμένη πύλη επί της νοτιοδυτικής πλευράς του κτιρίου. Δυο στρατιώτες Σιχ τέθηκαν υπό τις διαταγές μου, και διατάχθηκα αν κάτι πήγαινε στραβά να πυροβολήσω με το μουσκέτο μου, όταν ίσως να έπρεπε να βασισθώ σε βοήθεια ερχόμενη άμεσα από το κεντρικό φρουραρχείο. Καθώς η φρουρά βρισκόταν κάπου διακόσια γεμάτα μέτρα μακριά, ωστόσο, και καθώς ο χώρος μεταξύ μας διακοπτόταν από ένα λαβύρινθο περασμάτων και διαδρόμων, είχα μεγάλες αμφιβολίες σχετικά με το αν θα έφθαναν εγκαίρως για να ωφελήσουν σε περίπτωση μιας πραγματικής επίθεσης.

«Το λοιπόν, ήμουν αρκετά περήφανος που μου είχε δοθεί η μικρή αυτή διοίκηση, αφού ήμουν ένας ανεκπαίδευτος νεοσύλλεκτος, και μάλιστα ένα πόδι λειψός. Για δυο νύχτες φύλαξα την βάρδια με τους Punjabees μου. Ήταν ψηλοί, αγριωποί τύποι, οι Μαχμέτ Σίνγκ και Αβντουλάχ Κχαν κατ' όνομα, και οι δυο τους παλιοί πολεμιστές, που είχε πάρει τα όπλα ενάντια μας στο Κιλιάν Γουαλά. Μιλούσαν Αγγλικά αρκετά καλά, όμως ελάχιστα έλεγαν. Προτιμούσαν να στέκονται παρέα, και να φλυαρούν όλη νύχτα στην αλλόκοτη διάλεκτο των Σιχ. Από μεριάς μου, συνήθιζα να στέκομαι έξω από την πύλη, κοιτώντας κάτω τον πλατύ, όλο καμπές ποταμό και προς τα λαμπερά φώτα της μεγάλης πόλης. Ο ήχος των τυμπάνων, το κροτάλισμα των ταμ-ταμ, και οι κραυγές και τα ουρλιαχτά των επαναστατών, μεθυσμένων από όπιο και μπάγγ Πως! αρκούσαν για να μας υπενθυμίζουν όλη νύχτα τους επικίνδυνους γείτονες μας στην άλλη μεριά της κοίτης. Κάθε δυο ώρες ο νυχτερινός αξιωματικός θα έκανε το γύρο όλων των σκοπιών για να βεβαιωθεί πως όλα είχαν καλώς.

«Η τρίτη νύχτα της σκοπιάς μου ήταν σκοτεινή και μουντή, με μια μικρή καταρρακτώδη βροχή. Ήταν κουραστικό να στέκεσαι στην πύλη την μια ώρα μετά την άλλη με τέτοιο καιρό. Προσπάθησα ξανά και ξανά να κάνω τους Σιχ να μιλήσουν, όμως δίχως ιδιαίτερη επιτυχία. Στις δυο το πρωί οι περίπολοι πέρασαν και διέκοψαν για μια στιγμή την κούραση της νύχτας. Βρίσκονταν πως οι σύντροφοι μου δεν θα έπιαναν κουβέντα, έβγαλα την πίπα μου κι απόθεσα κάτω το μουσκέτο μου για να ανάψω ένα σπίρτο. Στην στιγμή οι δυο Σιχ είχαν πέσει πάνω μου. Ο ένας τους άρπαξε το μουσκέτο μου και το έφερε στο ύψος του κεφαλιού μου, ενώ ο άλλος έβαλε ένα μεγάλο μαχαίρι στο λαιμό μου κι έβρισε μέσα από τα δόντια του πως θα το ́χωνε μέσα μου αν έκανα ένα βήμα.

«Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως εκείνοι οι τύποι είχαν συμμαχήσει με τους επαναστάτες, και πως επρόκειτο για την έναρξη μιας επίθεσης. Αν η πύλη μας ερχόταν στα χέρια των sepoys το μέρος θα έπεφτε, και οι γυναίκες και τα παιδία θα είχαν την μεταχείριση που είχαν στο Κανπούρ. Ίσως εσείς κύριοι να πιστεύετε πως απλά τα βγάζω από το μυαλό μου, όμως σας δίνω τον λόγο μου πως όταν το συλλογίστηκα, παρότι ένοιωθα την κόψη του μαχαιριού στο λαιμό μου, άνοιξα το στόμα μου με την πρόθεση να βάλω μια φωνή, ακόμη κι αν ήταν η τελευταία μου, η οποία να προειδοποιούσε το κεντρικό φρουραρχείο. Ο άντρας που με κρατούσε φάνηκε να γνωρίζει τις σκέψεις μου, γιατί, ακόμη και καθώς προετοιμαζόμουν να το κάνω, ψιθύρησε: ‘Μην βγάλεις άχνα. Το οχυρό είναι αρκετά ασφαλές. Δεν υπάρχουν επαναστατικά σκυλιά απ' αυτή την πλευρά του ποταμού.' Υπήρχε ένας τόνος αλήθειας σε αυτά που είπε και ήξερα πως αν ύψωνα την φωνή μου ήμουν νεκρός. Το διέκρινα στα καφετιά μάτια του τύπου. Περίμενα, επομένως, σιωπηλά, να δω τι ήταν αυτό που ήθελαν από μένα.

«'Άκουσε με, sahib,' είπε ο ψηλότερος και πιο αγριωπός από το ζευγάρι, εκείνος τον οποίο αποκαλούσαν Αμπντουλάχ Κχαν. ‘Είτε θα έρθεις μαζί μας τώρα, ή θα σιωπήσεις παντοτινά. Το ζήτημα είναι πολύ σπουδαιότερο για να διστάσουμε. Είτε είσαι καρδιά και ψυχή μαζί μας στον όρκο σου του στο σταυρό των Χριστιανών, είτε το σώμα τούτη τη νύχτα θα πεταχτεί μέσα στο χαντάκι, και θα περάσουμε στα αδέλφια μας του επαναστατικού στρατού. Δεν υπάρχει μέση λύση. Τι θα είναι —ζωή ή θάνατος; Θα σου δώσουμε μονάχα τρία λεπτά να αποφασίσεις, γιατί ο χρόνος περνάει, και όλα πρέπει να γίνουν πριν οι περίπολοι να ‘ρθουν ξανά.'

«'Πως μπορώ να αποφασίσω;' είπα εγώ. ‘Δεν μου είπατε καν τι θέλετε από εμένα. Όμως σας το λέω αν είναι κάτι που έχει να κάνει με την ασφάλεια του οχυρού δεν θέλω να έχω σχέση, έτσι μπορείς να σπρώξεις μέσα το μαχαίρι, και ευπρόσδεκτο θα ‘ναι.'

«'Δεν έχει τίποτα να κάνει ενάντια στο οχυρό,' είπε εκείνος. ‘Σου ζητάμε μόνο να κάνεις αυτό για το οποίο οι συμπατριώτες σου έρχονται σε ετούτη τη χώρα. Σου ζητάμε να γίνεις πλούσιος. Αν έρθεις μαζί μας απόψε, θα σου ορκιστούμε πάνω στο τραβηγμένο μαχαίρι, και στον τριπλό όρκο τον οποίο κανένας Σιχ δεν πάτησε ως τώρα, πως θα λάβεις το δίκαιο μερτικό σου από το πλιάτσικο. Ένα τέταρτο του θησαυρού θα είναι δικό σου. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα δικαιότερο.'

«'Μα τι είναι λοιπόν ο θησαυρός;' Ρώτησα. ‘Είμαι τόσο έτοιμος να γίνω πλούσιος όσο κι εσείς αν μου δείξετε πως γίνεται αυτό.'

«'Θα ορκιστείς, τότε,' είπε εκείνος, ‘στα κόκαλα του πατέρα σου, στην τιμή της μητέρας στο, και στο σταυρό της πίστης σου, πως δεν θα σηκώσεις χέρι, είτε θα πεις λέξη ενάντια μας, είτε τώρα είτε μετέπειτα;»

«'Το ορκίζομαι,' απάντησα, ‘δεδομένου πως το οχυρό δεν θα κινδυνεύσει.'

«'Τότε ο σύντροφος μου κι εγώ ορκιζόμαστε πως θα έχεις το ένα τέταρτο του θησαυρού ο οποίος θα μοιραστεί εξίσου μεταξύ των τεσσάρων μας.'

«'Μα είμαστε τρεις,» είπα.

«'Όχι, ο Ντοστ Ακμπάρ πρέπει να πάρει το μερίδιο του. Θα σου αφηγηθούμε την ιστορία καθώς θα τους περιμένουμε. Στάσου στην πύλη, Μαχμέτ Σίνγκ, κι ειδοποίησε μας για τον ερχομό τους. Η ιστορία έχει ως εξής, sahib, και στο λέω επειδή γνωρίζω πως ένας όρκος είναι δεσμευτικός για έναν Feringhee, και πως μπορούμε να σε εμπιστευτούμε. Αν ήσουν ένας ψεύτης Hindoo, ακόμη κι αν είχες ορκιστεί σε όλους τους θεούς στους ψεύτικους ναούς τους, το αίμα σου θα βρισκόταν πάνω στο μαχαίρι και το σώμα σου στο νερό. Όμως οι Σιχ γνωρίζουν τον Άγγλο, κι ο Άγγλος γνωρίζει τους Σιχ. Αφουγκράσου, λοιπόν, τα όσα θα σου πω.

12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (1) 12\. The Strange Story of Jonathan Small (1)

Εξαιρετικά υπομονετικός άνθρωπος ήταν εκείνος ο επιθεωρητής στην άμαξα, γιατί η ώρα είχε περάσει πριν πάω να τον συναντήσω. An exceedingly patient man was that inspector in the carriage, for the time had passed before I went to meet him. Το πρόσωπο του συννέφιασε ολόκληρο όταν του έδειξα το άδειο κιβώτιο. His whole face clouded over when I showed him the empty box.

«Πάει η αμοιβή!» είπε βαρύθυμα. "There goes the pay!" he said gruffly. «Εκεί που δεν υπάρχει χρήμα δεν υπάρχει πληρωμή. "Where there is no money there is no payment. Η αποψινή δουλειά θα άξιζε από ένα δεκάρι στο Σαμ Μπράουν και σε μένα αν ο θησαυρός ήταν εκεί.» Tonight's work would be worth a dime each to Sam Browne and me if the treasure was there.' "El trabajo de esta noche valdría un centavo para Sam Brown y para mí si el tesoro estuviera allí".

«Ο κ. Θαντέους Σόλτο είναι πλούσιος,» είπα, «θα φροντίσει να αμειφθείτε, είτε με θησαυρό είτε άνευ.» "Mr. Thaddeus Solto is rich," I said, "he will see to it that you are remunerated, with or without treasure."

Ο επιθεωρητής κούνησε το κεφάλι του αποκαρδιωμένα, ωστόσο. The inspector shook his head dejectedly, however.

«Είναι άσχημη δουλειά,» επανέλαβε, «και το ίδιο θα σκεφτεί κι ο κ. Άθελνυ Τζόουνς.» "It is bad business," he repeated, "and Mr. Athelney Jones will think so."

Η πρόβλεψη του αποδείχτηκε σωστή, γιατί ο ντετέκτιβ έδειξε χαμένος αρκετά όταν έφτασα στην οδό Μπέϊκερ και του έδειξα το άδειο κουτί. His prediction proved correct, for the detective looked quite lost when I arrived at Baker Street and showed him the empty box. Είχαν μόλις φτάσει, ο Χολμς, ο κρατούμενος, κι εκείνος, γιατί είχαν αλλάξει τα σχέδια τους ώστε να αναφέρουν στο τμήμα καθοδόν. They had just arrived, Holmes, the prisoner, and he, for they had changed their plans to report to the department en route. Ο σύντροφος μου τεμπέλιαζε στην πολυθρόνα του με τη συνήθη απαθή του έκφραση, ενώ ο Σμολ καθόταν αδιάφορα απέναντι του με το ξύλινο πόδι του μαζεμένο πάνω από το γερό. My companion was lazing in his armchair with his usual impassive expression, while Small sat nonchalantly across from him with his wooden leg folded over the sturdy one. Καθώς επέδειξα το άδειο κουτί έγειρε πίσω στην πολυθρόνα του και γέλασε δυνατά. As I pointed out the empty box he leaned back in his armchair and laughed out loud.

«Αυτή είναι δική σου δουλειά, Σμολ,» είπε ο Άθελνυ Τζόουνς θυμωμένα. "That's your business, Small," Athelney Jones said angrily.

«Ναι, τον έκρυψα εκεί που ποτέ δεν βάλετε χέρι πάνω του,» αναφώνησε θριαμβευτικά. "Yes, I hid him where you never lay a hand on him," he exclaimed triumphantly. «Είναι ο θησαυρός μου, κι αν δεν μπορώ να έχω τη λεία μου θα φροντίζω πολύ καλά να μην την έχει κανείς. “It's my treasure, and if I can't have my loot I'll make sure no one does. Σας λέω πως κανείς ζωντανός δεν έχει δικαίωμα πάνω του, εκτός από τους τρεις άντρες που βρίσκονται στο στρατόπεδο κατάδικων στα Andaman κι από εμένα. I tell you that no one alive has a right to it, except the three men in the Andaman convict camp and myself. Γνωρίζω τώρα πως δεν μπορώ να τον χρησιμοποιήσω, και γνωρίζω πως ούτε κι εκείνοι. I know now I can't use him, and I know they can't either. Ενεργούσα καθ' όλη τη διάρκεια τόσο για εκείνους όσο και για εμένα. I was acting all along for both them and me. Ήταν ανέκαθεν το σημάδι των τεσσάρων για όλους μας. It has always been the sign of four for all of us. Λοιπόν, γνωρίζω θα με προτιμούσαν να κάνω ότι ακριβώς έκανα, και να πετάξω το θησαυρό στον Τάμεση από το να τον αφήσω σε φίλους και συγγενείς του Σόλτο ή του Μόρσταν. Well, I know I would rather have done just what I did, and thrown the treasure into the Thames than left it to the friends and relatives of Solto or Morstan. Δεν ήταν για να τους κάνουμε πλούσιους αυτό που κάναμε στον Αχμέτ. It wasn't to make them rich what we did to Ahmed. No fue para enriquecerlos lo que le hicimos a Ahmet. Θα βρείτε το θησαυρό εκεί που είναι το κλειδί κι εκεί που βρίσκεται ο μικρός Τόνγκα. You will find the treasure where the key is and where little Tonga is. Όταν είδα πως η λάντσα σας θα μας πρόφταινε, έβαλα τη λεία σε ασφαλές μέρος. When I saw that your lance would reach us, I put the prey in a safe place. Δεν υπάρχουν ρούπιες για σας σε τούτο το ταξίδι.» There are no rupees for you on this journey.”

«Μας κοροϊδεύεις, Σμολ,» είπε ο Άθελνυ Τζόουνς αυστηρά· «αν ήθελες να πετάξεις τον θησαυρό στον Τάμεση θα σου ήταν ευκολότερο να είχες πετάξει το κουτί και όλα τα άλλα.» "You are mocking us, Small," said Athelney Jones sternly; "if you wanted to throw the treasure into the Thames it would have been easier for you to have thrown the box and everything."

«Ευκολότερο για μένα να το πετάξω κι ευκολότερα για σας να βρείτε,» απάντησε με ένα δαιμόνιο, πλάγιο βλέμμα. "Easier for me to throw away and easier for you to find," he replied with a demonic, sideways glance. «Ο άντρας που ήταν έξυπνος αρκετά για να με εντοπίσει είναι αρκετά έξυπνος για να ψαρέψει ένα σιδερένιο κουτί από τον πάτο ενός ποταμού. “The man who was smart enough to spot me is smart enough to fish an iron box from the bottom of a river. Τώρα που είναι σκορπισμένα για πάνω από πέντε μίλια ή κάπου τόσο, ίσως να αποβεί δυσκολότερη δουλειά. Now that they're spread out over five miles or so, it might be a tougher job. Μου πήγε η καρδιά να το κάνω όμως. I had the heart to do it though. Είχα μισοτρελαθεί όταν μας προλάβατε. I was half mad when you caught up with us. Ωστόσο, δεν υπάρχει θλίψη επ' αυτού. However, there is no sadness about it. Είχα τα πάνω μου στην ζωή μου, και είχα τα κάτω μου, όμως έμαθα να μην κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα.» I've had my ups in life, and I've had my downs, but I've learned not to cry over spilled milk."

«Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα, Σμολ,» είπε ο ντετέκτιβ. "This is a very serious matter, Small," said the detective. «Αν είχες συνδράμει την δικαιοσύνη, αντί να την αποτρέπεις καθαυτό τον τρόπο, ίσως να είχες μια καλύτερη τύχη στην δίκη σου.» "If you had assisted justice, instead of obstructing it in this way, you might have had a better chance at your trial."

«Δικαιοσύνη!» γρύλισε ο πρώην κατάδικος. "Justice!" growled the ex-convict. «Ωραία δικαιοσύνη! “Nice justice! Ποιανού λεία είναι αυτή, αν όχι δική μας; Που είναι η δικαιοσύνη στο να τα παρατήσω σε εκείνους που δεν τα κέρδισαν ποτέ; Δείτε πως τα κέρδισα! Whose prey is she, if not ours? Where is the justice in giving up on those who never earned it? See how I won! Είκοσι μακριά χρόνια σε εκείνο τον ελώδη βάλτο, όλη μέσα στην δουλειά κάτω από την μάγκλη ((Σ.τ.Μ.) Twenty long years in that marshy swamp, all at work under the mangrove ((S.t.M.) νύχτα αλυσοδεμένος στις βρωμερές τρώγλες των κατάδικων, με κουνούπια να τσιμπάν, να βασανίζομαι από πυρετό, να τυραννιέμαι από κάθε καταραμένο μαύρο αστυνομικό που λάτρευε να βγάζει τα απωθημένα του στο chained at night in the stinking convict huts, biting by mosquitoes, tormented by fever, tyrannized by every damned black policeman who loved to take his repulsives to the Έτσι κέρδισα τον θησαυρό του Άνγκρα, κι εσείς μου μιλάτε για δικαιοσύνη επειδή δεν αντέχω να νοιώθω πως πλήρωσα αυτό το τίμημα μόνο και μόνο για να τα χαρεί κάποιος άλλος! That's how I won the treasure of Angra, and you call me justice because I can't bear to feel like I paid that price just for someone else to enjoy! Θα προτιμούσα να κρεμαστώ χίλιες φορές, ή να δεχθώ ένα από τα βέλη του Τόνγκα στο πετσί μου, παρά να ζήσω σε κελί καταδίκου και να νοιώθω πως κάποιος άλλος ζει στην άνεση σε ένα παλάτι με χρήματα που θα έπρεπε να είναι δικά μου.» I would rather be hanged a thousand times, or receive one of Tonga's arrows in my skin, than live in a convict cell and feel that someone else lives in comfort in a palace with money that should be mine."

Ο Σμολ είχε ρίξει τη μάσκα της στωικότητας, και όλα αυτά έρχονταν σε ένα αγριεμένο στρόβιλο από λέξεις, ενώ τα μάτια του άστραφταν, και οι χειροπέδες χτυπούσαν από την παθιασμένη κίνηση των χεριών του. Small had thrown off the mask of stoicism, and all this came in a furious whirl of words, while his eyes flashed, and the handcuffs rattled with the passionate movement of his hands. Μπορούσα να καταλάβω, καθώς είδα την οργή και το πάθος του άντρα, πως δεν επρόκειτο για αβάσιμο ή αφύσικο τρόμο που κατέλαβε τον Ταγματάρχη Σόλτο όταν αρχικά έμαθε πως ο τραυματισμένος κατάδικος βρισκόταν επί τα ίχνη του. I could tell, as I saw the man's rage and passion, that it was no groundless or unnatural terror that seized Major Solto when he first learned that the wounded convict was on his trail.

«Ξεχνάς πως δεν γνωρίζουμε τίποτα από όλα αυτά,» είπε ο Χολμς ήσυχα. "You forget that we know nothing of all this," said Holmes quietly. «Δεν ακούσαμε την ιστορία σου, και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε τι βαθμό η δικαιοσύνη ίσως αρχικά να ήταν με το μέρος σου.» "We have not heard your story, and we cannot know to what extent justice may have originally been on your side."

«Λοιπόν, κύριε, υπήρξατε εξαιρετικά δίκαιος προς εμένα, μολονότι κατανοώ πως εσάς πρέπει να ευχαριστήσω για τούτα τα βραχιόλια γύρω από τους καρπούς μου. “Well, sir, you have been exceedingly fair to me, though I understand I have you to thank for these bracelets about my wrists. Ωστόσο, δεν τρέφω καμία εχθρότητα για αυτό. However, I have no animosity for it. Δεν έχω καμία επιθυμία να αποκρύψω κάτι. I have no desire to hide anything. Ότι λέω είναι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια, κάθε λέξη. What I say is the truth and only the truth, every word. Σας ευχαριστώ, μπορείτε να αφήσετε το ποτήρι πλάι μου εδώ, και θα ακουμπήσω τα χείλη μου πάνω του αν στεγνώσω. Thank you, you may leave the glass by my side here, and I will put my lips to it if I am dry.

«Είμαι από το Γουορσεστερσάιρ ο ίδιος, γεννημένος κοντά στο Πέρσορ. “I'm from Worcestershire myself, born near Purser. Τολμώ να πω ότι θα βρίσκατε ένα σωρό Σμολ να ζουν εκεί τώρα αν θα κοιτάζατε. I dare say you'd find a bunch of Smalls living there now if you looked. Συχνά σκέφτηκα να κάνω μια βόλτα εκεί τριγύρω, μα η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και ποτέ το καμάρι της οικογενείας, και αμφιβάλω αν θα χαίρονταν τόσο να με δουν. I've often thought about taking a walk around there, but the truth is I was never the pride of the family, and I doubt they'd be so happy to see me. Ήταν όλοι τους σταθεροί, άνθρωποι της εκκλησίας, μικροί αγρότες, ξακουστοί και σεβαστοί στην επαρχία, ενώ εγώ ήμουν ανέκαθεν κομμάτι περιπλανώμενος. They were all stable, church people, small farmers, famous and respected in the countryside, while I was always a bit of a wanderer. Τουλάχιστον, όμως, όταν έφτασα κοντά τα δεκαοχτώ, δεν τους δημιούργησα περισσότερα προβλήματα, γιατί μπλέχτηκα σε ένα καυγά για ένα κορίτσι και μπορούσα μονάχα να ξεμπλέξω υπηρετώντας τη βασίλισσα και κατατασσόμενος στο τρίτο σώμα τυφεκιοφόρων της Βεγγάζης, που μόλις ξεκινούσαν για την Ινδία. At least, however, when I was nearing eighteen I gave them no more trouble, for I got involved in a quarrel over a girl, and could only extricate myself by serving the queen and joining the third corps of Benghazi riflemen, who were just starting for India.

«Δεν ήταν γραφτό μου να κάνω πολύ στρατιωτιλίκη, ωστόσο. “I didn't mean to be too militaristic, though. Είχα μόλις περάσει το βήμα της χήνας και μάθαινα να χειρίζομαι το μουσκέτο μου, όταν υπήρξα αρκετά ανόητος να πάω για κολύμπι στο Γάγγη. I had just passed the goose step and was learning to handle my musket when I was foolish enough to go swimming in the Ganges. Ευτυχώς για μένα, ο λοχία της διμοιρίας μου, ο Τζων Χόλντερ, βρισκόταν στο νερό την ίδια ώρα, κι ήταν ένας από τους καλύτερους κολυμβητές στην υπηρεσία. Fortunately for me, my platoon sergeant, John Holder, was in the water at the same time, and he was one of the best swimmers in the service. Ένα κροκόδειλος με πρόφτασε μόλις στα μισά της διαδρομής και μου έκοψε το δεξί πόδι τόσο καθαρά όσο ένας χειρούργος θα το έκανε, μόλις πάνω από το γόνατο. A crocodile overtook me only half-way, and cut off my right leg as cleanly as a surgeon would, just above the knee. Un cocodrilo me alcanzó a la mitad y me cortó la pierna derecha tan limpiamente como lo haría un cirujano, justo por encima de la rodilla. Λίγο με το σοκ και την απώλεια αίματος, λιποθύμησα, και θα είχα πνιγεί αν ο Χόλντερ δεν με είχε γραπώσει και τσαλαβουτώντας δεν είχε τραβήξει για την όχθη. A little with the shock and loss of blood, I fainted, and would have been drowned if Holder had not seized me, and reeling me to shore. Έμεινα πέντε μήνες στο νοσοκομείο για αυτό, κι όταν τελικά κατόρθωσα κούτσα κούτσα να βγω έξω με αυτό το ξύλινο πόδι δεμένο στο κολόβωμα μου, βρέθηκα εκτός Στρατού λόγω αναπηρίας και μη ικανός για όποια ενεργή απασχόληση. I spent five months in the hospital for it, and when I finally managed to limp out with this wooden leg tied to my stump, I was out of the Army on disability and unable to do any active employment.

«Ήμουν, όπως μπορείτε να φανταστείτε, αρκετά στα κάτω μου από τύχη εκείνη την περίοδο, γιατί ήμουν ένας άχρηστος σακάτης, μολονότι δεν είχα πατήσει ακόμη το εικοστό μου έτος. “I was, as you may imagine, quite down on my luck at that time, for I was a useless cripple, though not yet in my twentieth year. Ωστόσο, η κακοτυχία μου σύντομα αποδείχθηκε ευτύχημα. However, my misfortune soon turned out to be a blessing in disguise. Ένας άντρας ονόματι Άμπελ Γουάιτ, ο οποίος είχε έρθει ως εκεί για να στήσει μια φυτεία ινδικοφόρων, ήθελε έναν επιστάτη για να προσέχει τους κούληδες και να φροντίζει να κάνουν τη δουλειά τους. A man named Abel White, who had come there to set up an indigo plantation, wanted a foreman to look after the colts and make sure they did their work. Έτυχε να είναι φίλος του συνταγματάρχη μας, ο οποίος είχε ενδιαφερθεί για μένα από το ατύχημα και μετά. He happened to be a friend of our colonel, who had taken an interest in me since the accident. Για να μην τα πολυλογώ, ο συνταγματάρχης με συνέστησε σθεναρά για την θέση, και, καθώς η δουλειά γινόταν κυρίως ιππεύοντας, το πόδι μου δεν αποτελούσε μεγάλο εμπόδιο, γιατί μου είχε μείνει αρκετός μηρός για να έχω ένα καλό κράτημα από τη σέλλα. To make a long story short, the Colonel strongly recommended me for the position, and, as the work was mostly done on horseback, my leg was not much of an obstacle, for I had enough thigh left to get a good grip on the saddle. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να περιδιαβαίνω καλπάζοντας την φυτεία, να προσέχω τους άντρες καθώς εργάζονταν, και να αναφέρω τους λουφαδόρους. What I had to do was to gallop around the plantation, watch the men as they worked, and report the loafers. Η πληρωμή ήταν καλή, είχα άνετο κατάλυμα, κι από κάθε άποψη ήμουν ικανοποιημένος να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου στις φυτείες λουλακιού. The pay was good, I had comfortable accommodation, and in every respect I was content to spend the rest of my life on the luau plantations. Ο κ. Άμπελ Γουάιτ ήταν καλός άνθρωπος, και συχνά θα περνούσε από την μικρή μου παράγκα και θα κάπνιζε μια πίπα μαζί μου, γιατί οι λευκοί εκεί έξω νοιώθουν την καρδιά τους να ζεσταίνεται όπως δεν γίνεται ποτέ εδώ. Mr. Abel White was a good man, and he would often pass by my little shack and smoke a pipe with me, for the white people out there feel their hearts warm as they never do here.

«Λοιπόν, ποτέ δεν έμενα στο δρόμο της τύχης για πολύ. “Well, I was never one to stay in luck's way for long. Αναπάντεχα, δίχως ούτε μια προειδοποίηση, η μεγάλη ανταρσία έπεσε πάνω μας. Suddenly, without a single warning, the great mutiny fell upon us. Τον ένα μήνα η Ινδία αναπαυόταν τόσο ασάλευτη και γαλήνια, κατά τα φαινόμενα, όπως στο Σάρρεϋ ή το Κεντ, τον επόμενο μήνα διακόσιες χιλιάδες μαύροι διάβολοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι, κι η χώρα είχε μεταβληθεί στην απόλυτη κόλαση. One month India was resting as untroubled and serene, apparently, as in Surrey or Kent, the next month two hundred thousand black devils were let loose, and the country was transformed into absolute hell. Un mes, la India descansaba tan indefensa y pacífica, como en Surrey o Kent; al mes siguiente, doscientos mil demonios negros habían sido liberados y el país se había convertido en un infierno total. Φυσικά γνωρίζετε όλα τα σχετικά, κύριοι —πολύ περισσότερα από όσα γνωρίζω, πιθανότατα, αφού το διάβασμα δεν υπάγεται στα ενδιαφέροντα μου. Of course you know all about it, gentlemen-much more than I know, probably, since reading is not one of my interests. Γνωρίζω μονάχα τα όσα είδα με τα ίδια μου τα μάτια. I only know what I saw with my own eyes. Η φυτεία μας βρισκόταν σε ένα μέρος που καλείται Ματρά, κοντά στα σύνορα με τις βορειοδυτικές Επαρχίες. Our plantation was located in a place called Matra, near the border with the Northwest Provinces. Nuestra plantación estaba ubicada en un lugar llamado Matra, cerca de la frontera con las provincias del noroeste. Τη μια νύχτα κατόπιν της άλλης ο ουρανός ολόκληρος φωτιζόταν από τις φλεγόμενες κατοικίες, και μέρα με τη μέρα βλέπαμε μικρές ομάδες Ευρωπαίων να περνάνε μέσα από την έκταση μας με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, καθοδόν προς το Άνγκρα, όπου βρίσκονταν οι πλησιέστερες στρατιωτικές μονάδες μας. One night after another the whole sky was lit up by the burning houses, and day after day we saw small groups of Europeans passing through our land with their wives and children, on their way to Angra, where our nearest military units were located.

Ο κ. Άμπελ Γουάιτ ήταν πεισματάρης. Mr. Abel White was stubborn. Είχε βάλει στο κεφάλι του πως όλη η κατάσταση ήταν μεγαλοποιημένη, και πως θα ξεφούσκωνε τόσο ξαφνικά όσο είχε εμφανιστεί. He had gotten it into his head that the whole situation was exaggerated, and that it would blow up as suddenly as it had appeared. Εκεί καθόταν στη βεράντα του, πίνοντας το ουίσκι του και καπνίζοντας σερούτς, καθώς η χώρα φλεγόταν ολόγυρα του Φυσικά κολλήσαμε μαζί του, εγώ κι ο Ντόουσον, ο οποίος, με τη γυναίκα του, συνήθισαν να κρατάν τα βιβλία και την διαχείριση. There he sat on his porch, drinking his whiskey and smoking seruce, as the country burned around him Of course we stuck with him, me and Dawson, who, with his wife, used to keep the books and the management. Το λοιπόν, μια ωραία μέρα η σύγκρουση κατέφτασε. So, one fine day the conflict arrived. Βρισκόμουν σε μια μακρινή φυτεία και κάλπαζα αργά προς το σπίτι μέσα στο απόγευμα, όταν το μάτι μου έπεσε πάνω σε κάτι σωριασμένο στον πάτο ενός απότομου nullah. I was in a distant plantation, galloping slowly homeward in the afternoon, when my eye fell on something slumped at the bottom of a steep nullah. Κατηφόρισα για να δω τι ήταν, και το ψύχος διαπέρασε την καρδιά μου όταν ανακάλυψα πως ήταν η γυναίκα του Ντόουσον, έχοντας κομματιαστεί, και μισοφαγωθεί από τσακάλια και σκυλιά της περιοχής. I went down to see what it was, and a chill ran through my heart to find it was Dawson's wife, having been torn to pieces, and half eaten by jackals and dogs of the neighborhood. Λίγο μακρύτερα στο δρόμο ο Ντόουσον ο ίδιος κειτόταν πεσμένος μπρούμυτα, απολύτως νεκρός, με ένα άδειο περίστροφο στο χέρι της, και τέσσερις ινδοί επαναστάτες ((Σ.τ.Μ.) A little farther down the road Dawson himself lay prone, absolutely dead, with an empty revolver in her hand, and four Indian rebels ( sepoys – Επαναστατικά στρατεύματα των Ινδών κατά την πρώτη τους ανταρσία έναντι των Αγγλικών αποικιοκρατικών στρατευμάτων.) sepoys - Rebel troops of the Indians during their first mutiny against the British colonial troops.) κείτονταν αντικριστά μεταξύ τους απέναντι του. they lay facing each other across from him. Τράβηξα τα χαλινάρια του αλόγου μου, διερωτώμενος προς τα πού θα έπρεπε να τραβήξω, όμως εκείνη τη στιγμή είδα πυκνό καπνό να υψώνεται από την κατοικία του Άμπελ Γουάιτ και τις φλόγες να αρχίζουν να ξεσπούν μέσα από τη στέγη. I pulled on my horse's reins, wondering which way I should pull, but at that moment I saw thick smoke rising from Abel White's residence and flames beginning to erupt through the roof. Ήξερα τότε πως καλό κανένα δεν θα μπορούσα να προσφέρω στ' αφεντικό μου, παρά μόνο θα χαράμιζα και τη δική μου ζωή αν ανακατευόμουν στην ιστορία. I knew then that I would not be able to offer my boss anything good, except that I would be ruining my own life if I got involved in the story. Από εκεί που στεκόμουν έβλεπα εκατοντάδες μαύρων εκτρωμάτων, με τα κόκκινα πανωφόρια ακόμη στις πλάτες τους, να χορεύουν και να ουρλιάζουν γύρω από το φλεγόμενο σπίτι. From where I stood I could see hundreds of black ruffians, with their red coats still on their backs, dancing and screaming around the burning house. Μερικοί από αυτούς έδειξαν προς τα μένα, και κάνα δυο σφαίρες σφύριξαν δίπλα από το κεφάλι μου: έτσι το ‘σκασα διασχίζοντας τους ορυζώνες, και βρέθηκα αργά την νύχτα ασφαλής πίσω από τα τείχη του Άνγκρα. Some of them pointed at me, and a bullet or two whizzed past my head: so I ran away across the rice-fields, and found myself late at night safe behind the walls of Angra.

«Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, ούτε κι εκεί υπήρχε κάποια μεγαλύτερη ασφάλεια. "As it turned out, however, there was no greater security there either. Ολόκληρη η χώρα έμοιαζε με μελίσσι. The whole country looked like a beehive. Οπουδήποτε οι Άγγλοι κατάφερναν να συγκεντρωθούν σε μικρές ομάδες κρατούσαν μονάχα όσο έδαφος τα όπλα τους διοικούσαν. Wherever the English managed to gather in small groups they held only as much ground as their guns commanded. Οπουδήποτε αλλού αποτελούσαν απλώς απελπισμένους φυγάδες. Everywhere else they were just desperate fugitives. Επρόκειτο για μια μάχη εκατομμυρίων ενάντια σε χιλιάδες, και το χειρότερο κομμάτι του ήταν πως εκείνοι οι άνθρωποι που αντιμαχόμασταν, πεζοί, με άλογο, και πολυβολητές, ήταν τα ίδια μας τα επίλεκτα στρατεύματα, τους οποίους είχαμε διδάξει κι εκπαιδεύσει, χρησιμοποιούσαν τα ίδια μας τα όπλα και φυσούσαν τις δικές μας σάλπιγγες. It was a battle of millions against thousands, and the worst part of it was that those men we were fighting, foot, horse, and machine-gunners, were our own elite troops, whom we had taught and trained, using our own weapons. guns and blew our own trumpets. Στο Άνγκρα βρισκόταν το Τρίτο σώμα Τυφεκιοφόρων της Βεγγάζης, μερικοί Σίχ, δυο ουλαμοί ιππικού, και μια πυροβολαρχία πυροβολικού. At Angra were the Third Benghazi Rifle Corps, some Sikhs, two cavalry ulama, and an artillery piece. Ένα εθελοντικό σώμα από υπαλλήλους και εμπόρους είχε σχηματισθεί, και σε αυτούς κατατάχθηκα, ξύλινο πόδι και λοιπά. A volunteer corps of clerks and merchants had been formed, and among them I was assigned, wooden leg and all. Πήγαμε να συναντήσουμε τους επαναστάτες στο Σαχγκάνγκε νωρίς τον Ιούλη, και τους κρατήσαμε πίσω για ένα διάστημα, όμως το μπαρούτι μας τελείωσε, κι αναγκαστήκαμε να οπισθοχωρήσουμε στην πόλη. We went to meet the rebels at Shahgangge early in July, and held them back for a time, but we ran out of powder, and were forced to retreat into the town.

«Τίποτα παρά τα χειρότερα νέα έφθαναν κοντά μας από κάθε πλευρά —για το οποίο δε χρειάζεται να απορεί κανείς, γιατί αν κοιτάξετε το χάρτη θα δείτε πως βρισκόμασταν στην καρδιά του. “Nothing but the worst news reached us on every side—at which no one need wonder, for if you look at the map you will see that we were in the heart of it. Το Λακνού βρίσκεται κάπου μακρύτερα από εκατό μίλια στα ανατολικά, και το Κανπούρ περίπου το ίδιο μακριά προς το νότο. Lucknow is somewhere more than a hundred miles to the east, and Kanpur about the same distance to the south. Από κάθε σημείο της πυξίδας δεν υπήρχε τίποτα παρά μαρτύριο, φόνος και αίσχη. From every point of the compass there was nothing but torture, murder, and abomination.

«Η πόλη του Άνγκρα είναι ένα μεγάλο μέρος, ξεχειλίζοντας από φανατικούς και λυσσαλέους δαιμονολάτρες όλων των ειδών. “The city of Angra is a large place, overflowing with fanatical and rabid demon worshipers of all kinds. Η χούφτα των αντρών μας χανόταν καταμεσής των στενών, φιδίσιων δρόμων. The handful of our men were lost in the middle of the narrow, serpentine streets. Ο αρχηγός μας κινήθηκε κατά μήκους του ποταμού, επομένως, και ανέλαβε τη θέση του στο παλιό οχυρό του Άνγκρα. Our chief moved up the river, therefore, and took up his position in the old fort of Angra. Δεν γνωρίζω αν κάποιος από εσάς κύριοι έχει διαβάσει κάτι σχετικό με εκείνο το παλιό οχυρό. I don't know if any of you gentlemen have read anything about that old fort. Πρόκειται για ένα αλλόκοτο μέρος — το πλέον αλλόκοτο που βρέθηκα ποτέ, κι έχω βρεθεί σε κάποια πολύ μυστήρια μέρη. It's a weird place - the weirdest place I've ever been, and I've been in some very mysterious places. Πρώτα από όλα είναι πελώριο σε μέγεθος. First of all, it is huge in size. Θα έλεγα πως ο εσώκλειστος χώρος πρέπει να εκτείνεται για στρέμματα ολόκληρα. I'd say the enclosed space should extend for acres. Υπάρχει ένα σύγχρονο κομμάτι, το οποίο χώρεσε όλη την φρουρά μας, τις γυναίκες, τα παιδιά, τα μαγαζιά, και καθετί άλλο, με αρκετό χώρο να περισσεύει. There is a modern piece, which contained all our garrison, women, children, stores, and everything else, with plenty of room to spare. Όμως το σύγχρονο κομμάτι δεν είναι τίποτα μπροστά στο μέγεθος του παλαιού τομέα, όπου κανείς δεν πατάει, κι ο οποίος έχει παραδοθεί στους σκορπιούς και τις σαρανταποδαρούσες. But the modern part is nothing compared to the size of the old domain, where no one treads, and which has been given over to scorpions and centipedes. Pero la pieza moderna no es nada comparada con el tamaño del antiguo campo, donde nadie pisa, y que ha sido entregado a escorpiones y ciempiés. Είναι γεμάτος από μεγάλες ερημωμένες αίθουσες και φιδίσια περάσματα, και μακριούς διαδρόμους που μπαινοβγαίνουν προς κάθε κατεύθυνση, έτσι ώστε είναι αρκετά εύκολο για κάποιους να χαθούν μέσα του. It's full of long deserted halls and serpentine passages, and long corridors going in and out in every direction, so it's easy enough for some to get lost in it. Για το λόγο αυτό σπανίως κάποιος έμπαινε εκεί, μολονότι που και που κάποια ομάδα με πυρσούς ίσως να πήγαινε για εξερεύνηση. For this reason one rarely entered there, although now and then a party with torches might go to explore.

«Ο ποταμός βρέχει την εμπρόσθια πλευρά του παλιού οχυρού, κι έτσι το προστατεύει, αλλά στα πλάγια και πίσω του υπάρχουν πολλές πόρτες, κι εκείνες έπρεπε να φυλάσσονται, φυσικά, τόσο στον παλιό τομέα όσο και σε εκείνον τον οποίο πρακτικά χρησιμοποιούταν από τα στρατεύματα μας. "The river washes the front of the old fort, and thus protects it, but on the sides and back of it there are many doors, and these had to be guarded, of course, both in the old sector and in that which was practically used by our troops . Είχαμε έλλειψη ατόμων, με μόλις και μετά βίας αρκετούς άντρες για να επανδρώσουμε τις πλευρές του κτιρίου και να υπηρετούν στα όπλα. We were short of men, with barely enough men to man the sides of the building and serve at the guns. Μας ήταν αδύνατον, συνεπώς, να τοποθετήσουμε ικανή φρουρά σε καθεμία από τις αναρίθμητες πύλες. It was therefore impossible for us to place a sufficient guard at each of the innumerable gates. Αυτό που κάναμε ήταν να οργανώσουμε ένα κεντρικό φρουραρχείο στο μέσο του οχυρού, και να αφήσουμε κάθε πύλη υπό την εποπτεία ενός λευκού και δυο ή τριών ιθαγενών. What we did was to organize a central garrison in the middle of the fort, and leave each gate in charge of a white man and two or three natives. Επιλέχθηκα να αναλάβω κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων νυχτερινών ωρών μια μικρή απομονωμένη πύλη επί της νοτιοδυτικής πλευράς του κτιρίου. I was selected to take over during certain night hours a small isolated gate on the southwest side of the building. Δυο στρατιώτες Σιχ τέθηκαν υπό τις διαταγές μου, και διατάχθηκα αν κάτι πήγαινε στραβά να πυροβολήσω με το μουσκέτο μου, όταν ίσως να έπρεπε να βασισθώ σε βοήθεια ερχόμενη άμεσα από το κεντρικό φρουραρχείο. Two Sikh soldiers were placed under my command, and I was ordered if anything went wrong to fire with my musket, when I might have to rely on help coming directly from the main guard. Καθώς η φρουρά βρισκόταν κάπου διακόσια γεμάτα μέτρα μακριά, ωστόσο, και καθώς ο χώρος μεταξύ μας διακοπτόταν από ένα λαβύρινθο περασμάτων και διαδρόμων, είχα μεγάλες αμφιβολίες σχετικά με το αν θα έφθαναν εγκαίρως για να ωφελήσουν σε περίπτωση μιας πραγματικής επίθεσης. As the garrison was some two hundred full yards away, however, and as the space between us was interrupted by a maze of passages and corridors, I had great doubts as to whether they would arrive in time to be of any use in the event of an actual attack.

«Το λοιπόν, ήμουν αρκετά περήφανος που μου είχε δοθεί η μικρή αυτή διοίκηση, αφού ήμουν ένας ανεκπαίδευτος νεοσύλλεκτος, και μάλιστα ένα πόδι λειψός. “Well, I was quite proud to be given this little command, being an untrained recruit, and missing a leg at that. Για δυο νύχτες φύλαξα την βάρδια με τους Punjabees μου. For two nights I guarded the shift with my Punjabees. Ήταν ψηλοί, αγριωποί τύποι, οι Μαχμέτ Σίνγκ και Αβντουλάχ Κχαν κατ' όνομα, και οι δυο τους παλιοί πολεμιστές, που είχε πάρει τα όπλα ενάντια μας στο Κιλιάν Γουαλά. They were tall, wild fellows, Mahmet Singh and Abdullah Khan by name, both old warriors, who had taken up arms against us at Killian Walla. Eran tipos altos y salvajes, Mehmet Singh y Abdullah Khan llamado Khan, ambos viejos guerreros que se habían levantado en armas contra nosotros en Killian Wallachia. Μιλούσαν Αγγλικά αρκετά καλά, όμως ελάχιστα έλεγαν. Προτιμούσαν να στέκονται παρέα, και να φλυαρούν όλη νύχτα στην αλλόκοτη διάλεκτο των Σιχ. They preferred to stand together, and chatter all night in the strange Sikh dialect. Από μεριάς μου, συνήθιζα να στέκομαι έξω από την πύλη, κοιτώντας κάτω τον πλατύ, όλο καμπές ποταμό και προς τα λαμπερά φώτα της μεγάλης πόλης. For my part, I used to stand outside the gate, looking down the wide, winding river and toward the bright lights of the great city. Ο ήχος των τυμπάνων, το κροτάλισμα των ταμ-ταμ, και οι κραυγές και τα ουρλιαχτά των επαναστατών, μεθυσμένων από όπιο και μπάγγ The sound of the drums, the rattle of the tam-tam, and the shouts and howls of the rebels, drunk with opium and bang Πως! αρκούσαν για να μας υπενθυμίζουν όλη νύχτα τους επικίνδυνους γείτονες μας στην άλλη μεριά της κοίτης. were enough to remind us all night long of our dangerous neighbors on the other side of the bed. Κάθε δυο ώρες ο νυχτερινός αξιωματικός θα έκανε το γύρο όλων των σκοπιών για να βεβαιωθεί πως όλα είχαν καλώς. Every couple of hours the night officer would go round all the sentries to make sure everything was all right.

«Η τρίτη νύχτα της σκοπιάς μου ήταν σκοτεινή και μουντή, με μια μικρή καταρρακτώδη βροχή. "The third night of my watch was dark and dreary, with a little torrential rain. Ήταν κουραστικό να στέκεσαι στην πύλη την μια ώρα μετά την άλλη με τέτοιο καιρό. Προσπάθησα ξανά και ξανά να κάνω τους Σιχ να μιλήσουν, όμως δίχως ιδιαίτερη επιτυχία. I tried again and again to get the Sikhs to talk, but without much success. Στις δυο το πρωί οι περίπολοι πέρασαν και διέκοψαν για μια στιγμή την κούραση της νύχτας. At two in the morning the patrols passed and interrupted for a moment the fatigue of the night. Βρίσκονταν πως οι σύντροφοι μου δεν θα έπιαναν κουβέντα, έβγαλα την πίπα μου κι απόθεσα κάτω το μουσκέτο μου για να ανάψω ένα σπίρτο. Finding that my companions would not take a word, I took off my pipe and laid down my musket to light a match. Στην στιγμή οι δυο Σιχ είχαν πέσει πάνω μου. In an instant the two Sikhs had fallen upon me. Ο ένας τους άρπαξε το μουσκέτο μου και το έφερε στο ύψος του κεφαλιού μου, ενώ ο άλλος έβαλε ένα μεγάλο μαχαίρι στο λαιμό μου κι έβρισε μέσα από τα δόντια του πως θα το  ́χωνε μέσα μου αν έκανα ένα βήμα. One of them seized my musket and brought it to my head, while the other put a large knife to my throat and swore through his teeth that he would drive it into me if I took a step.

«Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως εκείνοι οι τύποι είχαν συμμαχήσει με τους επαναστάτες, και πως επρόκειτο για την έναρξη μιας επίθεσης. "My first thought was that those guys were allied with the rebels, and that it was the start of an attack. Αν η πύλη μας ερχόταν στα χέρια των sepoys το μέρος θα έπεφτε, και οι γυναίκες και τα παιδία θα είχαν την μεταχείριση που είχαν στο Κανπούρ. If our gate fell into the hands of the sepoys the place would fall, and the women and children would receive the treatment they received at Kanpur. Ίσως εσείς κύριοι να πιστεύετε πως απλά τα βγάζω από το μυαλό μου, όμως σας δίνω τον λόγο μου πως όταν το συλλογίστηκα, παρότι ένοιωθα την κόψη του μαχαιριού στο λαιμό μου, άνοιξα το στόμα μου με την πρόθεση να βάλω μια φωνή, ακόμη κι αν ήταν η τελευταία μου, η οποία να προειδοποιούσε το κεντρικό φρουραρχείο. You gentlemen may think that I am just making it up, but I give you my word that when I thought about it, although I felt the knife edge in my throat, I opened my mouth with the intention of making a sound, even if it was my last, which would warn the central garrison. Ο άντρας που με κρατούσε φάνηκε να γνωρίζει τις σκέψεις μου, γιατί, ακόμη και καθώς προετοιμαζόμουν να το κάνω, ψιθύρησε: ‘Μην βγάλεις άχνα. The man holding me seemed to know my thoughts, for, even as I prepared to do so, he whispered, 'Don't make a fuss. Το οχυρό είναι αρκετά ασφαλές. The fort is quite secure. Δεν υπάρχουν επαναστατικά σκυλιά απ' αυτή την πλευρά του ποταμού.' There are no rebel dogs on this side of the river.' Υπήρχε ένας τόνος αλήθειας σε αυτά που είπε και ήξερα πως αν ύψωνα την φωνή μου ήμουν νεκρός. There was a tone of truth in what he said and I knew that if I raised my voice I was dead. Το διέκρινα στα καφετιά μάτια του τύπου. I could see it in the guy's brown eyes. Περίμενα, επομένως, σιωπηλά, να δω τι ήταν αυτό που ήθελαν από μένα. I waited, therefore, in silence, to see what it was that they wanted from me.

«'Άκουσε με, sahib,' είπε ο ψηλότερος και πιο αγριωπός από το ζευγάρι, εκείνος τον οποίο αποκαλούσαν Αμπντουλάχ Κχαν. "'Listen to me, sahib,' said the taller and wilder of the pair, the one they called Abdullah Khan. ‘Είτε θα έρθεις μαζί μας τώρα, ή θα σιωπήσεις παντοτινά. 'Either you will come with us now, or you will be silent forever. Το ζήτημα είναι πολύ σπουδαιότερο για να διστάσουμε. The issue is too important to hesitate. Είτε είσαι καρδιά και ψυχή μαζί μας στον όρκο σου του στο σταυρό των Χριστιανών, είτε το σώμα τούτη τη νύχτα θα πεταχτεί μέσα στο χαντάκι, και θα περάσουμε στα αδέλφια μας του επαναστατικού στρατού. Either you be heart and soul with us in your oath of the Christian cross, or the body this night shall be thrown into the ditch, and we shall pass to our brethren of the revolutionary army. Δεν υπάρχει μέση λύση. There is no middle ground. Τι θα είναι —ζωή ή θάνατος; Θα σου δώσουμε μονάχα τρία λεπτά να αποφασίσεις, γιατί ο χρόνος περνάει, και όλα πρέπει να γίνουν πριν οι περίπολοι να ‘ρθουν ξανά.' What will it be—life or death? We'll only give you three minutes to decide, because time is running out, and everything must be done before the patrols come again.'

«'Πως μπορώ να αποφασίσω;' είπα εγώ. "'How can I decide?' I said. ‘Δεν μου είπατε καν τι θέλετε από εμένα. 'You haven't even told me what you want from me. Όμως σας το λέω αν είναι κάτι που έχει να κάνει με την ασφάλεια του οχυρού δεν θέλω να έχω σχέση, έτσι μπορείς να σπρώξεις μέσα το μαχαίρι, και ευπρόσδεκτο θα ‘ναι.' But I'm telling you, if it's something to do with the security of the fort, I don't want to have anything to do with it, so you can stick the knife in, and you'll be welcome.

«'Δεν έχει τίποτα να κάνει ενάντια στο οχυρό,' είπε εκείνος. "'He has nothing to do against the fort,' he said. ‘Σου ζητάμε μόνο να κάνεις αυτό για το οποίο οι συμπατριώτες σου έρχονται σε ετούτη τη χώρα. We only ask you to do what your countrymen come to this country for. Σου ζητάμε να γίνεις πλούσιος. We're asking you to be rich. Αν έρθεις μαζί μας απόψε, θα σου ορκιστούμε πάνω στο τραβηγμένο μαχαίρι, και στον τριπλό όρκο τον οποίο κανένας Σιχ δεν πάτησε ως τώρα, πως θα λάβεις το δίκαιο μερτικό σου από το πλιάτσικο. If you will join us tonight, we will swear to you on the drawn knife, and on the triple oath that no Sikh has yet taken, that you will receive your just share of the spoil. Si vienes con nosotros esta noche, te juraremos sobre el cuchillo desenvainado y sobre el triple juramento que ningún sij ha hecho hasta ahora, que recibirás tu justa parte del botín. Ένα τέταρτο του θησαυρού θα είναι δικό σου. A quarter of the treasure will be yours. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα δικαιότερο.' We can't say anything fairer.

«'Μα τι είναι λοιπόν ο θησαυρός;' Ρώτησα. "'But what is the treasure then?' I asked. ‘Είμαι τόσο έτοιμος να γίνω πλούσιος όσο κι εσείς αν μου δείξετε πως γίνεται αυτό.' 'I'm as ready to be rich as you are if you show me how.'

«'Θα ορκιστείς, τότε,' είπε εκείνος, ‘στα κόκαλα του πατέρα σου, στην τιμή της μητέρας στο, και στο σταυρό της πίστης σου, πως δεν θα σηκώσεις χέρι, είτε θα πεις λέξη ενάντια μας, είτε τώρα είτε μετέπειτα;»

«'Το ορκίζομαι,' απάντησα, ‘δεδομένου πως το οχυρό δεν θα κινδυνεύσει.' "'I swear it,' I answered, 'since the fort will not be in danger.'

«'Τότε ο σύντροφος μου κι εγώ ορκιζόμαστε πως θα έχεις το ένα τέταρτο του θησαυρού ο οποίος θα μοιραστεί εξίσου μεταξύ των τεσσάρων μας.' "'Then my companion and I swear that you shall have a quarter of the treasure which shall be divided equally between the four of us.'

«'Μα είμαστε τρεις,» είπα. "'But there are three of us,' I said.

«'Όχι, ο Ντοστ Ακμπάρ πρέπει να πάρει το μερίδιο του. “'No, Dost Akbar must get his share. Θα σου αφηγηθούμε την ιστορία καθώς θα τους περιμένουμε. We will tell you the story as we wait for them. Στάσου στην πύλη, Μαχμέτ Σίνγκ, κι ειδοποίησε μας για τον ερχομό τους. Stand at the gate, Mahmet Singh, and give us notice of their coming. Η ιστορία έχει ως εξής, sahib, και στο λέω επειδή γνωρίζω πως ένας όρκος είναι δεσμευτικός για έναν Feringhee, και πως μπορούμε να σε εμπιστευτούμε. The story goes like this, sahib, and I tell you because I know that an oath is binding on a Feringhee, and that we can trust you. Αν ήσουν ένας ψεύτης Hindoo, ακόμη κι αν είχες ορκιστεί σε όλους τους θεούς στους ψεύτικους ναούς τους, το αίμα σου θα βρισκόταν πάνω στο μαχαίρι και το σώμα σου στο νερό. If you were a Hindoo liar, even if you had sworn by all the gods in their false temples, your blood would be on the knife and your body in the water. Όμως οι Σιχ γνωρίζουν τον Άγγλο, κι ο Άγγλος γνωρίζει τους Σιχ. But the Sikhs know the Englishman, and the Englishman knows the Sikhs. Αφουγκράσου, λοιπόν, τα όσα θα σου πω. So listen to what I'm about to tell you.