Les 33 Laat haar maar schuiven Lesson 33 Let her slide

Met mijn collega Bart loop ik tussen de middag altijd door het park. I always walk through the park at noon with my colleague Bart. We praten uitvoerig over van alles en nog wat. We talk at length about anything and everything. Falamos em detalhes sobre tudo e qualquer coisa. Bijvoorbeeld over mijn opgroeiende kinderen. Of over zijn bejaarde moeder. Or about his elderly mother. Die is de 90 al gepasseerd, maar woont nog zelfstandig thuis. Nou ja, zelfstandig, Bart gaat er elke dag naartoe! Well, independently, Bart goes there every day! 'Je hebt er je handen vol aan! 'You've got your hands full with it! ', zeg ik. Maar Bart blijft opgewekt. 'Ach, ze heeft het aan haar knie, is gauw moe, maar lichamelijk is ze verder goed. 'Well, she has it on her knee, is easily tired, but physically she is otherwise good. En met haar rollator kan ze alle kanten op. And she can go in any direction with her walker. Laat haar maar schuiven! Let her slide! Wel raakt ze vaker de weg kwijt naarmate ze ouder wordt. She does get lost more often as she gets older. Laatst vergiste ze zich in de voordeur. Recently she was wrong in the front door. Recentemente ela errou na porta da frente. Kwaad dat ze was, omdat de sleutel niet paste! Bad that she was because the key didn't fit! Mau que ela estava porque a chave não cabia! Na verloop van tijd drong haar vergissing tot haar door, en toen is ze snel omgekeerd.' After a while, her mistake dawned on her, and then she quickly turned around. ' 'Maar dat kan zo toch niet? 'But that's not possible, can it? - Mas isso não é possível, pode? ' protesteer ik. 'Er kan toch niet altijd iemand met haar mee? 'Someone can't always go with her, can she? Wordt het niet tijd voor een verzorgingstehuis? Daar kan ze meedoen met activiteiten, dat geeft structuur aan haar leven. En jij bent ook de jongste niet meer. And you are no longer the youngest either. Vierde jij laatst niet je 62ste verjaardag?' Didn't you celebrate your 62nd birthday recently? ' Nu wordt Bart een beetje boos. Hij is principieel tegen. He is opposed on principle. 'Zo'n inrichting? 'Such a facility? Daar heb ik geen enkel vertrouwen in', zegt hij streng. 'Er is veel te weinig personeel, ze is er veel eenzamer dan thuis. 'There is far too few staff, she is much more lonely than at home. Van een persoonlijke benadering is geen sprake. There is no question of a personal approach. En het is onmenselijk om haar uit haar vertrouwde omgeving te halen. And it is inhumane to take her out of her familiar environment. De overgang zou veel te groot zijn. The transition would be far too great. Nu komt er elke dag een medewerker van de thuiszorg bij haar thuis. Now a home care worker comes to her home every day. Die wekt haar en helpt met wassen, kleden en de medicijnen. It awakens her and helps with washing, clothing and the medicines. De rest doe ik. Ze is heel tevreden zo!' She is very satisfied! ' 'Dat kan wel wezen', probeer ik. 'That may well be', I try. 'Maar als ze echt ziek wordt en dag en nacht iemand nodig heeft?' "But if she gets really sick and needs someone day and night?" Bart houdt voet bij stuk. Bart stands firm. 'Ik heb tien dagen zorgverlof per jaar. En anders ga ik gewoon minder werken.' And otherwise I will just work less. ' Ik heb hem in overweging gegeven om met personeelszaken te praten. I suggested talking to human resources. Daar weten ze alles van regelingen voor werknemers die voor zieke familieleden zorgen. Het zijn er momenteel ongeveer een miljoen! There are currently about a million of them! Zo wordt de familie weer belangrijk. Thus, the family becomes important again. Draaien we de klok met z'n allen weer terug? Drehen wir alle die Uhr zurück? Are we all turning the clock back?