Jules Verne - De reis om de wereld in 80 dagen, De reis om de wereld in 80 dagen - deel 5c (hoofdstuk 15)

De reis om de wereld in 80 dagen - deel 5c (hoofdstuk 15)

Vijftiende hoofdstuk. Waarin de zak met banknoten weder met eenige duizenden ponden sterling vermindert.

De trein had aan het station opgehouden. Passepartout stapte het eerst uit den waggon, en werd door Fogg gevolgd, die zijne jeugdige reisgezellin bij het uitstijgen behulpzaam was. Phileas Fogg was van plan om terstond naar de mailboot voor Hong-Kong te gaan, ten einde mevrouw Aouda daar zoo gemakkelijk mogelijk te installeeren, want hij wilde niet van haar scheiden, zoolang zij vertoefde in een land, dat zoo gevaarlijk voor haar was. Op het oogenblik dat Fogg het station zou verlaten, naderde hem een agent van politie met de woorden: ‘Mijnheer Phileas Fogg?' ‘Die ben ik.' ‘En deze man is uw bediende?' vroeg de agent verder, op Passepartout wijzende. ‘Ja.' ‘Wil mij dan beiden volgen.' Fogg's houding liet niet de minste verbazing blijken. De agent was een vertegenwoordiger van de wet, en voor iederen Engelschman is de wet heilig. Passepartout, met zijne fransche gewoonten, wilde er iets tegen inbrengen, maar de agent raakte hem even met zijn stokje aan, en Phileas Fogg wenkte hem dat hij zou gehoorzamen. ‘Kan deze jonge dame ons vergezellen?' vroeg Eogg ‘Dat kan zij,' antwoordde de agent. De agent geleidde Fogg, Aouda en Passepartout naar een palkighari, eene soort van rijtuig op vier wielen met twee paarden bespannen, waarin ruimte voor vier personen was. Men reed weg; niemand sprak gedurende den rit, welke twintig minuten duurde. Het rijtuig reed eerst door de stad der inlanders met hare hooge nauwe straten en hutten, waarin eene cosmopolitische bevolking zoo vuil en haveloos mogelijk wemelde; vervolgens door de europeesche stad, met huizen van gebakken steen, beschaduwd door kokosboomen en omringd door een bosch van masten. Ondanks den vroegen morgen doorkruisten reeds vele rijtuigen en voor name ruiters de straten. De palkighari hield stil voor een gebouw met een onaanzienlijk voorkomen, maar dat toch blijkbaar geen particulier huis was. De agent deed hier zijne gevangenen uitstijgen - men kon hun inderdaad dezen naam wel geven - en bracht hen toen naar een kamer met getraliede vensters, terwijl hij hun toevoegde: ‘Om half negen zult gij voor den rechter verschijnen.' Daarop verwijderde hij zich en sloot de deur. ‘Mooi zoo! Wij zijn gevangen!' riep Passepartout, zich op een stoel werpende. Mevrouw Aouda richtte zich terstond tot Fogg, en zeide met eene stem, waarin zij kwalijk hare aandoening kon verbergen: ‘Mijnheer, gij moet mij aan mijn lot overlaten! Ik ben de oorzaak dat ge vervolgd wordt, omdat gij mij hebt willen redden! ' Phileas Fogg zeide slechts dat dit onmogelijk was. Vervolgd te worden wegens die zaak van de sutty was niet denkbaar. Hoe zouden de aanklagers zich kunnen aanmelden! Er had een vergissing plaats! Fogg voegde er bij, dat hij in geen geval de jonge vrouw zou verlaten, en dat hij haar naar Hong-Kong zou brengen. ‘Maar de boot vertrekt ten twaalf ure!' merkte Passepartout op ‘Voor twaalf ure zullen wij aan boord zijn,' antwoordde Fogg kalm. Dit werd op zulk een beslissenden toon gezegd, dat Passepartout niet kon nalaten bij zich zelven te denken: ‘Nu, dat is dus zeker? Vóór twaalf uur zullen wij aan boord zijn!' Maar toch was hij nog maar half gerustgesteld. Tegen half negen ging de deur der kamer open. De agent van politie trad weder binnen en bracht zijne gevangenen in een ander vertrek. Dit was de rechtszaal en een tamelijk groot publiek van Europeanen en inboorlingen was reeds tegenwoordig. Fogg, Aouda en Passepartout zetten zich op een bank tegenover de zetels van den magistraat en den griffier. De magistraat, de heer Obadiah, kwam terstond daarop binnen, gevolgd door den griffier. Hij was een groot, gezet man. Hij nam een pruik van een spijker aan den wand en zette die op. ‘De eerste zaak,' begon hij. Maar zijne hand aan zijn hoofd brengende, riep hij terstond: ‘Hé! dat is mijn pruik niet!' ‘Inderdaad, het is de mijne,' antwoordde de griffier. ‘Waarde mijnheer Oysterpuf, hoe kunt gij meenen dat een rechter een goed vonnis zou kunnen vellen met de pruik van den griffier!' Men verwisselde toen de pruiken. Onder deze voorbereidende maatregelen kookte het bloed van Passepartout, want het scheen hem toe, dat de wijzer der klok ontzaglijk snel ging. ‘De eerste zaak,' sprak de rechter Obadiah weder. ‘Phileas Fogg,' zeide de griffier Oysterpuf. ‘Present,' antwoordde de heer Fogg. ‘Passepartout?' ‘Present,' herhaalde Passepartout. ‘In orde,' zeide de rechter Obadiah. ‘Al twee dagen lang wordt op alle treinen die van Bombay komen naar u gezocht.' ‘En waar beschuldigd men ons dan van?' vroeg Passepartout ongeduldig. ‘Dat zult gij aanstonds vernemen,' antwoordde de rechter. ‘Mijnheer,' zeide Fogg toen, ‘ik ben Britsch onderdaan, en ik heb recht...' ‘Zijn uwe rechten in eenig opzicht gekrenkt?' vroeg Obadiah. ‘Volstrekt niet.' ‘Goed. Laat dan de aanklagers binnen komen.' Op een wenk van den rechter werd eene deur geopend en drie hindoesche priesters werden door den deurwaarder binnen geleid. ‘Juist. Net zoo als ik dacht,' prevelde Passepartout, ‘dat zijn de kerels, welke de indische dame wilden verbranden.' De priesters plaatsten zich vóor den rechter en de griffier las met luider stem eene aanklacht wegens heiligschennis tegen Phileas Fogg en zijn bediende, beschuldigd een gebouw te hebben ontwijd, dat voor den eeredienst van Brahma bestemd was. ‘Hebt gij het gehoord?' vroeg de rechter aan Phileas Fogg. ‘Ja, mijnheer,' antwoordde Fogg, op zijn horloge ziende, ‘en ik beken.' ‘O zoo! gij bekent?....' ‘Ik beken en verwacht dat deze drie priesters op hunne beurt bekennen zullen, wat zij wilden doen in de pagode van Pillaji.' De priesters keken elkander aan. Zij schenen niets te begrijpen van de woorden van den beschuldigde. ‘Ongetwijfeld,' riep Passepartout driftig, ‘in die pagode van Pillaji, waar zij hun slachtoffer wilden verbranden!' Nieuwe verbazing des priesters, en diepe verbazing van den rechter Obadiah. ‘Welk slachtoffer?' vroeg hij. ‘Wie wilden zij verbranden in het hartje van Bombay?' ‘Bombay!' riep Passepartout. ‘Zeker. Er is hier geen sprake van de pagode van Pillaji, maar van de pagode van Malabarhill te Bombay.' ‘En als bewijs, zijn hier de schoenen van den heiligschenner,' zeide de griffier, terwijl hij een paar schoenen op zijn lessenaar zette. ‘Mijne schoenen!' riep Passepartout uit, die in de hoogste mate verbaasd, dezen onwillekeurigen uitroep niet kon weerhouden. Men kan de ontsteltenis begrijpen die bij meester en knecht te weeg was gebracht. Het voorval in de pagode van Bombay hadden zij al lang vergeten, en dit was het toch, dat hen voor den magistraat van Calcutta bracht. De agent Fix had terstond al het voordeel begrepen, dat hij uit deze ongelukkige zaak kon trekken. Zijn vertrek twaalf uren uitstellende, had hij zich tot raadsman opgeworpen van de priesters van Malabarhill; hij had hun eene aanzienlijke schadeloosstelling beloofd, daar hij wel wist dat het Engelsche gouvernement zulk eene overtreding zeer zwaar strafte; daarop had hij hen met den volgenden trein de heiligschenners nagezonden. Maar, daar deze veel tijd hadden besteed om de jonge weduwe te redden, waren Fix en de Hindoes vóór Fogg en zijn bediende te Calcutta aangekomen, en de magistraten waren door telegrammen verzocht, om hen reeds bij het uitstijgen uit den trein in hechtenis te doen nemen. Men kan begrijpen, hoe groot de teleurstelling van Fix was, toen hij vernam dat Phileas Fogg nog niet in de hoofdstad van Indië was aangekomen. Hij moest wel gelooven, dat zijn dief den Peninsular spoorweg had verlaten en zich verborgen hield in een van de noordelijke provinciën. Vier en twintig uren lang verkeerde Fix in doodelijken angst en bespiedde hij het station. Groot was zijne vreugde, toen hij dezen zelfden morgen hem uit den waggon zag stappen, in gezelschap bovendien van een jonge vrouw, van wier tegenwoordigheid hij zich geen rekenschap kon geven. Oogenblikkelijk zond hij een agent van politie op hem af, en dit was de oorzaak dat Fogg, Passepartout en de weduwe van den rajah van Bundelkund voor den rechter Obadiah gebracht werden. Zoo Passepartout minder vervuld ware geweest met zijn eigene zaak, dan zou hij opgemerkt hebben, dat in een hoekje van de gerechtszaal de detective gezeten was, die het geding met een licht te begrijpen belangstelling volgde; want zoowel te Calcutta, als te Bombay en te Suez, had hij het bevel van in-hechtenis-neming nog niet ontvangen. Intusschen had Obadiah akte genomen van de bekentenis van Passepartout, die wel alles wat hij bezat had willen geven om zijne onvoorzichtige woorden terug te nemen. ‘Is het feit erkend?' vroeg de rechter. ‘Erkend,' antwoordde Fogg kalm. ‘Overwegende,' hernam de rechter, ‘dat de Engelsche wet alle godsdiensten in Indië even nauwgezet wil beschermen en het misdrijf door genoemden Passepartout erkend is en van dezen alzoo bewezen is, dat hij den drempel van den afgodstempel van Malabarhill te Bombay met een heiligschennenden voet heeft betreden op den 20en October, wordt meergemelde Passepartout veroordeeld tot vijf dagen gevangenisstraf en eene boete van driehonderd pond.' ‘Driehonderd pond!' riep Passepartout uit, die slechts ooren had voor de boete. ‘Stilte!' riep de deurwaarder met krijschende stem. ‘En,' voegde de rechter Obadiah er bij, ‘overwegende dat het niet bewezen is, dat de meester niet medeplichtig was aan het misdrijf van den bediende, maar dat in allen gevallen deze aansprakelijk moet worden gesteld voor de daden en bewegingen van een bediende, welke van hem zijn loon ontvangt, wordt aan Phileas Fogg niet veroorloofd te vertrekken en wordt hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van acht dagen en een boete van honderd vijftig pond. Griffier, de volgende zaak!' Fix had, in zijn hoek gezeten, met een onuitsprekelijk genoegen Phileas Fogg hooren veroordeelen tot acht dagen gevangenisstraf te Calcutta. Dit was langer tijd dan noodig was om het bevel tot inhechtenisneming te ontvangen. Passepartout was geheel verpletterd. De veroordeeling deed zijn meester diens geheele fortuin verliezen. Een weddenschap van twintig duizend pond verloren, alleen omdat hij als een echte slenteraar dien verwenschten afgodstempel van Malabarhill binnengetreden was! Phileas Fogg bleef zoo geheel meester over zich zelven, alsof hem de veroordeeling volstrekt niet aanging. Ja, hij fronste zelfs zijn wenkbrauwen niet Maar op het oogenblik dat de griffier een andere zaak zou roepen, richtte hij zich op, met de woorden: ‘Ik bied borgtocht aan.' ‘Dat is uw recht,' antwoordde de rechter. Fix dacht dat hij door den grond zou zinken, maar hij herstelde zich weer spoedig, toen hij vernam wat de rechter zeide. ‘Overwegende, dat Phileas Fogg en zijn bediende vreemdelingen zijn, wordt borgtocht voor ieder gesteld op de aanzienlijke som van duizend pond.' Twee duizend pond moest het Fogg kosten, zoo hij met zijne veroordeeling geen vrede nam. ‘Ik betaal,' zeide de gentleman, en haalde uit den zak, dien Passepartout droeg, een pak banknoten, die hij op den lessenaar van den griffier legde. ‘Dit geld zal u in staat stellen om de gevangenis te ontloopen,' zeide de rechter. ‘Gij zijt intusschen vrij onder borgtocht.' ‘Ga mee,' zeide Fogg tot zijn knecht. ‘Als zij ten minsten mij mijne schoenen maar teruggeven!' zeide Passepartout woedend. Men gaf hem zijne schoenen terug. Een duur paar schoenen! mompelde hij. Elk meer dan duizend pond! En dan komt er nog bij, dat zij mij klemmen! Toen volgde hij zeer neerslachtig Fogg, die mevrouw Aouda zijn arm had geboden. Fix hoopte altijd nog dat zijn dief nooit besluiten zou om die twee duizend pond te betalen, maar liever voor acht dagen in de gevangenis zou gaan. Hij volgde Fogg dus op den voet. Deze, mevrouw Aouda en Passepartout, stegen terstond in een rijtuig. Fix liep het na en zag dat het weldra op de kade stilhield. Op een halve mijl afstand van de kust lag de Rangoon voor anker; haar vlag was ten teeken van vertrek boven in den mast geheschen. Het sloeg elf uur, Fogg was dus nog een uur vóor. Fix zag hem uit het rijtuig stijgen en in een bootje gaan met mevrouw Aouda en zijn knecht. De detective stampvoette. ‘De deugniet!' riep hij, ‘hij reist toch weg! Twee duizend pond opgeofferd! Hij is zoo verkwistend als een dief. Ik zal hem toch in mijn macht krijgen, al was het ook aan het einde van de wereld; maar als hij zoo voortgaat, zal ik al het geld van den diefstal er bij inschieten.' De inspecteur van politie was geheel ten prooi aan deze gedachten. En waarlijk sedert hij Londen had verlaten, had Phileas Fogg, zoowel aan reiskosten als fooien, den koop van den olifant, de borgtochten en de boeten, reeds meer dan vijfduizend pond besteed en de zooveel percent van de teruggevonden som, welke uitgeloofd was aan den detective, verminderde voortdurend.

De reis om de wereld in 80 dagen - deel 5c (hoofdstuk 15) Die Reise um die Welt in 80 Tagen - Teil 5c (Kapitel 15) The journey around the world in 80 days - part 5c (chapter 15) La vuelta al mundo en 80 días - parte 5c (capítulo 15) Le tour du monde en 80 jours - partie 5c (chapitre 15) Кругосветное путешествие за 80 дней - часть 5c (глава 15) 80 天環遊世界 - 第 5c 部分（第 15 章）

Vijftiende hoofdstuk. Fifteenth chapter. Waarin de zak met banknoten weder met eenige duizenden ponden sterling vermindert. |||||wieder|||||| In which the bag of banknotes again reduces by several thousand pounds sterling.

De trein had aan het station opgehouden. The train had stopped at the station. Passepartout stapte het eerst uit den waggon, en werd door Fogg gevolgd, die zijne jeugdige reisgezellin bij het uitstijgen behulpzaam was. Passepartout got out of the carriage first, and was followed by Fogg, who assisted his youthful traveling companion in getting out. Phileas Fogg was van plan om terstond naar de mailboot voor Hong-Kong te gaan, ten einde mevrouw Aouda daar zoo gemakkelijk mogelijk te installeeren, want hij wilde niet van haar scheiden, zoolang zij vertoefde in een land, dat zoo gevaarlijk voor haar was. ||||||||||||||||||||||||||||||||||aufhielt||||||||| Phileas Fogg intended to go at once to the mail boat for Hong-Kong, in order to install Mrs. Aouda there as easily as possible, for he did not want to part with her as long as she remained in a country so dangerous to her. Op het oogenblik dat Fogg het station zou verlaten, naderde hem een agent van politie met de woorden: ‘Mijnheer Phileas Fogg?' The moment Fogg was about to leave the station, a police officer approached him with the words, "Mr. Phileas Fogg? ‘Die ben ik.' "That's me. ‘En deze man is uw bediende?' "And this man is your servant? vroeg de agent verder, op Passepartout wijzende. the agent asked further, pointing at Passepartout. ‘Ja.' 'Yes.' ‘Wil mij dan beiden volgen.' 'Then both want to follow me.' Fogg's houding liet niet de minste verbazing blijken. Fogg's attitude did not show the slightest surprise. De agent was een vertegenwoordiger van de wet, en voor iederen Engelschman is de wet heilig. The agent was a representative of the law, and to every Englishman the law is sacred. Passepartout, met zijne fransche gewoonten, wilde er iets tegen inbrengen, maar de agent raakte hem even met zijn stokje aan, en Phileas Fogg wenkte hem dat hij zou gehoorzamen. Passepartout, with his French habits, wanted to say something against it, but the agent touched him for a moment with his baton, and Phileas Fogg beckoned him to obey. ‘Kan deze jonge dame ons vergezellen?' "Can this young lady join us? vroeg Eogg ‘Dat kan zij,' antwoordde de agent. |Eogg|||||| Eogg asked "She can," the agent replied. De agent geleidde Fogg, Aouda en Passepartout naar een palkighari, eene soort van rijtuig op vier wielen met twee paarden bespannen, waarin ruimte voor vier personen was. |||||||||Pferdewagen||||||||||||||||| The agent led Fogg, Aouda and Passepartout to a palkighari, a kind of four-wheeled carriage with two horses, in which there was room for four people. Men reed weg; niemand sprak gedurende den rit, welke twintig minuten duurde. They drove off; no one spoke during the ride, which lasted twenty minutes. Het rijtuig reed eerst door de stad der inlanders met hare hooge nauwe straten en hutten, waarin eene cosmopolitische bevolking zoo vuil en haveloos mogelijk wemelde; vervolgens door de europeesche stad, met huizen van gebakken steen, beschaduwd door kokosboomen en omringd door een bosch van masten. |||||||||||||||||||||schmutzig||zerschlissen||||||||||||||||||||||Masten The carriage drove first through the city of the natives with its high narrow streets and huts, in which a cosmopolitan population swarmed as dirty and ragged as possible; then through the European city, with houses of baked stone, shaded by coconut trees and surrounded by a forest of masts. Ondanks den vroegen morgen doorkruisten reeds vele rijtuigen en voor name ruiters de straten. |||||||Wagen|||||| Despite the early morning, many carriages and foremost horsemen were already crossing the streets. De palkighari hield stil voor een gebouw met een onaanzienlijk voorkomen, maar dat toch blijkbaar geen particulier huis was. The palkighari stopped in front of a building with an insubstantial appearance, yet apparently not a private house. De agent deed hier zijne gevangenen uitstijgen - men kon hun inderdaad dezen naam wel geven - en bracht hen toen naar een kamer met getraliede vensters, terwijl hij hun toevoegde: ‘Om half negen zult gij voor den rechter verschijnen.' |||||||||||||||||||||||vergittenen Fenster|||||||||||||Richter| The officer here made his prisoners go out - one could indeed give them that name - and then brought them to a room with barred windows, while he added to them, "At eight-thirty you shall appear before the judge. Daarop verwijderde hij zich en sloot de deur. At that he removed himself and closed the door. ‘Mooi zoo! 'Beautiful zoo! Wij zijn gevangen!' We are trapped! riep Passepartout, zich op een stoel werpende. cried Passepartout, throwing himself on a chair. Mevrouw Aouda richtte zich terstond tot Fogg, en zeide met eene stem, waarin zij kwalijk hare aandoening kon verbergen: ‘Mijnheer, gij moet mij aan mijn lot overlaten! ||||||||||||||||Befindlichkeit|||||||||| Mrs. Aouda at once turned to Fogg, and said in a voice in which she could hardly hide her affliction: "Sir, you must leave me to my fate! Ik ben de oorzaak dat ge vervolgd wordt, omdat gij mij hebt willen redden! I am the cause of persecution, because thou hast wanted to save me! ' Phileas Fogg zeide slechts dat dit onmogelijk was. ' Phileas Fogg merely said that this was impossible. Vervolgd te worden wegens die zaak van de sutty was niet denkbaar. ||||||||Schwarzpulver||| To be prosecuted because of that sutty case was not conceivable. Hoe zouden de aanklagers zich kunnen aanmelden! How could the plaintiffs sign up! Er had een vergissing plaats! |||Fehler| A mistake had taken place! Fogg voegde er bij, dat hij in geen geval de jonge vrouw zou verlaten, en dat hij haar naar Hong-Kong zou brengen. Fogg added, that under no circumstances would he leave the young woman, and that he would take her to Hong-Kong. ‘Maar de boot vertrekt ten twaalf ure!' 'But the boat leaves at noon!' merkte Passepartout op ‘Voor twaalf ure zullen wij aan boord zijn,' antwoordde Fogg kalm. remarked Passepartout "Before twelve o'clock we will be on board," replied Fogg calmly. Dit werd op zulk een beslissenden toon gezegd, dat Passepartout niet kon nalaten bij zich zelven te denken: ‘Nu, dat is dus zeker? This was said in such a decisive tone that Passepartout could not refrain from thinking to himself, "Now, so that's for sure? Vóór twaalf uur zullen wij aan boord zijn!' Before noon we will be on board! Maar toch was hij nog maar half gerustgesteld. Still, he was only half reassured. Tegen half negen ging de deur der kamer open. By 8:30, the door of the room opened. De agent van politie trad weder binnen en bracht zijne gevangenen in een ander vertrek. The police officer entered again and took his prisoners into another room. Dit was de rechtszaal en een tamelijk groot publiek van Europeanen en inboorlingen was reeds tegenwoordig. ||||||||||||Indigenous people||| This was the courtroom and a rather large audience of Europeans and natives was already present. Fogg, Aouda en Passepartout zetten zich op een bank tegenover de zetels van den magistraat en den griffier. |||||||||||Sitzen||||||der Protokollführer Fogg, Aouda and Passepartout seated themselves on a bench opposite the seats of the magistrate and the clerk. De magistraat, de heer Obadiah, kwam terstond daarop binnen, gevolgd door den griffier. ||||Obadiah||||||||Schreiber The magistrate, Mr. Obadiah, entered immediately thereafter, followed by the clerk. Hij was een groot, gezet man. He was a tall, set man. Hij nam een pruik van een spijker aan den wand en zette die op. |||Perücke|||||||||| He took a wig from a nail on the wall and put it on. ‘De eerste zaak,' begon hij. 'The first case,' he began. Maar zijne hand aan zijn hoofd brengende, riep hij terstond: ‘Hé! But bringing his hand to his head, he immediately cried out, "Hey! dat is mijn pruik niet!' |||Perücke| that's not my wig! ‘Inderdaad, het is de mijne,' antwoordde de griffier. 'Indeed, it is mine,' the clerk replied. ‘Waarde mijnheer Oysterpuf, hoe kunt gij meenen dat een rechter een goed vonnis zou kunnen vellen met de pruik van den griffier!' ||Oysterpuff||||||||||Urteil||||||Perücke||| 'Dear Mr. Oysterpuf, how can you think that a judge could make a good judgment with the clerk's wig!' Men verwisselde toen de pruiken. ||||Perücken One then switched the wigs. Onder deze voorbereidende maatregelen kookte het bloed van Passepartout, want het scheen hem toe, dat de wijzer der klok ontzaglijk snel ging. Under these preparatory measures Passepartout's blood boiled, for it seemed to him that the hand of the clock was moving awfully fast. ‘De eerste zaak,' sprak de rechter Obadiah weder. 'The first case,' Judge Obadiah spoke again. ‘Phileas Fogg,' zeide de griffier Oysterpuf. 'Phileas Fogg,' said the clerk Oysterpuf. ‘Present,' antwoordde de heer Fogg. 'Present,' replied Mr. Fogg. ‘Passepartout?' "Passepartout? ‘Present,' herhaalde Passepartout. 'Present,' Passepartout repeated. ‘In orde,' zeide de rechter Obadiah. 'All right,' Judge Obadiah said. ‘Al twee dagen lang wordt op alle treinen die van Bombay komen naar u gezocht.' 'For two days now all the trains coming from Bombay have been looking for you.' ‘En waar beschuldigd men ons dan van?' 'And what are they accusing us of?' vroeg Passepartout ongeduldig. Passepartout asked impatiently. ‘Dat zult gij aanstonds vernemen,' antwoordde de rechter. |||bald darauf|||| 'That thou shalt soon learn,' replied the judge. ‘Mijnheer,' zeide Fogg toen, ‘ik ben Britsch onderdaan, en ik heb recht...' ‘Zijn uwe rechten in eenig opzicht gekrenkt?' 'Sir,' Fogg then said, 'I am a British subject, and I have a right-' 'Have your rights been hurt in any respect?' vroeg Obadiah. Obadiah asked. ‘Volstrekt niet.' "Absolutely not. ‘Goed. 'Good. Laat dan de aanklagers binnen komen.' Then let the prosecutors come in. Op een wenk van den rechter werd eene deur geopend en drie hindoesche priesters werden door den deurwaarder binnen geleid. |||||||||||||||||Gerichtsvollzieher|| At the judge's beckoning, a door was opened and three Hindu priests were led in by the bailiff. ‘Juist. 'Right. Net zoo als ik dacht,' prevelde Passepartout, ‘dat zijn de kerels, welke de indische dame wilden verbranden.' 'Just as I thought,' Passepartout murmured, 'those are the guys, which wanted to burn the Indian lady.' De priesters plaatsten zich vóor den rechter en de griffier las met luider stem eene aanklacht wegens heiligschennis tegen Phileas Fogg en zijn bediende, beschuldigd een gebouw te hebben ontwijd, dat voor den eeredienst van Brahma bestemd was. ||||||||||las|||||||Gotteslästerung|||||||||||||||||||| The priests seated themselves in front of the judge and the clerk read aloud a charge of sacrilege against Phileas Fogg and his servant, accused of desecrating a building intended for the worship of Brahma. ‘Hebt gij het gehoord?' "Hast thou heard? vroeg de rechter aan Phileas Fogg. The judge asked Phileas Fogg. ‘Ja, mijnheer,' antwoordde Fogg, op zijn horloge ziende, ‘en ik beken.' 'Yes, sir,' Fogg replied, looking at his watch, 'and I confess.' ‘O zoo! 'O so! gij bekent?....' ye confess?....' ‘Ik beken en verwacht dat deze drie priesters op hunne beurt bekennen zullen, wat zij wilden doen in de pagode van Pillaji.' 'I confess and expect these three priests to confess in turn, what they wanted to do in the pagoda of Pillaji.' De priesters keken elkander aan. The priests looked at each other. Zij schenen niets te begrijpen van de woorden van den beschuldigde. They seemed to understand nothing of the accused's words. ‘Ongetwijfeld,' riep Passepartout driftig, ‘in die pagode van Pillaji, waar zij hun slachtoffer wilden verbranden!' 'No doubt,' cried Passepartout drily, 'in that pagoda of Pillaji, where they wanted to burn their victim!' Nieuwe verbazing des priesters, en diepe verbazing van den rechter Obadiah. New amazement of the priests, and deep amazement of the Judge Obadiah. ‘Welk slachtoffer?' "What victim? vroeg hij. he asked. ‘Wie wilden zij verbranden in het hartje van Bombay?' 'Who did they want to burn in the heart of Bombay?' ‘Bombay!' 'Bombay! riep Passepartout. cried Passepartout. ‘Zeker. 'Sure. Er is hier geen sprake van de pagode van Pillaji, maar van de pagode van Malabarhill te Bombay.' |||||||||||||||Malabarhill|| There is no mention here of the pagoda of Pillaji, but of the pagoda of Malabarhill at Bombay.' ‘En als bewijs, zijn hier de schoenen van den heiligschenner,' zeide de griffier, terwijl hij een paar schoenen op zijn lessenaar zette. |||||||||heiligen|||||||||||Schreibtisch| 'And in proof, here are the shoes of the saintly man,' the clerk said, placing a pair of shoes on his lectern. ‘Mijne schoenen!' "My shoes! riep Passepartout uit, die in de hoogste mate verbaasd, dezen onwillekeurigen uitroep niet kon weerhouden. exclaimed Passepartout, who, surprised in the highest degree, could not restrain this involuntary exclamation. Men kan de ontsteltenis begrijpen die bij meester en knecht te weeg was gebracht. One can understand the consternation that was caused to master and servant. Het voorval in de pagode van Bombay hadden zij al lang vergeten, en dit was het toch, dat hen voor den magistraat van Calcutta bracht. The incident at the Bombay pagoda had long since been forgotten, and yet this was what brought them before the Calcutta magistrate. De agent Fix had terstond al het voordeel begrepen, dat hij uit deze ongelukkige zaak kon trekken. Agent Fix had immediately understood all the advantage he could draw from this unfortunate affair. Zijn vertrek twaalf uren uitstellende, had hij zich tot raadsman opgeworpen van de priesters van Malabarhill; hij had hun eene aanzienlijke schadeloosstelling beloofd, daar hij wel wist dat het Engelsche gouvernement zulk eene overtreding zeer zwaar strafte; daarop had hij hen met den volgenden trein de heiligschenners nagezonden. ||||aufschiebend||||||aufgeworfen|||||||||||Entschädigung||||||||||||Verstoß|||||||||||||Heiligschenners|nachgesandt Delaying his departure for twelve hours, he had acted as counsel for the priests of Malabarhill; he had promised them substantial compensation, knowing full well that the English government punished such an offense very severely; thereupon, with the following train, he had sent after them the saints. Maar, daar deze veel tijd hadden besteed om de jonge weduwe te redden, waren Fix en de Hindoes vóór Fogg en zijn bediende te Calcutta aangekomen, en de magistraten waren door telegrammen verzocht, om hen reeds bij het uitstijgen uit den trein in hechtenis te doen nemen. ||||||verbringen|||||||||||||||||||||||||||||schon||||||||Festnahme||| But, as these had spent much time trying to save the young widow, Fix and the Hindus had arrived at Calcutta before Fogg and his servant, and the magistrates had been requested by telegrams to have them taken into custody as soon as they got off the train. Men kan begrijpen, hoe groot de teleurstelling van Fix was, toen hij vernam dat Phileas Fogg nog niet in de hoofdstad van Indië was aangekomen. One can understand, how great was Fix's disappointment when he learned that Phileas Fogg had not yet arrived in the capital of India. Hij moest wel gelooven, dat zijn dief den Peninsular spoorweg had verlaten en zich verborgen hield in een van de noordelijke provinciën. ||||||||Halbinsel||||||||||||| He had to believe that his thief had left the Peninsular railroad and was hiding in one of the northern provinces. Vier en twintig uren lang verkeerde Fix in doodelijken angst en bespiedde hij het station. |||||||||||spiedete||| For twenty-four hours Fix was in mortal fear and spied the station. Groot was zijne vreugde, toen hij dezen zelfden morgen hem uit den waggon zag stappen, in gezelschap bovendien van een jonge vrouw, van wier tegenwoordigheid hij zich geen rekenschap kon geven. ||||||||||||||||||||||||Gegenwart|||||| Great was his joy when he saw him get out of the carriage this very morning, accompanied moreover by a young woman, whose presence he could not imagine. Oogenblikkelijk zond hij een agent van politie op hem af, en dit was de oorzaak dat Fogg, Passepartout en de weduwe van den rajah van Bundelkund voor den rechter Obadiah gebracht werden. Immediately he sent a police officer after him, and this was the cause of Fogg, Passepartout and the widow of the rajah of Bundelkund being brought before Judge Obadiah. Zoo Passepartout minder vervuld ware geweest met zijn eigene zaak, dan zou hij opgemerkt hebben, dat in een hoekje van de gerechtszaal de detective gezeten was, die het geding met een licht te begrijpen belangstelling volgde; want zoowel te Calcutta, als te Bombay en te Suez, had hij het bevel van in-hechtenis-neming nog niet ontvangen. |||erfüllt|||||||||||||||||||||||||Gericht||||||||||||||||||||||||Festnahme|||| If Passepartout had been less preoccupied with his own business, he would have noticed that the detective was sitting in a corner of the courtroom, following the proceedings with an interest that was easy to understand; for both in Calcutta, Bombay and Suez, he had not yet received the order of detention. Intusschen had Obadiah akte genomen van de bekentenis van Passepartout, die wel alles wat hij bezat had willen geven om zijne onvoorzichtige woorden terug te nemen. Meanwhile, Obadiah had noted the confession of Passepartout, who would have been willing to give everything he possessed to take back his careless words. ‘Is het feit erkend?' "Has the fact been acknowledged? vroeg de rechter. the judge asked. ‘Erkend,' antwoordde Fogg kalm. 'Acknowledged,' Fogg replied calmly. ‘Overwegende,' hernam de rechter, ‘dat de Engelsche wet alle godsdiensten in Indië even nauwgezet wil beschermen en het misdrijf door genoemden Passepartout erkend is en van dezen alzoo bewezen is, dat hij den drempel van den afgodstempel van Malabarhill te Bombay met een heiligschennenden voet heeft betreden op den 20en October, wordt meergemelde Passepartout veroordeeld tot vijf dagen gevangenisstraf en eene boete van driehonderd pond.' Überlegend||||||||||||||||||Verbrechen|||||||||||||||Schwelle||||||||||gotteslästernden|||||||||genannte Passepartout|||||||||Geldstrafe||| 'Considering,' repeated the judge, 'that the English law wants to protect all religions in India equally scrupulously and that the crime has been recognized by the aforementioned Passepartout and it has thus been proven that he stepped on the threshold of the idol temple of Malabarhill in Bombay with a sacrilegious foot on the 20th of October, the aforementioned Passepartout is sentenced to five days' imprisonment and a fine of three hundred pounds.' ‘Driehonderd pond!' "Three hundred pounds! riep Passepartout uit, die slechts ooren had voor de boete. exclaimed Passepartout, who only had ears for the fine. ‘Stilte!' 'Silence! riep de deurwaarder met krijschende stem. cried the bailiff in a shrieking voice. ‘En,' voegde de rechter Obadiah er bij, ‘overwegende dat het niet bewezen is, dat de meester niet medeplichtig was aan het misdrijf van den bediende, maar dat in allen gevallen deze aansprakelijk moet worden gesteld voor de daden en bewegingen van een bediende, welke van hem zijn loon ontvangt, wordt aan Phileas Fogg niet veroorloofd te vertrekken en wordt hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van acht dagen en een boete van honderd vijftig pond. |||||||in Anbetracht||||||||||mittäterschaft|||||||||||||||||||||||||||||||||||||verboten||||||||||||||||||| 'And,' added Judge Obadiah, 'whereas it has not been proved that the master was not complicit in the servant's crime, but that in all cases he must be held liable for the acts and movements of a servant, who receives his wages from him, Phileas Fogg is not allowed to leave and is sentenced to eight days' imprisonment and a fine of one hundred and fifty pounds. Griffier, de volgende zaak!' Clerk, the next case! Fix had, in zijn hoek gezeten, met een onuitsprekelijk genoegen Phileas Fogg hooren veroordeelen tot acht dagen gevangenisstraf te Calcutta. |||||||||unbeschreibliches Vergnügen|||||||||| Fix, seated in his corner, had heard with unspeakable pleasure Phileas Fogg sentenced to eight days' imprisonment in Calcutta. Dit was langer tijd dan noodig was om het bevel tot inhechtenisneming te ontvangen. |||||||||||Festnahme|| This was longer time than needed to receive the detention order. Passepartout was geheel verpletterd. Passepartout was completely crushed. De veroordeeling deed zijn meester diens geheele fortuin verliezen. The condemnation made his master lose his entire fortune. Een weddenschap van twintig duizend pond verloren, alleen omdat hij als een echte slenteraar dien verwenschten afgodstempel van Malabarhill binnengetreden was! |||||||||||||Schlenderer||||||| Lost a bet of twenty thousand pounds, just because he had entered that wretched idol temple of Malabarhill like a true stroller! Phileas Fogg bleef zoo geheel meester over zich zelven, alsof hem de veroordeeling volstrekt niet aanging. Phileas Fogg remained so completely master of himself, as if the condemnation did not concern him at all. Ja, hij fronste zelfs zijn wenkbrauwen niet Maar op het oogenblik dat de griffier een andere zaak zou roepen, richtte hij zich op, met de woorden: ‘Ik bied borgtocht aan.' ||||||||||||||||||||||||||||Kaution| Yes, he did not even furrow his brow But at the moment when the clerk would call another case, he straightened up, saying, "I offer bail. ‘Dat is uw recht,' antwoordde de rechter. 'That is your right,' the judge replied. Fix dacht dat hij door den grond zou zinken, maar hij herstelde zich weer spoedig, toen hij vernam wat de rechter zeide. |||||||||||erholte sich|||||||||| Fix thought he would sink through the ground, but he soon recovered when he heard what the judge said. ‘Overwegende, dat Phileas Fogg en zijn bediende vreemdelingen zijn, wordt borgtocht voor ieder gesteld op de aanzienlijke som van duizend pond.' Considering||||||||||Kaution|||||||||| 'Whereas, Phileas Fogg and his servant being strangers, bail for each is set at the considerable sum of one thousand pounds.' Twee duizend pond moest het Fogg kosten, zoo hij met zijne veroordeeling geen vrede nam. |||||||||||||Frieden| Two thousand pounds was to cost Fogg if he did not make peace with his conviction. ‘Ik betaal,' zeide de gentleman, en haalde uit den zak, dien Passepartout droeg, een pak banknoten, die hij op den lessenaar van den griffier legde. ||||||||||||||||||||Schreibtisch|||| 'I pay,' said the gentleman, and took from the pocket, which Passepartout carried, a pack of banknotes, which he placed on the clerk's desk. ‘Dit geld zal u in staat stellen om de gevangenis te ontloopen,' zeide de rechter. 'This money will enable you to avoid jail,' the judge said. ‘Gij zijt intusschen vrij onder borgtocht.' |||||Kaution 'Thou art, however, free under bail.' ‘Ga mee,' zeide Fogg tot zijn knecht. 'Come along,' Fogg said to his servant. ‘Als zij ten minsten mij mijne schoenen maar teruggeven!' |||wenigstens||||| 'If they at least give me my shoes back!' zeide Passepartout woedend. said Passepartout furiously. Men gaf hem zijne schoenen terug. One gave him back his shoes. Een duur paar schoenen! An expensive pair of shoes! mompelde hij. he muttered. Elk meer dan duizend pond! Each more than a thousand pounds! En dan komt er nog bij, dat zij mij klemmen! |||||||||einklemmen And then on top of that, they clamp down on me! Toen volgde hij zeer neerslachtig Fogg, die mevrouw Aouda zijn arm had geboden. ||||niedergeschlagen|||||||| Then he followed very dejectedly Fogg, who had offered Mrs. Aouda his arm. Fix hoopte altijd nog dat zijn dief nooit besluiten zou om die twee duizend pond te betalen, maar liever voor acht dagen in de gevangenis zou gaan. Fix always still hoped that his thief would never decide to pay the two thousand pounds, preferring instead to go to jail for eight days. Hij volgde Fogg dus op den voet. So he followed Fogg closely. Deze, mevrouw Aouda en Passepartout, stegen terstond in een rijtuig. These, Mrs. Aouda and Passepartout, promptly ascended into a carriage. Fix liep het na en zag dat het weldra op de kade stilhield. ||||||||bald|||| Fix ran after it and saw that it soon stopped on the quay. Op een halve mijl afstand van de kust lag de Rangoon voor anker; haar vlag was ten teeken van vertrek boven in den mast geheschen. ||||||||||Rangoon|||||||Zeichen|||||||gehisst The Rangoon lay at anchor half a mile from shore; her flag was hoisted to the top of the mast as a sign of departure. Het sloeg elf uur, Fogg was dus nog een uur vóor. It struck eleven, so Fogg was still an hour ahead. Fix zag hem uit het rijtuig stijgen en in een bootje gaan met mevrouw Aouda en zijn knecht. Fix saw him rise from the carriage and go into a boat with Mrs. Aouda and his servant. De detective stampvoette. The detective stammered. ‘De deugniet!' |Schelm "The rascal! riep hij, ‘hij reist toch weg! he cried, "he's traveling away anyway! Twee duizend pond opgeofferd! Two thousand pounds sacrificed! Hij is zoo verkwistend als een dief. |||verschwendungsvoll||| He is as wasteful as a thief. Ik zal hem toch in mijn macht krijgen, al was het ook aan het einde van de wereld; maar als hij zoo voortgaat, zal ik al het geld van den diefstal er bij inschieten.' I will get him in my power anyway, even if it were at the end of the world; but if he goes on like this, I will throw in all the money from the theft. De inspecteur van politie was geheel ten prooi aan deze gedachten. ||||||zum|Opfer||| The superintendent of police was completely prey to these thoughts. En waarlijk sedert hij Londen had verlaten, had Phileas Fogg, zoowel aan reiskosten als fooien, den koop van den olifant, de borgtochten en de boeten, reeds meer dan vijfduizend pond besteed en de zooveel percent van de teruggevonden som, welke uitgeloofd was aan den detective, verminderde voortdurend. ||||||||||||||Trinkgelder|||||||Bürgschaften|||Strafen||||fünftausend||ausgegeben|||||||||||||||verringerte|ständig And indeed since he had left London, Phileas Fogg had already spent more than five thousand pounds on travel expenses, tips, the purchase of the elephant, bail and fines, and the percentage of the sum recovered, which had been offered to the detective, was constantly decreasing.