Comienza a aprender esta lección ya

7 metrów pod ziemią, „Najbardziej chciałabym zobaczyć swoje odbicie w lustrze” – 7 metrów pod ziemią

„Najbardziej chciałabym zobaczyć swoje odbicie w lustrze” – 7 metrów pod ziemią

Ja światło widzę,

odróżniam dzień od nocy,

potrafię wskazać gdzie jest okno.

Największym wyzwaniem jest dla mnie mimo wszystko

samodzielne poruszanie się.

Wybierając ubrania sugeruję się gustem

głównie innych osób tak naprawdę.

A jeżeli już coś sobie kupię,

to potem zbieram opinie na temat tego.

Chciałabym, bardzo chciałabym

zobaczyć swoją twarz w lustrze.

Swoje odbicie.

Nie widzisz od dwudziestu siedmiu lat,

czyli od urodzenia.

Dlaczego, co się stało?

Właściwie to przyczyna jest do końca niezbadana,

na pewno jest to wada genetyczna,

bo w rodzinie więcej takich osób nie ma

i mam też niewidomego brata.

Prawdopodobnie jest to uszkodzenie nerwu wzrokowego.

Czy to jest tak, że Ty nie widzisz w ogóle?

Czy być może widzisz zarysy postaci,

czy jesteś w stanie ocenić np. czy jest dzień, noc?

Jak to wygląda?

Ponieważ ten nerw jest uszkodzony,

ale jednak w jakiejś tam szczątkowej formie

go posiadam,

to ja widzę światło.

Są takie osoby, które nie widzą zupełnie nic,

i one mówią, że nie widzą nic, to znaczy nawet nie ciemność,

nie czerń, tylko nic.

Czego ja z kolei nie rozumiem,

bo ja światło widzę,

odróżniam dzień od nocy,

potrafię wskazać gdzie jest okno,

potrafię wskazać źródło światła,

czasem widzę światło odbite,

np. od jakichś błyszczących przedmiotów.

Ale kolorów, zarysów zupełnie nie.

Część niewidomych to osoby, które

w pewnym etapie swojego życia przestały widzieć.

Te osoby są w takiej sytuacji,

że one mają w pamięci to jak wygląda świat.

Ty nie miałaś okazji przekonać się na własne oczy

jak on wygląda.

Zastanawiam się, w jaki sposób wyobrażasz sobie

np. morze albo niebo?

Właściwie to wyobrażenie jest oparte

trochę na opisach, a trochę na czymś

co we mnie jest

taki myślowy prototyp morza

czy nieba.

Jeżeli o morze chodzi jest jeszcze łatwiej,

bo morze

dostarcza innym zmysłom wielu wrażeń,

więc ja morze wyobrażam sobie

jako dźwięk, jako fale, jako dotyk wody.

Natomiast jeżeli chodzi o niebo,

to tak naprawdę wyobrażenia nieba nie mam.

Wiem, że można na nim dostrzec chmury,

które układają się w różne kształty,

czy też mają same w sobie różne kształty,

że to niebo ma różne kolory,

ale dla mnie niebo nie jest czymś wyraźnym.

A czy są przedmioty albo rzeczy,

których z jakichś powodów nie jesteś w stanie sobie wyobrazić?

Na przykład ostatnio czytałam książkę

o międzynarodowej stacji kosmicznej

i kompletnie sobie tej stacji, z zewnątrz zwłaszcza,

nie umiem wyobrazić.

tak naprawdę nie wiem jak ona wygląda

i to jest jeszcze o tyle trudniejsze, że nigdy nie widziałam

na przykład modelu,

bo jeżeli ktoś opisze mi budynek, to

ponieważ widziałam jakieś modele różnych budynków,

to potrafię je sobie wyobrazić,

a ponieważ nigdy nawet nie widziałam modelu

takiego statku kosmicznego

to zupełnie nie wiem jak on może wyglądać.

Wspomniałaś o tym, że czasem wyobrażenia

osób niewidomych odbiegają od rzeczywistości.

Zastanawiam się, czy kiedy słyszysz głos

nowo poznanej osoby,

czy jakoś ją sobie wizualizujesz?

I czy to wyobrażenie

pokrywa się czy odbiega od rzeczywistości?

Z tym jest różnie.

Nie zawsze wyobrażam sobie nowo poznaną osobę,

ale często tak.

To też zależy tak naprawdę od tego jakie wrażenie

zrobi na mnie głos tej osoby.

Natomiast te wyobrażenia jakieś zawsze się pojawiają,

przede wszystkim staram się z głosu odgadnąć wiek.

Chyba to jest pierwsza rzecz o której myślę,

ale czasem też przychodzą mi na myśl

inne cechy charakteru,

np. jeżeli słyszę wysoki, delikatny, kobiecy głos,

taki dziecięcy,

to wyobrażam sobie tę kobietę jako filigranową,

drobniutką.

Możemy zrobić eksperyment?

- Bardzo jestem ciekaw jak wyobrażasz sobie mnie po głosie. - Aż się boję.

Ciebie, hm... Jak sobie wyobrażam Ciebie po głosie...

Chyba, że ktoś Ci podpowiadał wcześniej.

Nie, nie, nikt mi Ciebie nie opisywał.

Wyobrażam sobie Ciebie jako szczupłego...

Dziękuję!

Trzydziestoparoletniego, między 30-35, gościa.

Trudno mi sobie wyobrazić jaki masz kolor włosów,

na pewno wyobrażam sobie, że masz krótkie i że jesteś przystojny.

O, dziękuję. Jak włosy byś obstawiała?

Raczej blond, czy brunet?

Ciemniejsze?

Jasne, blond. :)

Aaa widzisz!

Tak to właśnie jest z tymi wyobrażeniami.

Często słyszy się o tym, że osoby niewidzące

mają wyostrzone pozostałe zmysły.

Czy to dotyk, węch, ale chyba przede wszystkim słuch.

Czy Twoje doświadczenia by to jakoś potwierdzały?

Czy Ty słyszysz więcej niż przeciętny Kowalski?

Słyszę więcej niż przeciętny Kowalski,

ale nie wiem czy to dlatego, że mam lepszy słuch,

czy to dlatego, że umiem lepiej z niego korzystać.

Nie przypominam sobie, żeby prowadzono

na ten temat jakieś badania, a sama jestem ciekawa

czy np. mam więcej receptorów czuciowych w palcach,

czy tylko umiem po prostu lepiej

korzystać z dotyku.

Także, to jest może niezupełnie mit i niezupełnie prawda.

Coś pośredniego.

Na pewno sprawniej korzystamy ze zmysłów.

Czy mamy je bardziej wyostrzone?

Trudno powiedzieć.

A gdyby przełożyć to na jakiś przykład,

na jakąś życiową sytuację,

która pokazuje, że potrafisz skuteczniej, efektywniej

korzystać np. ze słuchu?

No na przykład jeżeli idę

samodzielnie

to korzystam ze słuchu.

I wtedy np. stukam laską i słyszę,

czy po mojej lewej stronie jest budynek,

czy po mojej lewej stronie jest jakaś nisza,

która mogłaby oznaczać drzwi.

Dźwięk zupełnie inaczej odbija się od wiaty przystanku,

a zupełnie inaczej odbija się od pustej przestrzeni.

I ja po prostu muszę się właśnie tym dźwiękom przysłuchiwać.

Myślę, że osoby widzące faktycznie miałyby

duży problem z takim zadaniem.

Kasia, jakie codzienne czynności są dla Ciebie największym wyzwaniem?

Największym wyzwaniem jest dla mnie mimo wszystko

samodzielne poruszanie się

po mieście, myślę też że po nowo poznanych budynkach,

ale przede wszystkim po mieście.

I to jest rzeczywiście wyzwanie spore,

bo jeżeli ja staram się gdzieś dotrzeć to

najbardziej lubię jeżeli najpierw ktoś pójdzie tam ze mną

i pokaże mi jak się tam idzie.

I potem, na tej podstawie ja już mogę sobie tę trasę odtworzyć.

Natomiast, jeżeli mam pójść gdzieś, gdzie nigdy nie byłam,

lub jeżeli się trasa zmienia, na przykład jest remont

to wtedy jest to duże wyzwanie.

Czy to jest tak, że Ty faktycznie

musisz zapamiętać liczbę kroków?

Musisz pamiętać, że w odpowiednim momencie

trzeba skręcić w lewo?

Liczbę kroków - nie,

to, że w odpowiednim momencie trzeba skręcić w lewo - tak.

To znaczy... Zapamiętywanie trasy przez osoby niewidome

opiera się na charakterystycznych punktach tej trasy.

Czyli na przykład, jeżeli ja idę do sklepu

to wiem, że jak minę np. klatkę schodową

to potem kilka kroków za tą klatką będzie zakręt w prawo,

a potem jak np. obniży się teren to wiem, że muszę

przejść przez przejście w lewą stronę, i tak dalej.

To są takie konkretne punkty.

Czy często czujesz zagrożenie?

Bo jednak ulica, przejście dla pieszych, samochody...

Zagrożenie nie, ale nie mogę pozwolić sobie

na samotny, odprężający spacer,

a przynajmniej w bardzo niewielu momentach

sobie na taki spacer mogę pozwolić.

Nie zagrożenie, ale jestem zawsze skupiona.

Czy ludzie których spotykasz na ulicy bywają pomocni,

czy panuje jakaś powszechna znieczulica?

Czy jednak możesz liczyć na to, że ktoś podejdzie

i pomoże Ci dojść w odpowiednie miejsce?

Ja myślę, że ludzie przy mnie wręcz wydobywają

z siebie pokłady dobra, o które może sami by się nie podejrzewali.

Ja absolutnie jestem przeciwniczką poglądu,

że świat jest zły, a ludzie nieczuli,

bo dla mnie ludzie są bardzo dobrzy, ogromnie życzliwi

i bardzo często doświadczam pomocy ze strony ludzi.

A to akurat pozytywne, co mówisz.

Bardzo pozytywne, pewnie że tak!

Też dzieci się interesują, pytają rodziców...

Wtedy czasem rodzice bywają zakłopotani

i nie wiedzą co odpowiedzieć.

A o co pytają dzieci?

-Dzieci najczęściej pytają:

"Mamo, a po co tej pani ten kijek?"

I mama, albo jest zakłopotana i udaje że tego nie słyszy,

bo czuje się trochę skrępowana mówiąc o mnie, poza mną,

albo odpowiada, albo mówi dziecku "cicho, cicho".

I ja w takich sytuacjach najczęściej staram się

do tych osób podejść

i powiedzieć tej pani, że warto wytłumaczyć dziecku,

tak żeby też i dziecko i dorosły mieli poczucie,

że to jest coś normalnego, o czym można swobodnie porozmawiać.

Jak w takim wypadku powinna wyglądać taka odpowiedź?

Co rodzic powinien odpowiedzieć dziecku kiedy to pyta,

jak rozumiem, o białą laskę?

Rodzic powinien powiedzieć dziecku,

że ta pani jest niewidoma, a to oznacza, że nie widzi

tego co się przed nią znajduje

a więc np. nie widzi czy ma przed sobą przejście przez jezdnię,

albo czy ma przed sobą jakiś słupek,

i dlatego ma taką białą laskę, którą dotyka przestrzeni przed sobą

i dzięki temu wie co się przed nią znajduje,

i dzięki temu np. się nie potknie.

Można też zaproponować dziecku, żeby zamknęło oczy

i spróbowało iść prosto albo dokądś dojść.

Czyli zupełnie najprostsza odpowiedź jest najlepsza?

Dlaczego więc Twoim zdaniem niektórzy wolą odpowiedzieć "cicho, cicho"?

Z czego to wynika?

Myślę, że nie wiedzą jaki ja mam stosunek do swojej niepełnosprawności

i czy to mnie nie uraża. Czy to mnie nie boli.

Czy to jest przesadna obawa w Twojej ocenie?

W mojej ocenie ona jest przesadna, ale rozumiem ludzi,

którzy taką obawę mogą mieć.

Ona może jest też przesadna o tyle, że

pytanie zadaje dziecko.

A dziecko właśnie po to zadaje pytanie, żeby poznać świat.

W przypadku dzieci nie przeszkadza mi to w ogóle,

może trochę bardziej mi przeszkadza, kiedy podchodzą

do mnie właśnie osoby dorosłe

i nie znając mnie w ogóle zaczynają zadawać mi serię pytań.

Wtedy bywa to rzeczywiście niekiedy kłopotliwe.

I o co Cię pytają?

Pytają mnie o najróżniejsze rzeczy,

począwszy od tego dlaczego nie widzę, czy mi jest ciężko,

albo nieraz wypowiadają taką myśl: "Pani to musi być ciężko".

Pytają czy się uczę, czy pracuję, czy mam chłopaka...

No naprawdę o najróżniejsze rzeczy pytają.

I też w różnej formie. Jedni z ciekawością, życzliwością

wtedy te pytania nie denerwują mnie,

a bywa i tak, że jest to taka litość.

I wtedy to mi przeszkadza.

Pytałem Cię o to jakie sytuacje życiowe bywają kłopotliwe,

to przemieszczanie się jest pewnie największym wyzwaniem.

A takie może mniej oczywiste przykłady?

Myślę w tej chwili o dwóch rzeczach.

Pierwszą z nich jest znalezienie pracy.

Osoby niewidome mogą mieć predyspozycje do

do wykonywania wielu zajęć,

ale ze względu na niepełnosprawność nie wszystko mogą robić.

Na przykład być może mogłabym być dobrą sekretarką,

ale trzeba wypełniać wiele dokumentów ręcznie,

szybko czytać wzrokowo no i nie mogę być sekretarką.

A jak wygląda Twoja sytuacja właśnie taka zawodowa?

Czy Ty w tej chwili studiujesz, pracujesz?

No ja właśnie rozwiązałam problem z pracą w ten sposób,

że założyłam własną działalność.

I moja działalność nazywa się Katarzyna Zawodnik - Niezawodny Transkryptor.

Zajmuję się transkrypcją nagrań, czyli przepisywaniem

nagrań na tekst.

Czyli np. mógłbyś mi zlecić

żebym spisała do Worda odcinki 7. metrów pod ziemią,

no i Ty mógłbyś to potem wydać jako książkę.

Okej, czyli jeżeli ktoś chciałby Ci dorzucić pracy,

to rozumiem, że może wysyłać tego rodzaju zlecenia.

Jak najbardziej.

Zastanawiam się jeszcze nad jednymi takimi

prozaicznymi czynnościami, które dla osób widzących

są proste, banalne a dla Ciebie mogą być wyzwaniem.

Co np. z gotowaniem, przygotowaniem posiłków?

Czy to jest dla Ciebie wyzwanie, problem,

czy masz to opanowane?

Akurat gotowanie posiłków nie jest problemem.

Wiele, jeżeli nawet nie wszystkie rzeczy można wykonać samodzielnie.

To nie jest trudne. Mam swoją kuchnię,

ogarniętą przestrzeń, wiem gdzie co się znajduje.

Myślę, że możesz tu mieć na myśli np. rzeczy gorące,

ale nie ma obawy o to, że dotknę gorącej kuchenki,

bo ona paruje i jeżeli ja nie pamiętam na którym palniku

zostawiłam garnek to wyciągam rękę nad kuchenką i po prostu

czuję gdzie jest para i w ten sposób wiem, gdzie się znajduje palnik.

Także nie, to nie jest problem.

A nóż?

Niee, nóż to nie jest trudność, jakoś to jest takie no...

-Masz to opanowane. -Mam to opanowane.

Myślę, co by mogło być takie trudne

no np. ja miałam duży problem z nauczeniem się obierania ziemniaków.

To jest jednak taka drobna, manualna praca i z tym miałam problem,

ale to był raczej mój problem, a nie że każdy niewidomy go ma.

To jest też bardzo indywidualne.

Jedni lubią jakąś rzecz, drudzy sobie radzą lepiej z czymś innym.

Raczej wygląda to w ten sposób, że gotowanie

nie jest problemem.

A co w takim razie z zakupami?

Czy jesteś w stanie samodzielnie pójść do sklepu,

zrobić zakupy, zapłacić za nie?

Jak rozpoznajesz banknoty?

Jeżeli chodzi o rozpoznawanie banknotów, tak zacznę od końca

to jest taka tzw. banknotówka.

I to jest taki kartonik, który ma wycięcia,

jest jakby prostokątem, który

jeżeli postawisz go na dłuższym boku

to on coraz niższy, ma takie ząbki

i przykłada się do niego banknot.

I banknot do któregoś z tych wycięć dosięga

i to oznacza, że np. jest dziesiątką, czy dwudziestką, czy pięćdziesiątką.

Banknoty są coraz szersze.

A monety?

Monety są bardzo łatwe do rozpoznania,

bo różnią się i wielkością i brzegami.

Na przykład dwa złote ma gładki brzeg,

złotówka jest na przemian gładka i ma ząbki,

a pięć złotych jest całe z ząbkami.

Podobnie grosiki też wyglądają.

A co z zakupami?

Powiedzieliśmy o tym, że jesteś w stanie rozpoznać

banknoty, monety.

A jesteś w stanie samodzielnie pójść do sklepu i zrobić zakupy?

Jeżeli robię zakupy to proszę kogoś z obsługi

lub zamawiam przez internet.

A jeżeli są to zakupy związane z wyglądem,

czyli odzieżowe najczęściej,

to wtedy biorę zaufaną osobę,

głównie robię zakupy z mamą.

I chodzimy, szukamy, oglądamy ubrania.

Ja wybierając ubrania sugeruję się gustem głównie

innych osób tak naprawdę.

A jeżeli już coś sobie kupię to potem zbieram opinie na temat tego.

Sama mam jakiś tam gust,

i są pewne rzeczy, których nie założę, choćby mnie

namawiano i zachęcano

Na przykład?

Na przykład nie założę spodni z dziurami na kolanach

i wystrzępionymi nogawkami, bo mi się to po prostu nie podoba.

Ale nie jest tak, że każde ubranie potrafię ocenić.

Bez pomocy widzącej osoby

przynajmniej przy wybieraniu i dopasowywaniu ubrań

nie byłabym w stanie ubierać się w pełni

gustownie i ładnie, a i tak czasem czuję się

z tym bardzo zagubiona, kiedy jedna osoba, na której polegam

powie mi, że wyglądam w czymś dobrze,

a druga powie, że jej zdaniem to nie wygląda najlepiej.

No właśnie, komu ufać w takim razie?

Skąd wiesz kto ma dobry, a kto zły gust?

Na pewno ufam mamie, bo po prostu przez lata

razem nauczyłyśmy się robić te zakupy,

a jeżeli poznaję inne osoby to z czasem też

dowiaduję się np. czy często te osoby słyszą komplementy

na temat swojego wyglądu,

albo czy zwyczajnie same wydają się znać na tym temacie,

swobodnie w nim poruszać, czy są pewne siebie

i swojego wyglądu.

I to też jest dla mnie jakaś zachęta do tego żeby

im zaufać.

Zawsze jednak jest to kwestia zaufania, nigdy stuprocentowej pewności.

W języku polskim jest wiele sformułowań, które zakładają, że

wszyscy widzą.

Na przykład do widzenia, do zobaczenia.

Mówię o tym, bo zastanawiam się, czy

kiedy będę się dzisiaj z Tobą żegnał,

czy ja mogę powiedzieć "do zobaczenia"?

Czy może jednak powinienem się wysilić na coś innego

typu "do następnego", "do usłyszenia"?

Jak się zachowywać w takich sytuacjach?

No mam nadzieję, że mi powiesz "do zobaczenia".

Tak, można używać, to nie jest żaden problem.

To tak jak z tym odpowiadaniem dzieciom na pytania,

nie możemy programować świata pod nas,

to świat jest jaki jest i trzeba w tym świecie żyć.

Jak najbardziej zwroty "do zobaczenia", "czy widziałaś film?"

"obejrzyj sobie tę rzecz", "zobacz jak to wygląda"

są jak najbardziej w porządku i na miejscu.

Zdarzają Ci się sytuacje, kiedy ktoś mówi np.

"obejrzyj sobie ten film", a za chwilę łapie się na tym, że

być może nie użył właściwego słowa, próbuje się poprawić

i właściwie wychodzi jakaś taka kłopotliwa sytuacja?

Tak, zdarzają się takie sytuacje i wtedy staram się

właśnie uspokoić tę osobę, że nic nietaktownego nie zrobiła.

Ludzie się potem dosyć szybko przyzwyczajają.

A zabawne sytuacje także Ci się przytrafiają?

Tak, zabawne sytuacje się zdarzają.

Najczęściej to są moje pomyłki.

Mogę przytoczyć taką sytuację kiedy po napisaniu

przeze mnie pracy magisterskiej zostałam zaproszona

na takie spotkanie, które promowało czasopismo,

w którym opublikowałam artykuł streszczający wnioski z tej mojej pracy.

No i moje założenie było takie, że przyjdę,

zasiądę wśród studenterii i jeszcze raz sobie przypomnę jak to było,

poklaszczę w wyznaczonych momentach, intelektualne spa i do domu.

Po czym podchodzi moderator dyskusji

i pyta czy chcemy usłyszeć pytania kierowane

bezpośrednio do siebie, czy to mają być pytania ogólne.

Wtedy na mnie pada strach blady, Boże, jakie pytania?

Jestem nieprzygotowana, ja w ogóle za bardzo

tam nie przeczytałam innych artykułów.

Jak mnie o coś zapytają to co ja powiem?

No więc już tu samo zaskoczenie, że ja mam brać udział

w tej dyskusji.

I wtedy przysiada się jakiś gość i mówi "cześć".

Jak już się możesz domyślić, to "cześć" nie było

wcale do mnie, tylko do kogoś z kim on nawiązał

kontakt wzrokowy, ale że się przysiada, mówi "cześć"

to ja mówię "cześć, czy my się znamy?".

"Nie, nie znamy się" i przedstawia mi się, ja też mu się przedstawiam.

Nazwisko powinno mi coś powiedzieć, ale w życiu

nie jest zawsze tak jak powinno, więc myślę sobie

"tak, to jest na pewno jakiś inny student i on

tutaj też jest taki zagubiony jak ja, bo tak generalnie

to sami profesorowie".

Więc mówię do niego "wiesz co, tak się kurczę boję, bo

ja jestem nieprzygotowana, nie wiedziałam, że to

ma być jakaś dyskusja, chciałabym, żeby mnie nie zapytali".

On na to: "no ja też bym nie chciał być zapytany".

"A to co, Ty się tu doktoryzujesz?" - pytam.

"Nie, ja tu jestem habilitowanym."

Czyli to był wykładowca?

To był wykładowca, który się na szczęście nie obraził,

rzeczywiście bardzo z humorem do tej sytuacji podszedł.

Ale zdarzają się właśnie takie sytuacje.

Albo pomyłki co do płci i powiedzenie do kobiety "proszę pana".

Trudno jest pomylić płeć po głosie, ale zdarzają się

takie głosy, które naprawdę są mylące.

Bardzo rzadko, ale bywają.

Ale ludzie Ci wybaczają te pomyłki.

Taak, ludzie są bardzo wyrozumiali i śmieją się

razem ze mną z tego, tak, tak.

Jak wspomniałem na początku, masz 27 lat,

przed Tobą całe życie, a jak wiemy, medycyna idzie do przodu.

Gdyby za jakiś czas pojawił się ktoś, kto

byłby w stanie włączyć Twój wzrok choćby na kilkanaście minut,

co, bądź kogo chciałabyś w tym czasie zobaczyć?

Jak chciałabyś wykorzystać ten czas?

Przede wszystkim chciałabym, bardzo chciałabym

zobaczyć swoją twarz w lustrze.

Swoje odbicie.

Jeżeli chodzi o wygląd moich włosów, o moją sylwetkę,

to jestem w stanie porównać z innymi osobami,

ale najmniejsze pojęcie mam o swojej własnej twarzy.

Więc moim wielkim marzeniem byłoby tę twarz zobaczyć,

też jest tak, że my niewidomi nie wiem, czy nie jesteśmy

nauczeni rozpoznawania cech charakterystycznych twarzy,

czy może nie da się tego nauczyć, trudno mi powiedzieć,

ale wiem na pewno, że moja twarz jest

najmniej mi znana jeśli chodzi o moje ciało.

I tego jestem bardzo ciekawa.

Chciałabym zobaczyć np. jak się uśmiecham,

albo jakie robię miny.

Bardzo chciałabym to zobaczyć.

A bliscy, miejsca, przedmioty?

No na pewno bardzo chętnie zobaczyłabym

moją bratanicę i chrześnicę.

Ogólnie chciałabym zobaczyć wszystkich moich bliskich.

Jeżeli chodzi o miejsca, hm...

Może nie tyle miejsca, chciałabym zobaczyć kolory.

Chciałabym wreszcie zrozumieć, co to znaczy "kolor".

No tak, w tej chwili one nie istnieją.

Nie istnieją nawet w żadnej szczątkowej formie.

W ogóle nie widzę tak jak już wspomniałam

choćby minimalnie, choćby odcieni. Nie widzę kolorów.

A czy z medycznego punktu widzenia istnieje

jakaś szansa, że te rzeczy, o których rozmawiamy

kiedyś staną się rzeczywistością?

Na razie nie.

Swego czasu myślałam o komórkach macierzystych,

ale szybko okazało się, że one mi nie pomogą.

Więc nie, teraz to jeszcze jest niemożliwe

i ja też nie myślę o tym, nie poświęcam temu

zbyt wiele uwagi.

Nie szukam nawet za bardzo takich metod.

Ja staram się po prostu dobrze żyć tu i teraz

i układać swoje życie tak jak jest,

jak jestem niewidoma.

Żeby było jak najlepsze.

Nie zastanawiając się nad formami jakiejś pomocy.

Kasia, bardzo uprzejmie dziękuję za niezwykle ciekawą rozmowę.

Jeśli pozwolisz, z przyjemnością uścisnę Twoją dłoń.

Ja też bardzo Ci dziękuję.

„Najbardziej chciałabym zobaczyć swoje odbicie w lustrze” – 7 metrów pod ziemią Больше всего|хотела бы|увидеть|свое|отражение|в|зеркале|метров|под|землей "Was ich am liebsten sehen würde, ist mein Spiegelbild" - 7 Meter unter der Erde "What I would most like to see is my reflection in a mirror" - 7 meters underground «Больше всего я хотела бы увидеть свое отражение в зеркале» – на 7 метров под землей

Ja światło widzę, Я|светло|вижу Я вижу свет,

odróżniam dzień od nocy, различаю|день|от|ночи различаю день и ночь,

potrafię wskazać gdzie jest okno. могу|указать|где|есть|окно могу указать, где находится окно.

samodzielne poruszanie się. самостоятельное|передвижение|себя является самостоятельное передвижение.

Wybierając ubrania sugeruję się gustem Выбирая|одежду|я руководствуюсь|собой|вкусом Выбирая одежду, я ориентируюсь на вкус

głównie innych osób tak naprawdę. в основном|других|людей|так|на самом деле в основном других людей на самом деле.

Chciałabym, bardzo chciałabym Я бы хотела|очень|хотела бы Я бы хотела, очень бы хотела

zobaczyć swoją twarz w lustrze. увидеть|свое|лицо|в|зеркале увидеть свое лицо в зеркале.

Swoje odbicie. Свое|отражение Своё отражение.

czyli od urodzenia. то есть|с|рождения то есть с рождения.

Dlaczego, co się stało? Почему|что|(частица возвратного глагола)|произошло Почему, что случилось?

i mam też niewidomego brata. и|у меня|тоже|слепого|брата и у меня есть слепой брат.

Czy to jest tak, że Ty nie widzisz w ogóle? Это|это|есть|так|что|ты|не|видишь|в|вообще Так что ты вообще не видишь?

Jak to wygląda? Как|это|выглядит Как это выглядит?

Ponieważ ten nerw jest uszkodzony, Поскольку|этот|нерв|есть|поврежден Поскольку этот нерв поврежден,

go posiadam, я|имею он у меня есть,

to ja widzę światło. это|я|вижу|свет это я вижу свет.

i one mówią, że nie widzą nic, to znaczy nawet nie ciemność, и|они|говорят|что|не|видят|ничего|это|значит|даже|не|тьма и они говорят, что не видят ничего, то есть даже не темноты,

nie czerń, tylko nic. не|чернь|только|ничто не черноты, а просто ничего.

Czego ja z kolei nie rozumiem, Чего|я|с|очереди|не|понимаю Чего я, в свою очередь, не понимаю,

bo ja światło widzę, потому что|я|свет|вижу потому что я вижу свет,

odróżniam dzień od nocy, различаю|день|от|ночи различаю день и ночь,

potrafię wskazać gdzie jest okno, могу|указать|где|есть|окно могу указать, где окно,

potrafię wskazać źródło światła, могу|указать|источник|света я могу указать источник света,

czasem widzę światło odbite, иногда|вижу|свет|отраженное иногда я вижу отраженный свет,

np. od jakichś błyszczących przedmiotów. |от|каких-то|блестящих|предметов например, от каких-то блестящих предметов.

Ale kolorów, zarysów zupełnie nie. Но|цветов|контуров|совершенно|нет Но цветов, контуров совершенно не вижу.

Część niewidomych to osoby, które Часть|слепых|это|люди|которые Часть слепых — это люди, которые

że one mają w pamięci to jak wygląda świat. что|они|имеют|в|памяти|то|как|выглядит|мир что у них в памяти есть представление о том, как выглядит мир.

jak on wygląda. как|он|выглядит как он выглядит.

np. morze albo niebo? |море|или|небо например, море или небо?

Właściwie to wyobrażenie jest oparte На самом деле|это|представление|есть|основано На самом деле это представление основано

trochę na opisach, a trochę na czymś немного|на|описаниях|а|немного|на|чем-то немного на описаниях, а немного на чем-то

co we mnie jest что|в|мне|есть что во мне есть

taki myślowy prototyp morza такой|мысленный|прототип|моря такой мысленный прототип моря

czy nieba. ли|неба или неба.

bo morze потому что|море потому что море

dostarcza innym zmysłom wielu wrażeń, доставляет|другим|чувствам|много|ощущений дарит другим чувствам множество ощущений,

więc ja morze wyobrażam sobie так|я|море|представляю|себе так что я море представляю себе

Natomiast jeżeli chodzi o niebo, Однако|если|речь|о|небо Что касается неба,

to tak naprawdę wyobrażenia nieba nie mam. это|так|на самом деле|представления|рая|не|имею то на самом деле у меня нет представления о небе.

Wiem, że można na nim dostrzec chmury, Я знаю|что|можно|на|нём|увидеть|облака Я знаю, что на нем можно увидеть облака,

Na przykład ostatnio czytałam książkę На|пример|недавно|я читала|книгу Например, недавно я читала книгу

o międzynarodowej stacji kosmicznej о|международной|станции|космической о международной космической станции

nie umiem wyobrazić. не|умею|представить не умею представить.

tak naprawdę nie wiem jak ona wygląda так|на самом деле|не|знаю|как|она|выглядит на самом деле не знаю, как она выглядит.

i to jest jeszcze o tyle trudniejsze, że nigdy nie widziałam и|это|есть|еще|о|столько|труднее|что|никогда|не|видела и это еще более сложно, потому что я никогда не видела

na przykład modelu, на|пример|модели например, модели,

bo jeżeli ktoś opisze mi budynek, to потому что|если|кто-то||мне|здание|то потому что если кто-то опишет мне здание, то

to potrafię je sobie wyobrazić, это|могу|их|себе|представить я могу это себе представить,

takiego statku kosmicznego такого|корабля|космического такого космического корабля,

osób niewidomych odbiegają od rzeczywistości. людей|слепых|отклоняются|от|реальности слепых людей отличаются от реальности.

nowo poznanej osoby, ново|познанной|личности нового знакомого,

czy jakoś ją sobie wizualizujesz? ли|как-то|её|себе|визуализируешь Ты как-то визуализируешь её?

I czy to wyobrażenie Я|или|это|представление И соответствует ли это представление

Z tym jest różnie. С|этим|есть|по-разному С этим по-разному.

ale często tak. но|часто|так но часто так.

inne cechy charakteru, другие|черты|характера другие черты характера,

np. jeżeli słyszę wysoki, delikatny, kobiecy głos, |если|слышу|высокий|нежный||голос например, если я слышу высокий, нежный, женский голос,

taki dziecięcy, такой|детский такой детский,

drobniutką. мелкую крошечная.

Możemy zrobić eksperyment? Мы можем|сделать|эксперимент Можем провести эксперимент?

Nie, nie, nikt mi Ciebie nie opisywał. Нет|не|никто|мне|тебя|не|описывал Нет, нет, никто не описывал тебя.

Wyobrażam sobie Ciebie jako szczupłego... Я представляю|себе|Тебя|как|стройного Я представляю тебя как стройного...

Dziękuję! Спасибо Спасибо!

Trzydziestoparoletniego, między 30-35, gościa. Тридцатипятилетнего|между|парня Тридцатипятилетний, между 30-35, парень.

Raczej blond, czy brunet? Скорее|блондин|или|брюнет Скорее блондин, или брюнет?

Ciemniejsze? Темнее Темнее?

Jasne, blond. :) Ясно|блондин Светлый, блондин. :)

Aaa widzisz! Ааа|видишь Ааа, видишь!

mają wyostrzone pozostałe zmysły. имеют|обостренные|остальные|чувства имеют обостренные остальные чувства.

Czy to dotyk, węch, ale chyba przede wszystkim słuch. Это|это|осязание|обоняние|но|наверное|||слух Это может быть осязание, обоняние, но, наверное, прежде всего слух.

Słyszę więcej niż przeciętny Kowalski, Слышу|больше|чем|средний|Ковальский Я слышу больше, чем средний Ковальский,

Nie przypominam sobie, żeby prowadzono Не|помню|себе|чтобы|вели Не припоминаю, чтобы проводились

czy tylko umiem po prostu lepiej ли|только|я умею|||лучше или я просто умею лучше

korzystać z dotyku. пользоваться|с|прикосновения пользоваться прикосновением.

Coś pośredniego. Что-то|промежуточное Что-то среднее.

Czy mamy je bardziej wyostrzone? Да|у нас|их|более|острые Становятся ли они более острыми?

Trudno powiedzieć. Трудно|сказать Трудно сказать.

na jakąś życiową sytuację, на|какую-то|жизненную|ситуацию на какую-то жизненную ситуацию,

korzystać np. ze słuchu? пользоваться|например|с|слуха использовать, например, слух?

No na przykład jeżeli idę Ну|на|пример|если|я иду Ну, например, если я иду

samodzielnie самостоятельно самостоятельно

to korzystam ze słuchu. это|я пользуюсь|с|слухом я пользуюсь слухом.

która mogłaby oznaczać drzwi. которая|могла бы|означать|двери которая могла бы означать дверь.

I ja po prostu muszę się właśnie tym dźwiękom przysłuchiwać. Я|я|||должен|себя|именно|этим|звукам|прислушиваться И я просто должен прислушиваться к этим звукам.

Myślę, że osoby widzące faktycznie miałyby Думаю|что|люди||на самом деле|имели бы Думаю, что видящие люди действительно столкнулись бы

duży problem z takim zadaniem. большой|проблема|с|таким|заданием с большой проблемой с такой задачей.

samodzielne poruszanie się самостоятельное|передвижение|себя является самостоятельное передвижение

ale przede wszystkim po mieście. но|||по|городу но прежде всего по городу.

Czy to jest tak, że Ty faktycznie Это|это|есть|так|что|ты|на самом деле Это так, что ты действительно

musisz zapamiętać liczbę kroków? ты должен|запомнить|число|шагов должен запомнить количество шагов?

trzeba skręcić w lewo? нужно|повернуть|налево| нужно повернуть налево?

Liczbę kroków - nie, Количество|шагов|нет Количество шагов - нет,

Czyli na przykład, jeżeli ja idę do sklepu То есть|в|пример|если|я|иду|в|магазин То есть, например, если я иду в магазин

a potem jak np. obniży się teren to wiem, że muszę а|потом|как|например|||территория|то|я знаю|что|я должен а потом, если, например, уровень земли понизится, я знаю, что мне нужно

To są takie konkretne punkty. Это|есть|такие|конкретные|пункты Это такие конкретные пункты.

Czy często czujesz zagrożenie? Да|часто|ты чувствуешь|угрозу Ты часто чувствуешь угрозу?

Zagrożenie nie, ale nie mogę pozwolić sobie угроза|нет|но|не|могу|позволить|себе Угрозы нет, но я не могу себе позволить

na samotny, odprężający spacer, на|одинокий|расслабляющий|прогулку одинокую, расслабляющую прогулку,

czy panuje jakaś powszechna znieczulica? ли|царит|какая-то|общая|безразличие или царит какая-то общая равнодушие?

Ja absolutnie jestem przeciwniczką poglądu, Я|абсолютно|являюсь|противницей|взгляда Я абсолютно противница этого мнения,

Bardzo pozytywne, pewnie że tak! Очень|позитивно|конечно|что|да Очень позитивно, конечно!

Wtedy czasem rodzice bywają zakłopotani Тогда|иногда|родители|бывают|смущённые Иногда родители оказываются в замешательстве

i nie wiedzą co odpowiedzieć. и|не|знают|что|ответить и не знают, что ответить.

A o co pytają dzieci? А|о|что|спрашивают|дети А о чем спрашивают дети?

-Dzieci najczęściej pytają: Дети|чаще всего|спрашивают -Дети чаще всего спрашивают:

bo czuje się trochę skrępowana mówiąc o mnie, poza mną, потому что||себя|немного|смущенной|говоря|о|мне|кроме|меня потому что я чувствую себя немного неловко, говоря о себе, кроме себя,

do tych osób podejść к|тем|людям|подойти подойти к этим людям

jak rozumiem, o białą laskę? как|я понимаю|о|белую|трости как я понимаю, о белой трости?

Rodzic powinien powiedzieć dziecku, Родитель|должен|сказать|ребенку Родитель должен сказать ребенку,

że ta pani jest niewidoma, a to oznacza, że nie widzi что|эта|женщина|есть|слепая|а|это|означает|что|не|видит что эта женщина слепа, а это означает, что она не видит

Z czego to wynika? С|чего|это|вытекает Из чего это следует?

i czy to mnie nie uraża. Czy to mnie nie boli. и|ли|это|меня|не|оскорбляет|ли|это|меня|не|болит и разве это меня не оскорбляет. Разве это меня не ранит.

którzy taką obawę mogą mieć. которые|такую|опасение|могут|иметь которые могут испытывать такую тревогу.

pytanie zadaje dziecko. вопрос|задает|ребенок вопрос задает ребенок.

W przypadku dzieci nie przeszkadza mi to w ogóle, В|случае|детей|не|мешает|мне|это|в|вообще В случае с детьми это меня совершенно не беспокоит,

do mnie właśnie osoby dorosłe ко|мне|только что|люди|взрослые ко мне именно взрослые люди

I o co Cię pytają? И|о|что|тебя|спрашивают И о чем тебя спрашивают?

Pytają mnie o najróżniejsze rzeczy, Спрашивают|меня|о|самые разные|вещи Спрашивают меня о самых разных вещах,

a bywa i tak, że jest to taka litość. а|бывает|и|так|что|есть|это|такая|жалость а бывает и так, что это такая жалость.

I wtedy to mi przeszkadza. Я|тогда|это|мне|мешает И тогда это мне мешает.

do wykonywania wielu zajęć, для|выполнения|многих|задач для выполнения многих задач,

że założyłam własną działalność. что|я основала|собственную|деятельность что я открыла собственное дело.

Zajmuję się transkrypcją nagrań, czyli przepisywaniem Я занимаюсь|себя|транскрипцией||то есть|переписыванием Я занимаюсь транскрипцией записей, то есть переписыванием

nagrań na tekst. записей|на|текст записей в текст.

Czyli np. mógłbyś mi zlecić То есть|например|ты мог бы|мне|поручить То есть, например, ты мог бы поручить мне

no i Ty mógłbyś to potem wydać jako książkę. ну|и|ты|мог бы|это|потом|выпустить|как|книгу а ты мог бы потом издать это как книгу.

Jak najbardziej. Как|наиболее Совершенно верно.

czy masz to opanowane? ли|у тебя|это|освоено или ты это освоил?

bo ona paruje i jeżeli ja nie pamiętam na którym palniku потому что|она|кипит|и|если|я|не|помню|на|каком|конфорке потому что она парит, и если я не помню, на какой конфорке

zostawiłam garnek to wyciągam rękę nad kuchenką i po prostu оставила|кастрюлю|тогда|вытягиваю|руку|над|плитой|и|| я оставила кастрюлю, то я вытягиваю руку над плитой и просто

Także nie, to nie jest problem. Также|нет|это|не|является|проблема Так что нет, это не проблема.

A nóż? А|нож А нож?

ale to był raczej mój problem, a nie że każdy niewidomy go ma. но|это|был|скорее|мой|проблема|а|не|что|каждый|слепой|его|имеет но это была скорее моя проблема, а не то, что каждый слепой с этим сталкивается.

To jest też bardzo indywidualne. Это|есть|тоже|очень|индивидуальное Это тоже очень индивидуально.

nie jest problemem. не|является|проблемой это не проблема.

A co w takim razie z zakupami? А|что|в|таком|случае|с|покупками А что тогда с покупками?

zrobić zakupy, zapłacić za nie? сделать|покупки|заплатить|за|них сделать покупки, заплатить за них?

Jak rozpoznajesz banknoty? Как|распознаёшь|банкноты Как распознать банкноты?

Jeżeli chodzi o rozpoznawanie banknotów, tak zacznę od końca Если|речь|о||банкнот|да|я начну|с|конца Что касается распознавания банкнот, начну с конца.

to jest taka tzw. banknotówka. это|есть|такая|так называемая|банкнота Это так называемая банкнотовка.

jest jakby prostokątem, który есть|как бы|прямоугольником|который он как бы прямоугольник, который

Banknoty są coraz szersze. банкноты|становятся|все|шире Банкноты становятся все шире.

A monety? А|монеты А монеты?

Podobnie grosiki też wyglądają. Так же|монетки|тоже|выглядят Похожим образом выглядят и гроши.

A co z zakupami? А|что|с|покупками А что с покупками?

Powiedzieliśmy o tym, że jesteś w stanie rozpoznać Мы сказали|о|этом|что|ты|в|состоянии|распознать Мы говорили о том, что ты способен распознать

banknoty, monety. банкноты|монеты банкноты, монеты.

lub zamawiam przez internet. или|заказываю|через|интернет Или заказываю через интернет.

czyli odzieżowe najczęściej, то есть|одежда|чаще всего то есть чаще всего одежда,

to wtedy biorę zaufaną osobę, тогда|тогда|возьму|доверенную|человека то тогда я беру доверенное лицо,

głównie robię zakupy z mamą. в основном|я делаю|покупки|с|мамой в основном я делаю покупки с мамой.

I chodzimy, szukamy, oglądamy ubrania. Мы|ходим|ищем|смотрим|одежду Мы ходим, ищем, смотрим одежду.

innych osób tak naprawdę. других|людей|на самом деле|действительно других людей на самом деле.

Sama mam jakiś tam gust, сама|имею|какой-то|там|вкус У меня есть какой-то вкус,

namawiano i zachęcano уговаривали|и|поощряли будут уговаривать и поощрять

Na przykład? На|пример Например?

i wystrzępionymi nogawkami, bo mi się to po prostu nie podoba. и|обрезанными|штанинами|потому что|мне|это|это|||не|нравится и с рваными штанинами, потому что мне это просто не нравится.

Bez pomocy widzącej osoby Без|помощи|видящей|человека Без помощи видящего человека

gustownie i ładnie, a i tak czasem czuję się со вкусом|и|красиво|но|и|так|иногда|чувствую|себя со вкусом и красиво, и все же иногда я чувствую себя

powie mi, że wyglądam w czymś dobrze, скажет|мне|что|выгляжу|в|чем-то|хорошо скажет мне, что я хорошо выгляжу в чем-то,

na temat swojego wyglądu, о|теме|своего|внешности о своем внешнем виде,

swobodnie w nim poruszać, czy są pewne siebie свободно|в|нем|двигаться|или|они|уверенные|в себе свободно в ней ориентироваться, уверены ли они в себе

i swojego wyglądu. и|своего|внешности и своем внешнем виде.

im zaufać. мне|доверять им доверять.

wszyscy widzą. все|видят все видят.

typu "do następnego", "do usłyszenia"? типа|до|следующего|до|услышания типа "до следующего", "до встречи"?

To tak jak z tym odpowiadaniem dzieciom na pytania, Это|так|как|с|этим|ответом|детям|на|вопросы Это как с ответами детям на вопросы,

są jak najbardziej w porządku i na miejscu. есть|как|наиболее|в|порядке|и|на|месте вполне приемлемы и уместны.

Tak, zabawne sytuacje się zdarzają. Да|смешные|ситуации|(частица)|происходят Да, забавные ситуации случаются.

Najczęściej to są moje pomyłki. Чаще всего|это|есть|мои|ошибки Чаще всего это мои ошибки.

zasiądę wśród studenterii i jeszcze raz sobie przypomnę jak to było, сяду|среди|студентов|и|еще|раз|себе|напомню|как|это|было сяду среди студентов и ещё раз вспомню, как это было,

poklaszczę w wyznaczonych momentach, intelektualne spa i do domu. я буду хлопать|в|определенных|моментах|интеллектуальное|спа|и|до|дома Я буду аплодировать в назначенные моменты, интеллектуальный спа и домой.

Po czym podchodzi moderator dyskusji По|чему|подходит|модератор|дискуссии После этого подходит модератор дискуссии

Jestem nieprzygotowana, ja w ogóle za bardzo Я|неготова|я|в|вообще|за|очень Я не готова, я вообще слишком

tam nie przeczytałam innych artykułów. там|не|прочитала|других|статей там не прочитала других статей.

Jak mnie o coś zapytają to co ja powiem? Как|меня|о|что-то|спросят|то|что|я|скажу Если меня о чем-то спросят, что я скажу?

w tej dyskusji. в|этой|дискуссии в этой дискуссии.

Jak już się możesz domyślić, to "cześć" nie było Как|уже|ты|можешь|догадаться|это|привет|не|было Как ты уже можешь догадаться, это "привет" не было

wcale do mnie, tylko do kogoś z kim on nawiązał вовсе|ко|мне|только|к|кому-то|с|кем|он|установил связь совсем не ко мне, а к кому-то, с кем он завязал

to sami profesorowie". к|сами|профессора это те же профессора".

On na to: "no ja też bym nie chciał być zapytany". Он|на|это|но|я|тоже|бы|не|хотел|быть|спрошенным Он на это: "ну я тоже не хотел бы, чтобы меня спрашивали".

"Nie, ja tu jestem habilitowanym." Нет|я|здесь|есть|хабилитированным "Нет, я здесь имею хабилитацию."

Czyli to był wykładowca? Значит|это|был|преподаватель То есть это был преподаватель?

Bardzo rzadko, ale bywają. Очень|редко|но|бывают Очень редко, но бывает.

razem ze mną z tego, tak, tak. вместе|с|мной|из|этого|да|да вместе со мной над этим, да, да.

Gdyby za jakiś czas pojawił się ktoś, kto Если|через|какой-то|время|появился|себя||кто Если бы через какое-то время появился кто-то, кто

Jak chciałabyś wykorzystać ten czas? Как|ты бы хотела|использовать|это|время Как бы ты хотела использовать это время?

Przede wszystkim chciałabym, bardzo chciałabym Прежде|всего|я бы хотела|очень|я бы хотела Прежде всего, я бы хотела, очень хотела бы

zobaczyć swoją twarz w lustrze. увидеть|свое|лицо|в|зеркале увидеть свое лицо в зеркале.

Swoje odbicie. Свое|отражение Своё отражение.

też jest tak, że my niewidomi nie wiem, czy nie jesteśmy тоже|есть|так|что|мы|слепые|не|знаю|ли|не|мы есть также так, что мы, слепые, не знаю, не являемся ли мы

nauczeni rozpoznawania cech charakterystycznych twarzy, наученные|распознаванию|черт|характерных|лица наученные распознавать характерные черты лица,

I tego jestem bardzo ciekawa. Я|этого|есть|очень|любопытна И этого мне очень интересно.

albo jakie robię miny. или|какие|я делаю|гримасы или какие я делаю гримасы.

Bardzo chciałabym to zobaczyć. Очень|хотела бы|это|увидеть Мне очень хотелось бы это увидеть.

A bliscy, miejsca, przedmioty? А|близкие|места|предметы А близкие, места, предметы?

moją bratanicę i chrześnicę. мою|племянницу|и|крестницу мою племянницу и крестницу.

Jeżeli chodzi o miejsca, hm... Если|речь|о|места|хм Что касается мест, хм...

No tak, w tej chwili one nie istnieją. Ну|да|в|этот|момент|они|не|существуют Ну да, в данный момент их не существует.

W ogóle nie widzę tak jak już wspomniałam В|общем|не|вижу|так|как|уже|упомянула Я вообще не вижу, как я уже упоминала.

kiedyś staną się rzeczywistością? когда-нибудь|станут|(частица возвратного глагола)|реальностью когда-нибудь станут реальностью?

Na razie nie. На|разе|нет Пока нет.

ale szybko okazało się, że one mi nie pomogą. но|быстро|оказалось|себя|что|они|мне|не|помогут но быстро оказалось, что они мне не помогут.

Więc nie, teraz to jeszcze jest niemożliwe Так|нет|сейчас|это|еще|есть|невозможно Так что нет, сейчас это еще невозможно.

zbyt wiele uwagi. слишком|много|внимания слишком много внимания.

Ja staram się po prostu dobrze żyć tu i teraz Я|стараюсь|себя|||хорошо|жить|здесь|и|сейчас Я просто стараюсь хорошо жить здесь и сейчас.

jak jestem niewidoma. как|я|слепая такой, какая я есть, будучи слепой.

Żeby było jak najlepsze. Чтобы|было|как|лучшее Чтобы было как можно лучше.

Ja też bardzo Ci dziękuję. Я|тоже|очень|тебе|благодарю Я тоже тебе очень благодарен.

SENT_CWT:AFkKFwvL=6.66 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=4.93 ru:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=607 err=0.00%) translation(all=485 err=0.00%) cwt(all=3272 err=0.86%)