Start learning this lesson now

Παπαντωνίου, Ζ. - Τα Ψηλά Βουνά (1918), 27. Ένα σχολείο εκεί που δεν το περίμενε κανένας

27. Ένα σχολείο εκεί που δεν το περίμενε κανένας

Ύστερα από λίγες στιγμές ο Λάμπρος, ορθός καθώς ήταν, ρώτησε:

—Πού το 'χετε το χαρτί;

—Ποιο χαρτί; ρώτησαν τα παιδιά.

—Να, το χαρτί που σας μαθαίνει τα γράμματα.

—Το βιβλίο θέλεις να πεις; Το έχουμε στο σπίτι. Τι να το κάνουμε εδώ; Έχουμε, βλέπεις, διακοπές.

—Τ' είν' αυτές οι διακοπές; Πράματα;

—Όχι, Λάμπρο, θέλουμε να πούμε πως το καλοκαίρι δεν έχουμε σχολείο· λοιπόν δεν έχουμε και χαρτιά κοντά μας. Το θέλεις τίποτα το βιβλίο;

Δε μίλησε. Μα σαν έσκαψε πάλι το χώμα δυο τρεις φορές με την πατούσα του και ξεροκατάπιε, είπε ξαφνικά και δυνατά:

—Με μαθαίνετε την άλφα;

—Ποιος, εμείς;

—Αμ ποιος! Εσείς που ξέρετε τα γράμματα.

Τα δύο παιδιά κοιτάχτηκαν και, σαν να συνεννοήθηκαν μονομιάς, απάντησαν και τα δύο:

—Ακούς λέει, Λάμπρο!

—Τώρα κιόλας, είπε ο Λάμπρος.

—Τώρα δα! Μα δεν έχουμε βιβλίο.

—Έχω ‘γώ.

Και βάζοντας τα δάχτυλα στο σελάχι του, τράβηξε από μέσα ένα φύλλο χαρτί με τυπωμένα γράμματα μαύρα και κόκκινα…

Ήταν ένα φύλλο από τα ιερά βιβλία της εκκλησίας. «Ιλάσθητί μου των αμαρτιών...» διάβασε ο Δήμος. Το φύλλο είχε και σταλάγματα κεριών από εσπερινό ή αγρυπνία. Ποιος ξέρει πού το είχε βρει ο Λάμπρος και το μάζεψε... Απ' αυτό κοίταζε ο καημένος να μάθει γράμματα, μοναχός του!

Τάχα τόσοι παλιοί παππούληδες και προσπάπποι μας δεν έμαθαν να διαβάζουν από τον Απόστολο;

—Να το άλφα! είπε ο Λάμπρος κι έδειξε με το δάχτυλό του στο φύλλο ένα άλφα κεφαλαίο.

—Α μπράβο! Τώρα θα μας δείξεις και το βήτα.

—Αμ αν ήξερα το βήτα! είπε ο Λάμπρος. Τότε του είπαν να καθίσει και να βλέπει τι του δείχνουν στο χαρτί, κι ό,τι λένε να λέει κι αυτός.

Ο Λάμπρος, φραπ! κάθισε σταυροπόδι με μοναδική ευκολία. Εκεί άρχισε το μάθημα.

—Τούτο είναι το μικρό άλφα. Τούτο είναι το βήτα... τούτο είναι το έψιλον... δδδδ... μμμμμμμμμ... δε... ο... με... θα... σου.

Έτσι έγινε το πρώτο μάθημα. Ο Λάμπρος κοίταζε να τ' αρπάξει όλα τα γράμματα εκείνη την ώρα.

Όχι λοιπόν, δεν ήταν αγρίμι. Αν φάνηκε έτσι την πρώτη φορά στην καλύβα, ήταν από τη στενοχώρια του, που είδε παιδιά του σχολείου.

Μήνες τώρα έχει τα γράμματα κρυφό καημό. Άκουσε πως πολλοί πιάνουν μια φυλλάδα και τη διαβάζουν από πάνω ως κάτω νερό· πως άλλοι μπορούν και μετρούν ίσαμε τα χίλια.

Να ήξερε κι αυτός να μετρήσει τα γίδια του! Λέει στην τύχη πως είναι καμιά διακοσαριά, μα δεν το ξέρει.

Να γιατί, βλέποντας τα παιδιά πρώτη φορά, ντράπηκε. Να 'ξερε να βουτήξει στο μελάνι και να βάλει τ' όνομά του, έτσι σαν τον παππούλη του τον Γεροθανάση!

Να τον εμάθαιναν και τον Λάμπρο! Να η ώρα. Αν τα μάθει, τα 'μαθε· τώρα, τούτο το βράδυ.

—Φτάνει γι' απόψε, Λάμπρο, του λέει ο Φάνης. Δε μαθαίνονται όλα μαζί. Τώρα να διαβάσεις το χαρτί μοναχός σου κι αύριο πάλι θα δούμε τι έμαθες.

27. Ένα σχολείο εκεί που δεν το περίμενε κανένας a single|school|||||expected|anyone 27. Eine Schule, die niemand erwartet hat 27. A school where no one expected it 27. Una escuela donde nadie la esperaba 27. une école où personne ne l'attendait 27. Szkoła, której nikt się nie spodziewał 27. Школа, где никто не ожидал

Ύστερα από λίγες στιγμές ο Λάμπρος, ορθός καθώς ήταν, ρώτησε: After||a few|moments|||upright|as||asked After a few moments Lambros, upright as he was, asked:

—Πού το 'χετε το χαρτί; ||have||the paper -Where do you keep the paper?

—Ποιο χαρτί; ρώτησαν τα παιδιά. -What paper? the children asked.

—Να, το χαρτί που σας μαθαίνει τα γράμματα. ||paper|||teaches||letters of the alphabet -The paper that teaches you the letters.

—Το βιβλίο θέλεις να πεις; Το έχουμε στο σπίτι. ||you want||you mean|||| -You mean the book? -We have it at home. Τι να το κάνουμε εδώ; Έχουμε, βλέπεις, διακοπές. |||||||vacation What are we doing here? We're on vacation, you see.

—Τ' είν' αυτές οι διακοπές; Πράματα; ||||vacation|Things -What is this holiday? Stuff?

—Όχι, Λάμπρο, θέλουμε να πούμε πως το καλοκαίρι δεν έχουμε σχολείο· λοιπόν δεν έχουμε και χαρτιά κοντά μας. ||||say|||summer||have||so||||papers|with us| -"No, Lambro, we want to say that we don't have school in the summer; so we don't have any papers near us. Το θέλεις τίποτα το βιβλίο; the||||the book Möchten Sie das Buch? Do you want the book?

Δε μίλησε. |did not speak He didn't speak. Μα σαν έσκαψε πάλι το χώμα δυο τρεις φορές με την πατούσα του και ξεροκατάπιε, είπε ξαφνικά και δυνατά: ||dug|again||dirt|two|||||paw|||dryly swallowed||suddenly||loud But as he dug into the earth again two or three times with his paw and shat himself dry, he said suddenly and loudly:

—Με μαθαίνετε την άλφα; |you learn||alpha -Are you learning alpha?

—Ποιος, εμείς; -Who, us?

—Αμ ποιος! -Am who! Εσείς που ξέρετε τα γράμματα. ||know||letters You who know the letters.

Τα δύο παιδιά κοιτάχτηκαν και, σαν να συνεννοήθηκαν μονομιάς, απάντησαν και τα δύο: |||looked at each other||||communicated silently|instantly|answered|||both The two children looked at each other and, as if they understood each other all at once, they both answered:

—Ακούς λέει, Λάμπρο! Listen|he says| -He's listening, Lambro!

—Τώρα κιόλας, είπε ο Λάμπρος. |right now||| -"Now already," said Lambros.

—Τώρα δα! |right now -Now! Μα δεν έχουμε βιβλίο. But we don't have a book.

—Έχω ‘γώ. -I do.

Και βάζοντας τα δάχτυλα στο σελάχι του, τράβηξε από μέσα ένα φύλλο χαρτί με τυπωμένα γράμματα μαύρα και κόκκινα… |putting||fingers||pocket pouch||pulled out||||leaf|paper||printed|letters|black||red And putting his fingers in his saddle, he pulled out a sheet of paper with printed letters in black and red...

Ήταν ένα φύλλο από τα ιερά βιβλία της εκκλησίας. ||leaf|||sacred|books||church It was a leaf from the holy books of the church. «Ιλάσθητί μου των αμαρτιών...» διάβασε ο Δήμος. have mercy on me|||of sins|read|| "Pardon my sins..." read the Municipality. Το φύλλο είχε και σταλάγματα κεριών από εσπερινό ή αγρυπνία. |leaf|||drippings|candles||vespers||vigil The leaf also had candle drops from vespers or wake. Ποιος ξέρει πού το είχε βρει ο Λάμπρος και το μάζεψε... Απ' αυτό κοίταζε ο καημένος να μάθει γράμματα, μοναχός του! |||||find|||||picked it up|||was looking at||poor||learn|letters|alone| Who knows where Lambros had found it and picked it up... From it the poor man was looking to learn letters, his only one!

Τάχα τόσοι παλιοί παππούληδες και προσπάπποι μας δεν έμαθαν να διαβάζουν από τον Απόστολο; Supposedly|so many|old|grandpas||great-grandfathers|||learned||read||the|the Apostle Didn't so many of our old grandfathers and our old men learn to read from the Apostle?

—Να το άλφα! -There's the alpha! είπε ο Λάμπρος κι έδειξε με το δάχτυλό του στο φύλλο ένα άλφα κεφαλαίο. ||||he pointed|||finger|||leaf|||capital letter said Lambros and pointed with his finger on the sheet an alpha capital letter.

—Α μπράβο! |well done -A bravo! Τώρα θα μας δείξεις και το βήτα. now|||will show|||beta Now you're going to show us the beta.

—Αμ αν ήξερα το βήτα! Ah||knew|| -Am if I knew the beta! είπε ο Λάμπρος. Lambros said. Τότε του είπαν να καθίσει και να βλέπει τι του δείχνουν στο χαρτί, κι ό,τι λένε να λέει κι αυτός. then||||sit down||||||they show||paper||||||| Then they told him to sit down and see what they showed him on the paper, and whatever they said he should say.

Ο Λάμπρος, φραπ! ||snap Lambros, frapp! κάθισε σταυροπόδι με μοναδική ευκολία. sat|cross-legged||unique|ease sat cross-legged with unique ease. Εκεί άρχισε το μάθημα. |began|| That's where the lesson began.

—Τούτο είναι το μικρό άλφα. this||||alpha -Tuto is the small alpha. Τούτο είναι το βήτα... τούτο είναι το έψιλον... δδδδ... μμμμμμμμμ... δε... ο... με... θα... σου. |||beta||||epsilon|d d d d|thinking sound||||| That's the beta... that's the epsilon... dddd... mmmmmmmmm... don't... the... me... will... you.

Έτσι έγινε το πρώτο μάθημα. Thus|was held||first|lesson So that was the first lesson. Ο Λάμπρος κοίταζε να τ' αρπάξει όλα τα γράμματα εκείνη την ώρα. ||was trying|||grab||||that|| Lambros was looking to grab all the letters at that time. Lambros o anda tüm mektupları kapmaya bakıyordu.

Όχι λοιπόν, δεν ήταν αγρίμι. |then|||wild animal So no, it wasn't a wild animal. Hayır, o bir yırtıcı değildi. Αν φάνηκε έτσι την πρώτη φορά στην καλύβα, ήταν από τη στενοχώρια του, που είδε παιδιά του σχολείου. |seemed|||first||at the|cabin||||sorrow distress|||saw|||of the school If he looked like that the first time in the hut, it was out of sorrow at seeing school children. Eğer ilk defa kulübede böyle görünmüşse, bu okulun çocuklarını gördüğü için duyduğu sıkıntıdandı.

Μήνες τώρα έχει τα γράμματα κρυφό καημό. months||||letters|hidden pain|sorrowful longing Seit Monaten hat er ein heimliches Verlangen nach Briefen. For months now he has had a secret craving for letters. Άκουσε πως πολλοί πιάνουν μια φυλλάδα και τη διαβάζουν από πάνω ως κάτω νερό· πως άλλοι μπορούν και μετρούν ίσαμε τα χίλια. Listen (1)|||catch||leaflet|||read|from|up|from top|from top to bottom|quickly||others|can||count up|up to||thousand Er hat gehört, dass viele ein Büchlein in die Hand nehmen und es von vorne bis hinten lesen; andere können bis zu tausend zählen. He heard that many pick up a booklet and read it from top to bottom; that others can count up to a thousand. Duydum ki birçok kişi bir gazete alıyor ve onu baştan sona kadar okuyabiliyor; bazıları bin kadarını sayabiliyor.

Να ήξερε κι αυτός να μετρήσει τα γίδια του! |he knew||||count||| If only he knew how to count his goats! Keşke o da koyunlarını sayabilse! Λέει στην τύχη πως είναι καμιά διακοσαριά, μα δεν το ξέρει. ||luck|||some|two hundred|but|||know He says to luck that there are a couple of hundred of them, but he doesn't know it. Şans eseri yüzü aşkın var diyor, ama bunu kesin olarak bilmiyor.

Να γιατί, βλέποντας τα παιδιά πρώτη φορά, ντράπηκε. ||seeing|||||felt shy That's why, seeing the children for the first time, he was ashamed. Να 'ξερε να βουτήξει στο μελάνι και να βάλει τ' όνομά του, έτσι σαν τον παππούλη του τον Γεροθανάση! |he knew||dive||ink|||put||name|||||grandpa|||old man If only he knew how to dive into the ink and put his name on it, just like his grandfather Gerothanasi!

Τι είναι αυτός, τι είναι κείνα; Τούτος δεν ξέρει άλλο από τα γίδια και τον σουγιά του· ενώ εκείνα μπορούν να βάλουν όλα τα γράμματα στη γραμμή, να τα εξηγήσουν και να πούνε και τον Απόστολο. |||||those|this one||knows|anything else|||goats|||knife||while|those|can||put|||letters||line|||explain|||to say||| What is he, what are they?This one knows nothing but the goats and his penknife; while they can put all the letters in a row, explain them, and even say the Apostle.

Να τον εμάθαιναν και τον Λάμπρο! ||they were teaching||| If only they'd learnt him and Lambro! Να η ώρα. Here's the time. Αν τα μάθει, τα 'μαθε· τώρα, τούτο το βράδυ. ||he/she learns||he learns||||evening If he knows, he knows; now, this night.

—Φτάνει γι' απόψε, Λάμπρο, του λέει ο Φάνης. that's enough|||Lambros||he says|| -"That's enough for tonight, Lambro," says Fanis. Δε μαθαίνονται όλα μαζί. |are learned|| Τώρα να διαβάσεις το χαρτί μοναχός σου κι αύριο πάλι θα δούμε τι έμαθες. ||read|||alone|||tomorrow|again||we'll see||learned