10. Η Περιπέτεια του Ευγενή Εργένη (1)
Ο γάμος του Λόρδου Σαιντ Σάιμον, και η αλλόκοτη λήξη του, έχουν προ πολλού πάψει να αποτελούν θέμα ενδιαφέροντος σε εκείνους τους ανώτερους κύκλους στους οποίους ο ατυχής γαμπρός κινείται. Φρέσκα σκάνδαλα το έχουν βάλει στο περιθώριο, και οι περισσότερο πικάντικες λεπτομέρειες τους έχουν πάρει τα κουτσομπολιά μακριά από το τεσσάρων ετών δράμα. Όπως έχω λόγο να πιστεύω, ωστόσο, πως τα πλήρη γεγονότα δεν αποκαλύφτηκαν ποτέ στο ευρύτερο κοινό, και καθώς ο φίλος μου ο Σέρλοκ Χολμς έχει σημαντικό μερίδιο επί της επίλυσης του ζητήματος, νοιώθω πως κανένα εκ των απομνημονευμάτων του δε θα είναι πλήρες δίχως μια μικρή καταγραφή αυτού του αξιοσημείωτου επεισοδίου.
Ήταν μερικές εβδομάδες πριν από το δικό μου γάμο, κατά την περίοδο που μοιραζόμουν ακόμη το διαμέρισμα με τον Χολμς στην οδό Μπέϊκερ, που επέστρεψε από έναν απογευματινό περίπατο για να βρει ένα γράμμα επί του τραπεζιού να τον περιμένει. Είχα παραμείνει μέσα όλη μέρα, επειδή ο καιρός είχε πάρει άσχημη τροπή προς τη βροχή, με δυνατούς φθινοπωρινούς ανέμους και η σφαίρα των Τζεζάϊλ την οποία είχα φέρει πίσω σε ένα από τα χέρια μου ως ενθύμιο της Αφγανικής εκστρατείας μου παλλόταν με μια μουντή επιμονή. Με το σώμα μου σε μια πολυθρόνα και τα πόδια μου σε μια άλλη, είχα περικυκλωθεί από ένα σύννεφο εφημερίδων ώσπου τελικά, κορεσμένος από τα νέα της ημέρας, τις πέταξα στην άκρη και κειτόμουν άτονος, παρακολουθώντας το πελώριο οικόσημο και το μονόγραμμα επί του φακέλου πάνω το τραπέζι και αναρωτιόμουν νωχελικά ποιος μπορεί να ήταν ο ευγενής επιστολογράφος του φίλου μου.
«Εδώ έχει μια ιδιαιτέρως μοδάτη επιστολή,» σχολίασα καθώς μπήκε. «Τα πρωινά σου γράμματα, αν θυμάμαι σωστά, προέρχονταν από έναν ιχθυέμπορο και έναν παρατηρητή παλιρροιών.»
«Ναι, η αλληλογραφία μου έχει σίγουρα τη χάρη της ποικιλίας,» απάντησε, χαμογελώντας, «και τα ταπεινότερα είναι συνήθως τα πλέον ενδιαφέροντα. Αυτό δείχνει σα μια από εκείνες τις ανεπιθύμητες κοινωνικές προσκλήσεις που αναγκάζουν έναν άνθρωπο είτε να πλήξει είτε να πει ψέματα.»
Έσπασε τη σφραγίδα και έριξε μια ματιά στα περιεχόμενα.
«Ω, κοίτα να δεις, ίσως αποδειχθεί να πρόκειται για κάτι ενδιαφέρον, τελικά.»
«Όχι κοινωνική, λοιπόν;»
«Όχι, σαφώς επαγγελματική.»
«Και από έναν ευγενή πελάτη;»
«Έναν από τους ανώτερους στην Αγγλία.»
«Αγαπητέ μου φίλε. Σε συγχαίρω.»
«Σε διαβεβαιώνω, Γουώτσον, δίχως προσποιήσεις, πως η θέση του πελάτη μου αποτελεί ζήτημα ήσσονος σημασίας για μένα από όσο το ενδιαφέρον της υπόθεσης του. Είναι απλώς πιθανό, ωστόσο, πως κι αυτό επίσης ενδέχεται να μην πάσχει σε αυτή την καινούργια έρευνα. Διαβάζεις τις εφημερίδες επιμελώς προσφάτως, έτσι δεν είναι;»
«Έτσι φαίνεται,» είπα μελαγχολικά, δείχνοντας τον πελώριο σωρό στη γωνία. «Δεν έχω κάτι άλλο να κάνω.»
«Είναι ευτυχές, γιατί ίσως να είσαι σε θέση να με ενημερώσεις. Δε διαβάζω τίποτα παρεκτός των ποινικών νέων και της στήλης των προσωπικών αγγελιών. Η τελευταία είναι πάντοτε ενημερωτική. Ωστόσο αν έχεις παρακολουθήσει τα πρόσφατα γεγονότα από τόσο κοντά θα πρέπει να έχεις διαβάσει σχετικά με το Λόρδο Σαιντ Σάιμον και το γάμο του;»
«Ω, ναι, με το βαθύτερο ενδιαφέρον.»
«Καλό αυτό. Το γράμμα το οποίο κρατάω στο χέρι μου είναι από το Λόρδο Σαιντ Σάιμον. Θα σου το διαβάσω, και σε αντάλλαγμα θα μου παραδώσεις εκείνες τις εφημερίδες και θα με αφήσεις να πάρω ότι έχει σχέση με το ζήτημα. Αυτά είναι όσα λέει:
«'ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ:
-- Ο Λόρδος Μπάκγουώτερ μου αναφέρει πως επιτρέπεται να εναποθέσω την ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη μου επί της κρίσης και της διακριτικότητας σας. Αποφάσισα, επομένως, να σας επισκεφθώ και να σας συμβουλευθώ αναφορικά με το εξαιρετικά επώδυνο γεγονός το οποίο προέκυψε σε σχέση με το γάμο μου. Ο Κύριος Λεστρέιντ, της Σκότλαντ Γιάρντ, ενεργεί ήδη επί του ζητήματος, εντούτοις με διαβεβαιώνει πως δε φέρνει ουδεμία αντίρρηση στη συνεργασία σας, και πως ακόμη θεωρεί ότι ίσως να αποτελέσει κάποια βοήθεια. Θα σας επισκεφθώ στις τέσσερις το απόγευμα, και, αν έχετε κάποια άλλη υποχρέωση εκείνη την ώρα, ελπίζω πως θα την αναβάλλετε, καθώς το ζήτημα είναι υψίστης σημασίας.
Μετά τιμής, ειλικρινά, ΣΑΙΝΤ. ΣΑΙΜΟΝ. '»
«Έχει σημανθεί από τα Μέγαρα Γκρόσβενορ, γραφθεί με πένα φτερού, και ο ευγενής λόρδος είχε την ατυχία να μουτζουρωθεί επί της εξωτερικής πλευράς του μικρού του δακτύλου,» παρατήρησε ο Χολμς καθώς δίπλωσε την επιστολή.
«Λέει τέσσερις. Είναι τρεις τώρα. Θα είναι εδώ σε μια ώρα.»
«Τότε έχω μόλις χρόνο, με τη συνδρομή σου, να ενημερωθώ επί του θέματος. Γύρνα αυτές τις εφημερίδες και διευθέτησε τα αποσπάσματα κατά τη χρονολογική τους σειρά, καθώς θα ρίχνω μια ματιά σχετικά με το ποιόν του πελάτη μας.» Επέλεξε τον τόμο με το κόκκινο εξώφυλλο από την σειρά των βιβλίων αναφοράς πλάι στο γείσωμα. «Ορίστε εδώ είναι,» είπε, καθώς κάθισε κάτω και το άνοιξε πάνω στο γόνατο του. «Λόρδος Ρόμπερτ Γουόλσινχαμ ντε Βέρ Σαιντ Σάιμον, δεύτερος γιος του Δούκα του Μπάλμοραλ. Χμ! Θυρεός: Κυανός, τρεις εχίνοι κατακόρυφα πάνω επί μαύρου . Γεννηθείς το 1846. Είναι σαράντα ενός ετών, το οποίο δηλώνει ωριμότητα για γάμο. Διετέλεσε υφυπουργός επί των αποικιών σε κάποια εκ των τελευταίων κυβερνήσεων. Ο Δούκας, ο πατέρας του, διετέλεσε κάποτε Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων. Κληρονομούν το γένος των Πλαντάτζενετ από πατρική καταγωγή, και των Τυδώρ από τη μητρική. Μάλιστα! Λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτα το ενημερωτικό σε όλα αυτά. Νομίζω πως πρέπει να στραφώ σε εσένα Γουώτσον, για κάτι περισσότερο βάσιμο.»
«Συνάντησα ελάχιστη δυσκολία στην ανεύρεση αυτού που ήθελα,» είπα, «διότι τα γεγονότα είναι αρκετά πρόσφατα, και το ζήτημα μου φάνηκε αξιοπρόσεκτο. Φοβήθηκα να σου τα αναφέρω, ωστόσο, καθώς γνώριζα πως είχες μια έρευνα ανά χείρας και πως απεχθάνεσαι την ανεπιθύμητη παρουσία άλλων θεμάτων.»
«Ω, εννοείς το προβληματάκι της σκευάμαξας επίπλων της πλατείας Γκρόβεσνορ. Έχει ξεκαθαρίσει πλήρως πλέον — μολονότι, όντως, ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή. Σε παρακαλώ δώσε μου τα αποτελέσματα των επιλογών σου από τις εφημερίδες.»
«Εδώ είναι η πρώτη ανακοίνωση την οποία μπορώ να βρω. Είναι στην προσωπική στήλη της Morning Post, και χρονολογείται, όπως βλέπεις, μερικές εβδομάδες νωρίτερα: ‘Ένας γάμος έχει κανονιστεί,' λέει, ‘και, αν οι φήμες αληθεύουν, θα λάβει συντόμως χώρα, μεταξύ του Λόρδου Ρόμπερτ Σαιντ Σάιμον, δεύτερου γιου του Δούκα του Μπαλμοράλ, και της Δεσποινίδος Χάτι Ντόραν, της μοναχοκόρης του Κυρίου Αλοΰσιους Ντόραν, εκ του Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α.,' Αυτό είναι όλο.»
«Λακωνικό και επί του θέματος,» σχολίασε ο Χολμς, απλώνοντας τα μακριά, λεπτά του πόδια προς τη φωτιά.
«Υπάρχει μια παράγραφος που προσθέτει λεπτομέρειες σε μια από τις κοσμικές εφημερίδες της ίδιας εβδομάδας. Α, ορίστε: ‘Σύντομα θα υπάρξει ανάγκη προστασίας στην αγορά των γάμων, γιατί η παρούσα αρχή ελεύθερης διακίνησης εμφανίζεται να καταφέρεται ενάντια στο εγχώριο προϊόν μας. Η μια κατόπιν της άλλης, η διαχείριση των ευγενών οίκων της Μεγάλης Βρετανίας περνά στα χέρια των καλών μας εξαδέλφων από την αντικρινή μεριά του Ατλαντικού. Μια σημαντική προσθήκη πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδος στη λίστα των επάθλων τα οποία κατακτήθηκαν από τις χαριτωμένες εισβολείς. Ο Λόρδος Σαιντ Σάιμον, ο οποίος παρουσιαζόταν για άνω της εικοσαετίας ανθεκτικός ενάντια στα βέλη του μικρού θεού, ανακοίνωσε κατηγορηματικά τον επικείμενο γάμο του με τη Δεσποινίδα Χάτι Ντόραν, τη γοητευτική κόρη ενός Καλιφορνέζου εκατομμυριούχου. Η δεσποινίδα Ντόραν, της οποίας η αέρινη σιλουέτα και το εντυπωσιακό πρόσωπο προσέλκυσαν τόση προσοχή κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις του Οίκου των Γουέστμπερι, είναι μοναχοπαίδι, και επί του παρόντος αναφέρεται πως η προίκα της θα ανέρχεται σημαντικά άνω των έξι ψηφίων, με προσδοκίες για το μέλλον. Καθώς αποτελεί κοινό μυστικό πως ο Δούκας του Μπαλμοράλ υποχρεώθηκε να πουλήσει τους πίνακες του εντός του περασμένου έτους, και καθώς ο Λόρδος Σαιντ Σάιμον δεν έχει προσωπική του περιουσία εκτός της μικρής έκτασης του Μπίρτσμουρ, είναι πρόδηλο πως η Καλιφορνέζα κληρονόμος δεν είναι η μόνη ωφελημένη από μια συμμαχία η οποία θα της δώσει την δυνατότητα να πραγματοποιήσει την άνετη και συνήθη μετάβαση από Δημοκρατική κυρία σε Βρετανίδα ευγενή. '»
«Τίποτα άλλο;» ρώτησε ο Χολμς, με ένα χασμουρητό.
«Ω, ναι· πολλά. Κατόπιν υπάρχει μια ακόμη ανακοίνωση στην Morning Post για να αναφερθεί πως ο γάμος θα είναι εντελώς διακριτικός, και θα τελεσθεί στον Άγιο Γεώργιο, στην Πλατεία Χάνοβερ, πως μόνο μισή ντουζίνα στενών φίλων θα προσκληθούν, και πως οι παρευρισκόμενοι θα επιστρέψουν στην επιπλωμένη κατοικία στην Πύλη Λάνκαστερ η οποία έχει κλειστεί από τον Κύριο Αλοΰσιους Ντόραν. Δυο μέρες αργότερα —δηλαδή, την προηγούμενη Τετάρτη— υπάρχει μια σύντομη ανακοίνωση πως ο γάμος έλαβε χώρα, και πως ο μήνας του μέλιτος θα περαστεί στην κατοικία του Λόρδου Μπακγουώτερ, πλησίον του Πητερσφηλντ. Αυτές είναι όλες οι αναφορές που εμφανίστηκαν πριν την εξαφάνιση της νύφης.»
«Πριν τι;» ρώτησε ο Χολμς με ένα ξάφνιασμα.
«Την εξαφάνιση της κυρίας.»
«Πότε χάθηκε, δηλαδή;»
«Κατά το γαμήλιο γεύμα.»
«Αλήθεια. Είναι περισσότερο ενδιαφέρον από όσο υποσχόταν να είναι· αρκετά δραματικό στην πραγματικότητα.»
«Ναι· μου έκανε εντύπωση όντας κομμάτι εκτός του συνηθισμένου.»
«Συχνά εξαφανίζονται πριν την τελετή, και περιστασιακά κατά τη διάρκεια του μήνα του μέλιτος· όμως αδυνατώ να θυμηθώ κάτι τόσο άμεσο όπως αυτό. Σε παρακαλώ δώσε μου τις λεπτομέρειες.»
«Σε προειδοποιώ πως είναι υπερβολικά ελλιπείς.»
«Ίσως καταφέρουμε να το διορθώσουμε.»
«Τέτοια όπως είναι η φύση τους, παρατίθενται σε ένα μοναδικό άρθρο μιας χθεσινής πρωινής εφημερίδας, το οποίο θα σου διαβάσω. Έχει τον τίτλο, ‘Ιδιάζουσα Εξαφάνιση σε Αριστοκρατικό Γάμο':
«'Η οικογένεια του Λόρδου Ρόμπερτ Σαιντ Σάιμον έχει βυθιστεί στη βαθύτερη αναστάτωση εκ των παράξενων και επώδυνων επεισοδίων τα οποία έλαβαν χώρα σε σχέση με το γάμο του. Η τελετή, όπως συντόμως ανακοινώθηκε στις χθεσινές εφημερίδες, συνέβη το προηγούμενο πρωί· όμως μόλις τώρα κατέστη δυνατόν να επιβεβαιώσουμε τις περίεργες φήμες οι οποίες κυκλοφορούσαν τόσο επίμονα τριγύρω. Παρά τις απόπειρες των φίλων να αποσιωπήσουν το ζήτημα, τόση μεγάλη δημόσια προσοχή έχει πλέον προσελκυσθεί έπ' αυτού ώστε ουδέν καλό δε θα εξυπηρετηθεί αν υποκριθούμε πως αγνοούμε ό,τι αποτελεί κοινό ζήτημα για διάλογο. '»
«'Η τελετή, η οποία τελέσθηκε στον Άγιο Γεώργιο, στην Πλατεία Χάνοβερ, υπήρξε ιδιαιτέρως διακριτική, με κανένα παριστάμενο πέραν του πατρός της νύφης, Κυρίου Αλοΰσιους Ντόραν, της Δούκισσας του Μπαλμοράλ, του Λόρδου Μπακγουώτερ, του Λόρδου Γιούστας, και της Λαίδης Κλάρα Σαιντ Σάιμον (του νεώτερου αδελφού και αδελφής του γαμπρού), και της Λαίδης Αλίσια Γουίτινγκτον.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι μετέβησαν κατόπιν στην οικία του Κυρίου Αλοΰσιους Ντόραν, στην Πύλη Λάνκαστερ, όπου το πρόγευμα είχε προετοιμαστεί. Φαίνεται πως κάποιο μικρό πρόβλημα προκλήθηκε από μια γυναίκα, το όνομα της οποίας δεν έχει επιβεβαιωθεί, που επιχείρησε να εισέλθει δια της βίας στην οικία κατόπιν της γαμήλιας δεξίωσης, ισχυριζόμενη πως είχε κάποια αξίωση επί του Λόρδου Σαιντ Σάιμον. Μόνον κατόπιν μιας οδυνηρής και παρατεταμένης σκηνής εκδιώχθηκε από τον μπάτλερ και τον τραπεζοκόμο. Η νύφη, η οποία είχε ευτυχώς εισέλθει στην οικία πριν τη δυσάρεστη διακοπή, είχε καθίσει για το γεύμα με τους υπόλοιπους όταν παραπονέθηκε για κάποια αιφνίδια αδιαθεσία και αποσύρθηκε στο δωμάτιο της. Με τη μακρά απουσία της να έχει προκαλέσει κάποιο σχόλιο, ο πατέρας πήγε να τη βρει, όμως έμαθε από την υπηρέτρια της πως είχε ανέβει στο δωμάτιο της μόνο για μια στιγμή, είχε πάρει ένα παλτό και ένα καπέλο, και είχε κατέβει βιαστικά το διάδρομο. Ένας από τους τραπεζοκόμους δήλωσε πως είχε δει τη μια κυρία να αφήνει το σπίτι ενδεδυμένη κατά τέτοιο τρόπο, όμως αρνήθηκε να δεχθεί πως επρόκειτο για την κυρία του, θεωρώντας πως βρισκόταν με τη συντροφιά της. Έχοντας βεβαιωθεί πως η κόρη του είχε εξαφανισθεί, ο Κύριος Αλοΰσιους Ντόραν, σε συμφωνία με το γαμπρό, αμέσως ήρθαν σε επικοινωνία με την αστυνομία, και εξαιρετικά δραστήριες έρευνες πραγματοποιούνται, οι οποίες πιθανόν να καταλήξουν σε μια γοργή διασάφηση της ιδιαιτέρως ιδιάζουσας υπόθεσης. Ως και κάποια περασμένη ώρα χθες τη νύχτα, ωστόσο, τίποτα δε γνωστοποιήθηκε σχετικά με το που βρίσκεται η αγνοούμενη κυρία. Υπάρχουν φήμες κάποιας άσχημης δουλειάς στο ζήτημα, και λέγεται πως η αστυνομία έχει προβεί στη σύλληψη της γυναίκας η οποία προκάλεσε την αρχική αναστάτωση, με την πεποίθηση πως, από ζήλια ή κάποιο άλλο κίνητρο, ενδέχεται να εμπλέκεται με την παράξενη εξαφάνιση της νύφης. '»
«Και αυτά είναι όλα;»
«Μόνο ένα μικρό στοιχείο σε κάποια άλλη από τις πρωινές εφημερίδες, όμως είναι αρκετά υποδηλωτικό.»
«Και αυτό είναι—»
«Πως η Δεσποινίδα Φλόρα Μίλαρ, η κυρία η οποία προκάλεσε την αναστάτωση, έχει πράγματι συλληφθεί. Όπως φαίνεται υπήρξε πρώην χορεύτρια στο Αλέγκρο, και πως γνώριζε το γαμπρό για αρκετά χρόνια. Δεν υπάρχουν περαιτέρω λεπτομέρειες, και η πλήρης υπόθεση βρίσκεται πλέον στα χέρια σου—από όσα παρατέθηκαν στο δημόσιο τύπο.»
«Και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση δείχνει να είναι. Δεν θα την έχανα για τίποτα στον κόσμο. Όμως να ένα κουδούνισμα στην πόρτα, Γουώτσον, και καθώς το ρολόι το δείχνει μόλις μερικά λεπτά μετά τις τέσσερις, δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα αποδειχθεί να πρόκειται για τον ευγενή πελάτη μας. Μη διανοηθείς να φύγεις, Γουώτσον, γιατί θα προτιμούσα αφάνταστα να έχω ένα μάρτυρα, έστω και μόνο ως μια εξασφάλιση για τη δική μου μνήμη.»
«Ο Λόρδος Ρόμπερτ Σαιντ Σάιμον,» ανακοίνωσε ο πορτιέρης μας, ανοίγοντας την πόρτα. Ένας κύριος μπήκε, με ευχάριστο, καλλιεργημένο πρόσωπο, ψηλή μύτη και χλωμός, με κάτι ίσως από ανυπομονησία στο στόμα του, και με το σίγουρο, ορθάνοικτο μάτι ενός ανθρώπου του οποίου η ευχαρίστηση ήταν ανέκαθεν να προστάζει και να τον υπακούουν. Η συμπεριφορά του ήταν νευρική, και ωστόσο η γενικότερη εμφάνιση του απέπνεε μια υπερβολική εντύπωση ηλικίας, γιατί είχε μια ελαφριά εμπρόσθια κάμψη και ένα μικρό λύγισμα στα γόνατα καθώς βάδιζε. Τα μαλλιά του, επίσης, καθώς έβγαλε το καπέλο του , ήταν γκριζαρισμένα στα πλάγια και αραιά επί της κορυφής. Όσον αφορά το ντύσιμο του, ήταν προσεκτικό στα όρια της ματαιοδοξίας, με ψηλό κολάρο, μαύρη ρεντιγκότα, λευκό γιλέκο, κίτρινα γάντια, δερμάτινες μπότες, και ανοιχτόχρωμες γκέτες. Προχώρησε αργά μέσα στο δωμάτιο, στρέφοντας το κεφάλι του από άκρη σε άκρη, και ταλαντεύοντας στο δεξί του χέρι το κορδόνι το οποίο κρατούσε τα χρυσά γυαλιά του.
«Καλή σας ημέρα, Λόρδε Σαιντ Σάιμον,» είπε ο Χολμς, καθώς σηκώθηκε και υποκλίθηκε. «Παρακαλώ καθίστε στην πολυθρόνα. Από εδώ ο φίλος και συνεργάτης μου, Δρ. Γουώτσον. Πλησιάστε λιγάκι στη φωτιά και θα συζητήσουμε το ζήτημα.»
«Ένα πλέον οδυνηρό ζήτημα για μένα, όπως μπορείτε ασφαλώς να φανταστείτε, Κύριε Χολμς. Πληγώθηκα ως τα μύχια της καρδιάς μου. Κατανοώ πως έχετε ήδη διαχειρισθεί αρκετές λεπτές υποθέσεις αυτού του είδους κύριε, μολονότι υποθέτω πως ελάχιστες θα προέρχονταν εκ της ίδιας κοινωνικής τάξης.»
«Όχι, έχω πάρει τον κατήφορο.»
«Συγνώμη.»
«Ο τελευταίος πελάτης της κατηγορίας ήταν βασιλιάς.»
«Ω, αλήθεια! Δεν είχα ιδέα. Και ποιος βασιλιάς;»
«Ο Βασιλιάς της Σκανδιναβίας.»
«Πως! Έχασε τη σύζυγο του;»
«Θα καταλαβαίνετε,» είπε ο Χολμς μειλίχια, «πως τηρώ για τις υποθέσεις κάθε πελάτη μου την ίδια εχεμύθεια την οποία υπόσχομαι για τη δική σας.»
«Φυσικά! Πολύ σωστά! Πολύ σωστά! Ασφαλώς με συγχωρείτε. Όσο για την υπόθεση μου, είμαι έτοιμος να σας παράσχω όποια πληροφορία ενδεχομένως να σας βοηθήσω στο σχηματισμό κάποιας άποψης.»
«Σας ευχαριστώ. Έχω ήδη μάθει όλα όσα υπάρχουν στον δημόσιο τύπο, τίποτα περισσότερο. Υποθέτω πως μπορώ να το εκλάβω ως σωστό—το άρθρο, παραδείγματος χάριν, σχετικά με την εξαφάνιση της νύφης.»
Ο Λόρδος Σαιντ Σάιμον του έριξε μια ματιά. «Μάλιστα, είναι σωστό, μέχρι ενός σημείου.»
«Ωστόσο χρειάζεται αρκετό συμπλήρωμα πριν κάποιος μπορέσει να προφέρει κάποια γνώμη. Πιστεύω πως ίσως να φθάσω στα στοιχεία μου περισσότερο άμεσα ρωτώντας εσάς.»
«Παρακαλώ κάντε το.»
«Πότε συναντήσατε αρχικά τη Δεσποινίδα Χάτι Ντόραν;»
«Στο Σαν Φρανσίσκο, προ ενός έτους.»
«Ταξιδεύατε στις Πολιτείες;»
«Μάλιστα.»
«Αρραβωνιαστήκατε τότε;»
«Όχι.»
«Εντούτοις βρισκόσασταν σε φιλικές σχέσεις;»
«Με διασκέδαζε η συντροφιά της, και εκείνη έβλεπε πως διασκέδαζα.»
«Ο πατέρας της είναι πολύ πλούσιος;»
«Λέγεται πως είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος επί της πλευράς του Ειρηνικού.»
«Και πως έβγαλε τα χρήματα του;»
«Στα ορυχεία. Δεν είχε τίποτα λίγα χρόνια νωρίτερα. Τότε βρήκε χρυσό, τον επένδυσε, και ανήρθε αλματωδώς.»
«Τώρα, ποια είναι η εντύπωση σας σχετικά με τον χαρακτήρα της νεαρής κυρίας—της συζύγου σας;»
Ο ευγενής έπαιξε με τα γυαλιά του λίγο γρηγορότερα και κοίταξε τη φωτιά. «Βλέπετε, Κύριε Χολμς,» είπε εκείνος, «η σύζυγος μου ήταν είκοσι προτού ο πατέρας της γίνει πλούσιος. Κατά την περίοδο εκείνη έτρεχε ελεύθερη σε κάποιο ορυχείο και περιπλανιόταν μέσα στα δάση και τα βουνά, έτσι ώστε η μόρφωση της ήρθε από τη φύση παρά από τα γράμματα. Είναι αυτό που αποκαλούμε στην Ευρώπη αγοροκόριτσο, με μια έντονη ιδιοσυγκρασία, άγρια και αδέσμευτη, απαίδευτη από τέτοιου είδους παραδόσεις. Είναι ασυγκράτητη —εκρηκτική, θα έλεγα. Είναι γοργή στο να αποφασίζει και ατρόμητη στο να φέρνει εις πέρας τις αποφάσεις της. Από την άλλη, δεν θα της είχα προσφέρει το όνομα το οποίο έχω την τιμή να φέρω» — έβηξε ευγενικά—«αν δεν την θεωρούσα κατά βάθος μια ευγενική γυναίκα. Πιστεύω πως είναι ικανή για ηρωική αυτοθυσία και πως καθετί ανέντιμο θα της ήταν απεχθές.»
«Έχετε τη φωτογραφία της;»
«Έφερα αυτό μαζί μου.» Άνοιξε ένα μενταγιόν και μας έδειξε το πλήρες πρόσωπο μιας εξαιρετικά όμορφης γυναίκας. Δεν επρόκειτο περί φωτογραφίας αλλά περί μιας φιλντισένιας μινιατούρας, και ο καλλιτέχνης είχε αναδείξει την πλήρη απόδοση των στιλπνών μαύρων μαλλιών, των μεγάλων καστανών ματιών, και το εξαίσιο στόμα. Ο Χολμς απέμεινε να την κοιτάζει για πολύ και με ζέση. Κατόπιν έκλεισε το μενταγιόν και το παρέδωσε πίσω στο Λόρδο Σαίντ Σάιμον.
«Η νεαρή κυρία ήρθε στο Λονδίνο, τότε, και εσείς αναθερμάνατε τη γνωριμία σας;»
«Μάλιστα, ο πατέρας της την έφερε στο Λονδίνο την τελευταία περίοδο. Την συνάντησα αρκετές φορές, αρραβωνιάσθηκε μαζί μου, και πλέον την παντρεύτηκα.»
«Έφερε, όπως καταλαβαίνω, μια σημαντική προίκα;»
«Μια ικανοποιητική προίκα. Όχι μεγαλύτερη από όσο συνηθίζεται στην οικογένεια μου.»
«Και αυτή, φυσικά, παραμένει σε εσάς, αφού ο γάμος θεωρείται τετελεσμένο γεγονός;»
«Ειλικρινά δεν έχω κάνει κάποιες έρευνες επί του ζητήματος.»
«Πολύ φυσικά δεν έχετε. Είδατε την Δεσποινίδα Ντόραν την ημέρα πριν τον γάμο;»
«Μάλιστα.»
«Ήταν σε καλή διάθεση;»
«Ποτέ καλύτερη. Μιλούσε διαρκώς για το τι θα κάναμε στην μελλοντική μας ζωή.»
«Αλήθεια! Αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Και το πρωινό του γάμου;»
«Ήταν τόσο ευδιάθετη όσο ήταν δυνατόν— τουλάχιστον μέχρι μετά την τελετή.»
«Και έτυχε να παρατηρήσετε κάποια αλλαγή πάνω της τότε;»
«Βασικά, να πω την αλήθεια, είδα τότε τα πρώτα σημάδια που είδα ποτέ μου στο ότι η διάθεση ήταν κάπως λίγο οξύθυμη. Το περιστατικό ωστόσο, ήταν πολύ επουσιώδες για να το συνδυάσω και ενδεχομένως να μην έχει σχέση με την υπόθεση.»
«Παρακαλώ πείτε μας, για όλα αυτά.»
«Ω, είναι παιδιάστικο. Της έπεσε το μπουκέτο της καθώς πήγαμε προς το σκευοφυλάκιο. Περνούσε το πρώτο στασίδι εκείνη την ώρα, κι έπεσε μέσα του. Υπήρξε μια στιγμιαία καθυστέρηση, όμως ο κύριος στο στασίδι της το σήκωσε, και δε φάνηκε να έπαθε κάτι από την πτώση. Ωστόσο όταν της μίλησα σχετικά με το θέμα, μου απάντησε απότομα· και στην άμαξα, καθοδόν για το σπίτι, φάνηκε παράλογα εκνευρισμένη σχετικά με τον ασήμαντο αυτό λόγο.»
«Αλήθεια! Λέτε πως υπήρχε ένας κύριος στο στασίδι. Κάποιοι από το ευρύτερο κοινό ήταν παρόντες, δηλαδή;»
«Ω, ναι. Είναι αδύνατον να τους εμποδίσεις όταν η εκκλησία είναι ανοικτή.»
«Ο κύριος αυτός δεν ήταν κάποιος από τους φίλους της συζύγου σας;»
«Όχι, όχι· τον αποκαλώ κύριο από ευγένεια, ωστόσο επρόκειτο για ένα απολύτως απλό άτομο. Ούτε καν πρόσεξα την εμφάνιση του. Αλλά ειλικρινά νομίζω πως μάλλον απομακρυνόμαστε από το θέμα.»
«Η Λαίδη Σαιντ Σάιμον, λοιπόν, επέστρεψε από το γάμο σε μια λιγότερο ευχάριστη διάθεση από ό,τι όταν είχε πάει. Τι έκανε ξαναμπαίνοντας στην οικία του πατέρα της;»
«Την είδα να κουβεντιάζει με την υπηρέτρια της.»
«Και ποια είναι η υπηρέτρια της;»
«Λέγεται Άλις. Πρόκειται περί μιας Αμερικάνας που ήρθε από την Καλιφόρνια μαζί της.»
«Μια έμπιστη υπηρέτρια;»
«Λίγο υπερβολικά. Μου εδόθη η εντύπωση πως της είχαν δοθεί υπερβολικές ελευθερίες από την κυρία της. Ωστόσο, φυσικά, στην Αμερική βλέπουν τα συγκεκριμένα ζητήματα κατά διαφορετικό τρόπο.»
«Για πόσο μίλησε με αυτή την Άλις;»
«Ω, μερικά λεπτά. Είχα κάτι άλλο να σκεφθώ.»
«Δεν ακούσατε κατά τύχη τι είπε;»
«Η Λαίδη Σαιντ Σάιμον ανέφερε κάτι σχετικά ‘με το ξεπέρασμα ενός εμποδίου '. Συνήθιζε να χρησιμοποιεί λαϊκή γλώσσα τέτοιου είδους. Δεν έχω ιδέα τι εννοούσε.»
«Η Αμερικάνικη λαϊκή γλώσσα είναι εξαιρετικά εκφραστική μερικές φορές. Και τι έκανε η σύζυγος σας όταν τελείωσε την κουβέντα με την υπηρέτρια της;»
«Προχώρησε προς την αίθουσα του γεύματος.»
«Στο πλευρό σας;»
«Όχι, μόνη. Ήταν εξαιρετικά ανεξάρτητη σε ασήμαντα ζητήματα όπως αυτό. Κατόπιν, έχοντας καθίσει για δέκα λεπτά ή κάπου τόσο, σηκώθηκε βιαστικά, μουρμούρισε κάποια δικαιολογία, και άφησε την αίθουσα. Δεν ξαναγύρισε ποτέ πίσω.»
«Μα αυτή η υπηρέτρια, η Άλις, όπως καταλαβαίνω δηλώνει πως πήγε στο δωμάτιο της, κάλυψε το νυφικό της με ένα μακρύ παλτό, έβαλε ένα καπέλο, και βγήκε έξω.»
«Ακριβώς. Και μετέπειτα εθεάθη να περπατά στο Χάιντ Παρκ συντροφιά με τη Φλόρα Μίλλαρ, μια γυναίκα η οποία βρίσκεται πλέον υπό κράτηση, και η οποία είχε ήδη προκαλέσει αναστάτωση στην οικία του Κυρίου Ντόραν το ίδιο πρωί.»
«Α, μάλιστα. Θα ήθελα ορισμένες λεπτομέρειες σχετικά με τη νεαρή αυτή κυρία, και τις σχέσεις σας μαζί της.»
Ο Λόρδος Σαιντ Σάιμον ανασήκωσε τους ώμους του και ύψωσε τα φρύδια του. «Διατηρούσαμε μια φιλική σχέση εδώ και πολλά χρόνια—θα έλεγα μια ιδιαιτέρως φιλική σχέση. Συνήθιζε να είναι στο Αλέγκρο. Δεν της έδειξα έλλειψη γενναιοδωρίας, και δεν είχε κανένα λόγο να παραπονεθεί εναντίον μου, όμως ξέρετε πως είναι οι γυναίκες, Κύριε Χολμς. Η Φλόρα ήταν ένα αξιαγάπητο πλάσμα, ωστόσο υπερβολικά αψίθυμη και αφοσιωμένα προσκολλημένη πάνω μου. Μου έγραψε τρομερά γράμματα όταν έμαθε πως επρόκειτο να παντρευτώ, και, για να πω την αλήθεια, ο λόγος για τον οποίο επέλεξα την τόσο διακριτική γαμήλια τελετή ήταν διότι φοβήθηκα πως ίσως να γινόταν σκάνδαλο στην εκκλησία. Ήρθε στην πόρτα του Κυρίου Ντόραν ελάχιστα κατόπιν της επιστροφής μας, και επιχείρησε να μπει δια της βίας, προφέροντας ιδιαιτέρως προσβλητικές εκφράσεις προς τη σύζυγο μου, και απειλώντας τη κιόλας, όμως είχα προβλέψει την πιθανότητα κάτι τέτοιου, και είχε δυο αστυνομικούς με πολιτικά ρούχα, οι οποίοι την έβγαλαν και πάλι έξω. Ησύχασε όταν είδε πως δεν έβγαινε τίποτα με το προξενήσει φασαρία.»
«Η σύζυγος σας τα άκουσε όλα αυτά;»
«Όχι, δόξα σοι ο Θεός, δεν τα άκουσε.»
«Και εθεάθη να περπατά με την ίδια εκείνη γυναίκα μετέπειτα;»
«Μάλιστα. Αυτό είναι ό,τι ο Κύριος Λεστρέιντ, της Σκότλαντ Γιάρντ, θεωρεί ως τόσο σοβαρό. Πιστεύεται πως η Φλόρα παρέσυρε τη σύζυγο μου και της έστησε κάποια τρομερή παγίδα.»
«Λοιπόν, αποτελεί μια εφικτή υπόθεση.»
«Το πιστεύετε και εσείς, επίσης;»
«Δεν είπα πως είναι πιθανή. Ωστόσο εσείς δεν θεωρείτε την άποψη αυτή ως βάσιμη;»
«Δεν πιστεύω πως η Φλόρα θα έβλαπτε και μια μύγα.»
«Ωστόσο, η ζήλια αποτελεί ένα παράξενο μετασχηματιστή χαρακτήρων. Παρακαλώ ποια τελεί η δική σας θεωρία όσον αφορά το τι έλαβε χώρα;»
«Βασικά, ειλικρινά, ήρθα να αναζητήσω μια θεωρία, όχι να διατυπώσω κάποια. Σας παρέθεσα όλα τα γεγονότα. Αφού με ρωτάτε, ωστόσο, μπορώ να πω πως μου πέρασε από το μυαλό ως πιθανότητα το ότι η αναστάτωση αυτής της ιστορίας, η επίγνωση πως προέβη σε ένα τόσο τεράστιο κοινωνικό βήμα, είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση κάποιας μικρής νευρικής διαταραχής στη σύζυγο μου.»
«Εν συντομία, πως αιφνιδίως παραφρόνησε;»
«Λοιπόν, ειλικρινά, όταν το συλλογίζομαι πως έστρεψε την πλάτη της—δεν θα πω σε εμένα, αλλά σε τόσα πολλά που αρκετοί θα εποφθαλμιούσαν δίχως επιτυχία—αδυνατώ να δώσω εξήγηση κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο.»
«Μάλιστα, ασφαλώς αποτελεί μια αποδεκτή βάση λογικής υπόθεση,» είπε ο Χολμς, χαμογελώντας. «Και τώρα, Λόρδε Σαιντ Σάιμον, πιστεύω πως έχω σχεδόν όλα μου τα στοιχεία. Επιτρέπεται να ρωτήσω αν καθόσασταν στο τραπέζι κατά τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπετε έξω από το παράθυρο;»
«Μπορούσαμε να δούμε την απέναντι πλευρά του δρόμου και του πάρκου.»
«Ακριβώς. Τότε δεν πιστεύω πως είναι ανάγκη να σας κρατάω περισσότερο. Θα επικοινωνήσω μαζί σας.»
«Αν είστε αρκετά τυχερός να λύσετε το πρόβλημα,» είπε ο πελάτης μας, καθώς σηκώθηκε.
«Το έλυσα.»
«Ε; Τι ήταν αυτό;»
«Λέω πως το έλυσα.»
«Που, τότε, βρίσκεται η σύζυγος μου;»
«Αυτή αποτελεί μια λεπτομέρεια την οποία συντόμως θα παράσχω.»
Ο Λόρδος Σαιντ Σάιμον κούνησε το κεφάλι του. «Φοβάμαι πως θα χρειαστούν σοφότερα μυαλά από το δικό σας ή το δικό μου,» σχολίασε, και υποκλινόμενος κατά έναν επίσημο, παλιομοδίτικο τρόπο απεχώρησε.
