×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.

image

Onassis Foundation, 8 Women Discuss: Gender-Based Violence in Greek Society (2)

8 Women Discuss: Gender-Based Violence in Greek Society (2)

Μπορεί να εξαφανιστούν πολύτιμα στοιχεία για τη δίωξη του δράστη.

Πιστεύω ότι ίσως η καλύτερη τακτική θα είναι να προσφύγει στους φορείς που αναλαμβάνουν αυτά τα ζητήματα, δηλαδή στη γραμμή SOS, σε ανθρώπους που θα της δώσουν κατευθείαν οδηγίες πώς θα μπορέσει να κινηθεί.

Η αλήθεια είναι ότι οι φορείς απόκρισης στα περιστατικά έμφυλης βίας τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει κάποια βήματα.

Ωστόσο αυτό που συχνά βλέπουμε -εγώ λίγο θα σταθώ στις αστυνομικές αρχές- πολλές γυναίκες αντιμετωπίζουν ακόμα αντιεπαγγελματικές ακατάλληλες συμπεριφορές οι οποίες είναι αποτέλεσμα έλλειψης ειδικών γνώσεων, αλλά και αναπαραγωγής έμφυλων στερεοτύπων.

Πολύ συχνά έχουμε ακούσει γυναίκες οι οποίες έχουν απευθυνθεί σε αστυνομικά τμήματα και όχι μόνο δεν τους μεταφέρονται τα δικαιώματά τους, αλλά βλέπουμε συχνά οι γυναίκες να αποτρέπονται από το να καταγγείλουν.

Ένα πολύ κλασικό μοτίβο που ακούμε συχνά είναι το "πού να μπλέκεις τώρα".

"Αν κάνεις μήνυση θα σου κάνει και αυτός μήνυση και θα περάσετε αυτόφωρο."

"Θα περάσετε αυτόφωρο στον ίδιο χώρο μάλιστα."

"Ζευγάρι είστε να τα βρείτε."

"Πού θα αφήσεις τα παιδιά σου; Βρείτε τα."

Τέτοιες πρακτικές έχουμε αντιμετωπίσει, έχουμε δει και στις δικαστικές αίθουσες.

Δικαστές οι οποίοι μπορεί να αγνοούν τις ψυχολογικές επιπτώσεις της χρόνιας ενδοοικογενειακής βίας και να μην πιστεύουν το θύμα. Να αναφέρουν ότι λέει υπερβολές, να αμφισβητούν την αξιοπιστία του. "Έλα μωρέ αφού δεν το έχεις καταγγείλει πιο πριν".

Ακόμη και να το κατηγορούν.

Θα ήθελα έτσι λίγο συμπληρωματικά για να καταλάβουμε τη βαναυσότητα που νομίζω ότι εμπεριέχεται στον τρόπο αντιμετώπισης των επιζωσών, για παράδειγμα στο έγκλημα του βιασμού, να αναφέρω κάποια παραδείγματα.

Πριν από κάποιους μήνες μία φίλη δικηγόρος με εξειδίκευση σε θέματα έμφυλης βίας

με πήρε τηλέφωνο ένα βράδυ πολύ αναστατωμένη και μου είπε ότι μία κοπέλα που είχε μόλις βιαστεί στην επαρχία, ότι ήθελε να πάει αμέσως στον ιατροδικαστή για να εξεταστεί για τη διαδικασία που περιγράφηκε και νωρίτερα και ότι αυτός της είπε ότι έχει διάφορες κοινωνικές υποχρεώσεις και ένα γλέντι σε ένα διπλανό χωριό και ότι μπορεί να τη δει σε δύο μέρες.

Ειδικά στην επαρχία δε συμβαίνει σπάνια, γιατί είναι πολύ λίγες οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες και οι διαθέσιμοι ιατροδικαστές.

Οπότε πολύ συχνά μπορεί να χρειαστεί να σου πουν ότι θα περιμένεις μία ή δύο μέρες.

Αυτό τώρα για το βίωμα του βιασμού είναι μία άγρια διαδικασία.

Το άλλο σκέλος έχει να κάνει με το δικαστικό, γιατί στις δικαστικές αίθουσες που εξετάζονται εγκλήματα βιασμού αναβιώνουν όλα τα στερεότυπα.

Δηλαδή το "τι φόραγες, πού ήσουνα, τι σεξουαλική ζωή είχες, τι σχέση είχες με τον δράστη”, όλα αυτά ακούγονται ακόμα σε μια δικαστική αίθουσα.

Είχαμε καταγγελία ομαδικού βιασμού στην Καβάλα η οποία κατέληξε σε αθωωτική απόφαση και μεταξύ των επιχειρημάτων που χρησιμοποιήθηκαν από το δικαστήριο ήταν ότι η κοπέλα φορούσε ανοιχτή μπλούζα.

Νομίζω ότι αυτές οι διαδικασίες πρέπει να αγωνιστούμε να αλλάξουν, γιατί είναι διαδικασίες που από τη μία αποθαρρύνουν μία γυναίκα για να καταγγείλει βιασμό, φορτώνουν πάνω της την ντροπή και την τραυματίζουν, την πληγώνουν ξανά και ξανά.

Νομίζω ότι πέρα από τη νομική αρωγή και το πώς διάφοροι φορείς λειτουργούν ως καταλύτες εν τέλει σε όλη τη διαδικασία της καταγγελίας, κατά πόσο την προωθούν ή την αναχαιτίζουν, είναι σημαντικό να δούμε και πως εμείς ως γυναίκες αντιλαμβανόμαστε αυτά τα εγκλήματα.

Τις γυναικοκτονίες, τις μορφές της έμφυλης βίας

και πώς μας επηρεάζουν.

Δηλαδή τις ζωές μας, το συλλογικό τραύμα το οποίο αφήνουν.

Να πω λίγο πάλι για την Ελένη, γιατί ήταν μία υπόθεση τομή για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την έμφυλη βία και για την ορατότητα που μπορεί να αποκτά στη δημόσια σφαίρα.

Εγώ για παράδειγμα από την πρώτη στιγμή ακούγοντας γι' αυτή την υπόθεση ένιωσα ότι έχω βρεθεί πάρα πολλές φορές σε μια θέση που μπαίνω στο αυτοκίνητο ενός γνωστού ή ενός φίλου μου θα μπορούσα να ήμουνα στη θέση της, ότι θα μπορούσε η καθεμία από μας να βρεθεί σε αυτή τη θέση.

Εκτιμώ ότι παρόμοια ταύτιση, παρόμοιες προβολές έκαναν πολλές γυναίκες και για αυτό και αυτή η υπόθεση πήρε τόσο μεγάλη έκταση.

Όταν μπαίναμε στο δικαστήριο, που προσπαθούσαμε πάντα να μην πηγαίνει κάθε μία μόνη της, να είμαστε δυο-τρεις, ένιωθα ότι κουβαλάγαμε λίγο το σώμα της Ελένης, ότι ήτανε απούσα και παρούσα, ότι δεν έλειψε από αυτή τη δίκη.

Και εκεί υπήρχανε πολλά πράγματα, μια εναλλαγή συναισθημάτων που ήταν από τη μία ο θυμός, η θλίψη, η οργή κάθε φορά που ακούγονταν όλα αυτά τα πράγματα που προσπαθούσαν να την ενοχοποιήσουν.

Η ταύτιση που κάναμε βλέποντας τη μητέρα και τον πατέρα της.

Θα μπορούσαν να είναι η δική μας μητέρα, ο δικός μας πατέρας.

Και η τελευταία μέρα ήτανε συνταρακτική όταν ανακοινώθηκε η απόφαση.

Νομίζω ότι όλα τα μάτια ήταν υγρά εκείνη τη μέρα. Θυμάμαι και το ξέσπασμα της μητέρας της Ελένης, γιατί ήτανε, αυτός ο λυγμός ήτανε μία έκφραση ξεσπάσματος.

Εμένα μου βγαίνει και σε μια αποφασιστικότητα αυτό το κομμάτι.

Και αυτό που είπε η Μαρία ότι όλη αυτή η φόρτιση πού πάει. Και κόπωση γίνεται και ψυχική φθορά γίνεται, αλλά γίνεται και αγώνας.

Η κούραση πρέπει να γίνει αγώνας.

Καθημερινός; Δυστυχώς καθημερινός, μέχρι να μάθουμε όλοι ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε πονάει.

Πρέπει όμως να μιλάμε.

Πρέπει να το επικοινωνούμε και σε όσες έχουν συμβεί...

Όσες από εμάς βιώσαμε κάτι, από το λεκτικό που μπορεί να μην είναι τόσο επώδυνο, μέχρι το σωματικό, πρέπει να το επικοινωνούμε και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε

Ότι δεν πρέπει να ντρεπόμαστε, πρέπει να τα λέμε. Να τα λέμε.

Πρέπει να ντρέπεται ο θύτης, όχι το θύμα.

Αυτό πρέπει να γίνει βίωμα σε όλες, το έχουμε δεν το έχουμε ζήσει.

Πρέπει να ερχόμαστε αντιμέτωπες με την κυρίαρχη λογική που είναι από την πλευρά των ανδρών και θέλει τις γυναίκες υπερβολικές.

Ότι σε όλα δίνουν μια πολύ μεγάλη έξτρα διάσταση από αυτό που έγινε στην πραγματικότητα.

Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να λειτουργούν όλα αξιολογώντας τες με βάση ένα δίπολο, της γυναίκας που τα ήθελε από τη μία πλευρά, της προκλητικής, των ελευθέρων ηθών, και από την άλλη πλευρά της καθώς πρέπει, της παρθένας, της αγίας.

Αυτό το πράγμα πρέπει να το πολεμάμε, γιατί για τη βία που δέχονται οι γυναίκες και για την κακοποίηση δεν φταίει το αν εμπίπτουν σε κάποια από αυτές τις δύο κατηγορίες. Φταίει μόνο ο κακοποιητής.

Θα έλεγα καλύτερα να μάθουμε να εκπαιδεύσουμε την κοινωνία, τις αρρενωπότητες να ακούν τα "όχι" μας, να βλέπουν το όριο μας.

Και σίγουρα το κυριότερο είναι αυτό που λες.

Πρέπει ένα ολόκληρο κοινωνικό σύνολο να καταλάβει ότι η γυναίκα είναι ένα ισότιμο ον και αυτή.

Όταν λέει "ναι" είναι "ναι", όταν λέει "όχι" είναι "όχι", και κανείς δεν μπορεί να την πονάει

Νιώθω πως πέρα από το πολύ σοκαριστικό της ίδιας της γυναικοκτονίας, είχαμε και εκείνη την περίπτωση της βιολόγου που ήρθε για τουρισμό στην Ελλάδα, η οποία είχε βγει για τρέξιμο και κατέληξε νεκρή.

Νομίζω αν οποιαδήποτε ταυτιστεί με αυτό, θα κάνει πολύ καιρό να ξανακοιμηθεί.

Αυτό που εμένα όμως έτσι κάπως στην καθημερινότητά μου και έξω από το κομμάτι αυτής της τόσο έντονης βίας, αυτό που με έχει οδηγήσει σιγά-σιγά να πράττω, είναι να παρατηρώ το πώς, κατά γενική ομολογία,

κατά κύριο λόγο οι άντρες αντιδρούν επιθετικά σε οτιδήποτε αντιστέκεται στην επιθυμία τους.

Είναι ένα κομμάτι πολύ πιο ριζωμένο μέσα σε παθητικο-επιθετικές συμπεριφορές ή σε εναντιώσεις που έχουν να κάνουν με "Εγώ δεν θέλω αυτό".

Αλλά αυτό που πρέπει να αλλάξει, είναι αυτό που είπε η Νατάσα, να αρχίζουμε να φανταζόμαστε έναν κόσμο με άντρες που λειτουργούν διαφορετικά.

Όχι με γυναίκες που πρέπει διαρκώς να παίρνουν την ευθύνη για αυτά που πράττουν οι άντρες.

Ποιος μπορεί να είναι ο βιαστής;

Θέλω να πω ότι δεν είναι τέρατα, είναι άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να είναι οι γείτονές μας, μπορεί υπό άλλες συνθήκες να ήταν οι πατεράδες μας, μπορεί να είναι άνθρωποι που γνωρίζουμε.

Νομίζω ότι είναι κατά βάση άνδρες που έχουμε αγαπήσει, που έχουμε συνδεθεί μαζί τους.

Μπορεί να είναι και διάφοροι άλλοι, δηλαδή σίγουρα και μπορεί να έχουμε δεχτεί απειλές στο δρόμο, παρενοχλήσεις από αγνώστους, από το αφεντικό στη δουλειά, να έχεις κλείσει μία πόρτα.

Αλλά κατά βάση, συνήθως είναι άντρες που έχουμε αγαπήσει.

Και αυτό είναι που το κάνει πιο εγκλωβιστικό, γιατί υπάρχουν οι μορφές της πολύ άμεσης και ακραίας βίας,

όπως είναι η σωματική κακοποίηση ή ο βιασμός, αλλά υπάρχουν και μια σειρά από άλλες μορφές κακοποίησης που μπορεί να είναι αρκετά πληγωτικές.

Δηλαδή, προσωπικά, ας πούμε, έχω βρεθεί σε συνθήκη να δυσκολευτώ να φύγω από μία σχέση

που δεν ήθελα όμως πλέον.

Δηλαδή έχω βρεθεί σε συνθήκη να μου κλειδώσει κάποιος μία πόρτα για να με πείσει να μη χωρίσουμε.

Η λειτουργία αυτή που σε αιχμαλωτίζει που μπορεί να σου δημιουργεί απειλή, που μπορεί να σου δημιουργεί στρες, που μπορεί να σου βάζει ένα κομμάτι οικονομικής εξάρτησης ή να σε κακοποιεί συναισθηματικά,

δεν είναι διεκδίκηση, δεν είναι έρωτας. Είναι κακοποίηση.

Πάντως πέρα από τις ερωτικές σχέσεις, συχνά ο δράστης είναι ένα πρόσωπο που έχει με το οποίο έχεις μία σχέση... μάλλον αυτός έχει μαζί σου μία σχέση εξουσίας.

Μπορεί να είναι ο εργοδότης, μπορεί να είναι ο προπονητής, μπορεί να είναι ο δάσκαλος.

Και πάνω σε αυτή τη σχέση εξουσίας έρχεται και επιβάλλει την πλήρη του κυριαρχία πάνω σε αυτό το έδαφος.

Νομίζω ότι από αυτά γίνεται εντελώς αντιληπτό ότι το βίωμα της έμφυλης βίας είναι προσωπικό, και μάλιστα έχει να κάνει πολύ το πώς επηρεάζει την καθεμία από μας και στην αντιμετώπιση και στις διεξόδους που έχουμε βρει σε σχέση με αυτό.

Αλλά νομίζω ότι είναι επίσης σημαντικό να δούμε πώς αυτό μπορεί να κανονικοποιείται τόσο μέσα από τα media που καλύπτουν ένα γεγονός κακοποίησης, έμφυλης βίας ή ακόμα και γυναικοκτονίας.

Νομίζω ότι στα media υπάρχουν δύο μορφές κανονικοποίησης, δύο βασικές.

Η μία είναι η απάλειψη, η μη αναφορά.

Δηλαδή, υπάρχουν ζητήματα έμφυλης βίας ή έμφυλης κακοποίησης που δεν φτάνουν ποτέ να περάσουν το φίλτρο των media.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε υπήρχαν πολλές καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, για απόπειρες βιασμού, για συντελεσμένους βιασμούς που δεν πέρασαν όμως αυτό το φίλτρο, δεν προβλήθηκαν, δεν παρουσιάστηκαν.

Νομίζω ότι και αυτή υπόρρητα είναι μία μορφή κανονικοποίησης, γιατί λες ότι αυτό δεν είναι άξιο αναφοράς.

Όταν φτάνουν στα media είναι περιπτώσεις ακραίας έμφυλης βίας όπως είναι οι γυναικοκτονίες.

Και φτάνουν με έναν τρόπο που απαλείφεται η έμφυλή τους διάσταση.

Δηλαδή οι γυναικοκτονίες στα media κατά βάση κωδικοποιούνται ως οικογενειακή τραγωδία.

Δεν είναι οικογενειακή τραγωδία. Οικογενειακή τραγωδία είναι να γίνει ένας σεισμός.

Το να δολοφονεί ο πατέρας, ο αδερφός, ο σύζυγος τη γυναίκα δεν είναι οικογενειακή τραγωδία, είναι γυναικοκτονία.

Ή ο άλλος τρόπος που αναφέρονται οι γυναικοκτονίες είναι έγκλημα πάθους, "η ζήλεια τού θόλωσε το μυαλό".

Είναι εντελώς συσκοτιστικό και διαστρεβλωτικό.

Γιατί όλα αυτά τα ζητήματα δημιουργούν μία αίσθηση συμπάθειας προς το δράστη, γιατί "την αγαπούσε τόσο πολύ, που τη σκότωσε ή τη ζήλευε τόσο πολύ."

Βάζει έτσι και ένα μυστικισμό μέσα, μια ρομαντικοποίηση.

Ή όταν λες ότι τον απατούσε αυτή, ή έφυγε ή τον εγκατέλειψε και τα λοιπά, κάπως ενοχοποιείς και το θύμα.

Βεβαίως, υπάρχει και το κομμάτι της ψυχιατρικοποίησης απ' την άλλη.

Eίναι περιπτώσεις που, για παράδειγμα, όπως ο κατά συρροή γυναικοκτόνος της Κύπρου.

Έγινε μία πολύ μεγάλη προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν ιδιάζουσα προσωπικότητα.

Παρά το γεγονός ότι υπήρχε ψυχιατρική γνωμάτευση η οποία μίλαγε για ένα άτομο υψηλής ψυχιατρικής λειτουργικότητας.

Μιλώντας για τα media νομίζω ότι αυτό το οποίο κατά βάση συγκαλύπτεται, είναι κάτι το οποίο είναι το συγκροτητικό και συστατικό στοιχείο της έμφυλης βίας που είναι ότι ο άντρας θεωρεί τη γυναίκα ως δική του ιδιοκτησία.

Κυριολεκτικά ιδιοκτησία. "Μου ανήκεις."

Και αυτή η πεποίθηση, η βαθιά, η ριζωμένη, που έχει εγγεγραμμένη μέσα του, αποτυπώνεται πάνω στο σώμα της γυναίκας με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά ή με διαφορετική ένταση κάθε φορά.

Αυτό το στοιχείο της ιδιοκτησίας, της κυριαρχίας του "μου ανήκεις" είναι αυτό το οποίο απολύτως αποσιωπάται σε κάθε κουβέντα που κάνουμε ή σε κάθε είδηση που ακούμε για αυτά τα εγκλήματα.

Γι' αυτό θα έλεγα ότι έχει και τη σημασία η επιβολή στο δημόσιο λόγο της λέξης γυναικοκτονία, γιατί ξεσκεπάζει ακριβώς αυτή τη συνενοχή που υπάρχει, αυτή την συγκάλυψη που υπάρχει σε εγκλήματα που γίνουν και αφορούν καθαρά το φύλο του θύματος.

Από τη μία τα media όπως λέει η Μαρία προσπαθούν να εθίσουν στην ουσία τον κόσμο στη βία και σε αυτά τα περιστατικά, σαν να είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν, και εμείς από την άλλη μεριά πρέπει να τους απο-εθίσουμε στη βία.

Δηλαδή ότι η βία δεν είναι φυσιολογικό να ασκείται και δεν πρέπει να ασκείται.

Εγώ πάντως μέσα στο μιντιακό λόγο όταν φτάνουν δηλαδή τα περιστατικά ή όταν σχολιάζονται, έχω κάπως εντοπίσει 3 βασικά εργαλεία.

Ήδη τα 2 τα έχουμε αναφέρει κάπως.

Το ένα κομμάτι έχει να κάνει με αυτή την προβολική ταύτιση του "εσύ τι θα έκανες, ας πούμε, ρε παιδί μου;"

Το άλλο έχει να κάνει με αυτή την αναπαράσταση της βιολογίας του ανδρικού φύλου ως ανεξέλεγκτης, είτε έχει να κάνει με το κομμάτι της ζήλειας είτε έχει να κάνει με την ανδρική σεξουαλικότητα που δε μπόρεσε να καταπιεστεί.

Αλλά και ένα ακόμα κομμάτι είναι το χιουμοράκι.

Δηλαδή παρατηρούμε πολύ τον τελευταίο καιρό να γίνεται ένα ιδιαίτερο χιουμοράκι, και γύρω από τέτοιες καταστάσεις, που είναι μια πολύ έτσι ύπουλη κανονικοποίηση της βίας.

Και μετά όταν υπάρχουν αντιδράσεις, υπάρχει και αυτή η πολύ ωραία απάντηση "έλα μωρέ, δεν κατάλαβες το αστείο".

Αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε για μία κουλτούρα βιασμού σήμερα.

Και αν ναι τι εννοούμε με αυτό;

Η κουλτούρα του βιασμού είναι συστημική.

Αναπαράγεται μέσα στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και για αυτό βλέπουμε ότι δεν προέρχεται μόνο από άντρες.

Πολύ συχνά και οι γυναίκες έχουν κουλτούρα βιασμού και τοποθετούνται απέναντι σε άλλες γυναίκες με όρους κουλτούρας βιασμού.

Έτσι πολύ επιγραμματικά κουλτούρα βιασμού στην πραγματικότητα είναι όταν μία γυναίκα παθαίνει κάτι

είτε "γούσταρε και το έπαθε" είτε "της άξιζε τελικά αυτό που έπαθε".

Πίσω από την κουλτούρα του βιασμού υπάρχει και η λογική της αντικειμενοποίησης του γυναικείου σώματος, που είναι πολύ έντονη.

Υπάρχει το στερεότυπο ότι η ανδρική σεξουαλική βία είναι κάτι λογικό.

Δεν τρέχει και τίποτα, έτσι είναι οι άντρες.

O βιασμός λοιπόν αποτελεί ένα έγκλημα επιβολής και κυριαρχίας που εδράζεται σε τέτοιες αντιλήψεις, που καλλιεργεί και νομιμοποιεί η κουλτούρα του βιασμού, την οποία την βλέπουμε συχνά παντού στα πηγαδάκια στις παρέες, σ' έναν εργασιακό χώρο, σε αστεία, σε τηλεπαιχνίδια, τηλεριάλιτι, στα σόσιαλ μίντια.

Aν κάποιος, ένας γείτονας, ένας αδερφός, ένας συμμαθητής, ένας φίλος αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα περιστατικό κακοποίησης, τι πρέπει και τι μπορεί να κάνει σε μία τέτοια περίπτωση;

Να το πιστέψει πρέπει πρώτα πρώτα.

Θα μπορούσε να καλέσει το 100 αν είναι μάρτυρας του περιστατικού, να κάνει καταγγελία ακόμη και ανώνυμα.

Θα μπορούσε να καλέσει το 15900 να λάβει πληροφόρηση για το πού θα μπορούσε να απευθυνθεί αυτή η γυναίκα.

Για μένα κρίσιμο εξίσου είναι και το να έρθει σε μία επικοινωνία με τη γυναίκα, να της πει "είμαι εδώ”.

"Είμαι εδώ, ξέρω είμαι μάρτυρας”.

Δεν χρειάζεται να μου πεις τώρα, είμαι εδώ. Μπορεί να έρθω και ως μάρτυρας.

Θα μπορούσαν να τους πουν ότι "αν θέλεις μπορώ να σου πω και πού να απευθυνθείς.

"Έχω κάνει μία μικρή έρευνα. Μπορείς να μιλήσεις στο 15900".

"Μπορείς να μιλήσεις σε συμβουλευτικά κέντρα για ψυχολογική υποστήριξη, μπορείς να λάβεις νομική βοήθεια."

Να ανοίξουν έναν δίαυλο περισσότερο.

Είναι πολύ σημαντικό για κάποια να ξέρει ότι δεν είναι μόνη της όταν τη χτυπάνε.

Όταν μου έτυχε εμένα, ήμασταν σε επαρχιακή πόλη, και ευτυχώς ήταν η αδερφή μου μαζί μου και τον σταμάτησε.

Φώναζα, δεν βγήκε κανένας.

Και πραγματικά αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή ότι είσαι πάρα πολύ μόνη σου και ότι θα σε σκοτώσει.

Είναι θέμα χρόνου αν συνεχίσει να σε σκοτώσει.

Πρέπει να δείχνουμε ότι τις ακούμε, αυτό.

Ότι είσαι εκεί και ότι "θα προσπαθήσω να βγεις από κει μέσα ασφαλής”.

Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι δεν χρειάζεται κάποιος για να απομακρυνθεί από ένα πρόσωπο, να απευθυνθεί οπωσδήποτε και στις αρχές ταυτόχρονα.

Μπορεί ενδεχομένως αρχικά σε ένα πρώτο στάδιο αυτό που να χρειάζεται είναι να απευθυνθεί σε ένα άλλο περιβάλλον ασφαλές.

Αυτό μπορεί να είναι μία δομή, μπορεί να είναι μία οργάνωση, μπορεί να είναι φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον να μιλήσει.

Δεν είναι ή θα πάω στο δικαστήριο και στην αστυνομία ή θα κάθομαι εγκλωβισμένος μέσα σε αυτό που μου συμβαίνει.

Το έδειξε δυστυχώς με έναν πολύ τρανταχτό και πολύ φωναχτό τρόπο και η υπόθεση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου.

Για μένα και αυτή η υπόθεση εντάσσεται στα συμφραζόμενα της έμφυλης βίας, γιατί ήταν η δολοφονία ενός ανθρώπου που δεν εξυπηρετούσε ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά της τοξικής αρρενωπότητας, οπότε εμπεριέχει και τέτοια στοιχεία.

Αλλά αυτό που εννοώ είναι ότι αυτό που μας έδειξε, είναι ότι η αδιαφορία

Μπορεί να φτάσει στο μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας να δολοφονείται, να κακοποιείται, να λιντσάρεται, να δολοφονείται εν τέλει μπροστά σου ένας άνθρωπος και να πίνεις καφέ ή να έχεις σηκώσει απλά ένα κινητό.

Οπότε, για μένα είναι σημαντικό να χαράξουμε μία κουλτούρα κοινωνικής παρέμβασης.

Σχεδόν όλες, όλοι έχουμε ακούσει κάποια στιγμή φωνές από μία διπλανή πολυκατοικία, από ένα διπλανό διαμέρισμα.

Πρέπει να κάνεις κάτι εκείνη τη στιγμή. Δεν πρέπει ούτε να κατεβάσεις τα ρολά ούτε να κλείσεις πιο σφιχτά την πόρτα ούτε να προσπαθήσεις μέσα σου να το εξορθολογίσεις.

Οικογενειακός καβγάς θα είναι, μάλλον δεν είναι αυτό που νομίζω. Αυτό που νομίζεις είναι.

Mία ελάχιστη ενεργοποίηση απέναντι στο άτομο που εκείνη τη στιγμή κακοποιείται υποφέρει και ταλαιπωρείται και μπορεί να κινδυνεύει. Μπορεί να είναι και σε άμεσο κίνδυνο.

Ο σεξισμός είναι το συλλογικό μας βίωμα, και η έμφυλη βία είναι το συλλογικό μας τραύμα.

Πώς μπορούμε, εν τέλει, να στήσουμε κοινότητες ενδυνάμωσης και φροντίδας γύρω από αυτό, οι ίδιες;

Θα πρέπει να το επικοινωνούμε, να αναζητούμε η μία την άλλη, να στηρίζουμε η μία την άλλη.

Αυτό γίνεται μόνο μέσω της αλληλεγγύης, δηλαδή να είμαστε alert.

Να δείχνουμε άμεσα και έμπρακτα την αλληλεγγύη μας.

Η φροντίδα που δέχτηκα, η αλληλεγγύη, η κατανόηση, το ότι με πίστεψε κάποιος ότι όντως συνέβη αυτό,

ότι βρέθηκε κόσμος δίπλα μου που δέχτηκε να με διαφωτίσει και να με υποστηρίξει για το πώς να κινηθώ νομικά, ότι δεν ένιωσα μόνη μου. Αυτό είχε τη μεγαλύτερη σημασία.

Αυτό λειτούργησε πιο θεραπευτικά στο δικό μου το τραύμα.

Γιατί εκτός από τη βία που δέχτηκα τη σωματική, η ψυχολογική βία που δέχομαι είναι καθημερινή. Είναι κάτι που δε σταματάει ποτέ, εν πάση περιπτώσει.

Και το ότι δημιουργήθηκε γύρω μου ένα δίκτυο ανθρώπων υποστηρικτικό, με βοήθησε πάρα πολύ και να το δεχτώ και να το συνεχίσω και να βρω το θάρρος να το καταγγείλω και να προχωρήσω νομικά να διεκδικήσω το δίκιο μου.

Και εγώ συμφωνώ απόλυτα με την Ήβη.

Το πρώτο στάδιο που περνάει κάποια γυναίκα που έχει βιώσει έμφυλη βία είναι το σοκ.

Είναι σαν ένα σώμα να τρέμει έξω... σαν να είσαι ψάρι που τρέμει έξω από το νερό. Δεν μπορείς να σκεφτείς να επικοινωνήσεις ούτε με το δικηγόρο ούτε με το γιατρό. Φοβάσαι.

Ξεκινάμε από κει.

Μετά σιγά-σιγά αρχίζεις και το επεξεργάζεται.

Το επόμενο στάδιο είναι να μιλήσεις σε πολύ κοντινούς σου ανθρώπους και σε ανθρώπους που εμπιστεύεσαι, φίλους, συναδέλφους, αδερφούς, αδερφές, γονείς, όποιον εμπιστεύεσαι, και σιγά-σιγά μαθαίνεις ότι για να λυτρωθείς από όλο αυτό πρέπει να ξύσεις το τραύμα.

Πρέπει να το κοιτάξεις κατάματα και να μην το φοβάσαι πια.

Αυτό που κάνει ο θύτης είναι να σε αμφισβητήσει, είτε να σε βγάλει τρελή είτε να σε βγάλει υστερική είτε να σε βγάλει υπερβολική είτε να σε βγάλει ψεύτρα είτε να φταίνε όλα τα άλλα εκτός από τον ίδιο.

Άρα, σε έχει πείσει, είναι οι άμυνες πεσμένες, σε έχει πείσει πως έτσι είναι, πως ίσως να ήμουν υπερβολική. "Μήπως και εκεί έσφαλλα;”

Όταν λοιπόν είπα ότι θα τα επικοινωνήσω, μίλησα με τη Χρύσα και τη Μαρία και τους έγραψα κάτι, ό,τι είχε γίνει από την αρχή έως το τέλος.

Mόλις δημοσιοποιήθηκε το κείμενο άρχισαν διάφοροι άνθρωποι να γράφουν από κάτω "εγώ σε πιστεύω".

Νομίζω ότι ήταν όλη η λύτρωση και όλη η ενδυνάμωση που χρειαζόμουν.

Θυμάμαι ακόμα ποια έγραψε το πρώτο "εγώ σε πιστεύω". Ήταν η Σταυρούλα, και της το έχω πει.

Και της είπα "δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό". Ήταν η πρώτη που μου είπε "εγώ σε πιστεύω".

Ούτε μήπως δεν ήταν έτσι, μήπως ήταν αλλιώς, μήπως κάπου... Ήταν αυτό.

Ήταν τρεις λέξεις, "εγώ σε πιστεύω".

Είχα διαβάσει μία συνέντευξη της Μάγδας της Φύσσα, που είπε "και όμως άντεξα".

Θα ήθελα πραγματικά να πω στις γυναίκες που βιώνουν την ίδια κατάσταση και δε μπορούν ακόμα να φύγουνε.

Αντέχουμε κορίτσια και προχωράμε και δεν είναι όλοι τόσο χάλια και ούτε όλο τόσο χάλια έξω.

Ζητήστε βοήθεια και φύγετε όσο γίνεται πιο γρήγορα. Αυτό, τίποτα άλλο.

Και θα υπάρξουν σίγουρα άνθρωποι που θα σας πιστέψουν και θα σας βοηθήσουν να τελειώσει όλο αυτό.

Εγώ ακούγοντας λίγο έτσι και την Ήβη και την Γιάννα αυτό που έχω δει σε μένα, αυτό που βλέπω στις άλλες γυναίκες, στις άλλες θηλυκότητες κωδικοποιείται στο "Δεν είσαι μόνη σου”.

Στην ανάγκη να χτίσουμε ένα νέο μαζί, που αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους.

Μπορεί να γίνει με έναν... με τις συλλογικές διεργασίες του φεμινισμού, με τις φεμινιστικές συλλογικότητες που έχουν παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο και για αυτό και στοχοποιούνται και λοιδορούνται αρκετά έντονα

και στα social media και στη δημόσια σφαίρα.

Νομίζω ότι ο φεμινισμός αυτή τη στιγμή είναι το πιο ελπιδοφόρο κίνημα σε ένα παγκόσμιο επίπεδο.

Αλλά είναι γενικώς το να χτίζουμε αυτές τις γυναικείες κοινότητες εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης που πάντα θα είναι και κοινότητες τραύματος.

Αυτό εκτιμώ ότι είναι μία διαδικασία φροντίδας που μας... που λίγο μας επουλώνει αυτό που μας έχει συμβεί, που μας συμβαίνει καθημερινά και μας κάνει να ψάχνουμε να βρούμε ένα ξέφωτο που θα είμαστε πιο ελεύθερες.

Όταν ήμουν 17 χρονών, είχα βγει ραντεβού με ένα αγόρι.

Ήταν ένας άνθρωπος που τέλος πάντως μου άρεσε, ήταν κάπως μεγαλύτερος.

Βγαίναμε συστηματικά, δεν είχε συμβεί κάτι ακόμα μεταξύ μας, και κάποια στιγμή μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που με επέστρεφε στο σπίτι, προσπάθησε να με φιλήσει.

Παρότι μου άρεσε, δεν ήθελα να με φιλήσει ακόμα.

Αυτός σχεδόν με πέταξε έξω από το αμάξι όταν γύρισα το πρόσωπό μου από την άλλη για να μη με φιλήσει.

Θυμάμαι ακόμα, έχουν περάσει τόσα χρόνια -το λέω και με πονάει που το λέω- τον τρόπο με τον οποίο σπίνιαρε και έφυγε το αυτοκίνητο και δε μου ξαναμίλησε ποτέ.

Τότε, όντας 17 χρονών, με τις αναπαραστάσεις που είχα, και μετά τους ανθρώπους που είχα γύρω μου

δεν βρήκα πουθενά να το ακουμπήσω αυτό.

Μάλλον, περισσότερο, όχι απλά δε βρήκα να το ακουμπήσω, κανονικοποιήθηκε μέσα από τις λέξεις των φίλων μου, ότι "μα καλά αφού έβγαινες μαζί του και αφού τον ήθελες, γιατί, ας πούμε, δεν ήθελες να σε φιλήσει εκείνη την ώρα;

"Και είναι λογικό να θυμώσει και να μη σου ξαναμιλήσει ποτέ."

Πολλά χρόνια αργότερα, ξαναβρέθηκα μέσα σε ένα αυτοκίνητο με έναν άνθρωπο που ήταν σχετικά γνωστός μου, ο οποίος πηγαίνοντας με πάλι στο σπίτι αφού μου πρότεινε να με πάει στο σπίτι, πριν να φτάσουμε αποφάσισε να αφήσει το αυτοκίνητο, να σταματήσει δηλαδή νωρίτερα σε ένα στενό που ήταν σκοτεινό.

Η αυθόρμητη αντίδρασή μου, που δεν ήθελα να συμβεί κάτι μεταξύ μας, ήταν να ανοίξω πολύ γρήγορα την πόρτα και να προσπαθήσω να φύγω και να τον ακούσω να μου πει "δεν θέλω να σε πειράξω. Δεν ήθελα να κάνω κάτι".

Και μου εξήγησε μετά ότι ήθελε απλά να με φιλήσει.

Την επόμενη μέρα ξαναμιλήσαμε και ο άνθρωπος αυτός με ρώτησε: "Τι ήταν αυτό που έκανα λάθος;"

Και εγώ απάντησα τι ήταν αυτό που έκανε λάθος και με ρώτησε με ποιον τρόπο θα έπρεπε να γίνει.

Φέρνω αυτά τα δύο παραδείγματα γιατί η επούλωση έχει μία διαδικασία, και είχε και μία διαδικασία δικαίωσης.

Είναι πολύ σημαντικό να καταδικάζουμε τις συμπεριφορές που τραυματίζουν, να μιλάμε γι' αυτές,

και να προσπαθούμε να χτίσουμε νέες κοινωνικές διαδικασίες που να ανατρέπουν αυτό που δημιούργησε το τραύμα.

Εξαιρετικά σημαντικό.

Και νομίζω ότι μπορούμε να κλείσουμε ακριβώς με αυτές τις λέξεις.

Σας ευχαριστώ όλες που ήσασταν σήμερα και μοιραστήκαμε ιδέες, βιώματα και όλα όσα μας δένουν και μας προχωράνε.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

8 Women Discuss: Gender-Based Violence in Greek Society (2) Women||Gender|Based|Violence|||society 8 Frauen diskutieren: Geschlechtsspezifische Gewalt in der griechischen Gesellschaft (2) 8 Women Discuss: Gender-Based Violence in Greek Society (2) 8 Las mujeres debaten: la violencia de género en la sociedad griega (2) 8 Les femmes discutent : la violence fondée sur le sexe dans la société grecque (2) 8 As mulheres discutem: a violência de género na sociedade grega (2)

Μπορεί να εξαφανιστούν πολύτιμα στοιχεία για τη δίωξη του δράστη. ||disappear|valuable|evidence|||prosecution||perpetrator Ценные улики для преследования преступника могут исчезнуть.

Πιστεύω ότι ίσως η καλύτερη τακτική θα είναι να προσφύγει στους φορείς που αναλαμβάνουν αυτά τα ζητήματα, δηλαδή στη γραμμή SOS, σε ανθρώπους που θα της δώσουν κατευθείαν οδηγίες πώς θα μπορέσει να κινηθεί. |||||tactic||||appeal||bodies||take on|||issues||||||||||||instructions|||||move I believe that perhaps the best tactic will be to appeal to the agencies that take on these issues, namely the SOS line, to people who will give her direct instructions on how to proceed. Думаю, що, мабуть, найкращою тактикою було б звернутися до органів, які займаються цими питаннями, тобто до SOS-лінії, до людей, які дадуть їй прямі вказівки, як їй рухатися.

Η αλήθεια είναι ότι οι φορείς απόκρισης στα περιστατικά έμφυλης βίας τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει κάποια βήματα. |||||agents|of response||incidents|gendered|||||||| Die Wahrheit ist, dass die Reaktion auf Vorfälle von geschlechtsspezifischer Gewalt in den letzten Jahren einige Schritte unternommen hat. The truth is that those who respond to incidents of gender-based violence in recent years have taken some steps. Правда полягає в тому, що ті, хто реагує на випадки гендерного насильства в останні роки, зробили певні кроки.

Ωστόσο αυτό που συχνά βλέπουμε -εγώ λίγο θα σταθώ στις αστυνομικές αρχές- πολλές γυναίκες αντιμετωπίζουν ακόμα αντιεπαγγελματικές ακατάλληλες συμπεριφορές οι οποίες είναι αποτέλεσμα έλλειψης ειδικών γνώσεων, αλλά και αναπαραγωγής έμφυλων στερεοτύπων. |||often|||||I will stand||police||||face||unprofessional|inappropriate|behaviors||||result|of lack|specialists|knowledge|||reproduction|gender| Was wir jedoch häufig erleben - und ich werde mich auf die Polizeibehörden konzentrieren - ist, dass viele Frauen immer noch mit unprofessionellem, unangemessenem Verhalten konfrontiert sind, das auf einen Mangel an spezifischem Wissen und die Reproduktion von Geschlechterstereotypen zurückzuführen ist. However, what we often see - I will dwell on the police authorities for a while - many women still face unprofessional inappropriate behaviors which are a result of lack of special knowledge, but also reproduction of gender stereotypes.

Πολύ συχνά έχουμε ακούσει γυναίκες οι οποίες έχουν απευθυνθεί σε αστυνομικά τμήματα και όχι μόνο δεν τους μεταφέρονται τα δικαιώματά τους, αλλά βλέπουμε συχνά οι γυναίκες να αποτρέπονται από το να καταγγείλουν. ||||||||turned to|||||||||are transferred||their rights||||||||are deterred||||report Zu oft haben wir von Frauen gehört, die zur Polizei gegangen sind und nicht nur nicht über ihre Rechte aufgeklärt wurden, sondern oft auch davon abgeschreckt wurden, Anzeige zu erstatten. Very often we have heard women who have approached police stations and not only are their rights not communicated to them, but we often see women being discouraged from filing complaints.

Ένα πολύ κλασικό μοτίβο που ακούμε συχνά είναι το "πού να μπλέκεις τώρα". |||||||||||get involved| Ein sehr klassisches Motiv, das wir oft hören, ist "wo man jetzt in Schwierigkeiten gerät". A very classic motif that we often hear is "why get involved now."

"Αν κάνεις μήνυση θα σου κάνει και αυτός μήνυση και θα περάσετε αυτόφωρο." ||||||||||||in flagrante "Wenn Sie ihn verklagen, wird er Sie verklagen und Sie werden einen Prozess haben." "If you file a lawsuit, he will sue you back and you will both end up in court."

"Θα περάσετε αυτόφωρο στον ίδιο χώρο μάλιστα." ||in flagrante|||| "Sie werden zur Befragung an denselben Ort gebracht." "You will go by car in the same place."

"Ζευγάρι είστε να τα βρείτε." "You are a couple to find them."

"Πού θα αφήσεις τα παιδιά σου; Βρείτε τα." "Where will you leave your children? Find them."

Τέτοιες πρακτικές έχουμε αντιμετωπίσει, έχουμε δει και στις δικαστικές αίθουσες. |practices||faced|||||judicial| We have faced such practices, we have seen them in the courts.

Δικαστές οι οποίοι μπορεί να αγνοούν τις ψυχολογικές επιπτώσεις της χρόνιας ενδοοικογενειακής βίας και να μην πιστεύουν το θύμα. Judges|||||||psychological|effects||chronic|domestic|||||||victim Richter, die sich der psychologischen Auswirkungen chronischer häuslicher Gewalt nicht bewusst sind und dem Opfer möglicherweise nicht glauben. Judges who may ignore the psychological effects of chronic domestic violence and not believe the victim. Να αναφέρουν ότι λέει υπερβολές, να αμφισβητούν την αξιοπιστία του. ||||||||reliability| Zu berichten, dass er übertreibt, seine Glaubwürdigkeit in Frage zu stellen. They should mention that he is exaggerating, to question his credibility. "Έλα μωρέ αφού δεν το έχεις καταγγείλει πιο πριν". ||||||reported|| "Come on, since you haven't reported it before."

Ακόμη και να το κατηγορούν. Even to accuse him.

Θα ήθελα έτσι λίγο συμπληρωματικά για να καταλάβουμε τη βαναυσότητα που νομίζω ότι εμπεριέχεται στον τρόπο αντιμετώπισης των επιζωσών, για παράδειγμα στο έγκλημα του βιασμού, να αναφέρω κάποια παραδείγματα. ||||supplementarily|||||brutality|||||||of dealing with||survivors||||crime||rape|||| I would like to add a few supplementary points to help us understand the brutality that I believe is inherent in the way survivors are treated, for instance in the crime of rape, to mention some examples.

Πριν από κάποιους μήνες μία φίλη δικηγόρος με εξειδίκευση σε θέματα έμφυλης βίας ||||||||specialization|||| A few months ago, a lawyer friend of mine who specializes in issues of gender violence

με πήρε τηλέφωνο ένα βράδυ πολύ αναστατωμένη και μου είπε ότι μία κοπέλα που είχε μόλις βιαστεί στην επαρχία, ότι ήθελε να πάει αμέσως στον ιατροδικαστή για να εξεταστεί για τη διαδικασία που περιγράφηκε και νωρίτερα και ότι αυτός της είπε ότι έχει διάφορες κοινωνικές υποχρεώσεις και ένα γλέντι σε ένα διπλανό χωριό και ότι μπορεί να τη δει σε δύο μέρες. ||||||||||||||||raped||province|||||||forensic doctor|||examine|||procedure||described|||||||||||||||party|||next|||||||||| called me one evening very upset and told me that a girl who had just been raped in the countryside wanted to go immediately to the forensic doctor to be examined for the procedure that was described earlier, but he told her that he had various social obligations and a party in a neighboring village and that he could see her in two days.

Ειδικά στην επαρχία δε συμβαίνει σπάνια, γιατί είναι πολύ λίγες οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες και οι  διαθέσιμοι ιατροδικαστές. |||||||||||forensic|services||||forensic doctors Especially in the province it does not happen rarely, because there are very few forensic services and available medical examiners.

Οπότε πολύ συχνά μπορεί να χρειαστεί να σου πουν ότι θα περιμένεις μία ή δύο μέρες. So very often you may need to be told that you will wait one or two days.

Αυτό τώρα για το βίωμα του βιασμού είναι μία άγρια διαδικασία. |||||||||wild| This now, regarding the experience of rape, is a brutal process.

Το άλλο σκέλος έχει να κάνει με το δικαστικό, γιατί στις δικαστικές αίθουσες που εξετάζονται εγκλήματα βιασμού αναβιώνουν όλα τα στερεότυπα. ||||||||judicial||||||are examined|||||| Der andere Teil hat mit dem juristischen Aspekt zu tun, denn in den Gerichtssälen, in denen Vergewaltigungsdelikte verhandelt werden, werden alle Klischees wiederbelebt. The other aspect relates to the judicial side, because in the courtrooms where rape crimes are examined, all the stereotypes come back to life.

Δηλαδή το "τι φόραγες, πού ήσουνα, τι σεξουαλική ζωή είχες, τι σχέση είχες με τον δράστη”, όλα αυτά ακούγονται ακόμα σε μια δικαστική αίθουσα. |||were you wearing||||||||||||perpetrator|||||||judicial|courtroom So, 'what were you wearing, where were you, what was your sexual life like, what was your relationship with the perpetrator,' all these are still heard in a courtroom.

Είχαμε καταγγελία ομαδικού βιασμού στην Καβάλα η οποία κατέληξε σε αθωωτική απόφαση και μεταξύ των επιχειρημάτων που χρησιμοποιήθηκαν από το δικαστήριο ήταν ότι η κοπέλα φορούσε ανοιχτή μπλούζα. |report||rape|||||resulted||acquittal|||||arguments||were used|||court||||||| We had a report of gang rape in Kavala that ended in an acquittal, and among the arguments used by the court was that the girl was wearing a revealing top.

Νομίζω ότι αυτές οι διαδικασίες πρέπει να αγωνιστούμε να αλλάξουν, γιατί είναι διαδικασίες που από τη μία αποθαρρύνουν μία γυναίκα για να καταγγείλει βιασμό, φορτώνουν πάνω της την ντροπή και την τραυματίζουν, την πληγώνουν ξανά και ξανά. ||||procedures|||we fight|||||procedures|||||discourage|||||report|rape|load|||||||injure||they burden||| Ich denke, dass diese Verfahren bekämpft werden sollten, weil sie einerseits eine Frau davon abhalten, eine Vergewaltigung anzuzeigen, sie beschämen und traumatisieren und sie immer wieder verletzen. I believe these procedures need to be fought to change because they are processes that, on one hand, discourage a woman from reporting rape, load her with shame, and traumatize her, wounding her again and again.

Νομίζω ότι πέρα από τη νομική αρωγή και το πώς διάφοροι φορείς λειτουργούν ως καταλύτες εν τέλει σε όλη τη διαδικασία της καταγγελίας, κατά πόσο την προωθούν ή την αναχαιτίζουν, είναι σημαντικό να δούμε και πως εμείς ως γυναίκες αντιλαμβανόμαστε αυτά τα εγκλήματα. ||||||||||||||catalysts|||||||||||||||halt it||||||||||||| I think that in addition to legal aid and how various bodies act as catalysts in the end of the whole complaint process, whether it is promoted or stopped, it is important to see how we as women perceive these crimes.

Τις γυναικοκτονίες, τις μορφές της έμφυλης βίας The femicides, the forms of gender-based violence

και πώς μας επηρεάζουν. and how they affect us.

Δηλαδή τις ζωές μας, το συλλογικό τραύμα το οποίο αφήνουν. That is, our lives, the collective trauma they leave behind.

Να πω λίγο πάλι για την Ελένη, γιατί ήταν μία υπόθεση τομή για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την έμφυλη βία και για την ορατότητα που μπορεί να αποκτά στη δημόσια σφαίρα. |||||||||||||||||||||||||||gains|||sphere Let me say a little more about Eleni, because it was a cross-cutting case for the way we perceive gender-based violence and for the visibility it can gain in the public sphere.

Εγώ για παράδειγμα από την πρώτη στιγμή ακούγοντας γι' αυτή την υπόθεση ένιωσα ότι έχω βρεθεί πάρα πολλές φορές σε μια θέση που μπαίνω στο αυτοκίνητο ενός γνωστού ή ενός φίλου μου θα μπορούσα να ήμουνα στη θέση της, ότι θα μπορούσε η καθεμία από μας να βρεθεί σε αυτή τη θέση. |||||||||||||||||||||||||||a friend||||||||||||||||each|||||||| For example, from the very first moment I heard about this case, I felt that I have been in a position many times where I get into the car of an acquaintance or a friend, I could have been in her position, that each of us could find ourselves in that situation.

Εκτιμώ ότι παρόμοια ταύτιση, παρόμοιες προβολές έκαναν πολλές γυναίκες και για αυτό και αυτή η υπόθεση πήρε τόσο μεγάλη έκταση. Ich bin mir bewusst, dass viele Frauen ähnliche Identifizierungen und Projektionen gemacht haben und dass dieser Fall deshalb eine so große Reichweite hat. I believe that many women had similar identification, similar projections, which is why this case gained such widespread attention.

Όταν μπαίναμε στο δικαστήριο, που προσπαθούσαμε πάντα να μην πηγαίνει κάθε μία μόνη της, να είμαστε δυο-τρεις, ένιωθα ότι κουβαλάγαμε λίγο το σώμα της Ελένης, ότι ήτανε απούσα και παρούσα, ότι δεν έλειψε από αυτή τη δίκη. ||||||||||||||||||||we were carrying||||||||absent||present|||was missing||||justice Als wir den Gerichtssaal betraten, in den wir immer versuchten, nicht allein zu gehen, sondern zu zweit oder zu dritt, hatte ich das Gefühl, dass wir ein kleines Stück von Elenis Körper in uns trugen, dass sie abwesend und anwesend war, dass sie in diesem Prozess nicht fehlte. When we entered the courtroom, we always tried not to go each one alone, to be two or three, I felt that we were carrying a bit of Eleni's body, that she was absent and present, that she did not miss this trial.

Και εκεί υπήρχανε πολλά πράγματα, μια εναλλαγή συναισθημάτων που ήταν από τη μία ο θυμός, η θλίψη, η οργή κάθε φορά που ακούγονταν όλα αυτά τα πράγματα που προσπαθούσαν να την ενοχοποιήσουν. ||||||switching|of emotions|||||||||sadness||rage||||were heard|||||||||make her feel guilty Und da gab es eine Menge Dinge, ein Wechselbad der Gefühle, das einerseits aus Wut, Traurigkeit und Zorn bestand, jedes Mal, wenn sie all diese Dinge hörten, die sie zu belasten versuchten.

Η ταύτιση που κάναμε βλέποντας τη μητέρα και τον πατέρα της. Die Identifizierung erfolgte, indem wir ihre Mutter und ihren Vater sahen. The identification we made by seeing her mother and father.

Θα μπορούσαν να είναι η δική μας μητέρα, ο δικός μας πατέρας. They could be our own mother, our own father.

Και η τελευταία μέρα ήτανε συνταρακτική όταν ανακοινώθηκε η απόφαση. |||||shocking|||| Und der letzte Tag war schockierend, als die Entscheidung bekannt gegeben wurde. And the last day was shocking when the decision was announced.

Νομίζω ότι όλα τα μάτια ήταν υγρά εκείνη τη μέρα. ||||||wet||| I think all the eyes were watery that day. Θυμάμαι και το ξέσπασμα της μητέρας της Ελένης, γιατί ήτανε, αυτός ο λυγμός ήτανε μία έκφραση ξεσπάσματος. ||||||||||||sob||||outburst I also remember the outburst of Helen's mother, because that sob was an expression of an explosion.

Εμένα μου βγαίνει και σε μια αποφασιστικότητα αυτό το κομμάτι. For me, this piece comes out with a certain determination.

Και αυτό που είπε η Μαρία ότι όλη αυτή η φόρτιση πού πάει. ||||||||||charging|| Und was Maria gesagt hat, dass die ganze Ladung dorthin geht, wo sie hingehört. And what Maria said, that all this burden goes somewhere. Και κόπωση γίνεται και ψυχική φθορά γίνεται, αλλά γίνεται και αγώνας. |fatigue||||||||| Es kommt zu Ermüdungserscheinungen und psychischen Abnutzungserscheinungen, aber es gibt auch einen Kampf. Fatigue occurs, and there is mental wear, but there is also a struggle.

Η κούραση πρέπει να γίνει αγώνας. |fatigue|||| The fatigue must turn into a struggle.

Καθημερινός; Δυστυχώς καθημερινός, μέχρι να μάθουμε όλοι ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε πονάει. ||daily|||||||||||| Everyday? Unfortunately everyday, until we all learn that no one has the right to hurt you.

Πρέπει όμως να μιλάμε. However, we must talk.

Πρέπει να το επικοινωνούμε και σε όσες έχουν συμβεί... We need to communicate it to those who have experienced it...

Όσες από εμάς βιώσαμε κάτι, από το λεκτικό που μπορεί να μην είναι τόσο επώδυνο, μέχρι το σωματικό, πρέπει να το επικοινωνούμε και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε ||||||||||||||||||||||||||we should focus Diejenigen von uns, die etwas erlebt haben, vom Verbalen, das vielleicht nicht so schmerzhaft ist, bis hin zum Körperlichen, müssen es mitteilen, und darauf müssen wir uns konzentrieren. Those of us who have experienced something, from verbal abuse which may not be as painful, to physical abuse, need to communicate it, and that is where we need to focus.

Ότι δεν πρέπει να ντρεπόμαστε, πρέπει να τα λέμε. We should not be ashamed, we need to talk about it. Να τα λέμε. We need to talk about it.

Πρέπει να ντρέπεται ο θύτης, όχι το θύμα. The perpetrator should be ashamed, not the victim.

Αυτό πρέπει να γίνει βίωμα σε όλες, το έχουμε δεν το έχουμε ζήσει. This must be a lived experience for all, whether we have experienced it or not.

Πρέπει να ερχόμαστε αντιμέτωπες με την κυρίαρχη λογική που είναι από την πλευρά των ανδρών και θέλει τις γυναίκες υπερβολικές. ||||||||||||||men||||| We must confront the dominant logic that is on the men's side and wants women to be exaggerated.

Ότι σε όλα δίνουν μια πολύ μεγάλη έξτρα διάσταση από αυτό που έγινε στην πραγματικότητα.

Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να λειτουργούν όλα αξιολογώντας τες με βάση ένα δίπολο, της γυναίκας που τα ήθελε από τη μία πλευρά, της προκλητικής, των ελευθέρων ηθών, και από την άλλη πλευρά της καθώς πρέπει, της παρθένας, της αγίας. |||||||||||||duality|||||||||||provocative||free|morals|||||||||||| Und so funktioniert alles, indem man sie auf der Grundlage einer Dichotomie bewertet, die Frau, die sie wollte, auf der einen Seite, die Trotzige, die Freigeistige, die Freigeistige, und auf der anderen Seite, die richtige Frau, die Jungfrau, die Heilige.

Αυτό το πράγμα πρέπει να το πολεμάμε, γιατί για τη βία που δέχονται οι γυναίκες και για την κακοποίηση δεν φταίει το αν εμπίπτουν σε κάποια από αυτές τις δύο κατηγορίες. ||||||we fight|||||||||||||||||||||||| Φταίει μόνο ο κακοποιητής. |||wrongdoer It's only the perpetrator's fault.

Θα έλεγα καλύτερα να μάθουμε να εκπαιδεύσουμε την κοινωνία, τις αρρενωπότητες να ακούν τα "όχι" μας, να βλέπουν το όριο μας. ||||||train||||masculinities|||||||||| I would rather say that we should learn to educate society, for masculinities to listen to our "no's", to see our boundaries.

Και σίγουρα το κυριότερο είναι αυτό που λες. And surely the main thing is what you say.

Πρέπει ένα ολόκληρο κοινωνικό σύνολο να καταλάβει ότι η γυναίκα είναι ένα ισότιμο ον και αυτή. ||||||||||||equal||| A whole social body must understand that a woman is an equal being too.

Όταν λέει "ναι" είναι "ναι", όταν λέει "όχι" είναι "όχι", και κανείς δεν μπορεί να την πονάει When she says 'yes' it is 'yes', when she says 'no' it is 'no', and no one can hurt her.

Νιώθω πως πέρα από το πολύ σοκαριστικό της ίδιας της γυναικοκτονίας, είχαμε και εκείνη την περίπτωση της βιολόγου που ήρθε για τουρισμό στην Ελλάδα, η οποία είχε βγει για τρέξιμο και κατέληξε νεκρή. |||||||||||||||||biologist||||||||||||||| I feel that beyond the very shocking nature of femicide itself, we also had that case of the biologist who came for tourism in Greece, who went out for a run and ended up dead.

Νομίζω αν οποιαδήποτε ταυτιστεί με αυτό, θα κάνει πολύ καιρό να ξανακοιμηθεί. |||||||||||fall asleep again I think if anyone identifies with this, it will take a long time for them to sleep again.

Αυτό που εμένα όμως έτσι κάπως στην καθημερινότητά μου και έξω από το κομμάτι αυτής της τόσο έντονης βίας, αυτό που με έχει οδηγήσει σιγά-σιγά να πράττω, είναι να παρατηρώ το πώς, κατά γενική ομολογία, |||||||||||||||||intense||||||||||act|||||||| However, what has somewhat led me in my daily life and outside this intense violence is to observe how, by general consensus,

κατά κύριο λόγο οι άντρες αντιδρούν επιθετικά σε οτιδήποτε αντιστέκεται στην επιθυμία τους. |||||react||||||| men primarily react aggressively to anything that resists their desires.

Είναι ένα κομμάτι πολύ πιο ριζωμένο μέσα σε παθητικο-επιθετικές συμπεριφορές ή σε εναντιώσεις που έχουν να κάνουν με "Εγώ δεν θέλω αυτό". ||||||||passive|aggressive||||oppositions||||||||| It is a piece that is much more rooted in passive-aggressive behaviors or in oppositions that have to do with 'I don't want this.'

Αλλά αυτό που πρέπει να αλλάξει, είναι αυτό που είπε η Νατάσα, να αρχίζουμε να φανταζόμαστε έναν κόσμο με άντρες που λειτουργούν διαφορετικά. But what needs to change is what Natasha said, that we need to start imagining a world with men who act differently.

Όχι με γυναίκες που πρέπει διαρκώς να παίρνουν την ευθύνη για αυτά που πράττουν οι άντρες. |||||||||||||do|| Not with women who constantly have to take responsibility for what men do.

Ποιος μπορεί να είναι ο βιαστής; |||||rapist Who can be the rapist?

Θέλω να πω ότι δεν είναι τέρατα, είναι άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να είναι οι γείτονές μας, μπορεί υπό άλλες συνθήκες να ήταν οι πατεράδες μας, μπορεί να είναι άνθρωποι που γνωρίζουμε. ||||||||||||||||||under||conditions||||fathers||||||| I want to say that they are not monsters, they are people who could be our neighbors, they could have been our fathers under different circumstances, they could be people we know.

Νομίζω ότι είναι κατά βάση άνδρες που έχουμε αγαπήσει, που έχουμε συνδεθεί μαζί τους. |||||||||||connected|| I think they are mostly men we have loved, with whom we have connected.

Μπορεί να είναι και διάφοροι άλλοι, δηλαδή σίγουρα και μπορεί να έχουμε δεχτεί απειλές στο δρόμο, παρενοχλήσεις από αγνώστους, από το αφεντικό στη δουλειά, να έχεις κλείσει μία πόρτα. |||||||||||||threats|||harassment|||||||||||| They could also be various others, meaning certainly, and we may have faced threats on the street, harassment from strangers, from the boss at work, having a door closed in your face.

Αλλά κατά βάση, συνήθως είναι άντρες που έχουμε αγαπήσει.

Και αυτό είναι που το κάνει πιο εγκλωβιστικό, γιατί υπάρχουν οι μορφές της πολύ άμεσης και ακραίας βίας, |||||||confining|||||||immediate||| And that is what makes it more confusing, because there are forms of very immediate and extreme violence,

όπως είναι η σωματική κακοποίηση ή ο βιασμός, αλλά υπάρχουν και μια σειρά από άλλες μορφές κακοποίησης που μπορεί να είναι αρκετά πληγωτικές. ||||abuse|||rape|||||||||abuse||||||hurtful

Δηλαδή, προσωπικά, ας πούμε, έχω βρεθεί σε συνθήκη να δυσκολευτώ να φύγω από μία σχέση |||||found||a condition||||||| That is, personally, let's say, I have found myself in a situation where I find it difficult to leave a relationship

που δεν ήθελα όμως πλέον.

Δηλαδή έχω βρεθεί σε συνθήκη να μου κλειδώσει κάποιος μία πόρτα για να με πείσει να μη χωρίσουμε. ||found||a situation|||lock|||||||convince|||separate

Η λειτουργία αυτή που σε αιχμαλωτίζει που μπορεί να σου δημιουργεί απειλή, που μπορεί να σου δημιουργεί στρες, που μπορεί να σου βάζει ένα κομμάτι οικονομικής εξάρτησης ή να σε κακοποιεί συναισθηματικά, |||||captures||||||threat||||||||||||||economic|dependency||||abuses|emotionally This function that captivates you, that can create a threat for you, that can create stress for you, that can put a piece of financial dependence on you or emotionally abuse you,

δεν είναι διεκδίκηση, δεν είναι έρωτας. is not a claim, it is not love. Είναι κακοποίηση. It is abuse.

Πάντως πέρα από τις ερωτικές σχέσεις, συχνά ο δράστης είναι ένα πρόσωπο που έχει με το οποίο έχεις μία σχέση... μάλλον αυτός έχει μαζί σου μία σχέση εξουσίας. Anyway, apart from the romantic relationships, often the perpetrator is a person with whom you have a relationship... rather he has a power relationship with you.

Μπορεί να είναι ο εργοδότης, μπορεί να είναι ο προπονητής, μπορεί να είναι ο δάσκαλος. ||||employer|||||||||| It can be the employer, it can be the coach, it can be the teacher.

Και πάνω σε αυτή τη σχέση εξουσίας έρχεται και επιβάλλει την πλήρη του κυριαρχία πάνω σε αυτό το έδαφος. And based on this power relationship, he comes and imposes his full dominance over this territory.

Νομίζω ότι από αυτά γίνεται εντελώς αντιληπτό ότι το βίωμα της έμφυλης βίας είναι προσωπικό, και μάλιστα έχει να κάνει πολύ το πώς επηρεάζει την καθεμία από μας και στην αντιμετώπιση και στις διεξόδους που έχουμε βρει σε σχέση με αυτό. ||||||understandable|||||||||||||||||affects||each one|||||coping|||||||||| I think it is completely clear from this that the experience of gender-based violence is personal, and in fact, it has a lot to do with how it affects each of us and in how we cope and the solutions we have found in relation to it.

Αλλά νομίζω ότι είναι επίσης σημαντικό να δούμε πώς αυτό μπορεί να κανονικοποιείται τόσο μέσα από τα media που καλύπτουν ένα γεγονός κακοποίησης, έμφυλης βίας ή ακόμα και γυναικοκτονίας. ||||||||||||is normalized|||||||cover||||gendered|violence||||femicide But I think it is also important to see how this can be normalized both through the media that cover an incident of abuse, gender-based violence or even femicide.

Νομίζω ότι στα media υπάρχουν δύο μορφές κανονικοποίησης, δύο βασικές. |||||||normalization|| I think there are two forms of normalization in the media, two main ones.

Η μία είναι η απάλειψη, η μη αναφορά. ||||omission||| One is the omission, the non-reporting.

Δηλαδή, υπάρχουν ζητήματα έμφυλης βίας ή έμφυλης κακοποίησης που δεν φτάνουν ποτέ να περάσουν το φίλτρο των media. That is, there are issues of gender violence or gender abuse that never make it past the media filter.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε υπήρχαν πολλές καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, για απόπειρες βιασμού, για συντελεσμένους βιασμούς που δεν πέρασαν όμως αυτό το φίλτρο, δεν προβλήθηκαν, δεν παρουσιάστηκαν. |||||||||||||||perpetrated|rapes|||||||||were shown|| Last summer there were many reports of sexual harassment, attempts at rape, and completed rapes that did not pass this filter, were not showcased, were not presented.

Νομίζω ότι και αυτή υπόρρητα είναι μία μορφή κανονικοποίησης, γιατί λες ότι αυτό δεν είναι άξιο αναφοράς. ||||implicitly|||||||||||| I think this is also implicitly a form of normalization, because you say that this is not worth mentioning.

Όταν φτάνουν στα media είναι περιπτώσεις ακραίας έμφυλης βίας όπως είναι οι γυναικοκτονίες. When they reach the media, they are cases of extreme gender violence such as femicides.

Και φτάνουν με έναν τρόπο που απαλείφεται η έμφυλή τους διάσταση. ||||||||gendered|| And they reach in a way that their gender dimension is erased.

Δηλαδή οι γυναικοκτονίες στα media κατά βάση κωδικοποιούνται ως οικογενειακή τραγωδία. |||||||are coded||| That is, femicides in the media are basically coded as family tragedies.

Δεν είναι οικογενειακή τραγωδία. It is not a family tragedy. Οικογενειακή τραγωδία είναι να γίνει ένας σεισμός. A family tragedy is when an earthquake occurs.

Το να δολοφονεί ο πατέρας, ο αδερφός, ο σύζυγος τη γυναίκα δεν είναι οικογενειακή τραγωδία, είναι γυναικοκτονία. ||murdering||||||||||||||femicide For a father, brother, or husband to murder a woman is not a family tragedy, it is femicide.

Ή ο άλλος τρόπος που αναφέρονται οι γυναικοκτονίες είναι έγκλημα πάθους, "η ζήλεια τού θόλωσε το μυαλό". ||||||||||of passion||||clouded|| Or the other way women are reported to be a crime of passion, "jealousy clouded his mind."

Είναι εντελώς συσκοτιστικό και διαστρεβλωτικό. ||||distorting It is completely obscuring and distorting.

Γιατί όλα αυτά τα ζητήματα δημιουργούν μία αίσθηση συμπάθειας προς το δράστη, γιατί "την αγαπούσε τόσο πολύ, που τη σκότωσε ή τη ζήλευε τόσο πολύ." ||||issues||||sympathy|||perpetrator|||||||||||jealous of her|| Because all these issues create a sense of sympathy towards the perpetrator, because "he loved her so much that he killed her or he was so jealous of her."

Βάζει έτσι και ένα μυστικισμό μέσα, μια ρομαντικοποίηση. ||||mysticism|||romanticization This brings in a mysticism, a romanticization.

Ή όταν λες ότι τον απατούσε αυτή, ή έφυγε ή τον εγκατέλειψε και τα λοιπά, κάπως ενοχοποιείς και το θύμα. |||||was cheating on|||left|||||||somehow|you make (him) guilty||| Or when you say that she was cheating on him, or she left or abandoned him and so on, you somehow implicate the victim as well.

Βεβαίως, υπάρχει και το κομμάτι της ψυχιατρικοποίησης απ' την άλλη. ||||||psychiatrization||| Of course, there is also the part of psychiatry on the other.

Eίναι περιπτώσεις που, για παράδειγμα, όπως ο κατά συρροή γυναικοκτόνος της Κύπρου. ||||||||serial|femicide|| These are cases that, for example, such as the serial killer of Cyprus.

Έγινε μία πολύ μεγάλη προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν ιδιάζουσα προσωπικότητα. ||||effort||presented||| A very great effort was made to present him as an unusual personality.

Παρά το γεγονός ότι υπήρχε ψυχιατρική γνωμάτευση η οποία μίλαγε για ένα άτομο υψηλής ψυχιατρικής λειτουργικότητας. |||||psychiatry|evaluation|||||||of high|| Despite the fact that there was a psychiatric opinion stating that he was a person of high psychiatric functionality.

Μιλώντας για τα media νομίζω ότι αυτό το οποίο κατά βάση συγκαλύπτεται, είναι κάτι το οποίο είναι το συγκροτητικό και συστατικό στοιχείο της έμφυλης βίας που είναι ότι ο άντρας θεωρεί τη γυναίκα ως δική του ιδιοκτησία. ||||||||||||||||||constitutive||||||||||||||||||property Speaking about the media, I think that what is fundamentally concealed is something that is the constitutive and essential element of gender-based violence, which is that the man considers the woman as his own property.

Κυριολεκτικά ιδιοκτησία. "Μου ανήκεις."

Και αυτή η πεποίθηση, η βαθιά, η ριζωμένη, που έχει εγγεγραμμένη μέσα του, αποτυπώνεται πάνω στο σώμα της γυναίκας με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά ή με διαφορετική ένταση κάθε φορά. |||belief|||||||registered||||||||||||||||||| And this belief, the deep, the ingrained, which is inscribed within her, is manifested on the woman's body in different ways each time or with different intensity each time.

Αυτό το στοιχείο της ιδιοκτησίας, της κυριαρχίας του "μου ανήκεις" είναι αυτό το οποίο απολύτως αποσιωπάται σε κάθε κουβέντα που κάνουμε ή σε κάθε είδηση που ακούμε για αυτά τα εγκλήματα. |||||||||||||||is omitted||||||||||||||| This element of ownership, of the sovereignty of 'you belong to me' is precisely what is absolutely suppressed in every conversation we have or in every news we hear about these crimes.

Γι' αυτό θα έλεγα ότι έχει και τη σημασία η επιβολή στο δημόσιο λόγο της λέξης γυναικοκτονία, γιατί ξεσκεπάζει ακριβώς αυτή τη συνενοχή που υπάρχει, αυτή την συγκάλυψη που υπάρχει σε εγκλήματα που γίνουν και αφορούν καθαρά το φύλο του θύματος. ||||||||||||||||||unmasks|||||||||||||||||||||| That is why I would say it is significant to impose the public discourse of the word femicide, because it uncovers exactly this complicity that exists, this cover-up that exists in crimes that occur and directly concern the gender of the victim.

Από τη μία τα media όπως λέει η Μαρία προσπαθούν να εθίσουν στην ουσία τον κόσμο στη βία και σε αυτά τα περιστατικά, σαν να είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν, και εμείς από την άλλη μεριά πρέπει να τους απο-εθίσουμε στη βία. |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||addict|| On the one hand, the media, as Maria says, are trying to make people addicted to violence and in these incidents, as if it were normal for them to happen, and we, on the other hand, must addict them to violence.

Δηλαδή ότι η βία δεν είναι φυσιολογικό να ασκείται και δεν πρέπει να ασκείται. That is, violence is not normal and should not be used.

Εγώ πάντως μέσα στο μιντιακό λόγο όταν φτάνουν δηλαδή τα περιστατικά ή όταν σχολιάζονται, έχω κάπως εντοπίσει 3 βασικά εργαλεία. ||||media||||||||||||||

Ήδη τα 2 τα έχουμε αναφέρει κάπως.

Το ένα κομμάτι έχει να κάνει με αυτή την προβολική ταύτιση του "εσύ τι θα έκανες, ας πούμε, ρε παιδί μου;" |||||||||projective||||||||||| One aspect has to do with this projective identification of 'what would you do, let's say, my child?'

Το άλλο έχει να κάνει με αυτή την αναπαράσταση της βιολογίας του ανδρικού φύλου ως ανεξέλεγκτης, είτε έχει να κάνει με το κομμάτι της ζήλειας είτε έχει να κάνει με την ανδρική σεξουαλικότητα που δε μπόρεσε να καταπιεστεί. |||||||||||||||uncontrollable|||||||||jealousy|||||||male|sexuality||||| The other has to do with this representation of male biology as uncontrollable, whether it relates to the aspect of jealousy or to male sexuality that could not be suppressed.

Αλλά και ένα ακόμα κομμάτι είναι το χιουμοράκι. |||||||little humor But another aspect is the humor.

Δηλαδή παρατηρούμε πολύ τον τελευταίο καιρό να γίνεται ένα ιδιαίτερο χιουμοράκι, και γύρω από τέτοιες καταστάσεις, που είναι μια πολύ έτσι ύπουλη κανονικοποίηση της βίας. ||||||||||humor|||||||||||sneaky|normalization|| That is, we have been noticing recently a peculiar sense of humor, particularly around such situations, which is a very insidious normalization of violence.

Και μετά όταν υπάρχουν αντιδράσεις, υπάρχει και αυτή η πολύ ωραία απάντηση "έλα μωρέ, δεν κατάλαβες το αστείο". And then when there are reactions, there is also this very nice response, "come on, you didn’t get the joke".

Αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε για μία κουλτούρα βιασμού σήμερα. But I believe we can talk about a culture of rape today.

Και αν ναι τι εννοούμε με αυτό; And if so, what do we mean by that?

Η κουλτούρα του βιασμού είναι συστημική. |||||systemic The culture of rape is systemic.

Αναπαράγεται μέσα στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και για αυτό βλέπουμε ότι δεν προέρχεται μόνο από άντρες. |||socio-political||||||||||| It is reproduced within the sociopolitical system, and that is why we see that it does not come only from men.

Πολύ συχνά και οι γυναίκες έχουν κουλτούρα βιασμού και τοποθετούνται απέναντι σε άλλες γυναίκες με όρους κουλτούρας βιασμού. |||||||||||||||terms|| Very often, women also have a rape culture and position themselves against other women in terms of rape culture.

Έτσι πολύ επιγραμματικά κουλτούρα βιασμού στην πραγματικότητα είναι όταν μία γυναίκα παθαίνει κάτι So, very briefly, rape culture is actually when a woman experiences something,

είτε "γούσταρε και το έπαθε" είτε "της άξιζε τελικά αυτό που έπαθε". |liked|||it suffered|||||||suffered either 'she liked it and this happened' or 'she deserved what happened to her'.

Πίσω από την κουλτούρα του βιασμού υπάρχει και η λογική της αντικειμενοποίησης του γυναικείου σώματος, που είναι πολύ έντονη. |||||||||||objectification||female||||| Behind the culture of rape lies the logic of objectification of the female body, which is very intense.

Υπάρχει το στερεότυπο ότι η ανδρική σεξουαλική βία είναι κάτι λογικό. There is the stereotype that male sexual violence is something logical.

Δεν τρέχει και τίποτα, έτσι είναι οι άντρες. Nothing is wrong, that's just how men are.

O βιασμός λοιπόν αποτελεί ένα έγκλημα επιβολής και κυριαρχίας που εδράζεται σε τέτοιες αντιλήψεις, που καλλιεργεί και νομιμοποιεί η κουλτούρα του βιασμού, την οποία την βλέπουμε συχνά παντού στα πηγαδάκια στις παρέες, σ' έναν εργασιακό χώρο, σε αστεία, σε τηλεπαιχνίδια, τηλεριάλιτι, στα σόσιαλ μίντια. ||||||||of domination|||||notions||cultivates||legitimizes||||of rape||||||||gatherings||||||||||||||media Rape is therefore a crime of enforcement and domination that is based on such perceptions, which are cultivated and legitimized by the rape culture, which we often see everywhere in small talks among friends, in a workplace, in jokes, in game shows, reality TV, and on social media.

Aν κάποιος, ένας γείτονας, ένας αδερφός, ένας συμμαθητής, ένας φίλος αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα περιστατικό κακοποίησης, τι πρέπει και τι μπορεί να κάνει σε μία τέτοια περίπτωση; If someone, a neighbor, a brother, a classmate, a friend perceives that there is an incident of abuse, what should and what can be done in such a case?

Να το πιστέψει πρέπει πρώτα πρώτα. They must first believe it.

Θα μπορούσε να καλέσει το 100 αν είναι μάρτυρας του περιστατικού, να κάνει καταγγελία ακόμη και ανώνυμα. ||||||||||||report|||anonymously He could call 100 if he is a witness to the incident, to make a complaint even anonymously.

Θα μπορούσε να καλέσει το 15900 να λάβει πληροφόρηση για το πού θα μπορούσε να απευθυνθεί αυτή η γυναίκα. |||call||||information|||||||||| He could call 15900 to get information on where this woman could go.

Για μένα κρίσιμο εξίσου είναι και το να έρθει σε μία επικοινωνία με τη γυναίκα, να της πει "είμαι εδώ”. ||crucial||||||||||||||||| For me, it is equally crucial to come in contact with the woman, to tell her "I am here".

"Είμαι εδώ, ξέρω είμαι μάρτυρας”. "I am here, I know I am a witness.”

Δεν χρειάζεται να μου πεις τώρα, είμαι εδώ. You don't need to tell me now, I am here. Μπορεί να έρθω και ως μάρτυρας. I may come as a witness as well.

Θα μπορούσαν να τους πουν ότι "αν θέλεις μπορώ να σου πω και πού να απευθυνθείς. |||||||||||||||turn to They could tell them that "if you want I can tell you where to go.

"Έχω κάνει μία μικρή έρευνα. ||||research "I have done a small research. Μπορείς να μιλήσεις στο 15900". You can talk to 15900".

"Μπορείς να μιλήσεις σε συμβουλευτικά κέντρα για ψυχολογική υποστήριξη, μπορείς να λάβεις νομική βοήθεια." ||||consulting||||support|||receive|legal| "You can speak to counseling centers for psychological support, you can receive legal assistance."

Να ανοίξουν έναν δίαυλο περισσότερο. |||channel|

Είναι πολύ σημαντικό για κάποια να ξέρει ότι δεν είναι μόνη της όταν τη χτυπάνε. ||||||||||||||they hit It is very important for someone to know that she is not alone when she is hit.

Όταν μου έτυχε εμένα, ήμασταν σε επαρχιακή πόλη, και ευτυχώς ήταν η αδερφή μου μαζί μου και τον σταμάτησε. When it happened to me, we were in a provincial town, and fortunately my sister was with me and she stopped him.

Φώναζα, δεν βγήκε κανένας. I was shouting, no one came out.

Και πραγματικά αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή ότι είσαι πάρα πολύ μόνη σου και ότι θα σε σκοτώσει. And you really feel at that moment that you are very alone and that he will kill you.

Είναι θέμα χρόνου αν συνεχίσει να σε σκοτώσει. It's a matter of time if it continues to kill you.

Πρέπει να δείχνουμε ότι τις ακούμε, αυτό. We must show that we are listening to them, this.

Ότι είσαι εκεί και ότι "θα προσπαθήσω να βγεις από κει μέσα ασφαλής”. That you are there and that 'I will try to get you out of there safe.'

Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι δεν χρειάζεται κάποιος για να απομακρυνθεί από ένα πρόσωπο, να απευθυνθεί οπωσδήποτε και στις αρχές ταυτόχρονα. I think what needs to be said is that someone does not necessarily need to report to the authorities at the same time in order to distance themselves from a person.

Μπορεί ενδεχομένως αρχικά σε ένα πρώτο στάδιο αυτό που να χρειάζεται είναι να απευθυνθεί σε ένα άλλο περιβάλλον ασφαλές. It may initially be the case that what is needed in the first stage is to turn to another safe environment.

Αυτό μπορεί να είναι μία δομή, μπορεί να είναι μία οργάνωση, μπορεί να είναι φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον να μιλήσει. ||||||||||||||friendly||||| This could be a facility, an organization, or a friendly or family environment to talk to.

Δεν είναι ή θα πάω στο δικαστήριο και στην αστυνομία ή θα κάθομαι εγκλωβισμένος μέσα σε αυτό που μου συμβαίνει. It is not or I will go to court and the police or I will be trapped in what is happening to me.

Το έδειξε δυστυχώς με έναν πολύ τρανταχτό και πολύ φωναχτό τρόπο και η υπόθεση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου. |||||||||||||||murder|||Kostopoulos Unfortunately, the case of the murder of Zak Costopoulos showed it in a very shocking and very loud way.

Για μένα και αυτή η υπόθεση εντάσσεται στα συμφραζόμενα της έμφυλης βίας, γιατί ήταν η δολοφονία ενός ανθρώπου που δεν εξυπηρετούσε ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά της τοξικής αρρενωπότητας, οπότε εμπεριέχει και τέτοια στοιχεία. ||||||||||||||||||||||||||toxic|||||| For me, this case is also part of the context of gender-based violence, because it was the murder of a man who did not serve exactly these characteristics of toxic masculinity, so it also contains such elements.

Αλλά αυτό που εννοώ είναι ότι αυτό που μας έδειξε, είναι ότι η αδιαφορία But what I mean is that what it showed us is that indifference

Μπορεί να φτάσει στο μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας να δολοφονείται, να κακοποιείται, να λιντσάρεται, να δολοφονείται εν τέλει μπροστά σου ένας άνθρωπος και να πίνεις καφέ ή να έχεις σηκώσει απλά ένα κινητό. |||||||||||||be abused||is lynched||||||||||||||||||| Can reach the point where, in broad daylight in the center of Athens, a person can be murdered, abused, lynched, ultimately killed right in front of you while you're having coffee or simply holding up a phone.

Οπότε, για μένα είναι σημαντικό να χαράξουμε μία κουλτούρα κοινωνικής παρέμβασης. ||||||we carve out|||social|intervention So, for me, it is important to establish a culture of social intervention.

Σχεδόν όλες, όλοι έχουμε ακούσει κάποια στιγμή φωνές από μία διπλανή πολυκατοικία, από ένα διπλανό  διαμέρισμα. ||||||||||||||next| Almost all of us have heard voices at some point from an adjacent apartment building, from an adjoining apartment.

Πρέπει να κάνεις κάτι εκείνη τη στιγμή. Δεν πρέπει ούτε να κατεβάσεις τα ρολά ούτε να κλείσεις πιο σφιχτά την πόρτα ούτε να προσπαθήσεις μέσα σου να το εξορθολογίσεις. ||||lower||shutters|||||tightly|||||try|||||rationalize You should neither lower the shutters nor close the door tighter nor try to rationalize it inside.

Οικογενειακός καβγάς θα είναι, μάλλον δεν είναι αυτό που νομίζω. family|argument|||||||| Αυτό που νομίζεις είναι.

Mία ελάχιστη ενεργοποίηση απέναντι στο άτομο που εκείνη τη στιγμή κακοποιείται υποφέρει και ταλαιπωρείται και μπορεί να κινδυνεύει. a|minimum|activation||||||||is being abused|suffers|||||| A minimal activation in response to the individual who is being abused at that moment suffers and is distressed and may be in danger. Μπορεί να είναι και σε άμεσο κίνδυνο. They may also be in immediate danger.

Ο σεξισμός είναι το συλλογικό μας βίωμα, και η έμφυλη βία είναι το συλλογικό μας τραύμα. |sexism|||||||||||||| Sexism is our collective experience, and gender-based violence is our collective trauma.

Πώς μπορούμε, εν τέλει, να στήσουμε κοινότητες ενδυνάμωσης και φροντίδας γύρω από αυτό, οι ίδιες; |||||||empowerment||||||| How can we ultimately build empowerment and care communities around this, ourselves?

Θα πρέπει να το επικοινωνούμε, να αναζητούμε η μία την άλλη, να στηρίζουμε η μία την άλλη. We must communicate it, seek each other out, support one another.

Αυτό γίνεται μόνο μέσω της αλληλεγγύης, δηλαδή να είμαστε alert. This is only done through solidarity, meaning we need to be alert.

Να δείχνουμε άμεσα και έμπρακτα την αλληλεγγύη μας. We should show our solidarity immediately and practically.

Η φροντίδα που δέχτηκα, η αλληλεγγύη, η κατανόηση, το ότι με πίστεψε κάποιος ότι όντως συνέβη αυτό, The care I received, the solidarity, the understanding, the fact that someone believed me that this really happened,

ότι βρέθηκε κόσμος δίπλα μου που δέχτηκε να με διαφωτίσει και να με υποστηρίξει για το πώς να κινηθώ νομικά, ότι δεν ένιωσα μόνη μου. ||||||||||||||||||move|legally||||| that there were people beside me who were willing to enlighten me and support me on how to proceed legally, that I did not feel alone. Αυτό είχε τη μεγαλύτερη σημασία. This was of greatest importance.

Αυτό λειτούργησε πιο θεραπευτικά στο δικό μου το τραύμα. This worked more therapeutically on my trauma.

Γιατί εκτός από τη βία που δέχτηκα τη σωματική, η ψυχολογική βία που δέχομαι είναι καθημερινή. Because besides the physical violence I endured, the psychological violence I face is daily. Είναι κάτι που δε σταματάει ποτέ, εν πάση περιπτώσει. It's something that never stops, in any case.

Και το ότι δημιουργήθηκε γύρω μου ένα δίκτυο ανθρώπων υποστηρικτικό, με βοήθησε πάρα πολύ και να το δεχτώ και να το συνεχίσω και να βρω το θάρρος να το καταγγείλω και να προχωρήσω νομικά να διεκδικήσω το δίκιο μου. |||||||||||||||||||||||||||||report||||||||| And the fact that a supportive network of people was created around me helped me a lot to accept it, continue with it, find the courage to report it, and proceed legally to claim my rights.

Και εγώ συμφωνώ απόλυτα με την Ήβη. ||||||Ivy And I completely agree with Ivy.

Το πρώτο στάδιο που περνάει κάποια γυναίκα που έχει βιώσει έμφυλη βία είναι το σοκ. The first stage that a woman who has experienced gender-based violence goes through is shock.

Είναι σαν ένα σώμα να τρέμει έξω... σαν να είσαι ψάρι που τρέμει έξω από το νερό. ||||||||||||trembles|||| It's like a body shaking outside... like being a fish trembling out of water. Δεν μπορείς να σκεφτείς να επικοινωνήσεις ούτε με το δικηγόρο ούτε με το γιατρό. You can't even think to communicate with the lawyer or the doctor. Φοβάσαι.

Ξεκινάμε από κει.

Μετά σιγά-σιγά αρχίζεις και το επεξεργάζεται. ||||||processes

Το επόμενο στάδιο είναι να μιλήσεις σε πολύ κοντινούς σου ανθρώπους και σε ανθρώπους που εμπιστεύεσαι, φίλους, συναδέλφους, αδερφούς, αδερφές, γονείς, όποιον εμπιστεύεσαι, και σιγά-σιγά μαθαίνεις ότι για να λυτρωθείς από όλο αυτό πρέπει να ξύσεις το τραύμα. ||||||||||||||||||||||||||||||to be freed||||||scratches|| The next step is to talk to very close people and to people you trust, friends, colleagues, brothers, sisters, parents, anyone you trust, and slowly you learn that to free yourself from all this you need to scratch the wound.

Πρέπει να το κοιτάξεις κατάματα και να μην το φοβάσαι πια. You have to face it head-on and no longer be afraid of it.

Αυτό που κάνει ο θύτης είναι να σε αμφισβητήσει, είτε να σε βγάλει τρελή είτε να σε βγάλει υστερική είτε να σε βγάλει υπερβολική είτε να σε βγάλει ψεύτρα είτε να φταίνε όλα τα άλλα εκτός από τον ίδιο. ||||||||||||||||||||||||||||liar|||are to blame||||||| What the perpetrator does is challenge you, either to make you seem crazy or to make you seem hysterical or to make you seem excessive or to make you seem like a liar or to blame everything else except themselves.

Άρα, σε έχει πείσει, είναι οι άμυνες πεσμένες, σε έχει πείσει πως έτσι είναι, πως ίσως να ήμουν υπερβολική. |||convinced|||defenses|down|||convinced|||||||| So, he has convinced you, the defenses are down, he has convinced you that this is so, that maybe I was too much. "Μήπως και εκεί έσφαλλα;” |||I was wrong

Όταν λοιπόν είπα ότι θα τα επικοινωνήσω, μίλησα με τη Χρύσα και τη Μαρία και τους έγραψα κάτι, ό,τι είχε γίνει από την αρχή έως το τέλος.

Mόλις δημοσιοποιήθηκε το κείμενο άρχισαν διάφοροι άνθρωποι να γράφουν από κάτω "εγώ σε πιστεύω". just|was made public||text||various|||||||| As soon as the text was published, various people started writing "I believe in you".

Νομίζω ότι ήταν όλη η λύτρωση και όλη η ενδυνάμωση που χρειαζόμουν. |||||redemption||||empowerment||I needed

Θυμάμαι ακόμα ποια έγραψε το πρώτο "εγώ σε πιστεύω". Ήταν η Σταυρούλα, και της το έχω πει.

Και της είπα "δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό". Ήταν η πρώτη που μου είπε "εγώ σε πιστεύω".

Ούτε μήπως δεν ήταν έτσι, μήπως ήταν αλλιώς, μήπως κάπου... Ήταν αυτό. Not maybe it wasn't like that, maybe it was different, maybe somewhere ... It was that.

Ήταν τρεις λέξεις, "εγώ σε πιστεύω".

Είχα διαβάσει μία συνέντευξη της Μάγδας της Φύσσα, που είπε "και όμως άντεξα". |||interview||||Fyssa|||||I endured

Θα ήθελα πραγματικά να πω στις γυναίκες που βιώνουν την ίδια κατάσταση και δε μπορούν ακόμα να φύγουνε. ||||||||are experiencing|||||||||

Αντέχουμε κορίτσια και προχωράμε και δεν είναι όλοι τόσο χάλια και ούτε όλο τόσο χάλια έξω. we can endure|||we move on||||||||||||

Ζητήστε βοήθεια και φύγετε όσο γίνεται πιο γρήγορα. ask||||||| Αυτό, τίποτα άλλο.

Και θα υπάρξουν σίγουρα άνθρωποι που θα σας πιστέψουν και θα σας βοηθήσουν να τελειώσει όλο αυτό.

Εγώ ακούγοντας λίγο έτσι και την Ήβη και την Γιάννα αυτό που έχω δει σε μένα, αυτό που βλέπω στις άλλες γυναίκες, στις άλλες θηλυκότητες κωδικοποιείται στο "Δεν είσαι μόνη σου”. ||||||||||||||||||||||||femininities|is coded|||||

Στην ανάγκη να χτίσουμε ένα νέο μαζί, που αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. |||build||||||||||| The need to build a new one together, which can be done in many ways.

Μπορεί να γίνει με έναν... με τις συλλογικές διεργασίες του φεμινισμού, με τις φεμινιστικές συλλογικότητες που έχουν παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο και για αυτό και στοχοποιούνται και λοιδορούνται αρκετά έντονα |||||||collective|processes||feminism|||feminist|collectives||||||||||||are targeted||are ridiculed||

και στα social media και στη δημόσια σφαίρα. |||||||sphere

Νομίζω ότι ο φεμινισμός αυτή τη στιγμή είναι το πιο ελπιδοφόρο κίνημα σε ένα παγκόσμιο επίπεδο. ||||||||||hopeful|||||

Αλλά είναι γενικώς το να χτίζουμε αυτές τις γυναικείες κοινότητες εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης που πάντα θα είναι και κοινότητες τραύματος. |||||build|||||of trust||solidarity|||||||of trauma But it is generally to build these women communities of trust and solidarity that will always be trauma communities.

Αυτό εκτιμώ ότι είναι μία διαδικασία φροντίδας που μας... που λίγο μας επουλώνει αυτό που μας έχει συμβεί, που μας συμβαίνει καθημερινά και μας κάνει να ψάχνουμε να βρούμε ένα ξέφωτο που θα είμαστε πιο ελεύθερες. ||||||||||||heals||||||||||||||||||clearing|||||free I appreciate that this is a process of care that we ... that a little heals what has happened to us, that happens to us every day and makes us seek to find a clearing that we will be freer.

Όταν ήμουν 17 χρονών, είχα βγει ραντεβού με ένα αγόρι. When I was 17 years old, I had gone out on a date with a boy.

Ήταν ένας άνθρωπος που τέλος πάντως μου άρεσε, ήταν κάπως μεγαλύτερος. He was a man that I liked anyway, he was somewhat older.

Βγαίναμε συστηματικά, δεν είχε συμβεί κάτι ακόμα μεταξύ μας, και κάποια στιγμή μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που με επέστρεφε στο σπίτι, προσπάθησε να με φιλήσει. |systematically|||||||||||||||||||||||| We were going out systematically, nothing had happened between us yet, and at some point in the car when he was driving me back home, he tried to kiss me.

Παρότι μου άρεσε, δεν ήθελα να με φιλήσει ακόμα. Although I liked it, I didn't want him to kiss me yet.

Αυτός σχεδόν με πέταξε έξω από το αμάξι όταν γύρισα το πρόσωπό μου από την άλλη για να μη με φιλήσει. He almost threw me out of the car when I turned my face the other way so he wouldn't kiss me.

Θυμάμαι ακόμα, έχουν περάσει τόσα χρόνια -το λέω και με πονάει που το λέω- τον τρόπο με τον οποίο σπίνιαρε και έφυγε το αυτοκίνητο και δε μου ξαναμίλησε ποτέ. |||||||||||||||||||spun||||||||spoke to me again| I still remember, so many years have passed - I say it and it hurts me to say it - the way the car spun out and he never spoke to me again.

Τότε, όντας 17 χρονών, με τις αναπαραστάσεις που είχα, και μετά τους ανθρώπους που είχα γύρω μου Then, at 17 years old, with the representations I had, and after the people I had around me.

δεν βρήκα πουθενά να το ακουμπήσω αυτό. I found nowhere to touch upon this.

Μάλλον, περισσότερο, όχι απλά δε βρήκα να το ακουμπήσω, κανονικοποιήθηκε μέσα από τις λέξεις των φίλων μου, ότι "μα καλά αφού έβγαινες μαζί του και αφού τον ήθελες, γιατί, ας πούμε, δεν ήθελες να σε φιλήσει εκείνη την ώρα; |||||||||normalized||||||||||||||||||||||||||kiss||| Rather, more so, not only did I not find anywhere to touch upon it, it was normalized through the words of my friends, that 'well, if you were going out with him and you wanted him, why, let's say, didn't you want him to kiss you at that moment?'

"Και είναι λογικό να θυμώσει και να μη σου ξαναμιλήσει ποτέ." "And it is logical for her to get angry and never speak to you again."

Πολλά χρόνια αργότερα, ξαναβρέθηκα μέσα σε ένα αυτοκίνητο με έναν άνθρωπο που ήταν σχετικά γνωστός μου, ο οποίος πηγαίνοντας με πάλι στο σπίτι αφού μου πρότεινε να με πάει στο σπίτι, πριν να φτάσουμε αποφάσισε να αφήσει το αυτοκίνητο, να σταματήσει δηλαδή νωρίτερα σε ένα στενό που ήταν σκοτεινό. |||I found myself again||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| Many years later, I found myself in a car with a man who was relatively known to me. He was taking me home after suggesting to drive me there, and before we arrived, he decided to stop the car, that is, to pull over earlier in a dark alley.

Η αυθόρμητη αντίδρασή μου, που δεν ήθελα να συμβεί κάτι μεταξύ μας, ήταν να ανοίξω πολύ γρήγορα την πόρτα και να προσπαθήσω να φύγω και να τον ακούσω να μου πει "δεν θέλω να σε πειράξω. |spontaneous|reaction|||||||||||||||||||||||||||||||||hurt My spontaneous reaction, as I didn't want anything to happen between us, was to quickly open the door and try to leave while I heard him say to me, "I don't want to hurt you." Δεν ήθελα να κάνω κάτι". "I did not want to do anything."

Και μου εξήγησε μετά ότι ήθελε απλά να με φιλήσει. And he explained to me afterward that he just wanted to kiss me.

Την επόμενη μέρα ξαναμιλήσαμε και ο άνθρωπος αυτός με ρώτησε: "Τι ήταν αυτό που έκανα λάθος;" |||we spoke again|||||||||||| The next day we spoke again and this man asked me: "What was it that I did wrong?"

Και εγώ απάντησα τι ήταν αυτό που έκανε λάθος και με ρώτησε με ποιον τρόπο θα έπρεπε να γίνει. ||answered|||||||||||||||| And I answered what it was that he did wrong and he asked me in what way it should have been done.

Φέρνω αυτά τα δύο παραδείγματα γιατί η επούλωση έχει μία διαδικασία, και είχε και μία διαδικασία δικαίωσης. |||||||healing|||||||||justification I give these two examples because healing has a process, and it also had a justification process.

Είναι πολύ σημαντικό να καταδικάζουμε τις συμπεριφορές που τραυματίζουν, να μιλάμε γι' αυτές, It is very important to condemn behaviors that harm, to talk about them,

και να προσπαθούμε να χτίσουμε νέες κοινωνικές διαδικασίες που να ανατρέπουν αυτό που δημιούργησε το τραύμα. ||||||||||overturning||||| and to try to build new social processes that overturn what created the trauma.

Εξαιρετικά σημαντικό. Extremely important.

Και νομίζω ότι μπορούμε να κλείσουμε ακριβώς με αυτές τις λέξεις. And I think we can conclude exactly with these words.

Σας ευχαριστώ όλες που ήσασταν σήμερα και μοιραστήκαμε ιδέες, βιώματα και όλα όσα μας δένουν και μας προχωράνε. |||||||||experiences||||||||move us forward Thank you all for being here today and for sharing ideas, experiences, and everything that connects us and moves us forward.