77. Ο Γεροθανάσης φοβάται μη δακρύσει ||fears||he cries 77. Der alte Mann hat Angst zu weinen 77. The old man is afraid to weep 77. El viejo tiene miedo de llorar 77. Le vieil homme a peur de pleurer 77. Stary człowiek boi się płakać 77. O velho tem medo de chorar

Ο Γεροθανάσης περπατάει έξω από την καλύβα του μιλώντας με τον Αντρέα, τον Φάνη και τον Δήμο. ||walks|outside|||hut||talking|||||||| Φαίνεται πως έχουν σοβαρή κουβέντα. it seems|that|they have|serious|conversation

Ο Γεροθανάσης έχει κατεβάσει τα κάτασπρα χοντρά φρύδια του. |||lowered||snow-white|thick|eyebrows| Το γαλανό μάτι του φαίνεται αγριεμένο. |blue|eye||seems|wild

—Τι λέτε, παιδιά μου; φωνάζει. |you say|children||is calling Τ' είν' αυτά που λέτε; ||||you say

—Μα είναι καμωμένος για γράμματα, μπαρμπα-Θανάση. |he is|made||letters||Thanas Άφησέ τον. leave|him

—Να πάρει τα μάτια του δηλαδή και να φύγει από ‘δώ το παιδί; |take||eyes||that is|||leave||||

—Ναι, να πάει σ' όλο το δημοτικό. ||go||||elementary school

—Σ' όλο το δημοτικό; Μα τι; Σοφό θα τον κάμω; |||elementary||||||make him

---

Για τον Λάμπρο βέβαια μιλούν. |||surely|they speak Τα παιδιά θέλουν να τον πάρουν μαζί τους στο σχολείο, να καθίσει χρόνια και να μάθει τα γράμματα καλά. |||||take|||||||for years|||||letters| Γιατί να μείνει τσοπάνης; ||stay|shepherd Why should he remain a shepherd?

Ήρθαν και παρακάλεσαν τον παππού του να τον αφήσει. They came||they asked|||||him|let They came and begged his grandfather to let him go. Μα ο παππούς αγρίεψε. |||got angry But the grandfather got angry. Τότε ο Δημητράκης ξετύλιξε το τετράδιο του Λάμπρου. |||unrolled||||

—Κοίταξε, παππούλη, είπε, πώς έμαθε και γράφει. |grandpa|||he learned|| Είκοσι πέντε μέρες έχει που άρχισε την άλφα. twenty|five||||started|| Και όμως, να πού έφτασε! ||||he arrived

—Τ' είν' αυτά; είπε ο παππούς. Γράμματα;

—Ναι, είναι γράψιμο του Λάμπρου· αυτά εδώ στο τέλος τα έχει γράψει μοναχός του, με το χέρι του και με τον νου του. ||writing|||||||||written|by himself||||hand|||||| —Yes, it is writing by Lampros; what is here at the end has been written alone, by his own hand and his own mind.

--- ---

Ο Γεροθανάσης σήκωσε το κεφάλι, διόρθωσε τ' άσπρα φρύδια του και πήρε το τετράδιο στα χέρια. ||lifted|||adjusted|||eyebrows|||||notebook|| Gerothanas lifted his head, fixed his white eyebrows, and took the notebook in his hands. Το κοίταξε ανάποδα. |looked at|upside down Από σεβασμό όμως τα παιδιά έκαναν πως δεν το κατάλαβαν. |respect||||pretended||||understood

Ώρα πολλή το κοίταζε. time||| For a long time, he was looking at it. Και θαύμαζε από μέσα του πως έχει εγγόνι που κατόρθωσε να βάλει όλα εκείνα τα γράμματα στη γραμμή. |he marveled||inside||||grandchild||managed||put|all|those||letters||line And he marveled inside himself how he had a grandchild who managed to put all those letters in line.

—Τι λέει εδώ; ρώτησε. —What does it say here? he asked.

Ο Δημητράκης πήρε το τετράδιο και του διάβασε αυτά τα λόγια, που ο Λάμπρος τα είχε γράψει μόνος του με γράμματα μεγάλα ίσα με φασόλια. |Dimitrakis|took||notebook|||read|||words|||||had|written|by himself|||letters|big|equal||beans

—Την Κυριακή παντρέψαμε την Αφρόδω μας με τραγούδια και βιολιά· και τη δώσαμε του Γιάννη απ' το Περιστέρι· και μας φίλησε κι έφυγε. |Sunday|we married||Aphrodite|||songs||violins|||we gave her||Giannis|||Peristeri|||kissed||left —On Sunday we married our Aphrodite with songs and violins; and we gave her to Giannis from Peristeri; and she kissed us and left.

Ο Γεροθανάσης δεν ήθελε να μιλήσει άλλο. Old Thanasis did not want to speak any further.

—Να πάτε τώρα στο καλό, παιδιά, είπε, θα τα πω με τον κυρ Στέφανο. |go|now||good||||it|say|||| —You should go now, kids, he said, I will talk to Mr. Stefanos. Να τος, έρχεται. |him|he is coming Here he comes.

--- ---

Τα τρία παιδιά έφυγαν. The three children left. Ο κυρ Στέφανος, που ήρθε, είχε κι αυτός την ίδια ιδέα. ||||came||||||idea Mr. Stefan, who came, also had the same idea.

—Μια που το εγγόνι σου παίρνει έτσι τα γράμματα, είπε, κι έχει όρεξη γι' αυτά, πρέπει να τ' αποφασίσεις. |||grandchild||takes|like this||letters|||he has|appetite||them|you must|||decide —Now that your grandson is taking the letters like that, he said, and has a desire for them, you must decide. Εκεί κάτω θα τον προσέχουμε όλοι τον Λάμπρο. |down|||we will take care of|everyone|| Down there, we will all take care of Lambros. Στείλε τον στο σκολειό, πέντε, δέκα χρόνια, να μάθει να γράφει, να λογαριάζει, να διαβάζει τα βιβλία. send|||school|five||years||learn||write||calculate||read|| Send him to school for five or ten years to learn to write, to calculate, to read books. Τι θα κερδίσεις μ' έναν τσοπάνη παραπάνω; ||gain|||shepherd|more What will you gain with one more shepherd?

—Το σωστό είναι σωστό, είπε ο Γεροθανάσης. |correct||correct||| - The right is right, said Gerothanas. Εδώ απάνω θα μείνει βλάχος σαν εμάς. |||stay|a villager||us Up here, a villager will remain like us. Καλό ήταν να βγάλουν και τα Θανασαίικα έναν γραμματικό... Μα το βρίσκεις πάλι σωστό, κυρ Στέφανε, να μου φύγουν δύο εγγόνια σε μια βδομάδα; |||take out|||Thanasa family||grammarian|||find|again|right||Stephen|||leave||grandchildren|||week It would have been good for the Thanasaeika to produce a scholar... But do you find it right, Mr. Stefanos, that I lost two grandchildren in a week?

Και το γαλανό μάτι του φάνηκε σαν να θόλωσε. ||blue||of the|seemed|||blurred And his blue eye seemed like it had clouded over.

Ο Γεροθανάσης συνηθίζει να λέει πως ο άντρας πρέπει ν' αρπάζει τη λύπη του καθώς το αγριεμένο άλογο· απ' το γκέμι. ||usually||||||||grab||sorrow||like||wild||||gallop Old Thanasis is accustomed to saying that a man must seize his sorrow like a wild horse; by the reins. Λοιπόν, τώρα δα τινάχτηκε λίγο από τον φόβο του, μην πάρει την ντροπή και δακρύσει. ||just|jumped||||fear|||take||shame||cry So, just now he shook off a bit of his fear, so that he wouldn't feel shame and start to cry.