×

Nous utilisons des cookies pour rendre LingQ meilleur. En visitant le site vous acceptez nos Politique des cookies.

image

Ηχητικά άρθρα..., Πώς φτάσαμε να ζούμε σε μια εποχή που όλα είναι πιθανά;

Πώς φτάσαμε να ζούμε σε μια εποχή που όλα είναι πιθανά;

[00:43] «ΠΕΡΝΑΩ ΧΑΛΙΑ, αλλά νιώθω τύψεις να παραπονιέμαι με όλα αυτά που συμβαίνουν», μου έγραψε μια φίλη στο WhatsApp. «Ζήσαμε τα καλύτερά μας χρόνια έως το 2005», έγραψε ένας γνωστός μου με μια δόση νοσταλγίας στο Τwitter. Tην ίδια ώρα, κάτω από μια γλυκανάλατη φωτό μιας influencer που διαφήμιζε το ταξίδι της στο Παρίσι, κάποιος σχολίασε: «Στην Ουκρανία βομβαρδίζουνε παιδάκια κι εσείς μας τρίβετε το ταξιδάκι σας στη μούρη. Λίγη ντροπή δεν έχετε;».

Aναρωτιέμαι πώς φτάσαμε πάλι σε αυτό το τοξικό κοκτέιλ κατάθλιψης, τύψεων, γλυκερής νοσταλγίας και ηθικολογίας. Από τη μια να αναρωτιόμαστε αν δικαιούμαστε να γκρινιάζουμε ή να νιώθουμε χάλια, και από την άλλη να ανεχόμαστε για άλλη μια φορά την αφοριστική ατάκα «εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ ασχολείσαι με το Χ», όπου Χ μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Όλα αυτά μετά από μια κρίση και μια πανδημία που μας έχουν αφήσει περίπου συναισθηματικά ανάπηρους.

Πολλές φορές στη διάρκεια της κρίσης σκεφτόμουν: «Όταν φτιάξουν τα πράγματα και έχω χρόνο, θα γράψω ένα βιβλίο». Υποσυνείδητα μάλλον πίστευα πως η κρίση θα τελείωνε φαντασμαγορικά. Ένα ηλιόλουστο πρωινό θα έπεφταν δέκα κανονιές από τον Λυκαβηττό και θα βγαίναμε όλοι χορεύοντας στους δρόμους πλούσιοι και με κομφετί στα μαλλιά. Δεν κατάλαβα πότε και αν τελείωσε η κρίση. Ακόμα αναρωτιέμαι.

Στο δεύτερο lockdown έλεγα συνέχεια: «Όταν τελειώσει η πανδημία θα διοργανώσουμε ένα πελώριο πάρτι. Θα αγκαλιαζόμαστε σφιχτά και θα φιλιόμαστε με μανία». Στο μυαλό μου όλα θα είχαν ένα ξεκάθαρο τέλος, θα τερματίζαμε σαν δρομείς μετά από αγώνα δρόμου, εξοντωμένοι, αλλά μεθυσμένοι από χαρά. Αντί γι' αυτό, η πανδημία ξεθυμαίνει και αναζωπυρώνεται σαν ένα κακό, ατελείωτο χανγκόβερ, αφήνοντας πίσω της ένα μούδιασμα που καλύπτει τα πάντα σαν ένα λεπτό στρώμα διάφανης γλίτσας.

Νομίζω πως αυτό που έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε πια είναι το πιο τρομακτικό απ' όλα: δεν υπάρχει «μετά». Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που το φανταζόμασταν, ως μια επιστροφή στην προηγούμενη ζωή μας. Πυρηνικά εργοστάσια παίρνουν φωτιά, φάλαινες ξεβράζονται στα ρηχά, οι αγγελίες για δουλειές θυμίζουν αρκτικόλεξα ή γιαπωνέζικα σουντόκου. Όλα είναι πιθανά. Δεν υπάρχει το μετά, μόνο το τώρα.

Η κρίση ξεκίνησε το 2009. Έχουν περάσει δεκατρία ολόκληρα χρόνια. Ήμασταν 20κάτι και πλέον γίναμε σαράντα, περιμένοντας συνέχεια το «μετά». Ίσως, αν αποδεχτούμε πως δεν υπάρχει το μετά, όπως το φανταζόμαστε, η ζωή μας να γίνει πολύ πιο εύκολη. Τι νόημα έχουν οι συνεχείς αναβολές των επιθυμιών μας ή η άρνηση των συναισθημάτων μας; Προφανώς δεν είμαστε ούφο, βλέπουμε και νιώθουμε τι συμβαίνει γύρω μας, αλλά το να νιώθουμε ενοχικά για τα συναισθήματά μας, να ζούμε σε ένα συνεχές μούδιασμα και να απορρίπτουμε τη χαρά και την ομορφιά ποιον ακριβώς βοηθάει; Και πώς μπορούμε να νιώσουμε καλύτερα, τη στιγμή που τα πάντα γύρω μας μοιάζουν να καταρρέουν;

Ίσως, όπως έγραψε η Amanda Ruggeri στο κείμενο Ένας αρχαίος οδηγός για αβέβαιους καιρούς στο ΒΒC Future, ήρθε η ώρα να ξαναδιαβάσουμε τους στωικούς φιλόσοφους. Τα αξιώματα των στωικών είναι πιο πολύτιμα από ποτέ, γράφει η Ruggeri. Μας διδάσκουν τη σημασία του να ξεχωρίζουμε τι μπορούμε να ελέγξουμε και τι όχι, μας θυμίζουν πως η αλλαγή και η απώλεια είναι κομμάτι της ζωής, μας προτρέπουν να ετοιμαζόμαστε πάντα (και) για το χειρότερο, να βοηθάμε αυτούς που το χρειάζονται, αλλά και να προστατεύουμε τον εαυτό μας ψυχολογικά.

Και κάτι ακόμα: οι στωικοί φιλόσοφοι πίστευαν πως έπρεπε να αφήσουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να νιώσει βαθιά όλα τα συναισθήματα, ακόμα και τα αρνητικά. «Είναι καλύτερα να νικάμε τη θλίψη μας από το να την ξεγελάμε», έγραψε ο Σενέκας. Εναλλακτικά, βέβαια, και λίγο μούδιασμα ίσως να μην κάνει κακό. Όπως έγραψε και ο Φοίβος Δεληβοριάς: «Θα βάλω Netflix και θα πεθάνω».

Εκφώνηση: Μαρία Δρουκοπούλου

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Πώς φτάσαμε να ζούμε σε μια εποχή που όλα είναι πιθανά; How|we arrived|to|live|in|a|time|that|everything|are|possible Wie kommt es, dass wir in einer Zeit leben, in der alles möglich ist? Jak to się stało, że żyjemy w czasach, w których wszystko jest możliwe? Como é que chegámos a viver numa época em que tudo é possível? How did we come to live in a time where everything is possible?

[00:43] «ΠΕΡΝΑΩ ΧΑΛΙΑ, αλλά νιώθω τύψεις να παραπονιέμαι με όλα αυτά που συμβαίνουν», μου έγραψε μια φίλη στο WhatsApp. I am going through|badly|but|I feel|guilt|to|complain|about|all|these|that|are happening|to me|wrote|a|friend|on|WhatsApp [00:43] "I’m doing badly, but I feel guilty complaining with everything that’s happening," a friend wrote to me on WhatsApp. «Ζήσαμε τα καλύτερά μας χρόνια έως το 2005», έγραψε ένας γνωστός μου με μια δόση νοσταλγίας στο Τwitter. We lived|the|best|our|years|until|the|wrote|a|acquaintance|my|with|a|dose|nostalgia|on|Twitter "We lived our best years until 2005," a friend of mine wrote with a touch of nostalgia on Twitter. Tην ίδια ώρα, κάτω από μια γλυκανάλατη φωτό μιας influencer που διαφήμιζε το ταξίδι της στο Παρίσι, κάποιος σχολίασε: «Στην Ουκρανία βομβαρδίζουνε παιδάκια κι εσείς μας τρίβετε το ταξιδάκι σας στη μούρη. |same|time|under|from|a|saccharine|photo|of an|influencer|who|advertised|the|trip|her|in|Paris|someone|commented|In the|Ukraine|they bomb|children|and|you|us|rub|the|little trip|your|in|face At the same time, under a sugary photo of an influencer advertising her trip to Paris, someone commented: "In Ukraine, they are bombing children and you are rubbing your little trip in our faces." Λίγη ντροπή δεν έχετε;». A little|shame|not|you have "Don't you have a little shame?".

Aναρωτιέμαι πώς φτάσαμε πάλι σε αυτό το τοξικό κοκτέιλ κατάθλιψης, τύψεων, γλυκερής νοσταλγίας και ηθικολογίας. I wonder|how|we arrived|again|to|this|the|toxic|cocktail|of depression|of guilt|sweet|nostalgia|and|moralizing I wonder how we ended up back in this toxic cocktail of depression, guilt, syrupy nostalgia, and moralizing. Από τη μια να αναρωτιόμαστε αν δικαιούμαστε να γκρινιάζουμε ή να νιώθουμε χάλια, και από την άλλη να ανεχόμαστε για άλλη μια φορά την αφοριστική ατάκα «εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ ασχολείσαι με το Χ», όπου Χ μπορεί να είναι το οτιδήποτε. From|the|one|to|wonder|if|are entitled|to|complain|or|to|feel|bad|and|from|the|other|to|tolerate|for|another|one|time|the|dismissive|remark|here|the|world|is burning|and|you|are concerned|with|the|X|where|X|may|to|be|the|anything On one hand, we wonder if we have the right to complain or feel terrible, and on the other hand, we tolerate once again the definitive remark "the world is burning and you are concerned with X," where X can be anything. Όλα αυτά μετά από μια κρίση και μια πανδημία που μας έχουν αφήσει περίπου συναισθηματικά ανάπηρους. All|these|after|from|a|crisis|and|a|pandemic|that|us|have|left|approximately|emotionally|disabled All of this after a crisis and a pandemic that have left us emotionally crippled.

Πολλές φορές στη διάρκεια της κρίσης σκεφτόμουν: «Όταν φτιάξουν τα πράγματα και έχω χρόνο, θα γράψω ένα βιβλίο». Many|times|during|duration|of|crisis|I thought|When|improve|the|things|and|I have|time|I will|write|a|book Many times during the crisis I thought: "When things get better and I have time, I will write a book." Υποσυνείδητα μάλλον πίστευα πως η κρίση θα τελείωνε φαντασμαγορικά. Subconsciously|probably|I believed|that|the|crisis|would|end|spectacularly Subconsciously, I probably believed that the crisis would end spectacularly. Ένα ηλιόλουστο πρωινό θα έπεφταν δέκα κανονιές από τον Λυκαβηττό και θα βγαίναμε όλοι χορεύοντας στους δρόμους πλούσιοι και με κομφετί στα μαλλιά. One|sunny|morning|would|fall|ten|cannon shots|from|the|Lycabettus|and|would|we would come out|all|dancing|in the|streets|rich|and|with|confetti|in the|hair One sunny morning, ten cannon shots would be fired from Lycabettus, and we would all come out dancing in the streets, rich and with confetti in our hair. Δεν κατάλαβα πότε και αν τελείωσε η κρίση. I did not|understand|when|and|if|ended|the|crisis I didn't realize when or if the crisis ended. Ακόμα αναρωτιέμαι. Still|I wonder I still wonder.

Στο δεύτερο lockdown έλεγα συνέχεια: «Όταν τελειώσει η πανδημία θα διοργανώσουμε ένα πελώριο πάρτι. In the|second|lockdown|I was saying|constantly|When|ends|the|pandemic|will|we will organize|a|huge|party During the second lockdown, I kept saying: "When the pandemic is over, we will organize a huge party. Θα αγκαλιαζόμαστε σφιχτά και θα φιλιόμαστε με μανία». We will|hug each other|tightly|and|will|kiss each other|with|passion We will hug tightly and kiss passionately." Στο μυαλό μου όλα θα είχαν ένα ξεκάθαρο τέλος, θα τερματίζαμε σαν δρομείς μετά από αγώνα δρόμου, εξοντωμένοι, αλλά μεθυσμένοι από χαρά. In the|mind|my|everything|would|had|a|clear|end|would|finish|like|runners|after|from|race|road|exhausted|but|intoxicated|by|joy In my mind, everything would have a clear ending; we would finish like runners after a race, exhausted but intoxicated with joy. Αντί γι' αυτό, η πανδημία ξεθυμαίνει και αναζωπυρώνεται σαν ένα κακό, ατελείωτο χανγκόβερ, αφήνοντας πίσω της ένα μούδιασμα που καλύπτει τα πάντα σαν ένα λεπτό στρώμα διάφανης γλίτσας. Instead|for|this|the|pandemic|subsides|and|reignites|like|a|bad|endless|hangover|leaving|behind|it|a|numbness|that|covers|all|everything|like|a|thin|layer|transparent|slime Instead, the pandemic is fading and reigniting like a bad, endless hangover, leaving behind a numbness that covers everything like a thin layer of transparent slime.

Νομίζω πως αυτό που έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε πια είναι το πιο τρομακτικό απ' όλα: δεν υπάρχει «μετά». I think|that|this|that|we have|started|to|realize|now|is|the|most|terrifying|of all|everything|not|there is|'after' I think what we have begun to realize now is the most terrifying of all: there is no 'after'. Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που το φανταζόμασταν, ως μια επιστροφή στην προηγούμενη ζωή μας. At least|not|in|the|way|that|it|we had imagined|as|a|return|to the|previous|life|our At least not in the way we imagined, as a return to our previous life. Πυρηνικά εργοστάσια παίρνουν φωτιά, φάλαινες ξεβράζονται στα ρηχά, οι αγγελίες για δουλειές θυμίζουν αρκτικόλεξα ή γιαπωνέζικα σουντόκου. Nuclear|plants|catch|fire|whales|are washed ashore|in the|shallows|the|ads|for|jobs|remind of|acronyms|or|Japanese|sudoku Nuclear plants are catching fire, whales are washing up in shallow waters, job advertisements resemble acronyms or Japanese sudoku. Όλα είναι πιθανά. All|are|possible Everything is possible. Δεν υπάρχει το μετά, μόνο το τώρα. There|is|the|after|only|the|now There is no after, only the now.

Η κρίση ξεκίνησε το 2009. The|crisis|started|the The crisis started in 2009. Έχουν περάσει δεκατρία ολόκληρα χρόνια. They have|passed|thirteen|whole|years Thirteen whole years have passed. Ήμασταν 20κάτι και πλέον γίναμε σαράντα, περιμένοντας συνέχεια το «μετά». We were|20-something|and|now|we became|forty|waiting|constantly|the|'after' We were in our 20s and now we are over forty, constantly waiting for the 'after'. Ίσως, αν αποδεχτούμε πως δεν υπάρχει το μετά, όπως το φανταζόμαστε, η ζωή μας να γίνει πολύ πιο εύκολη. Perhaps|if|we accept|that|not|exists|the|after|as|it|we imagine|the|life|our|may|become|much|more|easier Perhaps, if we accept that there is no 'after' as we imagine it, our lives may become much easier. Τι νόημα έχουν οι συνεχείς αναβολές των επιθυμιών μας ή η άρνηση των συναισθημάτων μας; Προφανώς δεν είμαστε ούφο, βλέπουμε και νιώθουμε τι συμβαίνει γύρω μας, αλλά το να νιώθουμε ενοχικά για τα συναισθήματά μας, να ζούμε σε ένα συνεχές μούδιασμα και να απορρίπτουμε τη χαρά και την ομορφιά ποιον ακριβώς βοηθάει; Και πώς μπορούμε να νιώσουμε καλύτερα, τη στιγμή που τα πάντα γύρω μας μοιάζουν να καταρρέουν; What|meaning|have|the|continuous|postponements|of|desires|our|or|the|denial|of|feelings|our|Obviously|not|we are|aliens|we see|and|we feel|what|is happening|around|us|but|the|to|feel||for|the|feelings|our|to|live|in|a|continuous|numbness|and|to|reject|the|joy|and|the|beauty|whom|exactly|helps|And|how|can we|to|feel|better|the|moment|when|the|everything|around|us|seem|to|collapse What is the point of the continuous postponement of our desires or the denial of our feelings? Obviously, we are not aliens; we see and feel what is happening around us, but feeling guilty about our emotions, living in a constant numbness, and rejecting joy and beauty—who exactly does that help? And how can we feel better when everything around us seems to be collapsing?

Ίσως, όπως έγραψε η Amanda Ruggeri στο κείμενο __Ένας αρχαίος οδηγός για αβέβαιους καιρούς__ στο ΒΒC Future, ήρθε η ώρα να ξαναδιαβάσουμε τους στωικούς φιλόσοφους. Perhaps|as|wrote|the|Amanda|Ruggeri|in the|article|An|ancient|guide|for|uncertain|times|in|BBC|Future|it has come|the|time|to|reread|the|Stoic|philosophers Perhaps, as Amanda Ruggeri wrote in the piece An Ancient Guide for Uncertain Times in BBC Future, it is time to revisit the Stoic philosophers. Τα αξιώματα των στωικών είναι πιο πολύτιμα από ποτέ, γράφει η Ruggeri. The|axioms|of|Stoics|are|more|valuable|than|ever|writes|the|Ruggeri The teachings of the Stoics are more valuable than ever, writes Ruggeri. Μας διδάσκουν τη σημασία του να ξεχωρίζουμε τι μπορούμε να ελέγξουμε και τι όχι, μας θυμίζουν πως η αλλαγή και η απώλεια είναι κομμάτι της ζωής, μας προτρέπουν να ετοιμαζόμαστε πάντα (και) για το χειρότερο, να βοηθάμε αυτούς που το χρειάζονται, αλλά και να προστατεύουμε τον εαυτό μας ψυχολογικά. They|teach|the|importance|of|to|distinguish|what|we can|to|control|and|what|not|us|remind|that|the|change|and|the|loss|are|part|of|life|us|encourage|to|prepare|always|(also)|for|the|worst|to|help|those|who|it|need|but|and|to|protect|the|self|us|psychologically They teach us the importance of distinguishing what we can control and what we cannot, remind us that change and loss are part of life, encourage us to always prepare (and) for the worst, to help those in need, but also to protect ourselves psychologically.

Και κάτι ακόμα: οι στωικοί φιλόσοφοι πίστευαν πως έπρεπε να αφήσουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να νιώσει βαθιά όλα τα συναισθήματα, ακόμα και τα αρνητικά. And|something|else|the|Stoic|philosophers|believed|that|should|to|let|free|our|self|us|to|feel|deeply|all|the|emotions|even|and|the|negative And one more thing: the Stoic philosophers believed that we should allow ourselves to deeply feel all emotions, even the negative ones. «Είναι καλύτερα να νικάμε τη θλίψη μας από το να την ξεγελάμε», έγραψε ο Σενέκας. It is|better|to|conquer|our|sadness||than|to|to|it|deceive|wrote|the|Seneca "It is better to conquer our sadness than to deceive it," wrote Seneca. Εναλλακτικά, βέβαια, και λίγο μούδιασμα ίσως να μην κάνει κακό. Alternatively|of course|and|a little|numbness|perhaps|to|not|does|harm Alternatively, of course, a little numbness might not be a bad thing. Όπως έγραψε και ο Φοίβος Δεληβοριάς: «Θα βάλω Netflix και θα πεθάνω». As|wrote|and|the|Phoebus|Delivorias|I will|put|Netflix|and|I will|die As Phoebus Delivorias wrote: "I will put on Netflix and I will die."

__Εκφώνηση: Μαρία Δρουκοπούλου__ Statement|Maria|Droukopoulou Announcement: Maria Droukopoulou

SENT_CWT:AFkKFwvL=4.05 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=3.01 en:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=44 err=0.00%) translation(all=35 err=0.00%) cwt(all=605 err=0.33%)