×

Nous utilisons des cookies pour rendre LingQ meilleur. En visitant le site vous acceptez nos Politique des cookies.


image

TEDx Ελληνικά, Act to change | Panagiotis Kantas | TEDxAUEB - YouTube

Act to change | Panagiotis Kantas | TEDxAUEB - YouTube

Μεταγραφή: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΛΟΚΑ Επιμέλεια: Helena Galani

Η ιστορία που θα σας πω ξεκινάει πριν έξι χρόνια.

Πριν έξι χρόνια βρεθήκαμε σ' ένα φόρουμ διαδικτυακά

κάποιοι άνθρωποι,

ένα φόρουμ το οποίο ασχολιόταν με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης

της πραγματικότητας και της καθημερινότητας

Εκεί μέσα ανταλλάξαμε ιδέες

και σιγά-σιγά, αφού μπήκε η πρώτη μαγιά

φτιάξαμε το Free and Real, Αληθινά Ελεύθερα.

Το Free and Real είναι ένας οργανισμός

ο οποίος έχει σαν σκοπό, σαν στόχο

την ελεύθερη πρόσβαση σε πόρους, σε πληροφορία

για όλους τους ανθρώπους

και θέλει να επαναπροσδιορίσει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε,

τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Αυτό βέβαια περιέχει και πάρα πολύ έρευνα μέσα.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, φτιάχνοντας το Free and Real μετά από δύο χρόνια

αφού ταξιδέψαμε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό

αφού γνωρίσαμε πάρα πολλούς ανθρώπους,

δουλέψαμε με ομάδες, συμμετείχαμε κι εμείς, διοργανώσαμε,

ξεκινήσαμε να πάμε στη βόρεια Εύβοια.

Στη βόρεια Εύβοια, λοιπόν, σ' αυτόν τον πολύ όμορφο τόπο

με τα πάρα πολλά νερά και το πάρα πολύ γόνιμο έδαφος

όπου ξεκινήσαμε να φτιάξουμε, ξεκινήσαμε το εγχείρημα «Τελέθριο»

το οποίο είναι η κατασκευή της πρώτης βιώσιμης και αυτάρκης οικοκοινότητας.

Το σχολείο αυτάρκειας σημαίνει, είναι ένας χώρος

στον οποίο μπορεί να βρίσκονται άνθρωποι

απ' όλο τον κόσμο και να διδάσκονται θέματα αυτάρκειας,

θέματα που έχουν να κάνουν με εναλλακτικές πηγές ενέργειας

ή με την υγεία, ή με την καλλιέργεια της τροφής,

ή με παραγωγή φυσικών προϊόντων και πάει λέγοντας.

Ένας χώρος ο οποίος είναι ταυτόχρονα και έρευνα, είναι και δράση,

είναι και πληροφόρηση.

Ένας χώρος στον οποίο οι άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο έρχονται κοντά

και συνδημιουργούν.

Αυτό που είναι το σχολείο αυτάρκειας και μια βιώσιμη υποκοινότητα

με τον τρόπο που έχει οργανωθεί στο εγχείρημα «Τελέθριο»,

με τον τρόπο που έχει δομηθεί, ο τρόπος που παίρνουμε τις αποφάσεις

είναι ένας τρόπος ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μοντέλο

και παράδειγμα προς μίμηση

για άλλα έργα, για άλλες ομάδες, για άλλες οικοκοινότητες

στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.

Και εδώ είναι κάποια προγράμματα που τρέχουμε για αντιβαρύτητα.

Αυτά τα προγράμματα είναι προγράμματα τα οποία τελικά ήταν βιτρίνα,

η πραγματικότητα σ' αυτή την φωτογραφία είναι ότι βλέπουμε

αόρατη τοιχοποιία σε ξύλινες κατασκευές,

αλλά το σημαντικό εδώ πέρα είναι...

Θέλω να δείτε την όρεξη με την οποία ξεκινήσαμε

την όρεξη με την οποία συνεχίζουμε.

Αυτό που ήταν έμπνευση για μας

ήταν ουσιαστικά τα παιδικά μας χρόνια.

Αυτό που θέλαμε σαν παιδιά ήταν να βρισκόμαστε σ' ένα περιβάλλον

το οποίο να είναι κοντά στην φύση.

Ένα περιβάλλον το οποίο να μας εμπνέει έτσι όπως είναι.

Ένα περιβάλλον το οποίο να έχει χρώματα, το οποίο να έχει γεύση

το οποίο να ερεθίζει όλες τις αισθήσεις μας ταυτόχρονα.

Ένα περιβάλλον στο οποίο να μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα.

Όταν ήμασταν παιδιά, όταν ήμασταν έφηβοι,

θέλαμε να έχουμε ελεύθερο χρόνο.

Ο ελεύθερος χρόνος σιγά-σιγά φθίνει και μειώνεται.

Δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο να περάσουμε με τους συγγενείς μας, με τους φίλους μας

κι αυτό ήταν κάτι το οποίο το ψάχναμε.

Το έχουμε κάθε μέρα στη βόρεια Εύβοια, το εγχείρημα «Τελέθριο».

Ένα άλλο πράγμα που θέλαμε είναι να έχουμε έναν χώρο στον οποίο να περνάμε όμορφα,

να μαθαίνουμε πράγματα, να συνδημιουργούμε.

Έναν χώρο στον οποίο οι άνθρωποι που έρχονται μαζί να συνδημιουργούν,

να βάζουν μαζί τις ιδέες, να τις συνδυάζουν ώστε να βγαίνει κάτι.

Θέλαμε να περνάμε πολύ χρόνο με τους φίλους μας.

Μας ήταν σημαντικό αυτό το πράγμα κάθε μέρα να μπορούμε να λέμε καλημέρα

και να περνάμε χρόνο με τους φίλους μας.

Κι αυτός ο χώρος θέλαμε να είναι για όλους.

Δεν θέλαμε να είναι μόνο για μας.

Θέλαμε σ' αυτό τον χώρο να μπορούνε όλοι οι άνθρωποι να νιώσουν

το ίδιο ελεύθερα, να εκφραστούνε

και το ίδιο ελεύθερα να συνδημιουργήσουν.

Σ' έναν χώρο στον οποίο να γίνονται και να συμβαίνουν πράγματα

να μαθαίνουμε πράγματα, να τρέχουν σεμινάρια

και να ερχόμαστε κοντά σε ανθρώπους

γιατί μας άρεσε πάρα πολύ

να γνωρίζουμε νέες ιστορίες.

Κάτι το οποίο είναι φυσιολογικό για μας όσο είναι η αναπνοή

είναι και το να γνωρίζουμε νέους ανθρώπους.

Κάτι το οποίο συμβαίνει ήδη όπως το περιγράφουμε, μαθαίνουμε

και γνωρίζουμε κάθε μέρα.

Και αυτό μας φέρνει κοντά σε πάρα πολλούς ανθρώπους.

Έχουν περάσει έξι χρόνια κι έχουμε έρθει σ' επαφή με 15.000 ανθρώπους

Μιλάω για προσωπική επαφή κι όχι για επαφή ηλεκτρονική ή τηλεφωνική

Μιλάμε για μια επαφή με 15.000 ανθρώπους οι οποίοι ο καθένας,

αν θεωρήσουμε και θυμηθούμε

ότι έχει μια εικόνα που εμείς δεν έχουμε,

μια εμπειρία που εμείς δεν έχουμε,

ή ξέρει κάτι που εμείς δεν ξέρουμε,

τότε αυτομάτως μιλάμε για 15.000 νέα δεδομένα,

για 15.000 νέες πληροφορίες

οι οποίες έρχονται και κάνουν εισβολή στην πραγματικότητά μας.

Μιλάμε ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική σ' αυτό που ζούμε

ακόμα κι όταν κάνουμε τα ίδια πράγματα.

Όταν ξεκινήσαμε δεν ξέραμε τι να περιμένουμε

μπορεί να τα είχαμε σκεφτεί όλα,

να τα είχαμε βάλει όλα στο χαρτί και να τα είχαμε σχεδιάσει

αλλά στην πραγματικότητα δεν είχαμε ιδέα τι να περιμένουμε.

Και ξαφνικά βρίσκουμε τους εαυτούς μας να τρέχουμε καθημερινά

ένα κάρο πράγματα που ούτε καν περιμέναμε ότι θα τα ζήσουμε.

Βρίσκουμε τους εαυτούς μας να ξυπνάμε το πρωί και να κουβαλάμε αχυρόμπαλες

για να χτίσουμε ένα αχυρόσπιτο ή να καλύψουμε φυσική καλλιέργεια.

Βρίσκουμε τους εαυτούς μας το μεσημέρι να εγκαθιστούμε φωτοβολταϊκά

και να ασχολούμαστε με εταιρείες και με ενέργεια

και το απόγευμα να είμαστε πάνω στο βουνό, δίπλα στον θόλο

και να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα, να το απολαμβάνουμε.

Βρίσκουμε τους εαυτούς μας να κάνουμε κατασκευές φυσικής δόμησης

να μαθαίνουμε μέσα απ' αυτό και βρίσκουμε τους εαυτούς μας

να ερχόμαστε σ' επαφή με ανθρώπους

που έχουν διαφορετικές μητρικές γλώσσες, κάθε μέρα.

Να μαθαίνουμε κάτι το οποίο θέλαμε για χρόνια να το μάθουμε

αλλά δεν είχαμε τον ελεύθερο χρόνο.

Αυτό, λοιπόν, που έχει συμβεί μέσα σ' όλα αυτά

είναι ότι κάθε μέρα νιώθουμε με όλα αυτά τα πράγματα

ότι ζούμε πολλές μέρες μαζί.

Ζούμε μέρες μέσα σε ώρες.

Βάζουμε κάτω όσα συμβαίνουν και λέμε,

για να γνωρίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους

να μάθω αυτό το πράγμα και να συμβούν όλα αυτά τα πράγματα,

χρειάζομαι τουλάχιστον μήνα.

Κι αυτό γίνεται σε μια βδομάδα.

Χρειαζόμουν τουλάχιστον χρόνο, κι αυτό γίνεται σ' ένα μήνα.

Κι αυτό το πράγμα σε αλλάζει, σε εμπνέει.

Είναι κάτι το οποίο μας γεμίζει καθημερινά.

Είναι η καθημερινότητά μας.

Δεν υπάρχει ίδια μέρα.

Ακόμη κι όταν κάνουμε το ίδιο πράγμα, το να το κάνεις με άλλους ανθρώπους,

σε άλλη γλώσσα, ή με άλλο καιρό, ή σε άλλη εποχή

ή με έναν διαφορετικό τρόπο νόησης και κατανόησης

αυτό είναι κάτι το οποίο σε γεμίζει.

Έτσι, λοιπόν, το πάρα πολύ σημαντικό,

μέσα απ΄όλα αυτά που μας ενέπνευσαν

είναι και το τι καταλάβαμε, τι μάθαμε απ' αυτούς τους ανθρώπους.

Όλοι αυτοί οι 15.000 άνθρωποι με τους οποίους έχουμε έρθει σ' επαφή

κι έχουμε δισεκατομμύρια ακόμη να γνωρίσουμε

έρχονται και σε αλλάζουν.

Έρχονται και σε μαθαίνουν πράγματα.

Έτσι λοιπόν η κατανόηση και έτσι όπως τα συναισθήματα με τα οποία ξεκινήσαμε

πριν από έξι χρόνια, τώρα πια έχουν αλλάξει.

Και θα μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας για να καταλάβουμε μαζί

και να θυμηθούμε ότι μπορούμε να δούμε

την ίδια πραγματικότητα που ζούμε με άλλα μάτια.

Το πρώτο και πολύ σημαντικό είναι ότι για μας δεν υπάρχει εναντίωση.

Δεν υπάρχει διαφυγή, αποφυγή ή διάθεση για να ξεφύγουμε από κάτι.

Δεν ξεκινήσαμε να φύγουμε από κάτι που δεν μας άρεσε

Δεν εναντιωθήκαμε στο σύστημα, δεν εναντιωθήκαμε στην καθημερινότητα,

στις κοινωνικές δομές και στους θεσμούς.

Δεν υπάρχει καμία εναντίωση.

Το μόνο που θέλαμε είναι δημιουργία, παραγωγή.

Και αυτό που θέλαμε να φτιάξουμε είναι ένας χώρος

στον οποίο να έρχονται οι άνθρωποι κοντά και μαζί,

και να φτιάχνουν πράγματα, να δημιουργούν.

Ένα δεύτερο πολύ σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει θυσία.

Στην αρχή νιώθαμε κι εμείς, μας ρωτούσαν άνθρωποι,

«Μα τόσα έχετε θυσιάσει και πόσα έχετε θυσιάσει;»

Στην πραγματικότητα όμως κι εμείς κοιτάγαμε με απορία

κι αυτούς και τους εαυτούς μας.

Γιατί όταν κάτι το οποίο το θέλεις και το λέει η καρδιά σου

δεν μπορείς μετά να βγαίνεις και να λες ότι έχω θυσιάσει πράγματα.

Γιατί το να νιώθεις ότι έχει θυσιάσει ουσιαστικά είναι σα να ήθελες

να κάνεις κάτι άλλο πολύ πιο πολύ.

Αυτό, λοιπόν, σιγά-σιγά φθίνει μέσα μας.

Στην αρχή ίσως το νιώθαμε κι εμείς,

αλλά σιγά-σιγά φθίνει, δε νιώθουμε θυσία,

δεν έχουμε στην καθημερινότητά μας αυτή τη σκέψη ότι έχω θυσιάσει κάτι,

τους φίλους μου ή οτιδήποτε.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν υπάρχει θυσία

δεν υπάρχει και αποτυχία.

Η έννοια της αποτυχίας χάνεται, σβήνει σιγά-σιγά.

Όταν γύρω μας υπάρχουνε ένα κάρο ερεθίσματα,

ένα κάρο μαθήματα, ένα κάρο θησαυροί

κι ότι συμβαίνει είναι πύλες για να καταλάβουμε κάτι,

για να μάθουμε κάτι,

τότε ουσιαστικά είναι όλα κέρδος,

κέρδος, κέρδος κέρδος.

Δεν υπάρχει αποτυχία.

Τα πάντα σε μαθαίνουν κάτι.

Κάθε μέρα είναι ένα καινούριο μάθημα.

Αν ξύπνησα σήμερα το πρωί κι ακόμα αναπνέω

σημαίνει ότι έχει μείνει κάτι να μάθω.

Κάθε τι που πετυχαίνουμε, έστω και το μικρότερο βήμα,

είναι μια επιτυχία.

Κι από τη στιγμή που δεν υπάρχει αποτυχία, δεν υπάρχει και πρόβλημα

Σας χαλάω τις εκπλήξεις της ζωής τώρα,

σας χαλάω την καθημερινότητα,

αλλά όλοι θυμόμαστε ότι όταν ένα πρόβλημα έχει λύση,

τότε δεν είναι και τόσο πρόβλημα.

Κι όταν δεν έχει λύση, τότε πάλι δεν είναι και τόσο πρόβλημα.

Κι αν βιαστούμε να σκεφτούμε ότι,

«Ναι, αλλά κάποιες λύσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν τώρα,

να εφαρμοστούν σήμερα»,

τότε σας θυμίζω ότι οι καταστάσεις στις οποίες βρισκόμαστε καθημερινά

είναι συγκυρίες και είναι καταστάσεις οι οποίες είναι μες στη ζωή.

H δική μας αντίληψη και προσέγγισης της καταστάσης είναι το «πρόβλημα».

Εμείς πρέπει ν' αλλάξουμε την αντίληψή μας για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.

Ερχόμενοι, λοιπόν, σιγά-σιγά να σβήσουμε την έννοια της θυσίας,

της αποτυχίας και του προβλήματος,

αυτό που καταλαβαίνουμε μέσα μας τόσα χρόνια

είναι ότι αυτό που κάνουμε δεν το κάνουμε για μας,

δεν υπάρχει πια εγώ, το εγώ αρχίζει και φθίνει.

Αυτό που κάνουμε το κάνουμε για όλους.

Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ούτε κατάλληλους,

ούτε έτοιμους για να ζήσουμε ή να επανδρώσουμε

ένα σχολείο αυτάρκειας ή μια αυτάρκη οικοκοινότητα.

Έχουμε πάρα πολλά πράγματα να μάθουμε.

Και καλό είναι ότι κάνουμε να το κάνουμε για περισσότερους.

Για μας δεν έχει κανένα νόημα αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για δέκα,

να το κάνουμε για έναν.

Άρα, λοιπόν, το εγώ αρχίζει και φθίνει. Γυρνάμε στο εμείς.

Κι ένα άλλο μεγάλο συναίσθημα το οποίο έχουμε

και θέλουμε να είναι καθαρό

είναι το γεγονός ότι δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ότι αποτελούμε λύση.

Δεν θεωρούμε ότι το εγχείρημα Τελέθριο είναι η λύση, είναι το μέλλον

ή αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι.

Ίσα- ίσα, όλα τα πράγματα αποτελούν λύση.

Όλα τα πράγματα είναι σημαντικά, ό,τι συμβαίνει,

όλες οι δραστηριότητες, όλες οι ομάδες,

ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία, όλα είναι σημαντικά

Και όλα μαζί οδηγούν σ' αυτό που ζούμε.

Η διαφορετικότητα που υπάρχει στα πράγματα που τρέχουν στην κοινωνία

είναι ακριβώς και το κλειδί το οποίο δίνει την ευκαιρία σε όλους τους ανθρώπους

να βρεθούν σ' έναν χώρο όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα.

Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι δραστηριότητες

που είναι γύρω-γύρω,

δε θα νιώθαμε όλοι ελεύθερα να εκφραστούμε.

Άρα, το εγχείρημα Τελέθριον είναι μέρος, είναι ένα κομμάτι από το παζλ.

Κι όλα μαζί κάνουν αυτό το... μας φέρνουν στο μέλλον.

Ερχόμενοι, λοιπόν, σ' επαφή με τόσους ανθρώπους

κι αλλάζοντας το μέσα μας,

αλλάζοντάς την καθημερινότητά μας και την κατανόησή μας,

θυμόμαστε πώς ξεκινήσαμε.

Θυμόμαστε ότι θέλαμε να περπατήσουμε κάθε μονοπάτι,

θέλαμε να μάθουμε κάθε τι καινούριο.

Θέλαμε να γευτούμε κάθε γεύση,

να κολυμπήσουμε σε κάθε θάλασσα.

Και πάνω απ' όλα θέλαμε να γνωρίσουμε την ιστορία που κουβαλάει

ο κάθε άνθρωπος ο οποίος έρχεται στο κατώφλι μας.

Κι αυτό που κάνουμε ουσιαστικά είναι να φυτεύουμε σπόρους.

Φυτεύουμε σπόρους στους άλλους, φυτεύουμε σπόρους και σε εμάς,

φυτεύουμε σπόρους και στο χώμα.

Όλοι οι σπόροι είναι σημαντικοί.

Και είναι σημαντικό όχι μόνο να τους φυτεύουμε,

αλλά να τους αναγνωρίζουμε, να τους αγκαλιάζουμε

και να τους ποτίζουμε.

Μην ξεχνάτε όταν βρίσκεστε με κάποιον άνθρωπο

ο οποίος μοιράζεται μια ιδέα μαζί σας,

ν' ακούτε όχι μόνο με τα μάτια, με τ' αυτιά

αλλά και με την καρδιά.

Μην ξεχνάτε να παίρνετε αγκαλιά ένα παιδί

αλλά μην ξεχνάτε να ρίχνετε και λίγο νεράκι σ' ένα δένδρο.

Αυτό που σας θυμίζω και μου θυμίζετε όλοι κάθε μέρα,

είναι το να ενώνουμε τις τελείες.

Πολλές φορές εμείς είμαστε ο καταλύτης

ή ο τρόπος ή το εργαλείο που χρειάζεται

για να ενωθούν δύο άκρες.

Γιατί από κει που καθόμαστε είναι φανερό για μας.

Άρα, λοιπόν, αυτό που κάνουμε στη βόρεια Εύβοια,

στο εγχείρημα Τελέθριον, είναι να ενώνουμε τις τελείες,

όσες βλέπουμε, όσες μαθαίνουμε, όσες μπορούμε.

Κι ερχόμαστε μετά από έξι χρόνια,

ν' αντιληφθούμε ότι τελικά είμαστε το κάθε μονοπάτι.

Γιατί κάθε μονοπάτι που ακολουθείς,

σε μαθαίνει και τα άλλα που άφησες.

Είμαστε η κάθε θάλασσα,

είμαστε το κάθε βουνό, είμαστε το κάθε δένδρο,

η κάθε γεύση, είμαστε όλα, ταυτόχρονα.

Είμαστε ένα, όλα είναι ένα.

Κι αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα.

Ένα μεγάλο μάθημα

γιατί μας φέρνει σε μια πραγματικότητα

στην οποία μοιραζόμαστε συνέχεια πράγματα.

Αυτό που συμβαίνει καθημερινά με τον συνάνθρωπό μας,

με τον σύντροφό μας, με τον φίλο μας,

όσα συναισθήματα έχουμε μέσα μας και μας βγαίνουνε,

είτε εμπιστοσύνης, είτε ειλικρίνειας, είτε όρεξης, είτε θέλησης, είτε ελπίδας,

όλα αυτά που συμβαίνουν είναι ο χορός της ζωής.

Κι ο χορός της ζωής δεν σταματάει.

Ο χορός της ζωής δεν τελειώνει,

δεν περιμένει εμάς, δεν θα περιμένει εμάς.

Κι είναι όμορφο να είμαστε συνετοί, να σκεφτόμαστε πράγματα

και να τα βάζουμε κάτω στο χαρτί, να τα σχεδιάζουμε.

Αλλά είναι ακόμα πιο όμορφο να σηκωνόμαστε και να τα πράττουμε.

Να έρχεται εκείνη η ώρα που σηκωνόμαστε

και τα πράττουμε.

Παίρνουμε μέρος σ' αυτόν τον χορό της ζωής, καθημερινά.

Και υπάρχει ένας τρόπος, τον οποίο τον θυμάστε.

Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε

να είμαστε καθημερινά σε κατάσταση χαρούμενη,

να είμαστε καθημερινά σε μια κατάσταση όρεξης και θέλησης,

να μην μας πτοεί τίποτα, να μη μας ρίχνει τίποτα,

όσα περίεργα νέα και να έρχονται στο κατώφλι μας.

Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε ασταμάτητα

να έχουμε μέσα μας ελπίδα, ερωτισμό, παιχνίδι, χαρά

κι αυτό το πράγμα να μην τελειώνει, να μην σταματά, να γίνεται με πάθος.

Κι αυτός ο τρόπος είναι ο τρόπος τον οποίο θυμάστε όλοι.

Είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησαν όλα,

ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε η ζωή μας,

ο τρόπος με τον οποίο ξεκινά μια σχέση,

ξεκινά μια φιλία,

ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε ένα εγχείρημα,

μια ομάδα, μια ιδέα.

Είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάνε όλα

και είμαι σίγουρος ότι τον θυμάστε

κι είναι αυτό το οποίο έχουμε κάθε μέρα μέσα μας

έτσι είναι το εγχείρημα Τελέθριο

έτσι ξεκινάμε την κάθε ημέρα.

Κι αυτός ο τρόπος είναι χέρι-χέρι.

Γιατί χέρι-χέρι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.

Όταν 2 άνθρωποι, 3 άνθρωποι, 4 άνθρωποι δίνουν τελικά τα χέρια

τότε αυτομάτως πολλαπλασιάζουν τις ικανότητες και τις δυνατότητές τους

που ούτως ή άλλως είναι πάρα πολλές.

Όταν δίνουμε τα χέρια,

μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.

Κι αυτό είναι ένα μάθημα

το οποίο το κουβαλάμε μέσα μας κάθε μέρα.

Γιατί μας θυμίζει τα πολύ σημαντικά πράγματα

που είναι ότι το μέλλον έρχεται πιο κοντά.

Όταν δύο άνθρωποι δίνουν τα χέρια

τότε κάτι που λέμε, «Στο μέλλον θα γίνει αυτό, στο μέλλον θα κάνω εκείνο»,

τότε αυτό ξαφνικά έρχεται κάποια βήματα πιο κοντά.

Όταν δίνουμε τα χέρια με την ουσία μας,

τότε το μέλλον έρχεται εδώ,

έρχεται στο τώρα, ζούμε στο μέλλον.

Όταν δύο άνθρωποι δίνουν τα χέρια

τότε αυτομάτως ο χρόνος αρχίζει και περνάει πιο αργά.

Ζούμε όλο και πιο πολλά πράγματα και ο χρόνος χάνει την αξία του,

ο χρόνος χάνει την υφή του

και σιγά-σιγά λέμε ότι περνάει όσο γρήγορα ή όσο αργά χρειάζεται.

Όταν δίνουμε τα χέρια με την ουσία μας

τότε ο χρόνος εξαφανίζεται, γίνεται ασχέτιστος,

βγαίνει απ' την εξίσωση σ' αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή.

Και το τρίτο πιο σημαντικό

είναι ότι οι αποστάσεις μηδενίζονται.

Κάτι που μας φαίνεται μακριά

ξαφνικά είναι κοντά.

Γιατί όταν είμαστε χέρι-χέρι,

τότε μπορούμε να κολυμπήσουμε θάλασσες και ν' ανέβουμε βουνά.

Μας ξυπνάει μέσα μας αυτό.

Άρα, λοιπόν, καταλήγω στο ότι η ώρα είναι τώρα.

Τώρα είναι η ώρα.

Τα λέμε σ' ένα δευτερόλεπτο,

μέσα μας.

Κι είτε πιστεύετε ότι γίνεται, είτε πιστεύετε ότι δεν γίνεται,

έχετε δίκιο.

Στην πράξη.

Πράξτε το.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)

Act to change | Panagiotis Kantas | TEDxAUEB - YouTube Act to change | Panagiotis Kantas | TEDxAUEB - YouTube

Μεταγραφή: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΛΟΚΑ Επιμέλεια: Helena Galani Transcription by Katerina Koloka Edited by Helena Galani

Η ιστορία που θα σας πω ξεκινάει πριν έξι χρόνια. The story I am about to tell you begins six years ago.

Πριν έξι χρόνια βρεθήκαμε σ' ένα φόρουμ διαδικτυακά |||met|||forum|online Six years ago a few of us met on an online forum,

κάποιοι άνθρωποι, some|

ένα φόρουμ το οποίο ασχολιόταν με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης |||which|was concerned with||||approach a forum dealing with a different type of approach

της πραγματικότητας και της καθημερινότητας |reality|||everyday life to reality and everyday life.

Εκεί μέσα ανταλλάξαμε ιδέες ||exchanged| In there we exchanged ideas

και σιγά-σιγά, αφού μπήκε η πρώτη μαγιά ||||"went in"|||starter culture the first stone was set, and little by little,

φτιάξαμε το Free and Real, Αληθινά Ελεύθερα. "we created"|||||| the "Free and Real" were created.

Το Free and Real είναι ένας οργανισμός ||||||organization Free and Real is an organisation

ο οποίος έχει σαν σκοπό, σαν στόχο ||||aim or goal||goal which has as its purpose, as its goal

την ελεύθερη πρόσβαση σε πόρους, σε πληροφορία ||access||resources||information free access to resources and information for everyone

για όλους τους ανθρώπους for all people

και θέλει να επαναπροσδιορίσει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε, ||"to"|redefine|||||we live and wants to redefine the reality in which we live,

τον ανθρώπινο πολιτισμό. |human|human civilization the human civilization.

Αυτό βέβαια περιέχει και πάρα πολύ έρευνα μέσα. ||contains||||research| This of course demands a lot of research.

Κάποια στιγμή, λοιπόν, φτιάχνοντας το Free and Real μετά από δύο χρόνια So at some point, making Free and Real after two years

αφού ταξιδέψαμε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ||||||abroad traveling around Greece and abroad,

αφού γνωρίσαμε πάρα πολλούς ανθρώπους, and meeting a lot of people,

δουλέψαμε με ομάδες, συμμετείχαμε κι εμείς, διοργανώσαμε, We worked|||we participated too|||we organized we worked with teams, we participated, we organized,

ξεκινήσαμε να πάμε στη βόρεια Εύβοια. "we started"||||northern|Evia Island we set out for north Euboea.

Στη βόρεια Εύβοια, λοιπόν, σ' αυτόν τον πολύ όμορφο τόπο |||||||||place In north Euboea, in this amazingly beautiful place,

με τα πάρα πολλά νερά και το πάρα πολύ γόνιμο έδαφος |||||||||fertile|soil with the clean waters and fertile ground,

όπου ξεκινήσαμε να φτιάξουμε, ξεκινήσαμε το εγχείρημα «Τελέθριο» ||||||project|"Telethrio project" we begun implementing the "Telethrion" project,

το οποίο είναι η κατασκευή της πρώτης βιώσιμης και αυτάρκης οικοκοινότητας. ||||construction||first sustainable|sustainable|"and"|self-sufficient|eco-community the construction of the first sustainable and self-sufficient Eco-society.

Το σχολείο αυτάρκειας σημαίνει, είναι ένας χώρος ||self-sufficiency||||space

στον οποίο μπορεί να βρίσκονται άνθρωποι ||||"may be found"| where many people from all over the world can co-exist

απ' όλο τον κόσμο και να διδάσκονται θέματα αυτάρκειας, ||||||||self-sufficiency and be educated on self-sufficiency matters,

θέματα που έχουν να κάνουν με εναλλακτικές πηγές ενέργειας "issues"||||||alternative sources|sources|energy sources

ή με την υγεία, ή με την καλλιέργεια της τροφής, |||||||cultivation of food||food production health, farming,

ή με παραγωγή φυσικών προϊόντων και πάει λέγοντας. ||production|natural products|natural products|||and so on the production of natural products and so on.

Ένας χώρος ο οποίος είναι ταυτόχρονα και έρευνα, είναι και δράση, |||||simultaneously||research|||action A place which, at the same time, serves for research, action,

είναι και πληροφόρηση. ||information and acquisition of information.

Ένας χώρος στον οποίο οι άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο έρχονται κοντά ||||||||||come together| A place where people from all over the world come together

και συνδημιουργούν. |"and co-create" and co-create.

Αυτό που είναι το σχολείο αυτάρκειας και μια βιώσιμη υποκοινότητα ||||school||||sustainable|sub-community

με τον τρόπο που έχει οργανωθεί στο εγχείρημα «Τελέθριο», |||||has been organized||project "Telethrio"|Telethrio project

με τον τρόπο που έχει δομηθεί, ο τρόπος που παίρνουμε τις αποφάσεις

είναι ένας τρόπος ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μοντέλο |||||||"serve as"|model

και παράδειγμα προς μίμηση |||example to follow for other teams and Eco-communities

για άλλα έργα, για άλλες ομάδες, για άλλες οικοκοινότητες ||projects||||||eco-communities

στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. ||||abroad

Και εδώ είναι κάποια προγράμματα που τρέχουμε για αντιβαρύτητα. ||||programs||we run||anti-gravity programs

Αυτά τα προγράμματα είναι προγράμματα τα οποία τελικά ήταν βιτρίνα,

η πραγματικότητα σ' αυτή την φωτογραφία είναι ότι βλέπουμε |reality||||||| The reality in this picture is that we see

αόρατη τοιχοποιία σε ξύλινες κατασκευές, "invisible"|invisible brickwork|||wooden structures invisible walls on wooden structures,

αλλά το σημαντικό εδώ πέρα είναι... ||||over here| but the important thing here is...

Θέλω να δείτε την όρεξη με την οποία ξεκινήσαμε ||||enthusiasm|||| that I want you to see our excitement when we begun

την όρεξη με την οποία συνεχίζουμε. |appetite||||we continue and with which we continue.

Αυτό που ήταν έμπνευση για μας |||inspiration for us|| What was our inspiration, was our childhood.

ήταν ουσιαστικά τα παιδικά μας χρόνια. |essentially||childhood years||

Αυτό που θέλαμε σαν παιδιά ήταν να βρισκόμαστε σ' ένα περιβάλλον |||||||be found|||environment What we wanted as children, was to be in an environment

το οποίο να είναι κοντά στην φύση. ||||||nature

Ένα περιβάλλον το οποίο να μας εμπνέει έτσι όπως είναι. |environment|||||inspires us||| An environment that would inspire us for what it was.

Ένα περιβάλλον το οποίο να έχει χρώματα, το οποίο να έχει γεύση An environment with colors and tastes

το οποίο να ερεθίζει όλες τις αισθήσεις μας ταυτόχρονα. |||stimulates|||senses||simultaneously that would trigger all of our sensations simultaneously.

Ένα περιβάλλον στο οποίο να μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα. |||||||express ourselves|freely An environment where we could express ourselves freely.

Όταν ήμασταν παιδιά, όταν ήμασταν έφηβοι, ||||"we were"|teenagers When we were children and teenagers, we wanted to have free time.

θέλαμε να έχουμε ελεύθερο χρόνο.

Ο ελεύθερος χρόνος σιγά-σιγά φθίνει και μειώνεται. |||||dwindles||diminishes But as we grow older, our free time fades.

Δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο να περάσουμε με τους συγγενείς μας, με τους φίλους μας |||||spend|||relatives||||| We don't have time to spend with our families, with our friends.

κι αυτό ήταν κάτι το οποίο το ψάχναμε. |||||||"we were seeking" That is what we were looking for.

Το έχουμε κάθε μέρα στη βόρεια Εύβοια, το εγχείρημα «Τελέθριο». ||||||||project| Now in the project "Telethrion" in N. Euboea, we have it.

Ένα άλλο πράγμα που θέλαμε είναι να έχουμε έναν χώρο στον οποίο να περνάμε όμορφα, |||||||||||||"have a good time"|

να μαθαίνουμε πράγματα, να συνδημιουργούμε. ||||co-create

Έναν χώρο στον οποίο οι άνθρωποι που έρχονται μαζί να συνδημιουργούν, ||||||||||co-create A space in which people who come together can co-create,

να βάζουν μαζί τις ιδέες, να τις συνδυάζουν ώστε να βγαίνει κάτι. |||||||combine|so that||comes out|

Θέλαμε να περνάμε πολύ χρόνο με τους φίλους μας. We wanted to spend a lot of time with our friends.

Μας ήταν σημαντικό αυτό το πράγμα κάθε μέρα να μπορούμε να λέμε καλημέρα It was important for us to be able to say "Good morning" everyday,

και να περνάμε χρόνο με τους φίλους μας. and be able to spend time with our friends.

Κι αυτός ο χώρος θέλαμε να είναι για όλους. |||space||||| And we wanted this place to be for everyone.

Δεν θέλαμε να είναι μόνο για μας. We didn't want it just for ourselves.

Θέλαμε σ' αυτό τον χώρο να μπορούνε όλοι οι άνθρωποι να νιώσουν ||||||"be able to"|||||feel We wanted everyone to be able to join

το ίδιο ελεύθερα, να εκφραστούνε ||||"express themselves freely" just as freely, to express themselves

και το ίδιο ελεύθερα να συνδημιουργήσουν. |||||co-create freely and just as freely to co-create.

Σ' έναν χώρο στον οποίο να γίνονται και να συμβαίνουν πράγματα ||||||"are happening"|||happen| A place where things would happen,

να μαθαίνουμε πράγματα, να τρέχουν σεμινάρια |||||seminars where we would learn things, run seminars

και να ερχόμαστε κοντά σε ανθρώπους and come close to people,

γιατί μας άρεσε πάρα πολύ because we loved

να γνωρίζουμε νέες ιστορίες. |"to learn"|| hearing new stories.

Κάτι το οποίο είναι φυσιολογικό για μας όσο είναι η αναπνοή ||||Natural||||||breathing

είναι και το να γνωρίζουμε νέους ανθρώπους. |||||new| is meeting new people.

Κάτι το οποίο συμβαίνει ήδη όπως το περιγράφουμε, μαθαίνουμε |||"is happening"||||| This is something that has already been happening.

και γνωρίζουμε κάθε μέρα.

Και αυτό μας φέρνει κοντά σε πάρα πολλούς ανθρώπους.

Έχουν περάσει έξι χρόνια κι έχουμε έρθει σ' επαφή με 15.000 ανθρώπους In the last six years we have met 15,000 people.

Μιλάω για προσωπική επαφή κι όχι για επαφή ηλεκτρονική ή τηλεφωνική I'm talking about personal contact and not on the internet or over the phone.

Μιλάμε για μια επαφή με 15.000 ανθρώπους οι οποίοι ο καθένας,

αν θεωρήσουμε και θυμηθούμε

ότι έχει μια εικόνα που εμείς δεν έχουμε, owns an image that we don't,

μια εμπειρία που εμείς δεν έχουμε, has an experience that we don't, or knows one thing that we don't,

ή ξέρει κάτι που εμείς δεν ξέρουμε,

τότε αυτομάτως μιλάμε για 15.000 νέα δεδομένα, we automatically receive 15,000 new pieces of data

για 15.000 νέες πληροφορίες 15,000 new pieces of information

οι οποίες έρχονται και κάνουν εισβολή στην πραγματικότητά μας. that enter our reality.

Μιλάμε ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική σ' αυτό που ζούμε Every day is different, even if we repeat the same routine.

ακόμα κι όταν κάνουμε τα ίδια πράγματα.

Όταν ξεκινήσαμε δεν ξέραμε τι να περιμένουμε When we started, we didn't know what to expect,

μπορεί να τα είχαμε σκεφτεί όλα, we had thought of everything, put it on paper and planned it,

να τα είχαμε βάλει όλα στο χαρτί και να τα είχαμε σχεδιάσει

αλλά στην πραγματικότητα δεν είχαμε ιδέα τι να περιμένουμε.

Και ξαφνικά βρίσκουμε τους εαυτούς μας να τρέχουμε καθημερινά And suddenly, we find ourselves dealing with things

ένα κάρο πράγματα που ούτε καν περιμέναμε ότι θα τα ζήσουμε. |cartload||||||||| that we never even hoped to live.

Βρίσκουμε τους εαυτούς μας να ξυπνάμε το πρωί και να κουβαλάμε αχυρόμπαλες |||||wake up||||||hay bales

για να χτίσουμε ένα αχυρόσπιτο ή να καλύψουμε φυσική καλλιέργεια. ||||straw hut|||||natural farming to build a straw house or to cover natural farming.

Βρίσκουμε τους εαυτούς μας το μεσημέρι να εγκαθιστούμε φωτοβολταϊκά |||||||installing|solar panels We find ourselves at noon, building solar panels,

και να ασχολούμαστε με εταιρείες και με ενέργεια thinking about companies and energy issues

και το απόγευμα να είμαστε πάνω στο βουνό, δίπλα στον θόλο and in the evening, sitting by the canopy on the mountain,

και να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα, να το απολαμβάνουμε. enjoying the sunset.

Βρίσκουμε τους εαυτούς μας να κάνουμε κατασκευές φυσικής δόμησης

να μαθαίνουμε μέσα απ' αυτό και βρίσκουμε τους εαυτούς μας learning through it

να ερχόμαστε σ' επαφή με ανθρώπους

που έχουν διαφορετικές μητρικές γλώσσες, κάθε μέρα. ||"different"|mother tongues||| of different native languages, every day,

Να μαθαίνουμε κάτι το οποίο θέλαμε για χρόνια να το μάθουμε learning something we've been wanting for years to learn

αλλά δεν είχαμε τον ελεύθερο χρόνο. but we never had the time.

Αυτό, λοιπόν, που έχει συμβεί μέσα σ' όλα αυτά So, what has happened through all of this

είναι ότι κάθε μέρα νιώθουμε με όλα αυτά τα πράγματα is that every day we feel

ότι ζούμε πολλές μέρες μαζί. as if we lived many days at the same time.

Ζούμε μέρες μέσα σε ώρες. We go through days in a matter of hours.

Βάζουμε κάτω όσα συμβαίνουν και λέμε, We think about it and say,

για να γνωρίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους "To meet all these new people,

να μάθω αυτό το πράγμα και να συμβούν όλα αυτά τα πράγματα, to learn all these things, and for all these to happen,

χρειάζομαι τουλάχιστον μήνα.

Κι αυτό γίνεται σε μια βδομάδα.

Χρειαζόμουν τουλάχιστον χρόνο, κι αυτό γίνεται σ' ένα μήνα. I would've needed at least a year, but it's happening in a month."

Κι αυτό το πράγμα σε αλλάζει, σε εμπνέει. And this changes you, it inspires you.

Είναι κάτι το οποίο μας γεμίζει καθημερινά. It is something that completes us daily.

Είναι η καθημερινότητά μας. This is our routine. There are no similar days.

Δεν υπάρχει ίδια μέρα. Even when we do the same thing, we do it with different people,

Ακόμη κι όταν κάνουμε το ίδιο πράγμα, το να το κάνεις με άλλους ανθρώπους,

σε άλλη γλώσσα, ή με άλλο καιρό, ή σε άλλη εποχή in another language, under a different weather or time of year

ή με έναν διαφορετικό τρόπο νόησης και κατανόησης |||different||understanding||understanding or with a different way of thinking and understanding.

αυτό είναι κάτι το οποίο σε γεμίζει. This is something that fulfills you.

Έτσι, λοιπόν, το πάρα πολύ σημαντικό, A very important thing

μέσα απ΄όλα αυτά που μας ενέπνευσαν among those that inspired us

είναι και το τι καταλάβαμε, τι μάθαμε απ' αυτούς τους ανθρώπους.

Όλοι αυτοί οι 15.000 άνθρωποι με τους οποίους έχουμε έρθει σ' επαφή

κι έχουμε δισεκατομμύρια ακόμη να γνωρίσουμε

έρχονται και σε αλλάζουν.

Έρχονται και σε μαθαίνουν πράγματα. They came and taught us things.

Έτσι λοιπόν η κατανόηση και έτσι όπως τα συναισθήματα με τα οποία ξεκινήσαμε So the understanding and the feelings with which we started six years ago,

πριν από έξι χρόνια, τώρα πια έχουν αλλάξει. have now changed.

Και θα μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας για να καταλάβουμε μαζί I will share some things with you so you can understand,

και να θυμηθούμε ότι μπορούμε να δούμε and remember that we can see the same reality we all live in,

την ίδια πραγματικότητα που ζούμε με άλλα μάτια.

Το πρώτο και πολύ σημαντικό είναι ότι για μας δεν υπάρχει εναντίωση. |||||||||||opposition The first and most important is that for us there is no conflict.

Δεν υπάρχει διαφυγή, αποφυγή ή διάθεση για να ξεφύγουμε από κάτι. |exists|escape||||||||

Δεν ξεκινήσαμε να φύγουμε από κάτι που δεν μας άρεσε We never ran from something that we didn't like.

Δεν εναντιωθήκαμε στο σύστημα, δεν εναντιωθήκαμε στην καθημερινότητα, |"we opposed"|||||| We never opposed the system, we never opposed every day life,

στις κοινωνικές δομές και στους θεσμούς. social structures and institutions. There is no opposition.

Δεν υπάρχει καμία εναντίωση.

Το μόνο που θέλαμε είναι δημιουργία, παραγωγή. The only thing we wanted was creation, production.

Και αυτό που θέλαμε να φτιάξουμε είναι ένας χώρος And what we wanted was to build a place

στον οποίο να έρχονται οι άνθρωποι κοντά και μαζί,

και να φτιάχνουν πράγματα, να δημιουργούν.

Ένα δεύτερο πολύ σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει θυσία.

Στην αρχή νιώθαμε κι εμείς, μας ρωτούσαν άνθρωποι,

«Μα τόσα έχετε θυσιάσει και πόσα έχετε θυσιάσει;» |||"sacrificed"|||| "But you have sacrificed so many things!"

Στην πραγματικότητα όμως κι εμείς κοιτάγαμε με απορία and we looked back at them

κι αυτούς και τους εαυτούς μας.

Γιατί όταν κάτι το οποίο το θέλεις και το λέει η καρδιά σου When you do the thing you want, that is coming from heart

δεν μπορείς μετά να βγαίνεις και να λες ότι έχω θυσιάσει πράγματα. you can't go around saying you have sacrificed things.

Γιατί το να νιώθεις ότι έχει θυσιάσει ουσιαστικά είναι σα να ήθελες

να κάνεις κάτι άλλο πολύ πιο πολύ.

Αυτό, λοιπόν, σιγά-σιγά φθίνει μέσα μας. In time, this feeling fades.

Στην αρχή ίσως το νιώθαμε κι εμείς,

αλλά σιγά-σιγά φθίνει, δε νιώθουμε θυσία,

δεν έχουμε στην καθημερινότητά μας αυτή τη σκέψη ότι έχω θυσιάσει κάτι,

τους φίλους μου ή οτιδήποτε. like our friends for example.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν υπάρχει θυσία

δεν υπάρχει και αποτυχία. there is no failure.

Η έννοια της αποτυχίας χάνεται, σβήνει σιγά-σιγά. The meaning of failure slowly fades too.

Όταν γύρω μας υπάρχουνε ένα κάρο ερεθίσματα, When we are surrounded by stimulants,

ένα κάρο μαθήματα, ένα κάρο θησαυροί |||||treasures hundreds of lessons, hundreds of treasures

κι ότι συμβαίνει είναι πύλες για να καταλάβουμε κάτι, and everything is a gate

για να μάθουμε κάτι,

τότε ουσιαστικά είναι όλα κέρδος, then essentially everything is gain,

κέρδος, κέρδος κέρδος.

Δεν υπάρχει αποτυχία. There is no failure.

Τα πάντα σε μαθαίνουν κάτι. You can learn something from everything.

Κάθε μέρα είναι ένα καινούριο μάθημα. Every day is a new lesson.

Αν ξύπνησα σήμερα το πρωί κι ακόμα αναπνέω

σημαίνει ότι έχει μείνει κάτι να μάθω. it means that there is still something to learn.

Κάθε τι που πετυχαίνουμε, έστω και το μικρότερο βήμα,

είναι μια επιτυχία. is a success.

Κι από τη στιγμή που δεν υπάρχει αποτυχία, δεν υπάρχει και πρόβλημα And since there is no failure, there is no problem.

Σας χαλάω τις εκπλήξεις της ζωής τώρα,

σας χαλάω την καθημερινότητα, I'm ruining your everyday life,

αλλά όλοι θυμόμαστε ότι όταν ένα πρόβλημα έχει λύση, but we all know that when a problem has a solution,

τότε δεν είναι και τόσο πρόβλημα. it is not much of a problem.

Κι όταν δεν έχει λύση, τότε πάλι δεν είναι και τόσο πρόβλημα.

Κι αν βιαστούμε να σκεφτούμε ότι, And if we hurry to think,

«Ναι, αλλά κάποιες λύσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν τώρα, "Yes, but some solutions can't happen now, today",

να εφαρμοστούν σήμερα»,

τότε σας θυμίζω ότι οι καταστάσεις στις οποίες βρισκόμαστε καθημερινά

είναι συγκυρίες και είναι καταστάσεις οι οποίες είναι μες στη ζωή. are meant to happen and are part or life.

H δική μας αντίληψη και προσέγγισης της καταστάσης είναι το «πρόβλημα». |||||||situation's||| Our own perception and approach to every situation is the 'problem'.

Εμείς πρέπει ν' αλλάξουμε την αντίληψή μας για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. |||||perception||||||

Ερχόμενοι, λοιπόν, σιγά-σιγά να σβήσουμε την έννοια της θυσίας, "Coming" or "Arriving"|||||"erase"|||| So by gradually erasing the ideas of sacrifice, failure and problem,

της αποτυχίας και του προβλήματος,

αυτό που καταλαβαίνουμε μέσα μας τόσα χρόνια we come to understand,

είναι ότι αυτό που κάνουμε δεν το κάνουμε για μας, that we don't do what we do for ourselves,

δεν υπάρχει πια εγώ, το εγώ αρχίζει και φθίνει. there is no 'I' anymore, the 'I' starts disintegrating.

Αυτό που κάνουμε το κάνουμε για όλους. What we do, we do for everybody.

Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ούτε κατάλληλους, ||||||suitable We don't think of ourselves as appropriate,

ούτε έτοιμους για να ζήσουμε ή να επανδρώσουμε |||||||"to man" or ready to live or man a school of self-sufficiency

ένα σχολείο αυτάρκειας ή μια αυτάρκη οικοκοινότητα. |||||self-sufficient|eco-community or a self sufficient Eco-community.

Έχουμε πάρα πολλά πράγματα να μάθουμε. We have many things to learn.

Και καλό είναι ότι κάνουμε να το κάνουμε για περισσότερους. And we should do what we do for more people.

Για μας δεν έχει κανένα νόημα αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για δέκα, To us, it is pointless to do something for one person

να το κάνουμε για έναν. when we can do it for the benefit of ten.

Άρα, λοιπόν, το εγώ αρχίζει και φθίνει. Γυρνάμε στο εμείς. So the 'I' starts disintegrating. We come back to 'us'.

Κι ένα άλλο μεγάλο συναίσθημα το οποίο έχουμε Another feeling we have,

και θέλουμε να είναι καθαρό which we want to keep pure,

είναι το γεγονός ότι δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ότι αποτελούμε λύση. is that we don't consider ourselves a solution.

Δεν θεωρούμε ότι το εγχείρημα Τελέθριο είναι η λύση, είναι το μέλλον

ή αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι.

Ίσα- ίσα, όλα τα πράγματα αποτελούν λύση. On the contrary, all things are solutions.

Όλα τα πράγματα είναι σημαντικά, ό,τι συμβαίνει,

όλες οι δραστηριότητες, όλες οι ομάδες,

ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία, όλα είναι σημαντικά

Και όλα μαζί οδηγούν σ' αυτό που ζούμε. And all together, they lead us through our lives.

Η διαφορετικότητα που υπάρχει στα πράγματα που τρέχουν στην κοινωνία The diversity of the things that happen in a society

είναι ακριβώς και το κλειδί το οποίο δίνει την ευκαιρία σε όλους τους ανθρώπους is the very key that gives people the chance

να βρεθούν σ' έναν χώρο όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. to come to a place where they can express themselves freely.

Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι δραστηριότητες If all these activities around us did not exist

που είναι γύρω-γύρω,

δε θα νιώθαμε όλοι ελεύθερα να εκφραστούμε. we would not feel free to express ourselves.

Άρα, το εγχείρημα Τελέθριον είναι μέρος, είναι ένα κομμάτι από το παζλ. |||Telethrion Project||||||||

Κι όλα μαζί κάνουν αυτό το... μας φέρνουν στο μέλλον. And all these, bring us to the future.

Ερχόμενοι, λοιπόν, σ' επαφή με τόσους ανθρώπους

κι αλλάζοντας το μέσα μας,

αλλάζοντάς την καθημερινότητά μας και την κατανόησή μας, changing||||||our understanding| by changing our everyday life, our understanding,

θυμόμαστε πώς ξεκινήσαμε. we are reminded of how we begun.

Θυμόμαστε ότι θέλαμε να περπατήσουμε κάθε μονοπάτι, We are reminded of how we wanted to walk every trail,

θέλαμε να μάθουμε κάθε τι καινούριο. to learn every new thing.

Θέλαμε να γευτούμε κάθε γεύση, ||taste|| We wanted to savor every taste,

να κολυμπήσουμε σε κάθε θάλασσα. |"to swim"||| to swim in every sea.

Και πάνω απ' όλα θέλαμε να γνωρίσουμε την ιστορία που κουβαλάει And more that anything we wanted to hear the story

ο κάθε άνθρωπος ο οποίος έρχεται στο κατώφλι μας.

Κι αυτό που κάνουμε ουσιαστικά είναι να φυτεύουμε σπόρους. |||||||planting|

Φυτεύουμε σπόρους στους άλλους, φυτεύουμε σπόρους και σε εμάς,

φυτεύουμε σπόρους και στο χώμα. and in the ground.

Όλοι οι σπόροι είναι σημαντικοί. ||seeds|| All seeds are important.

Και είναι σημαντικό όχι μόνο να τους φυτεύουμε, And it is important not only to sow them

αλλά να τους αναγνωρίζουμε, να τους αγκαλιάζουμε but also to recognize them, accept them, and water them.

και να τους ποτίζουμε.

Μην ξεχνάτε όταν βρίσκεστε με κάποιον άνθρωπο When you are with a person who shares an idea with you,

ο οποίος μοιράζεται μια ιδέα μαζί σας,

ν' ακούτε όχι μόνο με τα μάτια, με τ' αυτιά

αλλά και με την καρδιά.

Μην ξεχνάτε να παίρνετε αγκαλιά ένα παιδί Don't forget to take a child into your arms

αλλά μην ξεχνάτε να ρίχνετε και λίγο νεράκι σ' ένα δένδρο. ||||pour|||little water||| but also don't forget to water a tree.

Αυτό που σας θυμίζω και μου θυμίζετε όλοι κάθε μέρα, ||||||"remind me"||| What I am reminding you now and you remind me everyday,

είναι το να ενώνουμε τις τελείες. is to connect the dots.

Πολλές φορές εμείς είμαστε ο καταλύτης |||||catalyst We are often the catalyze, the way,

ή ο τρόπος ή το εργαλείο που χρειάζεται or the tool that is needed to connect two opposites.

για να ενωθούν δύο άκρες.

Γιατί από κει που καθόμαστε είναι φανερό για μας. Because it is obvious from where we are.

Άρα, λοιπόν, αυτό που κάνουμε στη βόρεια Εύβοια, So what we do in N. Euboea,

στο εγχείρημα Τελέθριον, είναι να ενώνουμε τις τελείες, in the Telethion project is to connect the dots,

όσες βλέπουμε, όσες μαθαίνουμε, όσες μπορούμε. as many as we see and learn, as many as we can.

Κι ερχόμαστε μετά από έξι χρόνια,

ν' αντιληφθούμε ότι τελικά είμαστε το κάθε μονοπάτι.

Γιατί κάθε μονοπάτι που ακολουθείς,

σε μαθαίνει και τα άλλα που άφησες.

Είμαστε η κάθε θάλασσα, We are every sea,

είμαστε το κάθε βουνό, είμαστε το κάθε δένδρο,

η κάθε γεύση, είμαστε όλα, ταυτόχρονα.

Είμαστε ένα, όλα είναι ένα. We are one, all is one.

Κι αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα. And this is a great lesson...

Ένα μεγάλο μάθημα a great lesson,because it brings us back to a reality

γιατί μας φέρνει σε μια πραγματικότητα

στην οποία μοιραζόμαστε συνέχεια πράγματα.

Αυτό που συμβαίνει καθημερινά με τον συνάνθρωπό μας,

με τον σύντροφό μας, με τον φίλο μας,

όσα συναισθήματα έχουμε μέσα μας και μας βγαίνουνε,

είτε εμπιστοσύνης, είτε ειλικρίνειας, είτε όρεξης, είτε θέλησης, είτε ελπίδας, |||honesty||appetite||||

όλα αυτά που συμβαίνουν είναι ο χορός της ζωής. all that happens is part of the dance of life.

Κι ο χορός της ζωής δεν σταματάει.

Ο χορός της ζωής δεν τελειώνει,

δεν περιμένει εμάς, δεν θα περιμένει εμάς.

Κι είναι όμορφο να είμαστε συνετοί, να σκεφτόμαστε πράγματα It's beautiful to be wise, to consider things

και να τα βάζουμε κάτω στο χαρτί, να τα σχεδιάζουμε. write them down, and plan them.

Αλλά είναι ακόμα πιο όμορφο να σηκωνόμαστε και να τα πράττουμε. ||||beautiful||we rise||||

Να έρχεται εκείνη η ώρα που σηκωνόμαστε ...for that time to come, when we get up and do them.

και τα πράττουμε.

Παίρνουμε μέρος σ' αυτόν τον χορό της ζωής, καθημερινά.

Και υπάρχει ένας τρόπος, τον οποίο τον θυμάστε.

Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε There is a way that we can be happy everyday,

να είμαστε καθημερινά σε κατάσταση χαρούμενη,

να είμαστε καθημερινά σε μια κατάσταση όρεξης και θέλησης, that we can be active and willing, everyday,

να μην μας πτοεί τίποτα, να μη μας ρίχνει τίποτα,

όσα περίεργα νέα και να έρχονται στο κατώφλι μας.

Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε ασταμάτητα There is way that we can have hope, love, play and joy inside of us,

να έχουμε μέσα μας ελπίδα, ερωτισμό, παιχνίδι, χαρά |||||eroticism||

κι αυτό το πράγμα να μην τελειώνει, να μην σταματά, να γίνεται με πάθος. passionately and incessantly.

Κι αυτός ο τρόπος είναι ο τρόπος τον οποίο θυμάστε όλοι.

Είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησαν όλα,

ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε η ζωή μας,

ο τρόπος με τον οποίο ξεκινά μια σχέση, the way a relationship starts, the way a friendship starts,

ξεκινά μια φιλία,

ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε ένα εγχείρημα, the way this project started, a team, an idea.

μια ομάδα, μια ιδέα.

Είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάνε όλα It is the way everything begins

και είμαι σίγουρος ότι τον θυμάστε and I am sure you know it, it's what we have inside of us,

κι είναι αυτό το οποίο έχουμε κάθε μέρα μέσα μας

έτσι είναι το εγχείρημα Τελέθριο

έτσι ξεκινάμε την κάθε ημέρα.

Κι αυτός ο τρόπος είναι χέρι-χέρι.

Γιατί χέρι-χέρι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. ||||||the| Because by joining hands we can achieve anything.

Όταν 2 άνθρωποι, 3 άνθρωποι, 4 άνθρωποι δίνουν τελικά τα χέρια

τότε αυτομάτως πολλαπλασιάζουν τις ικανότητες και τις δυνατότητές τους ||multiply|||||| their many individual strengths and abilities are multiplied.

που ούτως ή άλλως είναι πάρα πολλές.

Όταν δίνουμε τα χέρια, When we give hands,

μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. we can achieve anything.

Κι αυτό είναι ένα μάθημα And this is a lesson, which we carry inside of us every day.

το οποίο το κουβαλάμε μέσα μας κάθε μέρα.

Γιατί μας θυμίζει τα πολύ σημαντικά πράγματα Because it reminds us of something very important:

που είναι ότι το μέλλον έρχεται πιο κοντά. that the future comes closer.

Όταν δύο άνθρωποι δίνουν τα χέρια When two people give hands,

τότε κάτι που λέμε, «Στο μέλλον θα γίνει αυτό, στο μέλλον θα κάνω εκείνο», and say "We will do 'this' in the future",

τότε αυτό ξαφνικά έρχεται κάποια βήματα πιο κοντά. then 'this' suddenly comes a few steps closer.

Όταν δίνουμε τα χέρια με την ουσία μας, When we give hands with our core essence,

τότε το μέλλον έρχεται εδώ, the future comes here, now,

έρχεται στο τώρα, ζούμε στο μέλλον. we live the future.

Όταν δύο άνθρωποι δίνουν τα χέρια When two people give hands

τότε αυτομάτως ο χρόνος αρχίζει και περνάει πιο αργά.

Ζούμε όλο και πιο πολλά πράγματα και ο χρόνος χάνει την αξία του, We experience more things, and time loses its value,

ο χρόνος χάνει την υφή του time loses its texture

και σιγά-σιγά λέμε ότι περνάει όσο γρήγορα ή όσο αργά χρειάζεται. and it passes as fast or as slow as we need.

Όταν δίνουμε τα χέρια με την ουσία μας When we give hands with our essence,

τότε ο χρόνος εξαφανίζεται, γίνεται ασχέτιστος, |||||irrelevant time disappears, it becomes irrelative,

βγαίνει απ' την εξίσωση σ' αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή. it comes out of the equation of what is happening right now.

Και το τρίτο πιο σημαντικό

είναι ότι οι αποστάσεις μηδενίζονται. ||||are reduced is that distances are eliminated.

Κάτι που μας φαίνεται μακριά Something that seems to be far, suddenly comes closer.

ξαφνικά είναι κοντά.

Γιατί όταν είμαστε χέρι-χέρι,

τότε μπορούμε να κολυμπήσουμε θάλασσες και ν' ανέβουμε βουνά. we can swim the seas and climb mountains.

Μας ξυπνάει μέσα μας αυτό. It is what wakes us up inside.

Άρα, λοιπόν, καταλήγω στο ότι η ώρα είναι τώρα.

Τώρα είναι η ώρα. Now is the time.

Τα λέμε σ' ένα δευτερόλεπτο,

μέσα μας.

Κι είτε πιστεύετε ότι γίνεται, είτε πιστεύετε ότι δεν γίνεται,

έχετε δίκιο. you're right.

Στην πράξη. In action.

Πράξτε το. Do it.

Ευχαριστώ. Thank you.

(Χειροκρότημα)