Commencer à apprendre cette leçon maintenant

7 metrów pod ziemią, „Czuję wielki żal. Do nauczycieli, lekarzy, do całego społeczeństwa” (1)

„Czuję wielki żal. Do nauczycieli, lekarzy, do całego społeczeństwa” (1)

Sala, na której miało leżeć moje dziecko,

wyglądała dosłownie jak z horroru.

Cały czas strach,

lęk,

pytanie o pomoc, odbijanie się

od szpitala do szpitala

i kolejna diagnoza: brak zagrożenia

życia i zdrowia pacjenta.

Ja już wtedy wiedziałam, że coś się stało.

Byłam przekonana, że moje dziecko

po prostu skoczyło pod pociąg.

17 kwietnia zeszłego roku

Twoje nastoletnie dziecko

wskoczyło pod

koła pociągu.

Wiktor

z połamanym kręgosłupem, miednicą,

żuchwą

przez dwa kolejne dni walczył o życie,

ale niestety ta walka zakończyła się

niepowodzeniem.

O tym wypadku informowały media,

później odnosili się do niego

publicyści, dziennikarze,

komentatorzy, także politycy.

Jak ty to wszystko przeżyłaś?

Przez pierwszy okres

byłam...

brałam leki.

Bardzo silne. Przez kilka tygodni, więc

tak naprawdę przez pierwsze osiem tygodni

niewiele pamiętam.

Pamiętam dosłownie urywki

- od momentu wypadku do...

przez kolejne dwa miesiące.

Później niestety

trzeba było wrócić do rzeczywistości.

Odstawić leki, poradzić sobie

z tym.

Wróciłam do pracy od razu. Czyli

najszybciej jak tylko mogłam. Żeby zająć

sobie głowę, żeby po prostu nie zwariować.

Było mi bardzo

ciężko.

Czułam wielki żal. Do wszystkich

tak naprawdę.

Do nauczycieli w szkole, którzy nie reagowali

na moje prośby.

Że coś dzieje się z moim

dzieckiem niedobrego.

Że dokuczają mu w klasie,

że jest wyśmiewany.

Oczywiście nauczyciele

z jednej strony

mówili, że nie widzą nic,

a z drugiej strony

mówili, że "oni porozmawiają na godzinie

wychowawczej albo...

że porozmawiają z uczniami,

zapytają się, co się dzieje.

Oczywiście nikt nic nie widział,

nikt nic nie słyszał, wszystko jest

w porządku. Że może

Wiktor wyolbrzymia.

No ale rozmowy niby zostały

przeprowadzone z dzieciakami,

miała być poprawa, której oczywiście

nie było widać.

Oczywiście mam żal nie tylko do klasy i do nauczycieli,

ale też do całego społeczeństwa.

Wiktor już w tym wieku też korzystał

z internetu i też

czytał

różne obraźliwe komentarze

na osoby LGBT.

Czytał wszystkie artykuły,

czytał...

no po prostu

wszystko, co jest z tym związane.

Wiedział, że

w tym kraju niestety nie jest łatwo

być osobą transpłciową. Mówił

mi o tym tak naprawdę otwarcie.

Nawet po jakimś czasie

mieliśmy pomysł,

że gdy Wiktor skończy liceum,

na studia będzie mógł

wyjechać do Anglii. Tam,

gdzie mieszka moja rodzina. Że tam będzie...

Że być może tam będzie lepiej, tak?

Tak, że być może tam będzie lepiej.

Zdaję sobie sprawę, że odpowiedź

na pytanie o to, dlaczego Wiktor

popełnił samobójstwo,

jest bardzo złożone i skomplikowane,

dlatego może zacznijmy

od początku.

Kiedy ty po raz pierwszy zauważyłaś,

że Wiktor ma jakiegoś rodzaju

problem? Że jest kłopot?

To było w siódmej klasie, kiedy

Wiktor musiał zmienić szkołę,

ponieważ po reformie nie mógł zostać

w swojej placówce,

więc znalazłam szkołę jak najbliżej

domu.

Czyli idąc do siódmej klasy,

szedł do nowej szkoły, zmienił placówkę.

Tak. W klasie niestety nie znał

nikogo. Nikogo ze starej szkoły nie było

w tej klasie, więc nawet nie miał się z kim od początku

zaprzyjaźnić.

Klasa była zgrana. Większość uczniów

chodziła do tej klasy od pierwszej klasy

szkoły podstawowej.

Czyli on dołączył jakby do nich.

Tak, dołączył do nich. Niestety miał tylko

i wyłącznie jedną koleżankę.

Chociaż może "stety", bo to była jedyna osoba,

która była tak naprawdę przyjazna i pomocna

Wiktorowi od samego początku, nawet

po tej całej zmianie.

I na samym początku...

Chociaż przez pierwsze półrocze

było jeszcze w miarę jako tako, choć nikt nie odzywał

się do Wiktora poza tą jedną koleżanką.

Później zaczęło się dokuczanie.

Na początku...

słowa typu "mangozjebie",

Wiktor interesował się mangą,

lubił bardzo

rysować te postacie. Na przerwie

zamiast nagrywać

głupie filmiki z klasą i wygłupiać się,

on po prostu albo rysował, albo czytał książki.

No i chyba był świetnym

tematem do drwin.

Od razu wszyscy

zaczęli mu dokuczać, wyzywać go.

Na początku jeszcze mi nie mówił o tym

wprost.

Ale w czerwcu, pod koniec szóstej

klasy, dostałam

telefon ze szkoły od pani

psycholog. Poprosiła mnie,

abym przyjechała jak najszybciej, chce ze mną

porozmawiać.

Przyjechałam na wizytę

i pani

pedagog powiedziała, że

Wiktor, wtedy jeszcze Wiktoria,

ma myśli samobójcze i dowiedziała się

od koleżanki z klasy.

Wiktor powiedział, że

jak wróci i mamy jeszcze nie będzie, to

chce popełnić samobójstwo w domu.

Koleżanka poinformowała

wychowawcę

i wychowawca powiadomił psychologa szkolnego.

Psycholog poinformował ciebie.

Tak.

I ty dostajesz taką informację. I...

jak to przyjęłaś wtedy, w tamtym czasie?

Byłam w szoku.

Ty wiedziałaś wcześniej, że cokolwiek jest niepokojącego?

Nie. Aż tak nie.

Czyli to był taki pierwszy moment...

Tak. Widziałam, że Wiktor jest smutny, wiedziałam, że nie ma przyjaciół, myślałam, że ta jedyna

koleżanka, nie wiem, zrekompensuje każdy

dzień samotności w tej szkole.

W momencie kiedy koleżanka była chora,

zdarzały się takie sytuacje, to Wiktor siedział

sam na korytarzu.

No informacja o myślach samobójczych

była dla mnie wielkim szokiem.

Zapytałam się od razu, co ja mogę zrobić w takiej sytuacji.

Wiedziałam, że muszę

zasięgnąć porady specjalisty.

Dowiedziałam się wtedy od Wiktora,

że od dłuższego czasu ma takie myśli, tylko

dopiero teraz odważył się

powiedzieć o tym.

I dostałam informację

o... ostrym dyżurze

w Józefowie. Że tam mogę pojechać,

skonsultować dziecko i w razie

potrzeby będzie ono tam mogło zostać.

W Józefowie. Co tam jest?

W Józefowie jest szpital psychiatryczny dla dzieci

i młodzieży.

Akurat to była środa i tam był

ostry dyżur. I tam tylko mogłam się udać.

Pojechaliście tam?

Tak, pojechaliśmy tam od razu

w zasadzie po wyjściu ze szkoły.

Najpierw czekaliśmy w Józefowie na

konsultację

trzy lub cztery godziny.

Z jaką nadzieją ty tam pojechałaś?

Z nadzieją tak naprawdę głupią,

bo myślałam, że po pierwszej konsultacji

dostanę od razu recepty, co

dolega mojemu dziecku i jak mogę mu pomóc.

Gdy lekarz, po rozmowie, najpierw z Wiktorem,

później ze mną, stwierdził, że

chce zostawić dziecko pod obserwacją,

było dla mnie

wielkim szokiem, ale jednocześnie nadzieją, że

jest to konieczne,

że być może poleży kilka dni,

będę wiedziała, jak pomóc

mojemu dziecku i będę mogła działać.

Gdy poszłam na górę, żeby przygotować moje dziecko,

czyli zabrać wszystkie

sznurówki, podpisać wszystkie

dokumenty,

jak zobaczyłam stan tego oddziału...

Ja myślałam, że...

Ja byłam po prostu w szoku. Ja nie sądziłam,

że takie miejsca w

XXI wieku w Europie

jeszcze działają.

Czy możesz to opisać?

Co zobaczyłaś?

Sala,

na której miało leżeć moje

dziecko,

wyglądała dosłownie jak z horroru.

Ściany były

pomazane, w zasadzie chyba nie było żadnego wolnego

miejsca, żeby cokolwiek jeszcze dopisać.

Były wymazane flamastrami,

były wymazane krwią,

były wulgarne napisy,

napisy o

śmierci, że "nie chce

mi się żyć".

Oprócz tych napisów były wymalowane

na ścianach genitalia,

przeróżne przekleństwa,

kraty w oknach, co jest

z jednej strony zrozumiałe

w takim miejscu.

Stare łóżka, brudne materace,

pościel...

Nawet nie wiedziałam, czy ta

pościel jest już

po jakimś dziecku, czy ona jest po prostu

ze starości w takim stanie.

Szafki

w stanie

tylko i wyłącznie do wyrzucenia. Wystające

gwoździe, oberwane szafki,

brud na parapecie.

Wystające gwoździe. W tych szafkach?

Wystające gwoździe w tych szafkach, tak.

Łózko było brudne.

Poprosiłam męża, żeby przyniósł mi z samochodu

mokre chusteczki. Jak zaczęłam to wszystko wycierać,

to po prostu te

chusteczki były całe czarne, tak jakby nigdy

nikt nie sprzątał od momentu powstania tej

placówki.

Pamiętam, jak poprosiliśmy o inny pokój,

a pielęgniarka zaśmiała się

nam się w twarz i powiedziała: "jaki

inny pokój? Tu wszystkie pokoje tak

wyglądają, czego pani oczekuje?".

Byłam w...

byłam po prostu w szoku, ale wiedziałam, że

być może to jest jedyne miejsce, które

pomoże mojemu dziecku.

Zostawiłam dziecko w szpitalu, pojechałam

do domu, wzięłam kilka dni

wolnego, od razu zaznaczyłam, że nie wiem, kiedy przyjadę,

bo codziennie muszę tutaj

przyjeżdżać w odwiedziny.

Codziennie starałam się dodzwonić,

zapytać się, czy ktoś już z dzieckiem rozmawiał, kiedy

mogę umówić się z lekarzem na jakąś

konsultację.

Albo nie odbierali ode mnie telefonów, albo mówili,

że jeszcze lekarza nie ma, albo że był

i już go nie ma, i w zasadzie

moje codzienne wizyty

w tym szpitalu

odbywały się tylko i wyłącznie z pielęgniarkami.

Cały czas poszukiwałam lekarza,

nie wiedziałam, kto jest lekarzem prowadzącym,

po kilku dniach.

I Wiktor powiedział

mi po czterech dniach,

że chciałby wyjść z tego szpitala, że nie

czuje się tutaj dobrze.

I powiedział mi, że będzie chodził na psychoterapię.

Bardzo chciałam zabrać dziecko

z tego miejsca.

Ale stwierdziłam, że sama nie

mogę podjąć tej decyzji, więc

chciałam porozmawiać z lekarzem, który był obecnie

na dyżurze, żeby to on podjął ostateczną decyzję,

chciałam to z nim skonsultować.

Jasne.

Znalazłam lekarza, powiedziałam, jaka jest sytuacja,

zapytałam się, czy może porozmawiać z moim

dzieckiem, bo wiem, że to od niego zależy decyzja,

czy może wyjść, czy nie.

Powiedział, że porozmawia, jeszcze wtedy,

z Wiktorią.

Czekałam 40 minut.

Czy 30, już dokładnie

nie pamiętam. Po czym wyszedł,

powiedział, że mogę zabrać do domu,

że mogę zabrać dziecko do domu,

że

Wiktor nie ma już myśli samobójczych,

przynajmniej na tę chwilę,

gdyby coś się działo,

no powinnam jeszcze raz po prostu przyjechać do szpitala.

Poczułaś się uspokojona

wtedy? Odetchnęłaś z ulgą?

Wtedy tak. Bo wtedy myślałam, że sama,

prywatnie poszukam

dobrych lekarzy, dobrych specjalistów.

Myślałam, że jakoś wyjdziemy z tego.

Wróciliście do domu.

Wróciliśmy do domu,

zaraz było zakończenie roku szkolnego,

Wiktor już nie chodził wtedy do szkoły.

I te wakacje przebiegły

nawet spokojnie.

W sierpniu byliśmy nad morzem,

nad morzem Wiktor

poprosił mnie o spacer, chciał mi wyznać

pewną rzecz, o której chciał mi

powiedzieć już jakiś czas temu.

Powiedział, że podjął decyzję

o zmianie płci.

Czyli to był pierwszy moment...

Tak, to był pierwszy

moment, kiedy Wiktor zakomunikował mi

o tym jak się czuje, kim chce być

i co chce zrobić.

Do tamtej pory ty patrzyłaś na Wiktora

jako na córkę?

Jako na Wiktorię, tak. I wtedy Wiktor poprosił

mnie, abym zwracała się do niego... czy mogę

się do niego zwracać

"Wiktor".

Jak ty to przyjęłaś?

Wyobrażam sobie, że dla rodzica to nie jest łatwa sytuacja.

To było ogromne zaskoczenie.

Z jednej strony myślałam, że może to taki

wiek, że może to przejdzie.

Ale wiedziałam, że póki

Wiktor chciałby, żebym mówiła do niego "Wiktor",

to powinnam

akceptować wszystkie jego decyzje,

wszystkie jego prośby

i...

No i powiedziałam

Wiktorowi, że jestem w szoku,

że na pewno będę go wspierać,

ale żeby nie obrażał się na mnie,

gdy jeszcze czasami zapomnę formy

męskiej. Wiktor powiedział: "mamo, ja rozumiem,

potrzebujemy czasu".

No i z takim nowym doświadczeniem

wróciliśmy do Warszawy po wakacjach.

Było ci ciężko?

z tą sytuacją nową?

Wtedy jeszcze nie.

Ciężko mi było dopiero

w październiku, kiedy

Wiktor zakomunikował mi, że bardzo chciałby

zmienić swój wygląd, że źle się czuje

w wyglądzie

dziewczynki. Poprosił

mnie, żebym kupiła,

wymieniła całą szafę na męską.

Pojechaliśmy wtedy po zakupy.

Wymienił sobie całą garderobę,

począwszy od kurtek po

bieliznę, buty, spodnie,

bluzy. Wszystko.

Na końcu poprosił mnie o

pieniądze na fryzjera, chciał obciąć włosy,

pomalować na inny kolor.

No i tak też się stało

w listopadzie.

Czyli właściwie jednego dnia całkowicie

zmienił swój wygląd.

Tak.

Powiedziałaś, że to wtedy było ci najciężej.

Dlaczego wtedy?

Poczułam strach.

Wiedziałam, że społeczeństwo i klasa na pewno nie zaakceptuje

takiego wyglądu.

Bałaś się powrotu do szkoły, tak?

Bałam się, tak. Bałam się

powrotu do szkoły.

Rozmawiałam z Wiktorem, że mimo tej

decyzji, że bardzo go wspieram,

że jestem pełna podziwu, że mimo braku akceptacji

w klasie,

ma tę siłę i taką wolę zmiany tego wszystkiego.

Że nie boi... Na pewno się bał.

Chociaż twierdził, że nie.

Powiedziałam, że zawsze, jeżeli będzie miał jakiś problem,

może do mnie przyjść, porozmawiać.

Poprosiłam, żeby mi dał znać, jak zareagowali

nauczyciele, czy bardziej nie dokuczają

mu w klasie czy w szkole.

No niestety okazało się, że jest

coraz gorzej. Choć Wiktor na początku

nie chciał mi tego mówić, że jest gorzej.

Żebym się po prostu nie martwiła.

A zanim zapytam, jak wyglądał ten

powrót do szkoły. Powiedz, jak

najbliżsi to przyjęli? Jak

ojciec Wiktora, jak

dziadkowie być może, jak sąsiedzi?

No bo to były te pierwsze konfrontacje.

Akurat z sąsiadami mam najmniejszy

kontakt, bo poza "dzień dobry" nikt

nie utrzymuje ze sobą kontaktu.

Ojciec Wiktora

napisał mi w wiadomości prywatnej, że

"chyba ją popierdoliło".

Po czym się już więcej nie odezwał do mnie.

Moja babcia niestety

też nie zaakceptowała tego.

Kazała mi

zabronić jej zmiany tego wyglądu

i mówienia do siebie w formie

męskiej.

„Czuję wielki żal. Do nauczycieli, lekarzy, do całego społeczeństwa” (1) Я чувствую|большой|сожаление|К|учителям|врачам|к|всему|обществу |great|regret||teachers|doctors||the whole|society "I feel great regret. To teachers, to doctors, to society as a whole" (1). "Siento un gran pesar. Por los profesores, por los médicos, por toda la sociedad" (1) „Я чувствую большую печаль. К учителям, врачам, ко всему обществу” (1)

wyglądała dosłownie jak z horroru. выглядела|буквально|как|из|ужаса |literally|||horror выглядела буквально как из ужастика.

Cały czas strach, Весь|время|страх all|time|fear Все время страх,

lęk, страх страх,

pytanie o pomoc, odbijanie się вопрос|о|помощь|отскок|себя вопрос о помощи, отталкивание

od szpitala do szpitala от|больницы|до|больницы от больницы к больнице

i kolejna diagnoza: brak zagrożenia и|очередная|диагностика|отсутствие|угрозы и очередной диагноз: отсутствие угрозы

życia i zdrowia pacjenta. жизни|и|здоровья|пациента жизни и здоровья пациента.

Byłam przekonana, że moje dziecko Я была|уверена|что|мое|ребенок Я была уверена, что мой ребенок

po prostu skoczyło pod pociąg. по|просто|прыгнуло|под|поезд просто прыгнул под поезд.

17 kwietnia zeszłego roku апреля|прошлого|года 17 апреля прошлого года

Twoje nastoletnie dziecko Твое|подростковое|ребенок Твое подростковое дитя

wskoczyło pod вскочило|под прыгнуло под

koła pociągu. колеса|поезда колеса поезда.

Wiktor Виктор Виктор

z połamanym kręgosłupem, miednicą, с|сломанным|позвоночником|тазом с сломанным позвоночником, тазом,

żuchwą челюстью челюстью

przez dwa kolejne dni walczył o życie, в течение|два|следующих|дня|боролся|за|жизнь два следующих дня боролся за жизнь,

niepowodzeniem. неудачей неудачей.

O tym wypadku informowały media, О|этом|происшествии|информировали|СМИ Об этом инциденте сообщали СМИ,

później odnosili się do niego позже|относились|к нему|к|нему позже к нему обращались

publicyści, dziennikarze, публицисты|журналисты публицисты, журналисты,

komentatorzy, także politycy. комментаторы|также|политики комментаторы, также политики.

Jak ty to wszystko przeżyłaś? Как|ты|это|всё|пережила How did you survive all this? Как ты всё это пережила?

Przez pierwszy okres Через|первый|период В первый период

byłam... я была я была...

brałam leki. я принимала|лекарства я принимала лекарства.

niewiele pamiętam. немного|помню я мало что помню.

Pamiętam dosłownie urywki Я помню|буквально|отрывки Я помню буквально обрывки

- od momentu wypadku do... с|момента|аварии|до - с момента аварии до...

przez kolejne dwa miesiące. через|следующие|два|месяца в течение следующих двух месяцев.

Później niestety Позже|к сожалению Позже, к сожалению

trzeba było wrócić do rzeczywistości. нужно|было|вернуться|в|реальность пришлось вернуться к реальности.

Odstawić leki, poradzić sobie Отменить|лекарства|справиться|с собой Отказаться от лекарств, справиться

z tym. с|этим с этим.

sobie głowę, żeby po prostu nie zwariować. себе|голову|чтобы|||не|свихнуться себе голову, чтобы просто не сойти с ума.

Było mi bardzo было|мне|очень Мне было очень

ciężko. тяжело тяжело.

Czułam wielki żal. Do wszystkich Я чувствовала|большой|сожаление|К|всем Я чувствовала большую обиду. На всех

tak naprawdę. так|на самом деле на самом деле.

na moje prośby. на|мои|просьбы по моим просьбам.

dzieckiem niedobrego. ребенком|недоброе ребенком недоброе.

Że dokuczają mu w klasie, Что|дразнят|ему|в|классе Что ему досаждают в классе,

że jest wyśmiewany. что|есть|высмеиваемый что его высмеивают.

Oczywiście nauczyciele Конечно|учителя Конечно, учителя

z jednej strony с||стороны с одной стороны

mówili, że nie widzą nic, говорили|что|не|видят|ничего говорили, что не видят ничего,

a z drugiej strony а|с|другой|стороны а с другой стороны

mówili, że "oni porozmawiają na godzinie говорили|что|они|поговорят|на|часе говорили, что "они поговорят на часе

wychowawczej albo... воспитательной|или классного руководства или...

że porozmawiają z uczniami, что|поговорят|с|учениками что поговорят с учениками,

zapytają się, co się dzieje. спросят|себя|что|происходит|происходит спросят, что происходит.

Oczywiście nikt nic nie widział, Конечно|никто|ничего|не|видел Конечно, никто ничего не видел,

w porządku. Że może в|порядке|что|может Что может быть

Wiktor wyolbrzymia. Виктор|преувеличивает Виктор преувеличивает.

No ale rozmowy niby zostały Ну|но|разговоры|как бы|остались Но разговоры, как бы, состоялись

przeprowadzone z dzieciakami, проведенное|с|детьми с детьми,

miała być poprawa, której oczywiście должна была|быть|исправление|которой|конечно должно было быть улучшение, которого, конечно,

nie było widać. не|было|видно не было видно.

ale też do całego społeczeństwa. но|тоже|к|всему|обществу но и на всё общество.

z internetu i też из|интернета|и|тоже из интернета и тоже

czytał читал читал

różne obraźliwe komentarze разные|оскорбительные|комментарии разные оскорбительные комментарии

na osoby LGBT. на|люди|ЛГБТ на людей ЛГБТ.

Czytał wszystkie artykuły, Читал|все|статьи Он читал все статьи,

czytał... читал он читал...

no po prostu но|по|просто просто

Wiedział, że Знал|что Он знал, что

być osobą transpłciową. Mówił быть|человеком|трансгендерным|Он говорил быть трансгендером. Он говорил

Nawet po jakimś czasie Даже|через|каким-то|время Даже через какое-то время

mieliśmy pomysł, у нас был|идея у нас была идея,

że gdy Wiktor skończy liceum, что|когда|Виктор|закончит|лицей что когда Виктор закончит школу,

na studia będzie mógł на|учёбу|будет|мог он сможет поступить в университет

wyjechać do Anglii. Tam, уехать|в|Англию|Там уехать в Англию. Там,

gdzie mieszka moja rodzina. Że tam będzie... где|живет|моя|семья|Что|там|будет где живет моя семья. Что там будет...

Zdaję sobie sprawę, że odpowiedź Я|себе|осознаю|что|ответ Я осознаю, что ответ

popełnił samobójstwo, совершил|самоубийство совершил самоубийство,

jest bardzo złożone i skomplikowane, есть|очень|сложное|и|сложное очень сложен и запутан,

dlatego może zacznijmy поэтому|может|начнем поэтому, может быть, начнем

od początku. с|начала с начала.

Kiedy ty po raz pierwszy zauważyłaś, Когда|ты|по|раз|первый|заметила Когда ты впервые заметила,

że Wiktor ma jakiegoś rodzaju что|Виктор|имеет|какого-то|рода что у Виктора есть какой-то род

problem? Że jest kłopot? проблема|что|есть|проблема проблема? Что, есть проблема?

Wiktor musiał zmienić szkołę, Виктор|должен был|изменить|школу Виктору пришлось сменить школу,

w swojej placówce, в|своей|учреждении в своем учреждении,

więc znalazłam szkołę jak najbliżej так|я нашла|школу|как|можно ближе поэтому я нашла школу как можно ближе

domu. в доме к дому.

Czyli idąc do siódmej klasy, Значит|идя|в|седьмой|класс То есть, идя в седьмой класс,

nikogo. Nikogo ze starej szkoły nie było никого||из|старой|школы|не|было Никого из старой школы не было.

zaprzyjaźnić. подружиться подружиться.

Klasa była zgrana. Większość uczniów Класс|была|сплочённая|Большинство|учеников Класс был сплоченным. Большинство учеников

szkoły podstawowej. школы|начальной начальной школы.

i wyłącznie jedną koleżankę. и|исключительно|одну|подругу и исключительно одна подруга.

Wiktorowi od samego początku, nawet Виктору|с|самого|начала|даже Виктору с самого начала, даже

po tej całej zmianie. после|этой|всей|смены после всей этой перемены.

I na samym początku... И|на|самом|начале И в самом начале...

Chociaż przez pierwsze półrocze Хотя|через|первое|полугодие Хотя в течение первых шести месяцев

było jeszcze w miarę jako tako, choć nikt nie odzywał было|еще|в|мере|||хотя|никто|не|говорил всё ещё было более-менее нормально, хотя никто не общался

Później zaczęło się dokuczanie. Позже|началось|себя|дразнение Позже начались придирки.

Na początku... В|начале В начале...

słowa typu "mangozjebie", слова|типа|мангозъеб слова типа "мангозъебе",

Wiktor interesował się mangą, Виктор|интересовался|себя|мангой Виктор интересовался мангой,

lubił bardzo любил|очень очень любил

rysować te postacie. Na przerwie рисовать|эти|персонажи|На|перемене рисовать этих персонажей. На перемене

zamiast nagrywać вместо|записывать вместо того, чтобы снимать

No i chyba był świetnym Ну|и|наверное|был|отличным Ну и, наверное, он был отличной

tematem do drwin. темой|для|дравин темой для насмешек.

Od razu wszyscy Сразу|все|все Сразу все

zaczęli mu dokuczać, wyzywać go. начали|ему|надоедать|оскорблять|его начали его дразнить, обзывать.

Na początku jeszcze mi nie mówił o tym В начале|начале|еще|мне|не|говорил|об|этом Сначала он мне об этом не говорил

wprost. прямо прямо.

klasy, dostałam классы|я получила класса, я получила

telefon ze szkoły od pani телефон|из|школы|от|учительницы телефон из школы от госпожи

psycholog. Poprosiła mnie, психолог|Она попросила|меня психолога. Она попросила меня,

porozmawiać. поговорить поговорить.

Przyjechałam na wizytę Я приехала|на|визит Я приехала на визит

i pani и|госпожа и женщина

pedagog powiedziała, że педагог|сказала|что педагог сказала, что

Wiktor, wtedy jeszcze Wiktoria, Виктор||еще|Виктория Виктор, тогда еще Виктория,

od koleżanki z klasy. от|подруги|из|класса от подруги по классу.

Wiktor powiedział, że Виктор|сказал|что Виктор сказал, что

chce popełnić samobójstwo w domu. хочет|совершить|самоубийство|в|доме хочу покончить с собой дома.

Koleżanka poinformowała Подруга|проинформировала Подруга сообщила

wychowawcę воспитателя воспитателю

i wychowawca powiadomił psychologa szkolnego. и|классный руководитель|уведомил|психолога|школьного и воспитатель уведомил школьного психолога.

Psycholog poinformował ciebie. Психолог|проинформировал|тебя Психолог сообщил тебе.

Tak. Да Да.

jak to przyjęłaś wtedy, w tamtym czasie? как|это|ты восприняла|тогда|в|том| как ты это восприняла тогда, в то время?

Byłam w szoku. Я была|в|шоке Я была в шоке.

Nie. Aż tak nie. Нет|Так|не| No. Not so much. Нет. Не настолько.

koleżanka, nie wiem, zrekompensuje każdy подруга|не|знаю|компенсирует|каждый подруга, не знаю, компенсирует каждый

dzień samotności w tej szkole. день|одиночества|в|этой|школе A day of solitude in this school. день одиночества в этой школе.

sam na korytarzu. сам|на|коридоре один в коридоре.

No informacja o myślach samobójczych Нет|информация|о|мыслях|самоубийственных Информация о суицидальных мыслях

była dla mnie wielkim szokiem. была|для|меня|большим|шоком была для меня большим шоком.

Wiedziałam, że muszę Я знала|что|я должна Я знала, что должна

zasięgnąć porady specjalisty. получить|совет|специалиста обратиться за советом к специалисту.

Dowiedziałam się wtedy od Wiktora, Я узнала|себя|тогда|от|Виктора Тогда я узнала от Виктора,

dopiero teraz odważył się только|сейчас|осмелился|себя теперь он только решился

powiedzieć o tym. сказать|о|этом сказать об этом.

I dostałam informację Я|получила|информацию И я получила информацию

o... ostrym dyżurze о|остром|дежурстве о... остром дежурстве

skonsultować dziecko i w razie проконсультировать|ребенка|и|в|случае проконсультировать ребенка и в случае

W Józefowie. Co tam jest? В|Иозефуве|Что|там|есть В Йозефове. Что там есть?

i młodzieży. и|молодежи и молодежи.

Akurat to była środa i tam był Как раз|это|была|среда|и|там|был Как раз это была среда, и там был

Pojechaliście tam? Вы поехали|туда Вы поехали туда?

Tak, pojechaliśmy tam od razu Да|мы поехали|туда|от|сразу Да, мы поехали туда сразу.

Najpierw czekaliśmy w Józefowie na Сначала|мы ждали|в|Иозефове|на Сначала мы ждали в Юзефуве

konsultację консультацию консультацию

trzy lub cztery godziny. три|или|четыре|часа три или четыре часа.

Z nadzieją tak naprawdę głupią, С|надеждой|так|на самом деле|глупой С надеждой, на самом деле глупой,

dostanę od razu recepty, co получу|от||рецепты|что я сразу получу рецепты, что

później ze mną, stwierdził, że позже|со|мной|он заявил|что а затем со мной, заявил, что

chce zostawić dziecko pod obserwacją, хочет|оставить|ребенка|под|наблюдением хочет оставить ребенка под наблюдением,

było dla mnie было|для|меня это было для меня

jest to konieczne, есть|это|необходимо это необходимо,

będę wiedziała, jak pomóc буду|знала|как|помочь я буду знать, как помочь

czyli zabrać wszystkie то есть|забрать|все то есть забрать все

sznurówki, podpisać wszystkie шнурки|подписать|все шнурки, подписать все

dokumenty, документы документы,

jak zobaczyłam stan tego oddziału... как|я увидела|состояние|этого|отделения когда я увидела состояние этого отделения...

Ja myślałam, że... Я|думала|что Я думала, что...

Ja byłam po prostu w szoku. Ja nie sądziłam, Я|была|||в|шоке|Я|не|думала Я была просто в шоке. Я не думала,

że takie miejsca w что|такие|места|в что такие места в

XXI wieku w Europie XXI|века|в|Европе XXI веке в Европе

jeszcze działają. еще|работают все еще действуют.

Czy możesz to opisać? Можешь|ты|это|описать Можешь это описать?

Co zobaczyłaś? Что|ты увидела Что ты увидела?

Sala, Зал Комната,

na której miało leżeć moje на|которой|должно было|лежать|мое в которой должно было лежать моё

dziecko, ребенок ребёнок,

wyglądała dosłownie jak z horroru. выглядела|буквально|как|из|ужаса выглядела буквально как из ужаса.

Ściany były Стены|были Стены были

miejsca, żeby cokolwiek jeszcze dopisać. места|чтобы|что-либо|еще|дописать места, чтобы что-то еще дописать.

Były wymazane flamastrami, Были|стерты|фломастерами Были стерты маркерами,

były wymazane krwią, были|стерты|кровью были стерты кровью,

były wulgarne napisy, были|вульгарные|надписи были вульгарные надписи,

napisy o субтитры|о надписи о

śmierci, że "nie chce смерти|что|не|хочет смерти, что "не хочу

mi się żyć". мне|себя|жить мне жить".

Oprócz tych napisów były wymalowane Кроме|этих|надписей|были|раскрашены Кроме этих надписей были нарисованы

na ścianach genitalia, на|стенах|гениталии на стенах гениталии,

przeróżne przekleństwa, различные|ругательства разнообразные ругательства,

kraty w oknach, co jest решётки|в|окнах|что|есть решетки на окнах, что является

z jednej strony zrozumiałe с|одной|стороны|понятное с одной стороны понятным

w takim miejscu. в|таком|месте в таком месте.

Stare łóżka, brudne materace, Старые|кровати|грязные|матрасы Старые кровати, грязные матрасы,

pościel... постельное белье постельное белье...

Nawet nie wiedziałam, czy ta Даже|не|знала|ли|эта Я даже не знала, есть ли это

pościel jest już постельное белье|есть|уже постельное белье уже

po jakimś dziecku, czy ona jest po prostu после|каком-то|ребенке|или|она|есть|| после какого-то ребенка, или она просто

ze starości w takim stanie. от|старости|в|таком|состоянии в таком состоянии от старости.

Szafki Шкафы Шкафы

w stanie в|состоянии в состоянии

gwoździe, oberwane szafki, гвозди|оторванные|шкафчики гвозди, оторванные шкафчики,

brud na parapecie. грязь|на|подоконнике грязь на подоконнике.

Wystające gwoździe. W tych szafkach? Выступающие|гвозди|В|этих|шкафах Торчащие гвозди. В этих шкафчиках?

Łózko było brudne. Кровать|было|грязное Кровать была грязной.

mokre chusteczki. Jak zaczęłam to wszystko wycierać, влажные|салфетки|Как|я начала|это|всё|вытирать влажные салфетки. Когда я начала все это вытирать,

to po prostu te это|просто|просто|те это просто те

placówki. учреждения учреждения.

a pielęgniarka zaśmiała się и|медсестра|засмеялась|себя а медсестра засмеялась

wyglądają, czego pani oczekuje?". выглядят|чего|паня|ожидает выглядят, чего вы ожидаете?".

Byłam w... Я была|в Я была в...

byłam po prostu w szoku, ale wiedziałam, że я была|||в|шоке|но|знала|что я была просто в шоке, но знала, что

być może to jest jedyne miejsce, które быть|может|это|есть||место|которое возможно, это единственное место, которое

pomoże mojemu dziecku. поможет|моему|ребенку поможет моему ребенку.

Zostawiłam dziecko w szpitalu, pojechałam Я оставила|ребенка|в|больнице|я уехала Я оставила ребенка в больнице, уехала

do domu, wzięłam kilka dni в|дом|я взяла|несколько|дней домой, взяла несколько дней

bo codziennie muszę tutaj потому что|каждый день|я должен|здесь потому что я должна здесь быть каждый день

przyjeżdżać w odwiedziny. приезжать|в|гости в гости.

Codziennie starałam się dodzwonić, Каждый день|я старалась|(частица возвратного глагола)|дозвониться Каждый день я пыталась дозвониться,

mogę umówić się z lekarzem na jakąś могу|записаться|на|к|врачу|на|какую-то я могу записаться к врачу на какую-то

konsultację. консультацию консультацию.

że jeszcze lekarza nie ma, albo że był что|еще|врача|не|есть|или|что|был That the doctor is not there yet, or that he was что врача еще нет, или что он был

i już go nie ma, i w zasadzie и|уже|его|не|есть|и|в|принципе and he's gone, and basically и его больше нет, и по сути

moje codzienne wizyty мои|ежедневные|визиты мои ежедневные визиты

w tym szpitalu в|этом|больнице в эту больницу

Cały czas poszukiwałam lekarza, Весь|время|искала|врача Я всё время искала врача,

po kilku dniach. через|несколько|дней после нескольких дней.

I Wiktor powiedział Я|Виктор|сказал И Виктор сказал

mi po czterech dniach, мне|через|четыре|дня мне через четыре дня,

czuje się tutaj dobrze. чувствую|себя|здесь|хорошо чувствует себя здесь хорошо.

Bardzo chciałam zabrać dziecko Очень|хотела|забрать|ребенка Я очень хотела забрать ребенка

z tego miejsca. из|этого|места из этого места.

Ale stwierdziłam, że sama nie Но|я поняла|что|одна|не Но я поняла, что сама не

mogę podjąć tej decyzji, więc могу|принять|этого|решения|поэтому могу принять это решение, поэтому

chciałam to z nim skonsultować. я хотела|это|с|ним|проконсультироваться я хотела это с ним обсудить.

Jasne. Ясно Конечно.

czy może wyjść, czy nie. ли|может|выйти|ли|нет может ли он выйти или нет.

Powiedział, że porozmawia, jeszcze wtedy, Сказал|что|поговорит|еще|тогда Он сказал, что поговорит, еще тогда,

z Wiktorią. с|Викторией с Викторией.

Czekałam 40 minut. Я ждала|минут Я ждала 40 минут.

Czy 30, już dokładnie Да|уже|точно Или 30, уже точно

nie pamiętam. Po czym wyszedł, не|помню|После|чем|вышел не помню. После этого он вышел,

że что что

przynajmniej na tę chwilę, по крайней мере|на|эту|минуту по крайней мере на данный момент,

gdyby coś się działo, если|что-то|(частица возвратного глагола)|происходило если что-то произойдет,

no powinnam jeszcze raz po prostu przyjechać do szpitala. но|я должна|еще|раз|||приехать|в|больницу то мне просто нужно будет снова приехать в больницу.

Poczułaś się uspokojona Ты почувствовала|себя|успокоенной Ты почувствовала себя успокоенной

wtedy? Odetchnęłaś z ulgą? тогда|Ты вздохнула|с|облегчением тогда? Ты вздохнула с облегчением?

prywatnie poszukam лично|поищу в частном порядке поищу

dobrych lekarzy, dobrych specjalistów. хороших|врачей|хороших|специалистов хороших врачей, хороших специалистов.

Wróciliście do domu. Вы вернулись|в|дом Вы вернулись домой.

Wróciliśmy do domu, Мы вернулись|в|дом Мы вернулись домой,

zaraz było zakończenie roku szkolnego, скоро|было|окончание|года|школьного вскоре было окончание учебного года,

Wiktor już nie chodził wtedy do szkoły. Виктор|уже|не|ходил|тогда|в|школу Victor was already out of school by then. Виктор уже не ходил тогда в школу.

I te wakacje przebiegły Я|эти|каникулы|прошли И это лето прошло

nawet spokojnie. даже|спокойно даже спокойно.

W sierpniu byliśmy nad morzem, В|августе|мы были|у|моря В августе мы были на море,

nad morzem Wiktor у|моря|Виктор на море Виктор

powiedzieć już jakiś czas temu. сказать|уже|какой-то|время|тому say some time ago. сказать уже какое-то время назад.

Powiedział, że podjął decyzję Он сказал|что|принял|решение Он сказал, что принял решение

o zmianie płci. о|смене|пола о смене пола.

Czyli to był pierwszy moment... Значит|это|был|первый|момент То есть это был первый момент...

Tak, to był pierwszy Да|это|был|первый Да, это был первый

moment, kiedy Wiktor zakomunikował mi момент|когда|Виктор|сообщил|мне момент, когда Виктор сообщил мне

i co chce zrobić. и|что|хочет|сделать и что хочет сделать.

Do tamtej pory ty patrzyłaś na Wiktora До|той|поры|ты|смотрела|на|Виктора By then you were looking at Victor До того времени ты смотрела на Виктора

jako na córkę? как|на|дочь как на дочь?

się do niego zwracać себя|к|нему|обращаться address him обращаться к нему

"Wiktor". Виктор "Виктор".

Jak ty to przyjęłaś? Как|ты|это|восприняла Как ты это восприняла?

To było ogromne zaskoczenie. Это|было|огромное|удивление Это было огромным сюрпризом.

wiek, że może to przejdzie. возраст|что|может|это|пройдет возраст, что может это пройдет.

Ale wiedziałam, że Но|знала|что Но я знала, что póki пока пока

to powinnam это|должна тогда я должна

akceptować wszystkie jego decyzje, принимать|все|его|решения принимать все его решения,

wszystkie jego prośby все|его|просьбы все его просьбы

i... я и...

No i powiedziałam Ну|и|я сказала Ну и я сказала

Wiktorowi, że jestem w szoku, Виктору|что|я|в|шоке Виктору, что я в шоке,

gdy jeszcze czasami zapomnę formy когда|еще|иногда|забуду|формы когда я иногда забываю мужскую форму.

potrzebujemy czasu". нам нужно|время нам нужно время.

wróciliśmy do Warszawy po wakacjach. |в|Варшаву|после|каникул мы вернулись в Варшаву после каникул.

Było ci ciężko? Было|тебе|тяжело Тебе было тяжело?

z tą sytuacją nową? с|этой|ситуацией|новой с этой новой ситуацией?

Wtedy jeszcze nie. Тогда|еще|не At the time, it still didn't. Тогда еще нет.

Ciężko mi było dopiero Трудно|мне|было|только Мне было тяжело только

w październiku, kiedy в|октябре|когда в октябре, когда

w wyglądzie в|внешности в облике

dziewczynki. Poprosił девочки|Попросил девочки. Он попросил

mnie, żebym kupiła, мне|чтобы я|купила мне, чтобы я купила,

wymieniła całą szafę na męską. обменяла|весь|шкаф|на|мужской She replaced her entire closet with a men's closet. заменила весь шкаф на мужской.

Pojechaliśmy wtedy po zakupy. Мы поехали|тогда|за|покупками Мы тогда поехали за покупками.

Wymienił sobie całą garderobę, Он поменял|себе|всю|гардероб Он заменил себе весь гардероб,

począwszy od kurtek po начиная|от|курток|до начиная от курток до

bieliznę, buty, spodnie, белье|обувь|брюки белья, обуви, брюк,

bluzy. Wszystko. толстовки|Всё толстовок. Всё.

Na końcu poprosił mnie o На|конце|попросил|меня|о В конце он попросил меня о

pomalować na inny kolor. покрасить|в|другой|цвет покрасить в другой цвет.

w listopadzie. в|ноябре в ноябре.

Czyli właściwie jednego dnia całkowicie То есть|на самом деле|одного|дня|полностью То есть, на самом деле, в один день полностью

zmienił swój wygląd. изменил|свой|внешний вид изменил свой внешний вид.

Tak. Да Да.

Dlaczego wtedy? Почему|тогда Почему тогда?

Poczułam strach. Я почувствовала|страх Я почувствовала страх.

Wiedziałam, że społeczeństwo i klasa na pewno nie zaakceptuje Я знала|что|общество|и|класс|на|наверняка|не|примет Я знала, что общество и класс точно не примут

takiego wyglądu. такого|вида такой внешний вид.

Bałam się, tak. Bałam się Я боялась|себя|да|Я боялась|себя Я боялась, да. Я боялась

powrotu do szkoły. возвращения|в|школу возвращения в школу.

decyzji, że bardzo go wspieram, решения|что|очень|его|поддерживаю решения, что я его очень поддерживаю,

że jestem pełna podziwu, że mimo braku akceptacji что|я|полна|восхищения||несмотря на|отсутствие|принятия что я полна восхищения, что несмотря на отсутствие принятия

w klasie, в|классе в классе,

Chociaż twierdził, że nie. Хотя|утверждал|что|нет Хотя утверждал, что нет.

może do mnie przyjść, porozmawiać. может|ко|мне|прийти|поговорить может прийти ко мне, поговорить.

Poprosiłam, żeby mi dał znać, jak zareagowali Я попросила|чтобы|мне|дал|знать|как|они отреагировали Я попросила его сообщить мне, как отреагировали

nauczyciele, czy bardziej nie dokuczają учителя|ли|больше|не|дразнят учителя, стали ли они больше не дразнить

mu w klasie czy w szkole. мне|в|классе|или|в|школе его в классе или в школе.

Żebym się po prostu nie martwiła. чтобы я|себя|||не|волновалась Чтобы я просто не волновалась.

powrót do szkoły. Powiedz, jak возвращение|в|школу|Скажи|как возвращение в школу. Скажи, как

najbliżsi to przyjęli? Jak близкие|это|приняли|Как ближайшие это восприняли? Как

ojciec Wiktora, jak отец|Виктора|как отец Виктора, как

dziadkowie być może, jak sąsiedzi? дедушки и бабушки|быть|может|как|соседи дедушки и бабушки, возможно, как соседи?

Akurat z sąsiadami mam najmniejszy Как раз|с|соседями|у меня|наименьший Как раз с соседями у меня наименьший

nie utrzymuje ze sobą kontaktu. не|поддерживает|с|собой|контакта не поддерживает связь.

Ojciec Wiktora Отец|Виктора Отец Виктора

"chyba ją popierdoliło". наверное|её|поехало "кажется, её совсем не в себе".

Po czym się już więcej nie odezwał do mnie. После|того как|он|уже|больше|не|заговорил|ко|мне После чего больше не связывался со мной.

Moja babcia niestety Моя|бабушка|к сожалению К сожалению, моя бабушка

też nie zaakceptowała tego. тоже|не|приняла|это тоже не приняла этого.

Kazała mi Она сказала|мне Она велела мне

zabronić jej zmiany tego wyglądu запретить|ей|изменение|этого|внешнего вида запретить ей менять этот вид.

męskiej. мужской мужского.

SENT_CWT:AFkKFwvL=5.32 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=8.37 ru:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=548 err=0.00%) translation(all=438 err=0.00%) cwt(all=2008 err=1.20%)