11. 10 Συμβουλές για αποδοτικό διάβασμα στο σπίτι, Σχολική μελέτη άκοπα!
Εδώ είμαστε φίλες και φίλοι, face to face
Γυρίσαμε κοντά σας με ένα θέμα που αφορά πάρα πολλούς γονείς και πάρα πολλά παιδιά.
Νομίζω ότι είναι δουλειά των παιδιών, όπως θα μας πει και η ειδική μας,
αλλά οι γονείς έχουνε την ευθύνη. Κοντά μας, λοιπόν, η κυρία Ειρήνη Κιάμου. Καλώς ήρθατε!
-Καλώς σας βρήκα! -Είστε παθολόγος λόγου και ομιλίας. Καλά το είπα;
Άρα, λοιπό, το θέμα μας σήμερα για να το κωδικοποιήσω είναι
πώς, φίλες και φίλοι, να διαβάσουμε τα παιδιά μας.
-Κυρία Κιάμου, εμείς να τα διαβάσουμε τα παιδιά μας ή μόνα τους να διαβάσουν, είναι το πρώτο ερώτημα.
-Πολύ ωραία ερώτηση. Καταρχήν να ξεκινήσουμε, ότι ο στόχος είναι τα παιδιά να διαβάσουν μόνα τους. Να είναι ανεξάρτητα.
-Από την πρώτη δημοτικού;
-Δεν είναι εφικτό.
Τι ωραία που θα ήταν να γίνει αυτό από την πρώτη δημοτικού. Θα ήταν εκπληκτικό.
Η αλήθεια είναι ότι, αντικειμενικά, για να μπορέσει ένα παιδί να μελετήσει
Πρέπει να σκεφτούμε ποιες είναι οι δεξιότητες που πρέπει να έχει εξασκήσει.
Πρέπει, λοιπόν, να πάμε ένα βήμα πίσω.
Άρα, λοιπόν, να δούμε αν ένα παιδί μπορεί να οργανώσει τον εαυτό του,
μπορεί να οργανώσει το χρόνο του,
μπορεί να οργανώσει το χώρο του.
-Πάμε, λοιπόν, λίγα βήματα πίσω και σκεφτόμαστε. -Τα βάζετε όλα λοιπόν.
Και χώρος και χρόνος που πρέπει να διδάξουμε οι γονείς το παιδάκι πριν από το διάβασμα.
-Αυτό ακριβώς!
Μερικές φορές, όταν οι γονείς απευθύνονται σε μένα,
αντιμετωπίζουν την πρώτη δημοτικού σαν έναν διακόπτη
είναι λίγο αστείο αυτό
ότι τώρα είναι στην πρώτη δημοτικού, οκ τώρα είναι έτοιμο να μάθει πληροφορίες, να γίνει μαθητής.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν κουμπάκια που αλλάζουν ξαφνικά τα παιδιά όπως ο διακόπτης
Άρα πρέπει λίγο να τα προετοιμάσουμε για αυτό.
Στην πρώτη δημοτικού, λοιπόν, καλό θα ήταν οι γονείς να βοηθήσουν,
όσον αφορά τη μελέτη του παιδιού. Πάντοτε όμως έχουμε σαν στόχο, αφενός να μην το επιβαρύνουμε συναισθηματικά
Να του δίνουμε την αίσθηση της πληρότητας, ότι τα καταφέρνει, ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της τάξης του
και μέσα σε λογικά πλαίσια.
Σε χρονικά περιθώρια, τα οποία δεν θα υπερβαίνουν
-Ποια τάξη; (γέλια)
Δηλαδή, είναι υπερβολικό. Καμιά φορά ακούω γονείς να λένε "μα διαβάζουμε όλο το απόγευμα",
ή "όλο το βράδυ", "φτάσαμε στις δέκα τη νύχτα".
Λέω για όνομα του Θεού. Αυτό είναι υπερβολή.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά έχουν πολλούς ρόλους
και ο βασικός τους ρόλος είναι να είναι παιδιά.
Άρα χρειάζεται να μελετήσουν, χρειάζεται όμως και να παίξουν.
Και να μην πέσουμε στην παγίδα, οι γονείς,
να είμαστε οι δάσκαλοί τους.
Να μη χάσουμε τον γονεϊκό μας ρόλο
γιατί ο γονεϊκός ρόλος δεν είναι μονάχα να είμαστε δίπλα τους και να τα βοηθήσουμε στη μελέτη.
Ο γονεϊκός ρόλος έχει και συναισθηματική χροιά.
Μας έχετε δώσει κάρτες με δέκα tips να το πω κι έτσι, με δέκα σημεία που πρέπει να προσέξουμε
Προτείνω να πάμε να τα δούμε για να έχουμε έτσι έναν κώδικα στην κουβέντα μας και θα το αναλύσουμε κι άλλο.
- Καταρχήν, συζητήστε με πολύ ήρεμο τρόπο.
Να δούμε, λοιπόν, τι έχουμε να μελετήσουμε, μιλάω τώρα για τα πρωτάκια - δευτεράκια
Να δούμε με ποιον τρόπο θα οργανώσουν το διάβασμά τους, "με τι θες να ξεκινήσουμε πρώτο;"
Πολύ σημαντικό και αυτό.
Δε σημαίνει ότι ο γονιός θα αποφασίσει " Α θα ξεκινήσουμε με τη γλώσσα".
Μπορεί να θέλει να ξεκινήσει με τα μαθηματικά.
Αφήστε το να το κάνει, δώστε του την επιλογή.
-Άρα αμέσως αμέσως δίνουμε την πρωτοβουλία στο παιδί. -Ακριβώς!
Δίνουμε πρωτοβουλία στο παιδί και του δίνουμε την αίσθηση ότι μπορεί να οργανώσει
το διάβασμά του, τη μελέτη του.
-Ωραία! Πάμε στο δεύτερο.
Το δεύτερο, λοιπόν, είναι να αποφασίζουμε το πότε , που και με ποιον.
Όταν λέμε το πότε,
δε μπορεί ένα παιδάκι με το που μπει στο σπίτι, να φάει μια μπουκιά και αμέσως να ξεκινήσει τη μελέτη
γιατί μετά έχει τζούντο ή γιατί μετά έχει πιάνο ή γιατί μετά έχει οτιδήποτε.
Πρέπει να του δώσουμε λίγο χρόνο να ηρεμήσει, να χαλαρώσει, να βρει τους ρυθμούς του.
Αν το πρόγραμμα που έχουμε αποφασίσει να οργανώσουμε στο παιδί μας με εξωσχολικές δραστηριότητες
είναι εξαιρετικά βεβαρυμένο, θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε.
-Άρα αφαιρούμε πράγματα, αν έχουμε πνίξει το παιδί με πολλές δραστηριότητες.
-Ακριβώς.
Και σημασία βέβαια έχει και που μελετάμε τελικά.
Που θα μελετήσουμε;
Αν μελετήσουμε στην κουζίνα ή στην τραπεζαρία
που είναι συχνό φαινόμενο στις ελληνικές οικογένειες
είναι δύσκολο για ένα παιδί να συνεργαστεί.
γιατί η μαμά θα μιλήσει και σε κάποιο άλλο παιδάκι, αν υπάρχει άλλο παιδάκι μέσα στο σπίτι,
γίνονται πολλά πράγματα μέσα στο σπίτι
Στην κουζίνα μαγειρεύουμε, θόρυβοι, μπορεί να υπάρχει μία τηλεόραση κάπου εκεί ανοιχτή ή στο σαλόνι.
- Οπότε στο χώρο του, στο δωμάτιό του, στο γραφείο του. -Ναι.
-Από την πρώτη δημοτικού για να το μάθει φαντάζομαι.
Από την πρώτη δημοτικού σίγουρα.
Και επίσης να είναι το γραφείο του, το οποίο γραφείο του θα είναι χωρίς άλλα αντικείμενα.
-Εντελώς άδειο το γραφείο;
- Τελείως στείρο γραφείο.
- Άντε να έχει μια μολυβοθήκη ας πούμε;
Ξέρετε όμως τι ενδιαφέρον που είναι, να παίζω εγώ με το μολυβάκι μου,
το οποίο μολυβάκι μου, ή με την ξύστρα μου που έχει πάνω τον αγαπημένο μου ήρωα
ή τι όμορφα που είναι να παίζω με τη γόμα μου;
-Κυριολεκτείτε δηλαδή, εντελώς άδειο το γραφείο.
-Είμαι ξεκάθαρη, άδειο το γραφείο, θα έχουμε πολύ απλά αντικείμενα,
Υπάρχουν θεαματικά μολύβια για να έχουν τα παιδιά.
-'Έχω θέμα κυρία Κιάμου, πρέπει να κατεβάσω πολλά πράγματα από το γραφείο.
-Υπάρχουν πολύ όμορφα μολύβια, πολύ όμορφες γόμες, πολύ ωραίες ξύστρες.
Είναι εντάξει, μπορούμε να τα κρατήσουμε αυτά, να μην τα αφαιρέσουμε στο παιδί, αλλά όταν ζωγραφίζει.
Όταν κάνει άλλες δραστηριότητες, όχι όμως όταν μελετάει τα μαθήματά του.
-Χαίρομαι που το λέτε, θα επιληφθώ, πάμε στο τέσσερα.
-Επίσης, μη βάζετε τροχήλατες καρέκλες.
Οι τροχήλατες καρέκλες είναι πολύ χαρωπές και πολύ ευχάριστες για να μπορούμε να παίζουμε και να γυρίζουμε γύρω γύρω.
Γυρίζουνε γύρω γύρω, κουνιόνται
Ένα παιδί το οποίο μπορεί να έχει μια μικρή δυσκολία στη διατήρηση προσοχής του,
το βρίσκει πολύ πιο εύκολο να χάσει την προσοχή του εφόσον θα κουνιέται πέρα δώθε.
-Κοιτάξτε τώρα κάτι που δεν του πάει το μυαλό του γονιού επ ουδενί
-Ναι αυτό είναι αλήθεια. Και επειδή είναι μόδα να αγοράζουμε τροχήλατες καρέκλες στα γραφεία των παιδιών
-Σωστά. Πια μόνο τέτοιες είναι για τα γραφεία.
-Ακριβώς. Δε σκεφτόμαστε ότι η τροχήλατη καρέκλα θα είναι η καρέκλα αυτή που θα οδηγήσει το παιδί μας στο να χαζεύει
-Αυτό που λέτε τώρα σας λέω δε νομίζω ότι γονιός το έχει φανταστεί.
-Ναι, οπότε συζητάμε σταθερές, ετσι;
Τώρα, υπάρχει περίπτωση, ένα παιδάκι να θέλει να μελετήσει τα μαθηματικά με τον παππού του.
Αφήστε το να τα μελετήσει με τον παππού του.
Μπορεί να θέλει κάποιος να τα μελετήσει με τη μαμά του.
Αφήστε το στη μαμά.
-Άρα έχει δικαίωμα επιλογής. -Ακριβώς.
Υπάρχουν αγαπημένα θέματα για εμάς τους ίδιους τους ενήλικες.
Υπάρχουν, λοιπόν, θέματα που θα διαχειριστούμε καλύτερα το παιδί μας,
και φυσικά το παιδί αυτό το εισπράττει.
Άρα καταλαβαίνει ότι αν τα μαθηματικά δεν είναι το αγαπημένο του μπαμπά μου, αλλά είναι του παππού μου, ο παππούς είναι πιο ήρεμος όταν το κάνω μαζί του.
-Άρα προσεγγίζω τον παππού, κατάλαβα.
-Άρα είναι επιλογή ο παππούς.
Ή η μαμά ή τέλος πάντων οποιοσδήποτε άλλος.
Μπορώ επίσης να ζητήσω βοήθεια από το μεγαλύτερο αδερφάκι μου, δεν είναι κακό αυτό.
δεν είναι απαραίτητο δηλαδή να είναι ένα πρόσωπο μόνο που εμπλέκεται.
-Δηλαδή αν είναι μία ο παππούς, μία ο αδερφός, μία ο μπαμπάς δεν είναι κακό αυτό;
-Δεν είναι κακό για συγκεκριμένα θέματα όμως.
-Δηλαδή τα μαθηματικά, αν τα έχει αναλάβει παραδείγματος χάρη ο αδερφός μου, είναι ο αδερφός μου το πρόσωπο αναφοράς..
Έχει σημασία να υπάρχει ένα πρόσωπο αναφοράς.
Τώρα από εκεί και πέρα, δούμε πάλι η δασκάλα τι ζητάει.
Είναι σημαντικό να ξέρουμε, η εργασία που στέλνει η δασκάλα, τι ακριβώς εμπεριέχει.
Υπάρχουν ασάφειες μερικές φορές. Άλλοι γονείς αισθάνονται ότι είναι υπερβολικά μεγάλη η εργασία για το σπίτι
Άλλοι γονείς αισθάνονται ότι μάλλον η δασκάλα έχει ζητήσει πολύ περισσότερα από αυτά που μου λέει το παιδί μου.
άρα μετά αρχίζουν και μπλέκονται στο να αναζητήσουν στο ίντερνετ, να αναζητήσουν σε βιβλία
-Άρα μια επαφή γονιού εκπαιδευτικού για να ξέρουμε που πατάμε.
-Σημαντικό εδώ είναι ότι οποιαδήποτε γνώμη και αν έχω για την εργασία της δασκάλας,
μ' αρέσει δε μ' αρέσει η εργασία που έχει δώσει αυτή η γυναίκα,
και ο τρόπος που την έχει παρουσιάσει στο παιδί, δε σχολιάζω.
- Δε μπαίνω στο ρόλο του εκπαιδευτικού, να τον ακυρώσω στα μάτια του παιδιού.
-Ακριβώς γιατί μετά χάνω το παιχνίδι.
-Αρχίζουν, λοιπόν, πια και λένε τώρα ότι η δασκάλα μας δεν είναι η σωστή δασκάλα για μένα.
-Το παιδί την ακυρώνει άρα τι να μάθει; -Ακριβώς.
-Ωραία, δείξτε στο παιδί σας λέει μια θετική στάση προς τη δασκάλα είπατε, πάμε και στο επόμενο.
Είναι βασικό, το καταλαβαίνουμε όλοι.
Εξηγήστε, λοιπόν στο παιδί σας πως να κάνει ένα πλάνο με προτεραιότητες.
-Για να το οδηγήσουμε σε ανεξαρτησία.
Άρα για μεγάλες τάξεις, όταν έχω ένα παιδί τρίτη τετάρτη δημοτικού πια
μπορεί ξεκάθαρα να έχει τις εργασίες της ημέρας και δίπλα να εκτιμά από μόνο του περίπου πόση ώρα χρειάζεται για αυτό.
-Πάμε να δούμε και το επόμενο.
Εφαρμόστε κάποιες από τις γνώσεις του στην καθημερινότητά του.
ναι αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί στην καθημερινότητά μας συχνά δεν αυξάνουμε το λεξιλόγιό μας
πολύ συχνά τα παιδιά έρχονται με έννοιες που σχετίζονται ειδικά με τα μαθηματικά, ελάχιστες φορές στην καθημερινότητά τους.
Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένα παιδί πάει πρώτη, δευτέρα δημοτικού και ασχολείται με την πρόσθεση και την αφαίρεση.
Του λέμε στρώσε το τραπέζι.
Έχουμε βάλει μόνο δύο πιάτα. Είμαστε τέσσερις. Πρέπει να προσθέσουμε κι άλλα πιάτα στο τραπέζι.
Όχι να βάλουμε. Όχι να βάλουμε κι άλλα πιάτα. Να προσθέσουμε.
Όταν το παιδί πάει στο σχολείο και ακούει την έννοια πρόσθεση λέει "τι είναι αυτό; Δεν το έχω ξανά ακούσει".
-Βάζω κι άλλα πιάτα. -Ακριβώς.
Ή αφαιρώ. είναι πάρα πολλά αυτά που έχουμε βάλει, πρέπει να αφαιρέσουμε μερικά μήλα από το καλάθι για παράδειγμα.
Ας το βάλουμε μέσα στην καθημερινότητά μας.
-Μου αρέσει που το λέτε έτσι παραστατικά, γιατί όσοι το ακούνε και όσοι μας παρακολουθούν βάζουν αμέσως στη λογική αυτά που δίνετε. Και είναι καλό νομίζω.
Λοιπόν, βοηθήστε το παιδί να οργανώσει την τσάντα του και φροντίστε να δίνετε το καλό παράδειγμα.
-Πολύ μεγάλο θέμα.
Ναι είναι αλήθεια αυτό. Είναι λίγο αστείο να ζητάμε από ένα παιδί να έχει οργανώσει το γραφείο του, να έχει οργανώσει την τσάντα του
να είναι ακριβώς στην ώρα του, όταν η μαμά ή ο μπαμπάς, δεν έχουν οργανώσει τα δικά τους πράγματα,
ή δεν έχουν οργανώσει το χρόνο τους.
-Γιατί θα πει το παιδί "δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις". Και καλά θα κάνει να σου πει.
-Ακριβώς. και ξέρετε αυτό μπορεί να μη στο πούνε. Αν στο πούνε είναι καλό,
γιατί τουλάχιστον σε φέρνουν αντιμέτωπο με την πραγματικότητα
και μπορείς να το συζητήσεις μαζί τους.
Αλλά τα παιδιά σίγουρα το ξέρουν και το σκέφτονται.
-και το εφαρμόζουν και πολλές φορές δεν το παίρνουμε κι εμείς μυρουδιά.
Πάμε παρακάτω.
Λοιπόν. Αναγνωρίστε την προσπάθειά του και κρύψτε την απογοήτευσή σας.
-Ακόμα, λοιπόν, και για το μικρό που θα κάνει ένα παιδί πρέπει να πάρει ένα μπράβο.
-Επιβραβεύουμε πάντα την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα, αυτό πρέπει να το θυμόμαστε οι γονείς.
Λέμε, λοιπόν, μου αρέσει πολύ που προσπαθείς.
Μου αρέσει που δεν το έβαλες κάτω.
Μου αρέσει που παρότι είναι δύσκολο, και το βλέπω ότι σε δυσκολεύει, εσύ όμως είσαι εκεί.
-Τι ωραία που τα λέτε.
-Δεν έχει σημασία μόνο το αποτέλεσμα.
Η μελέτη είναι η καθημερινή μας ζωή. Στους ενήλικες είναι η δουλειά μας.
Το παιδί δεν πρέπει να μάθει να παραιτείται.
-Άρα, λοιπόν, δεν του κόβουμε τα φτερά επισημαίνοντας το κακό πιθανώς
το κακό αποτέλεσμα. Σε κάθε βηματάκι του δίνουμε έναν θετικό λόγο.
Και το τελευταίο που έχουμε.
Αν τυχόν, υποθετικά τώρα, ένα παιδάκι,
παρ όλες τις προσπάθειές μας και αν υποθέσουμε ότι ακολουθούμε αυτά τα βήματα, δεν τα βγάλει πέρα
τότε σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει.
Άρα, δεν υπάρχει παιδί που να θέλει να γίνει κακός μαθητής. Αυτό είναι δεδομένο.
Δεν έχω συναντήσει κανένα παιδί, ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Αμερική που να ήρθε να το δω και να μου είπε θέλω να είμαι κακός μαθητής.
Δεν υπάρχει αυτό.
Λοιπόν, τα παιδιά θέλουν να είναι καλοί μαθητές.
Πρέπει με τις κεραίες μας να πιάσουμε τα μηνύματα που εκπέμπουν.
Άρα θέλουνε και κάπου κολλάνε, κάτι τους δυσκολεύει. Τι είναι αυτό;
Πρέπει να καταλάβουμε τι συμβαίνει και δυσκολεύεται το παιδί.
Πολλές φορές είναι πολύ απλά πράγματα που δεν τα καταλαβαίνουμε αμέσως.
Όμως όταν καταλάβουμε την πηγή του προβλήματος και το λύσουμε, τότε τα πράγματα είναι πολύ καλά.
-Θα σας θέσω αμέσως το ερώτημα, γιατί ο κόσμος έχει αρχίσει και έχει απορίες, πριν σας θέσω τις δικές μου απορίες.
Γυρίζει ένα παιδί κουρασμένο από το σχολείο
και δε θέλει να αναλάβει τα μαθήματά του.
Το αφήνουμε να ξεκουραστεί; Το αφήνουμε να κοιμηθεί, το πιέζουμε να διαβάσει; Τι κάνουμε;
Εξυπακούεται ότι όταν ένα παιδί είναι κουρασμένο, το αφήνουμε να ξεκουραστεί.
Αυτό που δεν ξέρω είναι αν είναι μια ρουτίνα.
Αν δηλαδή ένα παιδάκι καθημερινά γυρνάει στο σπίτι εξαντλημένο,
και φτάνει στο σημείο να μη μπορεί να μελετήσει, τότε πρέπει να δούμε μήπως κάτι συμβαίνει στη ρουτίνα του.
Πόσες ώρες κοιμάται αυτό το παιδί.
Θα πρέπει να ελέγξουμε το σίδηρο του. Μήπως αυτό το παιδί τελικά έχει σιδηροπενία οπότε γι αυτό νιώθει τέτοια σωματική κόπωση;
Άρα είναι διάφοροι παράγοντες που πρέπει να δούμε. Είναι μόνο σήμερα που το εκφράζει αυτό ή είναι κάτι το οποίο το βλέπω σε μία μεγάλη χρονική περίοδο οπότε θα πρέπει να με ανησυχήσει.
-Άρα, λοιπόν, εξετάζουμε αν οι παράγοντες της κόπωσης είναι φυσιολογικοί
και αν είναι έτσι τα πράγματα το αφήνουμε να ξεκουραστεί και το μεταθέτουμε λίγο χρονικά.
Απλώς αντιλαμβάνομαι, και η μαμά που μας έθεσε το ερώτημα
ότι αν ένα παιδάκι όπως λέτε κι εσείς έχει δραστηριότητες και αρχίζουν και περιορίζονται τα χρονικά περιθώρια, εκεί τι κάνουμε μετά;
Εκεί βάζουμε προτεραιότητες και επιλογές πια.
Θα πρέπει να δούμε ποιες από τις δραστηριότητες είναι αυτές που έχει επιλέξει το παιδί
και ποιες έχει επιλέξει η μαμά ή ο μπαμπάς.
-Βασικό κι αυτό.
-Έχει ενδιαφέρον όμως, γιατί δε σημαίνει ότι επειδή μου αρέσει εμένα η γυμναστική, υποχρεωτικά θα αρέσει η γυμναστική και στο παιδί μου.
-Ήθελα να κάνω πιάνο μικρή και δεν έκανα, δε μου το φερε η τύχη, γίνε πιανίστα παιδί μου να βγάλω τα απωθημένα μου.
-Ναι κάπως έτσι.
-Να ρωτήσω κάτι άλλο;
Είπατε για την πρώτη και τη δευτέρα δημοτικού.
Να πάμε στις λίγο μεγαλύτερες τάξεις.
Έχω μαμάδες, η κόρη μου πάει τετάρτη δημοτικού, πολλές φορές μου λένε διαβάζει μόνη της η κόρη σου;
Υπάρχουν παιδιά που η μαμά τα κατευθύνει.
Αυτό είναι λάθος; Έπρεπε να κοπεί;
Και πώς μαθαίνουμε ένα παιδί που έχει μάθει με αυτόν τον τρόπο, να απεξαρτηθεί;
Σίγουρα καλό θα είναι, η ιδέα είναι το παιδί να διαβάζει μόνο του, να μελετά μόνο του.
Θέλουμε το παιδί να νιώσει ανεξάρτητο, γιατί θα πιστεύει στον εαυτό του, θα έχει μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση το ίδιο, αφού επιτυγχάνει πράγματα μόνο του.
Αν το παιδί είναι πάρα πολύ εξαρτημένο κάτι συμβαίνει, κάτι γίνεται εδώ.
Μήπως είναι ο χρόνος που η μητέρα λείπει;
Μήπως αναζητά τη μητέρα σαν βοηθό γιατί του λείπει, εργαζόμενη πολλές ώρες;
-Διεκδικεί τη σημασία της δηλαδή μέσω του διαβάσματος.
-Ακριβώς. Οπότε αναζητώ τη μητέρα μου για φροντίδα.
Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι. Είναι αυτό που σας είπα πριν.
Δηλαδή εξαρτάται. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική.
Τώρα εάν θέλω ένα παιδί το οποίο εγώ σαν γονέας έκανα το λάθος και καθόμουν συνέχεια δίπλα του και το πίεζα
γιατί υπάρχει και αυτή η παράμετρος η οποία είναι πολύ σημαντική,
Σε περίπτωση, λοιπόν, που εγώ σαν γονιός έκανα το παιδί μου να είναι εξαρτημένο από εμένα
αρχίζω και μπαίνω σε μια διαδικασία
όπου δίνω πολύ μικρά περιθώρια εργασίας,
τα τοποθετώ σε χρόνο, λέω λοιπόν, ξέρεις κάτι, για τόσο χρονικό διάστημα θα πρέπει να το έχεις ολοκληρώσει
Θα πάω μέχρι την κουζίνα, θα πάω μέχρι τον αδερφό σου
θα πάω ξέρω 'γω να κάνω κάτι άλλο
και θα έρθω να δω τι έχει γίνει τελικά.
Πώς έχουμε προχωρήσει;
Τελευταία απορία. Το δέον γενέσθε είναι να διαβάζει το παιδί μόνο του και μετά ο γονιός να το ελέγχει,
ή ο γονιός από ένα σημείο και μετά δεν πρέπει καθόλου να ασχολείται;
-Το σημαντικό είναι κάποια στιγμή να το ελέγχεις.
Σε μεγαλύτερες τάξεις, όταν μιλάω για έκτη δημοτικού, ο έλεγχος καθημερινά το θεωρώ ότι είναι ακραίο.
Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα θέματα,
κάποια συγκεκριμένα μαθήματα, τα οποία το κάθε παιδί ξέρει
ότι το δυσκολεύουν, ή ο γονέας ξέρει ότι το δυσκολεύουν,
οπότε εκεί ίσως να θέλει λίγο περισσότερο έλεγχο.
Το κλειδί σε αυτή την ιστορία,
είναι αν ο έλεγχος γίνεται με επιμονή του γονέα
ή με πρόταση του παιδιού.
-Καλά κάνετε και επιμένετε σε αυτό.
-Λοιπόν, αν το παιδί
εκφράσει την ανάγκη της εξυπηρέτησης του γονέα στο να το βοηθήσει παρακάτω,
το βλέπω λογικό να πάει να συμβάλλει ο γονέας.
Αν ο γονιός όμως, επιτακτικά, επιμένει ότι πρέπει να σε ελέγξω γιατί δεν σου έχω "εμπιστοσύνη",
εκεί διαταράσσεται η σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού
το οποίο, όσο μεγαλώνουμε και μπαίνουμε από την έκτη δημοτικού στην πρώτη γυμνασίου κτλ
μπαίνουμε στην εφηβεία
και νομίζω ότι εκεί το παιχνίδι χάνεται
και δεν θα έχουμε μια ειλικρινή σχέση με το παιδί μας.
-Μάλιστα. Ανοίγετε πολλά ζητήματα
Να πω στους τηλεθεατές μας ότι θα τα λέμε κάθε εβδομάδα
οπότε κάθε φορά, ανάλογα φίλες και φίλοι, και με τα θέματα που εσείς μας προτείνετε
σαν γονείς και νομίζετε ότι θέλετε να τα ακούσετε από κάποιος ειδικό
εδώ με την κυρία Κιάμου θα σας βοηθάμε και θα τα αναλύει που ξέρει πιο καλά από εμάς.
-Ευχαριστούμε πολύ. -Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
