DE KLEINE ZIELEN [tweede deel], Hoofdstuk 15

Hoofdstuk 15

Constance dezer dagen was veel alleen. Ze was eigenlijk zoo alleen, als zij in Brussel - zoo Van der Welcke eens voor zijn wijnen of assurantiën op reis was - nooit was geweest, omdat zij ook voor de eerste maal Addy niet bij zich had. Zij zag hare moeder echter bijna iederen dag, maar verder bleef zij veel thuis, zooals zij in Brussel ook veel thuis was gebleven. Er was in haar een zachte melancholie gekomen na hare neêrslachtige buien, een melancholie om maar veel alleen en veel thuis te zijn. Ze was een vrouw van het home; haar huis had het verzorgde en bevallige en gezellige van een woning, die de bewoonster lief heeft, met dat schuchtere gevoel, dat het thuis het allerveiligst was. Zij was des morgens bezig op een rustige wijze; zij deed hare huishouding, gaf hare bevelen op een rustige methodische wijze en er was altijd in haar huis een atmosfeer van een comfortabele stille welbehagelijkheid, die als kalmeerde en uitnoodigde tot blijven. De twee meiden, met wie zij hare kalme vriendelijke manier van meesteres des huizes altijd behield, hielden van haar, deden rustig haar werk af, spoedig wetende hoe het moest. Deze dagen alleen, ging zij met haar het huis rond, liet de kamers van Van der Welcke en Addy een groote beurt geven, zag hare kasten, alle hoekjes na, met hare kalme verzorgende vingers van exquize vrouw, die aan alles, waarover die vingers gleden, iets gaf van haar eigen exquiziteit.

Zij las niet veel, zij maakte geen muziek, zij was zelfs niet buitengewoon ontwikkeld. Als kind had zij van feeënverhaaltjes gehouden, als meisje nog feeënverhaaltjes bedacht, maar zij hield verder niet van litteratuur; verzen vond zij onnatuurlijk; van muziek begreep zij niet veel. Maar zij had iets zachts en moois en voornaams, van exquize vrouw, vooral nu, dat hare ijdelheid eigenlijk dood was. Zij had een ingeboren smaak om nooit iets te doen en te zeggen, dat leelijk was, of hard, of grof, en alleen als hare zenuwen haar waren de baas, kon zij driftig zijn en uitvaren. Maar zij h had vooral door haar verdriet en de verdrietige, triestige jaren in zich ontwikkeld een zeer gevoelig week hart, bijna overgevoelig, overweek. Een woord van sympathie, oogenblikkelijk, viel als weldadige dauw op haar neêr, deed haar liefhebben, wie zoo sprak. Zij was haar moeder zeer gaan liefhebben, meer dan vroeger, in mama waardeerende de moeder, die de kinderen bij elkander hield. Zij ook, zij deelde dat familie-zwak, die vreemde liefde voor alle de haren. Maar wat mama nooit had, was in haar dikwijls: de teleurstelling, de neêrslachtigheid, de ontmoediging zooveel en zoo wijd lief te hebben, wat met zoo vele en wijde belangen zich wijder en wijder vertakte. Dan bleef zij maar thuis, in haar eigen huis, sloot zich op in hare zachte melancholie, ging met de meiden, die van haar hielden, het huis door, opdat het heelemaal lief en netjes zoû zijn. Zij had niets van de Hollandsche huisvrouw, en de meiden dikwijls zeiden, dat het bij mevrouw die zoo, en bij mevrouw die zus was. Maar zij had zooveel tact, dat zij deden naar haar wenschen, en aannamen hare verdeeling van uren en werkzaamheid, en haar huis was altijd af, gezellig, klaar te bewonen. Zij had kleine, zachte liefhebberijen van een vrouw, die geen grooten geest heeft, die pleizier heeft in bijna eenvoudige, kinderlijke vrouwelijkheidjes. Had zij eens hoofdpijn, was zij eens ziek, dan vond zij het prettig met een stapel modeplaten te liggen, op den divan in hare slaapkamer, en rustigweg allerlei toiletten te bedenken, die zij niet noodig had en ook niet bestelde, maar die zij alleen maar bedacht, schiep, met de bekoorlijk nuffige fantazie van een elegante vrouw, die veel houdt van mooie kleêren. Of zij kon hare kasten opruimen met pleizier, alle hare kanten en linten nazien, ze netjes opvouwen, ze glad strijken, ze leggen in verschillende laadjes van coquette Empire chiffonières, en ze parfumeeren met poudre d'iris. Of zij kon hare bijouterieën - zij had niet veel - nazien, oppoetsen, ze laten schitteren tegen zich aan met een lach van pleizier om die mooie dingen, die zoo fonkelen en het mooi van een vrouw verhoogen. Zij voelde niets voor de groote kwesties, feminisme begreep zij niet, voor socialisme was zij een beetje bang, vooral omdat de arme menschen zoo vies waren en zoo akelig roken. Toch was zij weldadig al was zij heelemaal niet rijk, en gaf zij dikwijls aan de arme en de vieze menschen, vooral hopende, dat zij zich zouden wasschen. Toch had zij een redelijk logisch verstand, al was zij niet ontwikkeld, al dacht zij niet diep over kwesties, over kunst. Nu, dat hare ijdelheid dood was, was zij een vrouw van de wereld, die de wereld vermoeiend en lastig vond en zich met de wereld niet bemoeide, en alleen maar behoefte had aan sympathie en zacht medegevoel. En alleen soms schenen de snaren in haar strakker te spannen, en klonk er zoo iets door haar heen, als een plotse, heel vage treurigheid, die haar plots deed denken en afvragen zichzelve:

- Wat zijn en wat doen we klein... Nu word ik oud... en wat is er geweest... Zoû er dan nog bestaan... iets anders...? Of is dit voor iedereen... zoo...: leven?

Dat haar hart nooit had gesproken, wist zij eigenlijk zelve niet. Zij had Van der Welcke lief gehad, toen in Rome, omdat hij een mooie jongen was, in de ijdelheid en die salonkomedie-vertooning, waarin zij - na het lezen van een paar Fransche moderomans - had geklaagd over levensmoêheid, napratende en er totaal niets van wetende of voelende. Dat er andere liefde is, dan die welke zij had gevoeld voor Van der Welcke - zij dacht er zelfs niet aan, en las zij er nog eens van, terloops in haar weinige lectuur, dan dacht zij: dat is een boek, en de schrijver schrijft mooie woorden. Maar tegelijk was haar zachte natuur te voornaam vrouwelijk en ook moederlijk, om de lijfsliefde te vinden het eenige noodige. Neen, wat zij als plicht had gevoeld voor haar eersten man, en als hartstocht voor Van der Welcke, was zoo spoedig al tot moederlijkheid verwazigd. Zij had, getrouwd, in haar hartstocht, dadelijk naar een kind verlangd. En zij had haar kind verafgood, van den eersten dag af...

To hear audio for this text, and to learn the vocabulary sign up for a free LingQ account.

LingQでこのレッスンを開く

Hoofdstuk 15 Chapter Chapter 15

Constance dezer dagen was veel alleen. Constance|these|days|was|much|alone Constance these days was very alone. Ze was eigenlijk zoo alleen, als zij in Brussel - zoo Van der Welcke eens voor zijn wijnen of assurantiën op reis was - nooit was geweest, omdat zij ook voor de eerste maal Addy niet bij zich had. She|was|actually|so|alone|when|she|in|Brussels|so|Van|the|Welcke|once|for|his|wines|or|insurances|on|trip|was|never|was|been|because|she|also|for|the|first|time|Addy|not|with|herself|had She was actually as alone as she had never been in Brussels - as Van der Welcke once was on his trips for wines or insurance - because she also did not have Addy with her for the first time. Zij zag hare moeder echter bijna iederen dag, maar verder bleef zij veel thuis, zooals zij in Brussel ook veel thuis was gebleven. She|saw|her|mother|however|almost||day|but|further|stayed|she|much|at home|as|she|in|Brussels|also|much|at home|had|stayed However, she saw her mother almost every day, but otherwise she stayed home a lot, just as she had stayed home a lot in Brussels. Er was in haar een zachte melancholie gekomen na hare neêrslachtige buien, een melancholie om maar veel alleen en veel thuis te zijn. There|was|in|her|a|soft|melancholy|had come|after|her|gloomy|moods|a|melancholy|about|only|much|alone|and|much|at home|to|be A soft melancholy had come over her after her gloomy moods, a melancholy from being alone and at home a lot. Ze was een vrouw van het home; haar huis had het verzorgde en bevallige en gezellige van een woning, die de bewoonster lief heeft, met dat schuchtere gevoel, dat het thuis het allerveiligst was. She|was|a|woman|of|the|home|her|house|had|the|well-kept|and|attractive|and|cozy|of|a|dwelling|that|the|resident|loves|has|with|that|shy|feeling|that|the|home|the|safest|was She was a woman of the home; her house had the neat, graceful, and cozy feel of a dwelling that the resident loves, with that shy feeling that home was the safest place. Zij was des morgens bezig op een rustige wijze; zij deed hare huishouding, gaf hare bevelen op een rustige methodische wijze en er was altijd in haar huis een atmosfeer van een comfortabele stille welbehagelijkheid, die als kalmeerde en uitnoodigde tot blijven. She|was|in the|morning|busy|in a|a|quiet|manner|she|did|her|household|gave|her|orders|in a|a||||and|||||||||||||being|||||invited|to|stay In the mornings, she was busy in a calm manner; she managed her household, gave her orders in a calm, methodical way, and there was always in her house an atmosphere of comfortable, quiet contentment that calmed and invited one to stay. De twee meiden, met wie zij hare kalme vriendelijke manier van meesteres des huizes altijd behield, hielden van haar, deden rustig haar werk af, spoedig wetende hoe het moest. The|two|girls|with|whom|she|her|calm|friendly|manner|of|mistress|of the|house|always|maintained|loved|of|her|did|calmly|her|work|off|soon|knowing|how|it|should The two maids, with whom she always maintained her calm, friendly manner as the mistress of the house, loved her, did her work quietly, soon knowing how it should be done. Deze dagen alleen, ging zij met haar het huis rond, liet de kamers van Van der Welcke en Addy een groote beurt geven, zag hare kasten, alle hoekjes na, met hare kalme verzorgende vingers van exquize vrouw, die aan alles, waarover die vingers gleden, iets gaf van haar eigen exquiziteit. These|days|alone|went|she|with|her|the|house|around|had|the|rooms|of|of|||||||cleaning||||||corners|||||nurturing|fingers|of|||||||||slid||||her|own|exquisiteness These days alone, she went around the house with her, had the rooms of Van der Welcke and Addy thoroughly cleaned, checked her cabinets, every corner, with her calm, caring fingers of an exquisite woman, who gave something of her own exquisiteness to everything her fingers touched.

Zij las niet veel, zij maakte geen muziek, zij was zelfs niet buitengewoon ontwikkeld. She|read|not|much|she|made|no|music|she|was|even|not|exceptionally|developed She did not read much, she did not make music, she was not even particularly educated. Als kind had zij van feeënverhaaltjes gehouden, als meisje nog feeënverhaaltjes bedacht, maar zij hield verder niet van litteratuur; verzen vond zij onnatuurlijk; van muziek begreep zij niet veel. As|child|had|she|of|fairy tales|liked|as|girl|still|fairy tales|invented|but|she|liked|further|not|of|literature|verses|found|she|unnatural|of|music|understood|she|not|much As a child, she had loved fairy tales, as a girl she still invented fairy tales, but she did not care for literature; she found poetry unnatural; she did not understand much about music. Maar zij had iets zachts en moois en voornaams, van exquize vrouw, vooral nu, dat hare ijdelheid eigenlijk dood was. But|she|had|something|soft|and|beautiful|and|distinguished|of|exquisite|woman|especially|now|that|her|vanity|actually|dead|was But she had something soft and beautiful and noble, of an exquisite woman, especially now that her vanity was actually dead. Zij had een ingeboren smaak om nooit iets te doen en te zeggen, dat leelijk was, of hard, of grof, en alleen als hare zenuwen haar waren de baas, kon zij driftig zijn en uitvaren. She|had|an|innate|tendency|to|never|anything|to|do|and|to|say|that|ugly|was|or|harsh|or|rude|and|only|when|her|nerves|her|were|the|master|could|she|angry|be|and|lash out She had an innate taste for never doing or saying anything that was ugly, harsh, or coarse, and only when her nerves got the better of her could she be angry and lash out. Maar zij h had vooral door haar verdriet en de verdrietige, triestige jaren in zich ontwikkeld een zeer gevoelig week hart, bijna overgevoelig, overweek. But|she|had||especially|through|her|sadness|and|the|sad|sorrowful|years|in|herself|developed|a|very|sensitive|weak|heart|almost|oversensitive|overly weak But especially through her sorrow and the sad, sorrowful years she had developed a very sensitive soft heart, almost oversensitive, overly soft. Een woord van sympathie, oogenblikkelijk, viel als weldadige dauw op haar neêr, deed haar liefhebben, wie zoo sprak. A|word|of|sympathy|immediately|fell|like|beneficial|dew|on|her|down|made|her|love|who|so|spoke A word of sympathy, immediately, fell upon her like a beneficial dew, made her love whoever spoke like that. Zij was haar moeder zeer gaan liefhebben, meer dan vroeger, in mama waardeerende de moeder, die de kinderen bij elkander hield. She|was|her|mother|very|to come|to love|more|than|before|in|mom|appreciating|the|mother|who|the|children|together|each other|kept She had come to love her mother very much, more than before, in mama she appreciated the mother who kept the children together. Zij ook, zij deelde dat familie-zwak, die vreemde liefde voor alle de haren. She|also|she|shared|that|||that|strange|love|for|all|the|hairs She too, she shared that family weakness, that strange love for all the hair. Maar wat mama nooit had, was in haar dikwijls: de teleurstelling, de neêrslachtigheid, de ontmoediging zooveel en zoo wijd lief te hebben, wat met zoo vele en wijde belangen zich wijder en wijder vertakte. But|what|mom|never|had|was|in|her|often|the|disappointment|the|dejection|the|discouragement||and|so|widely|love|to|have|what|with|so|many|and|wide|interests|themselves|wider|and|wider|branched out But what mom never had, was in her often: the disappointment, the dejection, the discouragement of loving so much and so widely, which branched out wider and wider with so many and such broad interests. Dan bleef zij maar thuis, in haar eigen huis, sloot zich op in hare zachte melancholie, ging met de meiden, die van haar hielden, het huis door, opdat het heelemaal lief en netjes zoû zijn. Then|stayed|she|only|home|in|her|own|house|locked|herself|up|in|her|soft|melancholy|went|with|the|girls|who|from|her|loved|it|house|through|so that|it|completely|sweet|and|tidy|would|be Then she just stayed home, in her own house, locked herself in her soft melancholy, went through the house with the girls who loved her, so that it would be completely lovely and tidy. Zij had niets van de Hollandsche huisvrouw, en de meiden dikwijls zeiden, dat het bij mevrouw die zoo, en bij mevrouw die zus was. She|had|nothing|of|the|Dutch|housewife|and|the|girls|often|said|that|it|at|Mrs|who|like that|and|at|Mrs|who|like this|was She had nothing of the Dutch housewife, and the girls often said that it was like this with Mrs. so-and-so, and like that with Mrs. such-and-such. Maar zij had zooveel tact, dat zij deden naar haar wenschen, en aannamen hare verdeeling van uren en werkzaamheid, en haar huis was altijd af, gezellig, klaar te bewonen. But|she|had||tact|that|they|did|according to|her|wishes|and|accepted|her|distribution|of|hours|and|work|and|her|house|was|always|finished|cozy|ready|to|inhabit But she had so much tact that they did according to her wishes, and accepted her division of hours and activities, and her house was always finished, cozy, ready to be lived in. Zij had kleine, zachte liefhebberijen van een vrouw, die geen grooten geest heeft, die pleizier heeft in bijna eenvoudige, kinderlijke vrouwelijkheidjes. She|had|small|soft|pleasures|of|a|woman|who|no|great|spirit|has||pleasure|has|in|almost|simple|childish|femininities She had small, soft affections of a woman who does not have a great spirit, who takes pleasure in almost simple, childlike femininities. Had zij eens hoofdpijn, was zij eens ziek, dan vond zij het prettig met een stapel modeplaten te liggen, op den divan in hare slaapkamer, en rustigweg allerlei toiletten te bedenken, die zij niet noodig had en ook niet bestelde, maar die zij alleen maar bedacht, schiep, met de bekoorlijk nuffige fantazie van een elegante vrouw, die veel houdt van mooie kleêren. Had|she|once|headache|was|she|once|sick|then|found|she|it|pleasant|with|a|pile|fashion magazines|to|lie|on|the|sofa|in|her|bedroom|and|calmly|all kinds of|outfits|to|think of|that|she|not|needed|had|and|also|not|ordered|but|that|she|only|but|thought of|created|with|the|charming|prim|fantasy|of|a|elegant|woman|who|much|loves|of|beautiful|clothes If she had a headache, if she was sick, she found it pleasant to lie with a stack of fashion magazines on the couch in her bedroom, and calmly think up all sorts of outfits that she did not need and also did not order, but which she only imagined, created, with the charmingly fussy fantasy of an elegant woman who loves beautiful clothes. Of zij kon hare kasten opruimen met pleizier, alle hare kanten en linten nazien, ze netjes opvouwen, ze glad strijken, ze leggen in verschillende laadjes van coquette Empire chiffonières, en ze parfumeeren met poudre d'iris. If|she|could|her|cabinets|tidy up|with|pleasure|all|her|laces|and|ribbons|check|them|neatly|fold|them|smooth|iron|them|place|in|different|drawers|of|stylish|Empire|chests of drawers|and|them|perfume|with|powder|of iris Or she could enjoy tidying up her cabinets, checking all her laces and ribbons, neatly folding them, ironing them smooth, placing them in different drawers of coquettish Empire chiffonières, and perfuming them with poudre d'iris. Of zij kon hare bijouterieën - zij had niet veel - nazien, oppoetsen, ze laten schitteren tegen zich aan met een lach van pleizier om die mooie dingen, die zoo fonkelen en het mooi van een vrouw verhoogen. Or|she|could|her|jewelry|she|had|not|much|check|polish|them|let|shine|against|herself|at|with|a|smile|of|pleasure|at|those|beautiful|things|that|so|sparkle|and|the|beauty|of|a|woman|enhance Or she could examine her jewelry - she didn't have much - polish it, let it shine against her with a smile of pleasure for those beautiful things, which sparkle so and enhance the beauty of a woman. Zij voelde niets voor de groote kwesties, feminisme begreep zij niet, voor socialisme was zij een beetje bang, vooral omdat de arme menschen zoo vies waren en zoo akelig roken. She|felt|nothing|for|the|great|issues|feminism|understood|she|not|for|socialism|was|she|a|little|afraid|especially|because|the|poor||so|dirty|were|and|so|unpleasant|smelled She felt nothing for the big issues, she did not understand feminism, she was a bit afraid of socialism, especially because the poor people were so dirty and smelled so awful. Toch was zij weldadig al was zij heelemaal niet rijk, en gaf zij dikwijls aan de arme en de vieze menschen, vooral hopende, dat zij zich zouden wasschen. Yet|was|she|benevolent|although|was|she|at all|not|rich|and|gave|she|often|to|the|poor|and|the|dirty|people|especially|hoping|that|they|themselves|would|wash Yet she was charitable even though she was not at all rich, and often gave to the poor and dirty people, especially hoping that they would wash themselves. Toch had zij een redelijk logisch verstand, al was zij niet ontwikkeld, al dacht zij niet diep over kwesties, over kunst. Yet|had|she|a|fairly|logical|mind|although|was|she|not|educated|although|thought|she|not|deeply|about|issues|about|art Still, she had a reasonably logical mind, even though she was not educated, even though she did not think deeply about issues, about art. Nu, dat hare ijdelheid dood was, was zij een vrouw van de wereld, die de wereld vermoeiend en lastig vond en zich met de wereld niet bemoeide, en alleen maar behoefte had aan sympathie en zacht medegevoel. Now|that|her|vanity|dead|was||she|a|woman|of|the|world|who|the|world|tiring|and|troublesome|found|and|herself|with|the|world|not|concerned|and|only|but|need|had|for|sympathy|and|gentle|compassion Now that her vanity was dead, she was a woman of the world, who found the world tiring and troublesome and did not concern herself with it, and only needed sympathy and gentle compassion. En alleen soms schenen de snaren in haar strakker te spannen, en klonk er zoo iets door haar heen, als een plotse, heel vage treurigheid, die haar plots deed denken en afvragen zichzelve: And|only|sometimes|seemed|the|strings|in|her|tighter|to|stretch|and|sounded|there|so|something|through|her|self|as|a|sudden|very|vague|sadness|that|her|suddenly|made|think|and|question|herself And only sometimes did the strings seem to tighten within her, and something like a sudden, very vague sadness would resonate through her, making her suddenly think and ask herself:

- Wat zijn en wat doen we klein... Nu word ik oud... en wat is er geweest... Zoû er dan nog bestaan... iets anders...? What|are|and|what|do|we|small|Now|become|I|old|and|what|is|there|been|Would|there|then|still|exist|something|else - What are we and what do we do, so small... Now I am getting old... and what has been... Could there still exist... something else...? Of is dit voor iedereen... zoo...: leven? Or|is|this|for|everyone|so|life Or is this for everyone... like this...: life?

Dat haar hart nooit had gesproken, wist zij eigenlijk zelve niet. That|her|heart|never|had|spoken|knew|she|actually|herself|not That her heart had never spoken, she actually did not know herself. Zij had Van der Welcke lief gehad, toen in Rome, omdat hij een mooie jongen was, in de ijdelheid en die salonkomedie-vertooning, waarin zij - na het lezen van een paar Fransche moderomans - had geklaagd over levensmoêheid, napratende en er totaal niets van wetende of voelende. She|had|Van|der|Welcke|love|had|when|in|Rome|because|he|a|handsome|boy|was|in|the|vanity|and|that||performance|in which|she|after|the|reading|of|a|few|French|fashion novels|had|complained|about|life weariness|mimicking|and|there|totally|nothing|of|knowing|or|feeling She had loved Van der Welcke, back in Rome, because he was a handsome boy, in the vanity and that salon comedy display, in which she - after reading a few French fashion novels - had complained about weariness of life, mimicking and knowing or feeling nothing of it at all. Dat er andere liefde is, dan die welke zij had gevoeld voor Van der Welcke - zij dacht er zelfs niet aan, en las zij er nog eens van, terloops in haar weinige lectuur, dan dacht zij: dat is een boek, en de schrijver schrijft mooie woorden. That|there|other|love|is|than|that|which|she|had|felt|for|Van|the|Welcke|she|thought|of it|even|not|to|and|read|she|of it|again|once|of|casually|in|her|little|reading|then|thought|she|that|is|a|book|and|the|writer|writes|beautiful|words That there is another kind of love, other than the one she had felt for Van der Welcke - she did not even think about it, and if she read about it again, incidentally in her little reading, she thought: that is a book, and the writer writes beautiful words. Maar tegelijk was haar zachte natuur te voornaam vrouwelijk en ook moederlijk, om de lijfsliefde te vinden het eenige noodige. But|at the same time|was|her|gentle|nature|too|noble|feminine|and|also|motherly|to|the|physical love|to|find|it|only|necessary But at the same time, her gentle nature was too noble, feminine, and also motherly, to find physical love the only necessity. Neen, wat zij als plicht had gevoeld voor haar eersten man, en als hartstocht voor Van der Welcke, was zoo spoedig al tot moederlijkheid verwazigd. No|what|she|as|duty|had||for|her|first|husband|and|as|passion|for|Van|the|Welcke|was|so|soon|already|to|motherhood|transformed No, what she had felt as duty towards her first husband, and as passion for Van der Welcke, had so quickly turned into motherhood. Zij had, getrouwd, in haar hartstocht, dadelijk naar een kind verlangd. She|had|married|in|her|passion|immediately|for|a|child|longed She had, married, immediately desired a child in her passion. En zij had haar kind verafgood, van den eersten dag af... And|she|had|her|child|adored|from|the|first|day|from And she had adored her child, from the very first day...

SENT_CWT:AFkKFwvL=3.85 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=2.7 en:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=49 err=0.00%) translation(all=39 err=0.00%) cwt(all=1045 err=6.12%)