×

LingQをより快適にするためCookieを使用しています。サイトの訪問により同意したと見なされます クッキーポリシー.


image

Coelho - Ο αλχημιστής (AudioBookWorms), 11. Μέρος δεύτερο

11. Μέρος δεύτερο

Πέρασε η πρώτη μέρα. Έγινε μια μεγάλη μάχη και μερικοί τραυματίες μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο. «Ο θάνατος δεν αλλάζει τίποτε», σκεφτόταν το αγόρι. Τη θέση των σκοτωμένων πολεμιστών έπαιρναν άλλοι και η ζωή συνεχιζόταν.

- Θα μπορούσες να πεθάνεις αργότερα, φίλε μου, είπε ένας φρουρός, μπροστά στο πτώμα ενός συντρόφου του. Θα μπορούσες να πεθάνεις όταν θα γινόταν ειρήνη. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, στο τέλος θα πέθαινες.

Το βράδυ, το αγόρι πήγε και βρήκε τον αλχημιστή. Εκείνος ετοιμαζόταν να πάει στην έρημο μαζί με το γεράκι του.

- Δεν ξέρω πώς να μεταμορφωθώ σε άνεμο, επανέλαβε το αγόρι.

- Θυμάσαι τι σου έχω πει; Ότι ο κόσμος είναι μόνο η ορατή πλευρά του Θεού; Ότι η αλχημεία συνίσταται στο να μεταφέρει την πνευματική τελειότητα στο επίπεδο της ύλης;

- Εσείς τι κάνετε τώρα;

- Ταΐζω το γεράκι μου.

- Αν δεν καταφέρω να μεταμορφωθώ σε άνεμο, θα πεθάνουμε, είπε το αγόρι. Τι νόημα έχει να ταΐζετε το γεράκι;

- Εσύ θα πεθάνεις, είπε ο αλχημιστής. Εγώ μπορώ να μεταμορφωθώ σε άνεμο.

Τη δεύτερη μέρα το αγόρι ανέβηκε στην κορυφή ενός βράχου κοντά στο στρατόπεδο. Οι φρουροί το άφησαν να περάσει· ήδη είχαν ακούσει για το μάγο που μεταμορφωνόταν σε άνεμο και δεν ήθελαν να τον πλησιάσουν. Άλλωστε, η έρημος ήταν ένα μεγάλο και απροσπέλαστο τείχος.

Πέρασε το υπόλοιπο της δεύτερης μέρας κοιτάζοντας την έρημο. Αφουγκράστηκε την καρδιά του. Και η έρημος αφουγκράστηκε το φόβο του.

Μιλούσαν και οι δυο την ίδια γλώσσα.

Την τρίτη μέρα, ο αρχιστράτηγος είχε σύσκεψη με τους αξιωματικούς του.

- Πάμε να δούμε το αγόρι που μετατρέπεται σε άνεμο, είπε ο στρατηγός στον αλχημιστή.

- Ας πάμε, απάντησε ο αλχημιστής.

Το αγόρι τους οδήγησε στο σημείο όπου είχε καθίσει την προηγούμενη μέρα.

- Χρειάζομαι λίγο χρόνο, είπε το αγόρι.

- Δε βιαζόμαστε, απάντησε ο αρχιστράτηγος. Είμαστε άνθρωποι της ερήμου.

Το αγόρι άρχισε να κοιτάζει τον ορίζοντα τριγύρω. Βουνά στο βάθος, αμμόλοφοι, βράχοι και χαμηλά φυτά που επέμεναν να επιζούν εκεί όπου ήταν αδύνατο. Η έρημος, που τόσους μήνες τη διέσχιζε, και από την οποία, παρ' όλα αυτά, μόνο ένα πολύ μικρό μέρος γνώριζε. Σ' αυτό το μικρό μέρος είχε συναντήσει Άγγλους, καραβάνια, πολέμους φυλών και μια όαση με πενήντα χιλιάδες φοινικιές και τριακόσια πηγάδια.

- Τι γυρεύεις εδώ σήμερα; τον ρώτησε η έρημος. Δεν κοιταχτήκαμε αρκετά χτες;

- Σε κάποιο σημείο σου κρατάς τη γυναίκα που αγαπάω, είπε το αγόρι. Κι έτσι, όταν κοιτάω την άμμο σου, βλέπω και αυτή επίσης. Θέλω να γυρίσω πίσω σ' εκείνη και χρειάζομαι τη βοήθειά σου για να μεταμορφωθώ σε άνεμο.

- Τι σημαίνει αγάπη; ρώτησε η έρημος.

- Αγάπη θα πει να πετάξει το γεράκι πάνω από την άμμο σου. Γιατί για εκείνο εσύ είσαι ένας πράσινος κάμπος και ποτέ δεν επιστρέφει χωρίς κυνήγι. Γνωρίζει τους βράχους σου, τους αμμόλοφους σου και τα βουνά σου κι εσύ είσαι γενναιόδωρη απέναντι του.

- Το ράμφος του γερακιού με κατασπαράζει, είπε η έρημος. Επί χρόνια φροντίζω τα θηράματά του, τα ποτίζω με το λιγοστό νερό που διαθέτω, τους δείχνω που να βρουν τροφή. Και ένα πρωί, το γεράκι κατεβαίνει από τον ουρανό, ακριβώς τη στιγμή που εγώ θα ένιωθα τη στοργή των θηραμάτων πάνω στην άμμο μου. Επιτίθεται σ' αυτά που εγώ δημιούργησα.

- Μα γι' αυτό το σκοπό δημιούργησες τα θηράματα, απάντησε το αγόρι. Για να ταΐζεις το γεράκι. Και το γεράκι θα ταΐσει τον άνθρωπο. Και τότε και ο άνθρωπος θα ταΐσει κάποια μέρα την άμμο σου, απ' όπου θα ξαναβγούν θηράματα. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος.

- Και αυτό είναι η αγάπη;

- Αυτό είναι η αγάπη. Αυτό που μετατρέπει τα θηράματα σε γεράκι, το γεράκι σε άνθρωπο και τον άνθρωπο ξανά σε έρημο. Αυτό κάνει το μολύβι να μετατρέπεται σε χρυσάφι· και το χρυσάφι να ξανακρύβεται μέσα στο χώμα.

- Δεν καταλαβαίνω τα λόγια σου, είπε η έρημος.

- Κατάλαβε τουλάχιστον ότι σε κάποιο σημείο της άμμου σου με περιμένει μια γυναίκα. Γι' αυτό πρέπει να μεταμορφωθώ σε άνεμο.

Η έρημος έμεινε σιωπηλή για λίγο.

- Σου προσφέρω την άμμο μου, για να μπορεί ο άνεμος να φυσήξει. Μόνη μου όμως δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Ζήτα τη βοήθεια του ανέμου.

Μια ελαφρή αύρα άρχισε να φυσά. Οι αξιωματικοί παρατηρούσαν από μακριά το αγόρι να μιλά σε μια γλώσσα που εκείνοι δε γνώριζαν. Ο αλχημιστής χαμογελούσε.

Ο άνεμος πλησίασε το αγόρι και του άγγιξε το πρόσωπο. Είχε ακούσει τη συζήτησή του με την έρημο, γιατί οι άνεμοι γνωρίζουν τα πάντα. Διασχίζουν τον κόσμο χωρίς να έχουν γεννηθεί ή να πεθαίνουν σ' ένα συγκεκριμένο τόπο.

- Βοήθησέ με, είπε το αγόρι στον άνεμο. Κάποια μέρα άκουσα από μέσα σου τη φωνή της αγαπημένης μου.

- Ποιος σ' έμαθε να μιλάς τη γλώσσα της ερήμου και του ανέμου;

- Η καρδιά μου, απάντησε το αγόρι.

Ο άνεμος είχε πολλά ονόματα. Εκεί τον έλεγαν σιρόκο, γιατί οι Άραβες πίστευαν ότι ερχόταν από χώρες σκεπασμένες με νερό, όπου κατοικούσαν μαύροι άνθρωποι. Στη μακρινή χώρα του αγοριού τον έλεγαν λεβάντε, γιατί πίστευαν ότι έφερνε την άμμο της ερήμου και τις πολεμικές κραυγές των Μαυριτανών. Μπορεί σ' ένα άλλο μέρος, μακριά από τους κάμπους με τα πρόβατα, να σκέφτονται οι άνθρωποι ότι ο άνεμος γεννιόταν στην Ανδαλουσία. Ο άνεμος όμως δεν ερχόταν από πουθενά και δεν πήγαινε πουθενά, και γι' αυτό ήταν πιο δυνατός κι από την έρημο. Μια μέρα θα μπορούσε κανείς να φυτέψει δέντρα στην άμμο, ακόμη και να εκθρέψει πρόβατα, ποτέ όμως να δαμάσει τον άνεμο.

- Δεν μπορείς να γίνεις άνεμος, είπε ο άνεμος. Είμαστε δυο διαφορετικές φύσεις.

- Λάθος! είπε το αγόρι.

Γνώρισα τα μυστικά της αλχημείας, ενώ τριγύριζα στον κόσμο μαζί σου. Έχω μέσα μου όλους τους ανέμους, όλες τις έρημους, τους ωκεανούς και τ' αστέρια κι όσα δημιουργήθηκαν στο σύμπαν. Δημιουργηθήκαμε από το ίδιο Χέρι κι έχουμε την ίδια ψυχή. Θέλω να γίνω σαν εσένα, να διεισδύω παντού, να διασχίζω τις θάλασσες, να απομακρύνω την άμμο που σκεπάζει το θησαυρό μου, να φέρνω κοντά μου τη φωνή της αγαπημένης μου.

- Εκείνη τη μέρα άκουσα τη συζήτησή σου με τον αλχημιστή, είπε ο άνεμος. Εκείνος είπε ότι το κάθε πράγμα έχει τον Προσωπικό Μύθο του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο.

- Δείξε μου πώς να γίνω άνεμος, μόνο για λίγα λεπτά, είπε το αγόρι. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε μαζί για τις απεριόριστες δυνατότητες των ανθρώπων και των ανέμων.

Ο άνεμος ήταν πολύ περίεργος και κάτι τέτοιο του ήταν άγνωστο, θα ήθελε να συζητήσει για το ζήτημα αυτό, δεν ήξερε όμως πώς να μεταμορφώσει ανθρώπους σε άνεμο. Κι όμως, γνώριζε τόσα άλλα πράγματα! Έχτιζε έρημους, βύθιζε καράβια, σάρωνε ολόκληρα δάση και περιδιάβαινε σε πόλεις γεμάτες μουσική και παράξενους ήχους. Νόμιζε ότι ήταν παντοδύναμος, και να που ένα αγόρι τού έλεγε ότι υπήρχαν κι άλλα πράγματα ακόμα που ένας άνεμος θα μπορούσε να κάνει.

- Αυτό είναι που το λένε αγάπη, είπε το αγόρι, βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Όταν αγαπά κανείς, τότε καταφέρνει να γίνει οτιδήποτε μέσα στη δημιουργία! Όταν αγαπά κανείς, δεν έχει ανάγκη να καταλάβει τι συμβαίνει, γιατί από εκείνη τη στιγμή όλα συμβαίνουν μέσα του, ακόμη και οι άνθρωποι οι ίδιοι μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο. Φτάνει να βοηθάνε οι άνεμοι, εννοείται.

Ο άνεμος ήταν υπερήφανος και τα λόγια του αγοριού τον εξόργισαν. Βάλθηκε να φυσά με μεγαλύτερη δύναμη, σηκώνοντας την άμμο της ερήμου. Τελικά, όμως, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι, παρόλο που είχε διασχίσει όλο τον κόσμο, δεν ήξερε πώς να μεταμορφώσει τον άνθρωπο σε άνεμο. Ούτε γνώριζε την αγάπη.

- Ενώ τριγύριζα τον κόσμο, παρατήρησα ότι πολλοί άνθρωποι μιλούσαν για αγάπη κοιτάζοντας τον ουρανό, είπε ο άνεμος έξαλλος, επειδή αναγκαζόταν να παραδεχτεί τους περιορισμούς του. Ίσως να είναι καλύτερο να ρωτήσουμε τον ουρανό.

- Βοήθησέ με, λοιπόν, είπε το αγόρι. Γέμισε αυτό το σημείο με σκόνη, για να μπορέσω να κοιτάξω τον ήλιο χωρίς να τυφλωθώ.

Τότε ο άνεμος φύσηξε δυνατά και ουρανός γέμισε άμμο, αφήνοντας μόνο ένα χρυσό δίσκο στη θέση του ήλιου.

Στο στρατόπεδο η ορατότητα μειωνόταν ολοένα και περισσότερο. Οι άνθρωποι της ερήμου τον ήξεραν εκείνο τον άνεμο. Τον λέγανε σιμούν και ήταν χειρότερος από μια τρικυμία στη θάλασσα, μόνο που αυτοί δε γνώριζαν τη θάλασσα. Τα άλογα χλιμίντριζαν και τα όπλα σκεπάζονταν όλο και περισσότερο με άμμο.

Πάνω στο βράχο, ένας από τους αξιωματικούς στράφηκε προς τον αρχιστράτηγο και του είπε:

- Ίσως θα ήταν καλύτερα να του πούμε να σταματήσει.

Μόλις που διέκριναν το αγόρι. Τα πρόσωπά τους ήταν καλυμμένα με μπλε μαντίλια και στα μάτια τους καθρεφτιζόταν μόνο έκπληξη.

- Ας το σταματήσουμε, επέμεινε κι ένας άλλος αξιωματικός.

- Θέλω να δω το μεγαλείο του Αλάχ, είπε με σεβασμό ο στρατηγός, θέλω να δω πώς ένας άνθρωπος μεταμορφώνεται σε άνεμο.

Στο νου του όμως κατέγραψε τα ονόματα των δυο αντρών που είχαν φοβηθεί. Μόλις κόπαζε ο άνεμος, θα τους καθαιρούσε από τους βαθμούς τους, γιατί οι άντρες της ερήμου δε φοβούνται.

- Ο άνεμος μου είπε ότι γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι στον ήλιο. Αν γνωρίζεις την αγάπη, γνωρίζεις επίσης την Ψυχή του Κόσμου, που αποτελείται από αγάπη.

- Από δω που βρίσκομαι, είπε ο ήλιος, μπορώ να δω την Ψυχή του Κόσμου. Αυτή επικοινωνεί με την ψυχή μου και μαζί κάνουμε τα φυτά ν' αναπτύσσονται και τα πρόβατα να βαδίζουν αναζητώντας σκιά. Από δω που βρίσκομαι και είμαι πολύ μακριά από τον κόσμο, έμαθα ν' αγαπάω. Ξέρω ότι, αν πλησιάσω λίγο ακόμη τη γη, τα πάντα πάνω της θα πεθάνουν και η Ψυχή του Κόσμου θα πάψει να υπάρχει. Έτσι κοιταζόμαστε και αγαπιόμαστε· εγώ της δίνω ζωή και ζεστασιά κι εκείνη ένα λόγο ύπαρξης.

- Εσύ γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι.

- Γνωρίζω και την Ψυχή του Κόσμου, γιατί κουβεντιάζουμε πολύ, κατά τη διάρκεια αυτού του ατέλειωτου ταξιδιού στο σύμπαν. Εκείνη μου λέει ότι το μεγαλύτερο της πρόβλημα είναι ότι μέχρι σήμερα μόνο τα ορυκτά και τα φυτά κατάλαβαν ότι τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να γίνει το σίδερο σαν το χαλκό και ο χαλκός σαν το χρυσάφι. Ο καθένας εκτελεί την αποστολή του σ' αυτό το μοναδικό πράγμα, και όλα θα ήταν μια συμφωνία ειρήνης αν το Χέρι που τα έγραψε όλα αυτά είχε ακινητοποιηθεί την πέμπτη μέρα της δημιουργίας.

- Υπήρξε όμως μια έκτη μέρα, είπε ο ήλιος.

- Εσύ είσαι σοφός γιατί τα βλέπεις όλα από μακριά, απάντησε το αγόρι. Κι όμως, δε γνωρίζεις την αγάπη. Χωρίς την έκτη μέρα δημιουργίας, δε θα υπήρχε ο άνθρωπος και ο χαλκός θα ήταν πάντα χαλκός και το μολύβι θα ήταν πάντα μολύβι. Ο καθένας έχει το δικό του Προσωπικό Μύθο, αυτό είναι αλήθεια, αλλά μια μέρα αυτός ο Προσωπικός Μύθος θα γίνει πραγματικότητα. Τότε πρέπει να μετατραπεί σε κάτι καλύτερο και να έχει έναν καινούριο Προσωπικό Μύθο μέχρι να γίνει η Ψυχή του Κόσμου, πραγματικά, ένα και μοναδικό πράγμα.

Ο ήλιος έμεινε σκεφτικός και αποφάσισε να λάμψει πιο δυνατά. Ο άνεμος, που απολάμβανε τη συζήτηση, φύσηξε κι αυτός πιο δυνατά, ώστε ο ήλιος να μην τυφλώσει το αγόρι.

- Για το σκοπό αυτό υπάρχει η αλχημεία, είπε το αγόρι. Για να ψάξει ο κάθε άνθρωπος για το θησαυρό του και να τον βρει και για να θέλει μετά να είναι καλύτερος απ' ό,τι ήταν μέχρι τώρα. Το μολύβι θα εκτελέσει την αποστολή του μέχρι που ο κόσμος δε θα χρειάζεται πια μολύβι· τότε θα αναγκαστεί να μετατραπεί σε χρυσάφι.

»Οι αλχημιστές το κάνουν αυτό. Δείχνουν ότι, όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα.

- Και γιατί λες ότι εγώ δε γνωρίζω την αγάπη; ρώτησε ο ήλιος.

- Γιατί η αγάπη δε θα πει να μένεις ακίνητος όπως η έρημος ούτε να διασχίζεις τον κόσμο όπως ο άνεμος ούτε να τα βλέπεις όλα από μακριά, όπως εσύ. Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει και καλυτερεύει την Ψυχή του Κόσμου. Όταν μπήκα μέσα της πρώτη φορά, τη βρήκα τέλεια. Μετά, όμως, διαπίστωσα ότι ήταν μια αντανάκλαση όλων των υπάρξεων και ότι είχε τους πολέμους και τα πάθη της. Εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την Ψυχή του Κόσμου και η γη που ζούμε θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν εμείς είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι. Εκεί μπαίνει τότε η δύναμη της αγάπης, γιατί, όταν αγαπάμε, επιθυμούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε.

- Και τι θέλεις εσύ από μένα; ρώτησε ο ήλιος.

- Να με βοηθήσεις να μεταμορφωθώ σε άνεμο, απάντησε το αγόρι.

- Η φύση με αναγνωρίζει ως την πιο σοφή απ' όλες τις υπάρξεις, είπε ο ήλιος. Δεν ξέρω όμως πώς να σε μεταμορφώσω σε άνεμο.

- Με ποιον πρέπει τότε να μιλήσω;

Για μια στιγμή ο ήλιος έμεινε ακίνητος. Ο άνεμος άκουγε και διέδιδε σ' όλο τον κόσμο ότι η σοφία του ήλιου ήταν απέραντη. Κι όμως, δεν έβρισκε τρόπο να ξεφύγει από εκείνο το αγόρι, που μιλούσε τη Γλώσσα του Κόσμου.

- Να συζητήσεις με το Χέρι που τα έγραψε όλα, είπε ο ήλιος.

Ο άνεμος έβγαλε μια κραυγή χαράς και φύσηξε πιο δυνατά παρά ποτέ άλλοτε. Οι σκηνές ξεριζώθηκαν από την άμμο, τα ζώα απελευθερώθηκαν από τα χαλινάρια τους. Πάνω στο βράχο οι άντρες κρατιόνταν ο ένας από τον άλλο για να μην παρασυρθούν μακριά.

Τότε το αγόρι απευθύνθηκε στο Χέρι που είχε γράψει τα πάντα. Δεν είπε όμως τίποτε, μόνο αισθάνθηκε ότι το σύμπαν έμεινε σιωπηλό κι έμεινε κι αυτό σιωπηλό.

Μια δύναμη αγάπης ξεχύθηκε από την καρδιά του και το αγόρι άρχισε να προσεύχεται. Ήταν μια προσευχή που δεν την είχε πει ποτέ άλλοτε, γιατί ήταν προσευχή χωρίς λόγια και ικεσίες. Δεν ευχαριστούσε επειδή τα πρόβατά του είχαν βρει βοσκή ούτε ικέτευε για να πουλήσει πιο πολλά κρύσταλλα ούτε παρακαλούσε να περιμένει την επιστροφή του η γυναίκα που είχε συναντήσει. Μέσα στη σιωπή που ακολούθησε, το αγόρι κατάλαβε ότι η έρημος, ο άνεμος και ο ήλιος έψαχναν επίσης για τα σημάδια που εκείνο το Χέρι είχε γράψει και προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν τις πορείες τους και να καταλάβουν τι ήταν γραμμένο σ' ένα απλό σμαράγδι. Ήξερε ότι εκείνα τα σημάδια ήταν διασκορπισμένα στη γη και στο διάστημα και ότι φαινομενικά δεν είχαν κανένα λόγο ύπαρξης, κανένα νόημα, και πως ούτε οι έρημοι ούτε οι άνεμοι ούτε οι ήλιοι ούτε και οι άνθρωποι ήξεραν για ποιο λόγο είχαν δημιουργηθεί. Αλλά εκείνο το Χέρι για τα πάντα είχε μια εξήγηση και μόνο εκείνο είχε την ικανότητα να κάνει θαύματα, να μετατρέψει ωκεανούς σε ερήμους και ανθρώπους σε άνεμο. Γιατί μόνο εκείνο καταλάβαινε ότι ένας σημαντικότερος σκοπός ωθούσε το σύμπαν μέχρι το σημείο όπου οι έξι μέρες της δημιουργίας θα μετατρέπονταν στο μεγάλο έργο.

Και το αγόρι βυθίστηκε στην Ψυχή του Κόσμου και είδε ότι η Ψυχή του Κόσμου είναι μέρος της ψυχής του Θεού, και είδε ότι η ψυχή του Θεού ήταν η ίδια η ψυχή του. Και ότι μπορούσε, τότε, να κάνει θαύματα.

Εκείνη τη μέρα, ο σιμούν φύσηξε όπως δεν είχε φυσήξει ποτέ. Για πολλές γενιές οι Άραβες διηγιόταν μεταξύ τους το μύθο ενός αγοριού που είχε μεταμορφωθεί σε άνεμο και παραλίγο να καταστρέψει ένα στρατόπεδο αψηφώντας την εξουσία του πιο ισχυρού αρχιστράτηγου της ερήμου.

Όταν ο σιμούν κόπασε, όλοι κοίταξαν προς το σημείο όπου λίγο νωρίτερα βρισκόταν το αγόρι. Δεν ήταν πια εκεί· στεκόταν δίπλα σ' ένα φρουρό, που είχε σχεδόν σκεπαστεί από την άμμο και που φρουρούσε στην άλλη πλευρά του στρατοπέδου.

Οι άντρες είχαν τρομοκρατηθεί από τη μαγεία. Μόνο δυο άτομα χαμογελούσαν: ο αλχημιστής, γιατί είχε βρει τον κατάλληλο μαθητή, και ο αρχιστράτηγος, γιατί ο μαθητής είχε καταλάβει τη δόξα του Θεού.

Την επομένη, ο αρχιστράτηγος αποχαιρέτησε το αγόρι και τον αλχημιστή και διέταξε να τους συνοδεύσει ένα απόσπασμα μέχρι εκεί όπου επιθυμούσαν.

ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ όλη τη μέρα. Προς το απόγευμα έκαναν στάση μπροστά σ' ένα μοναστήρι Κοπτών. Ο αλχημιστής είπε στο απόσπασμα ότι ήταν ελεύθεροι να φύγουν και κατέβηκε από το άλογο.

- Από δω και πέρα, θα συνεχίσεις μόνος σου, είπε ο αλχημιστής. Οι πυραμίδες απέχουν μόνο τρεις ώρες από δω.

- Ευχαριστώ, είπε το αγόρι. Μου μάθατε τη Γλώσσα του Κόσμου.

- Απλούστατα, σου υπενθύμισα αυτό που ήδη ήξερες.

Ο αλχημιστής χτύπησε την πόρτα του μοναστηριού. Τους υποδέχτηκε ένας μαυροντυμένος μοναχός. Αντάλλαξαν μερικά λόγια σε κοπτική γλώσσα και ο αλχημιστής κάλεσε το αγόρι να περάσει μέσα.

- Τους παρακάλεσα να μ' αφήσουν να χρησιμοποιήσω την κουζίνα τους για λίγο, είπε.

Κατευθύνθηκαν προς την κουζίνα του μοναστηριού.

Ο αλχημιστής άναψε τη φωτιά κι ο μοναχός έφερε λίγο μολύβι, το οποίο ο αλχημιστής έριξε μέσα σ' ένα σιδερένιο σκεύος. Όταν το μολύβι έλιωσε, ο αλχημιστής έβγαλε από την τσάντα του εκείνο το παράξενο αβγό από κιτρινωπό γυαλί. Έξυσε ένα στρώμα τόσο λεπτό όσο μια τρίχα μαλλιού, το τύλιξε σε κερί και το έριξε στο σκεύος με το μολύβι. Το μείγμα πήρε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα αίματος. Στη συνέχεια, ο αλχημιστής έβγαλε το σκεύος από τη φωτιά και το άφησε να κρυώσει. Στο μεταξύ, συζητούσε με τον μοναχό για τον πόλεμο των φυλών.

- Θα διαρκέσει πολύ, είπε στον μοναχό.

Ο μοναχός φαινόταν στενοχωρημένος. Εδώ και πολύ καιρό, τα καραβάνια ήταν ακινητοποιημένα στην Γκίζα, περιμένοντας να τελειώσει ο πόλεμος. Ας γίνει όμως το θέλημα του Θεού, είπε ο μοναχός.

- Είθε, απάντησε ο αλχημιστής.

11. Μέρος δεύτερο 11. Part Two

Πέρασε η πρώτη μέρα. Έγινε μια μεγάλη μάχη και μερικοί τραυματίες μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο. A great battle ensued, and some wounded men were carried into the camp. «Ο θάνατος δεν αλλάζει τίποτε», σκεφτόταν το αγόρι. "Death changes nothing," thought the boy. Τη θέση των σκοτωμένων πολεμιστών έπαιρναν άλλοι και η ζωή συνεχιζόταν. The place of the killed warriors was taken by others and life went on.

- Θα μπορούσες να πεθάνεις αργότερα, φίλε μου, είπε ένας φρουρός, μπροστά στο πτώμα ενός συντρόφου του. - You could die later, my friend, said a guard, in front of the corpse of a comrade. Θα μπορούσες να πεθάνεις όταν θα γινόταν ειρήνη. You could die when there was peace. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, στο τέλος θα πέθαινες. But, either way, you would eventually die.

Το βράδυ, το αγόρι πήγε και βρήκε τον αλχημιστή. At night, the boy went and found the alchemist. Εκείνος ετοιμαζόταν να πάει στην έρημο μαζί με το γεράκι του. He was preparing to go into the desert with his falcon.

- Δεν ξέρω πώς να μεταμορφωθώ σε άνεμο, επανέλαβε το αγόρι. - I don't know how to transform into wind, repeated the boy.

- Θυμάσαι τι σου έχω πει; Ότι ο κόσμος είναι μόνο η ορατή πλευρά του Θεού; Ότι η αλχημεία συνίσταται στο να μεταφέρει την πνευματική τελειότητα στο επίπεδο της ύλης; - Do you remember what I told you? That the world is only the visible side of God? That alchemy consists in transferring spiritual perfection to the plane of matter?

- Εσείς τι κάνετε τώρα; - What are you doing now?

- Ταΐζω το γεράκι μου. - I'm feeding my hawk.

- Αν δεν καταφέρω να μεταμορφωθώ σε άνεμο, θα πεθάνουμε, είπε το αγόρι. - If I don't manage to transform into wind, we will die, said the boy. Τι νόημα έχει να ταΐζετε το γεράκι; What's the point of feeding the hawk?

- Εσύ θα πεθάνεις, είπε ο αλχημιστής. - You will die, said the alchemist. Εγώ μπορώ να μεταμορφωθώ σε άνεμο. I can transform into wind.

Τη δεύτερη μέρα το αγόρι ανέβηκε στην κορυφή ενός βράχου κοντά στο στρατόπεδο. On the second day the boy climbed to the top of a rock near the camp. Οι φρουροί το άφησαν να περάσει· ήδη είχαν ακούσει για το μάγο που μεταμορφωνόταν σε άνεμο και δεν ήθελαν να τον πλησιάσουν. The guards let him pass; they had already heard of the wind-transforming mage and did not want to go near him. Άλλωστε, η έρημος ήταν ένα μεγάλο και απροσπέλαστο τείχος. After all, the desert was a great and impenetrable wall.

Πέρασε το υπόλοιπο της δεύτερης μέρας κοιτάζοντας την έρημο. He spent the rest of the second day staring at the desert. Αφουγκράστηκε την καρδιά του. He listened to his heart. Και η έρημος αφουγκράστηκε το φόβο του. And the desert listened to his fear.

Μιλούσαν και οι δυο την ίδια γλώσσα. They both spoke the same language.

Την τρίτη μέρα, ο αρχιστράτηγος είχε σύσκεψη με τους αξιωματικούς του. On the third day, the commander-in-chief had a meeting with his officers.

- Πάμε να δούμε το αγόρι που μετατρέπεται σε άνεμο, είπε ο στρατηγός στον αλχημιστή. - Let's go see the boy who turns into wind, said the general to the alchemist.

- Ας πάμε, απάντησε ο αλχημιστής. - Let's go, answered the alchemist.

Το αγόρι τους οδήγησε στο σημείο όπου είχε καθίσει την προηγούμενη μέρα. The boy led them to where he had sat the day before.

- Χρειάζομαι λίγο χρόνο, είπε το αγόρι. - I need some time, said the boy.

- Δε βιαζόμαστε, απάντησε ο αρχιστράτηγος. - We are in no hurry, replied the commander-in-chief. Είμαστε άνθρωποι της ερήμου. We are desert people.

Το αγόρι άρχισε να κοιτάζει τον ορίζοντα τριγύρω. The boy began to look around at the horizon. Βουνά στο βάθος, αμμόλοφοι, βράχοι και χαμηλά φυτά που επέμεναν να επιζούν εκεί όπου ήταν αδύνατο. Mountains in the background, sand dunes, rocks and low plants that insisted on surviving where it was impossible. Η έρημος, που τόσους μήνες τη διέσχιζε, και από την οποία, παρ' όλα αυτά, μόνο ένα πολύ μικρό μέρος γνώριζε. The desert, which for so many months crossed it, and of which, despite all that, only a very small part knew. Σ' αυτό το μικρό μέρος είχε συναντήσει Άγγλους, καραβάνια, πολέμους φυλών και μια όαση με πενήντα χιλιάδες φοινικιές και τριακόσια πηγάδια. In this little place he had encountered Englishmen, caravans, tribal wars, and an oasis of fifty thousand palm trees and three hundred wells.

- Τι γυρεύεις εδώ σήμερα; τον ρώτησε η έρημος. - What are you doing here today? the desert asked him. Δεν κοιταχτήκαμε αρκετά χτες; Didn't we see each other enough yesterday?

- Σε κάποιο σημείο σου κρατάς τη γυναίκα που αγαπάω, είπε το αγόρι. - At some point you keep the woman I love, said the boy. Κι έτσι, όταν κοιτάω την άμμο σου, βλέπω και αυτή επίσης. And so, when I look at your sand, I see it too. Θέλω να γυρίσω πίσω σ' εκείνη και χρειάζομαι τη βοήθειά σου για να μεταμορφωθώ σε άνεμο. I want to get back to her and I need your help to transform into wind.

- Τι σημαίνει αγάπη; ρώτησε η έρημος. - What does love mean? asked the desert.

- Αγάπη θα πει να πετάξει το γεράκι πάνω από την   άμμο σου. - Love will fly the hawk over your sand. Γιατί για εκείνο εσύ είσαι ένας πράσινος κάμπος και ποτέ δεν επιστρέφει χωρίς κυνήγι. Because for that you are a green field and never returns without hunting. Γνωρίζει τους βράχους σου, τους αμμόλοφους σου και τα βουνά σου κι εσύ είσαι γενναιόδωρη απέναντι του. He knows your rocks, your dunes and your mountains, and you are generous to him.

- Το ράμφος του γερακιού με κατασπαράζει, είπε η έρημος. - The hawk's beak devours me, said the desert. Επί χρόνια φροντίζω τα θηράματά του, τα ποτίζω με το λιγοστό νερό που διαθέτω, τους δείχνω που να βρουν τροφή. For years I have been taking care of his prey, watering them with the little water I have, showing them where to find food. Και ένα πρωί, το γεράκι κατεβαίνει από τον ουρανό, ακριβώς τη στιγμή που εγώ θα ένιωθα τη στοργή των θηραμάτων πάνω στην άμμο μου. And one morning, the hawk descends from the sky, just as I would feel the affection of the prey on my sand. Επιτίθεται σ' αυτά που εγώ δημιούργησα. It attacks what I have created.

- Μα γι' αυτό το σκοπό δημιούργησες τα θηράματα, απάντησε το αγόρι. - But for this purpose you created the game, answered the boy. Για να ταΐζεις το γεράκι. To feed the hawk. Και το γεράκι θα ταΐσει τον άνθρωπο. And the hawk will feed the man. Και τότε και ο άνθρωπος θα ταΐσει κάποια μέρα την άμμο σου, απ' όπου θα ξαναβγούν θηράματα. And then man too will one day feed your sand, from which game will come again. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος. That's how the world works.

- Και αυτό είναι η αγάπη; - And this is love?

- Αυτό είναι η αγάπη. - This is love. Αυτό που μετατρέπει τα θηράματα σε γεράκι, το γεράκι σε άνθρωπο και τον άνθρωπο ξανά σε έρημο. What turns prey into a hawk, the hawk into a human and the human into a desert again. Αυτό κάνει το μολύβι να μετατρέπεται σε χρυσάφι· και το χρυσάφι να ξανακρύβεται μέσα στο χώμα. This causes the pencil to turn to gold; and the gold to hide again in the soil.

- Δεν καταλαβαίνω τα λόγια σου, είπε η έρημος. - I don't understand your words, said the desert.

- Κατάλαβε τουλάχιστον ότι σε κάποιο σημείο της άμμου σου με περιμένει μια γυναίκα. - At least he understood that somewhere in your sand a woman is waiting for me. Γι' αυτό πρέπει να μεταμορφωθώ σε άνεμο. That's why I have to transform into wind.

Η έρημος έμεινε σιωπηλή για λίγο. The desert was silent for a while.

- Σου προσφέρω την άμμο μου, για να μπορεί ο άνεμος να φυσήξει. - I offer you my sand for the wind to blow. Μόνη μου όμως δεν μπορώ να κάνω τίποτε. But I can't do anything on my own. Ζήτα τη βοήθεια του ανέμου. Ask the wind for help.

Μια ελαφρή αύρα άρχισε να φυσά. A light breeze began to blow. Οι αξιωματικοί παρατηρούσαν από μακριά το αγόρι να μιλά σε μια γλώσσα που εκείνοι δε γνώριζαν. The officers watched from a distance as the boy spoke in a language they did not know. Ο αλχημιστής χαμογελούσε. The alchemist was smiling.

Ο άνεμος πλησίασε το αγόρι και του άγγιξε το πρόσωπο. The wind came close to the boy and touched his face. Είχε ακούσει τη συζήτησή του με την έρημο, γιατί οι άνεμοι γνωρίζουν τα πάντα. He had heard his conversation with the desert, for the winds know all. Διασχίζουν τον κόσμο χωρίς να έχουν γεννηθεί ή να πεθαίνουν σ' ένα συγκεκριμένο τόπο. They cross the world without being born or dying in a particular place.

- Βοήθησέ με, είπε το αγόρι στον άνεμο. - Help me, said the boy to the wind. Κάποια μέρα άκουσα από μέσα σου τη φωνή της αγαπημένης μου. One day I heard from within you the voice of my beloved.

- Ποιος σ' έμαθε να μιλάς τη γλώσσα της ερήμου και του ανέμου; - Who taught you to speak the language of the desert and the wind?

- Η καρδιά μου, απάντησε το αγόρι. - My heart, answered the boy.

Ο άνεμος είχε πολλά ονόματα. The wind had many names. Εκεί τον έλεγαν σιρόκο, γιατί οι Άραβες πίστευαν ότι ερχόταν από χώρες σκεπασμένες με νερό, όπου κατοικούσαν μαύροι άνθρωποι. There they called him siroko, because the Arabs believed that he came from countries covered with water, where black people lived. Στη μακρινή χώρα του αγοριού τον έλεγαν λεβάντε, γιατί πίστευαν ότι έφερνε την άμμο της ερήμου και τις πολεμικές κραυγές των Μαυριτανών. In the boy's distant land it was called lavender, because it was believed to bring the sands of the desert and the war cries of the Moors. Μπορεί σ' ένα άλλο μέρος, μακριά από τους κάμπους με τα πρόβατα, να σκέφτονται οι άνθρωποι ότι ο άνεμος γεννιόταν στην Ανδαλουσία. It may be in another place, far from the plains with sheep, that people think that the wind was born in Andalusia. Ο άνεμος όμως δεν ερχόταν από πουθενά και δεν πήγαινε πουθενά, και γι' αυτό ήταν πιο δυνατός κι από την έρημο. But the wind was coming from nowhere and going nowhere, and that's why it was stronger than the desert. Μια μέρα θα μπορούσε κανείς να φυτέψει δέντρα στην άμμο, ακόμη και να εκθρέψει πρόβατα, ποτέ όμως να δαμάσει τον άνεμο. One day one could plant trees in the sand, even raise sheep, but never tame the wind.

- Δεν μπορείς να γίνεις άνεμος, είπε ο άνεμος. - You cannot become wind, said the wind. Είμαστε δυο διαφορετικές φύσεις.

- Λάθος! - Error! είπε το αγόρι. said the boy.

Γνώρισα τα μυστικά της αλχημείας, ενώ τριγύριζα στον κόσμο μαζί σου. I learned the secrets of alchemy while roaming the world with you. Έχω μέσα μου όλους τους ανέμους, όλες τις έρημους, τους ωκεανούς και τ' αστέρια κι όσα δημιουργήθηκαν στο σύμπαν. I have within me all the winds, all the deserts, the oceans and the stars and all that was created in the universe. Δημιουργηθήκαμε από το ίδιο Χέρι κι έχουμε την ίδια ψυχή. We were created by the same Hand and have the same soul. Θέλω να γίνω σαν εσένα, να διεισδύω παντού, να διασχίζω τις θάλασσες, να απομακρύνω την άμμο που σκεπάζει το θησαυρό μου, να φέρνω κοντά μου τη φωνή της αγαπημένης μου. I want to be like you, to penetrate everywhere, to cross the seas, to remove the sand that covers my treasure, to bring to me the voice of my beloved.

- Εκείνη τη μέρα άκουσα τη συζήτησή σου με τον αλχημιστή, είπε ο άνεμος. - That day I heard your conversation with the alchemist, said the wind. Εκείνος είπε ότι το κάθε πράγμα έχει τον Προσωπικό Μύθο του. He said that each thing has its Personal Myth. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο. Humans cannot be transformed into wind.

- Δείξε μου πώς να γίνω άνεμος, μόνο για λίγα λεπτά, είπε το αγόρι. - Show me how to become wind, just for a few minutes, said the boy. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε μαζί για τις απεριόριστες δυνατότητες των ανθρώπων και των ανέμων. So that we can talk together about the unlimited possibilities of people and winds.

Ο άνεμος ήταν πολύ περίεργος και κάτι τέτοιο του ήταν άγνωστο, θα ήθελε να συζητήσει για το ζήτημα αυτό, δεν ήξερε όμως πώς να μεταμορφώσει ανθρώπους σε άνεμο. Κι όμως, γνώριζε τόσα άλλα πράγματα! Έχτιζε έρημους, βύθιζε καράβια, σάρωνε ολόκληρα δάση και περιδιάβαινε σε πόλεις γεμάτες μουσική και παράξενους ήχους. He built deserts, sank ships, swept entire forests, and roamed cities full of music and strange sounds. Νόμιζε ότι ήταν παντοδύναμος, και να που ένα αγόρι τού έλεγε ότι υπήρχαν κι άλλα πράγματα ακόμα που ένας άνεμος θα μπορούσε να κάνει.

- Αυτό είναι που το λένε αγάπη, είπε το αγόρι, βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Όταν αγαπά κανείς, τότε καταφέρνει να γίνει οτιδήποτε μέσα στη δημιουργία! Όταν αγαπά κανείς, δεν έχει ανάγκη να καταλάβει τι συμβαίνει, γιατί από εκείνη τη στιγμή όλα συμβαίνουν μέσα του, ακόμη και οι άνθρωποι οι ίδιοι μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο. When one loves, there is no need to understand what is happening, because from that moment everything happens within him, even people themselves can be transformed into wind. Φτάνει να βοηθάνε οι άνεμοι, εννοείται. The winds are enough to help, of course.

Ο άνεμος ήταν υπερήφανος και τα λόγια του αγοριού τον εξόργισαν. The wind was proud and the boy's words angered him. Βάλθηκε να φυσά με μεγαλύτερη δύναμη, σηκώνοντας την άμμο της ερήμου. It began to blow with greater force, raising the desert sand. Τελικά, όμως, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι, παρόλο που είχε διασχίσει όλο τον κόσμο, δεν ήξερε πώς να μεταμορφώσει τον άνθρωπο σε άνεμο. Finally, however, he was forced to admit that even though he had traveled all over the world, he did not know how to transform a human into wind. Ούτε γνώριζε την αγάπη. He didn't even know love.

- Ενώ τριγύριζα τον κόσμο, παρατήρησα ότι πολλοί άνθρωποι μιλούσαν για αγάπη κοιτάζοντας τον ουρανό, είπε ο άνεμος έξαλλος, επειδή αναγκαζόταν να παραδεχτεί τους περιορισμούς του. - While going around the world, I noticed that many people talked about love while looking at the sky, said the wind furiously, because he was forced to admit his limitations. Ίσως να είναι καλύτερο να ρωτήσουμε τον ουρανό. Perhaps it would be better to ask heaven.

- Βοήθησέ με, λοιπόν, είπε το αγόρι. - So help me, said the boy. Γέμισε αυτό το σημείο με σκόνη, για να μπορέσω να κοιτάξω τον ήλιο χωρίς να τυφλωθώ. Fill this spot with dust, so that I can look at the sun without being blind.

Τότε ο άνεμος φύσηξε δυνατά και ουρανός γέμισε άμμο, αφήνοντας μόνο ένα χρυσό δίσκο στη θέση του ήλιου. Then the wind blew hard and the sky filled with sand, leaving only a golden disc in the place of the sun.

Στο στρατόπεδο η ορατότητα μειωνόταν ολοένα και περισσότερο. At the camp, visibility was decreasing more and more. Οι άνθρωποι της ερήμου τον ήξεραν εκείνο τον άνεμο. The people of the desert knew that wind. Τον λέγανε σιμούν και ήταν χειρότερος από μια τρικυμία στη θάλασσα, μόνο που αυτοί δε γνώριζαν τη θάλασσα. They called him simun and he was worse than a storm at sea, except that they did not know the sea. Τα άλογα χλιμίντριζαν και τα όπλα σκεπάζονταν όλο και περισσότερο με άμμο. The horses were limping and the guns were getting covered more and more with sand.

Πάνω στο βράχο, ένας από τους αξιωματικούς στράφηκε προς τον αρχιστράτηγο και του είπε: On the rock, one of the officers turned to the commander-in-chief and said:

- Ίσως θα ήταν καλύτερα να του πούμε να σταματήσει. - Maybe it would be better to tell him to stop.

Μόλις που διέκριναν το αγόρι. They just spotted the boy. Τα πρόσωπά τους ήταν καλυμμένα με μπλε μαντίλια και στα μάτια τους καθρεφτιζόταν μόνο έκπληξη. Their faces were covered with blue scarves and their eyes reflected only surprise.

- Ας το σταματήσουμε, επέμεινε κι ένας άλλος αξιωματικός. - Let's stop it, insisted another officer.

- Θέλω να δω το μεγαλείο του Αλάχ, είπε με σεβασμό ο στρατηγός, θέλω να δω πώς ένας άνθρωπος μεταμορφώνεται σε άνεμο. - I want to see the greatness of Allah, said the general respectfully, I want to see how a man is transformed into a wind.

Στο νου του όμως κατέγραψε τα ονόματα των δυο αντρών που είχαν φοβηθεί. But in his mind he registered the names of the two men who had been afraid. Μόλις κόπαζε ο άνεμος, θα τους καθαιρούσε από τους βαθμούς τους, γιατί οι άντρες της ερήμου δε φοβούνται. As soon as the wind died down, he would strip them of their ranks, for the men of the desert are not afraid.

- Ο άνεμος μου είπε ότι γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι στον ήλιο. - The wind told me that you know love, said the boy to the sun. Αν γνωρίζεις την αγάπη, γνωρίζεις επίσης την Ψυχή του Κόσμου, που αποτελείται από αγάπη. If you know love, you also know the Soul of the World, which consists of love.

- Από δω που βρίσκομαι, είπε ο ήλιος, μπορώ να δω την Ψυχή του Κόσμου. - From where I am, said the sun, I can see the Soul of the World. Αυτή επικοινωνεί με την ψυχή μου και μαζί κάνουμε τα φυτά ν' αναπτύσσονται και τα πρόβατα να βαδίζουν αναζητώντας σκιά. She communicates with my soul and together we make the plants grow and the sheep walk in search of shade. Από δω που βρίσκομαι και είμαι πολύ μακριά από τον κόσμο, έμαθα ν' αγαπάω. From where I am and I am far away from the world, I learned to love. Ξέρω ότι, αν πλησιάσω λίγο ακόμη τη γη, τα πάντα πάνω της θα πεθάνουν και η Ψυχή του Κόσμου θα πάψει να υπάρχει. I know that if I get any closer to the earth, everything on it will die and the Soul of the World will cease to exist. Έτσι κοιταζόμαστε και αγαπιόμαστε· εγώ της δίνω ζωή και ζεστασιά κι εκείνη ένα λόγο ύπαρξης. This is how we look at each other and love each other; I give her life and warmth and she a reason for existence.

- Εσύ γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι. - You know love, said the boy.

- Γνωρίζω και την Ψυχή του Κόσμου, γιατί κουβεντιάζουμε πολύ, κατά τη διάρκεια αυτού του ατέλειωτου ταξιδιού στο σύμπαν. - I also know the Soul of the World, because we chat a lot, during this endless journey through the universe. Εκείνη μου λέει ότι το μεγαλύτερο της πρόβλημα είναι ότι μέχρι σήμερα μόνο τα ορυκτά και τα φυτά κατάλαβαν ότι τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. She tells me that her biggest problem is that until now only minerals and plants have understood that everything is one and only one thing. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να γίνει το σίδερο σαν το χαλκό και ο χαλκός σαν το χρυσάφι. Ο καθένας εκτελεί την αποστολή του σ' αυτό το μοναδικό πράγμα, και όλα θα ήταν μια συμφωνία ειρήνης αν το Χέρι που τα έγραψε όλα αυτά είχε ακινητοποιηθεί την πέμπτη μέρα της δημιουργίας. Each carries out his mission in this one thing, and all would be a treaty of peace if the Hand that wrote it all had stood still on the fifth day of creation.

- Υπήρξε όμως μια έκτη μέρα, είπε ο ήλιος. - But there was a sixth day, said the sun.

- Εσύ είσαι σοφός γιατί τα βλέπεις όλα από μακριά, απάντησε το αγόρι. - You are wise because you see everything from afar, answered the boy. Κι όμως, δε γνωρίζεις την αγάπη. And yet, you don't know love. Χωρίς την έκτη μέρα δημιουργίας, δε θα υπήρχε ο άνθρωπος και ο χαλκός θα ήταν πάντα χαλκός και το μολύβι θα ήταν πάντα μολύβι. Without the sixth day of creation, man would not exist and copper would always be copper and pencil would always be pencil. Ο καθένας έχει το δικό του Προσωπικό Μύθο, αυτό είναι αλήθεια, αλλά μια μέρα αυτός ο Προσωπικός Μύθος θα γίνει πραγματικότητα. Everyone has their own Personal Myth, that's true, but one day that Personal Myth will come true. Τότε πρέπει να μετατραπεί σε κάτι καλύτερο και να έχει έναν καινούριο Προσωπικό Μύθο μέχρι να γίνει η Ψυχή του Κόσμου, πραγματικά, ένα και μοναδικό πράγμα. Then it must be transformed into something better and have a new Personal Myth until it becomes the Soul of the World, truly, one and only.

Ο ήλιος έμεινε σκεφτικός και αποφάσισε να λάμψει πιο δυνατά. The sun was thoughtful and decided to shine brighter. Ο άνεμος, που απολάμβανε τη συζήτηση, φύσηξε κι αυτός πιο δυνατά, ώστε ο ήλιος να μην τυφλώσει το αγόρι. The wind, enjoying the conversation, also blew harder so that the sun would not blind the boy.

- Για το σκοπό αυτό υπάρχει η αλχημεία, είπε το αγόρι. - That's what alchemy is for, said the boy. Για να ψάξει ο κάθε άνθρωπος για το θησαυρό του και να τον βρει και για να θέλει μετά να είναι καλύτερος απ' ό,τι ήταν μέχρι τώρα. So that each person can search for his treasure and find it and then want to be better than he was until now. Το μολύβι θα εκτελέσει την αποστολή του μέχρι που ο κόσμος δε θα χρειάζεται πια μολύβι· τότε θα αναγκαστεί να μετατραπεί σε χρυσάφι. The pencil will perform its mission until the world needs no more pencil; then it will be forced to turn into gold.

»Οι αλχημιστές το κάνουν αυτό. »Alchemists do this. Δείχνουν ότι, όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα. They show that when we strive to become better than we are, everything around us becomes better too.

- Και γιατί λες ότι εγώ δε γνωρίζω την αγάπη; ρώτησε ο ήλιος. - And why do you say that I don't know love? asked the sun.

- Γιατί η αγάπη δε θα πει να μένεις ακίνητος όπως η έρημος ούτε να διασχίζεις τον κόσμο όπως ο άνεμος ούτε να τα βλέπεις όλα από μακριά, όπως εσύ. - Because love will not mean staying still like the desert, nor crossing the world like the wind, nor seeing everything from afar, like you. Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει και καλυτερεύει την Ψυχή του Κόσμου. Love is the power that transforms and improves the Soul of the World. Όταν μπήκα μέσα της πρώτη φορά, τη βρήκα τέλεια. When I got into it the first time, I found it perfect. Μετά, όμως, διαπίστωσα ότι ήταν μια αντανάκλαση όλων των υπάρξεων και ότι είχε τους πολέμους και τα πάθη της. But then I realized that it was a reflection of all beings and that it had its wars and passions. Εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την Ψυχή του Κόσμου και η γη που ζούμε θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν εμείς είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι. We are the ones who feed the Soul of the World and the land we live in will be better or worse if we are better or worse. Εκεί μπαίνει τότε η δύναμη της αγάπης, γιατί, όταν αγαπάμε, επιθυμούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε. That's where the power of love comes in, because when we love, we always want to be better than we are.

- Και τι θέλεις εσύ από μένα; ρώτησε ο ήλιος. - And what do you want from me? asked the sun.

- Να με βοηθήσεις να μεταμορφωθώ σε άνεμο, απάντησε το αγόρι. - Help me transform into wind, answered the boy.

- Η φύση με αναγνωρίζει ως την πιο σοφή απ' όλες τις υπάρξεις, είπε ο ήλιος. - Nature recognizes me as the wisest of all beings, said the sun. Δεν ξέρω όμως πώς να σε μεταμορφώσω σε άνεμο. But I don't know how to turn you into wind.

- Με ποιον πρέπει τότε να μιλήσω; - Who should I talk to then?

Για μια στιγμή ο ήλιος έμεινε ακίνητος. For a moment the sun stood still. Ο άνεμος άκουγε και διέδιδε σ' όλο τον κόσμο ότι η σοφία του ήλιου ήταν απέραντη. The wind heard and spread throughout the world that the wisdom of the sun was infinite. Κι όμως, δεν έβρισκε τρόπο να ξεφύγει από εκείνο το αγόρι, που μιλούσε τη Γλώσσα του Κόσμου. And yet, he couldn't find a way to escape from that boy, who spoke the Language of the World.

- Να συζητήσεις με το Χέρι που τα έγραψε όλα, είπε ο ήλιος. "Talk to the Hand who wrote it all," said the sun.

Ο άνεμος έβγαλε μια κραυγή χαράς και φύσηξε πιο δυνατά παρά ποτέ άλλοτε. The wind let out a cry of joy and blew harder than ever before. Οι σκηνές ξεριζώθηκαν από την άμμο, τα ζώα απελευθερώθηκαν από τα χαλινάρια τους. The tents were uprooted from the sand, the animals freed from their bridles. Πάνω στο βράχο οι άντρες κρατιόνταν ο ένας από τον άλλο για να μην παρασυρθούν μακριά. On the rock the men held on to each other to keep from being swept away.

Τότε το αγόρι απευθύνθηκε στο Χέρι που είχε γράψει τα πάντα. Then the boy turned to the Hand that had written everything. Δεν είπε όμως τίποτε, μόνο αισθάνθηκε ότι το σύμπαν έμεινε σιωπηλό κι έμεινε κι αυτό σιωπηλό. But he didn't say anything, he just felt the universe go silent and it went silent too.

Μια δύναμη αγάπης ξεχύθηκε από την καρδιά του και το αγόρι άρχισε να προσεύχεται. A power of love poured out of his heart and the boy began to pray. Ήταν μια προσευχή που δεν την είχε πει ποτέ άλλοτε, γιατί ήταν προσευχή χωρίς λόγια και ικεσίες. It was a prayer he had never said before, for it was a prayer without words and supplications. Δεν ευχαριστούσε επειδή τα πρόβατά του είχαν βρει βοσκή ούτε ικέτευε για να πουλήσει πιο πολλά κρύσταλλα ούτε παρακαλούσε να περιμένει την επιστροφή του η γυναίκα που είχε συναντήσει. He did not thank her because his sheep had grazed, nor did he beg to sell more crystals, nor did he beg the woman he had met to wait for his return. Μέσα στη σιωπή που ακολούθησε, το αγόρι κατάλαβε ότι η έρημος, ο άνεμος και ο ήλιος έψαχναν επίσης για τα σημάδια που εκείνο το Χέρι είχε γράψει και προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν τις πορείες τους και να καταλάβουν τι ήταν γραμμένο σ' ένα απλό σμαράγδι. In the silence that followed, the boy realized that the desert, the wind, and the sun were also searching for the signs that Hand had written and were trying to realize their marches and understand what was written in a simple emerald. Ήξερε ότι εκείνα τα σημάδια ήταν διασκορπισμένα στη γη και στο διάστημα και ότι φαινομενικά δεν είχαν κανένα λόγο ύπαρξης, κανένα νόημα, και πως ούτε οι έρημοι ούτε οι άνεμοι ούτε οι ήλιοι ούτε και οι άνθρωποι ήξεραν για ποιο λόγο είχαν δημιουργηθεί. He knew that those signs were scattered on earth and in space and that they seemed to have no reason to exist, no meaning, and that neither the deserts nor the winds nor the suns nor the people knew why they were created. Αλλά εκείνο το Χέρι για τα πάντα είχε μια εξήγηση και μόνο εκείνο είχε την ικανότητα να κάνει θαύματα, να μετατρέψει ωκεανούς σε ερήμους και ανθρώπους σε άνεμο. But that Hand for everything had an explanation, and that alone had the power to work miracles, to turn oceans into deserts and men into wind. Γιατί μόνο εκείνο καταλάβαινε ότι ένας σημαντικότερος σκοπός ωθούσε το σύμπαν μέχρι το σημείο όπου οι έξι μέρες της δημιουργίας θα μετατρέπονταν στο μεγάλο έργο. Because only he understood that a greater purpose was pushing the universe to the point where the six days of creation would become the great work.

Και το αγόρι βυθίστηκε στην Ψυχή του Κόσμου και είδε ότι η Ψυχή του Κόσμου είναι μέρος της ψυχής του Θεού, και είδε ότι η ψυχή του Θεού ήταν η ίδια η ψυχή του. And the boy plunged into the Soul of the World and saw that the Soul of the World is part of the soul of God, and he saw that the soul of God was his own soul. Και ότι μπορούσε, τότε, να κάνει θαύματα. And that he could, then, work miracles.

Εκείνη τη μέρα, ο σιμούν φύσηξε όπως δεν είχε φυσήξει ποτέ. That day, Simon blew like he had never blown before. Για πολλές γενιές οι Άραβες διηγιόταν μεταξύ τους το μύθο ενός αγοριού που είχε μεταμορφωθεί σε άνεμο και παραλίγο να καταστρέψει ένα στρατόπεδο αψηφώντας την εξουσία του πιο ισχυρού αρχιστράτηγου της ερήμου. For many generations the Arabs told each other the legend of a boy who had been transformed into a wind and almost destroyed a camp in defiance of the power of the most powerful general in the desert.

Όταν ο σιμούν κόπασε, όλοι κοίταξαν προς το σημείο όπου λίγο νωρίτερα βρισκόταν το αγόρι. When the simun stopped, everyone looked towards where the boy had been a moment earlier. Δεν ήταν πια εκεί· στεκόταν δίπλα σ' ένα φρουρό, που είχε σχεδόν σκεπαστεί από την άμμο και που φρουρούσε στην άλλη πλευρά του στρατοπέδου. He was no longer there; he was standing by a guard, almost covered by the sand, who stood guard on the other side of the camp.

Οι άντρες είχαν τρομοκρατηθεί από τη μαγεία. The men were terrified of magic. Μόνο δυο άτομα χαμογελούσαν: ο αλχημιστής, γιατί είχε βρει τον κατάλληλο μαθητή, και ο αρχιστράτηγος, γιατί ο μαθητής είχε καταλάβει τη δόξα του Θεού. Only two people were smiling: the alchemist, because he had found the right disciple, and the commander-in-chief, because the disciple had understood the glory of God.

Την επομένη, ο αρχιστράτηγος αποχαιρέτησε το αγόρι και τον αλχημιστή και διέταξε να τους συνοδεύσει ένα απόσπασμα μέχρι εκεί όπου επιθυμούσαν. The next day, the commander-in-chief bade farewell to the boy and the alchemist and ordered a detachment to accompany them wherever they wished.

ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ όλη τη μέρα. They ADVANCED all day. Προς το απόγευμα έκαναν στάση μπροστά σ' ένα μοναστήρι Κοπτών. In the afternoon they stopped in front of a Coptic monastery. Ο αλχημιστής είπε στο απόσπασμα ότι ήταν ελεύθεροι να φύγουν και κατέβηκε από το άλογο. The alchemist said in the passage that they were free to leave and got off the horse.

- Από δω και πέρα, θα συνεχίσεις μόνος σου, είπε ο αλχημιστής. - From now on, you will continue on your own, said the alchemist. Οι πυραμίδες απέχουν μόνο τρεις ώρες από δω. The pyramids are only three hours away from here.

- Ευχαριστώ, είπε το αγόρι. - Thank you, said the boy. Μου μάθατε τη Γλώσσα του Κόσμου. You taught me the Language of the World.

- Απλούστατα, σου υπενθύμισα αυτό που ήδη ήξερες. - I simply reminded you of what you already knew.

Ο αλχημιστής χτύπησε την πόρτα του μοναστηριού. The alchemist knocked on the door of the monastery. Τους υποδέχτηκε ένας μαυροντυμένος μοναχός. They were greeted by a black-robed monk. Αντάλλαξαν μερικά λόγια σε κοπτική γλώσσα και ο αλχημιστής κάλεσε το αγόρι να περάσει μέσα. They exchanged a few words in Coptic and the alchemist invited the boy to come inside.

- Τους παρακάλεσα να μ' αφήσουν να χρησιμοποιήσω την κουζίνα τους για λίγο, είπε. "I begged them to let me use their kitchen for a while," he said.

Κατευθύνθηκαν προς την κουζίνα του μοναστηριού. They headed for the monastery kitchen.

Ο αλχημιστής άναψε τη φωτιά κι ο μοναχός έφερε λίγο μολύβι, το οποίο ο αλχημιστής έριξε μέσα σ' ένα σιδερένιο σκεύος. The alchemist lit the fire and the monk brought a little pencil, which the alchemist threw into an iron utensil. Όταν το μολύβι έλιωσε, ο αλχημιστής έβγαλε από την τσάντα του εκείνο το παράξενο αβγό από κιτρινωπό γυαλί. When the pencil melted, the alchemist took out of his bag that strange egg of yellowish glass. Έξυσε ένα στρώμα τόσο λεπτό όσο μια τρίχα μαλλιού, το τύλιξε σε κερί και το έριξε στο σκεύος με το μολύβι. He scraped a layer as thin as a wool of hair, wrapped it in wax and threw it in the utensil with the pencil. Το μείγμα πήρε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα αίματος. The mixture turned a deep blood red color. Στη συνέχεια, ο αλχημιστής έβγαλε το σκεύος από τη φωτιά και το άφησε να κρυώσει. The alchemist then removed the vessel from the fire and allowed it to cool. Στο μεταξύ, συζητούσε με τον μοναχό για τον πόλεμο των φυλών. Meanwhile, he was discussing with the monk about the tribal war.

- Θα διαρκέσει πολύ, είπε στον μοναχό. - It will take a long time, he told the monk.

Ο μοναχός φαινόταν στενοχωρημένος. The monk looked distressed. Εδώ και πολύ καιρό, τα καραβάνια ήταν ακινητοποιημένα στην Γκίζα, περιμένοντας να τελειώσει ο πόλεμος. For a long time, the caravans had been stalled at Giza, waiting for the war to end. Ας γίνει όμως το θέλημα του Θεού, είπε ο μοναχός. But let God's will be done, said the monk.

- Είθε, απάντησε ο αλχημιστής. "Maybe," replied the alchemist.