×

LingQをより快適にするためCookieを使用しています。サイトの訪問により同意したと見なされます クッキーポリシー.


image

Coelho - Ο αλχημιστής (AudioBookWorms), 7. Μέρος δεύτερο

7. Μέρος δεύτερο

«ΟΤΑΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ βαδίζει γρήγορα, τρέχουν τα καραβάνια», σκέφτηκε ο αλχημιστής, βλέποντας εκατοντάδες πρόσωπα και ζώα να καταφτάνουν στην όαση. Ο κόσμος φώναζε πίσω από τους νεοφερμένους, η σκόνη έκρυβε τον ήλιο της ερήμου και τα παιδιά χοροπηδούσαν από χαρά βλέποντας τους ξένους. Ο αλχημιστής πρόσεξε ότι οι αρχηγοί των φυλών πλησίασαν τον αρχηγό του καραβανιού και κουβέντιασαν πολλή ώρα μαζί του.

Όμως τίποτε απ' αυτά δεν ενδιέφερε τον αλχημιστή. Είχε ξαναδεί πολύ κόσμο να καταφτάνει και να αναχωρεί, ενώ η όαση και η έρημος παρέμεναν αμετάβλητες. Είχε δει βασιλιάδες και ζητιάνους να πατούν εκείνη την άμμο, που όλο άλλαζε μορφή εξαιτίας του ανέμου, ήταν όμως η ίδια που είχε γνωρίσει από μικρό παιδί. Όπως κι αν ήταν, όμως, δεν μπορούσε να κρύψει, βαθιά στην καρδιά του, λίγη από τη χαρά της ζωής που αισθανόταν κάθε ταξιδιώτης όταν, μετά το κίτρινο χώμα της άμμου και τον μπλε ουρανό, εμφανίζονταν μπροστά στα μάτια του το πράσινο των φοινικιών. «Μπορεί ο Θεός να δημιούργησε την έρημο, για να μπορεί να χαίρεται ο άνθρωπος βλέποντας τις φοινικιές», σκέφτηκε εκείνος.

Κατόπιν στράφηκε σε πιο πρακτικά ζητήματα. Ήξερε ότι μ' εκείνο το καραβάνι θα ερχόταν ο άνθρωπος στον οποίο επρόκειτο να διδάξει μέρος των μυστικών του. Τα σημάδια του το είχαν ανακοινώσει. Ακόμη δε γνώριζε εκείνο τον άνθρωπο, αλλά τα έμπειρα του μάτια θα τον αναγνώριζαν μόλις τον αντίκριζαν. Μακάρι να ήταν κάποιος τόσο ικανός όσο ο προηγούμενος μαθητευόμενός του.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να μεταδίδονται από το στόμα στο αφτί», σκεφτόταν. Δε συνέβαινε επειδή αυτά τα πράγματα ήταν πραγματικά μυστικά· ο Θεός αποκάλυπτε γενναιόδωρα τα μυστικά του σε όλα τα πλάσματα.

Μόνο μια εξήγηση υπήρχε για το γεγονός αυτό: τα πράγματα έπρεπε να μεταδίδονται μ' αυτό τον τρόπο, γιατί είχαν φτιαχτεί μάλλον από τη ζωή στην καθαρή μορφή της και μια τέτοιου είδους ζωή δύσκολα αποδίδεται με ζωγραφιές ή λέξεις.

Γιατί οι άνθρωποι γοητεύονται από τη ζωγραφική και τις λέξεις και στο τέλος ξεχνάνε τη Γλώσσα του Κόσμου.

Οι ΝΕΟΦΕΡΜΕΝΟΙ οδηγήθηκαν αμέσως στους αρχηγούς των φυλών της Αλ-Φαγιούμ. Το αγόρι δεν πίστευε στα μάτια του: αντί ν' αποτελείται από ένα πηγάδι περικυκλωμένο από φοινικιές -όπως είχε διαβάσει κάποια φορά σ' ένα βιβλίο παραμυθιών- η όαση ήταν πολύ μεγαλύτερη κι από μερικά χωριά της Ισπανίας. Είχε τριακόσια πηγάδια, πενήντα χιλιάδες φοινικιές με πολλές σκόρπιες πολύχρωμες σκηνές ανάμεσά μας.

- Θυμίζει τις Χίλιες και Μία Νύχτες, είπε ο Άγγλος, που ανυπομονούσε να συναντήσει τον αλχημιστή.

Αμέσως τους περικύκλωσαν τα παιδιά, που κοιτούσαν με περιέργεια τα ζώα, τις καμήλες και τους ανθρώπους που κατέφταναν. Οι άντρες ήθελαν να μάθουν αν είχαν δει καμιά μάχη και οι γυναίκες φιλονικούσαν μεταξύ τους για τα υφάσματα και τους λίθους που είχαν φέρει οι έμποροι. Η σιωπή της ερήμου φαινόταν ένα μακρινό όνειρο· οι άνθρωποι μιλούσαν ασταμάτητα, γελούσαν και φώναζαν, σαν να είχαν μόλις βγει από έναν κόσμο πνευμάτων για να ξαναβρεθούν ανάμεσα στους ανθρώπους. Ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι.

Μετά τις προφυλάξεις των προηγουμένων ημερών ο καμηλιέρης εξήγησε στο αγόρι ότι στην έρημο οι οάσεις θεωρούνταν πάντα ουδέτερο έδαφος, γιατί οι περισσότεροι κάτοικοί τους ήταν γυναικόπαιδα. Και τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα είχαν οάσεις· έτσι, οι πολεμιστές πολεμούσαν στην άμμο της ερήμου και κρατούσαν τις οάσεις σαν καταφύγιο.

Ο αρχηγός του καραβανιού κατάφερε με κάποια δυσκολία να τους συγκεντρώσει όλους κι άρχισε να δίνει οδηγίες. Θα έμεναν εκεί ώσπου να τελειώσει ο πόλεμος μεταξύ των φυλών. Επειδή ήταν επισκέπτες, θα φιλοξενούνταν στις σκηνές των κατοίκων της όασης, οι οποίοι θα τους παραχωρούσαν τις καλύτερες θέσεις.

Ήταν η καθιερωμένη από το νόμο φιλοξενία. Στη συνέχεια, παρακάλεσε όλους, συμπεριλαμβανομένων και των δικών του φρουρών, να παραδώσουν τα όπλα στους άντρες που είχαν καθοριστεί από τους αρχηγούς των φυλών.

- Είναι οι κανόνες του πολέμου, εξήγησε ο αρχηγός του καραβανιού. Μ' αυτό τον τρόπο δε γίνονται οι οάσεις καταφύγιο στρατού ή πολεμιστών. Προς μεγάλη του έκπληξη, το αγόρι είδε τον Άγγλο να βγάζει ένα περίστροφο επενδυμένο με χρώμιο από το σακάκι του και να το παραδίδει στον άνθρωπο που μάζευε τα όπλα.

- Τι το θέλατε το περίστροφο; ρώτησε.

- Με βοηθάει να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, απάντησε ο Άγγλος. Χαιρόταν που η αναζήτησή του είχε τελειώσει. Το αγόρι όμως σκεφτόταν το θησαυρό του. Όσο πιο πολύ πλησίαζε στο όνειρό του, τόσο πιο δύσκολα γίνονταν τα πράγματα. Δεν υπήρχε πια αυτό που ο γέρος βασιλιάς είχε αποκαλέσει «τύχη του πρωτάρη». Τώρα πια, το ήξερε, αντιμετώπιζε τη δοκιμασία της επιμονής και του θάρρους όσων ψάχνουν για τον Προσωπικό τους Μύθο. Γι' αυτό, δεν έπρεπε ούτε να βιαστεί ούτε να χάσει την υπομονή του, αλλιώς δε θα έβλεπε τελικά τα σημάδια που ο Θεός είχε βάλει στο δρόμο του.

«Που ο Θεός έβαλε στο δρόμο μου», σκέφτηκε το αγόρι και απόρησε με τον ίδιο τον εαυτό του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσε τα σημάδια σαν κάτι το επίγειο. Σαν να τρως ή να κοιμάσαι, κάτι σαν να ψάχνεις μια αγάπη ή να βρίσκεις μια δουλειά. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί ότι επρόκειτο για την ειδική γλώσσα του Θεού, που του έδειχνε τι να κάνει.

«Μη χάσεις την υπομονή σου», επανέλαβε το αγόρι στον εαυτό του. «Όπως είπε ο καμηλιέρης, να τρως την ώρα του φαγητού. Και να βαδίζεις την ώρα του βαδίσματος».

Την πρώτη μέρα όλοι κοιμήθηκαν εξαντλημένοι, ακόμη και ο Άγγλος. Το αγόρι έμενε μακριά από κείνον, σε μια σκηνή με άλλα πέντε αγόρια της ίδιας σχεδόν ηλικίας. Ήταν άνθρωποι της ερήμου και ήθελαν να μάθουν ιστορίες για τις μεγάλες πόλεις.

Το αγόρι μίλησε για τη ζωή του ως βοσκού, κι εκεί που πήγαινε να διηγηθεί την εμπειρία του στο μαγαζί κρυστάλλων, μπήκε ο Άγγλος στη σκηνή.

- Σ' έψαχνα όλο το πρωί, είπε οδηγώντας το αγόρι έξω. Χρειάζομαι τη βοήθεια σου για να βρω που μένει ο αλχημιστής. Στην αρχή προσπάθησαν να τον βρουν μόνοι τους. Ένας αλχημιστής θα είχε διαφορετικό τρόπο ζωής από τους άλλους ανθρώπους της όασης και κατά πάσα πιθανότητα στη σκηνή του θα υπήρχε ένας μόνιμα αναμμένος φούρνος. Βάδισαν αρκετά, ώσπου πείστηκαν ότι η όαση ήταν μεγαλύτερη απ' ό,τι είχαν φανταστεί, με εκατοντάδες σκηνές.

- Χάσαμε σχεδόν όλη τη μέρα, είπε ο Άγγλος και κάθισε με το αγόρι δίπλα σ' ένα από τα πηγάδια της όασης.

- Μήπως είναι καλύτερα να ρωτήσουμε; είπε το αγόρι. Ο Άγγλος δεν ήθελε να γίνει αντιληπτή η παρουσία του στην όαση και ήταν διστακτικός. Τελικά όμως συμφώνησε και παρακάλεσε το αγόρι να το κάνει, επειδή εκείνο μιλούσε καλύτερα τα αραβικά. Το αγόρι πήγε κοντά σε μια γυναίκα που είχε πλησιάσει το πηγάδι για να γεμίσει με νερό ένα ασκί.

- Καλησπέρα, κυρία μου. Θα ήθελα να μάθω πού ζει ένας αλχημιστής σ' αυτή την όαση, ρώτησε το αγόρι. Η γυναίκα είπε ότι δεν είχε ποτέ ξανακούσει για κάτι τέτοιο κι έφυγε αμέσως. Προηγουμένως, όμως, προειδοποίησε το αγόρι ότι δεν έπρεπε να μιλήσει με μαυροντυμένες γυναίκες, γιατί ήταν παντρεμένες. Όφειλε να σεβαστεί την παράδοση.

Ο Άγγλος ήταν τρομερά απογοητευμένος. Είχε κάνει όλο εκείνο το ταξίδι για το τίποτε. Και το αγόρι στενοχωρήθηκε: έψαχνε και ο σύντροφός του για τον Προσωπικό του Μύθο. Κι όταν κάποιος το κάνει αυτό, όλο το σύμπαν βοηθάει στο να γίνει αυτό που επιθυμεί, είχε πει ο γέρος βασιλιάς. Αποκλείεται να είχε κάνει λάθος.

- Εγώ δεν είχα ξανακούσει για αλχημιστές, είπε το αγόρι. Αλλιώς θα προσπαθούσα να σε βοηθήσω. Μια αστραπή πέρασε από το βλέμμα του Άγγλου.

- Αυτό είναι! Ίσως να μην ξέρει κανείς εδώ τι θα πει αλχημιστής! Ρώτα για τον άνθρωπο που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες του χωριού. Μερικές μαυροντυμένες γυναίκες ήρθαν να πάρουν νερό από το πηγάδι, αλλά το αγόρι δεν τους απηύθυνε το λόγο, παρά την επιμονή του Άγγλου. Τελικά, πλησίασε ένας άντρας.

- Ξέρετε κανέναν που να θεραπεύει τις αρρώστιες του χωριού; ρώτησε το αγόρι.

- Ο Αλάχ θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, είπε ο άντρας, φανερά τρομοκρατημένος από τους ξένους. Εσείς ψάχνετε για μάγους. Κι αφού απήγγειλε μερικούς στίχους του Κορανίου, τράβηξε το δρόμο του.

Εμφανίστηκε ένας άλλος άντρας. Ήταν πιο ηλικιωμένος και κρατούσε μόνο ένα μικρό κουβά. Το αγόρι επανέλαβε την ερώτηση.

- Γιατί θέλετε να γνωρίσετε έναν τέτοιο άνθρωπο; απάντησε ο Άραβας με άλλη ερώτηση.

- Γιατί ο φίλος μου ταξίδεψε πολλούς μήνες για να τον συναντήσει, είπε το αγόρι.

- Αν αυτός ο άνθρωπος υπάρχει στην όαση, θα πρέπει να είναι πολύ ισχυρός, είπε ο γέρος, αφού έμεινε για λίγο σκεφτικός. Ούτε οι αρχηγοί των φυλών θα κατάφερναν να τον δουν. Μόνο όταν θα το όριζε ο ίδιος. Περιμένετε ώσπου να τελειώσει ο πόλεμος. Και τότε να φύγετε με το καραβάνι. Μην προσπαθείτε να εισχωρήσετε στη ζωή της όασης, συμπλήρωσε φεύγοντας. Ο Άγγλος όμως ενθουσιάστηκε. Βρισκόταν στα ίχνη του.

Τελικά, εμφανίστηκε μια κοπέλα που δεν ήταν ντυμένη στα μαύρα. Κουβαλούσε μια στάμνα στον ώμο και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο μ' ένα πέπλο· όμως το πρόσωπο της ήταν ακάλυπτο. Το αγόρι πλησίασε για να τη ρωτήσει για τον αλχημιστή.

Λες ότι ο χρόνος σταμάτησε και η Ψυχή του Κόσμου εμφανίστηκε ορμητικά μπροστά στο αγόρι. Όταν κοίταξε τα μαύρα της μάτια, τα χείλη της, που ταλαντευόταν μεταξύ χαμόγελου και σιωπής, αντιλήφθηκε το πιο σημαντικό και πιο σοφό μέρος της γλώσσας που μιλούσε ο κόσμος και που όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη μπορούσαν να αισθάνονται στην καρδιά τους. Ονομαζόταν αγάπη και ήταν πιο αρχαία κι απ' τους ανθρώπους κι από την ίδια την έρημο και που παρ' όλα αυτά θα ξαναεμφανιζόταν πάντα με την ίδια ορμή, οπουδήποτε δυο βλέμματα συναντιόνταν, όπως είχαν συναντηθεί εκείνα τα δυο βλέμματα μπροστά σ' ένα πηγάδι. Τελικά, τα δυο χείλη αποφάσισαν να χαμογελάσουν κι αυτό ήταν ένα σημάδι, το σημάδι που εκείνος περίμενε στη ζωή του εδώ και τόσο καιρό, χωρίς να το ξέρει, που το είχε αναζητήσει στα πρόβατα και στα βιβλία, στα κρύσταλλα και στη σιωπή της ερήμου.

Μπροστά του ήταν η γνήσια Γλώσσα του Κόσμου, χωρίς εξηγήσεις, γιατί το σύμπαν δε χρειαζόταν εξηγήσεις για να συνεχίσει την πορεία του στο απέραντο διάστημα. Εκείνη τη στιγμή, το αγόρι κατάλαβε ένα και μόνο πράγμα, ότι βρισκόταν μπροστά στη γυναίκα της ζωής του και ότι μάλλον το ήξερε κι εκείνη χωρίς να χρειάζεται να της το πει. Για τίποτε στον κόσμο δεν ήταν τόσο σίγουρος, έστω κι αν έλεγαν οι γονείς του και οι γονείς των γονιών του ότι πρέπει κανείς να έχει ένα δεσμό, να αρραβωνιαστεί, να γνωρίσει τον άλλο και να έχει λεφτά πριν παντρευτεί. Όποιος τα έλεγε αυτά μάλλον δε θα είχε γνωρίσει ποτέ την παγκόσμια γλώσσα, γιατί, όταν βυθίζεται κανείς σ' αυτή, είναι εύκολο να συμπεράνει ότι υπάρχει πάντα στον κόσμο ένας άνθρωπος που περιμένει έναν άλλο, είτε αυτό γίνεται μέσα στην έρημο είτε στις μεγάλες πόλεις. Κι όταν συναντιούνται και ανταλλάζουν βλέμματα, το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους και το μόνο που υπάρχει εκείνη τη στιγμή είναι αυτή η απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα κάτω από τον ήλιο γράφτηκαν από το ίδιο Χέρι. Το Χέρι που γεννάει την αγάπη και δημιουργεί μια δίδυμη ψυχή για τον κάθε άνθρωπο που εργάζεται, ξεκουράζεται και ψάχνει θησαυρούς κάτω από τον ήλιο. Γιατί, χωρίς αυτό, τα όνειρα της ανθρώπινης φύσης δε θα είχαν κανένα νόημα.

«Μακτούμπ», σκέφτηκε το αγόρι.

Ο Άγγλος σηκώθηκε από τη θέση του και σκούντησε το αγόρι.

- Έλα, ρώτα τη! Το αγόρι πλησίασε την κοπέλα. Εκείνη χαμογέλασε ξανά. Κι εκείνος χαμογέλασε.

- Πώς σε λένε; ρώτησε.

- Με λένε Φατιμά, είπε η κοπέλα χαμηλώνοντας το βλέμμα της. Τέτοιο όνομα έχουν και μερικές γυναίκες στη χώρα απ' όπου έρχομαι.

- Έτσι λέγεται η κόρη του προφήτη, είπε η Φατιμά. Οι πολεμιστές μας πήγαν εκεί αυτό το όνομα. Η ευγενική κοπέλα μιλούσε με περηφάνια για τους πολεμιστές. Δίπλα της ο Άγγλος επέμενε και το αγόρι ρώτησε για τον άνθρωπο που θεράπευε όλες τις αρρώστιες.

- Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει τα μυστικά του κόσμου. Συζητά με τα τζίνι της ερήμου, είπε εκείνη. Τα τζίνι ήταν οι δαίμονες. Και η κοπέλα έδειξε προς το νότο, προς το μέρος όπου κατοικούσε εκείνος ο παράξενος άνθρωπος.

Μετά γέμισε τη στάμνα της κι έφυγε. Έφυγε κι ο Άγγλος σε αναζήτηση του αλχημιστή. Και το αγόρι κάθισε πολλή ώρα ακόμη δίπλα στο πηγάδι, βυθισμένο σε σκέψεις: ότι μια μέρα ο λεβάντες είχε αφήσει στο πρόσωπό του το άρωμα εκείνης της γυναίκας, ότι την αγαπούσε πριν μάθει την ύπαρξη της κι ότι η αγάπη του για εκείνη θα τον ωθούσε να βρει όλους τους θησαυρούς του κόσμου.

Την επομένη, το αγόρι ξαναπήγε στο πηγάδι για να συναντήσει την κοπέλα. Προς μεγάλη του έκπληξη, βρήκε εκεί και τον Άγγλο, ο οποίος, για πρώτη φορά, αγνάντευε την έρημο.

- Περίμενα όλο το απόγευμα και τη νύχτα, είπε ο Άγγλος. Εκείνος έφτασε με τα πρώτα αστέρια. Του εξήγησα τι αναζητούσα. Εκείνος με ρώτησε αν είχα ξαναμετατρέψει μολύβι σε χρυσάφι. Εγώ είπα ότι αυτό ακριβώς ήθελα να μάθω. Μου είπε να προσπαθήσω. Αυτό ήταν όλο: «Πήγαινε να προσπαθήσεις». Το αγόρι δε μίλησε. Ο Άγγλος είχε κάνει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι για ν' ακούσει αυτό που ήδη ήξερε. Τότε θυμήθηκε ότι κι εκείνο για τον ίδιο λόγο είχε δώσει έξι πρόβατα στο γέρο βασιλιά.

- Να προσπαθήσεις, λοιπόν, είπε στον Άγγλο.

- Αυτό θα κάνω. Και θ' αρχίσω από τώρα. Ο Άγγλος έφυγε· σε λίγο έφτασε η Φατιμά για να γεμίσει τη στάμνα της.

- Ήρθα να σου πω ένα πολύ απλό πράγμα, είπε το αγόρι, θέλω να γίνεις γυναίκα μου. Σ' αγαπώ. Η κοπέλα άφησε τη στάμνα της να ξεχειλίσει.

- Θα σε περιμένω εδώ κάθε μέρα. Διέσχισα την έρημο σε αναζήτηση ενός θησαυρού που βρίσκεται κοντά στις πυραμίδες. Ο πόλεμος ήταν για μένα κατάρα. Τώρα όμως είναι ευλογία, γιατί με κρατά κοντά σου.

- Ο πόλεμος θα τελειώσει μια μέρα, είπε η κοπέλα.

Το αγόρι κοίταξε τις φοινικιές της ερήμου. Κάποτε ήταν βοσκός. Κι εκεί υπήρχαν πολλά πρόβατα. Η Φατιμά ήταν πιο σημαντική κι απ' το θησαυρό.

- Οι πολεμιστές ψάχνουν για τους θησαυρούς τους, είπε η κοπέλα, σαν να μάντευε τις σκέψεις του αγοριού. Και οι γυναίκες της ερήμου είναι περήφανες για τους πολεμιστές τους. Πήρε τη γεμάτη στάμνα κι έφυγε.

Το αγόρι πήγαινε στο πηγάδι κάθε μέρα για να συναντήσει τη Φατιμά. Της είπε για τη ζωή του όταν ήταν βοσκός, για το βασιλιά, για το μαγαζί κρυστάλλων. Έγιναν φίλοι και, εκτός από τα δεκαπέντε λεπτά που περνούσε μαζί της, η υπόλοιπη μέρα του φαινόταν ατέλειωτη.

Αφού είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας στην όαση, ο αρχηγός του καραβανιού τους κάλεσε όλους για μια συνέλευση.

- Δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει ο πόλεμος και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε το ταξίδι, είπε. Οι μάχες μάλλον θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμη, ίσως και για χρόνια. Και στις δυο πλευρές υπάρχουν δυνατοί και θαρραλέοι πολεμιστές, και για τους δύο στρατούς η μάχη είναι ζήτημα τιμής. Δεν πρόκειται για έναν πόλεμο μεταξύ καλών και κακών αλλά για έναν πόλεμο μεταξύ δυνάμεων που παλεύουν για την ίδια εξουσία, κι όταν αρχίζει μια τέτοιου είδους διαμάχη, κρατά πιο πολύ από τις άλλες, γιατί ο Αλάχ είναι και με τις δυο πλευρές. Ο κόσμος διασκορπίστηκε. Το ίδιο απόγευμα, το αγόρι ξανασυνάντησε τη Φατιμά και της είπε για τη συνέλευση.

- Τη δεύτερη μέρα που συναντηθήκαμε, είπε η Φατιμά, μου μίλησες για την αγάπη σου. Αργότερα μου έμαθες ωραία πράγματα, σαν τη Γλώσσα και την Ψυχή του Κόσμου. Με όλα αυτά γίνομαι σιγά σιγά ένα μέρος από σένα. Το αγόρι άκουγε τη φωνή της και την έβρισκε πιο ωραία κι από το θρόισμα στα κλαδιά των φοινικιών.

- Πέρασε πολύς καιρός από τότε που σε πρωτοσυνάντησα κοντά σ' αυτό το πηγάδι. Δεν μπορώ να θυμηθώ το παρελθόν μου, την παράδοση, τον τρόπο που οι άντρες θέλουν να συμπεριφέρονται οι γυναίκες της ερήμου. Από μικρό παιδί ονειρευόμουνα ότι η έρημος θα μου 'φερνε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. Αυτό το δώρο έφτασε τελικά και είσαι εσύ. Το αγόρι σκέφτηκε να της αγγίξει το χέρι. Η Φατιμά κρατούσε όμως τα χερούλια της στάμνας.

Μου μίλησες για τα όνειρά σου, για το γέρο βασιλιά και για το θησαυρό. Μου μίλησες για τα σημάδια. Δε φοβάμαι λοιπόν τίποτε, γιατί αυτά τα σημάδια σε έφεραν. Είμαι και εγώ μέρος του ονείρου σου, του Προσωπικού Μύθου σου, όπως συνηθίζεις να λες.

»Γι' αυτό θέλω να επιμείνεις στο στόχο σου. Αν αναγκαστείς να περιμένεις μέχρι το τέλος του πολέμου, έχει καλώς. Αν όμως πρέπει να φύγεις πιο νωρίς, προχώρα προς το μύθο σου. Οι αμμόλοφοι αλλάζουν μορφή με τον άνεμο, αλλά η έρημος παραμένει αμετάβλητη. Το ίδιο θα γίνει με την αγάπη μας.

»Μακτούμπ, είπε. Αν πραγματικά είμαι μέρος του μύθου σου, θα επιστρέψεις μια μέρα.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ έφυγε στενοχωρημένο από τη συνάντηση με τη Φατιμά. θυμήθηκε πολλούς ανθρώπους που είχε γνωρίσει. Οι παντρεμένοι βοσκοί με δυσκολία έπειθαν τις γυναίκες τους ότι έπρεπε να περιδιαβαίνουν τους κάμπους. Η αγάπη απαιτούσε να είσαι δίπλα στο αγαπημένο πρόσωπο.

Την επομένη τα διηγήθηκε όλα αυτά στη Φατιμά.

- Η έρημος παίρνει τους άντρες μας και δεν τους φέρνει πάντα πίσω, είπε εκείνη. Κι εμείς το παίρνουμε απόφαση. Κι από μια στιγμή και πέρα εκείνοι υπάρχουν στα χωρίς βροχή σύννεφα, στα ζώα που κρύβονται στις πέτρες, στο νερό που αναβλύζει γενναιόδωρα από τη γη. Γίνονται ένα μέρος των πάντων, γίνονται η Ψυχή του Κόσμου. «Μερικοί επιστρέφουν. Και τότε όλες οι άλλες γυναίκες χαίρονται, γιατί μπορεί και οι άντρες που περιμένουν να επιστρέψουν κάποια μέρα. Στην αρχή έβλεπα αυτές τις γυναίκες και ζήλευα την ευτυχία τους. Τώρα, κι εγώ θα περιμένω κάποιον.

»Είμαι γυναίκα της ερήμου και αισθάνομαι υπερήφανη γι' αυτό. Κι εγώ θέλω τον άντρα μου να βαδίζει ελεύθερα σαν τον άνεμο που μετακινεί τους αμμόλοφους. Θέλω επίσης να μπορώ να βλέπω τον άντρα μου στα σύννεφα, στα ζώα και στο νερό.

Το αγόρι πήγε και βρήκε τον Άγγλο. Ήθελε να του πει για τη Φατιμά. Ξαφνιάστηκε όταν είδε ότι ο Άγγλος είχε φτιάξει ένα μικρό φούρνο δίπλα στη σκηνή του. Ήταν ένας παράξενος φούρνος, μ' ένα διαφανές δοχείο επάνω. Ο Άγγλος τροφοδοτούσε το φούρνο με ξύλα και κοιτούσε την έρημο. Τα μάτια του έλαμπαν πιο πολύ από τότε που περνούσε όλη την ώρα διαβάζοντας βιβλία.

- Αυτό είναι το πρώτο στάδιο της εργασίας μου, είπε ο Άγγλος. Πρέπει να απομονώσω το ακάθαρτο θειάφι. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μη φοβάμαι την αποτυχία. Ο φόβος της αποτυχίας ήταν αυτό που μέχρι σήμερα μ' εμπόδιζε να τολμήσω το μεγάλο έργο. Μόνο τώρα αρχίζω κάτι που θα μπορούσα να το είχα αρχίσει πριν από δέκα χρόνια. Είμαι ευτυχής όμως που δεν περίμενα είκοσι χρόνια γι' αυτό. Και συνέχισε να τροφοδοτεί τη φωτιά και να κοιτάζει την έρημο. Το αγόρι έμεινε κοντά του για λίγο, μέχρι που η έρημος άρχισε να κοκκινίζει από το φως του δειλινού. Αισθάνθηκε τότε μια ακατανίκητη επιθυμία να πάει προς τα εκεί, μήπως και μπορούσε η σιωπή να δώσει απάντηση στα ερωτήματά του.

Βάδισε στην τύχη για λίγο, χωρίς να χάσει τις φοινικιές της όασης από τα μάτια. Αφουγκραζόταν τον άνεμο και αισθανόταν τις πέτρες κάτω από τα πόδια του. Πότε πότε συναντούσε κάποιο βράχο και τότε καταλάβαινε ότι στα πολύ παλιά χρόνια εκείνη η έρημος ήταν μια μεγάλη θάλασσα. Κάθισε μετά πάνω σε μια πέτρα και αφέθηκε στη μαγεία του ορίζοντα μπροστά του.

Δεν μπορούσε να εννοήσει την αγάπη χωρίς το αίσθημα της κατοχής· η Φατιμά ήταν όμως γυναίκα της ερήμου και, αν κάτι μπορούσε να τον βοηθήσει να καταλάβει, αυτό ήταν η έρημος.

Έμεινε εκεί χωρίς σκέψεις, μέχρι που αντιλήφθηκε μια κίνηση πάνω από το κεφάλι του. Κοιτάζοντας τον ουρανό είδε δυο γεράκια που πετούσαν πολύ ψηλά.

Το αγόρι άρχισε να παρατηρεί τα γεράκια και τους ελιγμούς τους στον ουρανό. Οι γραμμές που σχημάτιζαν πετώντας φαίνονταν ακατανόητες κι όμως για το αγόρι είχαν κάποιο νόημα. Απλούστατα δεν μπορούσε να το συλλάβει. Αποφάσισε λοιπόν ότι έπρεπε να παρακολουθήσει με το βλέμμα την κίνηση των πουλιών, μήπως και βγάλει κάποιο συμπέρασμα. Ίσως να του εξηγούσε η έρημος τη χωρίς κατοχή αγάπη.

Αισθάνθηκε να νυστάζει. Η καρδιά του παρακαλούσε να μην τον πάρει ο ύπνος, έπρεπε να συγκεντρωθεί. Εισχωρούσε στη γλώσσα του κόσμου, όπου όλα έχουν ένα νόημα, ακόμη και το πέταγμα των γερακιών, σκέφτηκε. Και τη στιγμή εκείνη ευχαριστήθηκε που ήταν γεμάτος αγάπη για μια γυναίκα. «Όταν αγαπά κανείς, τα πράγματα αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο νόημα», σκέφτηκε.

7. Μέρος δεύτερο 7. Zweiter Teil 7\. Part two

«ΟΤΑΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ βαδίζει γρήγορα, τρέχουν τα καραβάνια», σκέφτηκε ο αλχημιστής, βλέποντας εκατοντάδες πρόσωπα και ζώα να καταφτάνουν στην όαση. WHEN TIME marches fast, caravans run, thought the alchemist, watching hundreds of faces and animals arrive at the oasis. Ο κόσμος φώναζε πίσω από τους νεοφερμένους, η σκόνη έκρυβε τον ήλιο της ερήμου και τα παιδιά χοροπηδούσαν από χαρά βλέποντας τους ξένους. People were shouting behind the newcomers, the dust was hiding in the desert sun and the children were jumping for joy watching the strangers. Ο αλχημιστής πρόσεξε ότι οι αρχηγοί των φυλών πλησίασαν τον αρχηγό του καραβανιού και κουβέντιασαν πολλή ώρα μαζί του. The alchemist noticed that the chiefs of the tribes approached the leader of the caravan and talked for a long time with him.

Όμως τίποτε απ' αυτά δεν ενδιέφερε τον αλχημιστή. But none of this interested the alchemist. Είχε ξαναδεί πολύ κόσμο να καταφτάνει και να αναχωρεί, ενώ η όαση και η έρημος παρέμεναν αμετάβλητες. He had seen many people arrive and depart before, while the oasis and desert remained unchanged. Είχε δει βασιλιάδες και ζητιάνους να πατούν εκείνη την άμμο, που όλο άλλαζε μορφή εξαιτίας του ανέμου, ήταν όμως η ίδια που είχε γνωρίσει από μικρό παιδί. He had seen kings and beggars stepping on that sand, which kept changing shape because of the wind, but it was the same one he had known since he was a small child. Όπως κι αν ήταν, όμως, δεν μπορούσε να κρύψει, βαθιά στην καρδιά του, λίγη από τη χαρά της ζωής που αισθανόταν κάθε ταξιδιώτης όταν, μετά το κίτρινο χώμα της άμμου και τον μπλε ουρανό, εμφανίζονταν μπροστά στα μάτια του το πράσινο των φοινικιών. Be that as it may, but he could not hide, deep in his heart, a little of the joy of life which every traveler felt when, after the yellow soil of the sand and the blue sky, appeared before his eyes the green of the palms. «Μπορεί ο Θεός να δημιούργησε την έρημο, για να μπορεί να χαίρεται ο άνθρωπος βλέποντας τις φοινικιές», σκέφτηκε εκείνος. "Perhaps God created the desert so that man could rejoice in seeing the palm trees," he thought.

Κατόπιν στράφηκε σε πιο πρακτικά ζητήματα. Then he turned to more practical matters. Ήξερε ότι μ' εκείνο το καραβάνι θα ερχόταν ο άνθρωπος στον οποίο επρόκειτο να διδάξει μέρος των μυστικών του. He knew that with that caravan would come the man to whom he was going to teach some of his secrets. Τα σημάδια του το είχαν ανακοινώσει. His signs had announced it. Ακόμη δε γνώριζε εκείνο τον άνθρωπο, αλλά τα έμπειρα του μάτια θα τον αναγνώριζαν μόλις τον αντίκριζαν. He didn't know the man yet, but his experienced eyes would recognize him on sight. Μακάρι να ήταν κάποιος τόσο ικανός όσο ο προηγούμενος μαθητευόμενός του. If only he was someone as skilled as his previous apprentice.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να μεταδίδονται από το στόμα στο αφτί», σκεφτόταν. "I don't understand why these things have to be spread by word of mouth," he thought. Δε συνέβαινε επειδή αυτά τα πράγματα ήταν πραγματικά μυστικά· ο Θεός αποκάλυπτε γενναιόδωρα τα μυστικά του σε όλα τα πλάσματα. It was not because these things were truly secret; God generously revealed his secrets to all creatures.

Μόνο μια εξήγηση υπήρχε για το γεγονός αυτό: τα πράγματα έπρεπε να μεταδίδονται μ' αυτό τον τρόπο, γιατί είχαν φτιαχτεί μάλλον από τη ζωή στην καθαρή μορφή της και μια τέτοιου είδους ζωή δύσκολα αποδίδεται με ζωγραφιές ή λέξεις. There was only one explanation for this fact: things had to be transmitted in this way, because they were rather made of life in its purest form, and such a life can hardly be rendered in pictures or words.

Γιατί οι άνθρωποι γοητεύονται από τη ζωγραφική και τις λέξεις και στο τέλος ξεχνάνε τη Γλώσσα του Κόσμου. Because people are fascinated by painting and words and in the end they forget the Language of the World.

Οι ΝΕΟΦΕΡΜΕΝΟΙ οδηγήθηκαν αμέσως στους αρχηγούς των φυλών της Αλ-Φαγιούμ. THE NEW ARRIVES were immediately taken to the chiefs of the tribes of Al-Fayum. Το αγόρι δεν πίστευε στα μάτια του: αντί ν' αποτελείται από ένα πηγάδι περικυκλωμένο από φοινικιές -όπως είχε διαβάσει κάποια φορά σ' ένα βιβλίο παραμυθιών- η όαση ήταν πολύ μεγαλύτερη κι από μερικά χωριά της Ισπανίας. The boy couldn't believe his eyes: instead of consisting of a well surrounded by palm trees - as he had once read in a fairy tale book - the oasis was much bigger than some villages in Spain. Είχε τριακόσια πηγάδια, πενήντα χιλιάδες φοινικιές με πολλές σκόρπιες πολύχρωμες σκηνές ανάμεσά μας. It had three hundred wells, fifty thousand palm trees with many scattered colorful tents among us.

- Θυμίζει τις Χίλιες και Μία Νύχτες, είπε ο Άγγλος, που ανυπομονούσε να συναντήσει τον αλχημιστή. "It reminds me of the Thousand and One Nights," said the Englishman, who was looking forward to meeting the alchemist.

Αμέσως τους περικύκλωσαν τα παιδιά, που κοιτούσαν με περιέργεια τα ζώα, τις καμήλες και τους ανθρώπους που κατέφταναν. They were immediately surrounded by the children, who were looking curiously at the animals, camels and people arriving. Οι άντρες ήθελαν να μάθουν αν είχαν δει καμιά μάχη και οι γυναίκες φιλονικούσαν μεταξύ τους για τα υφάσματα και τους λίθους που είχαν φέρει οι έμποροι. The men wanted to know if they had seen any fighting, and the women quarreled among themselves over the cloth and stones that the merchants had brought. Η σιωπή της ερήμου φαινόταν ένα μακρινό όνειρο· οι άνθρωποι μιλούσαν ασταμάτητα, γελούσαν και φώναζαν, σαν να είχαν μόλις βγει από έναν κόσμο πνευμάτων για να ξαναβρεθούν ανάμεσα στους ανθρώπους. The silence of the desert seemed like a distant dream; people were talking non-stop, laughing and shouting, as if they had just come out of a spirit world to be among the people again. Ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. They were happy and joyful.

Μετά τις προφυλάξεις των προηγουμένων ημερών ο καμηλιέρης εξήγησε στο αγόρι ότι στην έρημο οι οάσεις θεωρούνταν πάντα ουδέτερο έδαφος, γιατί οι περισσότεροι κάτοικοί τους ήταν γυναικόπαιδα. After the precautions of the previous days the camel driver explained to the boy that in the desert oases were always considered neutral ground, because most of their inhabitants were women and children. Και τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα είχαν οάσεις· έτσι, οι πολεμιστές πολεμούσαν στην άμμο της ερήμου και κρατούσαν τις οάσεις σαν καταφύγιο. Both warring camps had oases; thus, the warriors fought on the desert sands and held the oases as a refuge.

Ο αρχηγός του καραβανιού κατάφερε με κάποια δυσκολία να τους συγκεντρώσει όλους κι άρχισε να δίνει οδηγίες. The leader of the caravan managed with some difficulty to gather them all together and began to give instructions. Θα έμεναν εκεί ώσπου να τελειώσει ο πόλεμος μεταξύ των φυλών. They would stay there until the tribal war was over. Επειδή ήταν επισκέπτες, θα φιλοξενούνταν στις σκηνές των κατοίκων της όασης, οι οποίοι θα τους παραχωρούσαν τις καλύτερες θέσεις. Since they were visitors, they would be accommodated in the tents of the oasis dwellers, who would give them the best seats.

Ήταν η καθιερωμένη από το νόμο φιλοξενία. It was the hospitality established by law. Στη συνέχεια, παρακάλεσε όλους, συμπεριλαμβανομένων και των δικών του φρουρών, να παραδώσουν τα όπλα στους άντρες που είχαν καθοριστεί από τους αρχηγούς των φυλών. He then asked everyone, including his own guards, to hand over their weapons to the men designated by the tribal chiefs.

- Είναι οι κανόνες του πολέμου, εξήγησε ο αρχηγός του καραβανιού. - It's the rules of war, explained the leader of the caravan. Μ' αυτό τον τρόπο δε γίνονται οι οάσεις καταφύγιο στρατού ή πολεμιστών. In this way the oases do not become a refuge for the army or warriors. Προς μεγάλη του έκπληξη, το αγόρι είδε τον Άγγλο να βγάζει ένα περίστροφο επενδυμένο με χρώμιο από το σακάκι του και να το παραδίδει στον άνθρωπο που μάζευε τα όπλα. To his surprise, the boy saw the Englishman pull a chrome-plated revolver from his jacket and hand it to the man collecting the weapons.

- Τι το θέλατε το περίστροφο; ρώτησε. - What did you want the revolver for? asked.

- Με βοηθάει να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, απάντησε ο Άγγλος. - It helps me to trust people, answered the Englishman. Χαιρόταν που η αναζήτησή του είχε τελειώσει. He was glad his search was over. Το αγόρι όμως σκεφτόταν το θησαυρό του. But the boy was thinking about his treasure. Όσο πιο πολύ πλησίαζε στο όνειρό του, τόσο πιο δύσκολα γίνονταν τα πράγματα. The closer he got to his dream, the more difficult things became. Δεν υπήρχε πια αυτό που ο γέρος βασιλιάς είχε αποκαλέσει «τύχη του πρωτάρη». There was no longer what the old king had called "the fortune of the rookie." Τώρα πια, το ήξερε, αντιμετώπιζε τη δοκιμασία της επιμονής και του θάρρους όσων ψάχνουν για τον Προσωπικό τους Μύθο. Now, he knew, he was facing the test of perseverance and courage of those searching for their Personal Myth. Γι' αυτό, δεν έπρεπε ούτε να βιαστεί ούτε να χάσει την υπομονή του, αλλιώς δε θα έβλεπε τελικά τα σημάδια που ο Θεός είχε βάλει στο δρόμο του. Therefore, he should neither hurry nor lose his patience, otherwise he would not see the signs that God had placed on his path.

«Που ο Θεός έβαλε στο δρόμο μου», σκέφτηκε το αγόρι και απόρησε με τον ίδιο τον εαυτό του. "What God put in my way," the boy thought and wondered to himself. Μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσε τα σημάδια σαν κάτι το επίγειο. Until that moment he considered the signs as something earthly. Σαν να τρως ή να κοιμάσαι, κάτι σαν να ψάχνεις μια αγάπη ή να βρίσκεις μια δουλειά. Like eating or sleeping, something like looking for a love or finding a job. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί ότι επρόκειτο για την ειδική γλώσσα του Θεού, που του έδειχνε τι να κάνει. He had never thought that it was God's special language, telling him what to do.

«Μη χάσεις την υπομονή σου», επανέλαβε το αγόρι στον εαυτό του. "Don't lose your patience," the boy repeated to himself. «Όπως είπε ο καμηλιέρης, να τρως την ώρα του φαγητού. "As the camel driver said, eat at mealtime. Και να βαδίζεις την ώρα του βαδίσματος». And to march while marching."

Την πρώτη μέρα όλοι κοιμήθηκαν εξαντλημένοι, ακόμη και ο Άγγλος. The first day everyone slept exhausted, even the Englishman. Το αγόρι έμενε μακριά από κείνον, σε μια σκηνή με άλλα πέντε αγόρια της ίδιας σχεδόν ηλικίας. The boy lived away from him, in a tent with five other boys of about the same age. Ήταν άνθρωποι της ερήμου και ήθελαν να μάθουν ιστορίες για τις μεγάλες πόλεις. They were people of the desert and wanted to know stories about the big cities.

Το αγόρι μίλησε για τη ζωή του ως βοσκού, κι εκεί που πήγαινε να διηγηθεί την εμπειρία του στο μαγαζί κρυστάλλων, μπήκε ο Άγγλος στη σκηνή. The boy spoke of his life as a shepherd, and as he was about to recount his experience in the crystal shop, the Englishman entered the scene.

- Σ' έψαχνα όλο το πρωί, είπε οδηγώντας το αγόρι έξω. - I was looking for you all morning, he said leading the boy outside. Χρειάζομαι τη βοήθεια σου για να βρω που μένει ο αλχημιστής. I need your help to find where the alchemist lives. Στην αρχή προσπάθησαν να τον βρουν μόνοι τους. At first they tried to find him on their own. Ένας αλχημιστής θα είχε διαφορετικό τρόπο ζωής από τους άλλους ανθρώπους της όασης και κατά πάσα πιθανότητα στη σκηνή του θα υπήρχε ένας μόνιμα αναμμένος φούρνος. An alchemist would have a different way of life than the other people of the oasis, and most likely there would be a permanently lit furnace in his tent. Βάδισαν αρκετά, ώσπου πείστηκαν ότι η όαση ήταν μεγαλύτερη απ' ό,τι είχαν φανταστεί, με εκατοντάδες σκηνές. They walked a long way until they were convinced that the oasis was larger than they had imagined, with hundreds of tents.

- Χάσαμε σχεδόν όλη τη μέρα, είπε ο Άγγλος και κάθισε με το αγόρι δίπλα σ' ένα από τα πηγάδια της όασης. - We lost almost the whole day, said the Englishman and sat with the boy next to one of the wells of the oasis.

- Μήπως είναι καλύτερα να ρωτήσουμε; είπε το αγόρι. - Is it better to ask? said the boy. Ο Άγγλος δεν ήθελε να γίνει αντιληπτή η παρουσία του στην όαση και ήταν διστακτικός. The Englishman did not want his presence in the oasis to be noticed and was hesitant. Τελικά όμως συμφώνησε και παρακάλεσε το αγόρι να το κάνει, επειδή εκείνο μιλούσε καλύτερα τα αραβικά. But finally he agreed and begged the boy to do it because he spoke better Arabic. Το αγόρι πήγε κοντά σε μια γυναίκα που είχε πλησιάσει το πηγάδι για να γεμίσει με νερό ένα ασκί. The boy went to a woman who had approached the well to fill a bag with water.

- Καλησπέρα, κυρία μου. - Good Evening my lady. Θα ήθελα να μάθω πού ζει ένας αλχημιστής σ' αυτή την όαση, ρώτησε το αγόρι. I would like to know where an alchemist lives in this oasis, the boy asked. Η γυναίκα είπε ότι δεν είχε ποτέ ξανακούσει για κάτι τέτοιο κι έφυγε αμέσως. The woman said she had never heard of such a thing before and immediately left. Προηγουμένως, όμως, προειδοποίησε το αγόρι ότι δεν έπρεπε να μιλήσει με μαυροντυμένες γυναίκες, γιατί ήταν παντρεμένες. Earlier, however, he warned the boy that he should not talk to women in black, because they were married. Όφειλε να σεβαστεί την παράδοση. He had to respect tradition.

Ο Άγγλος ήταν τρομερά απογοητευμένος. The Englishman was terribly disappointed. Είχε κάνει όλο εκείνο το ταξίδι για το τίποτε. He had made all that journey for nothing. Και το αγόρι στενοχωρήθηκε: έψαχνε και ο σύντροφός του για τον Προσωπικό του Μύθο. And the boy was distressed: his companion was also searching for his Personal Myth. Κι όταν κάποιος το κάνει αυτό, όλο το σύμπαν βοηθάει στο να γίνει αυτό που επιθυμεί, είχε πει ο γέρος βασιλιάς. And when one does this, the whole universe helps to make what one desires, the old king had said. Αποκλείεται να είχε κάνει λάθος. It is impossible that he was wrong.

- Εγώ δεν είχα ξανακούσει για αλχημιστές, είπε το αγόρι. "I had never heard of alchemists before," said the boy. Αλλιώς θα προσπαθούσα να σε βοηθήσω. Otherwise I would try to help you. Μια αστραπή πέρασε από το βλέμμα του Άγγλου. A flash of lightning flashed through the Englishman's gaze.

- Αυτό είναι! - This is! Ίσως να μην ξέρει κανείς εδώ τι θα πει αλχημιστής! Maybe no one here knows what an alchemist will say! Ρώτα για τον άνθρωπο που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες του χωριού. Ask about the man who cures all the diseases of the village. Μερικές μαυροντυμένες γυναίκες ήρθαν να πάρουν νερό από το πηγάδι, αλλά το αγόρι δεν τους απηύθυνε το λόγο, παρά την επιμονή του Άγγλου. Some women dressed in black came to draw water from the well, but the boy did not speak to them, despite the Englishman's insistence. Τελικά, πλησίασε ένας άντρας. Finally, a man approached.

- Ξέρετε κανέναν που να θεραπεύει τις αρρώστιες του χωριού; ρώτησε το αγόρι. - Do you know anyone who cures the diseases of the village? asked the boy.

- Ο Αλάχ θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, είπε ο άντρας, φανερά τρομοκρατημένος από τους ξένους. - Allah heals all diseases, said the man, clearly terrified of the strangers. Εσείς ψάχνετε για μάγους. You are looking for magicians. Κι αφού απήγγειλε μερικούς στίχους του Κορανίου, τράβηξε το δρόμο του. And after reciting some verses of the Qur'an, he went his own way.

Εμφανίστηκε ένας άλλος άντρας. Another man appeared. Ήταν πιο ηλικιωμένος και κρατούσε μόνο ένα μικρό κουβά. He was older and only carried a small bucket. Το αγόρι επανέλαβε την ερώτηση. The boy repeated the question.

- Γιατί θέλετε να γνωρίσετε έναν τέτοιο άνθρωπο; απάντησε ο Άραβας με άλλη ερώτηση. - Why do you want to meet such a person? replied the Arab with another question.

- Γιατί ο φίλος μου ταξίδεψε πολλούς μήνες για να τον συναντήσει, είπε το αγόρι. - Because my friend traveled many months to meet him, said the boy.

- Αν αυτός ο άνθρωπος υπάρχει στην όαση, θα πρέπει να είναι πολύ ισχυρός, είπε ο γέρος, αφού έμεινε για λίγο σκεφτικός. - If this man exists in the oasis, he must be very powerful, said the old man, after thinking for a while. Ούτε οι αρχηγοί των φυλών θα κατάφερναν να τον δουν. Not even the chiefs of the tribes would manage to see him. Μόνο όταν θα το όριζε ο ίδιος. Only when he would define it himself. Περιμένετε ώσπου να τελειώσει ο πόλεμος. Wait until the war is over. Και τότε να φύγετε με το καραβάνι. And then leave with the caravan. Μην προσπαθείτε να εισχωρήσετε στη ζωή της όασης, συμπλήρωσε φεύγοντας. Don't try to break into the oasis life, he added as he left. Ο Άγγλος όμως ενθουσιάστηκε. But the Englishman was excited. Βρισκόταν στα ίχνη του. He was on his trail.

Τελικά, εμφανίστηκε μια κοπέλα που δεν ήταν ντυμένη στα μαύρα. Finally, a girl who wasn't dressed in black appeared. Κουβαλούσε μια στάμνα στον ώμο και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο μ' ένα πέπλο· όμως το πρόσωπο της ήταν ακάλυπτο. She was carrying a pitcher on her shoulder and her head was covered with a veil; but her face was uncovered. Το αγόρι πλησίασε για να τη ρωτήσει για τον αλχημιστή. The boy approached to ask her about the alchemist.

Λες ότι ο χρόνος σταμάτησε και η Ψυχή του Κόσμου εμφανίστηκε ορμητικά μπροστά στο αγόρι. You say that time stopped and the Soul of the World appeared impetuously in front of the boy. Όταν κοίταξε τα μαύρα της μάτια, τα χείλη της, που ταλαντευόταν μεταξύ χαμόγελου και σιωπής, αντιλήφθηκε το πιο σημαντικό και πιο σοφό μέρος της γλώσσας που μιλούσε ο κόσμος και που όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη μπορούσαν να αισθάνονται στην καρδιά τους. When he looked at her black eyes, her lips, which wavered between smiling and silent, he perceived the most important and wisest part of the language that the world spoke and that all people on earth could feel in their hearts. Ονομαζόταν αγάπη και ήταν πιο αρχαία κι απ' τους ανθρώπους κι από την ίδια την έρημο και που παρ' όλα αυτά θα ξαναεμφανιζόταν πάντα με την ίδια ορμή, οπουδήποτε δυο βλέμματα συναντιόνταν, όπως είχαν συναντηθεί εκείνα τα δυο βλέμματα μπροστά σ' ένα πηγάδι. It was called love and it was more ancient than both people and the desert itself and which, despite everything, would always reappear with the same momentum, wherever two eyes met, as those two eyes had met in front of a well. Τελικά, τα δυο χείλη αποφάσισαν να χαμογελάσουν κι αυτό ήταν ένα σημάδι, το σημάδι που εκείνος περίμενε στη ζωή του εδώ και τόσο καιρό, χωρίς να το ξέρει, που το είχε αναζητήσει στα πρόβατα και στα βιβλία, στα κρύσταλλα και στη σιωπή της ερήμου. Finally, the two lips decided to smile and this was a sign, the sign he had been waiting for in his life for so long, without knowing it, that he had looked for in the sheep and the books, the crystals and the silence of the desert.

Μπροστά του ήταν η γνήσια Γλώσσα του Κόσμου, χωρίς εξηγήσεις, γιατί το σύμπαν δε χρειαζόταν εξηγήσεις για να συνεχίσει την πορεία του στο απέραντο διάστημα. In front of him was the original Language of the World, without explanation, because the universe needed no explanation to continue its course in the vast space. Εκείνη τη στιγμή, το αγόρι κατάλαβε ένα και μόνο πράγμα, ότι βρισκόταν μπροστά στη γυναίκα της ζωής του και ότι μάλλον το ήξερε κι εκείνη χωρίς να χρειάζεται να της το πει. At that moment, the boy realized only one thing, that he was in front of the woman of his life and that she probably knew it too without having to tell her. Για τίποτε στον κόσμο δεν ήταν τόσο σίγουρος, έστω κι αν έλεγαν οι γονείς του και οι γονείς των γονιών του ότι πρέπει κανείς να έχει ένα δεσμό, να αρραβωνιαστεί, να γνωρίσει τον άλλο και να έχει λεφτά πριν παντρευτεί. He wasn't so sure about anything in the world, even if his parents and his parents' parents said that one should have a bond, be engaged, meet each other and have money before marriage. Όποιος τα έλεγε αυτά μάλλον δε θα είχε γνωρίσει ποτέ την παγκόσμια γλώσσα, γιατί, όταν βυθίζεται κανείς σ' αυτή, είναι εύκολο να συμπεράνει ότι υπάρχει πάντα στον κόσμο ένας άνθρωπος που περιμένει έναν άλλο, είτε αυτό γίνεται μέσα στην έρημο είτε στις μεγάλες πόλεις. Whoever said this would probably never have known the universal language, because when one immerses himself in it, it is easy to conclude that there is always a person in the world waiting for another, whether it is in the desert or in the big cities. Κι όταν συναντιούνται και ανταλλάζουν βλέμματα, το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους και το μόνο που υπάρχει εκείνη τη στιγμή είναι αυτή η απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα κάτω από τον ήλιο γράφτηκαν από το ίδιο Χέρι. And when they meet and exchange glances, the past and the future lose their meaning and all that exists at that moment is this incredible certainty that everything under the sun was written by the same Hand. Το Χέρι που γεννάει την αγάπη και δημιουργεί μια δίδυμη ψυχή για τον κάθε άνθρωπο που εργάζεται, ξεκουράζεται και ψάχνει θησαυρούς κάτω από τον ήλιο. The Hand that gives birth to love and creates a twin soul for every man who works, rests and searches for treasures under the sun. Γιατί, χωρίς αυτό, τα όνειρα της ανθρώπινης φύσης δε θα είχαν κανένα νόημα.

«Μακτούμπ», σκέφτηκε το αγόρι. Maktub, thought the boy.

Ο Άγγλος σηκώθηκε από τη θέση του και σκούντησε το αγόρι. The Englishman rose from his seat and shook the boy.

- Έλα, ρώτα τη! - Come on, ask her! Το αγόρι πλησίασε την κοπέλα. The boy approached the girl. Εκείνη χαμογέλασε ξανά. She smiled again. Κι εκείνος χαμογέλασε. He smiled too.

- Πώς σε λένε; ρώτησε. - What's your name; asked.

- Με λένε Φατιμά, είπε η κοπέλα χαμηλώνοντας το βλέμμα της. - My name is Fatima, said the girl, lowering her gaze. Τέτοιο όνομα έχουν και μερικές γυναίκες στη χώρα απ' όπου έρχομαι. Some women in the country where I come from also have that name.

- Έτσι λέγεται η κόρη του προφήτη, είπε η Φατιμά. - That's the name of the prophet's daughter, said Fatima. Οι πολεμιστές μας πήγαν εκεί αυτό το όνομα. Our warriors went there under that name. Η ευγενική κοπέλα μιλούσε με περηφάνια για τους πολεμιστές. The kind girl spoke proudly of the warriors. Δίπλα της ο Άγγλος επέμενε και το αγόρι ρώτησε για τον άνθρωπο που θεράπευε όλες τις αρρώστιες. Next to her, the Englishman insisted and the boy asked about the man who cured all the diseases.

- Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει τα μυστικά του κόσμου. - He is a man who knows the secrets of the world. Συζητά με τα τζίνι της ερήμου, είπε εκείνη. He talks to the desert genies, she said. Τα τζίνι ήταν οι δαίμονες. The jinn were the demons. Και η κοπέλα έδειξε προς το νότο, προς το μέρος όπου κατοικούσε εκείνος ο παράξενος άνθρωπος.

Μετά γέμισε τη στάμνα της κι έφυγε. Then she filled her pitcher and left. Έφυγε κι ο Άγγλος σε αναζήτηση του αλχημιστή. The Englishman also left in search of the alchemist. Και το αγόρι κάθισε πολλή ώρα ακόμη δίπλα στο πηγάδι, βυθισμένο σε σκέψεις: ότι μια μέρα ο λεβάντες είχε αφήσει στο πρόσωπό του το άρωμα εκείνης της γυναίκας, ότι την αγαπούσε πριν μάθει την ύπαρξη της κι ότι η αγάπη του για εκείνη θα τον ωθούσε να βρει όλους τους θησαυρούς του κόσμου.

Την επομένη, το αγόρι ξαναπήγε στο πηγάδι για να συναντήσει την κοπέλα. The next day, the boy went back to the well to meet the girl. Προς μεγάλη του έκπληξη, βρήκε εκεί και τον Άγγλο, ο οποίος, για πρώτη φορά, αγνάντευε την έρημο. To his great surprise, he also found the Englishman there, who, for the first time, was gazing at the desert.

- Περίμενα όλο το απόγευμα και τη νύχτα, είπε ο Άγγλος. - I waited all afternoon and night, said the Englishman. Εκείνος έφτασε με τα πρώτα αστέρια. He arrived with the first stars. Του εξήγησα τι αναζητούσα. I explained to him what I was looking for. Εκείνος με ρώτησε αν είχα ξαναμετατρέψει μολύβι σε χρυσάφι. He asked me if I had turned a pencil into gold again. Εγώ είπα ότι αυτό ακριβώς ήθελα να μάθω. I said that's exactly what I wanted to know. Μου είπε να προσπαθήσω. He told me to try. Αυτό ήταν όλο: «Πήγαινε να προσπαθήσεις». That was all: "Go try." Το αγόρι δε μίλησε. The boy did not speak. Ο Άγγλος είχε κάνει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι για ν' ακούσει αυτό που ήδη ήξερε. The Englishman had made such a long journey to hear what he already knew. Τότε θυμήθηκε ότι κι εκείνο για τον ίδιο λόγο είχε δώσει έξι πρόβατα στο γέρο βασιλιά. Then he remembered that for the same reason he had given six sheep to the old king.

- Να προσπαθήσεις, λοιπόν, είπε στον Άγγλο. "So try," he told the Englishman.

- Αυτό θα κάνω. - That's what I'll do. Και θ' αρχίσω από τώρα. And I'll start from now. Ο Άγγλος έφυγε· σε λίγο έφτασε η Φατιμά για να γεμίσει τη στάμνα της. The Englishman left; shortly Fatima arrived to fill her pitcher.

- Ήρθα να σου πω ένα πολύ απλό πράγμα, είπε το αγόρι, θέλω να γίνεις γυναίκα μου. - I came to tell you a very simple thing, said the boy, I want you to be my wife. Σ' αγαπώ. I love you. Η κοπέλα άφησε τη στάμνα της να ξεχειλίσει. The girl let her pitcher overflow.

- Θα σε περιμένω εδώ κάθε μέρα. - I will wait for you here every day. Διέσχισα την έρημο σε αναζήτηση ενός θησαυρού που βρίσκεται κοντά στις πυραμίδες. I crossed the desert in search of a treasure located near the pyramids. Ο πόλεμος ήταν για μένα κατάρα. War was a curse to me. Τώρα όμως είναι ευλογία, γιατί με κρατά κοντά σου. But now it's a blessing, because it keeps me close to you.

- Ο πόλεμος θα τελειώσει μια μέρα, είπε η κοπέλα. - The war will end one day, said the girl.

Το αγόρι κοίταξε τις φοινικιές της ερήμου. The boy looked at the palm trees of the desert. Κάποτε ήταν βοσκός. He used to be a shepherd. Κι εκεί υπήρχαν πολλά πρόβατα. And there were many sheep there. Η Φατιμά ήταν πιο σημαντική κι απ' το θησαυρό. Fatima was more important than the treasure.

- Οι πολεμιστές ψάχνουν για τους θησαυρούς τους, είπε η κοπέλα, σαν να μάντευε τις σκέψεις του αγοριού. "Warriors are looking for their treasures," said the girl, as if guessing the boy's thoughts. Και οι γυναίκες της ερήμου είναι περήφανες για τους πολεμιστές τους. And the women of the desert are proud of their warriors. Πήρε τη γεμάτη στάμνα κι έφυγε. He took the full pitcher and left.

Το αγόρι πήγαινε στο πηγάδι κάθε μέρα για να συναντήσει τη Φατιμά. The boy went to the well every day to meet Fatima. Της είπε για τη ζωή του όταν ήταν βοσκός, για το βασιλιά, για το μαγαζί κρυστάλλων. He told her about his life as a shepherd, about the king, about the crystal shop. Έγιναν φίλοι και, εκτός από τα δεκαπέντε λεπτά που περνούσε μαζί της, η υπόλοιπη μέρα του φαινόταν ατέλειωτη. They became friends and, apart from the fifteen minutes he spent with her, the rest of his day seemed endless.

Αφού είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας στην όαση, ο αρχηγός του καραβανιού τους κάλεσε όλους για μια συνέλευση. After nearly a month had passed in the oasis, the leader of the caravan called them all together for an assembly.

- Δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει ο πόλεμος και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε το ταξίδι, είπε. - We do not know when the war will end and we cannot continue the journey, he said. Οι μάχες μάλλον θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμη, ίσως και για χρόνια. The fighting is likely to continue for a long time to come, perhaps for years. Και στις δυο πλευρές υπάρχουν δυνατοί και θαρραλέοι πολεμιστές, και για τους δύο στρατούς η μάχη είναι ζήτημα τιμής. There are strong and courageous warriors on both sides, and for both armies the battle is a matter of honor. Δεν πρόκειται για έναν πόλεμο μεταξύ καλών και κακών αλλά για έναν πόλεμο μεταξύ δυνάμεων που παλεύουν για την ίδια εξουσία, κι όταν αρχίζει μια τέτοιου είδους διαμάχη, κρατά πιο πολύ από τις άλλες, γιατί ο Αλάχ είναι και με τις δυο πλευρές. It is not a war between good and evil but a war between forces fighting for the same power, and when such a conflict begins, it lasts longer than others, because Allah is with both sides. Ο κόσμος διασκορπίστηκε. The world was scattered. Το ίδιο απόγευμα, το αγόρι ξανασυνάντησε τη Φατιμά και της είπε για τη συνέλευση. That same evening, the boy met Fatima again and told her about the convention.

- Τη δεύτερη μέρα που συναντηθήκαμε, είπε η Φατιμά, μου μίλησες για την αγάπη σου. - The second day we met, said Fatima, you told me about your love. Αργότερα μου έμαθες ωραία πράγματα, σαν τη Γλώσσα και την Ψυχή του Κόσμου. Later you taught me nice things, like the Language and the Soul of the World. Με όλα αυτά γίνομαι σιγά σιγά ένα μέρος από σένα. With all this I am slowly becoming a part of you. Το αγόρι άκουγε τη φωνή της και την έβρισκε πιο ωραία κι από το θρόισμα στα κλαδιά των φοινικιών. The boy heard her voice and found it more beautiful than the rustling of the palm branches.

- Πέρασε πολύς καιρός από τότε που σε πρωτοσυνάντησα κοντά σ' αυτό το πηγάδι. - It has been a long time since I first met you near this well. Δεν μπορώ να θυμηθώ το παρελθόν μου, την παράδοση, τον τρόπο που οι άντρες θέλουν να συμπεριφέρονται οι γυναίκες της ερήμου. I can't remember my past, the tradition, the way men want desert women to behave. Από μικρό παιδί ονειρευόμουνα ότι η έρημος θα μου 'φερνε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. Since I was a small child I dreamed that the desert would bring me the greatest gift of my life. Αυτό το δώρο έφτασε τελικά και είσαι εσύ. That gift has finally arrived and it's you. Το αγόρι σκέφτηκε να της αγγίξει το χέρι. The boy considered touching her hand. Η Φατιμά κρατούσε όμως τα χερούλια της στάμνας. But Fatima was holding the handles of the pitcher.

Μου μίλησες για τα όνειρά σου, για το γέρο βασιλιά και για το θησαυρό. You told me about your dreams, about the old king and about the treasure. Μου μίλησες για τα σημάδια. You told me about the signs. Δε φοβάμαι λοιπόν τίποτε, γιατί αυτά τα σημάδια σε έφεραν. So I fear nothing, because these signs brought you. Είμαι και εγώ μέρος του ονείρου σου, του Προσωπικού Μύθου σου, όπως συνηθίζεις να λες. I am also a part of your dream, your Personal Myth, as you usually say.

»Γι' αυτό θέλω να επιμείνεις στο στόχο σου. "That's why I want you to stick to your goal. Αν αναγκαστείς να περιμένεις μέχρι το τέλος του πολέμου, έχει καλώς. If you have to wait until the end of the war, fine and good. Αν όμως πρέπει να φύγεις πιο νωρίς, προχώρα προς το μύθο σου. But if you have to leave earlier, move on to your myth. Οι αμμόλοφοι αλλάζουν μορφή με τον άνεμο, αλλά η έρημος παραμένει αμετάβλητη. The dunes change shape with the wind, but the desert remains unchanged. Το ίδιο θα γίνει με την αγάπη μας. The same will happen with our love.

»Μακτούμπ, είπε. "Maktoob," he said. Αν πραγματικά είμαι μέρος του μύθου σου, θα επιστρέψεις μια μέρα. If I'm really part of your legend, you'll be back one day.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ έφυγε στενοχωρημένο από τη συνάντηση με τη Φατιμά. THE BOY left the meeting with Fatima upset. θυμήθηκε πολλούς ανθρώπους που είχε γνωρίσει. he remembered many people he had met. Οι παντρεμένοι βοσκοί με δυσκολία έπειθαν τις γυναίκες τους ότι έπρεπε να περιδιαβαίνουν τους κάμπους. Married shepherds had difficulty persuading their wives to wander the plains. Η αγάπη απαιτούσε να είσαι δίπλα στο αγαπημένο πρόσωπο. Love required being next to the loved one.

Την επομένη τα διηγήθηκε όλα αυτά στη Φατιμά. The next day he told all this to Fatima.

- Η έρημος παίρνει τους άντρες μας και δεν τους φέρνει πάντα πίσω, είπε εκείνη. - The desert takes our men and does not always bring them back, she said. Κι εμείς το παίρνουμε απόφαση. And we make a decision. Κι από μια στιγμή και πέρα εκείνοι υπάρχουν στα χωρίς βροχή σύννεφα, στα ζώα που κρύβονται στις πέτρες, στο νερό που αναβλύζει γενναιόδωρα από τη γη. And from a moment on they exist in the rainless clouds, in the animals hiding in the stones, in the water that gushes forth generously from the earth. Γίνονται ένα μέρος των πάντων, γίνονται η Ψυχή του Κόσμου. They become a part of everything, they become the Soul of the World. «Μερικοί επιστρέφουν. "Some are coming back. Και τότε όλες οι άλλες γυναίκες χαίρονται, γιατί μπορεί και οι άντρες που περιμένουν να επιστρέψουν κάποια μέρα. And then all the other women rejoice, because maybe the men who are waiting to come back someday. Στην αρχή έβλεπα αυτές τις γυναίκες και ζήλευα την ευτυχία τους. At first I looked at these women and envied their happiness. Τώρα, κι εγώ θα περιμένω κάποιον. Now, I too will wait for someone.

»Είμαι γυναίκα της ερήμου και αισθάνομαι υπερήφανη γι' αυτό. »I am a woman of the desert and I feel proud of it. Κι εγώ θέλω τον άντρα μου να βαδίζει ελεύθερα σαν τον άνεμο που μετακινεί τους αμμόλοφους. I too want my husband to walk freely like the wind that moves the sand dunes. Θέλω επίσης να μπορώ να βλέπω τον άντρα μου στα σύννεφα, στα ζώα και στο νερό. I also want to be able to see my husband in the clouds, animals and water.

Το αγόρι πήγε και βρήκε τον Άγγλο. The boy went and found the Englishman. Ήθελε να του πει για τη Φατιμά. She wanted to tell him about Fatima. Ξαφνιάστηκε όταν είδε ότι ο Άγγλος είχε φτιάξει ένα μικρό φούρνο δίπλα στη σκηνή του. He was surprised to see that the Englishman had built a small oven next to his tent. Ήταν ένας παράξενος φούρνος, μ' ένα διαφανές δοχείο επάνω. It was a strange oven, with a transparent container on top. Ο Άγγλος τροφοδοτούσε το φούρνο με ξύλα και κοιτούσε την έρημο. The Englishman was feeding the oven with wood and looking out over the desert. Τα μάτια του έλαμπαν πιο πολύ από τότε που περνούσε όλη την ώρα διαβάζοντας βιβλία. His eyes sparkled more since he spent all his time reading books.

- Αυτό είναι το πρώτο στάδιο της εργασίας μου, είπε ο Άγγλος. - This is the first stage of my work, said the Englishman. Πρέπει να απομονώσω το ακάθαρτο θειάφι. I have to isolate the crude sulfur. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μη φοβάμαι την αποτυχία. To do this, I must not be afraid of failure. Ο φόβος της αποτυχίας ήταν αυτό που μέχρι σήμερα μ' εμπόδιζε να τολμήσω το μεγάλο έργο. The fear of failure was what kept me from daring the big project until today. Μόνο τώρα αρχίζω κάτι που θα μπορούσα να το είχα αρχίσει πριν από δέκα χρόνια. Only now am I starting something that I could have started ten years ago. Είμαι ευτυχής όμως που δεν περίμενα είκοσι χρόνια γι' αυτό. I'm glad I didn't wait twenty years for it though. Και συνέχισε να τροφοδοτεί τη φωτιά και να κοιτάζει την έρημο. And he continued to feed the fire and look at the desert. Το αγόρι έμεινε κοντά του για λίγο, μέχρι που η έρημος άρχισε να κοκκινίζει από το φως του δειλινού. The boy stayed close to him for a while, until the desert began to turn red with the evening light. Αισθάνθηκε τότε μια ακατανίκητη επιθυμία να πάει προς τα εκεί, μήπως και μπορούσε η σιωπή να δώσει απάντηση στα ερωτήματά του. He then felt an irresistible desire to go thither, lest the silence might answer his questions.

Βάδισε στην τύχη για λίγο, χωρίς να χάσει τις φοινικιές της όασης από τα μάτια. He wandered about for a while, never losing sight of the palm trees of the oasis. Αφουγκραζόταν τον άνεμο και αισθανόταν τις πέτρες κάτω από τα πόδια του. He listened to the wind and felt the stones under his feet. Πότε πότε συναντούσε κάποιο βράχο και τότε καταλάβαινε ότι στα πολύ παλιά χρόνια εκείνη η έρημος ήταν μια μεγάλη θάλασσα. Every now and then he came across a rock and then he understood that in ancient times that desert was a great sea. Κάθισε μετά πάνω σε μια πέτρα και αφέθηκε στη μαγεία του ορίζοντα μπροστά του. He then sat down on a stone and let himself be enchanted by the horizon before him.

Δεν μπορούσε να εννοήσει την αγάπη χωρίς το αίσθημα της κατοχής· η Φατιμά ήταν όμως γυναίκα της ερήμου και, αν κάτι μπορούσε να τον βοηθήσει να καταλάβει, αυτό ήταν η έρημος. He could not conceive of love without the feeling of possession; but Fatima was a woman of the desert, and if anything could help him to understand, it was the desert.

Έμεινε εκεί χωρίς σκέψεις, μέχρι που αντιλήφθηκε μια κίνηση πάνω από το κεφάλι του. He stood there without thinking, until he became aware of movement above his head. Κοιτάζοντας τον ουρανό είδε δυο γεράκια που πετούσαν πολύ ψηλά. Looking at the sky he saw two hawks flying very high.

Το αγόρι άρχισε να παρατηρεί τα γεράκια και τους ελιγμούς τους στον ουρανό. The boy began to observe the hawks and their maneuvers in the sky. Οι γραμμές που σχημάτιζαν πετώντας φαίνονταν ακατανόητες κι όμως για το αγόρι είχαν κάποιο νόημα. The lines formed by flying seemed incomprehensible and yet for the boy they had some meaning. Απλούστατα δεν μπορούσε να το συλλάβει. He simply could not grasp it. Αποφάσισε λοιπόν ότι έπρεπε να παρακολουθήσει με το βλέμμα την κίνηση των πουλιών, μήπως και βγάλει κάποιο συμπέρασμα. So he decided that he had to watch the movement of the birds with his eyes, maybe he could draw some conclusion. Ίσως να του εξηγούσε η έρημος τη χωρίς κατοχή αγάπη. Maybe the desert was explaining love to him without possession.

Αισθάνθηκε να νυστάζει. He felt sleepy. Η καρδιά του παρακαλούσε να μην τον πάρει ο ύπνος, έπρεπε να συγκεντρωθεί. His heart begged him not to fall asleep, he had to concentrate. Εισχωρούσε στη γλώσσα του κόσμου, όπου όλα έχουν ένα νόημα, ακόμη και το πέταγμα των γερακιών, σκέφτηκε. He was entering the language of the world, where everything has a meaning, even the flight of hawks, he thought. Και τη στιγμή εκείνη ευχαριστήθηκε που ήταν γεμάτος αγάπη για μια γυναίκα. And at that moment he was glad that he was full of love for a woman. «Όταν αγαπά κανείς, τα πράγματα αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο νόημα», σκέφτηκε. "When you love, things make even more sense," he thought.