Κορινθίους β ´ 13 Korinther 2:13 Corinthians b ´ 13 2 Corintios 13

**13·1** ¶ Τρίτον τοῦτο ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. 13.1 Ich komme an dritter Stelle zu Ihnen. ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων καὶ τριῶν σταθήσεται πᾶν ῥῆμα. Aus dem Mund von zwei und drei Zeugen ist jedes Wort festgesetzt.

**13·2** προείρηκα καὶ προλέγω, ὡς παρὼν τὸ δεύτερον, καὶ ἀπὼν νῦν γράφω τοῖς προημαρτηκόσι καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω εἰς τὸ πάλιν, οὐ φείσομαι· 13.2 Ich habe vorausgesagt und vorausgesagt, wie jetzt der zweite, und von nun an schreibe ich den Vorläufern und allen anderen, dass ich mich nicht schämen werde, wenn ich wiederkomme;

**13·3** ἐπεὶ δοκιμὴν ζητεῖτε τοῦ ἐν ἐμοὶ λαλοῦντος Χριστοῦ, ὃς εἰς ὑμᾶς οὐκ ἀσθενεῖ, ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν ὑμῖν· 13.3 bittet als Prüfung darum, dass Christus in mir spricht, der nicht schwach in euch, sondern stark in euch ist;

**13·4** καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώθη ἐξ ἀσθενείας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ. 13 · 4 καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώθη ἐξ ἀσθενείας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ. καὶ γὰρ καὶ ἡμεῖς ἀσθενοῦμεν ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ ζησόμεθα σὺν αὐτῷ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ εἰς ὑμᾶς. καὶ γὰρ καὶ ἡμεῖς ἀσθενοῦμεν ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ ζησόμεθα σὺν αὐτῷ ἐκ Δυνάμεως θεοῦ εἰς ὑμᾶς.

**13·5** ἑαυτοὺς πειράζετε εἰ ἐστὲ ἐν τῇ πίστει, ἑαυτοὺς δοκιμάζετε. 13 · 5. ἢ οὐκ ἐπιγινώσκετε ἑαυτούς, ὅτι Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἐστίν; εἰ μή τι ἀδόκιμοί ἐστε. ἢ οὐκ ἐπιγινώσκετε ἑαυτούς, ὅτι Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἐστίν; εἰ μή τι ἀδόκιμοί ἐστε.

**13·6** ἐλπίζω δὲ ὅτι γνώσεσθε ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἐσμὲν ἀδόκιμοι. 13 · 6 ἐλπίζω δὲ ὅτι γνώσεσθε ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἐσμὲν ἀδόκιμοι.

**13·7** εὔχομαι δὲ πρὸς τὸν Θεόν, μὴ ποιῆσαι ὑμᾶς κακὸν μηδέν, οὐχ ἵνα ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν, ἀλλ̓ ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε, ἡμεῖς δὲ ὡς ἀδόκιμοι ὦμεν. 13;

**13·8** οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ̓ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. 13 · 8 οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ̓ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας.

**13·9** χαίρομεν γὰρ ὅταν ἡμεῖς ἀσθενῶμεν, ὑμεῖς δὲ δυνατοὶ ἦτε· τοῦτο δὲ καὶ εὐχόμεθα, τὴν ὑμῶν κατάρτισιν. 13 · 9 χαίρομεν ὰὰρ ὅταν ἡμεῖς ἀσθενῶμεν, ὑμεῖς δὲ ΔυυΑτὶὶ ἦτε · τοῦτο Δὲ καὶ εὐὐόμεθα, τὴν ὑμῶν κατάρτισιν.

**13·10** διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν μὴ ἀποτόμως χρήσωμαι, κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν ἔδωκέ μοι ὁ Κύριος εἰς οἰκοδομήν, καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν. 13 · 10 διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν ὴὴὴσομμως χρήσωμαι, κατὰ τὴν ἐἐουσίαν ἣν ἔδωκέ μοι ὁ κύριος ἰὁς ἰἰἰδΔομήν, καὶ ὐὐὐ ἰἰΣ καθαίρεσιν.

**13·11** Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε· καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται μεθ̓ ὑμῶν. 13;

**13·12** ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν ἁγίῳ φιλήματι. 13 · 12 ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν ἁγίῳ φιλήματι.

**13·13** ¶ Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἅγιοι πάντες. 13 · 13 Ἀ πάσπάζονται ὑμᾶς οἱ⁇ γιοι πάντες.

**13·14** ¶ Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μετὰ πάντων ὑμῶν. 13 · 14 ἡ ρις χάρις τοῦ κυρίου ἰησοῦ χριστοῦ, καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ, καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ἁγίου πνεύματος μετὰ πάντων ὑμῶν. ἀμήν. Amén. ¶ [πρὸς Κορινθίους Δευτέρα ἐγράφη ἀπὸ Φιλίππων τῆς Μακεδονίας διὰ Τίτου καὶ Λουκᾶ].