×

LingQをより快適にするためCookieを使用しています。サイトの訪問により同意したと見なされます クッキーポリシー.


image

Paragraph TV | پاراگراف, زندان های وحشتناک و غیرقابل تحمل در جهان

زندان های وحشتناک و غیرقابل تحمل در جهان

در طول شیوع بیماری کرونا شاید فکر کنید زندان ها امن ترین جاها هستند

و از بیرون کاملا جدان و کسی اونجا بیمار نمیشه

اما برعکس در طول این دوران، زندان ها حتی خطرناک تر از جاهای دیگن

چرا که زندانیان قادر به رعایت فاصله اجتماعی نیستند

خرید ژل و صابون به دلیل هزینه های رفت و آمد کارمندان و نگهبانان نگهداری زنانیان ممکن نیست

در حال حاضر هزاران زندانی در طی بیماری های همه گیر فوت کرده اند.

اینجا پاراگراف، تو این ویدئو زندان هایی رو معرفی می کنیم

که اگر هر کسی گناهکار شناخته بشه

آرزو میکنه هیچوقت به یکی از این 5 زندان نفرستنش

اگر به این جور ویدئوها علاقه دارید کانال رو سابسکرایب کنید و زنگ کنارشم بزنید تا ویدئوهای بعدی رو از دست ندین.

زندان شهر کازان در فیلیپین

رودریگو دوترته، سال 2016 رئیس جمهور فیلیپین شد

این رئیس جمهور به رفتار خشن با مجرمین معروفه

به گفته خودش، مجرمان باید بهشون با گلوله جواب داد

طی گزارشاتی هم اعلام شده شخصا مسئول قتل متهمان جنایی بوده

زمانی که اون شهردار شهر داویو بوده، برای ریاست جمهوری انتخاب میشه

یکی از اولین سیاست هاش، مقابله با مواد مخدر بوده

در طول شش هفته اول حضور در پست ریاست جمهوری

پلیس 2200 مظنون رو دستگیر میکنه

اما تمام این مجرمین باید یه جایی نگهداری بشن

اونم جایی نیست به جز زندان کازان

اما یه مشکل بزرگی وجود داشت، با رویه ای که رئیس جمهور پیش گرفته بود برای افزایش زندانیان

زندان کازان اونقدری بزرگ نبود که بتونه همه رو به راحتی در خودش جا بده

این زندان فقط 2700 متر مربعه

طبق برنامه این زندان برای 800 نفر جا داره که اونم طبق دستورالعمل ها گفتن بیش از 278 نفر نباید اینجا زندانی بشن

اما تا آگوست 2016 بیش از 3800 نفر اینجا زندانی بودند

که 60 درصدشون مجرمین مواد مخدر بودن، یعنی 5 برابر چیزی که در اول برای این زندان برنامه ریزی شده بود

با این وجود مقامات زندان دستور پذیرش روزانه 30 هزار زندانی رو دادن

جایی که زندانیان با تیشرت زرد شناسایی میشن و برخی خوابگاه ها که نهایتا 30 نفر گنجایش داشته

تا 131 مرد بالغ رو درش جای دادن

فضای زندان به قدری تنگه که از حوله به عنوان پرده در حریم خصوصی استفاده می کنن

هر وجب از این خوابگاه ها یک نفر حضور داره

خیلی وقت ها روی پله ها یا ایستاده مجبورن بخوابن

به ازای هر 130 نفر فقط یک توالت وجود داره. محلی پر از بیماری های پوستی، عفونی در حالی که مراقبت های پزشکی هم به شدت کمه

دمای هوا به طور معمول تو اون منطقه بالاست

این تعداد جمعیت هم دما رو بالاتر میبرن

به طوریکه خیلی از افراد به خاطر گرمازدگی اونجا مردن

تنش بین زندانیان به قدری بالاست که برای رهایی از دست اونها، جلسات تشویقی برای کم کردن مدت زمان حکم زندان وجود داره

با وجود تعداد بالای زندانیان تنها 20 نگهبان در هر شیفت کشیک میتونن در زندان حضور داشته باشن.

زندان زنان هیلانگ ژیانگ در چین

استان هیلانگ ژیانگ واقع شده در شمال شرقی چین جایی که با روسیه و مغولستان مرز مشترک داره

فولانگانگ یک اعتقاد روحی و جسمی که از سال 1999 توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته

مردم با وجود آگاهی از خطرات موجود، متوجه شدند تمرین های فولانگانگ، بهشون کمک میکنه تا از بیماری های روحی و جسمی نجات پیدا کنند

این اعتقاد و مذهب به شما یاد میده که با رعایت اصول صداقت و بردباری چطور به انسان بهتری تبدیل بشین

سال 1996 خانم مسنی به نام زائو

به دلیل تبلیغ و ترویج مذهب فولانگلانگ بازداشت شد

و به 5 سال حبس محکوم شد

زندان هیلانگ ژیانگ به زمستان های سرد و سخت مشهوره به همین دلیل خانم زائو و دیگر زندانیان مجبور شدن در خارج از ساختمان

روی برف های یخزده بدون لباس گرم و شلوار مدتی رو بگذرونن

اون ها رو مجبور کردن 7 روز با غذا و آب بسیار کم

و بدون وقت استراحت برای دستشویی اونجا بمونن

مسئولان زندان حتی به سایر زندانیان وعده میدادن که در صورت اذیت کردن پیروان فولانگانگ، مدت زمان محکومیتشونو کم میکنن

بنابراین اگر زندانیان با چوب بامبو به دستان خانم زائو ضربه میزدند

میتونستن انتظار کم شدن مجازاتشونو داشته باشن

و بعد هم این خانم رو به انفرادی میفرستادند

از زندان های دیگه گزارش میدادن افراد معتقد به فولانگانگ رو 5 صبح بیدار میکنن

وادارشون می کنن توی اتاقی روی چهارپایه های کوچیک بشینن و فیلم های تبلیغاتی که در اونها مذهب فولانگانگ رو مسخره می کردند رو تماشا کنن تا شستشوی مغزی بشن

بعضی زندانیان برای آزار رسوندن به این معتقدین، اونها رو دنبال می کردن و ظرف غذا و داروشونو میدزدیدن

برخی زندان ها هم در نهایت محکوم به برداشتن اجباری اعضای بدن معتقدین فولانگلانگ و پیوندشون به بدن سایر افراد شدند.

زندان لاسانته در پاریس

لاسانته در منطقه مونت پارنس پاریس قرار داره و تنها زندان اصلی این شهر محصوب میشه و به دلیل امنتی بالاش مشهوره

سال 1860 ساخته شد و در اوایل قرن بیستم عملیات اعدام با گیوتین این زندان در خارج از ساختمان هاش انجام میشد

تا اینکه در زمان اشغال کشور توسط آلمان نازی تو سال 1939، 18 مبارز مقاومت و کمونیست در داخل زندان و در دید عموم با گیوتین اعدام شدند

تا سال 2000 این زندان به 4 بخش تقسیم شد

این تقسیمات بر اساس دسته بندی زندانیان بود

بخش اروپای غربی، بخش سیاهپوستان آفریقایی، بخش آفریقای شمالی، و بخش 4 که بخش سایر افراد بود

یکی از ویژگی های دیگه این زندان، وجود منطقه ویژه ایه مخصوص زندانی افراد مشهور از جمله بازیگران و خبرنگاران هستش

اوایل سال 2000 میلادی دکتر ورونیک وَسِر کتابی منتشر کرد که در اون اوضاع وحشیانه ای که در این زندان وجود داشت رو فاش می کرد

بیمارانی که به خاطر فشارهای زندان، از عذاب های روحی در این رنج می بردند

بیماران افسرده حاد که اقداماتی برای خودکشی انجام داده بودند و افرادی که سم میخوردند و با چنگال به خودشون آسیب میزندن

در سال 1999، 124 مورد خودکشی در این یک زندان وجود داشته، که در مقایسه برابر با مجموع کل زندان های ایالت کالیفرنیا تو همون ساله

قانونی در فرانسه و برخی کشورها هست که مظنونان، بدون محاکمه میتونن تا مدت نامعلومی زندانی بشن

این یعنی برخی افراد چندین ماه زندانی شدن و تازه قاضی فهمیده مدارک کافی برای زندانی وجود نداره و آزادش می کنن

این افرادی که اصلا مجرم نیستن برای مدتی مجبورن با افرادی که جرمششون ثابت شده و محکوم به حبس اند در یک سلول وقت بگذرونن و غذاشون رو شریک بشن

گزارش شده افرادی که در زندان مجبور به کار بودن، فقط در یک فضای دو متری باید تمام کارها رو انجام میدادن

زندانیان به نشانه اعتراض سوسک هایی که تو سلول ها وجود داشته رو در شیشه ها جمع آوری می کردن

زورگویی در زندان بالا بود، به نحوی که خیلی از زندانیان بردگان هم سلولی های خودشون میشدن، آمار تجاوز نگران کننده بود به قدری که 10 درصد افراد به اچ آی وی مبتلا شده بودند

یک سوم زندانیان به مواد مخدر معتاد شده بودند برخی کوکائین و برخی حتی ترکیب های عجیب و غریب دارویی

برخی گزارش ها نشان داده برای اذیت کردن بیماران زندانی شده، نگهبان ها اون هارو در نزدیکی اتاق های لباسشویی نگه میداشتن تا از رطوبت رنج ببرن

و اونها رو جابه‌جا نمیکردن مگر اینکه زندانیان راضی به کار جنسی بشن

در سال 2014 سه تا از 4 بخش این نپزندان برای نوسازی و تعمیرات بسته شد و زندانیان به جاهای دیگه منتقل شدند

تو این مدت زندان برای عموم باز بود که مردم بیان و از زندان بازدید کنن.

ندامتگاه مِندوزا در آرژانتین

این زندان در مرکز غربی استان مندوزا در آرژانتین واقع شده

سال 2004 گزارش شد که این زندان با وجود اینکه فقط برای 600 نفر ساخته شده، اما 2400 نفر اونجا زندانی اند

برخی سلول های این ندامتگاه 5 مترمربع بیشتر نیستن و باید 5 رندانی رو در خودشون جای بدن

زندانیان بدون تشک روی زمین میخوابند و بعضی روزها درب سلول ها 24 ساعت قفل میشن بدون اینکه اجازه ورزش داشته باشن

این سلول ها از نور کافی هم برخوردار نیستن و هوای تازه ای هم اونجا عبور نمیکنه به قدری که تشخیص اینکه الان وارد دستشویی شدین یا سلول سخت میشه

کل اون منطقه تحت نشت های فاضلابیه و بیماری های متنوع مننژیت و سل اونجا بیداد میکنه

دسترسی به حمام و آب به راحتی وجود نداره

و فقط از یک شیلنگ برای شستشو میتونن استفاده کنن

آب آشامیدنی کافی در دسترس نیست، بیماری های پوستی و عفونی زیاده که به آب ها هم سرایت کرده

زندانیان مجبورن داخل بطری های پلاستیکی دستشویی کنن

مواد فاضلابی و کثیف در داخل سلول ها رها میشن، هیچ پرونده پزشکی برای زندانیان وجود نداره

هیچ دارویی یافت نمیشه

افرادی که نیاز به مراقبت های پزشکی دارن اغلب اقدام به خودزنی می کنند

تا شاید توسط کسی یا مقاماتی دیده بشن

اما کسی صدای اون ها رو نمیشنوه

پزشک ها فقط وقتی به سلولی میرن که ببینن کسی مرده

مرگ های زیادی در این زندان اتفاق میوفته اما تحقیقاتی به شکل جدی صورت نمی گیره

نگهبانان معمولا به افسران کمی اجازه ورود میدن

ماسک میزنن و با سگ های آموزش دیده به زندانیان آسیب میزنن و حمله می کنن. هیچ تفاوتی بین زندانیانی که قبلا محکوم شدند و زندانیانی که منتظر حکم خودشونن وجود نداره

هیچ ساختاری برای تفکیک مجرمان وجود نداره. یک قاتل سریالی با یک کلاهبردار ساده میتونن در یک جا قرار بگیرن

در سال 2008 صدای شورش و درگیری بین زندانیان و نگهبانان در آرژانتین پیچید

و درگیری های محتلفی تا به امروز اونجا وجود داره

طبق گزارشی ملی، در بین 6 ماه از ژانویه تا ژوئن 2018 فقط 301 مورد بدرفتاری و شکنجه وجود داشته.

زندان نظامی تِدمُر در سوریه

در وسط صحرای حمص، حدود 320 کیلومتری شمال شرقی داماسکو

شهر باستانی و قدیمی پالمیرا که به نام عربی تدمر شناخته میشه

این منطقه توسط یونسکو به عنوان منطقه ای با ارزش جهانی و با نام مروارید کویر شناخته میشه

اما پالمیرا محل زندان مخوفی بود که روزگاری با نام پادشاه مرگ و جنون شانخته میشد

پادگانی نظامی که در دهه 1930 بعد از استقلال سوریه، توسط فرانسوی ها ساخته شد و بعدها برای اسکان زندانیان سیاسی استفاده میشد

بین سال های 1971 تا 2000 سوریه توسط حکومت دیکتاتوری حافظ السد اداره میشد و در این زمان بود که این زندان به شکنجه گاه و کشتارگاه مسلمین و احزاب چپ حکومت و کمونیست ها معروف شد

بین دهه های 80 و 90 میلادی بیش از 20 هزار زندانی مخالف حکومت در اینجا زندانی شدند

ازدحام جمعیت به قدری بود که زندانیان بصورت نوبتی می خوابیدند و باقی می ایستادند تا جا باز بشه

اگر محکومین سایر زندان ها از امضای بیانیه وفاداری به دولت امتناع می کردند، اونها رو به زندان تدمر میفرستادند

به دلیل نوع ساختمان این زندان، نگهبانان میتونستند به صورت کامل و مداوم همه زندانیان رو تماشا کنند

این ندامتگاه شامل هفت حیاط، 50 خوابگاه و 39 سلول کوچک بود

و همچنین 19 سنگر زیرزمینی داشت که زندانیان با آرایش نظامی اونجا زندانی میشدند

هیچکس اجازه بازدید از زندان رو نداشت

هر نوع سرگرمی یا کاری در زندان ممنوع بود

کند گذشتن زمان هم انگار نوعی مجازات تلقی میشد

زندانیان حتی اجازه نداشتند چشم های خودشون رو به بالا بیارن و نگهبانان رو نگاه کنند

که این خودش جریمه داشت

زندانیان جدید در بدو ورود به این زندان، به حیاطی منتقل میشدند

و وادار به نوشیدن آب از فاضلاب میشدند

سپس اونها رو با کابل و لاستیک به کف پاشون شلاق میزدند و محبور میکردند در حیاط بدوند

برخی زندانیان در طول همین کارهای هنگام ورود می مردند

شکنجه های دیگه ای نظیر صندلی فلزی آلمانی وجود داشت. در این نوع شکنجه، زندانی بعد از نشستن روی این صندلی فلزی

دست ها و پاهاش رو به پشت صندلی میبستن

و بعد صندلی به سمت پایین کشیده میشد

و تنه قربانی رو به سمت عقب خم می کرد

این کار باعث بروز مشکلات تنفسی، شکستگی مهره ها و شکافتن پوست می شد

برخی از این شکنجه ها بعدا توسط زندانیان سابق این زندان که رها شده بودند در ژورنال های مختلف به چاپ رسید.

این بود داستان 5 زندان وحشتناک

اگر این ویدئو رو دوست داشتین لطفا لایکش کنید و کانال رو سابسکرایب کنید تا ویدئوهای دیگه رو از دست ندین

تا ویدئوی بعد، خداحافظ

زندان های وحشتناک و غیرقابل تحمل در جهان Schreckliche und unerträgliche Gefängnisse dieser Welt Terrible and unbearable prisons in the world Prigioni terribili e insopportabili nel mondo Straszne i nie do zniesienia więzienia na świecie

در طول شیوع بیماری کرونا شاید فکر کنید زندان ها امن ترین جاها هستند

و از بیرون کاملا جدان و کسی اونجا بیمار نمیشه

اما برعکس در طول این دوران، زندان ها حتی خطرناک تر از جاهای دیگن

چرا که زندانیان قادر به رعایت فاصله اجتماعی نیستند

خرید ژل و صابون به دلیل هزینه های رفت و آمد کارمندان و نگهبانان نگهداری زنانیان ممکن نیست

در حال حاضر هزاران زندانی در طی بیماری های همه گیر فوت کرده اند.

اینجا پاراگراف، تو این ویدئو زندان هایی رو معرفی می کنیم

که اگر هر کسی گناهکار شناخته بشه

آرزو میکنه هیچوقت به یکی از این 5 زندان نفرستنش

اگر به این جور ویدئوها علاقه دارید کانال رو سابسکرایب کنید و زنگ کنارشم بزنید تا ویدئوهای بعدی رو از دست ندین.

زندان شهر کازان در فیلیپین

رودریگو دوترته، سال 2016 رئیس جمهور فیلیپین شد

این رئیس جمهور به رفتار خشن با مجرمین معروفه

به گفته خودش، مجرمان باید بهشون با گلوله جواب داد

طی گزارشاتی هم اعلام شده شخصا مسئول قتل متهمان جنایی بوده

زمانی که اون شهردار شهر داویو بوده، برای ریاست جمهوری انتخاب میشه

یکی از اولین سیاست هاش، مقابله با مواد مخدر بوده

در طول شش هفته اول حضور در پست ریاست جمهوری

پلیس 2200 مظنون رو دستگیر میکنه

اما تمام این مجرمین باید یه جایی نگهداری بشن

اونم جایی نیست به جز زندان کازان

اما یه مشکل بزرگی وجود داشت، با رویه ای که رئیس جمهور پیش گرفته بود برای افزایش زندانیان

زندان کازان اونقدری بزرگ نبود که بتونه همه رو به راحتی در خودش جا بده

این زندان فقط 2700 متر مربعه

طبق برنامه این زندان برای 800 نفر جا داره که اونم طبق دستورالعمل ها گفتن بیش از 278 نفر نباید اینجا زندانی بشن

اما تا آگوست 2016 بیش از 3800 نفر اینجا زندانی بودند

که 60 درصدشون مجرمین مواد مخدر بودن، یعنی 5 برابر چیزی که در اول برای این زندان برنامه ریزی شده بود

با این وجود مقامات زندان دستور پذیرش روزانه 30 هزار زندانی رو دادن

جایی که زندانیان با تیشرت زرد شناسایی میشن و برخی خوابگاه ها که نهایتا 30 نفر گنجایش داشته

تا 131 مرد بالغ رو درش جای دادن

فضای زندان به قدری تنگه که از حوله به عنوان پرده در حریم خصوصی استفاده می کنن

هر وجب از این خوابگاه ها یک نفر حضور داره

خیلی وقت ها روی پله ها یا ایستاده مجبورن بخوابن

به ازای هر 130 نفر فقط یک توالت وجود داره. محلی پر از بیماری های پوستی، عفونی در حالی که مراقبت های پزشکی هم به شدت کمه

دمای هوا به طور معمول تو اون منطقه بالاست

این تعداد جمعیت هم دما رو بالاتر میبرن

به طوریکه خیلی از افراد به خاطر گرمازدگی اونجا مردن

تنش بین زندانیان به قدری بالاست که برای رهایی از دست اونها، جلسات تشویقی برای کم کردن مدت زمان حکم زندان وجود داره

با وجود تعداد بالای زندانیان تنها 20 نگهبان در هر شیفت کشیک میتونن در زندان حضور داشته باشن.

زندان زنان هیلانگ ژیانگ در چین

استان هیلانگ ژیانگ واقع شده در شمال شرقی چین جایی که با روسیه و مغولستان مرز مشترک داره

فولانگانگ یک اعتقاد روحی و جسمی که از سال 1999 توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته

مردم با وجود آگاهی از خطرات موجود، متوجه شدند تمرین های فولانگانگ، بهشون کمک میکنه تا از بیماری های روحی و جسمی نجات پیدا کنند

این اعتقاد و مذهب به شما یاد میده که با رعایت اصول صداقت و بردباری چطور به انسان بهتری تبدیل بشین

سال 1996 خانم مسنی به نام زائو

به دلیل تبلیغ و ترویج مذهب فولانگلانگ بازداشت شد

و به 5 سال حبس محکوم شد

زندان هیلانگ ژیانگ به زمستان های سرد و سخت مشهوره به همین دلیل خانم زائو و دیگر زندانیان مجبور شدن در خارج از ساختمان

روی برف های یخزده بدون لباس گرم و شلوار مدتی رو بگذرونن

اون ها رو مجبور کردن 7 روز با غذا و آب بسیار کم

و بدون وقت استراحت برای دستشویی اونجا بمونن

مسئولان زندان حتی به سایر زندانیان وعده میدادن که در صورت اذیت کردن پیروان فولانگانگ، مدت زمان محکومیتشونو کم میکنن

بنابراین اگر زندانیان با چوب بامبو به دستان خانم زائو ضربه میزدند

میتونستن انتظار کم شدن مجازاتشونو داشته باشن

و بعد هم این خانم رو به انفرادی میفرستادند

از زندان های دیگه گزارش میدادن افراد معتقد به فولانگانگ رو 5 صبح بیدار میکنن

وادارشون می کنن توی اتاقی روی چهارپایه های کوچیک بشینن و فیلم های تبلیغاتی که در اونها مذهب فولانگانگ رو مسخره می کردند رو تماشا کنن تا شستشوی مغزی بشن

بعضی زندانیان برای آزار رسوندن به این معتقدین، اونها رو دنبال می کردن و ظرف غذا و داروشونو میدزدیدن

برخی زندان ها هم در نهایت محکوم به برداشتن اجباری اعضای بدن معتقدین فولانگلانگ و پیوندشون به بدن سایر افراد شدند.

زندان لاسانته در پاریس

لاسانته در منطقه مونت پارنس پاریس قرار داره و تنها زندان اصلی این شهر محصوب میشه و به دلیل امنتی بالاش مشهوره

سال 1860 ساخته شد و در اوایل قرن بیستم عملیات اعدام با گیوتین این زندان در خارج از ساختمان هاش انجام میشد

تا اینکه در زمان اشغال کشور توسط آلمان نازی تو سال 1939، 18 مبارز مقاومت و کمونیست در داخل زندان و در دید عموم با گیوتین اعدام شدند

تا سال 2000 این زندان به 4 بخش تقسیم شد

این تقسیمات بر اساس دسته بندی زندانیان بود

بخش اروپای غربی، بخش سیاهپوستان آفریقایی، بخش آفریقای شمالی، و بخش 4 که بخش سایر افراد بود

یکی از ویژگی های دیگه این زندان، وجود منطقه ویژه ایه مخصوص زندانی افراد مشهور از جمله بازیگران و خبرنگاران هستش

اوایل سال 2000 میلادی دکتر ورونیک وَسِر کتابی منتشر کرد که در اون اوضاع وحشیانه ای که در این زندان وجود داشت رو فاش می کرد

بیمارانی که به خاطر فشارهای زندان، از عذاب های روحی در این رنج می بردند

بیماران افسرده حاد که اقداماتی برای خودکشی انجام داده بودند و افرادی که سم میخوردند و با چنگال به خودشون آسیب میزندن

در سال 1999، 124 مورد خودکشی در این یک زندان وجود داشته، که در مقایسه برابر با مجموع کل زندان های ایالت کالیفرنیا تو همون ساله

قانونی در فرانسه و برخی کشورها هست که مظنونان، بدون محاکمه میتونن تا مدت نامعلومی زندانی بشن

این یعنی برخی افراد چندین ماه زندانی شدن و تازه قاضی فهمیده مدارک کافی برای زندانی وجود نداره و آزادش می کنن

این افرادی که اصلا مجرم نیستن برای مدتی مجبورن با افرادی که جرمششون ثابت شده و محکوم به حبس اند در یک سلول وقت بگذرونن و غذاشون رو شریک بشن

گزارش شده افرادی که در زندان مجبور به کار بودن، فقط در یک فضای دو متری باید تمام کارها رو انجام میدادن

زندانیان به نشانه اعتراض سوسک هایی که تو سلول ها وجود داشته رو در شیشه ها جمع آوری می کردن

زورگویی در زندان بالا بود، به نحوی که خیلی از زندانیان بردگان هم سلولی های خودشون میشدن، آمار تجاوز نگران کننده بود به قدری که 10 درصد افراد به اچ آی وی مبتلا شده بودند

یک سوم زندانیان به مواد مخدر معتاد شده بودند برخی کوکائین و برخی حتی ترکیب های عجیب و غریب دارویی

برخی گزارش ها نشان داده برای اذیت کردن بیماران زندانی شده، نگهبان ها اون هارو در نزدیکی اتاق های لباسشویی نگه میداشتن تا از رطوبت رنج ببرن

و اونها رو جابه‌جا نمیکردن مگر اینکه زندانیان راضی به کار جنسی بشن

در سال 2014 سه تا از 4 بخش این نپزندان برای نوسازی و تعمیرات بسته شد و زندانیان به جاهای دیگه منتقل شدند

تو این مدت زندان برای عموم باز بود که مردم بیان و از زندان بازدید کنن.

ندامتگاه مِندوزا در آرژانتین

این زندان در مرکز غربی استان مندوزا در آرژانتین واقع شده

سال 2004 گزارش شد که این زندان با وجود اینکه فقط برای 600 نفر ساخته شده، اما 2400 نفر اونجا زندانی اند

برخی سلول های این ندامتگاه 5 مترمربع بیشتر نیستن و باید 5 رندانی رو در خودشون جای بدن

زندانیان بدون تشک روی زمین میخوابند و بعضی روزها درب سلول ها 24 ساعت قفل میشن بدون اینکه اجازه ورزش داشته باشن

این سلول ها از نور کافی هم برخوردار نیستن و هوای تازه ای هم اونجا عبور نمیکنه به قدری که تشخیص اینکه الان وارد دستشویی شدین یا سلول سخت میشه

کل اون منطقه تحت نشت های فاضلابیه و بیماری های متنوع مننژیت و سل اونجا بیداد میکنه

دسترسی به حمام و آب به راحتی وجود نداره

و فقط از یک شیلنگ برای شستشو میتونن استفاده کنن

آب آشامیدنی کافی در دسترس نیست، بیماری های پوستی و عفونی زیاده که به آب ها هم سرایت کرده

زندانیان مجبورن داخل بطری های پلاستیکی دستشویی کنن

مواد فاضلابی و کثیف در داخل سلول ها رها میشن، هیچ پرونده پزشکی برای زندانیان وجود نداره

هیچ دارویی یافت نمیشه

افرادی که نیاز به مراقبت های پزشکی دارن اغلب اقدام به خودزنی می کنند

تا شاید توسط کسی یا مقاماتی دیده بشن

اما کسی صدای اون ها رو نمیشنوه

پزشک ها فقط وقتی به سلولی میرن که ببینن کسی مرده

مرگ های زیادی در این زندان اتفاق میوفته اما تحقیقاتی به شکل جدی صورت نمی گیره

نگهبانان معمولا به افسران کمی اجازه ورود میدن

ماسک میزنن و با سگ های آموزش دیده به زندانیان آسیب میزنن و حمله می کنن. هیچ تفاوتی بین زندانیانی که قبلا محکوم شدند و زندانیانی که منتظر حکم خودشونن وجود نداره

هیچ ساختاری برای تفکیک مجرمان وجود نداره. یک قاتل سریالی با یک کلاهبردار ساده میتونن در یک جا قرار بگیرن

در سال 2008 صدای شورش و درگیری بین زندانیان و نگهبانان در آرژانتین پیچید

و درگیری های محتلفی تا به امروز اونجا وجود داره

طبق گزارشی ملی، در بین 6 ماه از ژانویه تا ژوئن 2018 فقط 301 مورد بدرفتاری و شکنجه وجود داشته.

زندان نظامی تِدمُر در سوریه

در وسط صحرای حمص، حدود 320 کیلومتری شمال شرقی داماسکو

شهر باستانی و قدیمی پالمیرا که به نام عربی تدمر شناخته میشه

این منطقه توسط یونسکو به عنوان منطقه ای با ارزش جهانی و با نام مروارید کویر شناخته میشه

اما پالمیرا محل زندان مخوفی بود که روزگاری با نام پادشاه مرگ و جنون شانخته میشد

پادگانی نظامی که در دهه 1930 بعد از استقلال سوریه، توسط فرانسوی ها ساخته شد و بعدها برای اسکان زندانیان سیاسی استفاده میشد

بین سال های 1971 تا 2000 سوریه توسط حکومت دیکتاتوری حافظ السد اداره میشد و در این زمان بود که این زندان به شکنجه گاه و کشتارگاه مسلمین و احزاب چپ حکومت و کمونیست ها معروف شد

بین دهه های 80 و 90 میلادی بیش از 20 هزار زندانی مخالف حکومت در اینجا زندانی شدند

ازدحام جمعیت به قدری بود که زندانیان بصورت نوبتی می خوابیدند و باقی می ایستادند تا جا باز بشه

اگر محکومین سایر زندان ها از امضای بیانیه وفاداری به دولت امتناع می کردند، اونها رو به زندان تدمر میفرستادند

به دلیل نوع ساختمان این زندان، نگهبانان میتونستند به صورت کامل و مداوم همه زندانیان رو تماشا کنند

این ندامتگاه شامل هفت حیاط، 50 خوابگاه و 39 سلول کوچک بود

و همچنین 19 سنگر زیرزمینی داشت که زندانیان با آرایش نظامی اونجا زندانی میشدند

هیچکس اجازه بازدید از زندان رو نداشت

هر نوع سرگرمی یا کاری در زندان ممنوع بود

کند گذشتن زمان هم انگار نوعی مجازات تلقی میشد

زندانیان حتی اجازه نداشتند چشم های خودشون رو به بالا بیارن و نگهبانان رو نگاه کنند

که این خودش جریمه داشت

زندانیان جدید در بدو ورود به این زندان، به حیاطی منتقل میشدند

و وادار به نوشیدن آب از فاضلاب میشدند

سپس اونها رو با کابل و لاستیک به کف پاشون شلاق میزدند و محبور میکردند در حیاط بدوند

برخی زندانیان در طول همین کارهای هنگام ورود می مردند

شکنجه های دیگه ای نظیر صندلی فلزی آلمانی وجود داشت. در این نوع شکنجه، زندانی بعد از نشستن روی این صندلی فلزی

دست ها و پاهاش رو به پشت صندلی میبستن

و بعد صندلی به سمت پایین کشیده میشد

و تنه قربانی رو به سمت عقب خم می کرد

این کار باعث بروز مشکلات تنفسی، شکستگی مهره ها و شکافتن پوست می شد

برخی از این شکنجه ها بعدا توسط زندانیان سابق این زندان که رها شده بودند در ژورنال های مختلف به چاپ رسید.

این بود داستان 5 زندان وحشتناک

اگر این ویدئو رو دوست داشتین لطفا لایکش کنید و کانال رو سابسکرایب کنید تا ویدئوهای دیگه رو از دست ندین

تا ویدئوی بعد، خداحافظ