×

우리는 LingQ를 개선하기 위해서 쿠키를 사용합니다. 사이트를 방문함으로써 당신은 동의합니다 쿠키 정책.

image

Een Coquette Vrouw van Carry van Bruggen, Hoofdstuk 14 - 2

Hoofdstuk 14 - 2

Maar terwijl ze den weg insloeg naar haar huis toe, trok die kortstondige, zachte vervoering weer uit haar weg, eng snoerde het gekrenkte Zelf om haar tezamen en, nu ze weer alleen was met dat Zelf, vond haar de herdenking aan wat zooeven was voorgevallen, opnieuw bereid. Ze dacht aan het woord, dat Coba haar in het gezicht had gespuwd -, het haakte als een gifpunt in haar ziel -, klonk zoo onduldbaar vernederend, het stiet haar buiten de gemeenschap der gezonde waardige menschen binnen een kring van griezelig-zieken, van ontaarden, minderwaardigen. Maar had Coba gelijk -, hadden ze allen gelijk, was ze inderdaad ontaard en minderwaardig? De zomer lag achter haar -, wat was er geworden van de glanzende verwachtingen, de droomen, de bovenaardsche vervoering -? Vernield en verdreven, uiteengevallen in kwellingen en zorg -, Egberts meedoogenlooze spot, de dagelijksche prijs, die hij voor haar ‘vrijheid' opvorderde, waaronder ze verkromp van schuldgevoel en dien ze toch niet duldde -, en dan Ramondt's eigen huiselijke klachten -, de twisten en tranen van Caroline, zijn vrouw, haar bedreiging, dat ze met de kinderen wegtrekken zou en hem alleen laten -, zijn voortdurende angst samen met haar te worden gezien, waar zij hem dan in bittere woorden verwijt van maakte, omdat al dat steelsche en heimelijke immers den laatsten schijn eener illusie van verheffing en heerlijkheid uit haar roofde -, en ook zijn schuw schuldgevoel tegenover Egbert -, het was alles tezamen een dagelijksche jammer, een afmattende marteling, waarin alle droom verloren ging, waarin elk van hen tweeën zich om de ander moeizaam staande had gehouden, om het scheiden -, dat noodzakelijk werd, nu Caroline hem voor de keus had gesteld òf met hem, òf zonder hem te verhuizen -, nog een laatste glorie van zelfopofferende hoogheid en smart te geven -, doch elk van beiden heimelijk blij met het verlossend einde. Het was een nederlaag geweest -, en niet enkel tegenover een slechtgezinde, ongastvrije wereld -, maar ook tegenover zichzelf. Want was het niet eigenlijk haar eigen gevoel, dat zich in de werkelijkheid niet staande houden kon, omdat het uit te broze droomen opgebouwd, geen eigen werkelijkheid in zich droeg? Zoo heftig en alles omvattend en machtig en smartelijk-verheerlijkend het in haar opstond -, het kon toch het leven niet lijden, toch het licht niet verdragen. Waarom was ze niet tevreden geweest met die vervoering, die weliswaar door hem was opgewekt, maar die niettemin zijn persoonlijkheid en de hare ook verre te boven ging -, met die bron van werkkracht, hoogheid en gelatenheid? Het was dat die bovenpersoonlijke vervoering tegelijk en als noodzakelijk met zich bracht zooveel brandend verlangen en smart, een pijnlijk ongeduld, een hunkeren om juist met hem te zijn, een eenheidsverlangen, dat boven hem uitgericht, toch om hem zich wilde kristalliseeren, dat een week een jaar deed schijnen, een etmaal eindeloos, een uur ondragelijk lang, dat de glorie van het zuivere gevoel verduisterde, niets van een blijde uitkomst overliet, dat haar alles deed vergeten, voorzichtigheid en beleid als onder haar voeten vertreden, de wereld blind en koppig tarten, tot ze in beiden de zatheid had gezaaid en het einde verhaast.... Haar denken vervlood in zwak gemijmer, haar geest was tobbensmoede van de laatste maanden, bleekdronken door het immer vruchteloos rondzwaaien in dezelfde gedachten-kringen, in dezelfde nauwten van twijfel en vertwijfeling -, ze wist niet langer, wat ze verwachtte en wenschte, en niet eens of ze nog wenschen en verlangens had, noch voor de toekomst, noch voor het oogenblik, Ze kwam, aan den buitenrand van de stad, langs een half-landelijke herberg met een glasveranda, en plotseling bekroop haar de lust daarbinnen te gaan, in eenzaamheid wat te rusten en tot bezinning te komen. Ze had daar vroeger eens met Egbert gezeten, een bladstillen herfstmiddag, toen de zon scheen met wind door de boomen, die levenszat hun laatste loover strooiden, mat en gelukkig hadden haar oogen gestaard naar den blauwen rook van zijn sigaar, terwijl haar hoofd tegen zijn schouder lag. Nu stond de grauwe gevel naakt en kantig tegen de grijze lucht, in den tuin lag alles verdord en rot, als om nooit weer te leven, maar binnen was warmte en ze zette zich aan de bruine tafel in den hoek. waar ze met Egbert dien dag, zes jaar terug, had gegeten. Ze bleef stil, haar oogen staarden strak het yenster uit, maar het was als rees geluidloos in haar een golf van tranen hoog en hooger, haar hart opduwend tegen haar keel -, tranen van weemoed en onzekerheid en eenzaamheid, van onverklaarbaar verlangen, ontastbaar leed, dat elke grens overschrijdt en eiken naam te boven gaat -, dan zonk de golf weer en effende zich als tot een grijze zee van lichtlooze verwondering. waarom dit alles zoo was geloopen en hoe wonderlijk en ondoorgrondelijk leven was, haar leven, elks leven -, het scheen zoo klankloos en mat, zoo zonder uitzicht of vertroosting, langzaam verpletterend met eeuwig om zich zelve wentelende zinledigheid. Plotseling ving haar starende blik de gestalten van twee menschen, die over het besneeuwde pad snel naderbij kwamen -, een man en een vrouw in autokleeding -, in haar dolend en verzwakt bewustzijn begon een herinnering te gloren, maar pas nadat hij haar, lachend met een zwaai van zijn hoed, had toegegroet, herkende ze Paul van Oord. Hij overlegde een oogwenk fluisterend met zijn gezellin, Ina zag haar schuinoogen over haar schouder heen -, toen kwamen ze samen naar haar toe. En Paul drukte haar hand en vroeg onbevangen, hoe het haar ging, hoe het man en kind ging, als waren ze oude vrienden, als hadden ze gisteren elkaar ontmoet, hij stelde haar voor aan zijn glimlachende vriendin, en vertelde dat hun een ongeval met de auto was overkomen, 't welk door den chauffeur werd hersteld, dat hij echter liefst zelf daarop toezicht wilde hebben en nu blij was, dat hij in Ina gezelschap voor zijn gezellin had gevonden -, als Ina er tenminste geen bezwaar tegen had. Dit laatste zei hij met een luchtig zelfverzekerd lachje, als overtuigd dat het tegendeel vanzelf sprak. Even bleven ze alle drie tezamen zitten -, toen stond Paul op en Ina bleef met de vreemde alleen. Zij had bij het voorstellen ‘mevrouw' verstaan -, haar ‘opvolgster' was dus een getrouwde vroùw, ze was in het gezelschap dat bij haar paste, ze had geen reden bedroefd te zijn of verbitterd tegen Paul, omdat de ander een geverfd en gepoederd poppengezicht had, met kleine oogen, aangezette wenkbrauwen, opzichtig gekleed was en gefriseerd. Ze droeg onder haar openhangenden bontmantel een kanten blouse, ringen aan de lange, dunne vingers, een witte orchidee was op haar mof gestoken. Zoolang Paul op het tuinpad en daarna op den weg zichtbaar bleef, keek ze hem na, met knikjes en lachjes en kushandjes, en middelerwijl staarde Ina in het poppengezicht en naar de orchideeën en voelde zich verward en verbijsterd en wist niet, wat ze zeggen moest. Maar de andere begon dadelijk en verward over Paul te spreken, hoe aardig hij was en hoe geestig en bereisd en hoe goed hij zich kleedde en dat ze hem nu drie maanden kende en dat ze tezamen een heerlijken tijd hadden. En haar man bemerkte niets -. Paul kon zich zoo verrukkelijk strak houden, bij haar thuis of in vreemd gezelschap. Ze zou ook wel zorgen, dat het heel lang duurde, want een mensch was maar eenmaal jong, en de mannen namen het er net zoo goed van en zij vatte het leven heel modern op -, zij moest niets hebben van de ouderwetsche, dubbele moraal. De vrouwen hadden evenveel recht om zich ‘uit te leven' als de mannen -, Paul zei het ook, en ze was het volkomen met hem eens. ‘U bent het toch óók met mij eens, nietwaar? U hebt Paul immers gekend, voordat ik hem ontmoette? Hebt u hem lang gekend?' ‘Niet zoo heel lang,' ze wist nauwelijks wat ze zei, haar mond was dor, strak staarde ze het raam uit. ‘Kom, neen, u moet niet jaloersch zijn,' zei de ander beschermend, als begreep ze ineens de oorzaak van Ina's schuwheid, ze boog zich naar Ina over en lei de hand op haar arm, ‘ik begrijp er alles van. U moet het leven vooral niet zoo zwaar opnemen! Paul is een lieve boy -, maar geen man in de heele wereld is 't immers waard, dat een vrouw om hem treurt.' Ze lachte, geheel van zichzelf vervuld, en praatte verder, maar toen ze ineens bemerkte hoe Ina nauwelijks antwoordde, zweeg ze spiedend, bukte zich naar het raam -, de hooge, donkere auto schoof zacht-sliffend door de sneeuw langzaam naderbij, Paul sprong er uit en kwam lachend, vlug, met een groetzwaai van zijn hoed, het pad over. ‘Het is gauwer klaar dan ik dacht,' riep hij ze al tegemoet, en ging weer zitten, ‘en hoe hebben jelui het gehad, kinderen? Prettig samen gepraat, niet gekibbeld?' Hij strekte naar weerskanten lachend de armen uit en kneep ze beiden tegelijk in de wang. Ina trok snel haar hoofd terug. ‘Toe, laat dat,' zei ze gesmoord, vechtend tegen tranen. Hij zette verbaasde oogen. ‘Wat een kruidje-roer-me-niet ben jij geworden! Blijven we hier nog -, of willen we Ina even in de auto thuisbrengen?' Ze sprong op. ‘Dankje, ik ga liever alleen.' De andere vrouw boog zich naar Paul over en trok hem even aan het oor. Haar lachje en haar stem klonken scherp. ‘Je bent onhandig geweest, boy!Je hebt mevrouw in verkeerd gezelschap gebracht!' ‘Verbeeld-je!' mompelde hij en keek verbaasd naar Ina op. Ze knikte kort en liep naar buiten, sneeuw en schemer tegemoet.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Hoofdstuk 14 - 2 Capítulo Chapter 14 - 2 Bölüm 14 - 2 Capítulo 14 - 2

Maar terwijl ze den weg insloeg naar haar huis toe, trok die kortstondige, zachte vervoering weer uit haar weg, eng snoerde het gekrenkte Zelf om haar tezamen en, nu ze weer alleen was met dat Zelf, vond haar de herdenking aan wat zooeven was voorgevallen, opnieuw bereid. |||||turned|||||||||||||||squeezed|||||||||||||||||||||||||| Pero|mientras|ella|el|camino|giró|hacia|su|casa|hacia|llevó|esa|momentánea|suave|euforia|nuevamente|de|su|camino|estrechamente|ató|el|herido|Yo|alrededor|ella|junta|y|ahora|ella|nuevamente|sola|estaba|con|ese|Yo|encontró|su|la|recuerdo|de|lo que|hace un momento|había|sucedido|nuevamente|dispuesto But as she made her way toward her home, that momentary, gentle rapture drew away from her again, narrowly clasped the wounded Self around her, and, now that she was alone with that Self again, found her prepared to remember what had just happened. Pero mientras tomaba el camino hacia su casa, esa breve y suave emoción se desvaneció de nuevo, apretando su yo herido y, ahora que estaba sola con ese yo, la rememoración de lo que había ocurrido hace un momento se preparó de nuevo. Ze dacht aan het woord, dat Coba haar in het gezicht had gespuwd -, het haakte als een gifpunt in haar ziel -, klonk zoo onduldbaar vernederend, het stiet haar buiten de gemeenschap der gezonde waardige menschen binnen een kring van griezelig-zieken, van ontaarden, minderwaardigen. ||||||||||||spat||hooked|||poison point||||||unbearably|||stung||||||||||||||||degenerated|inferiors Ella|pensó|en|la|palabra|que|Coba|le|en|lo|cara|había|escupido|eso|se enganchó|como|un|punto de veneno|en|su|alma|sonaba|tan|indudablemente|humillante|eso|la empujó|su|fuera|de|comunidad|de|sanos|dignos||dentro|un|círculo|de|||de|degenerados|inferiores She thought of the word, which Coba had spat in her face -, it hooked into her soul like a poison point -, sounded so intolerably humiliating, it thrust her outside the community of healthy dignified people within a circle of creepy-sick, of degenerate, inferior people. Pensó en la palabra que Coba le había escupido en la cara -, se enganchó como un punto de veneno en su alma -, sonaba tan insoportablemente humillante, la excluía de la comunidad de las personas sanas y dignas dentro de un círculo de enfermos espantosos, de degenerados, de inferiores. Maar had Coba gelijk -, hadden ze allen gelijk, was ze inderdaad ontaard en minderwaardig? |||||||||||degenerate|| Pero|tenía|Coba|razón|tenían|ellos|todos|razón|era|ella|de hecho|degenerada|y|inferior But was Coba right -, were they all right, was she indeed degenerate and inferior? Pero, ¿tenía Coba razón -, ¿tenían todos razón, era realmente degenerada e inferior? De zomer lag achter haar -, wat was er geworden van de glanzende verwachtingen, de droomen, de bovenaardsche vervoering -? El|verano|estaba|detrás|de ella|wat|was|er|geworden|van|de|brillantes|expectativas|de|sueños|de|sobrenaturales|éxtasis The summer was behind her -, what had become of the shining expectations, the dreams, the otherworldly rapture -? El verano había quedado atrás -, ¿qué había sido de las brillantes expectativas, los sueños, la elevación sobrenatural -? Vernield en verdreven, uiteengevallen in kwellingen en zorg -, Egberts meedoogenlooze spot, de dagelijksche prijs, die hij voor haar ‘vrijheid' opvorderde, waaronder ze verkromp van schuldgevoel en dien ze toch niet duldde -, en dan Ramondt's eigen huiselijke klachten -, de twisten en tranen van Caroline, zijn vrouw, haar bedreiging, dat ze met de kinderen wegtrekken zou en hem alleen laten -, zijn voortdurende angst samen met haar te worden gezien, waar zij hem dan in bittere woorden verwijt van maakte, omdat al dat steelsche en heimelijke immers den laatsten schijn eener illusie van verheffing en heerlijkheid uit haar roofde -, en ook zijn schuw schuldgevoel tegenover Egbert -, het was alles tezamen een dagelijksche jammer, een afmattende marteling, waarin alle droom verloren ging, waarin elk van hen tweeën zich om de ander moeizaam staande had gehouden, om het scheiden -, dat noodzakelijk werd, nu Caroline hem voor de keus had gesteld òf met hem, òf zonder hem te verhuizen -, nog een laatste glorie van zelfopofferende hoogheid en smart te geven -, doch elk van beiden heimelijk blij met het verlossend einde. destroyed||driven|fallen apart||sufferings||||relentless||||||||||demanded|||shrank||||||||||||||||twists||||||||threat||||||to pull away||||||||||||||||||||||blame||||||steel|||||||of a||||||||roofed|||||||||||||daily|||exhausting|torture||||||||||twos||||||||||||||||||||||set|-|||||||||||||self-sacrificing||||||||||||||redeeming| Destruido|y|expulsado|desintegrado|en|tormentos|y|preocupación|Egbert|despiadada|burla|el|diario|precio|que|él|por|su|libertad|exigía|bajo la cual|ella|se encogía|de|culpa|y|eso|ella|sin embargo|no|toleraba|y|entonces|Ramondt|propio|domésticas|quejas|las|disputas|y|lágrimas|de|Caroline|su|esposa|su|amenaza|de que|ella|con|los|niños|mudarse|debería|y|él|solo|dejar|su|constante|miedo|junto|con|ella|a|ser|visto|donde|ella|él|entonces|en|amargas|palabras|reproche|de|hacía|porque|toda|eso|furtivo|y|secreto|de todos modos|el|último|vestigio|de|ilusión|de|elevación|y|grandeza|de|su|despojaba|y|también|su|tímido|culpa|hacia|Egbert|eso|era|todo|junto|un|diario|lamento|una|agotadora|tortura|en la que|todos|sueños|perdidos|iba|en la que|cada|de|ellos|dos|se|por|la|otro|con dificultad|manteniendo|había|mantenido|para|el|separación|que|necesario|se volvió|ahora|Caroline|él|ante|la|elección|había|plante|o|con|él|o|sin|él|a|mudarse|aún|un|último|destello|de|auto sacrificio|nobleza|y|dolor|a|dar|pero|cada|de|ambos|secretamente|felices|con|el|redentor|final Vernield en verdreven, uiteengevallen in kwellingen en zorg -, Egberts meedoogenlooze spot, de dagelijksche prijs, die hij voor haar ‘vrijheid' opvorderde, waaronder ze verkromp van schuldgevoel en dien ze toch niet duldde -, en dan Ramondt's eigen huiselijke klachten -, de twisten en tranen van Caroline, zijn vrouw, haar bedreiging, dat ze met de kinderen wegtrekken zou en hem alleen laten -, zijn voortdurende angst samen met haar te worden gezien, waar zij hem dan in bittere woorden verwijt van maakte, omdat al dat steelsche en heimelijke immers den laatsten schijn eener illusie van verheffing en heerlijkheid uit haar roofde -, en ook zijn schuw schuldgevoel tegenover Egbert -, het was alles tezamen een dagelijksche jammer, een afmattende marteling, waarin alle droom verloren ging, waarin elk van hen tweeën zich om de ander moeizaam staande had gehouden, om het scheiden -, dat noodzakelijk werd, nu Caroline hem voor de keus had gesteld òf met hem, òf zonder hem te verhuizen -, nog een laatste glorie va Destruidos y desterrados, desmoronados en tormentos y preocupaciones -, la implacable burla de Egbert, el precio diario que él exigía por su ‘libertad', bajo el cual se encogía de culpa y que, sin embargo, no toleraba -, y luego las quejas domésticas de Ramondt -, las disputas y lágrimas de Caroline, su esposa, su amenaza de que se iría con los niños y lo dejaría solo -, su constante miedo de ser visto junto a ella, donde ella le reprochaba en amargas palabras, porque toda esa clandestinidad y secreto le robaba la última apariencia de una ilusión de elevación y grandeza -, y también su tímido sentimiento de culpa hacia Egbert -, todo ello era un lamento diario, una tortura agotadora, en la que se perdía todo sueño, en la que cada uno de los dos se había mantenido con dificultad por el otro, para la separación -, que se hacía necesaria, ahora que Caroline le había planteado la opción de mudarse con él o sin él -, aún una última gloria de sacrificio y dolor -, pero cada uno de ellos secretamente contento con el final redentor. Het was een nederlaag geweest -, en niet enkel tegenover een slechtgezinde, ongastvrije wereld -, maar ook tegenover zichzelf. Fue|una|un||||||frente a||||||||sí mismo It had been a defeat -, and not just against an ill-disposed, inhospitable world - but against himself. Había sido una derrota -, y no solo frente a un mundo hostil e inhóspito -, sino también frente a sí mismo. Want was het niet eigenlijk haar eigen gevoel, dat zich in de werkelijkheid niet staande houden kon, omdat het uit te broze droomen opgebouwd, geen eigen werkelijkheid in zich droeg? |||||||||||||||||||||fragile|||||||| Porque|era|het|niet|en realidad|su|propio|sentimiento|que|se|en|la|realidad|no|manteniendo|sosteniendo|podía|porque|el|de|demasiado|frágiles|sueños|construidos|ninguna|propia|realidad|en|sí|llevaba For was it not actually her own feeling, which could not hold its own in reality, because built from dreams that were too fragile, it did not carry its own reality within it? Porque, ¿acaso no era en realidad su propio sentimiento, que no podía sostenerse en la realidad, porque estaba construido sobre sueños demasiado frágiles, que no llevaban una realidad propia en sí? Zoo heftig en alles omvattend en machtig en smartelijk-verheerlijkend het in haar opstond -, het kon toch het leven niet lijden, toch het licht niet verdragen. ||||||||sorrowful|||||||||||||||||endure Tan|intenso|y|todo|abarcador|y|poderoso|y|||eso|en|su|surgió|eso|podía|sin embargo|eso|vida|no|soportar|sin embargo|eso|luz|no|soportar As fierce and all-encompassing and powerful and grievous-glorifying it rose in her -, it still could not suffer life, still could not bear the light. Tan intenso y abarcador y poderoso y gloriosamente inteligente lo que surgió en ella -, no podía soportar la vida, ni tolerar la luz. Waarom was ze niet tevreden geweest met die vervoering, die weliswaar door hem was opgewekt, maar die niettemin zijn persoonlijkheid en de hare ook verre te boven ging -, met die bron van werkkracht, hoogheid en gelatenheid? ||||satisfied||||||indeed||||||||||||||far||||||||workforce|||composure Por qué|fue|ella|no|satisfecha|había estado|con|esa|euforia|que|ciertamente|por|él|fue|provocada|pero|que|no obstante|su|personalidad|y|la|su|también|lejos|demasiado|por encima|iba|con|esa|fuente|de|fuerza de trabajo|grandeza|y|serenidad Why had she not been satisfied with that rapture, which, although aroused by him, was nevertheless far beyond his personality and hers as well -, with that source of work power, highness and resignation? ¿Por qué no había estado satisfecha con esa exaltación, que aunque había sido provocada por él, sin embargo, superaba con creces su personalidad y la de ella -, con esa fuente de fuerza laboral, grandeza y resignación? Het was dat die bovenpersoonlijke vervoering tegelijk en als noodzakelijk met zich bracht zooveel brandend verlangen en smart, een pijnlijk ongeduld, een hunkeren om juist met hem te zijn, een eenheidsverlangen, dat boven hem uitgericht, toch om hem zich wilde kristalliseeren, dat een week een jaar deed schijnen, een etmaal eindeloos, een uur ondragelijk lang, dat de glorie van het zuivere gevoel verduisterde, niets van een blijde uitkomst overliet, dat haar alles deed vergeten, voorzichtigheid en beleid als onder haar voeten vertreden, de wereld blind en koppig tarten, tot ze in beiden de zatheid had gezaaid en het einde verhaast.... Haar denken vervlood in zwak gemijmer, haar geest was tobbensmoede van de laatste maanden, bleekdronken door het immer vruchteloos rondzwaaien in dezelfde gedachten-kringen, in dezelfde nauwten van twijfel en vertwijfeling -, ze wist niet langer, wat ze verwachtte en wenschte, en niet eens of ze nog wenschen en verlangens had, noch voor de toekomst, noch voor het oogenblik, Ze kwam, aan den buitenrand van de stad, langs een half-landelijke herberg met een glasveranda, en plotseling bekroop haar de lust daarbinnen te gaan, in eenzaamheid wat te rusten en tot bezinning te komen. ||||transcendental||||||||||burning|||sorrow|||||longing||||||||unity||||directed||||||kristalliseeren|||||||||day|||||||||||||darkened||||||left||||||||policy|||||to be||||||hunkering||||||was||sowed||||hastening|||vervlood|||musing||||tobbensmoede|||||bleakly|||always||swinging around|||||||narrowing||||||||||||||||||||||||||||nor||||||||outer edge|||||||national|innkeeper|||veranda|||crept||||in there||||||||||reflection|| Fue|era|que|esa|sobrepersonal|elevación|al mismo tiempo|y|como|necesario|consigo|a sí mismo|||||y||una|||una||||||a||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||y|||||||||||||hasta|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||a|||||||||||llegar Het was dat die bovenpersoonlijke vervoering tegelijk en als noodzakelijk met zich bracht zooveel brandend verlangen en smart, een pijnlijk ongeduld, een hunkeren om juist met hem te zijn, een eenheidsverlangen, dat boven hem uitgericht, toch om hem zich wilde kristalliseeren, dat een week een jaar deed schijnen, een etmaal eindeloos, een uur ondragelijk lang, dat de glorie van het zuivere gevoel verduisterde, niets van een blijde uitkomst overliet, dat haar alles deed vergeten, voorzichtigheid en beleid als onder haar voeten vertreden, de wereld blind en koppig tarten, tot ze in beiden de zatheid had gezaaid en het einde verhaast.... Haar denken vervlood in zwak gemijmer, haar geest was tobbensmoede van de laatste maanden, bleekdronken door het immer vruchteloos rondzwaaien in dezelfde gedachten-kringen, in dezelfde nauwten van twijfel en vertwijfeling -, ze wist niet langer, wat ze verwachtte en wenschte, en niet eens of ze nog wenschen en verlangens had, noch voor de toekomst, noch voor het oogenblik, Ze k Era que esa exaltación sobrepersonal traía consigo, al mismo tiempo y como algo necesario, tanto ardiente deseo y dolor, una impaciencia dolorosa, un anhelo de estar justo con él, un deseo de unidad, que orientado más allá de él, aún quería cristalizarse en él, que hacía que una semana pareciera un año, un día interminable, una hora insoportablemente larga, que oscurecía la gloria del sentimiento puro, no dejaba nada de un resultado feliz, que la hacía olvidar todo, pisoteando la precaución y la prudencia bajo sus pies, desafiando al mundo ciego y obstinado, hasta que había sembrado la saciedad en ambos y apresurado el final.... Su pensamiento se desvanecía en débil ensueño, su mente estaba cansada de las últimas semanas, pálidamente embriagada por el siempre infructuoso vaivén en los mismos círculos de pensamiento, en las mismas estrecheces de duda y desesperación -, ya no sabía qué esperaba y deseaba, ni siquiera si aún tenía deseos y anhelos, ni por el futuro, ni por el momento. Llegó, en el borde exterior de la ciudad, junto a una posada semi-rural con un porche de vidrio, y de repente la invadió el deseo de entrar allí, descansar en soledad y llegar a una reflexión. Ze had daar vroeger eens met Egbert gezeten, een bladstillen herfstmiddag, toen de zon scheen met wind door de boomen, die levenszat hun laatste loover strooiden, mat en gelukkig hadden haar oogen gestaard naar den blauwen rook van zijn sigaar, terwijl haar hoofd tegen zijn schouder lag. |||||||||leaf-still||||||||||||life-sick|||foliage||||||||||||smoke|||cigar||||||| Ella|había|allí|antes|una vez|con|Egbert|sentado|una|sin hojas|tarde de otoño|cuando|el|sol|brillaba|con|viento|entre|los|árboles|que|hartamente|su|último|follaje|arrojaban|cansado|y|feliz|tenían|sus|ojos|mirado|hacia|el|azul|humo|de|su|cigarro|mientras|su|cabeza|contra|su|hombro|estaba She had sat there with Egbert once before, one leafy autumn afternoon, when the sun shone with wind through the trees, which livelily sprinkled their last loover, matted and happy her eyes had stared at the blue smoke of his cigar, while her head lay against his shoulder. Había estado allí antes con Egbert, una tarde de otoño silenciosa, cuando el sol brillaba con viento entre los árboles, que cansados de la vida esparcían su último follaje, ella había mirado con ojos apagados y felices el humo azul de su cigarro, mientras su cabeza reposaba sobre su hombro. Nu stond de grauwe gevel naakt en kantig tegen de grijze lucht, in den tuin lag alles verdord en rot, als om nooit weer te leven, maar binnen was warmte en ze zette zich aan de bruine tafel in den hoek. ||||façade|||angular||||||||||withered||rotten|||||||||||||||||||||corner Ahora|estaba|de|gris|fachada|desnuda|y|angular|contra|de|gris|cielo|en|el|jardín|estaba|todo|marchito|y|podrido|como|para|nunca|otra vez|a|vivir|pero|dentro|había|calor|y|ella|se sentó|a sí misma|en|la|marrón|mesa|en|el|rincón Now the gray façade stood naked and lacy against the gray sky, in the garden everything lay withered and rotten, as if never to live again, but inside was warmth and she seated herself at the brown table in the corner. Ahora la fachada gris estaba desnuda y angular contra el cielo gris, en el jardín todo yacía marchito y podrido, como si nunca volviera a vivir, pero dentro había calor y se sentó en la mesa marrón en la esquina. waar ze met Egbert dien dag, zes jaar terug, had gegeten. dónde|ella|con|Egbert|ese|día|seis|años|hace|había|comido where she had dined with Egbert that day, six years ago. donde había comido con Egbert ese día, hace seis años. Ze bleef stil, haar oogen staarden strak het yenster uit, maar het was als rees geluidloos in haar een golf van tranen hoog en hooger, haar hart opduwend tegen haar keel -, tranen van weemoed en onzekerheid en eenzaamheid, van onverklaarbaar verlangen, ontastbaar leed, dat elke grens overschrijdt en eiken naam te boven gaat -, dan zonk de golf weer en effende zich als tot een grijze zee van lichtlooze verwondering. ||||||||window|||||||silent||||||||||||pushing up|||throat|||sadness||||||||untouchable|||||surpasses||oak||||||sunk||wave|||effende||||||||soundless| Ella|permaneció|en silencio|sus|ojos|miraban|fijamente|el|ventana|afuera|pero|eso|era|como|surgió|silenciosamente|en|su|una|ola|de|lágrimas|alto|y|más alto|su|corazón|empujando|contra|su|garganta|lágrimas|de|melancolía|y|inseguridad|y|soledad|de|inexplicable|deseo|intocable|dolor|que|cada|frontera|sobrepasa|y|cada|nombre|de|por encima|va|entonces|se hundió|la|ola|de nuevo|y|se niveló|a sí misma|como|hasta|un|gris|mar|de|sin luz|asombro She remained silent, her eyes staring sternly out the yenster, but it was as if a wave of tears rose silently within her high and higher, her heart pushing up against her throat -, tears of melancholy and uncertainty and loneliness, of inexplicable longing, intangible suffering, crossing every boundary and surpassing oak's name -, then the wave sank again and smoothed out as if to a gray sea of lightless wonder. Se quedó en silencio, sus ojos miraban fijamente por la ventana, pero era como si surgiera en ella un oleaje de lágrimas cada vez más alto, su corazón empujando contra su garganta -, lágrimas de melancolía e incertidumbre y soledad, de un deseo inexplicable, un dolor intocable, que sobrepasa cada límite y supera cualquier nombre -, luego la ola se hundió de nuevo y se aplanó como un mar gris de asombro sin luz. waarom dit alles zoo was geloopen en hoe wonderlijk en ondoorgrondelijk leven was, haar leven, elks leven -, het scheen zoo klankloos en mat, zoo zonder uitzicht of vertroosting, langzaam verpletterend met eeuwig om zich zelve wentelende zinledigheid. ||||||||||incomprehensible||||||||||||dull|||||||crushing||||||rolling|verpletteren por qué|esto|todo|tan|había|transcurrido|y|cuán|maravilloso|y|incomprensible|vida|era|su|vida|de cada uno|vida|eso|parecía|tan|silencioso|y|apagado|tan|sin|perspectiva|o|consuelo|lentamente|aplastante|con|eternamente|alrededor|sí mismo|mismo|girando|vacuidad Why all this had happened and how wondrous and unfathomable life was, her life, everyone's life - it seemed so soundless and dull, so without prospects or consolation, slowly crushing itself with eternal futility. por qué todo esto había sucedido y cuán maravilloso e incomprensible era la vida, su vida, la vida de cada uno -, parecía tan silenciosa y opaca, tan sin perspectiva o consuelo, aplastando lentamente con una eternidad de vacuidad girando sobre sí misma. Plotseling ving haar starende blik de gestalten van twee menschen, die over het besneeuwde pad snel naderbij kwamen -, een man en een vrouw in autokleeding -, in haar dolend en verzwakt bewustzijn begon een herinnering te gloren, maar pas nadat hij haar, lachend met een zwaai van zijn hoed, had toegegroet, herkende ze Paul van Oord. ||||||||||||||||||||||||car clothing|||wandering||weakened||||||gloren||began|||||||an|||||to greet||||| De repente|atrapó|su|fija|mirada|de|figuras|de|dos|personas|que|sobre|el|nevado|camino|rápidamente|se acercaban|venían|un|hombre|y|una|mujer|en|ropa de auto|en|su|errante|y|debilitado|conciencia|comenzó|un|recuerdo|a|a brillar|pero|solo|después de|él|su|riendo|con|un|saludo|de|su|sombrero|había|saludado|reconoció|ella|Paul|de|Oord Suddenly her staring gaze caught the figures of two people, who were rapidly approaching over the snowy path -, a man and a woman in car clothes -, in her wandering and weakened consciousness a memory began to glow, but only after he had greeted her, smiling with a wave of his hat, did she recognize Paul van Oord. De repente, su mirada fija captó las figuras de dos personas que se acercaban rápidamente por el camino nevado: un hombre y una mujer vestidos de manera informal. En su conciencia errante y debilitada, comenzó a brillar un recuerdo, pero solo después de que él la saludó, riendo y con un movimiento de su sombrero, reconoció a Paul van Oord. Hij overlegde een oogwenk fluisterend met zijn gezellin, Ina zag haar schuinoogen over haar schouder heen -, toen kwamen ze samen naar haar toe. |consulted||||||companion||||slanted eyes||||||||||| Él|consultó|un|instante|susurrando|con|su|compañera|Ina|vio|su|ojos de reojo|sobre|su|hombro|hacia|entonces|vinieron|ellos|juntos|hacia|su|dirección He consulted a moment's whisper with his companion, Ina saw her slant eyes over her shoulder -, then they came to her together. Él consultó en un susurro con su compañera, Ina vio sus ojos rasgados sobre su hombro, y luego se acercaron juntos a ella. En Paul drukte haar hand en vroeg onbevangen, hoe het haar ging, hoe het man en kind ging, als waren ze oude vrienden, als hadden ze gisteren elkaar ontmoet, hij stelde haar voor aan zijn glimlachende vriendin, en vertelde dat hun een ongeval met de auto was overkomen, 't welk door den chauffeur werd hersteld, dat hij echter liefst zelf daarop toezicht wilde hebben en nu blij was, dat hij in Ina gezelschap voor zijn gezellin had gevonden -, als Ina er tenminste geen bezwaar tegen had. |||||||unreservedly|||||||||||||||||||||||||||||||||||accident|||||wife|||||||||||wife|||supervisor||||||||||||||companion||||||||wife|| Y|Paul|apretó|su|mano|y|preguntó|despreocupadamente|cómo|le|su|iba|cómo|le|marido|y|hijo|iba|como|eran|ellos|viejos|amigos|como|habían|ellos|ayer|entre sí|encontrado|él|presentó|su|a|a|su|sonriente|amiga|y|dijo|que|les|un|accidente|con|el|auto|fue|ocurrido|lo|cual|por|el|conductor|fue|reparado|que|él|sin embargo|preferiblemente|él mismo|sobre eso|supervisión|quería|tener|y|ahora|feliz|estaba|que|él|en|Ina|compañía|para|su|compañera|había|encontrado|si|Ina|había|por lo menos|ningún|objeción|contra|tenía And Paul pressed her hand and asked without hesitation, how she was doing, how husband and child were doing, as if they were old friends, as if they had met yesterday, he introduced her to his smiling friend, and told her that they had had an accident with the car, which was being repaired by the driver, that he would prefer to supervise it himself and was now glad that he had found company for his companion in Ina - if Ina did not object. Y Paul le apretó la mano y preguntó sin reservas cómo estaba, cómo estaban el hombre y el niño, como si fueran viejos amigos, como si se hubieran encontrado ayer. La presentó a su sonriente amiga y contó que habían tenido un accidente con el coche, el cual fue reparado por el conductor, pero que prefería supervisarlo él mismo y ahora estaba contento de haber encontrado compañía para su amiga en Ina, siempre que a Ina no le importara. Dit laatste zei hij met een luchtig zelfverzekerd lachje, als overtuigd dat het tegendeel vanzelf sprak. |||||||confident|||||||| Esto|último|dijo|él|con|una|ligero|seguro de sí mismo|sonrisa|como|convencido|de que|lo|contrario|por sí mismo|hablaba This last he said with an airy confident smile, as if convinced that the opposite was self-evident. Esto último lo dijo con una ligera sonrisa segura, como convencido de que lo contrario era evidente. Even bleven ze alle drie tezamen zitten -, toen stond Paul op en Ina bleef met de vreemde alleen. for a moment||||||||||||||||| Un momento|permanecieron|ellos|todos|tres|juntos|sentados|entonces|se levantó|Paul|de pie|y|Ina|permaneció|con|el|extraño|sola For a moment all three remained seated together -, then Paul stood up and Ina remained alone with the stranger. Incluso se quedaron los tres juntos un momento -, luego Paul se levantó y Ina se quedó sola con la extraña. Zij had bij het voorstellen ‘mevrouw' verstaan -, haar ‘opvolgster' was dus een getrouwde vroùw, ze was in het gezelschap dat bij haar paste, ze had geen reden bedroefd te zijn of verbitterd tegen Paul, omdat de ander een geverfd en gepoederd poppengezicht had, met kleine oogen, aangezette wenkbrauwen, opzichtig gekleed was en gefriseerd. ||||||||successor|||||woman|||||||||fitted|||||sad|||||||||||painted||powdered|poppengezicht|||||aangezette||successor||||fris Ella|había|al|el|presentarse|señora|entendido|su|sucesora|era|entonces|una|casada|mujer|Ella|estaba|en|el|compañía|que|con|su|correspondía|Ella|tenía|ninguna|razón|triste|a|estar|o|amargada|contra|Paul|porque|la|otra|un|pintado|y|empolvado|cara de muñeca|tenía|con|pequeños|ojos|acentuadas|cejas|ostentosamente|vestida|estaba|y|peinada She had understood "Mrs." when she introduced herself -, her "successor" was thus a married vroùw, she was in the company that suited her, she had no reason to be sad or bitter against Paul, because the other had a painted and powdered doll face, with small eyes, set eyebrows, was gaudily dressed and fringed. Ella había entendido ‘señora' al presentarse -, su ‘sucesora' era por lo tanto una mujer casada, estaba en la compañía que le correspondía, no tenía razón para estar triste o amargada con Paul, porque la otra tenía un rostro de muñeca pintado y empolvado, con ojos pequeños, cejas marcadas, vestía de manera ostentosa y estaba peinada. Ze droeg onder haar openhangenden bontmantel een kanten blouse, ringen aan de lange, dunne vingers, een witte orchidee was op haar mof gestoken. |||||fur coat||||||||||||||||muff|stuck Ella|llevaba|debajo|su|abierto|abrigo de piel|una|de encaje|blusa|anillos|en|los|largos|delgados|dedos|una|blanca|orquídea|fue|en|su|manopla|colocado She wore a lace blouse under her open hanging fur coat, rings on the long, thin fingers, a white orchid was tucked on her muff. Llevaba bajo su abrigo de piel abierto una blusa de encaje, anillos en los largos y delgados dedos, una orquídea blanca estaba colocada en su manopla. Zoolang Paul op het tuinpad en daarna op den weg zichtbaar bleef, keek ze hem na, met knikjes en lachjes en kushandjes, en middelerwijl staarde Ina in het poppengezicht en naar de orchideeën en voelde zich verward en verbijsterd en wist niet, wat ze zeggen moest. ||||garden path|||||||||||||nods||laughs||kisses||meanwhile|||||doll's face||||||||confused||||||||| Mientras|Paul|en|el|camino de jardín|y|luego|en|el|camino|visible|permaneció|miró|ella|a él|después|con|asentimientos|y|risitas|y|manos que lanzan besos|y|mientras tanto|miraba fijamente|Ina|en|el|rostro de la muñeca|y|hacia|las|orquídeas|y|se sintió|a sí misma|confundida|y|aturdida|y|sabía|no|qué|ella|decir|debía As long as Paul remained visible on the garden path and then on the road, she watched him, with nods and smiles and kisses, and meanwhile Ina stared into the doll's face and at the orchids and felt confused and bewildered and didn't know what to say. Mientras Paul permanecía visible en el camino del jardín y luego en la carretera, ella lo miraba, con asentimientos, sonrisas y besos volados, y mientras tanto Ina miraba el rostro de muñeca y las orquídeas y se sentía confundida y aturdida y no sabía qué decir. Maar de andere begon dadelijk en verward over Paul te spreken, hoe aardig hij was en hoe geestig en bereisd en hoe goed hij zich kleedde en dat ze hem nu drie maanden kende en dat ze tezamen een heerlijken tijd hadden. |||||||||||||||||||||||||dressed||||||||||||||y|| Pero|el|otro|comenzó|inmediatamente|y|confundida|sobre|Paul|te|hablar|cuán|amable|él|era|y|cuán|ingenioso|y|viajado|y|cuán|bien|él|se|vestía|y|que|ella|él|ahora|tres|meses|conocía|y|que|ella|juntas|un|maravilloso|tiempo|tenían But the other one immediately and confusedly began to talk about Paul, how nice he was and how witty and traveled and how well he dressed and that she had known him for three months now and that they were having a wonderful time together. Pero la otra comenzó de inmediato y de manera confusa a hablar sobre Paul, lo amable que era, lo ingenioso y viajado que estaba, lo bien que se vestía y que lo conocía desde hacía tres meses y que habían pasado un tiempo maravilloso juntos. En haar man bemerkte niets -. Y|su|marido||nada And her husband noticed nothing -. Y su marido no notó nada -. Paul kon zich zoo verrukkelijk strak houden, bij haar thuis of in vreemd gezelschap. ||||wonderfully||||||||| Paul|podía||tan|maravillosamente|rígido|mantener|en|su|casa|o|en|extraño|compañía Paul could keep himself so delightfully tight, at her home or in strange company. Paul podía mantenerse tan maravillosamente serio, ya sea en su casa o en compañía extraña. Ze zou ook wel zorgen, dat het heel lang duurde, want een mensch was maar eenmaal jong, en de mannen namen het er net zoo goed van en zij vatte het leven heel modern op -, zij moest niets hebben van de ouderwetsche, dubbele moraal. |||||||||lasted||||||||||||||||||||took||||||||||||old-fashioned|double| Ella|debería|también|de verdad|preocuparse|de que|eso|muy|largo||porque|un|ser humano|era|solo|una vez|joven|y|los|hombres|tomaron|eso|de|justo|tan|bien|de|y|ella|tomó|la vida|vida|muy|moderna|en|ella|debía|nada|tener|de||anticuada|doble|moral She would also make sure that it lasted a very long time, because a man was only young once, and men took it just as well, and she understood life very modernly -, she had nothing to do with the old-fashioned, double standards. Ella también se aseguraría de que durara mucho tiempo, porque una persona solo es joven una vez, y los hombres se lo tomaban igual de bien, y ella interpretaba la vida de manera muy moderna -, no quería nada de la moral doble y anticuada. De vrouwen hadden evenveel recht om zich ‘uit te leven' als de mannen -, Paul zei het ook, en ze was het volkomen met hem eens. Las|mujeres|tenían|igual|derecho|a|a sí mismas|'fuera|a|vivir|como|los|hombres|Paul|dijo|eso|también|y|ella|estaba|eso|completamente|con|él|de acuerdo The women had as much right to "indulge" as the men -, Paul also said, and she completely agreed with him. Las mujeres tenían tanto derecho a 'desahogarse' como los hombres -, Paul también lo dijo, y ella estaba completamente de acuerdo con él. ‘U bent het toch óók met mij eens, nietwaar? Usted|es|lo|de todas formas|también|con|yo|de acuerdo|¿verdad 'You agree with me too, don't you? ‘Usted también está de acuerdo conmigo, ¿verdad? U hebt Paul immers gekend, voordat ik hem ontmoette? Usted|ha|Paul|de hecho|conocido|antes de|yo|él|conocí Usted conoció a Paul antes de que yo lo conociera? Hebt u hem lang gekend?' Tiene|usted|a él|mucho tiempo|conocido Have you known him long? ¿Lo conoció durante mucho tiempo? ‘Niet zoo heel lang,' ze wist nauwelijks wat ze zei, haar mond was dor, strak staarde ze het raam uit. |||||||||||||dry|||||| No|tan|muy|largo|ella|sabía|apenas|lo que|ella|dijo|su|boca|estaba|seca|fijamente|miraba|ella|el|ventana|hacia afuera 'Not so long,' she hardly knew what she was saying, her mouth barren, staring tightly out the window. ‘No tan largo,' apenas sabía lo que decía, su boca estaba seca, miraba fijamente por la ventana. ‘Kom, neen, u moet niet jaloersch zijn,' zei de ander beschermend, als begreep ze ineens de oorzaak van Ina's schuwheid, ze boog zich naar Ina over en lei de hand op haar arm, ‘ik begrijp er alles van. ||you|||jealous||||||as||||||||||||||||legged|||||||||| Ven||usted|debe|no|celoso|ser|dijo|el|otro|protectora|como|entendió|ella|de repente|la|causa|de||timidez|ella|se inclinó|hacia|hacia||sobre|y|puso|la|mano|sobre|su|brazo|yo|entiendo|de|todo|de 'Come, no, you must not be jealous,' the other said protectively, as if suddenly understanding the cause of Ina's shyness, she bent over to Ina and slipped a hand on her arm, 'I understand all about it. ‘Vamos, no, no debe estar celosa,' dijo la otra de manera protectora, como si de repente entendiera la causa de la timidez de Ina, se inclinó hacia Ina y puso la mano en su brazo, ‘lo entiendo todo. U moet het leven vooral niet zoo zwaar opnemen! Usted|debe|la|vida|sobre todo|no|tan|pesado|tomarse Above all, you should not take life so hard! ¡No debe tomarse la vida tan en serio! Paul is een lieve boy -, maar geen man in de heele wereld is 't immers waard, dat een vrouw om hem treurt.' |||||||||||||||worth||||||mourns Paul|es|un|querido|niño|pero|ningún|hombre|en|el|entero|mundo|es|'lo|siempre|digno|de|una|mujer|por|él|llora Paul is a sweet boy - but after all, no man in the whole world is worthy of a woman grieving for him. Paul es un chico encantador, pero ningún hombre en el mundo vale que una mujer llore por él.' Ze lachte, geheel van zichzelf vervuld, en praatte verder, maar toen ze ineens bemerkte hoe Ina nauwelijks antwoordde, zweeg ze spiedend, bukte zich naar het raam -, de hooge, donkere auto schoof zacht-sliffend door de sneeuw langzaam naderbij, Paul sprong er uit en kwam lachend, vlug, met een groetzwaai van zijn hoed, het pad over. |||||||||||||||||||||||||window||||||||||snow|||||||||||||greet|||||| Ella|rió|completamente|de|sí misma|llena|y|habló|más|pero|cuando|ella|de repente|notó|cómo|Ina|apenas|respondía|calló|ella|observando|se inclinó|a sí misma|hacia|el|ventana|el|alta|oscura|auto|se movió|||por|la|nieve|lentamente|se acercaba|Paul|saltó|allí|fuera|y|vino|riendo|rápido|con|un|saludo|de|su|sombrero|el|camino|sobre She laughed, completely filled with herself, and talked on, but when she suddenly noticed how Ina barely answered, she kept spying, stooped to the window -, the tall, dark car slid softly-sloshing through the snow slowly approaching, Paul jumped out and came smiling, swiftly, with a greeting wave of his hat, across the path. Ella se rió, completamente llena de sí misma, y siguió hablando, pero cuando de repente notó que Ina apenas respondía, se quedó en silencio, mirando, se inclinó hacia la ventana - el alto y oscuro coche se deslizaba suavemente por la nieve, Paul salió de él y vino riendo, rápido, con un saludo de su sombrero, cruzando el camino. ‘Het is gauwer klaar dan ik dacht,' riep hij ze al tegemoet, en ging weer zitten, ‘en hoe hebben jelui het gehad, kinderen? ||sooner|||||||||||||||||you all||| Eso|es|más rápido|listo|de lo que|yo|pensé|gritó|él|a ellos|ya|hacia|y|fue|de nuevo|a sentarse|y|cómo|tienen|ustedes|eso|tenido|niños ‘Es más rápido de lo que pensé,' les gritó al encontrarse, y volvió a sentarse, ‘¿y cómo les ha ido, niños? Prettig samen gepraat, niet gekibbeld?' ||||argued Agradable|juntos|hablado|no|discutido ¿Han hablado bien juntos, no han discutido?' Hij strekte naar weerskanten lachend de armen uit en kneep ze beiden tegelijk in de wang. |||both sides||||||squeezed|||||| Él|extendió|hacia|ambos lados|riendo|de|brazos||y|pellizcó|ellos|ambos|al mismo tiempo|en|la|mejilla Extendió los brazos riendo hacia ambos lados y les pellizcó a los dos al mismo tiempo en la mejilla. Ina trok snel haar hoofd terug. Ina|retiró|rápidamente|su|cabeza|hacia atrás Ina quickly pulled her head back. Ina retiró rápidamente su cabeza. ‘Toe, laat dat,' zei ze gesmoord, vechtend tegen tranen. |||||muffled||| Vamos|deja|eso|dijo|ella|ahogada|luchando|contra|lágrimas 'Please, leave that,' she said choked, fighting back tears. ‘Vamos, deja eso,' dijo ahogada, luchando contra las lágrimas. Hij zette verbaasde oogen. Él|puso|sorprendidos|ojos He set puzzled eyes. Él puso ojos sorprendidos. ‘Wat een kruidje-roer-me-niet ben jij geworden! ||little herb|||||| Qué|un|||||eres|tú|convertido 'What a spice-rock-me-not you have become! ‘¡Qué hierba-me-no-toques te has convertido! Blijven we hier nog -, of willen we Ina even in de auto thuisbrengen?' Quedamos|nosotros|aquí|todavía|o|queremos|nosotros|Ina|un momento|en|el|auto|llevar a casa Are we going to stay here - or do we want to take Ina home in the car for a while? ¿Nos quedamos aquí o queremos llevar a Ina a casa en el coche? Ze sprong op. Ella|saltó|sobre She jumped up. Ella saltó. ‘Dankje, ik ga liever alleen.' Gracias|yo|voy|preferiblemente|solo ‘Gracias, prefiero ir sola.' De andere vrouw boog zich naar Paul over en trok hem even aan het oor. ||||||||||||||ear La|otra|mujer|se inclinó|a sí misma|hacia|Paul|sobre|y|tiró|él|un poco|de|el|oído The other woman bent over to Paul and pulled him by the ear for a moment. La otra mujer se inclinó hacia Paul y le tiró de la oreja. Haar lachje en haar stem klonken scherp. |||||sounded| Su|risa|y|su|voz|sonaban|agudas Her smile and her voice sounded sharp. Su sonrisa y su voz sonaban agudas. ‘Je bent onhandig geweest, boy!Je hebt mevrouw in verkeerd gezelschap gebracht!' Tú|has sido|torpe|estado|chico|Tú|has|señora|en|mala|compañía|traído 'You've been clumsy, boy!You've put Madam in the wrong company!' ‘¡Has sido torpe, chico! ¡Has puesto a la señora en mala compañía!' ‘Verbeeld-je!' ‘¡Imagínate!' mompelde hij en keek verbaasd naar Ina op. murmuró|él|y|miró|sorprendido|a|Ina|hacia arriba murmuró él y miró sorprendido a Ina. Ze knikte kort en liep naar buiten, sneeuw en schemer tegemoet. |||||||||twilight| Ella|asintió|brevemente|y|caminó|hacia|afuera|nieve|y|crepúsculo|en dirección a She nodded briefly and walked outside, facing snow and dusk. Asintió brevemente y salió, hacia la nieve y el crepúsculo.

SENT_CWT:AFkKFwvL=12.1 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=4.61 es:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=67 err=0.00%) translation(all=53 err=0.00%) cwt(all=1570 err=13.06%)