Γλώσσα - Επαναληπτικό Μάθημα - Δ', Ε', ΣΤ' Δημοτικού Επ. 1 |Review||D|||Elementary School|Chapter Sprache - Wiederholungskurs - D', E', 6. Grundschule 1 Language - Revision Lesson - 4th, 5th, 6th Primary School Ep. 1 Langue - Cours de révision - 4ème, 5ème, 6ème primaire Ep. 1 Dil - Gözden Geçirme Kursu - 4., 5., 6. İlkokul Ep. 1 语文 - 复习课程 - 小学四、五、六年级 第 1 集

Καλημέρα σε όλους σας,

ονομάζομαι Γιώργος Aνδρίκος και είμαι δάσκαλος της Ε' δημοτικού my name is||Andrikos||||||of elementary my name is George Andrikos and I am a teacher of the 5th grade

Προσπαθώ λοιπόν να ταξιδέψω κι εγώ με τη σειρά μου, πίσω αρκετά χρόνια, So I'm trying to travel back several years, Así que intento viajar varios años atrás,

τότε που ήμουνα κι εγώ στο δημοτικό σχολείο ||||||primary| als ich auch in der grundschule war when I was in elementary school

και με προβλημάτισαν πραγματικά κάποια μικροπράγματα τα οποία άργησα να καταλάβω - μάλλον, να τα αποκωδικοποιήσω. ||they troubled|||small things|||I was late||||||decode them und ich war wirklich beunruhigt über einige kleine Dinge, die ich nur langsam herausfand - eher zu entschlüsseln. and I was really puzzled by some little things that took me a while to understand - rather, to decode.

Είμαι σήμερα, λοιπόν, μαζί σας εδώ Deshalb bin ich heute hier bei Ihnen So I am here with you today

για να δούμε μερικά μικρά θέματα στα Ελληνικά μας, τη γλώσσα μας einige kleine Probleme in unserem Griechisch, unserer Sprache, zu sehen to look at some small issues in our Greek, our language

τα οποία εμένα ως παιδί με προβλημάτισαν. ||||||worried was mich als Kind gequält hat. which, as a child, I was concerned about.

Θα ξεκινήσω παίρνοντας ουσιαστικά. Ένα απλό ουσιαστικό, ένα ουδέτερο. ||taking|nouns|||||neuter Ich werde mit der Einnahme im Wesentlichen beginnen. Ein einfaches Substantiv, ein neutrales. I'll start by getting down to basics. One simple noun, one neutral.

Θα πάρω τη λέξη τραπέζι. I'll take the word table.

Όπως θα κλίνω τη λέξη αυτή, ||decline||| Wenn ich dieses Wort neige, As I would conjugate that word,

θα παρατηρήσω το εξής: |I will observe|| Ich werde folgendes bemerken: I will observe the following:

το τραπέζι, του τραπεζιού, το τραπέζι, τραπέζι |||of the table||| der Tisch, der Tisch, der Tisch, der Tisch table, table, table, table, table

εδώ, να θυμηθούμε παρακαλώ όλοι ότι τα ουδέτερα έχουν τρεις πτώσεις ίδιες. ||||||||||Fälle| ||||||||||cases| Denken Sie hier bitte alle daran, dass Neutrale drei gleiche Fälle haben. Here, let us all please remember that neutrals have three identical falls.

Αυτή η οποία διαφοροποιείται είναι ουσιαστικά η γενική. |||sich unterscheidet|||| |||differentiates||||genitive Diejenige, die unterscheidet, ist wesentlich die allgemeine. The one that is differentiated is essentially the general one.

Λοιπόν, θα παρατηρήσω ότι το κομμάτι της λέξης "τραπεζ-" δεν αλλάζει καθ' όλη την κλίση του, ||||||||table||||||declension| Nun, ich werde feststellen, dass sich der Teil des Wortes "Bank-" nicht in seiner Gesamtheit ändert, Well, I will notice that the part of the word "bank" does not change throughout its inflection,

παραμένει σταθερό. bleibt konstant. remains stable.

Αυτό, λοιπόν, το κομμάτι της λέξης που δεν αλλάζει στην κλίση του, το ονομάζω "θέμα". ||||||||||inflection||||stem Also nenne ich diesen Teil des Wortes, der seine Neigung nicht ändert, "Subjekt". So, this part of the word that does not change its inflection, I call it the "subject".

Τι ονομάζουμε λοιπόν "θέμα", για να δούμε. |do we call||||| Also, was nennen wir "Subjekt", zu sehen.

Το κομμάτι της λέξης που δεν αλλάζει στην κλίση ονομάζεται "θέμα". ||||||||inflection|| Der Teil des Wortes, dessen Neigung sich nicht ändert, wird „Subjekt“ genannt.

Το κομμάτι της λέξης που αλλάζει, Der Teil des Wortes, der sich ändert,

ουσιαστικά εδώ είναι το -ι, ονομάζεται "κατάληξη". ||||||Endung ||||||suffix

Τι ονομάζουμε λοιπόν "κατάληξη", για να δούμε. |||suffix|||

Πολύ ωραία!

"Κατάληξη", λοιπόν, θα ονομάσουμε αυτό το κομμάτι της λέξης το οποίο αλλάζει.

Το τελευταίο γράμμα του θέματος το ονομάζω "χαρακτήρα". ||letter||||| I call the last letter of the theme "character".

Τι ονομάζω, λοιπόν, "χαρακτήρα";

Η ερώτηση είναι για σένα.

Δεν είναι η ερώτηση πολλών εκατομμυρίων, δεν έχει σημασία, αλλά μπορεί πραγματικά να μου τη δώσεις τώρα, την περιμένω... |||||of millions|||||||||||||I’m waiting for it It's not the million dollar question, it doesn't matter, but you can really give it to me now, I'm waiting for it...

Πολύ ωραία, λοιπόν, το έχουμε.

"Χαρακτήρας" είναι το τελευταίο γράμμα του θέματος. ||||letter||

Φαντάσου, λοιπόν, τώρα ότι αυτό θα μου σταθεί εκπληκτικά χρήσιμο στο εξής: ||||||||überraschend||| |||||||be of use|||| So imagine now that this will be surprisingly useful to me from now on:

Θα τα κρατήσω για να τα βλέπω και θα πάρω ένα ρήμα. ||keep|||||||||

Θα ξεκινήσω να πάρω το ρήμα - θέλεις το ρήμα "τρέχω"; Σου αρέσει; I'm going to start getting the verb - do you want the verb "run"; do you like it?

Eίσαι παιδί και σου αρέσει να τρέχεις οπότε νομίζω ότι είναι το ρήμα σου, το βλέπω στα μάτια σου. you are||||||||||||||||||

Πρόσεξέ με λοιπόν. Θα πάρω το ρήμα "τρέχω". pay attention|||||||

Αυτό που θα πρέπει να προσέξεις είναι ότι η σειρά που θα γράψω τους χρόνους, ||||||||||||write|| What you should notice is that the order in which I'm going to write the times,

δεν είναι πιθανώς η σειρά που σου ζητείται να κάνεις χρονική αντικατάσταση. |||||||||||Ersatz ||probably|||||is asked|||temporal|substitution

Το γιατί θα τους γράψω έτσι θα το δεις αμέσως τώρα. ||||write||||||

Θα ξεκινήσω, λοιπόν, με πρώτο τον Ενεστώτα. ||||||Present Tense

Για λόγους οικονομίας χώρου καταλαβαίνεις ότι δεν θα γράφω ολόκληρους χρόνους |||||||||whole|

- θα ακολουθήσει ο Παρατατικός και, αμέσως μετά, ο Μέλλοντας εξακολουθητικός. Για λόγους οικονομίας χώρου καταλαβαίνεις ότι δεν θα γράφω ολόκληρους χρόνους |||Imperfekt||||||||||||||||| |||Imperfect|||||future|continuous|||of economy|||||||whole|

- θα ακολουθήσει ο Παρατατικός και, αμέσως μετά, ο Μέλλοντας εξακολουθητικός. |follow|||||||Future|

Αυτοί οι τρεις χρόνοι θα προσέξεις ότι έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Θα το δούμε σε λίγο. |||tenses||||||||||||

Ακριβώς το ίδιο πράγμα συμβαίνει και στην ενεργητική και στην παθητική φωνή. ||||||||||passive|

Αυτό είναι κάτι το οποίο θα δούμε αμέσως.

Ακολουθεί ο Αόριστος - εδώ, όπως βλέπεις, άφησα ένα μικρό χώρο ανάμεσα τους. ||Aorist||||I left|||||

Δεν τα πολύ πάνε και καλά, λένε, αυτοί μεταξύ τους - θα δείξει στο δρόμο, θα φανεί στην πορεία αυτό. |||||||||||||||it will become clear|||

Αόριστος... Θα ακολουθήσει ο Μέλλοντας στιγμιαίος, ο Παρακείμενος, ο Υπερσυντέλικος και ο Μέλλοντας συντελεσμένος. |||||||Perfekt||Plusquamperfekt|||| Aorist||||Future|||Perfect||Pluperfect|||Future|perfect Indefinite... The Future tense will follow, the Perfect, the Pluperfect, and the Future Perfect.

Αν λέγανε μέχρι τώρα πως οι γιατροί δεν κάνουν καλά γράμματα, θα σου πω ότι, πολλές φορές, δεν κάνουν και οι δάσκαλοι καλά γράμματα. If they said so far that doctors do not write well, I will tell you that, many times, teachers do not write well either.

Αυτό, νομίζω ότι είναι ένα κλασικό παράδειγμα. I think this is a classic example.

Εύχομαι να περνάς καλά. I wish||| I hope you're having a good time.

Συνεχίζουμε! Θα πάρω, λοιπόν, το ρήμα "τρέχω" - μην ξεχνάμε, θέμα, κατάληξη και χαρακτήρας. Εύχομαι να περνάς καλά.

Συνεχίζουμε! Θα πάρω, λοιπόν, το ρήμα "τρέχω" - μην ξεχνάμε, θέμα, κατάληξη και χαρακτήρας.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι θυμάσαι από τα προηγούμενα. So, let's see what you remember from the previous ones.

"Τρέχ-ω": αφήνω λίγο χώρο για την κατάληξη, όπως βλέπεις. run|||||||||

Ο Παρατατικός θα πάρει μπροστά του ένα γραμματάκι, το "ε". Αυτό το γράμμα, λοιπόν, δεν ανήκει ουσιαστικά στο θέμα. |||||||little letter|||||||||||

Αυτό το γράμμα είναι αύξηση, μπαίνει μπροστά και μου δηλώνει ότι κάτι συνέβη στο παρελθόν. ||letter|||||||||||| This letter is an increase, it comes forward and tells me that something happened in the past.

Και τώρα θα μου πεις: Γιώργο, αυτό γίνεται παντού;

Η απάντηση είναι όχι. Δεν έχουν όλα τα ρήματα αύξηση.

Κάποια έχουν εσωτερική αύξηση. Εμείς, λοιπόν, τώρα, στο "τρέχω"...

Να γυρίσουμε εδώ, στο "τρέχω", γιατί είμαι και πολυλογάς βλέπεις. ||||||||talkative| Let's go back here, to "running", because I'm a chatterbox, you see.

Εδώ, λοιπόν, εμείς στο "τρέχω" θα πάμε και θα πούμε ότι "έ-τρεχα". |||||||||||I|ran

Πάρα πολύ ωραία.

Ο Μέλλοντας εξακολουθητικός (το κρατάς αυτό, θα σου φανεί χρήσιμο) είναι "θα και Eνεστώτας" πάντα. |future||||||||||||| The Future Everlasting (you keep this, it will come in handy) is "Will and present" always.

Θα και, Eνεστώτας, "τρέχω". I will also, Present tense, 'I run'.

Θα πάρουμε τώρα έναν μαρκαδόρο άλλου χρώματος και θέλω να παρατηρήσεις το εξής: ||||marker||color|||||| We will take now a marker of another color and I want you to notice the following:

Ενεστώτας, Παρατατικός και Μέλλοντας εξακολουθητικός, όπως θα δεις, έχουν ακριβώς το ίδιο θέμα. |||future||||||||| Present tense, Imperfect tense, and Future continuous tense, as you will see, have exactly the same stem.

Οι τρεις αυτοί χρόνοι, λοιπόν, παίρνουν το θέμα τους από τον Ενεστώτα. |||tenses||||||||

Γι'αυτό λοιπόν, και επειδή ανήκουν στην ομάδα του Ενεστώτα, έχουν ενεστωτικό θέμα. ||||||||||present|

Οι υπόλοιποι χρόνοι, που θα δούμε τώρα με τη σειρά μας, έχουν μπαμπά τους τον Αόριστο. Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, ||tenses|||||||||||||||||

θα έχει αύξηση - το θυμάσαι έτσι; Aύξηση... ||||||increase will have a raise - remember that, right? A raise...

"Έ-τρεξα", κι εδώ αλλάζει το θέμα, θα το δούμε... I|ran||||||||

Γίνεται "τρέξ-", Μέλλοντας στιγμιαίος "θα τρέξω", Παρακείμενος... |run|future||||

Θα κάνω μια μικρή παρένθεση να σου θυμίσω (μπορεί να το έχεις ξεχάσει) ότι ο Παρακείμενος ανήκει στους ενεστωτικούς χρόνους. |||||||||||||||Perfect tense||||

Είναι ένας χρόνος ο οποίος μου δηλώνει ότι κάτι που ξεκίνησε, μεν, στο παρελθόν, τώρα που με ρωτάς εσύ το έχω ολοκληρώσει.

Ρωτάει η μάνα σου: "Έχεις διαβάσει τα μαθήματά σου, που ετοιμάζεσαι να βγεις έξω;"

"Τα έχω διαβάσει, μαμά": Τώρα τα έχω τελειώσει, τα έχω ολοκληρώσει.

Παρακείμενός - τώρα, αυτή τη στιγμή που σε ρωτάει, εσύ τα έχεις ολοκληρώσει. Τέλος διαλείμματος, συνεχίζουμε.

Ο Παρακείμενός, λοιπόν, ο οποίος, όπως λέγαμε, είναι παροδικός χρόνος - μου δηλώνει το τώρα. ||||||||transitory|||||

Κάτι το οποίο συμβαίνει τώρα, παρ' ότι έχει ξεκινήσει στο παρελθόν.

Είναι φτιαγμένος από το βοηθητικό ρήμα "έχω" και το απαρέμφατο "τρέξει". |||||||||infinitive|

Το απαρέμφατο είναι ένας άκλιτος τύπος του ρήματος,

θα στο ξαναθυμίσω, ο οποίος ουσιαστικά με βοηθάει στο να σχηματίσω αυτούς τους τρεις χρόνους: ||remind||||||||||||

τον Παρακείμενο, τον Υπερσυντέλικο και τον συντελεσμένο Μέλλοντα. ||||||perfect|

"Έχω τρέξει", λοιπόν, ο Παρακείμενος.

"Είχα τρέξει", ο Υπερσυντέλικος.

Και "θα έχω τρέξει" ο συντελεσμένος Μέλλοντας.

Πάμε τώρα, λοιπόν, να δούμε τι ακριβώς γίνεται με το θέμα του Αόριστου.

"Τρεξ-" ο Αόριστος, "τρέξ-" ο συντελεσμένος - "τρέξ-", "τρέξ-", "τρέξ-".

Είμαι, λοιπόν, εδώ και παίρνω το αοριστικό μου θέμα.

Σε τι θα μου φανεί χρήσιμο όλο αυτό;

Λοιπόν, να σου πω την αλήθεια... Όταν ήμουν παιδί, θα στο ξαναπώ, αυτό με προβλημάτιζε πάρα πολύ.

Με ρώταγε, λοιπόν, η δασκάλα μου κι έπρεπε να απαντήσω και γρήγορα βλέπεις, δεν μου έφταναν όλα τα άλλα!

Για πες μου γρήγορα, σε παρακαλώ πολύ, Γιώργο... Γιώργο, είπαμε, με λένε.

Πες μου γρήγορα, σε παρακαλώ πάρα πολύ, το "έπαιξα" τι χρόνος είναι;

Και μπλόκαρα.

Με τη μια. Αντί να καθίσω να σκεφτώ τι.

Για παρατήρησε λίγο καλύτερα τι γράψαμε εδώ πέρα.

Πόσοι μονολεκτικοί χρόνοι υπάρχουν, για να δούμε... |one-word|||||

"Τρέχω", "έτρεχα", "έτρεξα": τρεις.

Πάμε αμέσως στην ταυτότητα του ρήματος. Η ταυτότητα του ρήματος δεν είναι άλλη από τον Ενεστώτα, το πρώτο πρόσωπο της οριστικής του Ενεστώτα. |||identity|||||||||||||||||indicative||

Ξανακάνουμε μια παρένθεση: "οριστική" είναι η έγκλιση που μου εκφράζει το σίγουρο, το βέβαιο, αυτό το οποίο δεν αλλάζει.

Λοιπόν, αυτό το θυμάσαι, είμαι σίγουρος - οπότε το έχουμε, άσ' το για άλλη φορά αυτό!

Ξαναέρχομαι λοιπόν...

Πάλι τα ίδια, "έπαιξα"... Γρήγορα, Γιώργο, η δασκάλα μου επιμένει, πες μου σε παρακαλώ πολύ τι χρόνος είναι;

Πάλι εγώ μπλόκαρα, αντί να σκεφτώ ότι ο ενεστώτας είναι "παίζω", "τρέχω".

Άρα, λοιπόν, έχει αύξηση μπροστά του: έχει το "ε", δεν έχει το θέμα του Ενεστώτα - άρα είναι Αόριστος.

Πολύ εύκολα, λοιπόν, έτσι θα χωρίσω, για παράδειγμα, τους Μέλλοντες μου.

Θα δω ότι έχω τον Εξακολουθητικό - να ξαναθυμηθούμε ότι είναι "θα" και Ενεστώτας.

Θα δω ότι έχω τον Στιγμιαίο, που παίρνει το θέμα του από τον Αόριστο.

Και θα δω ότι έχω τον Συντελεσμένο, ο οποίος έχει μπροστά του το μόριο "θα", το βοηθό ρήμα "έχω" και το απαρέμφατο "τρέξει".

Οπότε, τώρα πια, όταν σε ρωτήσουν να τους πεις ποιος ακριβώς είναι ο χρόνος ο οποίος σε ρωτάνε,

θα δυσκολευτείς; Δεν νομίζω!

Θα σου είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα.

Θα παρατηρήσεις το εξής: έχουμε το θέμα μας, μην το ξεχνάμε αυτό,

το οποίο είναι: αν είναι Ενεστώτας, Παρατατικός ή Μέλλοντας εξακολουθητικός, ενεστωτικό. ||||||Imperfect||||

Αν είναι Αόριστος, και όλα του τα αδερφάκια του από εκεί και κάτω, αοριστικό.

Νομίζω ότι τώρα πια το κατάλαβες δεν έχουμε κάποιο θέμα.

Ή μάλλον έχουμε θέμα.

Και το θέμα που έχουμε τώρα είναι το εξής... Παρατήρησε με λίγο:

Ας πάρουμε μια μικρή αναστάτωση που υπάρχει σε κάποια ρήματα. ||||disturbance|||||

Πάμε, λοιπόν, να πάρουμε το ρήμα "βάφω".

Πάλι άφησε χώρο για το "-ω", το οποίο είναι η κατάληξή του, για να σου δείξω ότι το θέμα του είναι το "βαφ-".

Τελευταίο γράμμα του θέματος είναι το "φι".

Λοιπόν, πρόσεξέ με καλά, καλή μου φίλη και καλέ μου φίλε - εδώ, εδώ, σε μένα, focus σε μένα! |||||||||||||||focus||

Λοιπόν πρόσεξε: "φι"... όταν έχω χαρακτήρα π, β, φ και πτ (π.χ. καλύπτω, θα το δούμε σε λίγο)...

Τα ουσιαστικά που παράγονται ή οι μετοχές που παράγονται και έχουν μ, γράφονται με δύο "μ". |||are produced|||participles|||||||||

Παραδείγματος χάρη βάφω: "βαφ-" το θέμα, "-φ"... Τι είπαμε ότι είναι το "-φ";

Να τα ξαναθυμηθούμε λίγο! Δεν το θυμάμαι πάρα πολύ καλά, κύριε.

Παιδί μου ορίστε: α, ο χαρακτήρας είναι, έτσι μπράβο! Ο χαρακτήρας λοιπόν - "-φ" ο χαρακτήρας και "-ω" η κατάληξη.

"Βάφομαι" στην παθητική φωνή, θα το γράψουμε κιόλας, μην τα λέμε μόνο.

Πάλι "βαφ-", πάλι "-"φ" - είπαμε, χαρακτήρας, μην το ξεχνάμε.

Ε, από εδώ και πέρα, λοιπόν, όποτε βλέπεις φ, π, β και πτ... ό,τι παράγεται από εκεί κι έχει δύο "μ", θα γράφεται ακριβώς έτσι:

Ο τοίχος είναι "βαμμένος".

Με δύο "μ" - γιατί, ξαναθυμίζουμε, έχει ακριβώς χαρακτήρα "-φ".

Και θα μου πεις τώρα, καλά, πάντα θα γίνεται αυτό;

Μμμ όχι ακριβώς.

Όταν το "φ" διατηρείται, όταν το "φ" το κρατάει η λέξη, όταν το "πτ" το κρατάει η λέξη... |||is maintained||||||||||||||

παραδείγματος χάρη, "καλυπτόμενος", γράφεται με ένα "μ".

Όταν χάνεται, "καλυμμένος", γράφεται με δύο "μ".

Να το δούμε λοιπόν: "καλυπτόμενος",

κανονικότατα, με ένα.

Το "καλυμμένος" όμως,

όπως και το "κάλυμμα", θα γραφτεί ακριβώς έτσι.

Πάμε λοιπόν ξανά! Μήπως θυμάσαι ποια είναι αυτά τα γράμματα τα οποία όταν θα συναντήσω στο...

Πάλι το ξέχασα! Έλα, βρε, εδώ είμαι, στο χαρακτήρα. Έτσι μπράβο, το έχουμε!

Θα μου δώσουν λέξεις με δύο "μ";

Kύκλωσέ το, ρε Γιώργο, να το δούμε: β, φ και πτ. Cyclops||||||||||

Όπου π,β, φ και πτ, δύο "μ". |||||pt||

Θα το θυμάσαι σίγουρα, είμαι απόλυτα βέβαιος.

Λοιπόν, νομίζω ότι μέχρι τώρα λύσαμε κάποιες απορίες ή τουλάχιστον τα ξαναθυμηθήκαμε. |||||||questions||||

Γιατί, τελικά, μπορεί και να τα ξέρεις, απλά δεν το θυμόσουνα ότι τα ξέρεις.

Λοιπόν, τώρα θα περάσουμε σε ένα άλλο μικρό θέμα το οποίο ακόμα και τους ενήλικες, ||||||||||||||adults

αν ρωτήσεις τον μπαμπά και τη μαμά μπορεί κι αυτοί να μην το θυμούνται πολύ καλά και να τους βοηθήσεις.

Για να δούμε, λοιπόν! Θα τα σβήσουμε λίγο αυτά, για να περάσουμε να δούμε το επίθετο "πολύ".

Πω πω, πολύ μπέρδεμα γίνεται με αυτό, για να δούμε όμως τι συμβαίνει ακριβώς.

Να τα ξαναθυμηθούμε λίγο; Θέμα, κατάληξη, χαρακτήρας - μην τα ξεχνάμε αυτά.

Θέμα, κατάληξη, χαρακτήρας.

Σβήνει ο Γιώργος, προσέχεις εσύ.

Λοιπόν, είμαι έτοιμος.

Ένα, πάλι, μπέρδεμα της παιδικής μου ηλικίας - εγώ, τελικά, ως παιδί πρέπει να ήμουνα πολύ μπερδεμένος!-,

είναι το εξής: πάντα μπέρδευα το αν θα έπρεπε να γράψω το "πολύ" με ένα "λ", ή με δύο "λ".

Κι έτσι, λοιπόν, κάθομαι και σκέφτομαι ότι ο "πολύς" γράφεται με ένα "λ" και το ξέρουμε όλοι πολύ καλά αυτό.

Η "πολλή" γράφεται με δύο "λ" και "η" και το ξέρουμε επίσης πάρα πολύ καλά αυτό.

Και το "πολύ" γράφεται επίσης με ένα "λ".

Να τα γράψουμε λοιπόν, να τα έχουμε και μπροστά μας;

Γιατί ο Γιώργος λέει πολλά, αλλά τελικά να τα γράψουμε, να τα θυμόμαστε κιόλας.

Έχουμε και λέμε: ο πολύς, η πολλή... και μου φαίνεται θα τα σβήσουμε κι αυτά, για να έχουμε λίγο παραπάνω χώρο.

Άλλωστε τώρα τα θυμάσαι, κι αν δεν το θυμάσαι θα έχεις κάθε ευκαιρία να τα ξαναδείς, να τα διαβάσεις και να τα ξαναθυμηθείς.

Ο πολύς, η πολλή και το πολύ.

Πότε ακριβώς, όμως, θα γράψουμε με ένα "λ" και πότε με δύο "λ";

Nαι, πολύ ωραία ερώτηση. Για να δούμε λίγο... Ρωτάει κάποιος:

"Είχε σήμερα, καθώς ερχόσουνα, κίνηση"; Πω πω, είχε πολλή κίνηση. |||you were coming||||||

Γράφω την λέξη κίνηση.

Η λέξη κίνηση είναι θηλυκό ουσιαστικό.

Έχεις μάθει πάρα πολύ καλά ότι τα ουσιαστικά συνοδεύονται από επίθετα.

Όταν, λοιπόν, εγώ πάω να του βάλω το επίθετο μπροστά του, το επίθετο πολύς ξαφνικά από εδώ - τσουπ, θα βρεθεί εδώ!

Kαι, καθώς θα βρεθεί εκεί, θα γράψουμε και θα πούμε ότι είχε πάρα πολύ απλά, "πολλή" κίνηση.

Tι θα συμβεί όμως στηην περίπτωση -πρόσεξε το λιγο αυτό- που το "κίνηση" έχει μπροστά του ένα άλλο επίθετο;

Μπέρδεμα, θα μου πεις. Kαθόλου, θα σου πω.

Πρόσεξέ με και θα καταλάβεις.

Γράφω λοιπόν πάλι "κίνηση".

Ρωτάει: "Γιατί άργησες"; "Που να στα λέω, μεγάλη κίνηση".

Μεγάλη κίνηση; Α, μεγάλη κίνηση, "και, μάλιστα, να σου πω την αλήθεια, μάνα;

"Πολύ μεγάλη κίνηση!". Ώπα, ώπα!

Γιώργο, το "πολύ" γιατί με ένα "λ" και "υ"; Γιατί υπάρχει επίθετο.

Νάτο! Υπάρχει ήδη επίθετο, το οποίο πηγαίνει και μου προσδιορίζει το "κίνηση",

και μου λέει ότι η κίνηση ήταν μεγάλη. Το "πολύ", λοιπόν, εδώ είναι επίρρημα.

Θα μου πεις τώρα - ναι, μα είναι θηλυκό. Βεβαίως.

Όταν υπάρχει επίθετο μπροστά από το ουσιαστικό, το "πολύ" γίνεται επίρρημα.

Να το δούμε με άλλο ένα, μικρό παράδειγμα πριν κλείσουμε;

Ας πάρουμε, λοιπόν, το ουσιαστικό "όρεξη".

"Έφαγα το φαγητό μου με πολλή όρεξη". Βεβαίως, θηλυκό θα παρατήρησες πάλι. Θα παρατήρησες ότι, μόνο στο θηλυκό συναντάμε αυτά τα θέματα.

Το αρσενικό είναι με ένα "λ" και "υ", το ουδέτερο με ένα "λ" και "υ", και αντίστοιχα, όπως θα πρόσεξες,

όλος ο πληθυντικός αριθμός είναι με δύο "λ" και, κανονικά, με "οι" όπου χρειάζεται.

Πάμε, λοιπόν, "όρεξη".

"Έφαγα με πολλή όρεξη". Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποιο θέμα.

Τι θα γίνει, όμως, αν μπροστά από το "όρεξη" υπάρχει ένα άλλο επίθετο;

Να το βάλουμε, για να δούμε!

Θα πάμε, λοιπόν, και θα πούμε ότι "αυτός είχε μεγάλη όρεξη", οπότε, όπως καταλαβαίνεις, τώρα το "πολύ" θα είναι επίρρημα.

"Πολύ μεγάλη όρεξη".

Για να δείξουμε ότι το "πολύ" παίρνει το ρόλο του επιρρήματος, μιας και το "μεγάλη" έχει παίξει το ρόλο του επιθέτου μπροστά από το ουσιαστικό "όρεξη".

Εύχομαι, πραγματικά, όλα αυτά που σήμερα είχαμε την ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε, να πάψουν να μας προβληματίζουν πια,

γιατί, σου είπα, αφορμή μου ήταν να σου πω τι με προβληματίζει εμένα ως παιδί, και να σε βοήθησα.

Αν πραγματικά σε βοήθησαν, μοιράσου τα με κάποιον άλλο - μπορεί, πραγματικά, να μη στο έχει πει αλλά να είναι και δικές του απορίες.

Καλό μεσημέρι.

Να ‘σαι καλά.