×

우리는 LingQ를 개선하기 위해서 쿠키를 사용합니다. 사이트를 방문함으로써 당신은 동의합니다 쿠키 정책.

image

Dziwna historia - Eliza Orzeszkowa, Dziwna historia 1/6

Dziwna historia 1/6

Eliza Orzeszkowa

Gloria victis Dziwna historia

„I tęskność za dolą, za złotą, Co ją jak okiść wiatr zmiata, Jest skrytą za tobą tęsknotą, Anima immaculata”.

Henryk Skirmuntt: Poezje

Za oknami stała czarna noc listopadowa i wzdychała podnoszącym się, to opadającym szumem wiatru.

W dużym pokoju pełnym książek i obrazów panowała cisza i dotykane dalekim światłem lampy mętnie majaczyły iskry pozłot na książkach i zarysy obrazów na ścianach.

Rozmowa nasza, coraz cichsza, staczała się z rzeczy powierzchownych i powszednich ku tym, które zwykle spoczywają na dnie pamięci bezsenne, lecz milczące i przemawiają tylko w święta ufnych rozrzewnień.

Wysmukła, wątła, siwiejąca, ze śladami niedawnej jeszcze piękności na opłatkowej twarzy, siedziała obok mnie z czołem pochylonym i głębokim wejrzeniem oczu, w których odbiły się na zawsze oblicza wielkich smutków.

Gdy mówiła, drobne wargi jej podobne stawały się do drżących płatków pobladłej w upałach róży. — Wyrzekasz, że nie rozlegają się dziś po świecie czyny wielkie, mające moc obudzania wielkich myśli.

Skarżysz się, że na wyobraźnię twą pospolitość serc i losów ludzkich sypie maki uśpienia, że jak wzrokiem zatoczyć na nic nie dzieje się pięknego czy straszliwego, lecz wielkiego, dziwnego. Może nie masz słuszności; może to wina nie tylko świata, lecz i twojego wzroku.

Może w pobliżu twoim dzieją się rzeczy straszliwe lub piękne, których ty odkryć nie umiesz w mgle pospolitości. A pospolitość, czy pewna jesteś, że pospolitością jest aż do dna i na dnie swym nie ukrywa pierwiastków, choćby zaczątków takich, że gdybyś je dostrzec potrafiła, na widok ich oczy twe szeroko otworzyłyby się od zdziwienia? Szczególniej o duszach ludzkich sądów rychłych i wzgardliwych nie wydawaj nigdy, bo diamentów i piękności, korali bólu, żużli pożarów, które drzemią w ich jądrach tajemnych, ani domyślać się czasem można pod grubą zasłoną powszednich spraw i dni.

Trzeba umieć zasłonę tę odgarnąć ze statuy, a niekiedy odgarnia ją wicher zdarzeń. Pragniesz historii dziwnej… Za oknami stoi czarna bezoka noc i wzdycha.

Taka cisza w tym pokoju i tam w głębi, to mętne migotanie pozłot na oprawach książek… Posłuchaj!…

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Dziwna historia 1/6 Strange story 1/6

Eliza Orzeszkowa Eliza|Orzeszkowa |Orzeszkowa Eliza Orzeszkowa

Gloria victis Dziwna historia Glory|to the vanquished|| Glória|vítimas|| Gloria victis A strange story

„I tęskność za dolą, za złotą, Co ją jak okiść wiatr zmiata, Jest skrytą za tobą tęsknotą, Anima immaculata”. |||der Dohle||||||Oberfläche||||||||| I|longing||fate or fortune||golden|that|||ocean|wind|sweeps away||hidden|||longing|soul|immaculate soul |saudade||dólar||dourada||||sombra|vento|varre leva arrasta||oculta|||saudade|alma imaculada|alma imaculada "And longing for the valley, for the gold, What is its way to let the wind sweep, There is a longing hidden from you, Anima immaculata." "Et l'envie d'un dollar, d'un or, Quel vent a emporté comme ça, Est-ce le désir caché derrière toi, Anima immaculata." "E a saudade do vale, do dourado, Que o arrebata como uma reviravolta do vento, É uma saudade escondida de ti, Anima immaculata".

Henryk Skirmuntt: Poezje |Skirmuntt|Poems Henryk|Skirmuntt|poemas Henryk Skirmuntt: Poetry

Za oknami stała czarna noc listopadowa i wzdychała podnoszącym się, to opadającym szumem wiatru. |the windows||||November||sighing|rising|||falling|noise|of the wind |||||novembral||suspirava|crescendo|||decrescente|ruído| Outside the windows was the black November night and sighed with the rising, falling swoosh of the wind. Une nuit noire de novembre se tenait devant les fenêtres et soupirait avec le vent levant et tombant. Do lado de fora das janelas, a noite negra de novembro suspirava com o som do vento que subia e depois descia.

W dużym pokoju pełnym książek i obrazów panowała cisza i dotykane dalekim światłem lampy mętnie majaczyły iskry pozłot na książkach i zarysy obrazów na ścianach. |||full of|||of pictures|there was|||touched|distant|light|lamps|hazy|flickered, shimmered|sparks|gilding sparks||books||outlines|||walls In the large room full of books and paintings, there was silence and the lights touched darkly by far distracted the sparks of gilding on the books and the outlines of the paintings on the walls. Dans la grande salle pleine de livres et de peintures, le silence régnait, et les lampes touchées par la lumière lointaine, des étincelles de dorure sur les livres et les contours des peintures sur les murs.

Rozmowa nasza, coraz cichsza, staczała się z rzeczy powierzchownych i powszednich ku tym, które zwykle spoczywają na dnie pamięci bezsenne, lecz milczące i przemawiają tylko w święta ufnych rozrzewnień. |||||||||||||||||||||||||||vertraulichen|Rührung |||quieter|was sliding||||superficial||mundane|towards||||resting|||memory|sleepless|but|silent||speak||||of the trusting|emotions Unser Gespräch, immer leiser, driftete von oberflächlichen und alltäglichen Themen hin zu denen, die normalerweise im tiefen, schlaflosen Gedächtnis ruhen, doch still sind und nur an Feiertagen der vertrauensvollen Rührung sprechen. Our conversation, more and more quiet, rolled off from superficial and everyday things to those that usually rest on the bottom of the mind, sleepless but silent and speak only on the feasts of trusting affairs. Notre conversation, de plus en plus silencieuse, est passée du superficiel et du banal à ces choses qui reposent habituellement au fond de la mémoire, sans sommeil mais silencieuses, et qui ne parlent que lors des fêtes d'exubérance confiante.

Wysmukła, wątła, siwiejąca, ze śladami niedawnej jeszcze piękności na opłatkowej twarzy, siedziała obok mnie z czołem pochylonym i głębokim wejrzeniem oczu, w których odbiły się na zawsze oblicza wielkich smutków. |||||||||Waffel|||||||||||||||||||| Wysmukła|frail|graying||the traces of|recent||beauty||wafer-like||||||forehead|bent||deep|gaze||||were reflected||||faces||sorrows Die schlanke, zarte, graue Frau, mit Spuren ihrer noch recht neuen Schönheit auf dem blassen Gesicht, saß neben mir mit gesenkter Stirn und einem tiefen Blick in ihren Augen, in denen die Gesichter großer Traurigkeiten für immer widergespiegelt wurden. Slender, frail, graying, with traces of the recent beauty on her wafer face, she sat next to me with a forehead bent and deep eyes, in which the faces of great sadness were forever reflected. Svelte, frêle, aux cheveux grisonnants, avec des traces de beauté récente sur son visage de gaufre, elle était assise à côté de moi, le front penché et les yeux enfoncés dans lesquels se reflétaient à jamais les visages des grands chagrins.

Gdy mówiła, drobne wargi jej podobne stawały się do drżących płatków pobladłej w upałach róży. ||her small|lips||were|were becoming|||trembling|petals|pale||heat|rose |||||semelhantes||||||||| Als sie sprach, verwandelten sich ihre feinen Lippen in zitternde Blütenblätter einer erbleichenden Rose in der Hitze. When she spoke, her small lips became like trembling petals in the heat of a rose. Au fur et à mesure qu'elle parlait, ses petites lèvres devenaient comme les pétales frémissants d'une rose devenue pâle sous l'effet de la chaleur. — Wyrzekasz, że nie rozlegają się dziś po świecie czyny wielkie, mające moc obudzania wielkich myśli. you deny|||extend|||||deeds||having|the power|awakening|| Você renuncia|||||||||||||| — Du behauptest, dass heute in der Welt keine großen Taten stattfinden, die die Macht haben, große Gedanken zu wecken. - You renounce that there are no great deeds today that have the power to awaken great thoughts. - Vous vous exclamez que les grandes actions, qui ont le pouvoir d'éveiller de grandes pensées, ne résonnent pas dans le monde d'aujourd'hui.

Skarżysz się, że na wyobraźnię twą pospolitość serc i losów ludzkich sypie maki uśpienia, że jak wzrokiem zatoczyć na nic nie dzieje się pięknego czy straszliwego, lecz wielkiego, dziwnego. ||||Vorstellung||Gemeinheit|||||streut||des Schlafs||||||||||||||| you complain||||imagination|your|the commonness|of hearts||fates||sows|poppy|of sleep|||with the eye|casting||||||||terrible||| Du klagst, dass die Gewöhnlichkeit der Herzen und menschlichen Schicksale deine Vorstellungskraft mit Schlafmohn übersät, dass, wenn du mit dem Blick umherschweifst, nichts Schönes oder Schreckliches, sondern nur Großes, Seltsames geschieht. You complain that your imagination of the hearts and fate of human beings saps the maki of dormancy, that nothing is happening as beautiful or terrible, but a great, strange one. Może nie masz słuszności; może to wina nie tylko świata, lecz i twojego wzroku. |||Recht|||||||||| |||being right|||||||but|||sight Vielleicht hast du Unrecht; vielleicht ist es nicht nur die Schuld der Welt, sondern auch deines Blicks. Maybe you're not right; maybe it's not only the fault of the world but also your eyesight.

Może w pobliżu twoim dzieją się rzeczy straszliwe lub piękne, których ty odkryć nie umiesz w mgle pospolitości. ||nearby||are happening|||terrible|||||discover||can||the fog of|of commonness Perhaps you are doing terrible or beautiful things near yours, which you can not discover in the fog of commonness. A pospolitość, czy pewna jesteś, że pospolitością jest aż do dna i na dnie swym nie ukrywa pierwiastków, choćby zaczątków takich, że gdybyś je dostrzec potrafiła, na widok ich oczy twe szeroko otworzyłyby się od zdziwienia? |commonness|||||commonness||||to the bottom||||its||hides|elements|even|beginnings|||||seeing|||sight|||your|wide|would open|||surprise |||||||||||||||||||||||||pudesse ver|||||||||| Und die Gemeinheit, bist du dir sicher, dass sie bis zum Grund ist und in ihrem Grund keine Elemente verbirgt, auch nicht solche Anfänge, dass wenn du sie sehen könntest, deine Augen sich vor Staunen weit öffnen würden? And the commonness, are you sure that it is commonplace to the bottom, and does not hide its elements at its bottom, even the beginnings of such, that if you could see them, at the sight of them your eyes would open wide with astonishment? Szczególniej o duszach ludzkich sądów rychłych i wzgardliwych nie wydawaj nigdy, bo diamentów i piękności, korali bólu, żużli pożarów, które drzemią w ich jądrach tajemnych, ani domyślać się czasem można pod grubą zasłoną powszednich spraw i dni. |||||||verachtenden||||||||||||||||||||||||||||| especially||souls||judgments|||contemptuous||judge|||diamonds|||corals|of pain|slag|of fires||dormant|||cores|secretive||to guess|to guess|||||the veil|of the mundane||| Vor allem über menschliche Seelen fäll nie schnelle und verächtliche Urteile, denn die Diamanten und Schönheiten, die Schmerzen der Korallen, die Schlacken der Brände, die in ihren geheimen Kernen schlummern, kann man manchmal nicht einmal hinter dem dicken Vorhang des Alltags und der Tage ahnen. Especially, never give souls of human judgments, because of diamonds and beauties, corals of pain, slags of fires that lie dormant in their secret nuclei, and can sometimes be guessed by a thick veil of everyday matters and days.

Trzeba umieć zasłonę tę odgarnąć ze statuy, a niekiedy odgarnia ją wicher zdarzeń. ||the curtain||to clear away||the statue||sometimes|sweeps aside||the wind|of events Man muss in der Lage sein, diesen Vorhang von der Statue wegzuschieben, manchmal wird er aber auch vom Wind der Ereignisse beiseitegefegt. It is necessary to be able to get rid of this curtain from the statue, and sometimes it is swept away by the wind of events. Pragniesz historii dziwnej… Za oknami stoi czarna bezoka noc i wzdycha. you desire||strange||the windows|||eyeless|||sighs You want a strange story ... Behind the windows there is a dark, black night, and sighs.

Taka cisza w tym pokoju i tam w głębi, to mętne migotanie pozłot na oprawach książek… Posłuchaj!… |||||||||||Flickern||||| ||||||||the depths||murky|flickering|gilding||the bindings||listen ||||||||||||folheado a ouro||bindings|livros|escute Such silence in this room and there in the depths, it is a muddy flicker of gilding on the bindings of books ... Listen! ... Tanto silêncio naquela sala e lá no fundo, aquela vaga cintilação de dourado nas encadernações... Escutem!...