×

Mes naudojame slapukus, kad padėtume pagerinti LingQ. Apsilankę avetainėje Jūs sutinkate su mūsų slapukų politika.

image

Παπαντωνίου, Ζ. - Τα Ψηλά Βουνά (1918), 10. Η πρώτη βραδιά στο δάσος

10. Η πρώτη βραδιά στο δάσος

Έφτασαν στο Χλωρό αργά το δειλινό.

Οχτώ καλύβες μέσα στα πεύκα τούς περίμεναν. Να το μικρό χωριό τους!

Πόσο μικρές, πόσο φτωχές τούς φάνηκαν! Για να μπει στην πόρτα ένας άνθρωπος, έπρεπε να σκύψει το κεφάλι.

—Μα τι; Εδώ θα καθίσουμε; ρωτούσαν.

—Τι πόρτες είναι τούτες! είπε ένας.

—Έτσι, με μια κάμαρη μόνο θα περάσουμε; ρωτούσαν άλλοι.

—Πού είναι το κρεβάτι;

—Δεν έχει ούτε μία καρέκλα!

Οι καλύβες, αλήθεια, δεν είχαν τίποτα απ' αυτά. Η κάθε καλύβα ήταν μια κάμαρη από κλαριά, ίσα ίσα να φυλάγει τον άνθρωπο από τον αέρα κι από τη βροχή.

—Αντρέα, λέει ο Κωστάκης, πώς καθόσουν εδώ μέσα!

O Αντρέας γέλασε.

—Να δεις πώς θα κάθεσαι και συ! του είπε. Εγώ τώρα που συνήθισα την καλύβα, δεν την αλλάζω ούτε με σπίτι.

---

O Κωστάκης κοίταζε τη μία, κοίταζε την άλλη, έμπαινε σε όλες και γύρευε να βρει την καλύτερη καλύβα, μα καμιά δεν του φαινόταν αρκετά καλή. Στην πιο μεγάλη καλύβα μπήκαν ο Καλογιάννης κι ο Μαθιός και φώναζαν:

—Να, να η δική μας!

—Ε, σηκωθείτε από ‘κεί, λέει ο Κωστάκης, μου πήρατε το σπίτι.

—Τι; Δική σου είναι η καλύβα;

—Εγώ είχα σκοπό να την πάρω.

—Εσύ το είχες σκοπό, μα εμείς μπήκαμε μέσα, είπε ο Καλογιάννης.

—Βλέπεις, Κωστάκη; λέει ο κυρ Στέφανος. Για να τις ψάχνεις όλες, θα μείνεις στο τέλος χωρίς σπίτι.

---

O Αντρέας τον έβαλε να καθίσει με τους άλλους δύο στην ίδια καλύβα κι έπειτα όρισε και στους άλλους πού θα καθίσει ο καθένας.

Έλυσαν τότε τα φορτώματα κι άρχισαν να κουβαλούν ο καθένας τα πράματά του. Σκεπάσματα, ρούχα, δέματα με τροφές, σακούλια, τενεκέδες, τα 'φερναν και τα έβαζαν σιγά σιγά μέσα.

—Να είχαμε κι ένα ντουλάπι... έλεγαν. Ένα ράφι, ένα σεντούκι...

Όσο περνούσε όμως η ώρα, καταλάβαιναν πως μπορούν να κάνουν και χωρίς αυτά.

---

Αφού ετοίμασαν το νοικοκυριό τους, βγήκαν να δουν το δάσος. Εκείνη την ώρα ο ήλιος βασίλευε και οι κορμοί των δέντρων έφεγγαν από κόκκινο φως.

Μεγάλα γέρικα δέντρα τούς τριγύριζαν κι άλλα νέα και καταπράσινα. Χαμόκλαδα πολλά σκέπαζαν τη γη.

Σε λίγο όλο αυτό το δάσος γέμισε από σκοτάδι.

Τότε, στη νύχτα και στην ερημιά, οι μικροί ταξιδιώτες ένιωσαν πόσο χρειάζεται ο ένας τον άλλο.

---

Κουρασμένοι καθώς ήταν, έπεσαν να κοιμηθούν απάνω στα γερά κλαδιά, που τα είχαν για στρώμα.

Μα ενώ έκλειναν σιγά σιγά τα μάτια, ακούστηκε η φωνή ενός πετεινού. O μικρός κόκορας, που είχαν φέρει μαζί από την πόλη, αφού τον έλυσαν και είχε πια ξεμουδιάσει, έβγαλε μια φωνή: «κικιρίκου!», σαν να ήταν πρωί. Αυτό το λάλημα ήρθε τόσο ξαφνικά, που τα παιδιά έβαλαν τα γέλια.

—Ξυπνήσαμε κιόλας; φώναζαν.

—Κικιρίκου! φώναξε άλλη μία ο κόκορας, βραχνιασμένος αυτή τη φορά.

Όσο όμως κι αν ήθελε αυτός να φέρει το πρωί, τα παιδιά νύσταζαν και σιγά σιγά κοιμήθηκαν.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

10. Η πρώτη βραδιά στο δάσος |first|first night||forest 10. The first night in the forest 10. La première nuit dans la forêt 10. Pierwsza noc w lesie 10. A primeira noite na floresta 10\. Первая ночь в лесу

Έφτασαν στο Χλωρό αργά το δειλινό. They arrived||Chloro (a place)|late in||dusk They arrived at Chloro late in the evening. Они прибыли в Хлорос поздно вечером.

Οχτώ καλύβες μέσα στα πεύκα τούς περίμεναν. Eight|huts|among||pine trees|"them"|were waiting for Eight huts in the pine trees were waiting for them. Их ждали восемь хижин среди сосен. Να το μικρό χωριό τους! "Here is"|||village|their There's their little village! Вот их маленькая деревня!

Πόσο μικρές, πόσο φτωχές τούς φάνηκαν! |"small"||"poor" or "insignificant"||seemed to them How small, how poor they seemed to them! Какими маленькими, какими бедными они казались! Για να μπει στην πόρτα ένας άνθρωπος, έπρεπε να σκύψει το κεφάλι. ||enter||door|||||bend||head In order for a man to enter the door, he had to bow his head. Чтобы мужчина вошел в дверь, он должен был склонить голову.

—Μα τι; Εδώ θα καθίσουμε; ρωτούσαν. ||"Here"||sit down|were asking -But what? Shall we sit here? they asked. -Но что? Мы собираемся сидеть здесь? они спросили.

—Τι πόρτες είναι τούτες! What|doors||these -What doors are these! — Что это за двери! είπε ένας. one said.

—Έτσι, με μια κάμαρη μόνο θα περάσουμε; ρωτούσαν άλλοι. So|||room|||get by||others -"So, with only one chamber will we get through?" asked others. — Значит, с одной камерой пройдем? — спрашивали другие.

—Πού είναι το κρεβάτι; -Where is the bed?

—Δεν έχει ούτε μία καρέκλα! ||not even||chair -There is not a single chair! — У него нет ни одного стула!

Οι καλύβες, αλήθεια, δεν είχαν τίποτα απ' αυτά. |The huts|"in truth"|||||"those things" The huts, really, had none of that. В хижинах, действительно, не было ни того, ни другого. Η κάθε καλύβα ήταν μια κάμαρη από κλαριά, ίσα ίσα να φυλάγει τον άνθρωπο από τον αέρα κι από τη βροχή. |each|hut|||room||branches|"just enough"|||"protect"||the person|||||||rain Each hut was a chamber of branches, just enough to protect the man from the wind and the rain. Каждая хижина представляла собой комнату из ветвей, которых было достаточно, чтобы защитить человека от ветра и дождя.

—Αντρέα, λέει ο Κωστάκης, πώς καθόσουν εδώ μέσα! ||||"how"|"were you sitting"|"here inside"| -Andrea, says Kostakis, how you were sitting in here! — Андреас, — говорит Костакис, — как ты тут сидел!

O Αντρέας γέλασε. ||laughed Andreas laughed.

—Να δεις πώς θα κάθεσαι και συ! |you'll see|||"will sit"||you too -You'll see how you'll sit! — Смотри, как ты тоже будешь сидеть! του είπε. she told him. Εγώ τώρα που συνήθισα την καλύβα, δεν την αλλάζω ούτε με σπίτι. |||got used to||hut|||"change"|"not even"|| Now that I'm used to the hut, I wouldn't change it for a house. Теперь, когда я привык к хате, я даже не променяю ее на дом.

---

O Κωστάκης κοίταζε τη μία, κοίταζε την άλλη, έμπαινε σε όλες και γύρευε να βρει την καλύτερη καλύβα, μα καμιά δεν του φαινόταν αρκετά καλή. ||was looking|||was looking|||went into||all of them||"trying to find"||"find"||best|||none of them|<did not>||seemed|| Kostakis looked at one, looked at the other, went into all of them and tried to find the best hut, but none of them seemed good enough. Костакис посмотрел на одну, посмотрел на другую, вошел во все и обернулся, чтобы найти лучшую хижину, но ни одна не показалась достаточно хорошей. Στην πιο μεγάλη καλύβα μπήκαν ο Καλογιάννης κι ο Μαθιός και φώναζαν: ||||"entered"||Kalogiannis|||Mathios||were shouting Kalogiannis and Mathios entered the biggest hut and shouted: Калогианнис и Матиос вошли в самую большую хижину и закричали:

—Να, να η δική μας! |||own| -There's ours! — Да вот наш!

—Ε, σηκωθείτε από ‘κεί, λέει ο Κωστάκης, μου πήρατε το σπίτι. Hey|stand up||there|||||"took my house"|| -Hey, get up from there, says Kostakis, you took my house. — Эй, вставай оттуда, — говорит Костакис, — ты взял мой дом.

—Τι; Δική σου είναι η καλύβα; |"Your"||||hut -What? Is this your cabin? -Что; Хижина твоя?

—Εγώ είχα σκοπό να την πάρω. |"I had"|intention|||"take her" -I was going to take it. — Я собирался взять ее.

—Εσύ το είχες σκοπό, μα εμείς μπήκαμε μέσα, είπε ο Καλογιάννης. <You>||you had intended|intended||we|we went in||||Kalogiannis -You intended to, but we went in, said Kalogiannis. - Ты собирался, но мы вошли, - сказал Калогианнис.

—Βλέπεις, Κωστάκη; λέει ο κυρ Στέφανος. "Do you see"||||| -You see, Kostakis? says Mr. Stephen. Για να τις ψάχνεις όλες, θα μείνεις στο τέλος χωρίς σπίτι. "For"|||"search for"|||"you will end up"|at the|end|without|house If you keep looking for them all, you'll end up without a home. Чтобы искать их всех, вы останетесь без дома.

---

O Αντρέας τον έβαλε να καθίσει με τους άλλους δύο στην ίδια καλύβα κι έπειτα όρισε και στους άλλους πού θα καθίσει ο καθένας. |Andreas||put him||sit down||||||same|||then|assigned|||others|where each will|"will"|sit down||each one Andreas zwang ihn, sich mit den beiden anderen in dieselbe Hütte zu setzen, und sagte dann den anderen, wo jeder von ihnen sitzen würde. Andreas made him sit with the other two in the same hut and then told the others where each one would sit. Андреас заставил его сесть с двумя другими в одной хижине, а затем назначил остальным, где каждый из них сядет.

Έλυσαν τότε τα φορτώματα κι άρχισαν να κουβαλούν ο καθένας τα πράματά του. They untied|then||loads||began to||carry||each one||their things| Then they unloaded the loads and began to carry each man his things. Потом отвязали ноши и каждый стал нести свои вещи. Σκεπάσματα, ρούχα, δέματα με τροφές, σακούλια, τενεκέδες, τα 'φερναν και τα έβαζαν σιγά σιγά μέσα. Bedding|clothes|parcels||food supplies|bags|tin containers||brought|and||put inside slowly|slowly|little by little|inside Clothes, clothes, food parcels, bags, cans, they would bring them and put them in slowly. Одеяла, одежда, пакеты с едой, пакеты, консервные банки, они приносили их и медленно клали внутрь.

—Να είχαμε κι ένα ντουλάπι... έλεγαν. |"we had"|||cupboard|"they were saying" -If only we had a cupboard... they said. - Если бы у нас был шкаф... сказали они. Ένα ράφι, ένα σεντούκι... |A shelf||chest A shelf, a chest... Полка, сундук...

Όσο περνούσε όμως η ώρα, καταλάβαιναν πως μπορούν να κάνουν και χωρίς αυτά. "As"|was passing|however||time|were realizing|that they could|can||"do without"||without these things| But as time went on, they realized that they could do without them. Но со временем поняли, что можно обойтись и без них.

---

Αφού ετοίμασαν το νοικοκυριό τους, βγήκαν να δουν το δάσος. After|prepared||household chores||went out||see||forest After preparing their household, they went out to see the forest. Приготовив свое хозяйство, они пошли смотреть лес. Εκείνη την ώρα ο ήλιος βασίλευε και οι κορμοί των δέντρων έφεγγαν από κόκκινο φως. "That"||||sun|was setting|||tree trunks|"of the"|trees|glowed with||red light|red light At that time the sun was shining and the tree trunks were glowing with red light. В это время царило солнце и стволы деревьев светились красным светом.

Μεγάλα γέρικα δέντρα τούς τριγύριζαν κι άλλα νέα και καταπράσινα. Large|old|trees||surrounded them|||||lush green Große alte Bäume umgaben sie und andere junge und grüne Bäume. Big old trees surrounded them and other young and green ones. Их окружали большие старые деревья и другие молодые и зеленые деревья. Χαμόκλαδα πολλά σκέπαζαν τη γη. "Low branches"|many|covered||the earth The earth was covered with many branches of dust. Много подлеска покрывало землю.

Σε λίγο όλο αυτό το δάσος γέμισε από σκοτάδι. |shortly|||||filled up||darkness Soon this whole forest was filled with darkness. В мгновение ока весь этот лес наполнился тьмой.

Τότε, στη νύχτα και στην ερημιά, οι μικροί ταξιδιώτες ένιωσαν πόσο χρειάζεται ο ένας τον άλλο. |||||wilderness||little|travelers|felt|"how much"|needs|each other||| Then, in the night and in the wilderness, the little travellers felt how much they needed each other. Тогда в ночи и глуши маленькие путники почувствовали, как они нужны друг другу.

---

Κουρασμένοι καθώς ήταν, έπεσαν να κοιμηθούν απάνω στα γερά κλαδιά, που τα είχαν για στρώμα. "Tired as they"|"As"|"they were"|lay down||fall asleep|on top of||sturdy|branches|||||bedding Tired as they were, they fell asleep on the sturdy branches, which they used as a mattress. Как бы они ни устали, они заснули на крепких ветвях, которые использовали как матрацы.

Μα ενώ έκλειναν σιγά σιγά τα μάτια, ακούστηκε η φωνή ενός πετεινού. |"while"|were closing|slowly|slowly|||was heard||the voice|"of a"|rooster's crow But as they slowly closed their eyes, the voice of a rooster was heard. Но пока они медленно закрывали глаза, послышался голос петуха. O μικρός κόκορας, που είχαν φέρει μαζί από την πόλη, αφού τον έλυσαν και είχε πια ξεμουδιάσει, έβγαλε μια φωνή: «κικιρίκου!», σαν να ήταν πρωί. ||||||||||||||||||||kokrhání|||| The|small|rooster|||"had brought"|||||after they had||untied him|||"now"|stretched out|"let out"||cry|cock-a-doodle-doo|||| The little rooster, which they had brought with them from the city, after they had untied him and he was now stretched out, made a cry: "Kikiriku!" as if it were morning. Петух, которого привезли с собой из города, после того, как его отвязали и уже онемел, издал голос: «Арахис!», как будто было утро. Αυτό το λάλημα ήρθε τόσο ξαφνικά, που τα παιδιά έβαλαν τα γέλια. |this|crow of a rooster|came|so much|suddenly||||burst into||laughter This llamma came so suddenly that the children laughed. Этот крик раздался так внезапно, что дети расхохотались.

—Ξυπνήσαμε κιόλας; φώναζαν. We woke up|already|were shouting -Are we awake already? they shouted. — Мы уже проснулись? они кричали.

—Κικιρίκου! Cock-a-doodle-doo! -Kikiriku! — Арахис! φώναξε άλλη μία ο κόκορας, βραχνιασμένος αυτή τη φορά. crowed|another||||hoarse||| the rooster cried out once more, hoarse this time. петух прокукарекал снова, на этот раз хрипло.

Όσο όμως κι αν ήθελε αυτός να φέρει το πρωί, τα παιδιά νύσταζαν και σιγά σιγά κοιμήθηκαν. "As much as"|"however"|||"wanted"|||"bring"||in the morning|||were sleepy||slowly||fell asleep But as much as he wanted to bring the morning, the children were sleepy and slowly fell asleep. Но как бы он ни хотел принести утро, дети были сонные и медленно засыпали.