×

Mes naudojame slapukus, kad padėtume pagerinti LingQ. Apsilankę avetainėje Jūs sutinkate su mūsų slapukų politika.


image

Conan Doyle, A. - Το Σημάδι Των Τεσσάρων, 10. Το τέλος του Νησιώτη (1)

10. Το τέλος του Νησιώτη (1)

Το γεύμα μας υπήρξε ιδιαίτερα εύθυμο. Ο Χολμς μιλούσε εξαιρετικά καλά όποτε το επέλεγε, κι εκείνο το βράδυ το επέλεξε. Φαινόταν να βρίσκεται σε μια κατάσταση νευρικής έξαρσης. Ποτέ δεν τον είχα δει τόσο πνευματώδη. Μίλησε σε μια γοργή διαδοχή θεμάτων — για θαυμαστά θεατρικά, για τη μεσαιωνική αγγειοπλαστική, για τα βιολιά Στραντιβάριους, για το Βουδισμό στην Κεϋλάνη, και για τα πολεμικά πλοία του μέλλοντος —χειριζόμενος καθένα τους σαν να είχε διεξάγει κάποια ειδική μελέτη επί του θέματος. Το έξυπνο χιούμορ του χαρακτήρισε την αντίδραση από την βαθιά του κατάθλιψη των περασμένων ημερών. Ο Άθελνυ Τζόουνς αποδείχθηκε ως ιδιαίτερα κοινωνικό πνεύμα κατά της ώρες της χαλάρωσης του και αντιμετώπισε το γεύμα με τον αέρα ενός bon vivant. Από πλευράς μου, ένοιωσα περιχαρής στη σκέψη πως πλησιάζαμε στο τέλος της αποστολής μας, και άρπαξα κάτι από την ευθυμία του Χολμς. Κανείς μας δεν έκανε νύξη κατά τη διάρκεια του δείπνου στην αφορμή που μας είχε φέρει κοντά.

Όταν το τραπεζομάντιλο καθάρισε ο Χολμς κοίταξε το ρολόι του και γέμισε τρία ποτήρια με πόρτο.

«Ένα τσούγκρισμα,» είπε, «στην επιτυχία της μικρής μας επιχείρησης. Και τώρα είναι ώρα να αναχωρούμε. Έχεις κάποιο πιστόλι Γουώτσον;»

«Έχω το παλιό μου υπηρεσιακό περίστροφο στο γραφείο μου.»

«Καλά θα κάνεις να το πάρεις, λοιπόν. Είναι καλό να είσαι προετοιμασμένος. Βλέπω πως η άμαξα είναι στην πόρτα. Την κάλεσα για τις έξι και μισή.»

Είχε πάει λίγο μετά τις επτά όταν φτάσαμε στην προβλήτα Ουεστμίνστερ και βρήκαμε την λάντσα να μας περιμένει. Ο Χολμς την κοίταξε επικριτικά.

«Υπάρχει κάτι να υποδεικνύει πως πρόκειται περί αστυνομικού σκάφους;»

«Ναι, αυτή η πράσινη λάμπα στο πλάι.» «Τότε βγάλτε τη.»

Η μικρή αλλαγή έγινε, ανεβήκαμε πάνω, και τα σχοινιά λύθηκαν. Ο Τζόουνς, ο Χολμς, κι εγώ καθίσαμε στην πρύμνη. Υπήρχε ένας άντρας στο τιμόνι, ένας για να φροντίζει τις μηχανές, και δυο γεροδεμένοι επιθεωρητές μπροστά.

«Για πού;» ρώτησε ο Τζόουνς.

«Στον Πύργο. Πες τους να σταματήσουν απέναντι από τη μάντρα του Τζάκομπσον.»

Το σκάφος ήταν προφανώς ιδιαίτερα γρήγορο. Ξεχυθήκαμε μέσα από τις μακριές σειρές των φορτωμένων φορτηγίδων λες κι ήταν σταθμευμένες. Ο Χολμς χαμογέλασε από ικανοποίηση καθώς προφθάσαμε μια ποταμίσια ατμάκατο και την αφήσαμε πίσω μας.

«Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να προλάβουμε τα πάντα στο ποτάμι,» είπε.

«Βασικά, όχι ιδιαίτερα. Όμως δεν υπάρχουν και πολλές λάντσες που να μας ξεπερνούν.»

«Θα χρειαστεί να φτάσουμε τη Χαραυγή, και έχει τη φήμη πως είναι ταχύτατη. Θα σου πω πως έχει η ιστορία, Γουώτσον. Θα θυμάσαι πόσο ενοχλημένος ήμουν μένοντας κολλημένος από ένα τόσο μικρό πράγμα;»

«Ναι.»

«Λοιπόν, επέτρεψα στο μυαλό μου μια σχολαστική ανάπαυλα βυθιζόμενος σε μια χημική ανάλυση. Ένας από τους σπουδαιότερους πολιτικούς μας έχει πει πως οποιαδήποτε ευκαιρία εργασίας αποτελεί την καλύτερη ανάπαυση. Έτσι έχει. Όταν είχα επιτύχει να διαλύσω τον υδρογονάνθρακα στον οποίο εργαζόμουν, επέστρεψα στο πρόβλημα μου σχετικά με τους Σόλτο, και σκέφτηκα το όλο ζήτημα από την αρχή. Τα αγόρια μου είχαν ανέβει και κατέβει το ποτάμι δίχως αποτέλεσμα. Η λάντσα δεν βρισκόταν σε καμιά προβλήτα ή αποβάθρα, ούτε είχε επιστρέψει. Πάλι δεν θα ήταν δυνατόν να έχει βυθισθεί για να κρύψει τα ίχνη τους, μολονότι παρέμενε ως μια πιθανή υπόθεση αν όλα αποτύγχαναν. Γνώριζα πως εκείνος ο άντρας, ο Σμολ, έχει ένα κάποιο βαθμό πανουργίας, μα δεν τον θεωρούσα ικανό για οτιδήποτε υπό την φύση της εκλεπτυσμένης φινέτσας. Η οποία κι αποτελεί συνήθως αποτέλεσμα ανώτερης παιδείας. Τότε συλλογίστηκα πως αφού ήταν βέβαιο πως βρισκόταν στο Λονδίνο αρκετό καιρό —καθώς είχαμε αποδείξεις πως διατηρούσε μια διαρκή παρακολούθηση της Οικίας Πόντιτσέρι — δύσκολα θα μπορούσε να φύγει αιφνίδια, αλλά θα χρειαζόταν κάποιο χρόνο, έστω κι αν ήταν μια μέρα, για να κανονίσει τις υποθέσεις του. Έτσι είχε η ισορροπία των πιθανοτήτων, όπως και να ‘ναι.»

«Μου φαίνεται κάπως αδύναμη,» είπα, «είναι πιθανότερο να είχε κανονίσει τις υποθέσεις του πριν καν ξεκινήσει την επιχείρηση του.»

«Όχι, δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Το λημέρι του θα ήταν υπερβολικά πολύτιμο καταφύγιο σε περίπτωση ανάγκης ώστε να το παρατήσει μέχρι να βεβαιωθεί πως θα τα έβγαζε πέρα δίχως αυτό. Ωστόσο μια δεύτερη σκέψη πέρασε από το μυαλό μου. Ο Τζόναθαν Σμολ θα ‘πρεπε να έχει νοιώσει πως η ιδιόρρυθμη εμφάνιση του συντρόφου του, όσο κι αν τον είχε μεταμφιέσει, θα έδινε το έρεισμα για κουτσομπολιά, και πιθανόν να συνδεόταν με την τραγωδία του Νόργουντ. Ήταν αρκετά έξυπνος για να το καταλάβει. Είχε ξεκινήσει από το αρχηγείο τους υπό την κάλυψη του σκοταδιού, και θα ήθελε να επιστρέψει πριν να φωτίσει για τα καλά. Λοιπόν, ήταν περασμένες τρεις, σύμφωνα με την κ. Σμιθ, όταν πήραν το σκάφος. Θα είχε φωτίσει αρκετά, κι ο κόσμος θα άρχισε να βγαίνει σε καμιά ώρα ή κάπου εκεί. Συνεπώς, επιχειρηματολόγησα, δεν έφτασαν πολύ μακριά. Πλήρωσαν τον Σμιθ γενναία για να κρατήσει την γλώσσα του, φυλάσωντας την λάντσα για την τελική τους απόδραση, και επέστρεψαν βιαστικά στα διαμερίσματα τους με το κουτί του θησαυρού. Σε κάνα δυο νύχτες, όταν θα είχαν μπορέσει να δουν την κατεύθυνση των εφημερίδων, κι αν υπήρχε κάποια υποψία, να έφθαναν υπό την κάλυψη του σκοταδιού σε κάποιο καράβι στο Γκρέιβσεντ ή μακρύτερα, όπου δίχως αμφιβολία θα είχαν κανονίσει να ταξιδέψουν προς την Αμερική ή τις αποικίες.»

«Μα η λάντσα; Δεν μπορούσαν να την έχουν πάρει στο μέρος διαμονής τους.»

«Ακριβώς. Σκέφτηκα πως η Λάντσα δεν θα ‘πρεπε να ‘ναι πολύ μακριά παρά την αφάνεια της. Κατόπιν έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του Σμολ και το κοίταξα όπως ένας άνθρωπος των δυνατοτήτων του θα έκανε. Πιθανόν να θεωρούσε πως το να έστελνε πίσω την Λάντσα ή να την κρατούσε σε κάποια αποβάθρα θα έκανε την καταδίωξη εύκολη αν η αστυνομία τύχαινε και έβρισκε τα ίχνη του. Πως, τότε, μπορούσε να κρύψει την λάντσα και να την έχει ευχερή όταν υπήρχε ανάγκη; Αναρωτήθηκε τι έκανα ο ίδιος αν ήμουν στη θέση του. Σκέφτηκα τον μοναδικό τρόπο να το κάνει. Ίσως να παρέδιδα την λάντσα σε κάποιο κατασκευαστή ή επισκευαστή, με εντολές να κάνει μια στοιχειώδη αλλαγή πάνω της. Θα τραβιόταν τότε στο υπόστεγο ή το προαύλιο του, κι έτσι θα ήταν αποτελεσματικά κρυμμένη, ενώ συγχρόνως θα μπορούσε να την έχει σε λίγες ώρες.»

«Δείχνει αρκετά απλό.»

«Αυτά είναι και τα τόσο απλά πράγματα τα οποία είναι εξαιρετικά επιρρεπή στο να παραβλεφθούν. Ωστόσο, αποφάσισα να δράσω βάση της ιδέας. Ξεκίνησα αμέσως με αυτή την αθώα ναυτική αμφίεση και ρώτησα σε όλες τις μάντρες κατηφορίζοντας το ποτάμι. Μηδέν στα δεκαπέντε, αλλά στο δέκατο-έκτο —του Τζέικομπσον— έμαθα πως η Χαραυγή τους είχε παραδοθεί πριν δυο μέρες από ένα ξυλοπόδαρο άντρα, με κάποιες ασήμαντες οδηγίες ως προς το πηδάλιο του σκάφους. ‘Δεν τρέχει τίποτα με το πηδάλιο του,' είπε ο επιστάτης. 'Εκεί είναι ακουμπισμένη, με τις κόκκινες ρίγες.' Τη στιγμή εκείνη εμφανίστηκε ποιος άλλος παρά ο Μορντεκάι Σμιθ, ο χαμένος ιδιοκτήτης. Έδειχνε μάλλον να κλίνει προς το ποτό. Δεν θα τον γνώριζα, φυσικά, αν δεν είχε βροντοφωνάξει το όνομα του και το όνομα της λάντσας του. ‘Την θέλω απόψε στις οχτώ,» είπε, — ‘οχτώ ακριβώς, φροντίστε, γιατί έχω δυο κύριους που δεν θα θέλουν να περιμένουν.' Τον είχαν προφανώς πληρώσει γενναία, γιατί ήταν γεμάτος χρήμα, και πετούσε σελήνια προς τους εργάτες.

Τον ακολούθησα κάποια απόσταση, αλλά μαζεύτηκε σε κάποιο καπηλειό, έτσι επέστρεψα στην μάντρα, και, τυχαίνοντας να συναντήσω ένα από τα αγόρια μου στο δρόμο, τον τοποθέτησα σαν φύλακα στην λάντσα. Θα παραμείνει κοντά στην όχθη και θα κουνήσει το μαντήλι του προς το μέρος όταν ξεκινήσουν. Θα παραμείνουμε μακρύτερα στην κοίτη, και θα είναι περίεργο να μην πιάσουμε άντρες, και θησαυρό.»

«Τα σχεδίασες όλα πολύ τακτικά, ασχέτως του αν οι σωστοί άντρες ή όχι,» είπε ο Τζόουνς, «όμως αν η υπόθεση ήταν στα χέρια μου θα είχα βάλει μια ομάδα αστυνομικών στην μάντρα του Τζείκομπσον και θα τους συνελάμβανα όταν θα κατηφόριζαν.»

«Κάτι που δεν θα γινόταν ποτέ. Αυτός ο άνθρωπος ο Σμολ είναι ένας πολύ σχολαστικός τύπος. Θα στείλει κάποιο ανιχνευτή νωρίτερα, κι αν κάτι τον κάνει καχύποπτο θα παραμείνει μαζεμένος για άλλη μια βδομάδα.»

«Μα θα μπορούσες να ακολουθήσεις τον Μορντεκάι Σμιθ, και έτσι να σε οδηγούσε στο κρησφύγετο,» είπα.

«Στην περίπτωση αυτή θα είχα χαραμίσει την μέρα μου. Θα στοιχημάτιζα εκατό προς ένα ενάντια στο να γνωρίζει ο Μορντεκάι Σμιθ που μένουν. Εφόσον έχει ποτό και καλή πληρωμή, γιατί θα ‘πρεπε να κάνει ερωτήσεις; Του στέλνουν μηνύματα τι να κάνει. Όχι, σκέφτηκα κάθε άλλη πιθανή πορεία, κι αυτή ήταν η καλύτερη.»

Καθώς η συζήτηση συνεχιζόταν είχαμε περάσει γοργά όλες τις γέφυρες που εκτείνονταν πάνω από τον Τάμεση. Καθώς περάσαμε την Πόλη οι τελευταίες ακτίνες του ήλιου προσέδιδαν μια χρυσή αντανάκλαση στο σταυρό της κορυφής του Αγίου Παύλου. Είχε πέσει ήδη το μισόφωτο πριν φτάσουμε τον Πύργο.

«Αυτή είναι η μάντρα του Τζέικομπσον,» είπε ο Χολμς, υποδεικνύοντας μια σειρά ιστίων και άρμενων προς τη μεριά του Σάρρεϋ. «Πλεύστε αργά πάνω και κάτω υπό την κάλυψη αυτή της αλυσίδας φορτηγίδων.» Έβγαλε ένα ζευγάρι κιάλια από την τσέπη του και παρατήρησε για λίγη ώρα την όχθη.

«Βλέπω το φρουρό μου στη θέση του,» σχολίασε,» αλλά ούτε ίχνος από το μαντήλι.»

«Τι λες να πάμε λίγο παρακάτω και να μείνουμε εκεί περιμένοντας τους,» είπε ανυπόμονα ο Τζόουνς.

Ήμασταν όλοι ανυπόμονοι εκείνη την στιγμή, ακόμη κι ο αστυνομικός και οι θερμαστές, οι οποίοι είχαν μια αμυδρή ιδέα του τι συνέβαινε.

«Δεν έχουμε δικαίωμα να θεωρήσουμε τίποτα δεδομένο,» απάντησε ο Χολμς. «Είναι βέβαιο δέκα προς ένα πως θα κατέβουν το ποτάμι, όμως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Από αυτό το σημείο βλέπουμε την είσοδο της μάντρας, και δύσκολα μπορούν να μας δουν. Θα είναι ξάστερη νύχτα και άπλετα φωτισμένη. Οφείλουμε να μείνουμε εδώ που είμαστε. Δείτε πως ο κόσμος μαζεύεται εκεί κάνω από την λάμπα.»

«Έρχονται από την δουλειά στην μάντρα.»

«Ύποπτοι μπαγαπόντηδες, όμως υποθέτω πως καθένας τους έχει κάποια αθάνατη φλόγα κρυμμένη μέσα του. Ούτε που θα το συλλογιζόσουν, έτσι που τους βλέπεις. Δεν υπάρχει δυνατότητα να γνωρίζεις εκ των προτέρων σχετικά. Παράδοξο αίνιγμα που είναι ο άνθρωπος!»

«Κάποιος τον απεκάλεσε ψυχή συγκαλυμμένη σε ζώο,» πρότεινα.

«Ο Γουίνγουντ Ρηντ έχει δίκιο επί του θέματος,» είπε ο Χολμς. «Σχολιάζει πως, ενώ ο ανεξάρτητος άνθρωπος είναι ένας ανεξήγητος γρίφος, στο σύνολο του μεταβάλλεται σε μαθηματική βεβαιότητα. Δεν μπορείς, παραδείγματος χάριν, ποτέ να προβλέπεις τι κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει, αλλά μπορείς με ακρίβεια τι θα καταφέρει μια ποσοστιαία ομάδα. Τα άτομα διαφέρουν, όμως τα ποσοστά παραμένουν σταθερά. Έτσι λέει ο στατιστικός. Μα βλέπω ένα μαντήλι; Σίγουρα υπάρχει ένα λευκό πετάρισμα αντίκρυ.»

10. Το τέλος του Νησιώτη (1) 10\. The End of the Islander (1)

Το γεύμα μας υπήρξε ιδιαίτερα εύθυμο. Our meal was particularly cheerful. Ο Χολμς μιλούσε εξαιρετικά καλά όποτε το επέλεγε, κι εκείνο το βράδυ το επέλεξε. Holmes spoke exceedingly well whenever he chose to, and that night he chose to. Φαινόταν να βρίσκεται σε μια κατάσταση νευρικής έξαρσης. He seemed to be in a state of nervous excitement. Ποτέ δεν τον είχα δει τόσο πνευματώδη. I had never seen him so witty. Μίλησε σε μια γοργή διαδοχή θεμάτων — για θαυμαστά θεατρικά, για τη μεσαιωνική αγγειοπλαστική, για τα βιολιά Στραντιβάριους, για το Βουδισμό στην Κεϋλάνη, και για τα πολεμικά πλοία του μέλλοντος —χειριζόμενος καθένα τους σαν να είχε διεξάγει κάποια ειδική μελέτη επί του θέματος. He spoke in a rapid succession of subjects—on miraculous plays, on medieval pottery, on Stradivarius violins, on Buddhism in Ceylon, and on the warships of the future—handling each one as if he had conducted some special study on the subject. Το έξυπνο χιούμορ του χαρακτήρισε την αντίδραση από την βαθιά του κατάθλιψη των περασμένων ημερών. His clever humor marked the reaction from his deep depression of the past few days. Ο Άθελνυ Τζόουνς αποδείχθηκε ως ιδιαίτερα κοινωνικό πνεύμα κατά της ώρες της χαλάρωσης του και αντιμετώπισε το γεύμα με τον αέρα ενός bon vivant. Athelney Jones proved to be a particularly social spirit in his leisure hours, and treated the meal with the air of a bon vivant. Από πλευράς μου, ένοιωσα περιχαρής στη σκέψη πως πλησιάζαμε στο τέλος της αποστολής μας, και άρπαξα κάτι από την ευθυμία του Χολμς. For my part, I was glad to think that we were nearing the end of our mission, and I caught something of Holmes's cheerfulness. Κανείς μας δεν έκανε νύξη κατά τη διάρκεια του δείπνου στην αφορμή που μας είχε φέρει κοντά. Neither of us alluded during dinner to the occasion that had brought us together.

Όταν το τραπεζομάντιλο καθάρισε ο Χολμς κοίταξε το ρολόι του και γέμισε τρία ποτήρια με πόρτο. When the tablecloth was cleared Holmes looked at his watch and filled three glasses with port. Cuando quitó el mantel, Holmes miró su reloj y llenó tres vasos con una puerta.

«Ένα τσούγκρισμα,» είπε, «στην επιτυχία της μικρής μας επιχείρησης. “A wink,” he said, “to the success of our little business. Και τώρα είναι ώρα να αναχωρούμε. And now it's time to leave. Έχεις κάποιο πιστόλι Γουώτσον;» Do you have a Watson gun?'

«Έχω το παλιό μου υπηρεσιακό περίστροφο στο γραφείο μου.» "I have my old service revolver in my office."

«Καλά θα κάνεις να το πάρεις, λοιπόν. “You'd better take it, then. Είναι καλό να είσαι προετοιμασμένος. It's good to be prepared. Βλέπω πως η άμαξα είναι στην πόρτα. I see the carriage is at the door. Την κάλεσα για τις έξι και μισή.» I called her for half past six.”

Είχε πάει λίγο μετά τις επτά όταν φτάσαμε στην προβλήτα Ουεστμίνστερ και βρήκαμε την λάντσα να μας περιμένει. It was a little after seven when we arrived at Westminster Pier and found the launch waiting for us. Ο Χολμς την κοίταξε επικριτικά. Holmes looked at her critically.

«Υπάρχει κάτι να υποδεικνύει πως πρόκειται περί αστυνομικού σκάφους;» "Is there any indication that this is a police vessel?"

«Ναι, αυτή η πράσινη λάμπα στο πλάι.» «Τότε βγάλτε τη.» "Yes, that green lamp on the side." "Then take her out."

Η μικρή αλλαγή έγινε, ανεβήκαμε πάνω, και τα σχοινιά λύθηκαν. The little change was made, we climbed up, and the ropes were untied. Ο Τζόουνς, ο Χολμς, κι εγώ καθίσαμε στην πρύμνη. Jones, Holmes, and I sat in the stern. Υπήρχε ένας άντρας στο τιμόνι, ένας για να φροντίζει τις μηχανές, και δυο γεροδεμένοι επιθεωρητές μπροστά. There was one man at the wheel, one to look after the engines, and two grizzled inspectors in front.

«Για πού;» ρώτησε ο Τζόουνς. "To where;" Jones asked.

«Στον Πύργο. "In the Tower. Πες τους να σταματήσουν απέναντι από τη μάντρα του Τζάκομπσον.» Tell them to stop across from Jacobson's paddock.”

Το σκάφος ήταν προφανώς ιδιαίτερα γρήγορο. The boat was obviously very fast. Ξεχυθήκαμε μέσα από τις μακριές σειρές των φορτωμένων φορτηγίδων λες κι ήταν σταθμευμένες. We poured through the long lines of loaded barges as if they were parked. Ο Χολμς χαμογέλασε από ικανοποίηση καθώς προφθάσαμε μια ποταμίσια ατμάκατο και την αφήσαμε πίσω μας. Holmes smiled with satisfaction as we reached a river steamer and left it behind us.

«Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να προλάβουμε τα πάντα στο ποτάμι,» είπε. "We should be able to catch everything on the river," he said.

«Βασικά, όχι ιδιαίτερα. “Basically, not particularly. Όμως δεν υπάρχουν και πολλές λάντσες που να μας ξεπερνούν.» But there aren't many lances that can surpass us."

«Θα χρειαστεί να φτάσουμε τη Χαραυγή, και έχει τη φήμη πως είναι ταχύτατη. “We'll need to get to Haravgi, and she has a reputation for being very fast. Θα σου πω πως έχει η ιστορία, Γουώτσον. I'll tell you the story, Watson. Θα θυμάσαι πόσο ενοχλημένος ήμουν μένοντας κολλημένος από ένα τόσο μικρό πράγμα;» Do you remember how annoyed I was at being stuck by such a small thing?'

«Ναι.»

«Λοιπόν, επέτρεψα στο μυαλό μου μια σχολαστική ανάπαυλα βυθιζόμενος σε μια χημική ανάλυση. “Well, I allowed my mind a thorough rest by plunging into a chemical analysis. Ένας από τους σπουδαιότερους πολιτικούς μας έχει πει πως οποιαδήποτε ευκαιρία εργασίας αποτελεί την καλύτερη ανάπαυση. One of our greatest politicians has said that any job opportunity is the best rest. Έτσι έχει. That's the way it is. Όταν είχα επιτύχει να διαλύσω τον υδρογονάνθρακα στον οποίο εργαζόμουν, επέστρεψα στο πρόβλημα μου σχετικά με τους Σόλτο, και σκέφτηκα το όλο ζήτημα από την αρχή. When I had succeeded in dissolving the hydrocarbon I had been working on, I returned to my problem about the Soltos, and thought the whole matter over. Τα αγόρια μου είχαν ανέβει και κατέβει το ποτάμι δίχως αποτέλεσμα. My boys had been up and down the river to no avail. Η λάντσα δεν βρισκόταν σε καμιά προβλήτα ή αποβάθρα, ούτε είχε επιστρέψει. The boat was not at any wharf or wharf, nor had it returned. Πάλι δεν θα ήταν δυνατόν να έχει βυθισθεί για να κρύψει τα ίχνη τους, μολονότι παρέμενε ως μια πιθανή υπόθεση αν όλα αποτύγχαναν. Again it would not be possible for it to have sunk to cover their tracks, although it remained a possible case if all else failed. Γνώριζα πως εκείνος ο άντρας, ο Σμολ, έχει ένα κάποιο βαθμό πανουργίας, μα δεν τον θεωρούσα ικανό για οτιδήποτε υπό την φύση της εκλεπτυσμένης φινέτσας. I knew that the man, Small, had a certain degree of artifice, but I did not consider him capable of anything in the nature of refined finesse. Η οποία κι αποτελεί συνήθως αποτέλεσμα ανώτερης παιδείας. Which is usually the result of higher education. Τότε συλλογίστηκα πως αφού ήταν βέβαιο πως βρισκόταν στο Λονδίνο αρκετό καιρό —καθώς είχαμε αποδείξεις πως διατηρούσε μια διαρκή παρακολούθηση της Οικίας Πόντιτσέρι — δύσκολα θα μπορούσε να φύγει αιφνίδια, αλλά θα χρειαζόταν κάποιο χρόνο, έστω κι αν ήταν μια μέρα, για να κανονίσει τις υποθέσεις του. I then reasoned that since he was certain to be in London for some time—as we had evidence that he kept a constant watch on the House of Pondicherry—he could hardly leave suddenly, but he would need some time, even if it was only a day, to arrange affairs. of. Έτσι είχε η ισορροπία των πιθανοτήτων, όπως και να ‘ναι.» That was the balance of probabilities, be that as it may.''

«Μου φαίνεται κάπως αδύναμη,» είπα, «είναι πιθανότερο να είχε κανονίσει τις υποθέσεις του πριν καν ξεκινήσει την επιχείρηση του.» "She seems a bit weak to me," I said, "it's more likely he had his affairs in order before he even started his business."

«Όχι, δυσκολεύομαι να το πιστέψω. “No, I find it hard to believe. Το λημέρι του θα ήταν υπερβολικά πολύτιμο καταφύγιο σε περίπτωση ανάγκης ώστε να το παρατήσει μέχρι να βεβαιωθεί πως θα τα έβγαζε πέρα δίχως αυτό. His lair would be too valuable a shelter in case of need to give it up until he was sure he could do without it. Ωστόσο μια δεύτερη σκέψη πέρασε από το μυαλό μου. However, a second thought crossed my mind. Ο Τζόναθαν Σμολ θα ‘πρεπε να έχει νοιώσει πως η ιδιόρρυθμη εμφάνιση του συντρόφου του, όσο κι αν τον είχε μεταμφιέσει, θα έδινε το έρεισμα για κουτσομπολιά, και πιθανόν να συνδεόταν με την τραγωδία του Νόργουντ. Jonathan Small must have felt that his companion's peculiar appearance, however disguised, would give rise to gossip, and possibly be connected with the Norwood tragedy. Ήταν αρκετά έξυπνος για να το καταλάβει. He was smart enough to figure it out. Είχε ξεκινήσει από το αρχηγείο τους υπό την κάλυψη του σκοταδιού, και θα ήθελε να επιστρέψει πριν να φωτίσει για τα καλά. He had started from their headquarters under the cover of darkness, and he would like to return before it was light for good. Λοιπόν, ήταν περασμένες τρεις, σύμφωνα με την κ. Σμιθ, όταν πήραν το σκάφος. Well, it was past three, according to Mrs. Smith, when they took the boat. Θα είχε φωτίσει αρκετά, κι ο κόσμος θα άρχισε να βγαίνει σε καμιά ώρα ή κάπου εκεί. It would have gotten light enough, and people would start coming out in an hour or so. Συνεπώς, επιχειρηματολόγησα, δεν έφτασαν πολύ μακριά. So, I argued, they didn't get very far. Πλήρωσαν τον Σμιθ γενναία για να κρατήσει την γλώσσα του, φυλάσωντας την λάντσα για την τελική τους απόδραση, και επέστρεψαν βιαστικά στα διαμερίσματα τους με το κουτί του θησαυρού. They paid Smith bravely to hold his tongue, saving the lance for their final escape, and hurried back to their apartments with the treasure box. Σε κάνα δυο νύχτες, όταν θα είχαν μπορέσει να δουν την κατεύθυνση των εφημερίδων, κι αν υπήρχε κάποια υποψία, να έφθαναν υπό την κάλυψη του σκοταδιού σε κάποιο καράβι στο Γκρέιβσεντ ή μακρύτερα, όπου δίχως αμφιβολία θα είχαν κανονίσει να ταξιδέψουν προς την Αμερική ή τις αποικίες.» In a night or two, when they would have been able to see the direction of the papers, and if there had been any suspicion, they would have arrived under cover of darkness in some ship at Gravesend or farther, where they would no doubt have arranged to sail to America or the colonies."

«Μα η λάντσα; Δεν μπορούσαν να την έχουν πάρει στο μέρος διαμονής τους.» "But the spear? They couldn't have taken her to their place of residence."

«Ακριβώς. Σκέφτηκα πως η Λάντσα δεν θα ‘πρεπε να ‘ναι πολύ μακριά παρά την αφάνεια της. I figured Lanza shouldn't be too far away despite her invisibility. Κατόπιν έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του Σμολ και το κοίταξα όπως ένας άνθρωπος των δυνατοτήτων του θα έκανε. Then I put myself in Small's place and looked at it as a man of his ability would. Πιθανόν να θεωρούσε πως το να έστελνε πίσω την Λάντσα ή να την κρατούσε σε κάποια αποβάθρα θα έκανε την καταδίωξη εύκολη αν η αστυνομία τύχαινε και έβρισκε τα ίχνη του. He probably thought that sending the Lance back or keeping it at a dock would make the chase easy if the police happened to find his tracks. Πως, τότε, μπορούσε να κρύψει την λάντσα και να την έχει ευχερή όταν υπήρχε ανάγκη; Αναρωτήθηκε τι έκανα ο ίδιος αν ήμουν στη θέση του. How, then, could he hide the lance and have it handy when needed? He wondered what I would have done myself if I had been in his position. Σκέφτηκα τον μοναδικό τρόπο να το κάνει. I thought of the only way to do it. Ίσως να παρέδιδα την λάντσα σε κάποιο κατασκευαστή ή επισκευαστή, με εντολές να κάνει μια στοιχειώδη αλλαγή πάνω της. Perhaps I would hand the lance over to a builder or repairer, with orders to make a basic change to it. Θα τραβιόταν τότε στο υπόστεγο ή το προαύλιο του, κι έτσι θα ήταν αποτελεσματικά κρυμμένη, ενώ συγχρόνως θα μπορούσε να την έχει σε λίγες ώρες.» It would then be drawn into his shed or yard, so it would be effectively hidden, while at the same time he could have it in a few hours.''

«Δείχνει αρκετά απλό.» "Seems simple enough."

«Αυτά είναι και τα τόσο απλά πράγματα τα οποία είναι εξαιρετικά επιρρεπή στο να παραβλεφθούν. “It's the simple things that are so prone to being overlooked. Ωστόσο, αποφάσισα να δράσω βάση της ιδέας. However, I decided to act on the idea. Ξεκίνησα αμέσως με αυτή την αθώα ναυτική αμφίεση και ρώτησα σε όλες τις μάντρες κατηφορίζοντας το ποτάμι. I set out at once in this innocent sailor's garb, and inquired at all the stalls going down the river. Μηδέν στα δεκαπέντε, αλλά στο δέκατο-έκτο —του Τζέικομπσον— έμαθα πως η Χαραυγή τους είχε παραδοθεί πριν δυο μέρες από ένα ξυλοπόδαρο άντρα, με κάποιες ασήμαντες οδηγίες ως προς το πηδάλιο του σκάφους. Zero to fifteen, but at sixteen—Jacobson's—I learned that the Haravgi had been delivered to them two days before by a man on stilts, with some trifling instructions as to the rudder of the vessel. ‘Δεν τρέχει τίποτα με το πηδάλιο του,' είπε ο επιστάτης. 'There's nothing wrong with his rudder,' said the foreman. 'Εκεί είναι ακουμπισμένη, με τις κόκκινες ρίγες.' 'There she is leaning, with the red stripes.' Τη στιγμή εκείνη εμφανίστηκε ποιος άλλος παρά ο Μορντεκάι Σμιθ, ο χαμένος ιδιοκτήτης. At that moment none other than Mordecai Smith, the lost owner, appeared. Έδειχνε μάλλον να κλίνει προς το ποτό. He seemed rather inclined to drink. Δεν θα τον γνώριζα, φυσικά, αν δεν είχε βροντοφωνάξει το όνομα του και το όνομα της λάντσας του. I wouldn't have known him, of course, if he hadn't shouted his name and the name of his lance. ‘Την θέλω απόψε στις οχτώ,» είπε, — ‘οχτώ ακριβώς, φροντίστε, γιατί έχω δυο κύριους που δεν θα θέλουν να περιμένουν.' 'I want her to-night at eight o'clock,' said he,—'exactly eight, see to it, for I have two gentlemen who will not want to wait.' Τον είχαν προφανώς πληρώσει γενναία, γιατί ήταν γεμάτος χρήμα, και πετούσε σελήνια προς τους εργάτες. He had evidently been paid handsomely, for he was full of money, and was throwing shillings to the workmen.

Τον ακολούθησα κάποια απόσταση, αλλά μαζεύτηκε σε κάποιο καπηλειό, έτσι επέστρεψα στην μάντρα, και, τυχαίνοντας να συναντήσω ένα από τα αγόρια μου στο δρόμο, τον τοποθέτησα σαν φύλακα στην λάντσα. I followed him some distance, but he gathered at some tavern, so I returned to the paddock, and, happening to meet one of my boys on the road, placed him as a guard on the lance. Θα παραμείνει κοντά στην όχθη και θα κουνήσει το μαντήλι του προς το μέρος όταν ξεκινήσουν. He will stay close to the bank and wave his handkerchief towards them when they start. Θα παραμείνουμε μακρύτερα στην κοίτη, και θα είναι περίεργο να μην πιάσουμε άντρες, και θησαυρό.» We shall stay farther down the bed, and it will be strange not to catch men, and treasure.'

«Τα σχεδίασες όλα πολύ τακτικά, ασχέτως του αν οι σωστοί άντρες ή όχι,» είπε ο Τζόουνς, «όμως αν η υπόθεση ήταν στα χέρια μου θα είχα βάλει μια ομάδα αστυνομικών στην μάντρα του Τζείκομπσον και θα τους συνελάμβανα όταν θα κατηφόριζαν.» "You planned it all very neatly, whether the right men or not," said Jones, "but if the matter had been in my hands I would have put a squad of policemen in Jacobson's paddock and arrested them when they came down."

«Κάτι που δεν θα γινόταν ποτέ. "Something that would never happen. Αυτός ο άνθρωπος ο Σμολ είναι ένας πολύ σχολαστικός τύπος. This man Small is a very meticulous fellow. Θα στείλει κάποιο ανιχνευτή νωρίτερα, κι αν κάτι τον κάνει καχύποπτο θα παραμείνει μαζεμένος για άλλη μια βδομάδα.» He'll send out a scout early, and if anything makes him suspicious he'll stay packed up for another week.''

«Μα θα μπορούσες να ακολουθήσεις τον Μορντεκάι Σμιθ, και έτσι να σε οδηγούσε στο κρησφύγετο,» είπα. "But you could follow Mordecai Smith, and so he would lead you to the hideout," I said.

«Στην περίπτωση αυτή θα είχα χαραμίσει την μέρα μου. "In that case I would have wasted my day. Θα στοιχημάτιζα εκατό προς ένα ενάντια στο να γνωρίζει ο Μορντεκάι Σμιθ που μένουν. I'd bet a hundred to one against Mordecai Smith knowing they're staying. Εφόσον έχει ποτό και καλή πληρωμή, γιατί θα ‘πρεπε να κάνει ερωτήσεις; Του στέλνουν μηνύματα τι να κάνει. As long as he's got booze and good pay, why should he ask questions? They send him messages about what to do. Όχι, σκέφτηκα κάθε άλλη πιθανή πορεία, κι αυτή ήταν η καλύτερη.» No, I thought of every other possible course, and this was the best.”

Καθώς η συζήτηση συνεχιζόταν είχαμε περάσει γοργά όλες τις γέφυρες που εκτείνονταν πάνω από τον Τάμεση. As the conversation continued we had quickly crossed all the bridges that spanned the Thames. Καθώς περάσαμε την Πόλη οι τελευταίες ακτίνες του ήλιου προσέδιδαν μια χρυσή αντανάκλαση στο σταυρό της κορυφής του Αγίου Παύλου. As we passed the city the last rays of the sun cast a golden reflection on the cross on the peak of Agios Pavlos. Al pasar por la Ciudad, los últimos rayos del sol dieron un reflejo dorado a la cruz en la cima de St. Paul. Είχε πέσει ήδη το μισόφωτο πριν φτάσουμε τον Πύργο. It was already half light before we reached Pyrgos.

«Αυτή είναι η μάντρα του Τζέικομπσον,» είπε ο Χολμς, υποδεικνύοντας μια σειρά ιστίων και άρμενων προς τη μεριά του Σάρρεϋ. "That's Jacobson's mantra," said Holmes, pointing to a row of sails and rigging toward the Surrey. «Πλεύστε αργά πάνω και κάτω υπό την κάλυψη αυτή της αλυσίδας φορτηγίδων.» Έβγαλε ένα ζευγάρι κιάλια από την τσέπη του και παρατήρησε για λίγη ώρα την όχθη. "Sail slowly up and down under cover of this chain of barges." He took a pair of binoculars from his pocket and observed the shore for a while.

«Βλέπω το φρουρό μου στη θέση του,» σχολίασε,» αλλά ούτε ίχνος από το μαντήλι.» "I see my guard in place," he commented, "but no sign of the handkerchief."

«Τι λες να πάμε λίγο παρακάτω και να μείνουμε εκεί περιμένοντας τους,» είπε ανυπόμονα ο Τζόουνς. "How about we go a little further and wait there for them," Jones said impatiently.

Ήμασταν όλοι ανυπόμονοι εκείνη την στιγμή, ακόμη κι ο αστυνομικός και οι θερμαστές, οι οποίοι είχαν μια αμυδρή ιδέα του τι συνέβαινε. We were all impatient at that moment, even the policeman and the heaters, who had only the faintest idea of what was going on. Todos estábamos impacientes en ese momento, incluso el policía y los calefactores, que tenían una vaga idea de lo que estaba pasando.

«Δεν έχουμε δικαίωμα να θεωρήσουμε τίποτα δεδομένο,» απάντησε ο Χολμς. "We have no right to take anything for granted," replied Holmes. «Είναι βέβαιο δέκα προς ένα πως θα κατέβουν το ποτάμι, όμως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. "It is ten to one certain that they will go down the river, but we cannot be sure. Από αυτό το σημείο βλέπουμε την είσοδο της μάντρας, και δύσκολα μπορούν να μας δουν. From this point we can see the entrance to the paddock, and they can hardly see us. Θα είναι ξάστερη νύχτα και άπλετα φωτισμένη. Οφείλουμε να μείνουμε εδώ που είμαστε. We have to stay where we are. Δείτε πως ο κόσμος μαζεύεται εκεί κάνω από την λάμπα.» See how the people gather there I do from the lamp."

«Έρχονται από την δουλειά στην μάντρα.» "They come from work in the paddock."

«Ύποπτοι μπαγαπόντηδες, όμως υποθέτω πως καθένας τους έχει κάποια αθάνατη φλόγα κρυμμένη μέσα του. “Suspicious vagrants, but I suppose they each have some immortal flame hidden within them. Ούτε που θα το συλλογιζόσουν, έτσι που τους βλέπεις. You wouldn't even think about it, the way you see them. Δεν υπάρχει δυνατότητα να γνωρίζεις εκ των προτέρων σχετικά. There is no possibility of knowing in advance about it. Παράδοξο αίνιγμα που είναι ο άνθρωπος!» Man is a paradoxical enigma!"

«Κάποιος τον απεκάλεσε ψυχή συγκαλυμμένη σε ζώο,» πρότεινα. "Someone called him a soul in animal form," I suggested.

«Ο Γουίνγουντ Ρηντ έχει δίκιο επί του θέματος,» είπε ο Χολμς. "Winwood Reed is right about that," said Holmes. «Σχολιάζει πως, ενώ ο ανεξάρτητος άνθρωπος είναι ένας ανεξήγητος γρίφος, στο σύνολο του μεταβάλλεται σε μαθηματική βεβαιότητα. "He comments that, while the independent man is an inexplicable riddle, he turns into a mathematical certainty as a whole. Δεν μπορείς, παραδείγματος χάριν, ποτέ να προβλέπεις τι κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει, αλλά μπορείς με ακρίβεια τι θα καταφέρει μια ποσοστιαία ομάδα. You can, for example, never predict what any individual can do, but you can accurately predict what a percentage group will accomplish. Τα άτομα διαφέρουν, όμως τα ποσοστά παραμένουν σταθερά. Individuals differ, but the percentages remain constant. Έτσι λέει ο στατιστικός. So says the statistician. Eso dice el estadístico. Μα βλέπω ένα μαντήλι; Σίγουρα υπάρχει ένα λευκό πετάρισμα αντίκρυ.» But do I see a handkerchief? There is definitely a white fling opposite.”