Τετραγωνίζοντας τους κύκλους των περιορισμών | Παναγιώτης Πιτσίνιαγκας | TEDxChania - YouTube Squaring the circles of constraints | Panagiotis Pitsiniagkas | TEDxChania - YouTube La quadrature du cercle des contraintes | Panagiotis Pitsiniagkas | TEDxChania - YouTube Выравнивание кругов ограничений | Panagiotis Pitsiniagkas | TEDxChania - YouTube

Μεταγραφή: Stella Sarma Επιμέλεια: Chryssa Rapessi

Πότε δεν ετοιμάζω τι θα πω.

Πάντα κάνω διάλογο με το κοινό,

οπότε, πρέπει να είστε ελαστικοί μαζί μου σήμερα,

γιατί ζορίστηκα πάρα πολύ να γράψω τι θα πω

για να μονολογήσω όλην αυτήν την ώρα.

Όταν πήρα την πρόσκληση, δέχτηκα αμέσως,

γιατί αγαπάω τα TED και αγαπάω τα Χανιά.

Μετά με τρόμαξαν λίγο όταν μου είπαν ότι το θέμα είναι «Τετραγωνίζοντας τον κύκλο»,

γιατί φοβάμαι μην τολμήσει κανείς να μου τετραγωνίσει αυτούς τους κύκλους. because I'm afraid that no one will dare to square these circles with me.

(Γέλια)

Τους έχω μαζί μου από τα 21,

όταν μετά από ένα τροχαίο απέκτησα την αναπηρία μου.

Όταν σου συμβεί κάτι τέτοιο, πιστεύεις ότι η ζωή σου έχει τελειώσει,

ότι δεν έχει κανένα νόημα να ζεις, δεν μπορείς να ξανακάνεις τίποτα πια,

αλλά δεν είναι καθόλου έτσι.

H ζωή μπορεί να είναι ωραία ακόμα και αν έχεις ρόδες.

Το τετράγωνο που είχα πάντα ήταν η λογική μου,

ήταν αυτό που μου επέτρεψε να...

- όταν ένιωσα ότι έχω πληροφορηθεί αρκετά για το τι έχει συμβεί στο σώμα μου -

μου επέτρεψε να πάω μπροστά.

Ο κύκλος που ζω είναι ένας φαύλος κύκλος,

στον οποίο άνθρωποι με αναπηρία δεν βγαίνουν έξω,

επειδή είναι δύσκολο να βγουν.

Επειδή είναι δύσκολο να βγουν, οι υπόλοιποι δεν τους βλέπουν

και τους δυσκολεύουν τη ζωή

και έτσι κάνουν δύσκολο το να βγουν έξω...

και συνεχίζει αυτός ο κύκλος.

Οπότε η δουλειά μου τον τελευταίο καιρό - εδώ και αρκετά χρόνια -

είναι να είμαι σε σχολεία και να μιλάω στα παιδιά

και να τους εξηγώ ότι άνθρωποι με αναπηρία υπάρχουν.

Χρειάστηκα αρκετά χρόνια

μέχρι να μάθω τις καινούργιες οδηγίες χρήσης για το σώμα μου.

Χρειαζόμουν βοήθεια σε πάρα πολλά καθημερινά πράγματα,

χρειαζόμουν βοήθεια για να ντυθώ, για να...

ίσως να κάνω μπάνιο ή να πάω στην τουαλέτα.

Για πάρα πολλά πράγματα.

Και αυτό με έκανε να νιώθω λιγότερο χρήσιμος.

Μέχρι που κάποια στιγμή γνώρισα την κυρία Αθηνά Κρητικού.

Η κυρία Κρητικού λίγο καιρό πριν είχε φτιάξει

τον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους

- οι φίλοι το λένε ΣΚΕΠ, δεν χρειάζεται να το θυμάστε όλο αυτό -

και μου εξήγησε τι κάνει.

Η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκε λίγο κοτσάνα στην αρχή The truth is that I thought it was a bit of a stump at first.

και απλά νόμιζα ότι είναι μια κυρία που έχει πολλά λεφτά

και θέλει να δείξει στις φίλες της ότι κάτι κάνει.

Αλλά παρόλα αυτά δέχτηκα να πάω να δω τι κάνουν.

Ήξερα ότι εκεί που θα πάω,

θα έχουν φέρει παιδιά γενικής εκπαίδευσης και παιδιά ειδικής εκπαίδευσης

και θα τα έχουν βάλει να συνεργαστούν, με κύριο σκοπό να γνωριστούν.

Έφτασα αργοπορημένος και, προς μεγάλη μου έκπληξη,

είδα ότι δεν μπορούσα να ξεχωρίσω

ποια παιδιά ήταν από την ειδική εκπαίδευση και ποια από τη γενική.

Περίμενα, εντελώς χαζά,

ότι θα είναι χωρισμένα από μόνα τους.

Αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Ήταν όλα τα παιδιά μαζί.

Όπως έπρεπε να είναι.

Και νομίζω ότι αυτά τα τρία δευτερόλεπτα ήταν που με έκαναν

να αγαπήσω τον ΣΚΕΠ και αυτά που κάνει.

Και πλέον νιώθω πολύ περήφανος που μπορώ να λέω αυτά που κάνουμε. And now I feel very proud to be able to say what we do.

Μέχρι σήμερα έχω μιλήσει σε περισσότερα από 20.000 παιδιά

και ο μόνος κανόνας κάθε φορά είναι ότι μπορούν να σηκώνουν το χέρι τους

και να ρωτούν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.

Αλλά πραγματικά ό,τι τους κατέβει στο κέφαλι, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός.

Έχουν κάθε δικαίωμα να είναι άσχετοι They have every right to be ignorant

και να πουν πράγματα που μπορεί να μην είναι σωστά.

Όπως ήμουν και γω άσχετος για πολλά χρόνια,

γιατί πριν αποκτήσω την αναπηρία, δεν ήξερα απολύτως τίποτα.

Οι ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά μπορεί να είναι από πολύ απλά πράγματα,

όπως το πώς βάζω τα παπούτσια μου ή το παντελόνι μου,

μέχρι το αν έχω σκεφτεί να αυτοκτονήσω ή αν έχω κοπέλα.

Η τελευταία είναι πολύ καλή ερώτηση γιατί μπορώ να απαντήσω θετικά.

(Γέλια)

Αλλά γενικά είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσεις πράγματα σε ένα παιδί δημοτικού.

Για να μπορέσει ο λόγος σου να είναι κατανοητός σε ένα δεκάχρονο παιδί,

πρέπει αρχικά να το έχεις τακτοποιήσει πάρα πολύ καλά στο κεφάλι σου. you have to have it all worked out in your head very well in the first place.

Και είναι μια διαδικασία που εμένα μου μοιάζει με ψυχανάλυση.

Αυτό, από τη μία, με έκανε να μάθω και να συμπαθήσω τον εαυτό μου περισσότερο

και, από την άλλη, με έκανε να μάθω πολλά πράγματα από τα ίδια τα παιδιά.

Αρχικά έμαθα ότι υπάρχει ένας μεγάλος μύθος γύρω από τα παιδιά.

Συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι μεγάλοι

ότι τα παιδιά είναι κακά ή σκληρά ή κάτι τέτοιο.

Είναι πολύ μεγάλο ψέμα.

Τα παιδιά είναι ειλικρινή.

Λένε αυτό που σκέφτονται χωρίς να το φιλτράρουν

και θα ήταν πολύ πιο καλά τα πράγματα αν όλοι μας ήμαστε έτσι.

Το κακό με τα παιδιά είναι ότι, μετά, τα αναλαμβάνουμε εμείς οι μεγάλοι The bad thing about children is that, afterwards, we adults take over

και τους λέμε ότι πρέπει να πάψουν να είναι ειλικρινή

ή, όπως μας αρέσει να λέμε, τους μαθαίνουμε τρόπους.

Για παράδειγμα, πριν από λίγο καιρό,

είχα ένα πολύ ενδιαφέρον περιστατικό με έναν πιτσιρικά

που πρέπει να πήγαινε πρώτη δημοτικού.

Κανονικά εδώ πέρα κρεμάω τα κλειδιά μου. Το μπρελόκ μου είναι ένα LEGO. This is where I normally hang my keys. My key chain is a LEGO.

Έρχεται ο μικρος και μου λέει

-χωρίς να μου πει καλημέρα, χωρίς να μου πει τίποτα-

μου λέει, «Τι είναι αυτό;»

Του λέω «Είναι ένα LEGO, μου το έχει πάρει μια φίλη μου

και είναι το μπρελόκ για τα κλειδιά μου».

«Α», μου λέει, «έχω και γω ένα τέτοιο, αλλά μαύρο».

«Εγώ» του λέω «έχω κόκκινο, γιατί μου αρέσει πιο πολύ».

«Πολύ ωραία, οκ» και φεύγει.

Νιώθω ότι αυτό το παιδί θα πήγε στο σπίτι του και θα είπε στη μάνα του

«Μαμά, σήμερα γνώρισα έναν κύριο που ήταν περίεργος.

Ενώ ήταν μεγάλος, είχε ένα LEGO στα κλειδιά του».

Επειδή αυτό το παιδί δεν είχε πάει αρκετά στο σχολείο

ή δεν είχε δει αρκετή τηλεόραση, δεν πρόλαβε να το χαλάσει ο κόσμος. or hadn't watched enough TV, people didn't have time to spoil it.

Και το περίεργο, λοιπόν, που είχα για αυτό το παιδί

ήταν το LEGO στα κλειδιά μου.

Με έχουν ρωτήσει πολύ συχνά τα παιδιά

κατά πόσο έχω δεχθεί bullying ή κοροϊδία ή κάτι τέτοιο

και η απάντησή μου είναι ότι ο κόσμος σού συμπεριφέρεται

και πιστεύει για σένα ό,τι πιστεύεις εσύ για τον εαυτό σου.

Εάν εσύ σέβεσαι τον εαυτό σου και πιστεύεις ότι είσαι κάτι αξιόλογο, If you respect yourself and believe that you are something worthwhile,

αυτό θα καταλάβουν και οι άλλοι.

Εάν εσύ δε νιώθεις ότι είσαι κάτι καλό,

δεν πρόκειται κανείς ποτέ να έχει διαφορετική ιδέα για σένα.

Αλλά νομίζω ότι γίνεται ακριβώς το αντίθετο:

ο κόσμος μού συμπεριφέρεται καλύτερα, επειδή έχω αναπηρία, πολλές φορές.

Υπάρχει ενα χαζό περιστατικό, όπου είμαι στο μετρό

και επειδή έχει πάρα πολύ κόσμο την ώρα που αδειάζει το βαγόνι,

κάνω βλακεία και πατάω τον μπροστινό μου, I do something stupid and step on the front of my car,

ο οποίος γυρνάει νευριασμένος και μου λέει... «Συγγνώμη»!

(Γέλια)

Ένιωσα ότι έτσι όπως περπάταγε ωραία και καλά I felt that the way he was walking along nice and easy

και βιαζόταν να πάει στη δουλειά του,

ένιωσε κάποιος να τον πατάει από πίσω,

λέει, «Πολύ ωραία, θα γυρίσω να τον βρίσω».

Γυρνάει, δεν βρίσκει κανέναν εδώ, κοιτάει πιο κάτω,

«Αχ... εντάξει, μην τον βρίσω αυτόν, συγγνώμη που υπάρχω.»

Βρε άνθρωπε, εγώ έκανα βλακεία.

(Γέλια)

Έμαθα ότι υπεύθυνος για ό,τι σου συμβεί, είσαι εσύ.

Δεν είναι ούτε ο Θεός ή ο Βούδας ή όπου πιστεύεις, ούτε η μοίρα.

Δεν υπάρχει κάποιος από ψηλά, ο οποίος παίζει μαζί μας

και μεις είμαστε οι μαριονέτες, άβουλες εντελώς.

Είναι οι επιλογές που κάνουμε,

οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα καλά πράγματα που μας συμβαίνουν

και αντίστοιχα, οι επιλογές μας είναι αυτές που είναι υπεύθυνες για τα άσχημα.

Εάν θέλεις να σου συμβεί κάτι καλό, πρέπει να το προσπαθήσεις,

να το προσπαθήσεις ξανά και μετά να προσπαθήσεις λίγο ακόμα.

Και αν δεν πετύχει, να βρεις ποιες επιλογές ήταν λάθος

και να σκεφτείς αν θες να τις αλλάξεις.

Από τα παιδιά, λοιπόν, επίσης έμαθα ότι τα κοινωνικά μέσα δεν λένε την αλήθεια.

Αν για παράδειγμα δεις το δικό μου Facebook,

θα δεις ότι πριν από έναν μήνα πήγα στην Πολωνία και πέρασα πολύ ωραία,

την προηγούμενη βδομάδα ήμουν στις Βρυξέλλες,

σήμερα είμαι στα Χανιά, πολύ περήφανος που μιλάω εδώ πέρα,

και, γενικά, μοιράζομαι θετικά πράγματα που μου συμβαίνουν.

Δεν θα μοιραστώ όταν θα πλακωθώ με την κοπέλα μου I won't share when I fight my girlfriend

ή όταν το σκυλί θα ανέβει στο κρεβάτι και θα το κατουρήσει γιατί το εκνεύρισα. Or when the dog gets on the bed and pees on it because I pissed it off.

Επιλέγω να μοιράζομαι μόνο τα καλά πράγματα.

Και αυτό δημιουργεί την ψευδή εντύπωση ότι κάποιος έχει τέλεια ζωή.

Η ζωή μου είναι καλή, είναι πολύ καλή,

νομίζω είναι καλύτερη από των περισσότερων στην ηλικία μου,

αλλά σίγουρα δεν είναι τέλεια.

Υπάρχουν καλά πράγματα και άσχημα πράγματα.

Γιατί τέλεια ζωή δεν έχει κανείς.

Κανείς απολύτως.

Η μόνη περίπτωση να έχεις τέλεια ζωή είναι να παίζεις σε μια ταινία

που έχεις γράψει το σενάριο και να είσαι και σκηνοθέτης.

Ναι, Παπακαλιάτης είναι αυτός. Yes, that's Papakaliatis.

(Γέλια)

Έμαθα ότι ποτέ δε θα είσαι ο πιο...

Δε θα είσαι ο πιο ωραίος,

αυτός με τα πιο πολλά λεφτά,

που είναι ο πιο καλός στο ποδόσφαιρο ή στο τάβλι who is the best at football or backgammon

ή δεν ξέρω τι σε ενδιαφέρει να παίζεις.

Αλλά δεν πειράζει. Δεν χρειάζεται να είσαι ο πιο.

Δεν χρειάζεται να είσαι ο καλύτερος σε κάτι για να περνάς καλά.

Και η ζωή σου μπορεί να είναι πάρα πολύ καλή

έχοντας λιγότερα πράγματα από το τέλειο.

Μπορείς να το δοκιμάσεις.

Να δεις τους ανθρώπους γύρω σου που νομίζεις ότι έχουν μια πολύ όμορφη ζωή

και μετά να καταλάβεις γιατί.

Θα δεις ότι δεν είναι αυτοί που έχουν τα περισσότερα.

Εδώ και πολλά χρόνια, απ' όσο θυμάμαι τον εαυτό μου,

προετοιμαζόμουν, σαν παιδί, να δώσω εξετάσεις.

Μπορεί ένα παιδί να κάνει Αγγλικά, Γαλλικά και ιστορία και έκθεση Can a child do English, French and history and essay

για να μπορέσει να είναι ο καλύτερος και να περάσει σε μια τέλεια σχολή.

Αλλά είδα ότι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους

και τις πιο ωραίες εμπειρίες

τις έμαθα μέσω του εθελοντισμού, δηλαδή μακριά από το σχολείο.

Είναι πολύ πιθανό να κερδίζεις πιο πολλά με τον εθελοντισμό

και βοηθώντας τα σκυλιά της γειτονιάς σου

ή τους ανθρώπους που έχουν έρθει στη χώρα μας

επειδή τους κυνηγά ένας ηλίθιος πόλεμος,

απ' ό,τι αν μάθεις πότε έγινε η Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή

-1774-

(Γέλια)

ή τον ατομικό αριθμό του βαρίου or the atomic number of the barium

-είναι 56, για όποιον ενδιαφέρεται.

Μέσω του εθελοντισμού έχω βρει

τη γυναίκα της ζωής μου και το ηλίθιο σκυλί μας.

(Γέλια)

Έχω τουλάχιστον δύο τέλειες δουλειές και είχα προσφορά για άλλες δύο - τρεις

και νομίζω ότι είναι ένα από τα πράγματα που μου έφτιαξε τη ζωή,

και αν θέλετε να δείτε τι σημαίνει εθελοντισμός,

μπορείτε να κοιτάξετε γύρω σας.

Σήμερα είμαστε εδώ,

επειδή μια ομάδα εθελοντών έχουν ασχοληθεί πάρα πολλούς μήνες

για να μπορέσουν να φτιάξουν αυτό το πράγμα,

επειδή έτσι ένιωσαν ότι μπορούν να προσφέρουν στον τόπο τους. because that's how they felt they could contribute to their country.

Καλή δουλειά είναι αυτή από την οποία βγάζεις κάμποσα χρήματα

και στην οποία νιώθεις ότι είσαι ιδιαίτερα καλός.

Εάν έχεις τελειώσει τη Νομική,

αλλά ανακαλύψεις ότι είσαι καλός να πουλάς πατάτες ή μπρόκολα,

πρέπει να κάνεις αυτό, να πουλάς πατάτες.

Τα μπρόκολα, όχι, είναι βλακεία. Broccoli, no, it's stupid.

(Γέλια)

Και ας αφήσεις άλλους να πάνε στα δικαστήρια. And let others go to court.

Είναι σημαντικό στη ζωή σου να ψάξεις

και να αποκτήσεις εμπειρίες και όχι αντικείμενα.

Αντί να αγοράσεις το καινούργιο iPhone που βγήκε προχθές,

πήγαινε στην Disneyland στο Παρίσι

ή πήγαινε δες τι έφτιαξε ο Γκαουντί στη Βαρκελώνη

ή δες την περιοδεία του αγαπημένου σου συγκροτήματος or see the tour of your favourite band

και πήγαινε δες τους να παίζουν στο Γουέμπλεϊ.

Τα εισιτήρια είναι τόσο φτηνά που αντί να πάρεις ένα επώνυμο τζιν,

μπορείς να πας να φας παγωτό στην Fontana di Trevi

ή αντί αύριο το βράδυ να πας στα μπουζούκια,

μπορείς να ψάξεις στην Βικιπαίδεια να δεις τι είναι το τείχος του Βερολίνου

και να πεταχτείς να το δεις. and pop in to see it.

Έτσι ακριβώς.

Στη ζωή σου θα σου έρθουν πολλές σφαλιάρες. In your life you'll get a lot of slaps in the face.

Σφαλιάρα μπορεί να είναι ότι θα χάσεις έναν δικό σου άνθρωπο

ή θα χάσεις τη δουλειά σου, αν είσαι άτυχος.

H σφαλιάρα μπορεί να είναι και θετικά πράγματα

-ακούγεται πολύ άσχημο-

αλλά το κανονικό στη ζωή σου είναι να χάσεις τους γονείς σου.

Aυτή είναι η κανονική πορεία.

Κάθε σφαλιάρα, πρέπει να διαλέξεις αν θέλεις να 'ναι ευκαιρία για να πας μπροστά

ή αν θες να τη χρησιμοποιήσεις σαν δικαιολογία για να μείνεις πίσω.

Είναι στο χέρι σου τι θα κάνεις.

Ο Δαρβίνος λέει ότι δεν επιβιώνουν τα πιο δυνατά ή τα πιο έξυπνα είδη,

αλλά αυτά που πιο εύκολα προσαρμόζονται στις αλλαγές. but the ones that are most easily adapted to change.

Οπότε, δες ποιες αλλάγες θες να κάνεις και κάντες.

Η ζωή, γενικά, είναι γεμάτη αποτυχίες.

Nομίζω το ακούσατε και από έναν προηγούμενο ομιλητή πριν.

Eίναι γεμάτη αποτυχίες, αρκεί να προσπαθείς.

Θα αποτύχεις σε δουλειές,

θα αποτύχεις σε σχέσεις με το άλλο φύλο ή με το ίδιο,

-δεν κρίνουμε κανέναν-

θα αποτύχεις σε φιλίες, αλλά δεν πειράζει.

Αυτό που πειράζει είναι να μην τολμήσεις.

Να μην τολμήσεις να προσπαθήσεις κάτι,

ακόμη και αν δεν νιώθεις σίγουρος ότι θα πετύχεις.

Ένα κοινό που έχει ο Ντίσνεϊ, o Τζόρνταν και οι Beatles

είναι ότι στα πρώτα βήματα τούς απέρριψαν. is that in the first steps they were rejected.

Το άλλο κοινό που έχουν είναι

ότι ο καθένας άλλαξε την ιστορία στον τομέα τους.

Έμαθα ότι ο κόσμος είναι καλός.

Ο κόσμος είναι καλός και είναι διατεθειμένος να βοηθήσει τον δίπλα του,

αρκεί ο δίπλα να ξέρει πώς να το ζητήσει.

Αντί να περιμένεις παθητικά από τους άλλους να κάνουν κάτι σωστό, Instead of passively waiting for others to do the right thing,

μπορείς, μερικές φορές, απλά να τους το ζητήσεις.

Πριν από λίγα χρόνια,

-αγαπάω τους U2, ένα συγκρότημα-

το 2010 θα έπαιζαν στην Αθήνα,

επικοινώνησα με την εταιρεία παραγωγής και τους ρώτησα σε ποια θέση θα κάτσω.

Μου εξήγησαν ότι θα είναι μια θέση στις κερκίδες,

η οποία είναι μια χαρά όταν βλέπεις ποδόσφαιρο,

αλλά δεν είναι βολική θέση όταν θες να δεις μια συναυλία,

ειδικά τη συγκεκριμένη που είχε μια πελώρια σκηνή.

Και τους ειπα, αν θέλουν,

να βάλουν μια εξέδρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. to put a podium inside the field.

Την επόμενη μέρα, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν,

«ΟΚ, θα βάλουμε εξέδρα στον αγωνιστικό χώρο».

Και όταν, χαρούμενος, τους ευχαρίστησα, γυρνάνε και μου λένε,

«Μη μας ευχαριστείς, το κάναμε επειδή απλά το ζήτησε κάποιος».

Δηλαδή, -ήταν και η πρώτη φορά στην Ελλάδα που γίνεται αυτό-

επειδή απλά ένας άνθρωπος, ανώνυμα, ξόδεψε δέκα λεπτά από τη ζωή του

και τους έστειλε ένα e-mail και τους ζήτησε κάτι.

Αντί να περιμένεις τα πράγματα από τους άλλους,

πρέπει να τα ζητήσεις μερικές φορές.

Όταν απέκτησα την αναπηρία μου,

πίστευα ότι η καριέρα μου ως άντρας τελείωσε.

Και, ΟΚ, εντάξει, ό,τι πρόλαβα μέχρι τα 21. And, okay, okay, what I caught up to when I was 21.

(Γέλια)

Και πίστευα ότι παύω να είμαι ελκυστικός, And I thought I was no longer attractive,

παύω να μετράω σαν άντρας.

Έκανα λάθος.

Είδα ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πιο πολύ

για το τι έχεις στο κεφάλι σου και το τι κάνεις,

από το αν έχεις ωραίους κοιλιακούς ή αν έχεις σφιχτό κώλο.

Ο δικός μου είναι πάρα πολύ ωραίος, μην κοιτάτε που δεν τον βλέπετε.

(Γέλια)

Αλλά και από την άλλη, και σένα θα πρέπει να σε ενδιαφέρουν

οι άνθρωποι που ασχολούνται με τι έχεις στο κεφάλι σου

και όχι με το πόσες ώρες περνάς στο γυμναστήριο.

Θέλω να τελειώσω με το θέμα της ημέρας.

Ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι ένα πρόβλημα,

στο οποίο σου δίνουν έναν κύκλο in which they give you a circle

και εσύ πρέπει να φτιάξεις ένα τετράγωνο με ακριβώς το ίδιο εμβαδό,

έχοντας τους περιορισμούς ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιήσεις μόνο διαβήτη και κανόνα

και ότι πρέπει αυτό να το κάνεις σε πεπερασμένο αριθμό βημάτων.

Έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να λυθεί. It has been proven that it cannot be solved.

Δεν μπορεί να λυθεί, εκτός αν αποφασίσεις

να ξεφορτωθείς τους περιορισμούς που σου έχουν επιβάλει.

Μπορείς είτε να φτιάξεις ένα τετράγωνο που έχει ίδιο εμβαδό

ή περίπου ίδιο.

Kανείς δεν θα καταλάβει τη διαφορά.

(Γέλια)

Ναι, ναι, θα είναι πολύ ίδιο!

(Γέλια)

Ή μπορείς να χρησιμοποιήσεις και άλλα εργαλεία.

Είναι πολύ κρίμα να χρησιμοποιείς μόνο δύο εργαλεία,

ενώ υπάρχουν τόσα πολλά

που απλά χρειάζεται να απλώσεις το χέρι σου και να τα πιάσεις. that you just need to reach out and grab them.

Ή να ζητήσεις σε κάποιον βοήθεια για να στα δώσει.

Σχεδόν σίγουρα θα χαρεί να το κάνει.

Έχεις εγκέφαλο,

το πιο περίπλοκο και αποτελεσματικό εργαλείο που υπάρχει,

χρησιμοποίησέ το.

Ευχαριστώ πολύ!

(Χειροκρότημα)