16-3 Eindelijk: de zee! 16-3 Endlich: das Meer! 16-3 Επιτέλους: η θάλασσα! 16-3 Finally: the sea! 16-3 Por fin: ¡el mar! 16-3 Enfin la mer !

Eindelijk: de zee! deel 3

‘... en toen kwam jij,' vervolgde Johannis zijn verhaal. ‘Jij en Leonardo, en dat veranderde alles. Eerst dachten we dat je ook het kind van een ridder was, je trad zo zelfverzekerd op. |||||||||||||||selbstsicher| |thought||||||||||||||self-assured| Je verweet ons dat we niet goed voor de kinderen zorgden en dat was waar. |warf vor|||||||||sorgten|||| |blame|||||||||cared|||| Ik schaamde me toen al en de hele onderneming begon me tegen te staan. |||||||||begann|mir|gegen|| ||||||||venture||||| Ich schämte mich schon damals und das ganze Unternehmen begann mir missfällig zu werden. Jij kwam als uit de hemel gevallen en je leerde ons hoe we de tocht beter konden organiseren, zodat er niet meer zoveel kinderen stierven. ||||||fallen|||||||||||||||||| Du kamst wie vom Himmel gefallen und lehrtest uns, wie wir die Reise besser organisieren konnten, damit nicht mehr so viele Kinder starben. En toch vertrouwde ik je niet helemaal...' Und trotzdem vertraute ich dir nicht ganz... ‘Hoe bedoelt u?' |mean| ‘Je werkte zo hard voor hun welzijn, alsof je wist wat we met die kinderen van plan waren en je enige doel was: er zoveel mogelijk sterk en gezond in Genua te krijgen. ||||||||||||||||||||einziges|Ziel|||||stark|||||| ||||||||||||||children|||||||||||||||||| Daarom dacht ik: Anselmus en Rudolf spelen onder één hoedje.' |||||||||Hut |||||||||hat Deshalb dachte ich: Anselmus und Rudolf spielen unter einer Decke. ‘Zag u mij voor een slavenhandelaar aan?' |||||Sklavenhändler| |||||slave trader| „Haben Sie mich für einen Sklavenhändler gehalten?" vroeg Dolf woedend. fragte Dolf wütend.

‘Soms... ik weet het niet. Ik twijfelde steeds. En als ik er Anselmus naar vroeg, gaf hij ontwijkende antwoorden. |||ihm||nach||||ausweichende| |||||||||evasive| Und als ich Anselmus danach fragte, gab er ausweichende Antworten. Maar ik merkte ook dat hij je haatte, dat hij alleen gebruik van je wilde maken, zoals hij Nicolaas gebruikte.' Aber ich bemerkte auch, dass er dich hasste, dass er nur Gebrauch von dir machen wollte, so wie er Nicolaas benutzte. Dolf probeerde de vreemde kronkels van 's mans brein te volgen. ||||Windungen|||||| ||||twists|||man's||| Dolf versuchte den seltsamen Windungen des Mannes Geistes zu folgen. Het lukte hem niet helemaal. |succeeded|||

‘Ik dacht,' zei Johannis zacht, ‘dat jij ons door de Duivel was gezonden. Want dit hele plan om de kinderen naar Afrika te verkopen, moet ook door de Duivel zijn uitgedacht. En jij hielp Anselmus, jij hield de kinderen in leven... Elk oponthoud was mij welkom: hoe langer het zou duren voordat we in Genua kwamen, hoe meer kans de kinderen hadden om aan hun lot te ontsnappen - en toen ontdekte ik dat jij ook geen haast had. ||||||||||||||||||||||||||||||||||Schicksal||entkommen||als|||||||haast| |||||||||||||||||||last|||||||||||||||||escape|||||||||| Dat maakte dat ik weer ging twijfelen. das|||||| Das ließ mich wieder zweifeln. Toen de Scharlaken Dood ons besprong, dacht ik: dat is een teken uit de hemel. Als der scharlachrote Tod uns überfiel, dachte ich: Das ist ein Zeichen aus dem Himmel. God wil niet dat we Genua bereiken. Gott will nicht, dass wir Genua erreichen. En wat deed jij? De Scharlaken Dood verjagen. Ik begreep er niets meer van.' ‘U had me veel eerder in vertrouwen moeten nemen, Johannis.' |||||||nehmen|| ‘Sie hätten mir viel früher Ihr Vertrauen schenken sollen, Johannis.' ‘Ja, dat zie ik nu ook in. ‘Ja, das sehe ich jetzt auch. Maar ik durfde niet. Aber ich hatte nicht den Mut. Ik was bang voor Anselmus. |war|ängstlich|| Hij zou me in een afgrond geduwd hebben als hij had gemerkt dat ik de moed had verloren en de kinderen niet in slavernij wilde laten gaan. |||||abyss||||||||||||||||||||| En jou durfde ik niet volledig te vertrouwen... De hele reis hoopte ik op een wonder, op iets wat ons zou noodzaken terug te keren. ||||||||||Reise|||||||||||zwingen würde|zurück||kehren |||||fully||||||||||miracle|||||||||return Und dir wollte ich nicht vollständig vertrauen... Die ganze Reise hoffte ich auf ein Wunder, auf etwas, das uns zwingen würde zurückzukehren. Elke ramp die ons overkwam, begroette ik met vreugde. |Katastrophe|||überkam|begrüßte|||Freude ||||befell us|greeted||| Jede Katastrophe, die uns widerfuhr, begrüßte ich mit Freude. Maar nooit keerden de kinderen om, nooit gaven ze de moed op. Aber die Kinder kehrten niemals um, niemals gaben sie den Mut auf. Ze wilden de zee zien, ze wilden het wonder beleven dat Nicolaas hun had beloofd. Ach Rudolf, wat moeten we toch doen?' ‘De kinderen tegenhouden. ||hold back Zorgen dat Anselmus geen contact kan opnemen met de kaperkapiteins.' ||||||aufnehmen|||Kaperkapitäne ‘Ik heb hem gesmeekt...' |||begged ‘Anselmus is de man niet om zich te laten smeken. ||||nicht|um||zu||anflehen lassen ‘Anselmus ist nicht der Mann, der sich flehen lässt. Zo'n schurk kun je alleen doodslaan als je wilt verhinderen dat hij zijn plannen uitvoert,' zei Dolf grimmig. |Schurke||||töten|||||||||ausführt||| |||||kill|||||||||carries out|||grimly So einen Schurken kann man nur tot schlagen, wenn man verhindern will, dass er seine Pläne umsetzt', sagte Dolf grimmig. ‘Je hebt gelijk, Rudolf. ||right| ‘Du hast recht, Rudolf. Anselmus is meedogenloos.' ||Anselmus ist gnadenlos. ||ruthless ‘Het is de hoogste tijd dat wij dat ook worden,' prevelde Dolf bitter. ‘Wat wil je doen? Als je probeert de kinderen te vertellen wat het lot is dat hun wacht, zullen ze je niet geloven. En als Anselmus merkt dat je van zijn plannen op de hoogte bent, nu, dan zal hij je vermoorden.' |||merkt||||||von||||||||| |||notices||||||||||||||| Und wenn Anselmus merkt, dass du von seinen Plänen weißt, nun, dann wird er dich umbringen. ‘En u erbij,' knikte Dolf. ||with you|| „Und Sie dazu,“ nickte Dolf. De man sidderde. ||zitterte ||shivered Der Mann zitterte.

‘Maar het is al te laat,' fluisterde de jongen opeens. ‘Anselmus is naar de stad gegaan...' ‘Weet je,' zuchtte Johannis. ‘Hij verheugde zich op het ogenblik dat hij jou een schip zou zien betreden. |freute sich|||||||||Schiff||| |looked forward|||||||||||| ‘Er freute sich auf den Moment, in dem er dich ein Schiff betreten sehen würde. De gedachte dat jij, met al je slimheid en kracht, over een paar weken op een slavenmarkt in Tunesië te koop zou worden aangeboden, vervulde hem met een duivelse vreugde.' ||||||||||||||||||||verkaufen||||erfüllte||||| |||||||cleverness|||||||||||||||||filled||||| Der Gedanke, dass du mit all deiner Cleverness und Kraft in ein paar Wochen auf einem Sklavenmarkt in Tunesien zum Verkauf angeboten werden würdest, erfüllte ihn mit teuflischer Freude.' Dolf opende de mond en sloot hem weer. Dolf öffnete den Mund und schloss ihn wieder. Hij ziedde van woede. |Er kochte vor Wut.|| |boiled|| Maar Johannis had gelijk. Dolf zou nietsvermoedend en gedreven door zijn bezorgdheid voor Mariecke en de duizenden anderen kalmweg zijn méégegaan! ||||||||||||||ruhig mitgegangen||mitgegangen ||||||||||||||||go along

‘O, vervloekt!' gromde hij. ‘Dat zal ik die ellendige Anselmus betaald zetten.' ||||||bezahlen| ‘Das werde ich diesem elenden Anselmus heimzahlen.' ‘Doe dat, Rudolf. ‘Mach das, Rudolf.' Jij bent zo sterk en slim - en je bent niet bang.' Du bist so stark und klug – und du hast keine Angst.' ‘U wel? Nog steeds?' Johannis wendde beschaamd het hoofd af.

‘Ja,' zei hij zacht. ‘Ik ben bang, ik ben een zondaar. Ik wil niet sterven, nog niet, ik zal verdoemd zijn...' ||||||||verdammt| ||||||||doomed| ‘Johannis, waarom vertrouwt u mij nu opeens wel?' ||vertraut||||| ||trust||||| ‘Niet opeens... al heel lang. Ik zag hoe Anselmus je haatte. Hoe hij je wilde vernietigen tijdens dat volksgericht. |||||||people's court Toen wist ik dat je niet zijn medewerker was, maar zijn grootste tegenstander.' |||||||Mitarbeiter||||| |||||||employee||||| ‘Had u mij toen niet kunnen vertellen wat er aan de hand was, en wat Anselmus' plannen waren?' ‘Ik durfde niet. |dared| En ik dacht, ik hoopte... God zal dit niet toestaan, Hij zal ons nooit tot Genua laten komen. Und ich dachte, ich hoffte... Gott wird das nicht zulassen, er wird uns niemals nach Genua kommen lassen. Maar...' Aber…' ‘Maar we kwamen er!' ‘Aber wir sind angekommen!' De man zweeg ongelukkig. ||was silent|

‘O, waarom heeft u me niet veel eerder alles verteld! Dan zou Carolus misschien nog geleefd hebben,' zei Dolf en opeens zat hij te huilen. ‘Ja,' fluisterde de man berouwvol. ||||bereuend ||||regretfully ‘God duldde niet dat Carolus een slaaf zou worden. |duldte||||||| |tolerated||||||| Hij nam hem tot Zich... En toen wist ik het, toen wist ik hoe slecht ik was, hoe groot de zonde was die ik op mijn ziel had geladen, en dat ik iets moest doen... iets, wat dan ook, om Anselmus tegen te houden, al zou het mij mijn leven kosten. ||||||||||||||||||||||||auf|meiner|Seele||geladen|||||||||dann|||||||alles|sollte||||| Maar ik durfde nog steeds niet, ik was bang... Rudolf, ik ben een lafaard. |||||||||||||Feigling |||||||||||||coward Ik weet dat ik slecht ben, dat ik moet ingrijpen, en ik kán het niet, ik durf niet. |||||||||intervene|||||||dare| Jij, jij durft. Neem het van mij over, ik ben te zwak. Houd die kinderen tegen, laat ze onder geen voorwaarde scheep gaan. Keep|||||||||| Het zal hun ondergang worden. |||downfall| Rudolf...' ‘Natuurlijk zal ik ze tegenhouden!' riep Dolf.

‘Wat ga je doen?' De jongen had geen flauw idee. ||||keine Ahnung| ||||faint| De kinderen inlichten. ||inform the children Ja, dat klonk eenvoudig genoeg, maar zouden ze hem geloven? |||simple|||||| De droom van de Witte Stad zat er diep ingehamerd. |||||||||eingehämmert |dream||||||||drilled in Hij probeerde na te denken, maar de gedachten tolden wild door zijn hoofd en wilden niet helder worden. ||||||||tollten||||||||klar| ||||||||spun||||||||| Er versuchte nachzudenken, aber die Gedanken wirbelten wild in seinem Kopf und wollten sich nicht klären. De onthulling was te schokkend geweest en hij kon het niet meteen verwerken. |Enthüllung|||schockierend|||||||| |revelation|||shocking|||||||| Die Enthüllung war zu schockierend gewesen und er konnte sie nicht sofort verarbeiten. Maar er was geen tijd te verliezen, want Anselmus was in Genua en zat daar met zijn duivelse medesamenzweerders de verscheping van de kinderen te regelen... |||||||||||||saß|dort|mit|||Mitschwörer||Versand||||| ||||||||||||||||||co-conspirators||shipment||||| Aber es gab keine Zeit zu verlieren, denn Anselmus war in Genua und kümmerte sich dort mit seinen teuflischen Mitverschwörern um die Verschiffung der Kinder...

Maar hoe regel je de inscheping van duizenden kinderen die een ánder wonder verwachten? |||||Einschiffung||||||ander|| |||||boarding||||||other|| Die morgen in alle staten zouden zijn omdat het beloofde wonder van een splijtende zee uitbleef? |||||||||||||spaltenden|| |||||||||||||splitting||did not happen Die morgen in allen Staaten wären, weil das versprochene Wunder eines teilenden Meeres ausblieb?

‘Morgen...' prevelde hij. ‚Morgen...‘ murmelte er. ‘Johannis, wat is Anselmus van plan morgen? ‚Johannis, was hat Anselmus für morgen geplant? Zal hij erbij zijn als Nicolaas probeert de zee te bedwingen?' ||||||||||conquer the sea ‘Als het wonder faalt en de kinderen diep teleurgesteld naar de watervlakte staren en denken dat ze nu nooit in Jeruzalem zullen komen, dan is Anselmus van plan onverwachts op te duiken en te zeggen: God heeft toch voor een wonder gezorgd, lieve kinderen, Hij heeft schepen gestuurd.' |||versagt||||||||Wasserfläche|starren||||||||||||||||unerwartet|||auftauchen|||sagen||||||||||||Schiffe|geschickt |||fails|||||disappointed|||water surface|stare||||||||||||||||unexpectedly||||||||||||||||||| ‘Juist. En hij is er zeker van dat die kinderen geen moment zullen aarzelen en de schepen juichend zullen bestormen?' ||||||||||||||||||stürmen ||||||||||||||||||storm ‘Zoiets...' „So etwas...“ Dolf zuchtte. Dolf seufzte. Ga maar eens zevenduizend geestdriftige kinderen tegenhouden, in je eentje! |mal|mal||begeisterte|||||allein Halt mal siebentausend enthusiastische Kinder auf, allein!

Maar hij was toch niet alleen? Aber er war doch nicht allein? Johannis zou hem helpen. Johannis würde ihm helfen. En hij moest nog veel meer helpers hebben, al zijn vrienden! Und er brauchte noch viele mehr Helfer, all seine Freunde!

‘Johannis, kan ik op u rekenen? Kunt u uw angst voor Anselmus opzij zetten en mij helpen de kinderen tegen te houden? ||||||||and||||||| Al was het maar om uw ziel te redden?' ‘Rudolf, ik... ja!' ‘Ga dan eerst praten met Dom Thaddeus. Vertel hem alles, hoort u, alles! Hij is een goed mens en erg slim bovendien. En hij heeft geen vermoeden van dit duivelse complot. ||||||||komplott ||||||||plot Zijn invloed op de kinderen is groot, misschien weet hij een middel om ze tegen te houden.' Johannis sidderde. Dolf zag tot zijn verbazing dat de man voor de zachtaardige Dom Thaddeus nog banger was dan voor de keiharde Rudolf van Amstelveen. ||||||||||sanftmütigen||||ängstlicher|||||||| ||||||||||gentle||||more afraid||||||||

‘Niet aarzelen, Johannis,' zei de jongen opspringend. ‘Er is geen tijd te verliezen. We moeten onmiddellijk handelen.' |||handeln |||act ‘Dom Thaddeus zal mij vervloeken,' fluisterde de man in doodsangst. |||||||||Angst um den Tod ||||curse|||||deathly fear ‘Hij zal u vergeven met heel zijn grote hart,' beloofde Dolf. En hij sleurde de berouwvolle zondaar mee. ||schleifte||reumütigen|| ||dragged||repentant||

Ze vonden Thaddeus in een hoekje van het kamp, bij Hilde en de zieken. Dolf liet de twee mannen alleen en ging op zoek naar Leonardo. Het begon al avond te worden. De kampvuurtjes vlamden op. ||flackerten| ||flames flickered| Er werd nauwelijks meer gevist en bijna alle kinderen waren ‘thuis'. Dolf vond zijn vrienden aan de maaltijd. Ze aten zoute vissoep.

Snel greep Dolf een handvol gekookte garnalen en wenkte Leonardo. ||||||||waved| ‘Vlug, ik moet je spreken.' Quickly|||| Bijna ademloos vertelde Dolf wat hij zojuist van Johannis had vernomen. |atemlos||||||||| |breathlessly|||||just|||| Leonardo luisterde zwijgend, zonder hem één keer in de rede te vallen.

‘We moeten iets doen,' besloot hij wanhopig. ‘Hoe maken we de kinderen duidelijk dat ze bedrogen zijn?' Leonardo dacht na. Hij was verontwaardigd, geschokt, maar zijn kalmte verloor hij niet. ||indignant|||||||

‘Wat wil je doen?' vroeg hij rustig.

‘Verhinderen dat de kinderen scheep gaan.' ‘Ja, dat zeker.' ‘Maar hoe?' vroeg Dolf angstig.

‘Dat is vrij eenvoudig. |||simple Je denkt toch niet dat één schip de haven van Genua kan verlaten als de Doge het verbiedt?' |||||||||||||||Doge|| Denkst du etwa, dass ein Schiff den Hafen von Genua verlassen kann, wenn der Doge es verbietet? ‘De... de Doge?' „Der... der Doge?" ‘Ja, de hertog van Genua. „Ja, der Herzog von Genua." Een machtig man, dat kan ik je wel vertellen,' knikte Leonardo. |powerful||||||||| ‘Luister: jij blijft hier, want morgen zal een spannende dag worden en jij moet mijn ordebewakers daarop voorbereiden. ||bleibst||||||||||||||| Ik zal naar de stad gaan en ik neem Hilde van Marburg mee.' ‘Wat wil je in de stad gaan doen? En waarom Hilde?' ‘Rudolf, gebruik toch even je verstand. Ik ben Leonardo da Pisa, de zoon van de rijke koopman Bonacci. |||von||||||reiche|| Mijn vader heeft zakenvrienden in Genua. |||Geschäftspartner|| |||business friends|| Ik zal bij hen aanbevelingsbrieven halen, me toegang verschaffen tot het Dogenpaleis en de hertog van alles op de hoogte brengen. ||||Empfehlungsschreiben||||verschaffen|||Dogenpalast||||||||| ||||recommendation letters||||gain access|||Doge's Palace||||||||| Ich werde Empfehlungen bei ihnen holen, mir Zugang zum Dogenpalast verschaffen und den Herzog über alles informieren. De Doge zal zich er niet om bekommeren wat er met Duitse zwervelingen gebeurt, maar hij zal niet toestaan dat christenkinderen van edel bloed als slaaf aan de heidenen worden overgeleverd. |Der Doge|||||||||||Landstreicher||||||||Christkinder||||||||||überliefert ||||||||||||wanderers||||||||Christian children||||||||||delivered over Der Doge wird sich nicht darum kümmern, was mit deutschen Landstreichern geschieht, aber er wird nicht zulassen, dass christliche Kinder edelblütigen Ursprungs als Sklaven an die Heiden übergeben werden. Daarom neem ik Hilde mee, om hem te bewijzen dat het kinderleger niet alleen uit uitschot bestaat.' |||||||||||||||Abschaum|besteht |||||||||||||||scum| Deshalb nehme ich Hilde mit, um ihm zu beweisen, dass das Kinderheer nicht nur aus Abschaum besteht. ‘Denk je dat je tot de hertog kunt doordringen?' ||||||||vordringen ||||||||reach ‘Dat moet me lukken, hoe dan ook. En er is nóg een weg. De bisschop van Genua moet onmiddellijk worden ingelicht. |||||||informed Al deze kinderen zijn christenen; de bisschop zal niet kunnen toestaan dat zij aan de heidenen verkocht worden. ||||Christen||||||||||||| ||||Christians||||||||||||| Weet Dom Thaddeus het al?' ‘Ik heb Johannis bij hem gebracht en hij zou Thaddeus alles vertellen.' ‘Mooi. Dan is het verstandigst dat ik met Hilde naar de Doge ga, en dat Dom Thaddeus in Genua de bisschop gaat inlichten.' |||am vernünftigsten|||||||||||||||||| |||most sensible|||||||||||||||||| ‘Is het niet te laat geworden om nog naar de stad te gaan? Ze zullen jullie niet toelaten.' ||||zulassen Sie werden euch nicht reinlassen. ‘Mij houdt niemand tegen,' zei Leonardo kalm. „Niemand kann mich aufhalten“, sagte Leonardo ruhig. Dolf greep dankbaar zijn hand. Dolf ergriff dankbar seine Hand.

‘Wat zou ik zonder jou moeten beginnen, mijn vriend?' zei hij geroerd. ||gerührt ||moved

‘Ja, dat vraag ik me ook wel eens af,' antwoordde de student nuchter. |||||||sometimes||||| Toen beende hij met grote passen naar het kampvuurtje en boog zich over de slaperige Mariecke. |schritt energisch|||||||||||||schlafende| ||||||||||||||sleepy| Dann ging er mit großen Schritten zum Lagerfeuer und beugte sich über die schlafende Mariecke.

‘Liefje, ik moet jullie voor een paar dagen verlaten. Liebling||||||||verlassen sweetheart|||||||| ‘Liebling, ich muss euch für ein paar Tage verlassen. Pas goed op Rudolf. ||auf| Pass gut auf Rudolf auf. En als je me nooit terugziet, zul je dan van tijd tot tijd aan me denken?' |||||zurücksiehst|||||||||| |||||see again|||||||||| ‘Wat ga je doen, Leonardo?' vroeg het meisje verbaasd.

‘Jou redden, lief kind.' Hij kuste haar, maakte snel zijn ezel los en verdween in de avond. Mariecke rende naar Dolf.

‘Wat is er aan de hand? Waarom gaat Leonardo weg? Gaat hij nu toch naar Bologna?' |||after all|| ‘Nog niet, kindje. ||Kindchen Hij komt gauw weer terug,' zei Dolf troostend. Maar zo heel gerust voelde hij zich toch niet. Aber ganz ruhig fühlte er sich doch nicht. Zou Leonardo erin slagen gehoor te krijgen bij de hertog? |||succeed|audience||||| Würde es Leonardo gelingen, beim Herzog Gehör zu finden? Zou Dom Thaddeus kunnen doordringen tot de bisschop? |||||||bishop Würde Dom Thaddeus zum Bischof durchdringen können? En wat zouden de Genuezen doen als ze ontdekten dat ze zaten opgescheept met zevenduizend gestrande kinderen? ||||||||||||aufgehalst mit|||| ||||||||||||stuck|||| Und was würden die Genuesen tun, wenn sie entdeckten, dass sie mit siebentausend gestrandeten Kindern sitzen geblieben sind?

Dolf keek rond. Dolf schaute sich um. Het kamp zat er vredig bij. ||||friedlich| ||||peacefully| Das Lager sah friedlich aus. De kinderen aten, lachten met elkaar, spraken over hun verwachtingen. |||||||||Erwartungen |||||||||expectations Morgen zou het grote wonder gebeuren, morgen zouden ze over de bodem van de drooggevallen zee naar Jeruzalem snellen. ||||||||||||||getrockneten|||| ||||||||||||||dried-up|||| Wat zouden de Genuezen opkijken! Wat zou dat allemaal geweldig worden! ||that|||

En Dolf stond voor de taak te zorgen dat er niets van terecht kwam. ||||||||||||of it came to fruition| Und Dolf stand vor der Aufgabe zu sorgen, dass nichts daraus wurde. Dat hun immense teleurstelling niet zou worden misbruikt voor Anselmus' duivelse plannen... |||disappointment|||||||| Dass ihre immense Enttäuschung nicht für Anselmus' teuflische Pläne missbraucht werden würde... Hij moest hen voorbereiden - maar hoe? Er musste sie vorbereiten - aber wie?

‘Eet je niet?' isst|| vroeg Mariecke bezorgd. Verstrooid nam Dolf nog een paar happen en zuchtte. Zerstreut|||||||| Distracted||||||bites||sighed

Nu was hij langer dan een maand op pad - zes weken al en opeens kwam het op enkele uren aan! Hoe moest hij het aanpakken, hoe moest hij de kinderen inlichten?

‘Kun je me niet vertellen wat er aan de hand is?' drong Mariecke aan. pressed|| drängte Mariecke. Dolf keek naar haar, naar Peter, Frank, Bertho, Carl, hij dacht aan Frieda in het ziekenkamp, aan al die kleine, dappere leiders en opeens wist hij het! ||||||||Carl|||||||||||||||||| Dolf sah sie an, Peter, Frank, Bertho, Carl, er dachte an Frieda im Lazarett, an all die kleinen, tapferen Anführer und plötzlich wusste er es!

‘Ja,' zei hij rustig. ‘Ja,' sagte er ruhig. ‘We gaan beraadslagen.' |werden|beraten ||deliberate