Ο Μικρός Πρίγκιπας, 14//

14//

Οπέμπτος πλανήτης ήταν πολύ παράξενος. Ήταν ο μικρότερος απ' όλους. Είχε ακριβώς τόσο χώρο για να φιλοξενεί έναν φανοστάτη κι έναν άνθρωπο που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. Ο μικρός πρίγκιπας δεν μπορούσε να εξηγήσει σε τι θα μπορούσε να εξυπηρετήσει, κάπου πάνω στον ουρανό, σ' έναν πλανήτη χωρίς σπίτια, χωρίς πληθυσμό, ένα φανάρι και ένας άνθρωπος που το άναβε και το έσβηνε. Αλλά είπε στον εαυτό του: «Ίσως να είναι παράλογος αυτός ο άνθρωπος. Όμως είναι λιγότερο παράλογος από τον βασιλιά, τον ματαιόδοξο, τον επιχειρηματία και τον μέθυσο. Τουλάχιστον η δουλειά του έχει κάποιο νόημα. Όταν ανάβει το φανάρι του, είναι σαν να γεννιέται ακόμη ένα αστέρι ή ένα λουλούδι. Όταν σβήνει το φανάρι του, είναι σαν να αποκοιμιέται το λουλούδι ή το αστέρι. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά. Είναι πραγματικά χρήσιμη, αφού είναι ωραία». Όταν πλησίασε τον πλανήτη, χαιρέτισε με σεβασμό τον άνθρωπο που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Καλημέρα. Γιατί έσβησες το φανάρι σου;» «Αυτή είναι η διαταγή» απάντησε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Καλημέρα». «Ποια είναι η διαταγή;» «Να σβήνω το φανάρι μου. Καληνύχτα». Και το άναψε ξανά. «Μα γιατί το άναψες πάλι;» «Αυτή είναι η διαταγή» απάντησε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Δεν υπάρχει κάτι να καταλάβεις» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Η διαταγή είναι διαταγή. Καλημέρα». Ο 14 50 Κι έσβησε το φανάρι του. Έπειτα σκούπισε το μέτωπό του μ' ένα κόκκινο καρό μαντίλι. «Εδώ κάνω μια απαίσια δουλειά. Κάποτε είχε νόημα. Έσβηνα το πρωί κι άναβα το βράδυ. Είχα την υπόλοιπη μέρα να ξεκουράζομαι και την υπόλοιπη νύχτα για να κοιμάμαι…» «Κι από εκείνη την εποχή η διαταγή άλλαξε;» «Η διαταγή δεν άλλαξε» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Κι αυτό είναι το δράμα μου! Ο πλανήτης χρόνο με το χρόνο γυρίζει γρηγορότερα και η διαταγή δεν έχει αλλάξει!» «Λοιπόν;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Τώρα λοιπόν που γυρίζει μια φορά το λεπτό, δεν έχω πάνω από ένα δευτερόλεπτο για να ξεκουραστώ. Ανάβω και σβήνω μια φορά ανά λεπτό!» «Αυτό είναι αστείο! Οι ημέρες στον τόπο σου διαρκούν ένα λεπτό!» «Δεν είναι καθόλου αστείο» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Πέρασε κιόλας ένας μήνας από τότε που αρχίσαμε να συζητάμε». «Ένας μήνας;» «Ναι. Τριάντα λεπτά. Τριάντα μέρες! Καληνύχτα». Και άναψε πάλι το φανάρι του. Ο μικρός πρίγκιπας τον κοίταξε και συμπάθησε αυτόν τον άνθρωπο που άναβε κι έσβηνε το φανάρι του, ο οποίος υπάκουγε τόσο πιστά στη διαταγή. Θυμήθηκε τα ηλιοβασιλέματα που αναζητούσε και ο ίδιος μετακινώντας την καρέκλα του. Ήθελε να βοηθήσει τον φίλο του: «Ξέρω έναν τρόπο για να ξεκουράζεσαι όποτε το θελήσεις…» «Πάντοτε το θέλω» απάντησε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. 51 Γιατί δεν αποκλείεται να είναι κανείς ταυτόχρονα και πιστός και τεμπέλης. Ο μικρός πρίγκιπας συνέχισε: «Ο πλανήτης σου είναι τόσο μικρός που μπορείς να κάνεις τον γύρο του με τρείς δρασκελιές. Δεν έχεις παρά να περπατάς αργά αργά για να μένεις πάντα στην πλευρά με τον ήλιο. Όταν θελήσεις να ξεκουραστείς, θα περπατάς… και η μέρα θα διαρκεί όσο θέλεις εσύ». «Αυτό δεν με βοηθάει και πολύ» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Αυτό που μου αρέσει στη ζωή είναι να κοιμάμαι». «Είσαι άτυχος» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Είμαι άτυχος» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. «Καλημέρα». Κι έσβησε το φανάρι του. «Αυτόν εδώ», σκέφτηκε ο μικρός πρίγκιπας συνεχίζοντας το ταξίδι του, «αυτόν εδώ θα τον περιφρονούσαν όλοι οι άλλοι, ο βασιλιάς, ο ματαιόδοξος, ο μέθυσος, ο επιχειρηματίας. Ωστόσο είναι ο μόνος που δεν μου φαίνεται γελοίος. Ίσως επειδή ασχολείται και με άλλα πράγματα πέρα από τον εαυτό του». Αναστέναξε λυπημένος και σκέφτηκε ακόμη: “Αυτός εδώ είναι ο μόνος που θα μπορούσε να τον κάνω φίλο μου. Μα ο πλανήτης του είναι πράγματι τόσο μικρός. Δεν υπάρχει χώρος για δυο…” Αυτό που ο μικρός πρίγκιπας δεν τολμούσε να ομολογήσει είναι ότι στεναχωριόταν που άφηνε αυτόν τον ευλογημένο πλανήτη, κυρίως για τα χίλια τετρακόσια σαράντα ηλιοβασιλέματα το εικοσιτετράωρο!

14// 14// 14// 14// 14// 14//

Οπέμπτος πλανήτης ήταν πολύ παράξενος. cinquième||||étrange O quinto planeta era muito estranho. Ήταν ο μικρότερος απ' όλους. Είχε ακριβώς τόσο χώρο για να φιλοξενεί έναν φανοστάτη κι έναν άνθρωπο που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. It had just enough space to accommodate a lamppost and a man who turned the lantern on and off. Tinha espaço suficiente para acomodar um poste de luz e um homem que acendia e apagava a lanterna. Ο μικρός πρίγκιπας δεν μπορούσε να εξηγήσει σε τι θα μπορούσε να εξυπηρετήσει, κάπου πάνω στον ουρανό, σ' έναν πλανήτη χωρίς σπίτια, χωρίς πληθυσμό, ένα φανάρι και ένας άνθρωπος που το άναβε και το έσβηνε. The little prince could not explain what he could serve, somewhere in heaven, on a planet without houses, without population, a lantern and a man who turned it on and off. O pequeno príncipe não sabia explicar o que podia servir, algures no céu, num planeta sem casas, sem população, uma lanterna e um homem que a acendia e apagava. Αλλά είπε στον εαυτό του: «Ίσως να είναι παράλογος αυτός ο άνθρωπος. ||||||||irrationnel||| But he said to himself, “Perhaps this man is unreasonable. Mas disse para si próprio: "Talvez este homem seja irracional. Όμως είναι λιγότερο παράλογος από τον βασιλιά, τον ματαιόδοξο, τον επιχειρηματία και τον μέθυσο. ||||||||vaniteux||l'homme d'affaires|||ivrogne But he is less irrational than the king, the vanity, the businessman and the drunkard. Mas é menos irracional do que o rei, o vaidoso, o homem de negócios e o bêbado. Τουλάχιστον η δουλειά του έχει κάποιο νόημα. At least his work makes sense. Pelo menos o seu trabalho tem algum significado. Όταν ανάβει το φανάρι του, είναι σαν να γεννιέται ακόμη ένα αστέρι ή ένα λουλούδι. Quando a sua lanterna se acende, é como se nascesse outra estrela ou flor. Όταν σβήνει το φανάρι του, είναι σαν να αποκοιμιέται το λουλούδι ή το αστέρι. Quando a sua lanterna se apaga, é como se a flor ou a estrela adormecessem. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά. É um trabalho muito bonito. Είναι πραγματικά χρήσιμη, αφού είναι ωραία». It's really useful because it's nice." É muito útil, uma vez que é agradável". Όταν πλησίασε τον πλανήτη, χαιρέτισε με σεβασμό τον άνθρωπο που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. When he approached the planet, he respectfully greeted the man who turned the light on and off. Quando se aproximou do planeta, cumprimentou respeitosamente o homem que acendia e apagava a lanterna. «Καλημέρα. Γιατί έσβησες το φανάρι σου;» «Αυτή είναι η διαταγή» απάντησε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. |éteins||lamp|||||ordre||||||||| Why did you turn off your lantern? " "This is the order," replied the man who turned the light on and off. Porque é que desligou a lanterna?" "É essa a ordem", respondeu o homem que estava a ligar e a desligar a lanterna. «Καλημέρα». «Ποια είναι η διαταγή;» «Να σβήνω το φανάρι μου. "Qual é a ordem?" "Para desligar a minha lanterna. Καληνύχτα». Και το άναψε ξανά. E voltou a ligá-lo. «Μα γιατί το άναψες πάλι;» «Αυτή είναι η διαταγή» απάντησε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. "But why did you turn it on again?" "This is the order," replied the man who turned the light on and off. "Mas porque é que a ligaste outra vez?" "É essa a ordem", respondeu o homem que ligava e desligava a lanterna. «Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Δεν υπάρχει κάτι να καταλάβεις» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. "There is nothing to understand," said the man who turned the light on and off. «Η διαταγή είναι διαταγή. Καλημέρα». Ο 14 50 Κι έσβησε το φανάρι του. le||||| Έπειτα σκούπισε το μέτωπό του μ' ένα κόκκινο καρό μαντίλι. Depois, limpou a testa com um lenço xadrez vermelho. «Εδώ κάνω μια απαίσια δουλειά. "Faço um péssimo trabalho aqui. Κάποτε είχε νόημα. It once made sense. Costumava fazer sentido. Έσβηνα το πρωί κι άναβα το βράδυ. Desligava-me de manhã e ligava-me à noite. Είχα την υπόλοιπη μέρα να ξεκουράζομαι και την υπόλοιπη νύχτα για να κοιμάμαι…» «Κι από εκείνη την εποχή η διαταγή άλλαξε;» «Η διαταγή δεν άλλαξε» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. I had the rest of the day to rest and the rest of the night to sleep… "And since then has the order changed?" "The order has not changed," said the man who turned the light on and off. Tive o resto do dia para descansar e o resto da noite para dormir..." "E desde então a ordem mudou?" "A ordem não mudou", diz o homem que acende e apaga a lanterna. «Κι αυτό είναι το δράμα μου! "E esse é o meu drama! Ο πλανήτης χρόνο με το χρόνο γυρίζει γρηγορότερα και η διαταγή δεν έχει αλλάξει!» «Λοιπόν;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. The planet is turning faster year by year and the order has not changed! " "Well;" said the little prince. O planeta está a girar mais depressa todos os anos e a ordem não mudou!" "Então? «Τώρα λοιπόν που γυρίζει μια φορά το λεπτό, δεν έχω πάνω από ένα δευτερόλεπτο για να ξεκουραστώ. “So now that it turns once a minute, I don't have more than a second to rest. "Agora que gira uma vez por minuto, não tenho mais do que um segundo para descansar. Ανάβω και σβήνω μια φορά ανά λεπτό!» «Αυτό είναι αστείο! I turn it on and off once a minute! " "That's funny! Eu ligo-me e desligo-me uma vez por minuto!" "Isso é engraçado! Οι ημέρες στον τόπο σου διαρκούν ένα λεπτό!» «Δεν είναι καθόλου αστείο» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. The days in your place last a minute!” "It's not funny at all," said the man turning the lantern on and off. Os dias na vossa casa duram um minuto!" "Não tem graça nenhuma", disse o homem que estava a acender e a apagar a lanterna. «Πέρασε κιόλας ένας μήνας από τότε που αρχίσαμε να συζητάμε». "It's been a month since we started talking." "Já passou um mês desde que começámos a falar." «Ένας μήνας;» «Ναι. Τριάντα λεπτά. Trinta minutos. Τριάντα μέρες! Καληνύχτα». Και άναψε πάλι το φανάρι του. Ο μικρός πρίγκιπας τον κοίταξε και συμπάθησε αυτόν τον άνθρωπο που άναβε κι έσβηνε το φανάρι του, ο οποίος υπάκουγε τόσο πιστά στη διαταγή. The little prince looked at him and liked this man who turned on and off his lantern, who obeyed the order so faithfully. O principezinho olhou para ele e gostou daquele homem que acendia e apagava a lanterna, que obedecia tão fielmente à ordem. Θυμήθηκε τα ηλιοβασιλέματα που αναζητούσε και ο ίδιος μετακινώντας την καρέκλα του. Lembrou-se dos pores-do-sol que ele próprio procurava ao mover a sua cadeira. Ήθελε να βοηθήσει τον φίλο του: «Ξέρω έναν τρόπο για να ξεκουράζεσαι όποτε το θελήσεις…» «Πάντοτε το θέλω» απάντησε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. He wanted to help his friend: "I know a way to rest whenever you want…" "I always want it" replied the man who turned the light on and off. 51 Γιατί δεν αποκλείεται να είναι κανείς ταυτόχρονα και πιστός και τεμπέλης. 51 Because it is not excluded to be both faithful and lazy at the same time. 51 Porque não é impossível ser fiel e preguiçoso. Ο μικρός πρίγκιπας συνέχισε: «Ο πλανήτης σου είναι τόσο μικρός που μπορείς να κάνεις τον γύρο του με τρείς δρασκελιές. O principezinho continuou: "O teu planeta é tão pequeno que podes dar a volta a ele em três passos. Δεν έχεις παρά να περπατάς αργά αργά για να μένεις πάντα στην πλευρά με τον ήλιο. All you have to do is walk slowly to always stay on the side of the sun. Tudo o que tem de fazer é caminhar lentamente para ficar sempre do lado do sol. Όταν θελήσεις να ξεκουραστείς, θα περπατάς… και η μέρα θα διαρκεί όσο θέλεις εσύ». When you want to rest, you will walk... and the day will last as long as you want." Quando quiseres descansar, vais andar... e o dia durará o tempo que quiseres". «Αυτό δεν με βοηθάει και πολύ» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. "This does not help me much," said the man who turned the light on and off. "Isso não me ajuda muito", disse o homem que estava a acender e a apagar a luz. «Αυτό που μου αρέσει στη ζωή είναι να κοιμάμαι». "What I like in life is to sleep." "O que eu gosto na vida é de dormir." «Είσαι άτυχος» είπε ο μικρός πρίγκιπας. "Tens azar", disse o principezinho. «Είμαι άτυχος» είπε ο άνθρωπος που άναβε κι έσβηνε το φανάρι. "Tenho azar", disse o homem que estava a acender e a apagar a luz. «Καλημέρα». Κι έσβησε το φανάρι του. «Αυτόν εδώ», σκέφτηκε ο μικρός πρίγκιπας συνεχίζοντας το ταξίδι του, «αυτόν εδώ θα τον περιφρονούσαν όλοι οι άλλοι, ο βασιλιάς, ο ματαιόδοξος, ο μέθυσος, ο επιχειρηματίας. "He here," thought the little prince, continuing his journey, "he here would be despised by all others, the king, the vanity, the drunkard, the businessman." "Este", pensou o principezinho enquanto prosseguia a sua viagem, "este seria desprezado por todos os outros, o rei, o vaidoso, o bêbedo, o homem de negócios. Ωστόσο είναι ο μόνος που δεν μου φαίνεται γελοίος. Ίσως επειδή ασχολείται και με άλλα πράγματα πέρα από τον εαυτό του». Maybe because he deals with other things besides himself." Talvez porque está envolvido noutras coisas para além de si próprio". Αναστέναξε λυπημένος και σκέφτηκε ακόμη: “Αυτός εδώ είναι ο μόνος που θα μπορούσε να τον κάνω φίλο μου. He sighed sadly and still thought: “This is the only one I could make my friend. Suspirou tristemente e até pensou: "Esta é a única pessoa de quem posso fazer amizade. Μα ο πλανήτης του είναι πράγματι τόσο μικρός. Mas o seu planeta é de facto muito pequeno. Δεν υπάρχει χώρος για δυο…” Αυτό που ο μικρός πρίγκιπας δεν τολμούσε να ομολογήσει είναι ότι στεναχωριόταν που άφηνε αυτόν τον ευλογημένο πλανήτη, κυρίως για τα χίλια τετρακόσια σαράντα ηλιοβασιλέματα το εικοσιτετράωρο! There's no room for two…” What the little prince didn't dare admit was that he was sad to leave this blessed planet, especially for the fourteen hundred and forty sunsets around the clock! Não há lugar para dois..." o que o principezinho não se atrevia a admitir é que estava triste por deixar este planeta abençoado, especialmente pelos mil quatrocentos e quarenta pores-do-sol por dia!