Σαλαμίνα - Μια επίσκεψη στην Σαλαμίνα - Μέρος 1ο
Το καλοκαίρι ανοίγει η όρεξή μου για νησί. Κανονικό.
Δηλαδή στεριά και γύρω γύρω θάλασσα.
Η Περιφέρεια Αττικής έχει κάμποσα.
Θα ξεκινήσω από το πιο κοντινό, πιο μεγάλο και πιο παραγκωνισμένο νησί του Σαρωνικού
με τη σπουδαία ιστορία και τα πεντανόστιμα θαλασσινά
τη Σαλαμίνα!
Σαν βγω στον πηγαιμό για τη Σαλαμίνα
φροντίζω να ανεφοδιάσω το Skoda Octavia G-Tec με φυσικό αέριο
σε ένα από τα πέντε -προς το παρόν- πρατήρια της Αττικής
Γεμίζοντας και τις δύο δεξαμενές του Οctavia καλύπτω πάνω από 420 χλμ αποκλειστικά με φυσικό αέριο
κατεβάζοντας έτσι το κόστος της κατανάλωσης σχεδόν στα μισά!
Ωραία, έβαλα στο GPS τον προορισμό
για να δω τώρα, έχω όλα τα απαραίτητα?
κλειδιά, χαρτιά, λεφτά
και το ασφαλιστήριο της anytime με οδική βοήθεια Ιντεραμέρικαν
είμαι κομπλέ
έτοιμη για εκδρομή!
Για να προσεγγίσω την Σαλαμίνα πρέπει να κατέβω στο Πέραμα
Από το κέντρο της Αθήνας κατεβαίνω τις Λεωφόρους Συγγρού και Ποσειδώνος προς Πειραιά
ακολουθώ τις ταμπέλες προς Δραπετσώνα-Κερατσίνι-Πέραμα
σιγοτραγουδώντας και κανένα ρεμπέτικο άσμα
και μετά από 45 λεπτά περίπου με κανονική κίνηση φτάνω στο πορθμείο
Το πέρασμα από το Πέραμα στα Παλούκια -το πολυσύχναστο λιμάνι της Σαλαμίνας
διαρκεί περίπου 15 λεπτά ενώ η γραμμή λειτουργεί όλο το 24ωρο
σύμφωνα με την παράδοση ο Όσιος Λαυρέντιος όταν ήρθε στη Σαλαμίνα μετά από όραμα
και ίδρυσε την μονή Φανερωμένης
πέρασε τη θάλασσα πατώντας πάνω στην κάπα του
εγώ είπα να διαλέξω ένα πιο συμβατικό τρόπο και να πάρω
την παραδοσιακή παντόφλα που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε
για να περάσω από το πέραμα στη Σαλαμίνα
Γενέτειρα σπουδαίων προσωπικοτήτων της αρχαιότητας και των Νεώτερων χρόνων
με μακραίωνη πολιτιστική κληρονομιά, ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία και φυσική ομορφιά
η μάλλον αδικημένη Σαλαμίνα
είναι το πιο πυκνοκατοικημένο νησί της Ελλάδας
λόγω της σύνδεσης με τους απέναντι
Αποτελεί ουσιαστικά ένα νησιωτικό προάστιο του Πειραιά
που τα σαββατοκύριακα πλημμυρίζει από τα πλήθη φανταχτερών εκδρομέων
Γι αυτό και προτίμησα να επισκεφτώ την Σαλαμίνα
ή Κούλουρη όπως ήταν γνωστή κατά την αρχαιότητα, μια καθημερινή μέρα
αντί να στείλω την ψυχή μου, είπα να έρθω ψυχή τε και σώματι στη Κούλουρη
Πριν αρχίσω τις διαδρομές προς τα must αξιοθέατα του νησιού
είπα ν' αφήσω το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ της ψαραγοράς
και να περπατήσω στις παλιές γειτονιές της Χώρας
Σαν να αποβιβάστηκα από μια χρονομηχανή θαρρείς
περιηγήθηκα στα σοκάκια με τα χωριάτικα, ασβεστωμένα σπίτια
ή τα άλλα, που κουβαλάνε την πατίνα του χρόνου
κι έπιασα κουβέντα με ντόπιους ηλικιωμένους
που δήλωναν απερίφραστα, για να τους ακούσουν παιδιά κι εγγόνια
πως «μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους», η μπουλντόζα της αντιπαροχής δεν πρόκειται να πατήσει στην αυλή τους
Τα νεοκλασικά σπίτια, αναδίδουν αρχοντιά και μαρτυρούν την παλιά αίγλη του νησιού
Εντόπισα κάμποσα από αυτά
άλλα καλοδιατηρημένα, άλλα εγκαταλειμμένα, σε αυτή τη γειτονιά των αναμνήσεων
κοντά στην μικρή πλατεία του ναού του Αγ. Μηνά
του πολιούχου της Σαλαμίνας
Αρκετές πιο σύγχρονες μονοκατοικίες δίνουν χρώμα στην πόλη με τις φουντωτές βουκαμβίλιες τους
Αρκετοί Αθηναίοι και Πειραιώτες άλλωστε έχουν το εξοχικούλι τους στη Σαλαμίνα
Το ταξίδι στο χρόνο έχει και συνέχεια
Από τον παραλιακό δρόμο κατευθύνομαι δυτικά προς το Δάσος της Φανερωμένης
και το ομώνυμο ιστορικό μοναστήρι
Στην παραλία της Μονής Φανερωμένης
διατηρείται και το ανεμοδαρμένο σπιτάκι του μεγάλου έλληνα ποιητή Άγγελου Σικελιανού
ο οποίος έζησε εκεί την τελευταία δεκαετία της ζωής του μαζί με την δεύτερη σύζυγό του Άννα Καμπανάρη
Η αποκατάσταση του σπιτιού ολοκληρώθηκε το 2006
και περιέχει κειμήλια, φωτογραφίες, επιστολές και αντικείμενα καθημερινής χρήσης
Ο πέντε φορές υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας, Άγγελος Σικελιανός
έγραψε εδώ το 1945, το «Πνευματικό του Εμβατήριο»
το οποίο παραμένει ανατριχιαστικά επίκαιρο
ποίημα!
«Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα
ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!»
το είπα το ποίημα, τώρα θα πάμε εκδρομή?
Δεν πήγα και μακριά. Απέναντι, η ιστορική Μονή Φανερωμένης είχε μόλις ανοίξει την πύλη της
Το μοναστήρι που ίδρυσε στα τέλη του 17ου αιώνα ο Όσιος Λαυρέντιος
είχε σπουδαία δράση κατά την Επανάσταση του 1821
Σαν άλλο ανυπόταχτο «χωριό του Αστερίξ» δεν κυριεύτηκε ποτέ από τους Τούρκους
Αποτέλεσε καταφύγιο κατατρεγμένων, νοσοκομείο αγωνιστών και λημέρι οπλαρχηγών
Στις μέρες μας είναι δραστήριο γυναικείο μοναστήρι
εδώ βρίσκεται ο τάφος του αμφιλεγόμενου οπλαρχηγού της ελληνικής επανάστασης
Ιωάννη Γκούρα
ο οποίος σκοτώθηκε στη Ακρόπολη
για τη μανούλα μου
με την περιήγηση μου άνοιξε η όρεξη και θέλω να φάω
μου έχουνε πει ο,τι από τη Σαλαμίνα δεν πρέπει να φύγω αν δεν δοκιμάσω πλατέτσι
που είναι η λαδόπιτα
κουγκουλούαρι ή κάπως έτσι τέλος πάντων
που είναι η κολοκυθόπιτα, τηγανίτες, μουστοκούλουρα, όλα αυτά από φούρνο βέβαια
γιατί εγώ λέω να πάω να δοκιμάσω αυτό το ωραίο, το παραδοσιακό, το περίφημο
Σαλαμινιώτικο χταπόδι
και τα οχτώ του πόδια
πάω για Παλούκια
Α! Πάρα πολύ ωραίο το ποδαράκι σας έχετε και άλλα τέτοια
ναι! Άλλα εφτά
άλλα εφτά? Πάμε να τα φάμε όλα
Οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι σαν το χταπόδι Σαλαμίνας δεν έχει!
Έχουν μάλιστα και μια κόντρα με τη γειτονική Αίγινα για το θεματάκι
Μέχρι να ψηθεί το χταπόδι μου με τρόπο που μόνο εδώ ξέρουν
το ιώδιο από τα φρεσκότατα ψαράκια και θαλασσινά μου τρύπησε τα ρουθούνια
ορίστε το χταπόδι
Α! Το ξακουστό χταπόδι Σαλαμίνας
Ε λοιπόν τώρα που το δοκίμασα ξέρω, είναι σχεδόν σαν γλυκό!
Σας άνοιξα την όρεξη ε?
Ε, λοιπόν, η περιήγησή μου στη Σαλαμί-κονο, όπως την λένε οι ντόπιοι με μια διάθεση αυτοσαρκασμού
έχει και συνέχεια
μην πάτε πουθενά, ή μάλλον, πηγαίνετε
αλλά να μας ξανάρθετε
εδώ ε!?
στο Γνωρίζοντας την Αττική